장음표시 사용
101쪽
Ante cibum iterare solitum Missam, non ita rarum est. Robertus Archilaa aconus Austromasiae de sancto Alberto Monacho : Factus neu ter duas iis dis celebrauit Missas, provisis alteram, alteram pro desinis. Rarius tamen prae Leone Tertio, qui vel novies celebrabat in die . Uvalfridus Strabo rerum ec 'clesii asticarum cap. a I. Modum posuit Concilium Salegustadiense cap. s. Vetuitq; ne quis trium Missarum numerum excederet. Accessit Alexander Papa, qui ad id tempus unam reuocauit, cap. sussicit de consecrat. distinistione prima. Nihilominus si quando postquam celebrauit Sacerdos, superuenisset Episcosus qui vellet sacrum audire, etiam extra diem festum, nec existente alio celerante; posset iterum celebrare, si non sumpsit ablutionem: de similiter cum superuenissent multi Peregrini, & est dies praecepti, cum alius non adest sacer dos. Vt quoque, si velit infirmus communicari. & non sit sacramentum, pariter
licet. Toletus in sua summa lib. I. cap. 3. num. s. 6.&7.
Vetitum biduo celebrare. Innocentius Primus ad Decentium: Traditis Eces habes iso biduo, idest Parasime, Sabbato sancto, quo A Iioli in maerore cori irati ieiunarunt, sacramenta penitus non celebrari. Immo sexta Synodus, can. sa. Bvoluit sacerdotes in Quadragesima tantum conficere die Sabbati, Dominica, & Annunciatione Beati .sim. e Virginis ; alijs autem diebus uti prae consecratis Hostijs; ut in Latina Ecclesia ante anno Too. suo tempore fieri solitum . Rab nus Maurus lib. de institutione cleric. 8c post Diuum Augustinum epist. Ii 8. Resert etiam Micrologus de eccles obseruat. cap. 49. tempore Quadragesimalis ieiunij Missam usque ad Nona differri. Quae opiniones conciliantur: ut prior Irocedat in ieiunio integro Quadragesimae, quod usque ad noctem profereatur: Altera opinio procedat in ieiunio dimidiato : &in hoc ad horam Nonam permissa erat Misi e celebratio. Alba inus de veteribus Ecclesiae ritibus,
libro primo. cap. Ig. Pr eterea Carthulienses primo non quotidie celebrabant, donec hoc Patres Carthuliani noua collectione Statutorum correxerunt,secun da parte . cap.7.&recte siquidem Nam Augustinus epist. I 18. & refertur cap. si non. de consecrati dist. a. Si non talia peccat asint, ut excommunicetum, quis nous debet a quotidiau i medicina corporis, ct sanguinis Domini separare. σTEMPLUM est locus celebrandi decenter . Theodulphus Aurelianenss epistola ad Compresbyteros: Asirum solemnia nequaquam alibi, nisi in Ecclesia
celebrandassint; non in quibuslibet domibus, ct in vilibus locis,sed is loco, quem elegerit Dominus, iuxta Deut. ia. Vide ne osseras holoca ia tua in omni loco, quem ML deris 1,sed in loco, quem elegerit Dominus .mponat nomen suum ibi. Nihilominus ex causa, &necellitate, etiam sint aliquando solitum . IN CRYPTIS. Cornelius Papa ad Lupicinum Viennensem Episcopum Scias frater earissime, Aream Dominicam vento persequutionis acerrimp commoveri, Oedictis Imperatorum Chri lianos ubique tormentis vari's ici. Nam ad hoc in Urbe Romana Imperator constitutus ii Vt publies, π*ue in Cryptis notioribus, Missus agere Chri lianis liceat.
svpER CORPOMBUS SANCTORUM. Apud Uvalfridum Rerui neccles
cap. ao. legitur: Felix a7. Papa conIlituisse, visuper memorias Martyrum Misecet brarentur. Sed O Gregorius Papa in ordine 66. Praecepit super corpus sancti P
iri Apostoli feri Misa . Et idem refert Ioannes Diaconus in vita sancti Gregorii Dlib. a. quod iam ante in Via suerat. Hieronym. Contra Vigilantium . Romanus
Potitis, ossert Domino sacrificia super mortuorum hominum Petri, O Pauli sa --neranda , ct tumulos eorum arbitratur altaria Christ. Sigebertus in chronico ad annum 4 I. de Leone Pontifice: Hic quoties rogabatur ab aliquibus, Ut eis aliquorum Ap iolorum, vel Martyrum reliquias daret, consueuit ad corpora, vel memorias Apostolorum, vel Martyrum, quorum reliquiae petebantur, Misias celebrare
in ipsoνum honorem : sic BRANDEVM altaris, quo consecratum Corpus Domini inuoluerat , particulatim diuidebati, cultello pannos illos pungens, sanet inem eliciebar. Sic pulum cunctis faciens, quod in consecratione WIIeriorum Christi, sanguis Aps- stolorum, vel Martyrum, qui pro illo susius I, intret per Diumam virtutem in
102쪽
pis Os illos; ct ideo neterito illos dari pro reliqui se Sanctorum, in quorum honore consecrati fuat. De hoc ipso Brandeo extat f pistola Beati Gregori; Magni ao lib. 3. regii iri ad Constantiam Augustam, & alia multa in notis baroni; ad Martyrologium Romanum sub die i s. Iuni j, ac etiam late refert P. Seueranus in libro delles ite lesedi Roma, sol mihi i*7. Non licet tamen Missas celebrare in campis, vel alibi, ubi Paganus sepultus est. cap. non oportet, de consecrat. distina prima IN CARCERE. Cyprianus epistola i s .ad Clerum monet. ne glomeratim ad carceres conuolent Ita ut presbyteri quoque qui illic apud Con scires osserunt suli cu singulis Diacoris per vico alternent . quia mutatispersonarum conuenientium minuit inuidiam. Et in vita SS. Procem Martiniani legitur , quod Apo- soli Petrus & Paulus detenti in Mamertini custodia ibidem offerebant sacruficia,&participes illos iaciebant Corporis . Ac Sanguinis Domini. SUPRA PECTUS : idque refert Metaphrastes de sancto Iuliano Martyre fame propemodum enecto; a quo Discipuli donari cupiebant Corpore Domi ni die sello Theophaniae: sed non videbatur fieri posse.ob frequentiam carceres
obsidentium. Ant ille: Erit mensa vobis meum pectus, non futura Deo minus honem ea , quaesit exinanimi materia ; templum aut sanctum vos mihi eritis, me omni ex parte circum antes; itaquefactum e l. Deus ita voluit, cuItodes abierunt ;m si quo omnes Marur in orbem con, ere; ut inter se inuicem alter prope alterum mres, eum tuto comprehenderent, ct suopectori imponi signa Diuini sacrisis. Haec vi fecit, in calumsubHulit oculos, rite omnia a sacrum Perent ; Primum sese ramen- rerumferetparticipem, transmisit ad en, qui abierant, ut seudit in ultima ad eos epiliota.
IN MANIBVs DIACONORVM. Theodoretus Cyri Fpiscopus de vitis
Patrum cap. ao. in Marre ad Nentim Homeri vicum Anachoreta.
IN ri TVLIS. Samitus Pius Papa Iusto Episc. Anteruam Romae soror nostra 'epia Titulum domuisa pauperibus assignauit, ubi nune cum pauperibus nostris
IN CAMPs S. Berto idus, de Synodo Placentina. Ad quam Synodum multuetudo tam inum rabilis confluxit, ut nequaquam in qualiber Eccl a idius loci posset
comprehendi: unde O Dominus Papa extra Vrbis in campo illam celebrare compulsus est. M as quoque nonnunquam extra Ecclesiam satis probabiliter, necessit te quidem cogente celebramus, quamuis Ecclesias earum celebrationi specialiter depu
IN TENTORIIS. Anonymus author vitae S. Bonifacii Martyris,&Episcopi lib. I. cap. a 3.iN TVGvRIO. De Apollinare Episcopo & Martyre id constat ex Ma tyrologio, ubi de eo inquit: Habebant autem Chrimani Tugurium non sinu amoenibus, in quo uti Misias faciebat; baptizabat autem in Mari in Nomine Patris, O Gly, ct Spiritui functi. Capellas enim non Ecclesias, sed antiquitus Tuguria, Caprarum pellibus tecta suisse. IN DOMO. Paulinus in vita Ambrosis : Cum trans Tyberim apud quendam clarissimum inuitaretur, ut sacrificium in domo osserret, quaedam Balneatrix, quae parastuca in secto iacebat, o c. Marcellus Papa in domo Lucinae via Latina sacra faciebat, ut docent Acta 16. Ianuari j. Sanctus Gregorius lib. ς. epistola . 3. indictione I . mandat lo anni Episcopo Syraculano, amicitiae, pacisque caula,quae inter Ecclesiae, & iaculi Praesides esse debet, in Venantii Praefecti domo Mis. sarum peragi mysteria permittat. Quod dissicile alioquin impetratu erati IN CELLA. Metaphrastes in minutio ; cui prodito , nondum tamen tradito. proximam Mart ris palmam Angelus annunciat. At uti in celtatim fiam ingre r. pallio, o linteo se induis, ac potu oblationem exiit ita hilaris, ut adconuiuium altis
ANTE LECTUM. Vranius presbyter de sancto Paulino Nolano cap. a. ibi Et qua refecturus ad Dominum iubet Abi ante Lectulum si a m Ieria exhiberi, K ut
103쪽
Ut oblito lucri scio animam suam Domino commendaret.
Ae demitui ii MARI. S. Uvali ranus Archiepiscopus Senone sis apud Diuum
Antoninum secunda parte, c. r. tit. I 3. . a. dum in Phrisiam nauigaret, in medio Mari positis an choris Missam ς antaret; & dum minister offerre Patenam san eio debebat, illa cecidit in Mare; & Sanctus mittens ad locum, ubi ceciderat, effecit ut ab imo Maris revecta,manui ministri cohaereret. Sacerdos, cuius ea dignitas, ut maior esse non possit. In eo laudando Patres
omnes Chrysostomi sunt, sed ipse super omnes lib. a. de Sacerdotio : Tanto ei Z u erius regno facerdotium ; quantum est intersepiritum , ct carnem interuallam. Consternauit haec Maiestas tanta sanctum Paulinum epistola sexta ad Sulpitium Seuerum, cium de suo sacerdotio loquitur. Novum, insperatumque placitum D uinae soluntatis expaui. Data igitur ceruice in iugum Chrsi, video maiora me meri iis . o his iis opera tractare; iamque arcanis, Opmetralibus Desummi receptum. 'insirium, communicare caelestia, ct Deo propiat a morum, inspiritu ipso Christi, ct corpore, plendore versiri. Mediatorem ipse agit Deum inter, & humanum genus. Chrylostomus ubi supra. Medius inter Deum, O hominum naturam, Liatsacerdos, beneficia illinc ad nos deducens. Honorem ideo summum Christiani illi habitum luerunt ;& in s mulo Dominum, & in Oratore Regem venerati sunt. Concilium Matisconense cap. I . Statuimus, ut Fqliis ecularium quempiam clericorum in itinere obuium habrierit, et flue ad miseriorem gradtim honoris veneranter. ctit condecet Christianum, illi colla subdat, per cuius o pcia. obsequia fidelissima Chrisianitatis imo
promeruit, Oc. Et facio ipso B. Martinus prae imperatore sacerdotem Venera tus est, ut ad Desiiderium scribit Seuerus Sulpitius. Forte enim imperator Maximus virum sanctum eo induxit, ut mensae voluerit interesse. Ad medium conli vium, ut mos ut, pateram Regi minister obtulit: illo fiucto admodum uisopo dari potius iubet, expectans, atque ambiens, ut ab illius dextera poctilum sumeret. Sed Martinus ubi ebibit, patream presbiero suo tradidit; nullum scilicet exii 'mani digniorem, qui poIi se biberet: nec integrum bifore, aut Aegem ipsum,
eos, q i a Rege erant proximi, presbiero praetulisset. auo factum Imperator, om' ne me qui tunc aderant, ita admirati sunt, υt hoc ipsum eis, in quo contempti Juη , placeret: Celeberrimumque per totum palatis uit, feci e Martinum in Regi praπ' dio, quod in infimorum iudicum inutilius Episeoporum nemo fecist et .
Verum quia . ut A. Nilus tractatu Paraenetico, sacerdos non est, qui proj ce Zotis dignitate non Uium. Propterea attendamus nos Sacerdotes poti stimum con sequi scientiam, castitatem , vitae integritatem, vigilantiam, sanctitatem, Gr
liqua, de quibus Apostolus ad Timotheum cap. 3.& ad Titum c P. i.
104쪽
De particulari Missa: Expositione. Cap. X.
DIcendum de quibusdam ad expositionem Missae ex Amsario Fortunato de
Diuinis ossicijs: Rabano Mauro de institui. cleric. Strabone, ex Rupe eo Abbate, & Albino de Divin. ossi c. ex quibus & alijs nos quaedam recensebimus. Et quamuis priscis Apostolorum temporibus Missarum celebritas ager tur , ut ad ipsam solummodo orationem Dominicam oblationis Hostiam consecrarent,ex Bernone, de quibusdam ad Missae sacrificium. voluit etiam Albinus de Divin. ossic.cap. de celebrat. Missae: quod hac Petrus Apostolus primus omnium Antiochiae celebrauerit, in qua tres tantummodo orationes in initio fidei proferrentur , incipientes ubi dicitur: Hanc igitur oblationem. Sed quoniam, crescente statu Religionis, creverunt Missae ritus : Nos per singula capita prosequemur notabiliora, quae quique Romanorum Pontificum contulerunt; magis secundum ordinem eorum, quae ordinata sunt,quam eorum qui
INtroitus initium habet a prima Antiphona: Quae ex Graeco Vox Reciproca interpretatur, duobus alternatim psallentibus: & finitur in oratione. Introiatus spiscopi ad Missam, qui Christi est vicarius, illius aduentum nobis ad me moriam reducit, & populi adunationem ad eum, siue per suam praedicationem, siue suorum. Hoc ossicium addidit Missae Coelestinus, ut in gestis Pontificalibus continetur: ille constituit . ut psalmi David Iso. an te sacrificium psallerentur; quod ante non fiebat; nisi quod epistola beati Pauli Apostoli, & sanctum C Euangelium recitabatur: Et sic Missa celebrabatur. Qui mos etiam hodie retinetur in vigilijs Paschae, & Pentecostes. Successores vero Pontifices, ne taedio assceretur Sacerdos, ac etiam adstantes; commutarunt vice psalmorum quasdam orationes, collectas, versicula &e. ut nos infra dicemus. Cantorum dulcis vox huic operi dedita est, ut sua dulcedine idonea sit hortari populum ad constendum Domino, ut legitur in libro Paralipomenon : Igitur cunctis pariter, O tubis , O ce, cymbalis, ct organis, ct diuersigeneris musicorum concinentibus, ct vocem in sublime tollentibus, longe senitus auditur, Oc. Adueniens Dominus ducit secum Prophetas, & sapientes , &scribas; quos in Evangelio pronunciauit se mittere ad inuitandum populum. Diaconi loco Prophetarum sunt, qui an- nunciant ex Euangelio futuram vitam. Subdiaconi loco sapientum, qui sciunt ordinate vasa Domini disponere . Acolythi loco Scribarum, qui accedunt co da fidelium ex Scriptura sacra; & serunt candelabra, ut super fundamentum iam positum luceat lux Praedicatorum coram hominibus.
ADunato per praedicationem Christi populo Dei ex magna parte, in quo
Cantores magno certamine laborauerunt; ne aliqua praerumptio inutilis ilibrepat corda eorum ; hortatur eos Dominus dicere: Serui inutiles sumus; &ideo prosequuntur, K ieel sen, Domine Pater miserere. Christi et On : Miserere, qui nos redemisti. & iterum Drie et sen: Domine Spiritus sancte missrere. Potest etiam intelligi, ut Cantores post finitam Antiphonam, precentur Dei misericordiam,quae deprimat inanem iactantiam, quae solet sequi cantores. At verius ante omnem orationem specialem sacerdotuminecesse est ut generalis Oratio Litaniae agatur a Clem. Primo, ut serenetur mens sacerdotis ad intel-Κ a ligenda
105쪽
ligenda, quae ore dicit. Secundo, ut dignus sit loqui Deo, quantum humanita a conditio patitur. Tertio, ut in iudicio misericordiae Iepellantur a mente vanae cogitationes, quae accidunt visu, auditu , cinerisque sensibus, ut in orationO sola inuisibilia mens cogitet. Ideo autem Krris et seu, Latini Graece; & Graecialiqua Latine proserunt; quia quaedam Graeca honestius quam Latina; & quae dam Latina melius quam Graeca sonant :&Vt unum populum nos esse ostenda mus , unumque Deum, utrumque populum credere. Gregorius Secundus RG. manus Pont. praecepit a Ciero santari Ayris cuisu,quod Uud Graecos ab omni Populo cantab/tur.
TElesphorus natione Graecub constituit , ut hymnus diceretur Angelicus, hoc est Gloria in excelsu Deo it an tum in nocte Natalis Domini. Symmaehus quadragesimus quintus post Telesphorum constituit, ut omni die Dominico & in Natali iijs Martyrum,idem hymnus cantaretur. Sacerdos quando dicit, BGloria in excelsis Deo, Orientis parte4 solet respicere, in quibus ita solemus Deurequirere, quasi ibi Propria eiu sedes sit; cum alioquin sciamus eum ubique
esse. Uel secundum sanctum Augi istinum in oratione Domini in Monte , conuertimur ad Orientem, Unde coelum surgit; non tanquam ibi sit Deus, qui ubique Maiestatis potentia praesens est; sed ut admoneatur animus,ad naturam e cellentiorem , id est ad Dominum, se conuertere. Ac etiam dicimus, Gloria in
me su Oeo captandum; quoniam ineffabilis in Excelsis facta est, quando Cluisestus transitu suo animai Sanctorum copulavit consortio Angelorum, ut Angelua
QVando dicimus, Pax ibis, vel Dominus vobiscum, quod e st salutatio, ad
populum sumus versi. Quem salutamus, faciem praesentaimis, excepto C lio, quod est in praeparatione hymni ante Te intur, ibi occupati ad instituendam intentionem deuotis limam, quam habemus in offerendo sacrificio ; congruentius est ibidem versos nos este, quam retro respicere. Salutauit in veteri Testamento Angelus Gedeon, dicens: Dominus tecum Hirreti ortissime. Et iterum dixit Dontinus: Pax tecum; &in lib. a. Paralipom. Audi me Asa, ct omnis Iuda, ta Beniamin: Dominus vobistum quia istis cum eo. Responsio nostra: Et cum spiritu tuo, ex Pauli epistola secunda ad Timoth. sumpta est. Hac salutation Episcopi, de reiponsione Populi, intelligimus unum debere esse assectum reis copi, di Populi, siue holpitium unius Domini. Deinde reuertitur Episcopus ad Orientem, S dicit, in mus: & deinde sequitur oratio, siue Benedictio ; sic αCluillus gntequam ascenderet in Coelum, Benedixit eis, sicut scriptum est i Ei angelio LuςAE Vtroque nomine Benedictionis, & Orationi , vocatur oratio
Sequitur Collecta: sic dicta, quod ex multis sermonibus una colligatur oratio : siue a collectione, d societate Populi dicitur, qui tunc in unum concurrens Icolligitur. ideo autem in omnibus Collectis interponitur: Per Dominum nostrum D m chrisum Filium tuum: ut omne quo1datur a Patre . intelligamus per Filium mediat orem eius nos accipere ; cuius haereditas sumus. Et impossibile est, terna Dei beneficia per aliam viam decurrere ad no ,quam per ipsum: Dicento isto Christo : EDdcunquepetieritis a Patre in nomine meo, dabit vobis. Dicens vero Sacerdos tecum vivit Oreguat , . admonet Populum, ut credxtri tum Dei vivere dc regnare semper sine initio, & sine termino, &vnam potestatem habere aequ liter cum Patre &Spiritu Sancto,atque unam substantiam Amen vero Confirmatio est Orationis a Populo nempe . ita nos credimus, si cu t tu dicis, Filium Dei ante omnia saecula regnare &c.
106쪽
DEinde Christus ascendit in Coelum, ut sedeat ad dexteram Patris Eni Dcopus. quia Vicarius est Christi, debet hic ad memoriam nobis reducere Christi ascensionem, & sedem. Quapropter ascendit in sedem post opus, & laborem ministerij commissi. De ijs, qui ascenderunt cum Christo, aliqui sedent aliqui stant. Per eos, qui sedent, demonstrantur membra Christi in pace quiescentia ; per eos, qui stant, in certamine posita. Caput,& membra unum corpus, ouomodo Christus in aliquibus sedet, in aliquibus stat, aliqui ascendentium sedent, aliqui stant.
DE OFFICIO LECTOR Is ET CANTORIS.
L Ector dicitur, quia lectione sungitur, ut ait Isidorus: Lectio dicitur, quia
non cantatur, ut Psalmi, vel Hymni; sed legitur. Cantus post sessionem sequitur lectionem, quae legitur; & talis cantus vocatur Responsorius. quod alios desinente, alius respondeat. Possumus etiam ossicio Cantoris Prophetas intelli gere. Lect io Legis, & Prophetarum frequentabatur etiam a populo antiquitus; unde habetur in Actis Apost. ibi: Et ingressi S agogam die Sabbatorum erunt.
Pos lemonem autem legis, in Prophetarum, miserunt ad eos, cte. Ex Re onsorici admonetur Cantor, seu Praedicator, quomodo doctrinam , quae praecessit in Lectione,exerceat; ut dulcedine suae imitationis plurimos sibi adsciscat: & coniuncti corda multorum excitent ad compunctionem, dc lacUmas.
CAntus Alleluia antiquus est Hebraeorum; cuius expositio duorum verborum
compositione coniistit, nempe Laus Dei. De cuius mysterio Ioannes in Apo- eat refert,audiuisse vocem coelestis exercitus Angelorum, tanquam vocem aqua rum inultarum, dc tanquam vocem validorum tonitruum, dicentium Alleluia r& propterea a nobis canitur Alleluia; ut ostendainus nos colere eundem Deum . in terris. quem colunt Angeli in Coelis; ac etiam cum sit illud unum ex decem nominibus, quibus vocatur Deus apud Hebraeos. Alleluia cantatur per festos dies in recordatione aeternae laetitiae, in quo totum canitur dexterum, quod Ecclesiae laritiam, & Domini laudem sine tristitia retinet; nempe: Dominus regnauit, exultet terra. Lauda anima mea Dominum. Iubilute Deo omnis terra: O .
At vero, qui in laboribus &sudoribus se adhuc esse conspiciunt; non competit eis adiungere laudibus Dei Alleluia; quod non huius temporis laudes, sed aeternae vitae gloriam significat. Unde mos inoleuit quod in diebus Septuagesimae usque ad Pascha non cantetur, quia sunt dies luctus & poenitentiae. Iuo Carnoten. de Sacramentis Dedicationis. Canitur Alleluia post Gradu se; Canticum laetitiae post luinum poenitentiae summopere nitentes e primere magnitudinem consolationis , quae reposita est illis qui lugent; ut illuc rapian tur, ubi Sancti exultabunt in gloria, & talabuntur in cubilibus sui . Ruperi Abb. De Divin. Ossic. lib. I. cap. 3s.
LEctor, & Cantor in gradum ascendunt more antiquorum, iuxta illud, quod scriptum est in Esdra: Stetit autem Esdras Scriba super gradum ligneum, quem secerat adloquendum . Et paulopost; Super uniuersum quippe Populum eminebat Et in Paralipomenon: Fecerat Salomon eam . Oposuri eam in medio B rara, habentem quisquη - 'Imitin, M. Verum quia Salomon, quasi
107쪽
rs DE VLIn n. M. HODI. ILII ID. Rex, basim fecit aeneam: Porro Esdras, quasi minoris Potentiae, gradum ad lo- Aquendum ligneum constituit : sed non minoris persectionis sacramentum est putandum, ligneum Gradum , quam Basein habere aeneam. Nam sicut aes pro diuturnitate perdurandi , vel suauitate sonandi , Diuinis competit sacramentis, quae nulla foecutorii longitudine deficiunt; Et in omnem terram exiuitsonus eorum Ita etiam lignum eisdem aptissime congruit, propter trophaeum Dominicae Passionis: unde merito fiduciam libere verbum Dei praedicandi obtinet.
DE DIACONI 'ASCENSIONE IN TRIBUNAL.
TR ibanai vocat Cyprianus Gradum, super quem ascendit Diaconus ad legendum , sic scribens ad Clerum de Celeritio Lectore ordinato , ibi: diuid aliud, quam super pulpitum, id Uuper Tribunal Ecclesiae , oportebat imponi; in loci altioris cel late Abnixus, O- Plebi uniuerse pro honorisfui claritate conspiacuus legat praecepta, ct Euangelium Domini, quae fortiter , O Meliter sequitur Hox Dominum confessa in ise, quae Dominus loquutus es, audiatur. Post session em, modo surgendum est ad verba Euangelij.
Anastasius natione Romanus . ut legitur in actibus Episcopalibus, constituit, ut quotiescunque Euangelia sancta recitantur, Sacerdotes non sedeant, feci cum ui stantes, Dominica verba intente audiant, & adorent ut in Decret. de Consecrati distinet. I. Can. Apostolica in ordine. 68. Deinde ponit Episco pus thymiama in ahuribulum super prunas , ut suavem odorem excitet. Thuribulum Corpus Christi significat in quo est ignis, scilicet Spiritus sanctus, ex quo bonus odor procedit, quem unusquisque electorum ad se vult rapere . Deinde Diaconus petit a sacercio te Benea ictionem, ut cor eius Dominicis verbis adhaereat; & ut non exhalent verba imposita, neue introeant noxia; signo Crucis saeto manu sacerdotis super caput eius , munitur . Salutante Diacono congruit, ut sacerdos, & omnis populus, vertant se ad Orientem. & faciant
Crucem in frontibus suis . Quoniam tedes verecundiae in fronte solet esse : siquidem Iudas erubescunt credere in illum , quem norunt Cruci fixum, ut Aposto- Clus dicit: Nos quidem praedicamus cir Ium Crucifixum, Iudaeis quidem scandalum. Jc, Credimus per eundem saluari. Duo Ceret, qui portantur ante Euangelium. Legem, ct Prophetas designant pnec inuisse Euangelicam doctrinam. Ceret quoque Euangelium praecedentes, demonstrant , gratia Euangelij mundum illuminatum, qui erat in tenebris peccatorum. Thuribulum vero opinionem bonarum virtutum procedentem de Christo ante Euangelicam doctrinam : quia prius Iesus secit, de postea docuit. Excelsior locus, in quo legitur Euangelium . eminentissimam doctrinam Euangelicae praedicationis. Status inferior cereorum monstrat, inferiorem esse Legem, & Prophetas Euangelio . Verba Euangelij Levita pronunciaturus contra Septentrionem faciem vertit: ut ostendat, verbum Dei ,& an nunciationem Spiritus sancti contra eum dirigi,
qui semper spiritui sancto contrarius extitit, &in nullo ei communicat. Sicuti etiam per Austrum, qui ventus est calidus, & leniter fiat, Spiritus sanctus desi- gnatur, qui corda ad amorem dilectionis inflammat; ita&per Aquilonem, qui Q frigidus est, Diabolus intelligitur , qui eos quos possidet, ab amore Charitatis torpentes, & frigidos reddit. Quod autem per Aquilonem Diabolus designetur, ostendit Propheta dicens: O Lucifer , qui dicebas in corde tuo, Sedebo in luteribus Aquilonis , OG Salutat populum dicens, Dominus vobiscum, buatenus corda illorum a mundanis cogitationibus Dominus emundet, &ad suscipienda verba salutifera aps ire dignetur. Dicit Diaco aus: Sequentiasancti Euangelij sectindum Matthaeum :ut ea quae sequuntur post salutationem in illa lectione secundum illud Euangelium contineantur. Hinc sequitur Euangelium , quod de Graeco in Latinum sonat Bonum nuncium: dc quod est melius nuncium, quam istud: Peritentiam agite, a' propim
108쪽
propinquauit enim Regnum Calorum i Seu quae dicuntur in Evangelio de Incarnatione . Miraculis. Pastione, Resurrectione, Ascensione Filij Dei γ&c. Post recitatum Euangelium iterum signo Crucis Populus se munire sestinat; ut quod ex diuinis eloquius ad salutem percepit , signatum sigillo Crucis permaneat, ni
amentibus eorum Diabolica iraude euacuari valeat.
mentibus eorum lQuod Dalum cani non nisi sellis diebus induit Diaconus non autem tempore. Quadragesimae seu Aduentus: hoc significat , quod rationem sublimium Sacramentorum, non nisi postqua in glorific tus est Dominus Iesus, & Spiritus Sanctus aduenit, Discipuli portare potuerunt; Nam tunica illa rationem sublimium significat. Rupertus Abbas de Diuinis ossi c. lib. primo cap. 36. Subdiaconus apertum circumfert Euangeli; librum , omnibus religioso osculo salutandum , quem ad introitum portauerat clausum; quia post praedicationem Christi coepit lex credentibus , quam antea gestabat clausam, apertam ostendere fidem Euangelicam. Rupertus Abbas lib. a cap. I. Ceret extinguuntur post Euangelium, quia eiusdem praedicatione Lex &Prophetae cessarunt. Amalarius & alii.
OCcasione Concilii Aqui granensis de anno 8oq. in quo fuit quaestio de
processione Spiritus sancti; Dum apud Hispanos, & Francos additae fuissent Symbolo Constantinopolitano quatuor s1llabae, nempe . F l Ll O-QUE; Qua re ad Leonem Papam a Carolo Imperatore per Legatos delata Etsi permiserit Leo symbolum cani, prohibuit tamen, ne cum eo additamento caneretur. Caeterii in Galfridius Strabo de rebus Eccles cap.ra tradit, usum cantandi in Ecclesia symbolum, a tempore damnatae Felicianae Haeresis in Gallia, ataque Germania suille frequentatum. Vt vero Constantinopolitanum potius, qua Nicenum caneretur, ea ratione factum, quod aptum videretur modulis Musicis ex Baronio anno 8o'. dc ibidem Spondanus numero . Verium quia deindet, Aquileiensis Patriarcha conspirauerat una cum Photio aduersus Eccletiam Lati nam, quod Spiritus Sanctus a Filio non procederet: Ideo Leo Magnus Romanus Pontifex in epistol ad Turbium Episcopum; Itemque uniuersae Galliarum,&Hispaniarum Ecclesiae scripsit: quamuis Ecclesia Romana antiquitatis tenacissima . diutius recusauerit additamentum illud Filioque, in symbolo Constantinopolitano; tamen deinde Romani Pontifices inserendas in symbolum decreuerunt illas quatuor syllabas, Filioque, propter proterviam praedictorum ut ex Baronio anno 88 3. ubi Spondanus nil. 3. & . & habetur in Synodo Toletana 3. to m. a. Conciliorum. Pro firmitate Fidei catholicae, nosra decreuit authoritas, ut propter roborandam gentis nostrae nouellam coufessionem, omun Hispuniarum, Galli ascisia hanc regulam feruent, ut omni sacrificij tempore ante eommunicationem Corporis ChriIli, O Sanguinis, iuxta Orientalium partium morem unanimi-
ων Aura voce sacratisimum ei recens aut mbolum, O . Successu temporis, reiert Berno Agiensis Abbas de rebus ad Mis in spectantibus cap. 3.cum Romani Presbyteri ab eo interrogarentur, cur post Euangelium sui in aliis Ecclesijs fiebat symbolum non cantarent 8 illos respondisse, quoa Romana Ecclesia non suisset aliquando ulla haereseos faece insecta, sed se- eundum sancti Petri doctrinam in sodalitate Catholicae fidei permaneret incon-eussa: nec ideo necessarium esse symbolum ibidem cantando frequentare, ut in
viij partibus. Additque dictus auctor, nihilominus imperatorem Benedicto Papae persuasisse, quod etiam Romani Pontifices ad publicam Missim symbo
lum ae cantarent; ut mox obseruatum refert etiam Baronius anno io . ubi spondanus num. 3.
109쪽
OFsertoria, quae in sacrificiorum honore canuntur, Eee asti cui liber
cap. so. indicium est, Veteres cantare solitos, quando Victimae immola-hantur; sic enim inquit : Porrexit sacerdos manumsiam in libat -- , OLI deIanguine I a , O fudit infundamento Altaris odorem Diuinum exciso Priapi. Tune exclamauertinis iij Aaron in tubis ductilibus, e nuerunt, O auditam for
runt vocem magnam in memoriam coram Domino. Non aliter, & nunc in sono tubae, id est vocis, praedicatione cantus accendimur, simulque corde di opere laudes Domini declarantes, iubilamus in altum ; in illo scilicet vero sacriticio. cuius sanguine saluatus est mundus. Ac etiam quia dum rurba cantabat Hosanna ; tunc Christus vota eorum suscipiebat. Et propterea huiusmodi oblationes semper in Missarum solemnibus offerendas praecipit Gregor. Papa VII. ut in Decret. de Consecrat. distin h. prima, can. Omnis, in ordine 69. & hoc ad memoriam, quod Deus per Moysem dixit: Non apparebit in conspectu meo v
Offerenda inchoatur in Missa, quando sacerdos dicit, Dominus vobiscum;
ci finitur, quando excelsa voce dicit, Per omnia secula saeculorum. Christus cumvenire dignatus est in Hierusalem die Palmarum, &ibi expectaret diem Immolationis suae, in illo consummata est omnis immolatio Hebrae orii. Dicitur, Dominus vobiscum; Quoniam Dominus salutauit Turbam venientem tibi obuiam, cum talis esset consuetudo Iudaeorum. Dicitur, Oremtis : Quoniam orat one serenantur corda ad cognoscendum Dominum. Deinde Sacerdos ad Altare disponit oblationei, quas immolaturus est Domino in sequentibus Missae: sic Chrit: uspost oblationes canentium Templum introiuit, ibique se praesentauit sibi, Deoque Patri ad immolationem futuram. Postea dicit Sacerdos Secreta. Quoniam Agnus Paschalis latebat in Christo, qui erat immolandus; quod non solum ludaeis, sed & Apostolis, & cae teris erat secretum usque ad diem Cinnae. Ac etiatale silentium post Offerendam denotat memoriam Dominicae Pallionis; cum Christus non palam ambularet, & Discipuli conticescerent. Ruperi. Abb. de divin. ossic.lib. a. cap. . Interim ponitur Sindon, seu Corporale in Altare : ut sicut ille mundus est, & nitet suo splendore ; ita intentio offerentium simplicitate niteat coram Deo. Corporale, cui superimponitur Corpus Dominicum, non aliud quam lineum esse oportet;quoniam Ioseph Linteum mundum legimus emisse ubi
corpus Dominicum inuoluit. Lavat Sacerdos manus suas more priorum Sacerdotum , ut extersae sint a tactu. Lavatio manuum. munditiam cordis significat per
lacrymas , & compunctionem. Et de hac ablutione, quae fit circa Ossertorium. S. Dion1s. Areopag. de Eccles Hierarch. cap. 3. inquit: MLtio illa n fit aId tendas corporis sordes, quae iam lotae fuerant; sed in θmbolum, quia siporteat nos a peccatis omnibus mundari ; O ad designandam animi puritatem : atque ideo abluuntur non manus. Usola extremitates digitorum: ad designandum, nonsolum naitia, sed etiam leuissima peccata esse tollenda. Idem affirmat Clemens Papa lib. 8. Constit. cap. s. Cyrili. Catech. s. Mystic. s. Thomas 3. parte , quaest. 83. art. s. ad primum. Neque quisquam de plebe ibi lauari, sed ipse Pontifex iustiis est, α iiiij eius; quia magnorum virorum sicut persectior vita; sic & compunctio solet esse sublimior. Grat pro suis proprijs delicitis remissionem. ut dignus sit accedere ad Altare, & ad tactum oblatarum. Diaconus miscet aquam vino: Quoniam, ut inquit sanctus Cyprianus, lib a. epist. 3. quem refert Ilidor. De Ecclesossc .lib. primo cap. I 8. Christo populus adunatur, & credentium plebs in eum, in quem credidit, copulatur, & iungitur: & haec sic miscentur in Calice, ut inuicem separari non possint;&squis vinum tantum offerat, Sanguis Christi incipit esse sine nobis : si vero aqua sit sola ; incipit plebs esse sine Christo. Alexander Romanus Pont. in ora. 6. ideo decreuit quod sicut de latere Cruci- iri Domini Muci Sanguis & qua; ita aqua vino in consecratione misceatur,
110쪽
A nec unum sine altero offeratur Sacerdos ante orationem Praeiatione prie missiparat mentes Fratrum dicens , Sissm corda. Quapropter Apostolus admonet instantes orationi. vigilantes in ea , doceas, eos impetrare quod postulant, Quos Deus vigilantes videta Et proprecea S. Cyprianus serm. 6. de orat. Dominil re latus in Decreta de consecrat. dist. Prima can. Quando. in ordi o. inquiti deso Sacerdos ante orationem praestione amis paratfratrum mentes dicendo. Sursum corda ; w dam res audet flebi, Habemur ad Dominum, admoneatur, nihil βaliud, quam Domitetum cog rare debere. .
Hymnus ideo dicitur , quia resertus est gratiarum actione , di laudibus Angelorum , qui solent auesse consecrationi Corporis Christi. Reuocat hoc nouis ad memor, am, quod Christus in Coena multa locutus est cum Discipulis. - & i innum cantauit, ut refert sanctus Ioannes, in quo precatus est Patrem pro Disti pillis sitis: Refert Beda talem hymnum suisse exemplum cantus Eccle- 'A Ostici; 'c etiam re eri Paulus surgensis. Iudaeos loco gratiarum actionis post
coenam septem psalmos recitare soliωs, incipien. a psalmo I ia. Laudate pueri Dominum, cum sequentibus: quod reseri etiam Maldonatus in Matth. cap a6. num. 3o. Quies autem Praelationes in Missa sint cantandae, reseruntur a Pela-
, 'Mς ζ dς ςψη ςς M- diiunc. a. cap. Inuenimus in ord. ν L. Praedicto Hymno subsequitur alter additus a Sixto Papa, ut in Gestis Pontisficalibus legitur, videlicet Sanctus, SanEtas, Sanctus Dominus Deus Sabaoth Idem
hymnus duorum ordinum voces continet Angelorum, ovi in praecedentibus ver
his r ordo hominum dicit, O na in Excelso Benedictus, ci Quam partem hymni cantavit Turba precedens Dominum in die Palmarum. Vnde quia superna Ciuitas ex Angelis & hominibus constat; merito sancta Ecclesia, quae illis socianda est in Coela, iam nunc ipsis vocibus Deum laudat in terris quibus euus sancti; Angeli laudant in Coelis, VDicitur in praedicto Angelorum Hymno, Sabaoth, quod unum est ex decem
nominibus Dei apud Hebreos & interpretatur Exercituum, siue Virtutum, vesta Militiarum . quia omnes exercitus & militiae. Virtute ue Angelorum ill eruiunt. In verbis autem turbarum laudantium Dominum venientem Hierosolyinam, atque dicentium, Ilo nam ex Pis &C. ita post laudem, & gloriam san- .ctissimae Trinitatis adiungitur etiam gratiarum actio de aduentu Saluatoris, Qui
pro salute nostra Hom actus est: Quod enim dicit Hosanna , interpretatur, a Domine saluum me fac, seu saluisica in excelsis. Huc usque Praefatio ε hinc obsecratio sequitur.
AD solum autem Patrem dirigitur oratio squae initium est Canonis in cum to- ob alius sanetae Tritutatis, sicut una est Diuinitas; ita aequalis honor, &glori-ncacio. Id Apostoli , sancto per eos ordinante Spiritu, sanxerunt; ut qui multorum Deorum errores unius Deipredicatione nitebantur euellere; sub Trinita- D tis Sacramento una Personae in sacrificiorum ritu esse supplicandum decernerent; ne qui unum Deum praedicabant, in pluralem Diuinitatis numerum incidisse arguerentur:&quia Pater, & Filius. & Spiritus sanctus, unius Deitatis, uuius naturae, unius substantiae, unius denique potestatis existunt; una ex eis ne sona propter unitatis mysterium retinendum, in sacrificio inuocaretur: Nec alia debuit, nisi quae prima est, in qua duae caeterie naturaliter existunt Haec oratio secretὰ etiam dicitur, quia magisterio suo Dominus secreto nos orare paecepit in abditis, & secretis locis . in cubiculis ipsis; ut sciamus ipsum audire, & videre omnes, & abdita & occulta penetrare; nec vocis, sed cordis, L ' auditor