Euangelium secundum Lucam, sive Lucae ad Theophilum, liber prior: secundum ...

81쪽

i eromam sed etiam secum ipsa pugnare videri. Itaque σώφρων ἀπιστία commendatur, nihil aliud. In univorsum Tatianum et Lucam et reli tua euangelia ea forina ha-b 11sse, qua ει exstabat Romae, plurima. sunt tuas probent;

sod lariasso hic illic quaedam sxa in Lucam admixta fuerint, si quidem e. 8, 45 alia est italae codicum Isino, aliasadonum vulgaris si fides Ephrrasino Tatiani fuit somo. 8, 3 non habuit Tatianus ut liata Κυδίου, sed Σουζαua ceteri omnes quamquam hoc quidem etiam aliam X-plicationem admittit . Fac nun et in archetypo Lucaesi in R iusso ουζα του καὶ Κυδίου το ἐπιτρόπου φωδου:srat Syrias interpres uti is ae peragranun nobil nomen, quod Iudaeus ille secundiu morem multorum et 1 1 in fuerant et qui nunc sunt simile patrio assumpserat, ut sibi superfluum omissurus. Oreo, ut leviora alia praeteream', c. 23, V. 39 Videtur Integor fuisse apud Tatianum, non

docui Mus ut in De et v. 42 sit aes ἐν τη βασιλεία

σου cum plerisque, non ἐν τη ἡμέρα της ἐλευσεώς σου oetu D. inquo si quis coli ger velit misso Tatiani

exemplar Lucas paullo mam cum A contaminatim quam fuerat Marcionis, nescio an satis probabiliter id statuat. Non multa mihi dicenda sunt de Syro quem Vocant hierosolymitano, suangeliorum teste minime continn-nendo, sed tui ad clamnaan Lucas cognoscendam non multam conferat Iasotionarium si ex quattuor euangeliis excerptum, ominam ea linmae arismaicae specie, qua in

ipsaialaestina hominos utebaninu. Negat Theodorus Zalincum aliano hunc Syriim ullo modo coniunctum esse, etsi sunt 1 1idam loci ubi cum illo ius etiam cum ceterisque lections eius congruant ' Edidit ex codico Vaticano Frano inniscalchi-Eriggo Veronae anni 1861-64, iam . do Lagaeso a. 189 in Bibliotaeca syriaca. g. 24. D copticis tostibus, id est marinis ea, interpretatione quae saltidica dicitur, iam inactomun praefatione satis dictum est. Sunt autem fragmenta librorum, non libri intem, pia tesque hae Lucas supersunt 1, 1 2 50.3,5-6, 48. 7, 11 - 17. 29-50. 8, 36-9, 41. 11,5-11.

82쪽

LXX PRAEFATIO

Sed dubito, tun qua in i co sies oua lamia cari roommunio uoque enim in Minone domusica, de tua supin p. XLmysmanus, neque Hinsque aliis locis, quibus proprii aliquidos cum D comin in habet, a genuina forina ad alteriai clost toro idotur. Nisi quod scri ut v -- cere possunt maxime hi duo loci o 6 v. 48 δια τὸ κώλεις

700 solus. Mnquo et genuina istoc ridentur, ne et iis casui tribueris qμοὶ ondssa sunt, uti lue eis Maesunt in V. 49, 1 1ibus doletis apto pergis scriptor secundum D καὶ ἐγένετο τε ἐτέλεσεν κτέ' Nian priori illa v. 48), ovi ant odorant Mil οὐκ Aχυσεν σαλεψσαι --τήν, .cilius Midobanti tam num laris arisai Haduosus inom Hs forinara Nemps accinii quod in proximis quoquo apparet Odicis 700 1uaedam cum D societas, non in Veris modo sed stim in fusis Volui liuod c. 7, 7 verba Lucas aptissima δὰ οὐδὲ ἐμαυτὸν ξίωσα πρός σε ἐλθεῖν st in 700 et in I omissa sunt, insiman quod carebat eis Matinasus aut si has est brevior forina

Romana, etiam plus hic locus ad probandam illam societatem Hobit. Sunt alii quoque codices neque pretio suo carentosns iue abra forina alieni, quam rem paucis xvi lis pro

cursive codex evang. 604 700J Lond. 1890. Iniquissimum de eo codice ivilitavi tuli musaei I. c. p. LXVII, 1 p. 11s, -- quam 1 per merum libidinem a reliquorum lectione communi passim secederet. Sed admisi his lectionibus non semel apo fores amplissimi Grem a Nysaenus Origenes, Baii. 1 Quod conveniunt haec ad vertim cum t. ex eis quas supra p. IX sq. vixi explicandum in quippe idem utriusque consensus est in proximis c. 7 6 sqq. 2 Introd P. 242.

83쪽

- post γενήματά μου sed certa 130 rursus in odistate occidentalium repsinu M. V. 35, ubi add. ἐν τρας χερσὶν έμου tun f Cypriano. Modo autem 157 Romanus ex

solont.' C. 22, 56 καθήμενον πρις ὁ φος In cum Ritalas 234 235 Muniensos, in quibus illo manu Theodoriri opstritas a. 1278 in Arcadia ominis est. O. 23 14 ἀν κατηγορεῖτε κατ' αὐτο cum D m. 59 nunc Canta. binos is si 274' Cassipoli oriundus, nunc Parisinus Verum

φ22. satos latini. Nota res est, omnes interpret tiones latinas, quae ante Hieronymum consectae sunt, tum 1amno no con prehendi, id ius fieri, sed non recte, propter lacun1 1 1endaan Aumstini. Etsi nim is locus de doctae. christ. 2, 15 a suspicionibus criticorum o Theodoriunmimnsen et Martinum chan satis vindicatus ost, nihil tamen probat nisi fuisse quandam interpretationem latinam Radua oriundaan, et fide et perspicuuat aliis praestantem, quam sunt qui ipsani Hieronantii interpretationsm fuisse putent.' vineat tamen nomen receptum, oppositum moronymi Vulgata, e flua sensim Veteros interpretationes in terris occi-dontis arualuas sunt moronymum autem scimus non funditus omnia priora sustulisse, sod praecipuis ad norinam graecoriuncodiciun id est in Luca forinas Α, mutatis leviori tamen multa reliquisso, unde fit Misa ops inter ostes Risuinta

84쪽

LXXU PRAEFATIO

quoque M. Etiam plura ex interpretatione vetere in quibusdam vulgatae libris olicta sunt, fitque, si propius inspexeris, tota inter alam ulmisimus distinctio paullo incertior, quia et vetustioris Mnoris quidam libri tomuni suo cumrocentiore faciunt, et alii, mi huic adnumerari solent, intrediim cum illo. Similiter in Actis Gigas cods mixti cuiusdam generis est Nessus iam inulti codices mor

nym antiquiores nunc supersunt, sed unus fortasse euangelioriun et Bonsis; ipsi autem post Hieronymuni scripti sunt, plerique ex correcta illius interpretatione ali 1uantiunassumpserunt, minus alius, a, alius plus, qua ratione Pro-yodientes paullatim ad Intitos intemediosque pervenimus. Cetoriam multo ante moronymum id fieri coepisse, ut Italias occidentisque libri sacri et graeci et latino conversi larinas in orisnte receptae assimilaretitur, iam sup indicavi. Sunt autem ex his latinis suangoliorum libris multi splondidissime confecti, membrana purpurea, Ilutem Rrgente18, aureis tuoque ad dis menda, si Christi ius

nomina intomistis. Voriam forina euangeliorem, et luod ad orthographiam grammaticamque et 'suod ad ipsum sensum attinet, barbariem semporiun sapere solst Ra in Ρalatino equanois purpura argent auro splendonis Lucae aliquo loco 18 33 scripta, ne ius conscia exstant haec: et, teriores timuerit, oria illa ex et die te o resumet. Codices italas qui Lucam vel partem aliquam Lucae continent sunt sodecim numero, 'suos iam in os moenso, . a Vercinensis euangelioriani, saeculo ut Videin 'suarto scriptus, editus a Iohanne Andrea Dico a. 1748, nun una

libro Evangeliarium quassimplex ), usus septinatim ab I. Bolfhein Christianiae 1894, 1uam ipse oditionem maxime adhibui, cum ischendore Octava soriun italas codicum variolatom sinimo integram exhibeat Codo Vstustato multifariam conosus est, ut in ipso Lucae primo capite;

ai fragmenta Camae Rhastorem a B Hidboro imVenta, quae ediderunt m Ranke acturo 1872, siae. a latom ibi editi sunt abi, sed ex ' non nisi varietna

lectionis.

85쪽

Rutem. Cum a consentiunt, ut inde notam a acosperi M.

Insunt Lucae 11 11-29. 13, 16 - 34; tactus altera ex lacunis Vsraelisnsis his foliis resare r. Vorononsis faso. IV Vel V edidit Blanchimas una cum

Colbestinus arisiensis. Est recontissimus homun omnium, Saeculi M. Vel m. sed non ido simavimus Vulgatas, etsi ceterae. NT partes, quas cum euangeliis

contines, ab illa non sissemini. Edidit scius Sabinis a. 1751 v. inti ad y', ain denuo Ι missis Christianias 1888 Habs omnia euangelia integra.d si latina pars Cantabrioensis D, cum graeca in

nunc alatinus Vindobonensis, antea Montinus,saso. IV velo, spis id sinus a Tisoliendorfi Lipsius 1847. Dosiderantur Lucas , 30-47 48. 11 4-23. 24. Hau praeterea invehoris inter hos, qui clama Romanatam multa servaVerv.f Brixianus saec. VI, a Blancisino cum ad editus, nunc

auton arach. FOrils vorti in editione minis latinae, quippe qui ab ea proxime absit; E Luca nihil desidoratur. f arisinus, sim Cocteiensis monastem quod in Ρioardi Gallias ost secundum . olfhoini, qui eum odidit post Blanchiniun, v. supra Christia aetas 1887, in Gallia infridionali aut in Halia saeculo V. o n. scriptus. Exciderunt Luc. 9 48-10 20. 21. 11 45-12 6. 7. y st e Sangsmanensos olim, nunc arisini adiar saec. 111. alter X. Hi soli intor italas codices duorom nondum invenerunt Varias tantiammodo e vimque lectiones excerpsit stra Sabatior in ,,Bibl. acr. Latinaevorsiones anti tuae , aris. 1751).s framenta Marci Lucas ius sapoli Vindobonam dianslata, scripta, ut eliseimio videtur, asc. VII exeunte, ut aliis V. vel J. post Alterum a Boissimi edita Lipsias 1885. y a Luca a fetigmenta continon c. 10, 6-23, 10.

1 Codex Vindobonensis membra misceus purpureus, litteris argenteis aureisque se tus M. I. Belshesin Lipsiae 1886.

86쪽

Vratistarionsis, olim Relidigoran , --. m. didu dfridus amo in libris univorsitatis solloninibus a. 1865-66. Est quod ad Lucam attinet, paene integer des. c. 11, 28-37).

,, oculum dicta et perperant Minauno attributae sunt. Vidotur Vm. o n. asculi osse Edidi nunc inter

1eant, retinent tamen quaedam ex anti is sior interpretatione, paucos commemoro: Foroiuliensem saec. I vo o foris, Parisinum nunc, olim S. satiani Turonensis, saec. 111

Turonensis saec. IX int).g23. Testos Syriaci De 1torprotritionibus Syria sis

earumque cum testibus occidentalibus antiqua cognatione egimus in prassations Actorum Sod cauti illius libri nuno duae tantum ostent interpretationes syriacas euangelii alias duas accedunt, 'suarum inera, inter festos forinae cominum locum tensi. Eius sunt duo codices, qui plerumque, etsi minime semper, inter se conmmunt alter Curetonianus dictus ab inventor Guilolmo Cureton, aris Lie risianus dicondus ab inventrice, femina rarae atque mirae eruditionis parisquo laboris atque industrias. Aoosia intui

87쪽

Samuelis Learis. Hae anno 189 in monastario montis Sinai vin odioen ipsa invenit, quo 111 melius eum e-- minissi atque excuteret, oriun et tertio uor longinquuanos difficile ausospit comitants sorore siris iue suibusdani doctis Cantabrigiensibus, ex is albus I. Rondol-Ηarris nominasse hoc loco sufficiat. Est autem codex rescriptus eoi sue maior ciun difficultate leotur, ne Ius Inim quod e sitionem principem, quas prodieria Cantabriino a. 1894 ), aris libor praster interpretationem anglicani ampi S pkInenta, continens anno 18s sis asinins est. Vidstur codex scriptus esse Vel iustri saeculo et latinio Grotonianaan quinto putant. Verum hic non totiun Laisam nunc habes; sed has tantum partes 2 48-3, 16 7, 33 - 16, 2 17, 1 - 24, 44 in Leintiano auiam pauca lacunae maiores non potiamin expleri: c. 1, 16-38 et 5, 28-6,12. Curetonus sum codicem edita Londini 1848 sitis in interpretationem grascam, ut restitueret scilicet gramum archetypum interprefationis, consson utilissimo labora

doricus Basthmn. Quod Maon ad indolem huius inis rotationis attinet,

si quis putet in ea talon foro Lucam exstare, 'sualem circa medium Asculum Romam Romae invenit Tatianus, in univorsum fortasse non longo a Vero abere verae autelociusndum sat, non volui si ipsi aliquid solamus si plus sciamus eis, tui in his robus 'suasi habitant quos Video Theodorum dic Zalinium maxime, ne ipsos quidem sibi plano constitisso, sed mutasse sententiam, prout nova subsidia novam scientiam tribuissint. Sit lotur Tatiani Dialossaron Iuod fuit opus ex quattuor euangeliis conivixtua10 prima omnium interpretationam syria mini; inde Vol si is ope eonfectas sint paullo post interpretationes in omin euangeliorim, sive eunngelii non unius sed quadriportiti extiis ta) Therio Mospeis in Suriac transcribe froin the Sinaitic

88쪽

autem interpretationis eius syriacae forinae non minus multae quam fumant latinae, et propter varios interpretes et propior adhibitos varios codice ς aecos, per quos factum est ut paullatim vanosceret forina antiqua Romaaia, induceretur Antiochena, a tua ulmine interpretationes Syriacae non

ita multum dissarunt.' Sed mamopor ab sadem differunt Curetonianus Lo risianusque, etsi et ipsi si paullo ma si sidon Curetonianus ex meca, soletna Maas remabat in Syria occidontali non ilia receperunt. Ipsiun Diatessaron luale fuerit, ex Ephraeis commontariis in id conscriptis hic illic apparet, proposuitos idem Zalinius et ordinem Vetusti peris, de qua re assi quoque teste sunt, et fragmenta siuot 1uot emi potuerunt , quibus sunt quae postea Harris opera ex eodoni scilicet Ephraemo ac- cosserint.' Quomam ut sit nobis quoque diligenter ratio

habenda, sicut lectionum tuas Curetonianus Iamrisiana1S-que praebent, non erit tamen obliviscendum aliud esse Dia. tessaron syriacum, aliud Lucae codicem graecum. aior

multo licentia oriendi atque etiam decurtandi conspicimuin iis Syris quam in intorpretibus latinis, neque uritanest eum qui luattuor nostros in unum corpus cogeret desiumlis inmioriun verbis non ita sollicitum fuisse. Sicap. t. 4, 24 absunt ab Syro Levr Vecta καὶ ἀπηλθεν

ἀκοὴ αὐτο εἰς λην τὴν Συρίαν, iram ibidem καὶ δαμμονιζομένους καὶ σεληνιαζομένους καὶ σελ. t. t m. καὶ παραλυταους paulloque post 25 pro καὶ κολο η σαναμ οχλοι πολλοὶ κτέ habet idem ,et fucta magna πειι rudine ' in quibus omnibus nisi aliani licentiam sissa lius Syri interpretis mecum amoscere velis, non inVeniegexplicationem difforentias. Nullans in huic testi fides habenda At est profecto ubi mam hia snda sit vel soli vel cum paucis testanti velut quod omittit L. 17, 10 ἀχρειοι emauliae in sententias strimonium invectiun, et Iohannis areationem 18, 13sq i. cum Maec 225 in

89쪽

tororiam sed etiam suum ipsa pugnare videri. Hamis σώφρων ἀπιστία commendatur, nihil aliud. In univorsum Tatianum M Lucarae et reliqua euangelia a forina habuisse, quae exstat Ri Romas, plurima, Sunt iusto probent;

ersa, Syrias Interpres uti luo peregrinum nobile nomon, quod Dadastis ille secundum morem multomin et si in dierunt et ipsi nunc sunt simile patri assumpserrat, ut sibi superfluum omissimas. oreo, ut leviora alia praeteream', c. 23, V. 39 Videtur integer fuisse apud Tatianum, non

cur ians ut in De M v. 42 sint ius ἐν τη βασιλεία σου Tun pleris iue, non ἐν τη ὴμέρα της ἐλευσεώς σου oetu D. I siue si tuis colli ore volit fuisse Tatiani

exemplar Lucae paullo mais cum A contaminatiun quam fuerat Marcionis, nescio an satis probabiliter id statuat. Non multa mihi dicenda sunt de Syro quem vocisnthierosolymitano, suangelioriun teste minimo contemnendo, sed qui ad Gonnaan Lucas comoscendam non multum conferat Lectionarium est X qiuati uor ovangeliis excerptum, ominam ea linmae aramaicae pocis, silua in ipsata laestina hominos utebaninu. Nogat Theodorus Zalincum Tatiano hunc Syrum ullo modo coniunciram esse,

etsi sunt fluidam loci ubi tu illo ius otiam cum Dceterisque octiones ius congruant.' Edidit Udico Vaticano Franc inniscalchi-Eriggo Voronas annis 1861 64, tum . de Lagatas a. 189 in Bibliotiioca syriaca. g. 24. De Opticis tostibus, id est maxime ea interpretatione quas salsidica vicitur, iam in Actomun praefatio satis dictum Q. Sunt autem hamonia libro ri, non libri intem pariesvis hae Lucae supersunt 1, 1 2 50.3,5-6, 48. 7, 11 - 17. 29-50. 8, 36-9, 1. 11, 5-11.1 V. ad 7, 22 47.2 Zastu . Forach. I, 330.

90쪽

27--32 37-52 12 5-16, 7 16 16-23 17 7-21, 38 21, 6-24 53. No ulmis iidem integraque Versio rapisaea Boliatrica sive optica dicta, ad rem nosseam plano inutilis est. Denique ne immemor in antiquissimi patriae si pinominumenti, interpretationis Gothica saeculo lustrio ab Ussia factas haec supersunt fragmenta ad Lucam pertinentiR:1,1-10, 30. 14,9 - 16, 24 17, 3-20, 46. Non ost interpretatio ipsa in Halia facta, in codicos quomun hamoni habemus in Italia scripti sunt i quo quod inest lociionum M:identalium inest autem aliquid neque tamen minum, refingondo ab horninibus in Italia dominbus

invoctiun esse potest.

25. Ex his lotur tot testibus coli gendum eligendum- quo fuit, quod ad forinam Romanam pertinere Vi rei rari Ne 1 1 potui ex ora unum ali luom a sol ero, ut liuio confisus diffiderem storis id quod faciendum mili misso putavi in Actoritan oditione cim issimus vir Molfus m -- sola', fautor alioquin si larinae studiosissimus. Is enim Syriun posteriorem ceteris praeferendarin fuisse putat, nequo immorito laudat homas diligentiam, qui ex codice suom nee omnem lectionis arietatis sodes eme serit. Vorum reliquum est ut ipsum codicem graeeum, quo Thomas usus est, monsti et nobis sinceraia larinam si h lauisso, nulla re vel missa vel mutata Vel ex a malo addita. ΗΘ ioinu quoniam notatu demonstris R, --

dum possum concedere perversam mora rationsu fuisse.

At omnino id ns speraro quidon licet, nssuam fore ut de singulas omnibus locis omni in conveniat, ad MMmps dubitaaidi in his locus, in suan ii quidem sitam multo main mam in Actis Maresonon si ining haberemus, fortasse satis natum esset evi ducem sequi, praeterquam si qua sumam nati opinioniun es misit Vol mutavit; nunc isagmontula sunt Marotonia, uisissimα ubi adsint, sed in plam ius doficianti Et ut dicam liuod Sentio, non est vo humani ingenii via nostrariun Frantiae euangelia in pristinam mani sive pristinas larinas

restituere, sed taxili illud ἐκ μέρους γινώσκομεν in his