장음표시 사용
71쪽
20 codices graeci. D Cantabrisensas, m cipuus inter omnes testes, quod ad Lucam adimet ianis ros servatus. S. Non contemnomlam opem praebet ad restaurandam
foranaan codo Sinaiticus M. Dudiu vidimu in Actis, etiam Aegyptiun saan quondam inVasisse, modo invenimus Alexandrinos ius hostes Cismontem et Orimnsan; quid imur mirum, si ne codices fiuidem ex illa teram omines aut tun a. alii suo modo Velut per Origensnd conexi ab R plane alieni sunt Verum Siniatici quidomen lectiones a correctore Maodaan saeculi fero septimi, qui amphili uastauquo codicibus Caesariensidias usus osse ridetur, pleraeque mutata sunt') is corrector notari
sola littora '. At B Vaticanus, sinessus talio su Siniatici, nonnisi rarissimo cum D celerisque infimis congruit. C. 8, 43 in plerisque est νας ἰατροῖς προωναλώσασα λον τὸν βίονοψ ισχυσεν - οὐδενός θεραπευθηναι, sed in BD versione-ssus iniudica ην ουδὲ εἷς Arvεν θεραπεειναι, mediis omissis, quas omittit stiana Syrus usW. Habes; eadem Marcus 6, 26, sin verbis aliis; aquo quin Lucas pleniora illa scripserit dubium non est, nequo vero quin brevior forinis ad B sit relaranda. Minus faciis do loco qui re iis . v. 45 diiudicatur: ἀσαν ὁ Πέτρος καὶ οἱ νον αυτ φου Ae al. R. sociis ετ αυτου EO M. Om. καὶ οἱ - .BW42 63. O. 220. 253 300 482. 700 hid Syri Cur Ius ris misos Apud Mareum est 5, 3l de a domo ἔλεγον αυτ οἱ μαθηταὶ αυτου, apud Lucam antoni
assi, o ita ut locus vitin. 24, 27 in causa sago Vi Mur. Ρotos autem o pinximis interpolatiun esse. In X onM-sis, codex saec. IX. Vol X., non sicut
1 riobatur id subscriptione ea ipsa manu ad libros Esther et rarae apposita, testa, e collatum esse codicem cum exem
72쪽
Θεόν; s, 15 an cum . καὶ κατ- ναν παντας; 2, 42 add. - ζυμων cum ac o Dolendum autem est, Θ ortinasibula risius libri non magis nos quam de ceteromam plerorumque votomun doctos esse, id quod ad ipsos quoque t et B portinet. Britanni nil istores Iristoostiis
Ηοatius ius eos Romae, non Alexandria scriptos saeconiecerunt, siri non donogantes Moxanclauiam Sinaitici Orionem; at alii maior eum pmbabit te Caesareae sommorimem as nant. De vinacens auton id tantiu dici tost osse eum sicut Parisinos CL quocumque nodo cum Alexandrino testium genere coniunctum. 2 l. odios minusculis lirioris crypti. oriuncum sit in suangeliis ingens plano numerus, multum tabest ut omnes ea qua par si cura collati sint sta -- contivi homun librorum pauci admodum omni ucium reddunt, neque refert tri foeda tuenda por nnperitiam librariorum admissa in lucem omnino proferantur. Sed fidele nimirum pomphion recons idoni fore valet at*1earchetypaeu quamvis anti iuvin et in amissi ludus tomun plane succedit. Et sunt inter hos recentes quidam plane inimi pretii, alii ius fortasse non minoris posthao protrahentur hinum i tu videndiuntas codd. 1. 118. 209, 1 1ο intor clarina. testes iam commemorarimus, cum
omittunt totum v. 40 καὶ ἡμεῖς γίνεσθε λοιμοι δει η ερα οὐ δοκεῖτε λωίδ το ἀνθρώπου ἔρχεται. Est autem is uni-Versus locus o sontentiis ot vectis plerisque congruens cum Matinae c. 24 42 sqq. et haec quas miscripsi eisdsm Vectis exstant apud illum v. 44, nisi quod ibi διατμτο promiscitur; nihil enim moror, quod inmatinae quibusdam ἄρα post δοκειτε exstat. Ergo vidori possunt has ex aulino in
Lucaan per interpolationem consuetam venisse. Habet amaena Lucas Versu proximo haec inserta, 1uibus altercaret: εἶπεν δὲ ὁ Πέτρος κέριε, πρὸς ἡ- τὴν παραβολὴν ταώτην λέγεις, η καὶ πρὸς πάντας η . . πάντας m. D);
Παραβολαὶ dicitur ea quas sto. 3 do patrofamilias et de fure limam si continuo incipii interrogatio stri,
rectissimo omnia se haboni; miratur enim otm cum patrefamilias neque cum sorvis se condiscipulosque com-
73쪽
DMaan videri. Et usus recte at ius perspicuo Dominus v. 42 τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς οἰκονόμος κτέ. fit nimuinctis sidus, si Iasi per correctionem Nili autem nos movebit, quod arcton interpolationem amoscit dudumonim vidimus talos Vel arcione antisiuiores esse.' Ita is hos codices, quibus saepe accedit; 131, scin protio habebimus si a talem cum D ceterisque R testibus Moscemus. siue minus ea .risad codicos, tui sunt 13 69. 124. 346 543 713 788 826, cum honor locum inter Maa-brmonsis antis habent. oriun quattuor Primos composui si exaruinain IV. H. Ferriae Dublinonsis, unde nomon ae-emant, ceteri postea eiusdem stirpis esse comti
sunt.' Orimon habent o Calabria o Sicilis ibidem
a laetypum eorum exstitisse putandum est, is sim Variis gradibus distant. Habent autem unam rem Iaaim in- sinent, quod pericopa illa de adultera, ex Iohanne exempta,
utilitatem illustrant: c. 13, 15 cod. 69 st 435 om. Aia της φάτνης cum Irenae Ambrosio sis 18 7 verba καὶ μακροθώμων -ει rit ABD L al. ἐπ αὐτοις in 13 6 suo loco mota in v. 8 ναὶ λέγω, μακρο μον ἐπ α ποιήσει
translata reperiuntur. Quo quidem loco hi codices, sicut Superiore, non tam Praebent vernam quam indicant: hascenim καὶ μακρ. ἐπ α et ab Irenas et a Mari Aegyptio Mursu praeterinituuntur neque videntur forinas R,sse.)Sunt autem ceteroquin parabolae quae antecedit aptissima, d mmodo sponas et μαρο μων et antea, ex D βοώντων αὐτῶν, ut sint duo participia, alteriam absolutum, ali emunconiunctitan, per καὶ copulata.
Sin a. st in Luca st inmarco fido est codex 700, Londini nunc exstans, patrias imotae, quem coninalemni Scrisonor st K. H. Sinico si lonissimo H. C. Marier. )1 Non audeo in R delerem καὶ πρδ πάντας, quia a Moscit haec arcton; itaque aut uiaeosique et in et in Moenuina, aut uimbique spuria, sed utique non e in petita sitellego
inve etiam ad om se, nam Parium tum rideatur Dan inaxn Gust, quaestio sit disiunctiva.
75쪽
pinu post γενήματά μου; sin certo 130 rursus in sociotate occidentalitu reperitur M. V. 35, ubi add. ἐν ταις χερσὶν έμων cum ci Cypriano Codex autem 157 Romanus ex is os qui a s testibus Q velut arcioni ac disssolant.' C. 22, 56 καθημενον πρὸς τὸ φῶς m. cum a Ralas 234 235 Havnisnses, x quibus ille manu Theodori Moopstinas a. 1278 in Arcadia scriptus est. C. 23 14 ἄν κατηγορεῖτε κατ' -τos tu D in. 9 nunc Cantabrios is si 274 Callipoli oriundus, nunc Parisinus Verum
g22. Teatos latini. Nota res est, omnes interpretationes latinas, quae ante Hiem Inum consectae saeuit, Vulgo italae non o con prehendi, id ius fieri, sed non recte, propter lacum quendam Αumstini. Etsi enim is locus de docis christ. 2, 15 a suspicionibus criticomam porossodomunmnunm si Martinum Schan satis vindiciaris est, stillamon probat nisi fuissae quandam interpretationem latinaxn Italia oriundam, o G si perspicui te aliis praestantem, quam sunt qui ipsam meronymi interpretatio In fuisse putoni ' Maneat tamen nomen receptum, Opposumn moronymi
Vulgatas, 1 1 sensim veteres intre stationes in terris Occidentis boluris sunt Heronymum autem stamus non funditus omnia priora sustulisse, sed prascipula ad norinam M ae muncodicum, id est in Daca forinae Α, mutatis leviora amon mutiri reliquisse, unde fit ut saops inter tostosin vulgata
4 Vecta At sunt hae sunt In ipsis interpretationibus
76쪽
quoquo sit. Etiam plura in interpretatione Volero in quibo dam vul=tas libris relicta sunt, fitque, si propius inspexen tota inter alam ulmisinquo distinctio paullo incertior, quia si vetustioris Mneris luidam libri pleriam ius curumcontiore faciunt, et alii, qui huic adnumerari solent, interdiu cum illo. Similiter in Acti Gigas cods mixti cuiusdam generis est Nessus iam multi codices iis
nym antissutoros nunc supersunt, sed unus fortasse euangelioriun orcsssensis; tu autem post Hieronymum scripta sunt, plerique ex correcta illius interpretatione aliquandiunassumpserunt, sinus alius M alius plus, qua ratione m- indisntos paullatim ad Intitos intomediosque pervenimus Coteriam multo ante Hieronymum id rei coepisse, ut Halias Ricidontis ius libri sacri et graees et latino conversi forinae in oriente receptae assimilarentur, iam supra indicavi. Sunt autem in his latinis euangestorum libris multi splendidissimo consecti, membrana purpurea, litteris Rrgenteis, aureis quoque ad dis menda si Christi snoniana interinlatis. Veriun forina euangeliorem, et quod ad orthographiam grammaticamque et quod ad ipsum SonMunattinet, barbariem semporum sapere solet Racinialatino equam is purpura argento auro splendente Lucae aliquo loco 18 33 scripta, o ius conscis o tant haec: et, teriores timuerit, orta illa ex et die mino resuma. Codicos italafri si Lucani Vel partem alis an Luoste continent sunt sodecim numero, tuos iam in os recensebo. Vercellensis suangoliorvin saeculo ut Videtur tuario scriptus, editus a Iohanne Andrea Dico a. 1748, nun una
libro Evangoliarium quassimplex h), marsus septinatim ab Ι. Bsishoin Christiania 1894, 1uam ipse editionem maxime adhibui, cum ischondoini octava homini italae codicum varistatem sinimo integriun exhibeat Codex Veimstato multifariam corassus est, ut in ipso Lucas primo capite;
a fragmenta C uias Rhaetorum a B Hidbor in-Venta, quae edideriant m Ranhe arburo 1872, viae. a latom ibi editi sunt abi, sed ex ' non nisi varietas
77쪽
mitem munis consentiunt, ut inde notam a acceperint.
Insunt Lucae 11 11-29. 13, 16 34; itaque alteri ex lacunis Vercellensis his foliis resamitur. Vsrononsis faso. IV vel V edidit Blanchinus una cum
Colbortinus aristonsis Esi recentissimus homun omnium, saeculi M. Vel m. sed non ideo simillimus Vulgatae, sis ceterae. NT aales, quas cum euangelus
contiust, ab illa non distinant. Evidit scius Sabinora. 1751 v. inh ad y', tum domo I. Belshoin Christianias 1888. mal et omnia uangelia integra. os latina pars Cantabrioensis D, cum graeca in
universiun, Sed non Semper consentiens.
nunc alatinus Vindobonensis, antea ridentinus,saso. volo, splendide sinus a Tisoliendorfio Lipsiss1847. Dosidorantur Lucae 8 30-47 48. 11 4-23. 24. Nulliun praeterea inveheris inter hos, sivi ex forina Romana
finruanus saec. VI, a Blanchino cum a b eduus, nunc autem a Ioh. WoIdmirorui in editione minis latuiae, siti pe cim ab ea proxime absiti a Luca niuit desideraturis Parisinus, olim Corbsiensis monasterii quod in Ρioardi Gallias si secundum I. Belsheim, si si eum edidit post Blanchinum, . supra Christianias 1887, in Gallia 1sridionali an in Halia asculo V. VOLVI. scriptus. Exciderunt Luc. 9 48-10 20. 21. 11 45-12 6. 7. y otis Sangsmanenses olim nunc arisini, altersaoc V111.. alter ML soli intor italas codicos duorom nondum invenerant Varias tantianunodo e vimque lections excerpsit odius Sabatior in inibi sacr Latinas Versiones antiquas', aris. 1751).chagmenta arci Lucas ius Neapoli Vindobonam translata, scripta, ut Beliseimio videtur, saec. VII exeunte, ut aliis V. vel VI., post Morum a Belshsimi edita Lipsius 1885.' a Luca a fragmsnta continon c. 10, 6-23 10.
1 Codex Vindobonensis membranaceus purpureus, litterisaagenteis aureisque se tus AEd. I. Belstietui sipsiae 1885.
78쪽
Vratistario is, olim Relidissa anua, inoo m. Fridoricus amo in libris univorsitatis sollemnibus alia 1865-66. Est quod ad Lucam attinet, paene intomae des c. 11, 28-37).m non est suanmlioriun neque Lucae codex, sodlootionum ex omnibus paene Ti. fibris excerptarum, mane,, oculum dicta et porporales Matino auribula, sunt.
Vindobonas 1887. et Monacensis, olim Frisingonsis, saec. VI oclidit Voretis vorini socius Henricus Mest in ,,OH Latin bibliciatoris , No. VI, Oxoni 1888. Dosunt o Luca, 23, 22-36. 24, 11-39. Dublinensis saec. VI, oditus a Thoma Abbou Dublinii
1884. isolisndo ius solius huius lectiones nondum noverat. Est malo habitus, sed iussa ut maior lacuna existatis filiolanonsis Ambrosianae ibliothecae, saec. Irioduus ab . . Coriaad in onumentis sacris bibl. am
leant, retinent tamen quaedam ex anti tutore inter Mailans, pincos commemoro: Foroiulis in saec. I vel o for ), Parisinum nunc, olim S. Gatimsi Turonensis, saec. ΠΙ
Turonensis saec. IX nit).g23. estes Syriaci. D interpretationibus Syria Meamniquo cum testibus occidentalibus anti tua cognatione egimus in praefatione Actorum. Sed cum illius libri nunc duae tantum ostent interpretationes syriacae, o ingessi aliae duae Mossint, tuarum altera, Me festos forina B sh gium locum tenet. Eius sunt duo codices, qui Heriunque, etsi minime semper, inter se conmmunt alto Curetonianus dictus ab inuontors Gulielm Cursion, alter te vis ius licendus ab inventrice, feni a rarae atque mirae eruditionis parisquo laboris almae industrias. Aoosia iiiiih
79쪽
Iue ris, tuae uxor fuit vir egrini mihique amicistiani, Saanuolis Lo ris. Haec anno 189 in monasiario montis Sinai exu codicem ipsa invenis, 1uoque melius eum examinaret alsius excuteret, itemini et tertio uor lonomo no difficiis usospit, comitante sorore Virisque 1 11busdam doctis Cantabrigiensibus, ex quibus L Rondel-Ηarris nominasso hoc loco sufficiat. Est autem codex rescriptus eoque maiore cum sifficultate leotur, notitio animn quod editionem principem, tuae priHieria Canu bri s a. 1894 ), alter liber praetor interpretationem anglicam ampla SVpkmenta continens anno 1896 submoutus os aestur codex scriptara esse Vel quarto saeculo vo vitato inustonianam quinio putant. Verum hic non otiam Lueam nunc habes; sed has tantun parios 2 48-3, 16 7, 33 - 16, 2 17, 1 - 24, 44 in LoWisian auiam paucas lacunae maiores n' potueriint expleri: c. 1, 16-38 et 5, 28-6,12. Curetonus suum odicem didit Londini 1848 sitis in intorpretationem graecam, ut restitueret scilicet gratoum archetypum interpretivionis, confecti utilissiano laboro
Fri rictis Basthmn. Quod inor ad indolem huius inter stationis attinet,
si quis puto in ea talem foro Lucam exstare, quiasin circa medium sasculum alteriam Roma. invenit inantis, in universum fortasse non longo a Voro aberrinois . autelociusndum sat, non volui si ipsi aliquid sciamus vo plus sciamus sis, isti in his rebus quasi habitant quos video Thoodomin dico Zalinium maxime is ipsos luidon sibi plane constitisse, sed mutasse sententiam, prout nova subsidia novam scientiam tribuissent. Si lotur Tatiani Dialossam Iuod fuit opus ex quati uox euangeliis conteriainis prima omnium interpretationum syriacamniinde Vol eius ope eonsecta sint paullo post interprotationes sin oram suangeliorum, sive eunngelii non unius sed tuadriportiti otiis t1 ahe solis sospes in Suriac transcribe froin the Sinaitic
80쪽
auram interpretationis erus smaeae forinae non minus murens quam fuerunt latinae, et propter Varios interpretes et propis adhibitos Varios codices graecos, per tuos factiva est ut paullatim vanesceret forina antiqua Romana induceretur Antiochona, a Ua, ulmis interpretationes Syriacae non
ita multum dissarunt ' Sed inamopor ab eadem sisserunt Curetonianus Lo risianus ius, etsi si ipsi si paullo ma siuidem Curetonianus ex graeca forina quas regnabat in Syria occidontali non 1ssciscoporunt Usiun Diatessaron luale fuerit, o Ephraemi commontariis in id conscriptia hic illic apparet, proposuitque idem Zalinius et ordinem vetusti peris, de qua re alii tuoque testes sunt, et fragmenta siuot luo emi potuerunt', quibus sunt quaΘpostea Hariis opera ex eodem scilico Ephraemo a cosserint.' Quom ut sit nobis quoque diligenter ratio
habenda, sicut lectiomun tuas Curetonianus Iae risimitu- lue praebent, non erit tamen obliviscendum aliud esso Diatessaron Syriacum, aliud Lucas codicem graecum. aior multo licentia vortondi atque etiam decurtandi conspicitur in his Syris quaan in interpretibus latinis, neque miriam est eum qui quattuor nostros in unum corpus cogeret desininiis inmioriun verbis non ita solliciti. fuisse. Sicap. t. 4, 24 absunt ab Syro Lisur. Verba καὶ πηλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτου εἰς λην την Συρίαν, inam ibidon καὶ δαμμονιζομένους καὶ σεληνιαζομένους καὶ σελ. t. t m. καὶ
αήλ ὁχλοι πολλοὶ κτέ habet idem ,et fucta nam muritudine': in quibus omnibus nisi Mimi licentiam sive alius Syri interpretis mecum a Moscere Velis, non in entes
explicationem differentias. Nullans orgo huic testi fides habenda At est profecto ubi mam habenda sit Volsoli vel cum paucis testanti volui quod omittit L. 17, 10 ἀχρεῖοι matthaeo in sententiae dotrimentiun invectam, et Iohannis narrationem 18, 13sqq. cum graeco 225 in