장음표시 사용
141쪽
negarunt, & alij tradiderunt: di tamen ijdem in die Pentecostes post receptum ASpiritum sanetum, digni habiti sunt pro nomine IES v contumeliam pati, verbora, & mortem pro eodem sene, &c. Impingitur etiam alapa Coni irmato , viis recordetur etiam suscepti Sacramenti, quod iterari non potest. Sacrum Chrisma per singulos annos in Coena Domini coniicitur per Epise pos: sed dum una cosectio chrismatis abundat, vetus chrisma debet incendi, &non amplius quam uno anno uti permissum, atque deinceps nouo sinit. Vt in epist. Sancti Fabiani Papae ad Orientales Episcopos.
De Poenitentiae Sacramento , di Auriculari
Poenitentiae Sacramentum, necnon & auricularis Consessio, a qua in desinenter Haeretici tantum abhorrent in quod semper in usu fuerit a principio vnascentis Ecclesiae; sacris Scripturis, & Sanctorum Patrum auctoritatibus indubitanter manifestum patebit. Etenim non in lege Euanget .sblum .verii &in Mosayca Num. cap. s. vers6. I gitur : Hir, siue Mulier cumsecerint ex omnibus peccatis, quaeselent Bominibus aec dere, O per negligentiam transgresii erint mandatum Domini, atque deliquerint; confitebuntur peccatum uum. V nde qui in IIebraico idiomate sunt versati, optime norunt verbum, Isithuada, non exponi generaliter confitebuntur, verui a particulariter, distin te, dc exalte. Et de veritate huius auricularis Consessionis, Scotus in . sentent. distin. II. quaeit. unica inquit, quod quamuis appareat istam non esse de iure Diuino promulgato perscripturam Apostolicam. dicendum est tamen, quod sit de Iure Diuino positivo promulgato a Christo Apollo lis, sed & Ecclesiae promulgato per Apollotos absque Domini scriptura; sicuti mandata alia tenet Ecclesia oreten iis per Apostolos sibi promulgata sine scriptura cuius fundamentum est illud Io .ao. CMulta alia signas is CHRISTUS IESUS OA dc habetur extri de celebrat. Missariun cap. Cum Marthae.
Verum videamus, quonam pacto haec Consessio sit Apostolica traditio, quae inter Mosayca praecepta reponitur, Jc pollea a Christo tamquam Ecclesiae sa
Quis autem denegabit silium Dei non dedisse potestatem remittendi pecca- a , cum dicat Apoliolis apud Matth. cap. 18. Amen dico vobis, quaecumque ast saueritis super treram. erunt ligata ct in Coeis; ct quaecumque flueritis super te ram , eranslata O in Coelo. dc apud Io. cap. ao. Pax vobis: sicut misit me Pater, ct ego mitto vos A X0 te Spiritum festum: quorum remiseritis peccata remittuntur
eis, O quorum retinueritis retenta sunt. Non enim Apostoli poterant remitter aut retinere peccata aliora, nisi eorum cognitionem haberent per externa Co sellionem singillorum peccatorum cum omnibus circu instanti js. Vnde sacra Tridentina synodus seel. i . cap. s. deducit hanc necessariam illationem his ver- bis . Confiat enim Sacerdotes iudicium hoc incognita causa exercere non potuisse, neque aequitatem quidem illos in poenis iniungendissere repotuisie, sin genere dumtaxat , ct non potius injpecie, ct sigiliatim seu ipse peccata declarassent. Ex his collusettse oportere a poenitentibus omnia peccata mortalia, quorum post diligentem fui discussionem conscientiam habent, in confessione recenseri, occultissima illa sint, cirantum aduersus duo ultima Decalo praecepta commis, que nonnumquam animum graviussauciant, Opericulosiorahunt ijs, quae in manis io admittuntur. Ac etiam collata Apostolis a Christo iudiciaria pote state absoluendi a peccatis; exerceri illa non potest nisi audita prius causae discussione, de qlia S. Gregorius homil. 26. in Octavam P ascli inci Q. Catis pensandastini,ct cum ligandi atq; μluendi te iexercenda, videndum eid, quae culpa ante, quaesit poenitentia sequutu culpam; ut quos
142쪽
DE VETER. SACR. CHRIST. RITIB. ita
quos omnipotens Deus per compunctionisgratiam vivificat. Possastorissententia ab soluat: tune enim vera es ablutio praesidentis, cum aeterni arbitriumluitur Iudicis. Quod autem liaec Auricularis Consessio sit indubitata constat praeter epistolam Canonicam S. Iacobi dum ait: Confitemini alterutrum peccata vesa: quod exponitur Alius ali , ac etiam, ex sanctis Patribus, tum Griecis tum Latinis, xt per illos nobis aperta sit consuetudo Ecclesiae primitiuae. Origenes homil. a. in Leuit. Esa ucseptima, licet dura, ct laboris aper Poenia tentiam remisso peccatorum, cum lavat Peccator lacrymis alumfum , O non rem sit Sacerdoti Domini indicare peccatum , quaerere medicinam secundum eum, qui dicit: Dixi pronuntiabo adversmet me inivsitiam meam Domino, citu remis si impietatem cordis mei.
Et idem Homil. . in Luc. explicans illud; Vt revelentur ex cordibus cogitationes ; En inquit, Et nospeccauerimus, debemus dicere, peccatum metim notum tibi feci, ct inivitatem meam non absondi: Dixi, annuntiabo iniunitiam meam contra me Domino. Si enim hoc fecerimus, ct reuelauerimuspeccata nostra, non solum
B Deo; sed O his , qui possint mederi vulneribus no bis, atque peccatis; delebuntur peccata nostra ab eo , qui ait, Ecce delebo, ut nubem, iniquitarei tuai, O sicui cald
Sanctus Baii l. Interrogat. lay. Et vitia corporis nequaquam qui suis temere
homines aperiunt,sed his tantammodo, qui rationem, qua curanda uno teneant; eodem modo etiam peccatorum Confestosteri debet, apud eos videlicet, qui ea possunt curare : & idem Basil. Interrogat. 228. Neces se ijs peccata aperiri debent, quo
risi credita dispengario Maseriorum Dei quidem rationem hanc in paenitentia etiam eterra illas cernimus siequutos fuse, quando in Evangelio scriptium ilhquod Ioanni constebantur peccatasi .
Greg. Nissen. orat. ad eos, qui durius, & acerbius alios iudicant; Afflictionis participem. octumsume Sacerdotem. 9 Patrem audacter senis illi,quae sint re
coadita, animi arcana, tamquam occulta vulnera Medico reteger, i honori va' letudinis tuae rationem habebit.
. . adiumento a confessione acinorumse Luare; Medico ostendere ulcus, qui curet. non exprobret, atque ab illo remedia accipere, o fit ei loqui nulla alio conscio, eromnia dicere cum diligentia iacilestia peccata emendabim: Confessio enim peccatorum abolitio es etiam deliritii m. Et idem lib. a. de Sacerdotio; Multa quidem aru opus πιυt qui laborant Chri- haui, ultro sibipersuadeant Sacerdotum curationisis tibmittere oportere Sed omissis alijs Graecorum Patrum auctoritatibus: transeamus ad Ecclesiae Latinae Doctores: ex quibus Tertullian. de poenitent. cap. Ia. Cum scias aduer' fas Gehennampo Iprima uti intinctionis Dominica monimenta se adhuc in momo
tinge cauda subsidia: cur salutem tuam deseris 3 cur c sus agra edi, quodsi is mederi
tibii mutae quidem animae, ct irrationales, medicinas, bi diuinitus attributas in tempore a scunt: Ceruussagitta transfixus, ut ferrum , irretiocabiles morai elui de
volnere repellat, sici sibi Dimmo medendum: Hirando si excaecauerit pullos, nolit - illos oculare rursus dessea Celidonia. Percutis restituendo sibi in titutam a Domino' momologesim sciens praeteribis illum, quae Bublonem Regem in Regno re limit 'Sancius Cyprianus lib. de lapsis. Constrant singuli , quaeso fratres, deli mm sui m; dum adhuc, qui deliquit in saeculo e Ii; dum admitti eius Confessio porei h msatisfictio, ct remisi ueti per Sacerdotes apud Dominum grata est. sanctus A mbrosius lib. i. de poenit. cap. 7. Hult Dominus plurimum pse Disi ρηιο : volt a seruulis suis ea fri in nomine suo, quae faciebat ipsepositus in terris. μ'
nique ait, Et maiora his facietis. De itit mortuos suscitarent: Et cum ipsi Saulo υι dereptaset Usum videndi, eum tamen ad Ananiam Discipulum suum misit, ut erui bene iesione Saulo refundarentur oculi, quos amiserat . Et idem paulo post. β i intercili virum per paenitentiam, an per lauacrum, hoc iussibi dat: Sacerdote vis dicent 8 unum in visoque mysterium et . .stra P sanetiis
143쪽
Sanctus Hieronymus epist. 6 s. ad Pammach. contra errores Origenis. Se
cunn past naufragium tabula est, Glpam simpliciter confiteri. dc idem in 16. Matth. Sacerdos pro Uicto suo , cum peccator M Micris varietate , fit quis sit linodis .
August. to m. q. lib. a. de Visitati Infirm. cap. s. adstautem coram te ne Hos Maelum Dei existima. Labia quidem sacerdotii ν ait Malachias, cus odiunt sit aliam, O legem requirunt ex ore eius: Angelus enim Domini exercituum est: ct eum qua, Oram ct Aul lum eius decet reuerentia Dei Misi rum sire: Aperi ei pesis realium tuorum abditis a latibula; cons entiarum tuarum reuela repaguli: non re pudeat coram υuo dicere, quod non puduitforsita' cstram multis fiscis m his manum estpeccare , Chrinitanum est a peccato desistere, Diabolicum est persiti mare. Ergo qua m ntem grauius exarerbaut facisara, Dei Angelo mansuri, nihil obseuri vidicens , culpam nudis ambagibus obuoluens, nullis circumitionibus, quod merum Uioperiens: Dei granda eui unt in quibui per sit locas re orderis, ct tempora: cum
qui spe casti per sis, non nomina earum 2 in qua peccesi labilis aetas; quo gradu
iam Ecelsa instruiebat; virum semel, au ex consuetudine, vel ex necessitate , an ex voluptate cecidiIii, cte, Et sanctus Gregorius a qui parat consessionem auricularem Laetari resurrectioni, homil. as. in Evang. Mortuus venit foras, cum peccator ne uias Dassion- te consitetur. Laetara ergo dicitur: Veni foras, O c. Bernar erin ad Milit. & temp. cap. ia. Non absoluant etiam compunctum,nisividorint O con sum. --.---ι sed omissis innumeris aliis sanctorum Patrum auctoritatibus ad nostrum pro-ι sese ia/ politum; Dicimus quod quamuis haec auricularis Consessio non fuerit habita de nece litate praecisa ad s lutem; nihilominus tamen est necessaria ad salutem de, necessitate conditionali, nemph in casu possibilitatis; non absolute: etenim deficiente pollibit late contritio sola una cum desiderio consessionis est sussciens. cuius iudicium Deo est reseruatum. S. Leo ad Theodorum epist. ς I. sic inquit. Si aliquis quo umque interceptus obriaculo a munere Indulgentiae exciderit γ priusquam ad constituta remediaperueniat, temporalem vitam humana conditione is irit; quia manens in corpore non receperit, consequi exutus carne non poterit. Necn
cesses nos eorum, qui sic obierint. merita, a iusique distitere, cum Dominus nester, cuius iudicia nequeunt comprehendi, quod Sacerdotale minserium implere non potuit, sua Iu briae reseruauerit; ita pol talem in timeri volens, ut hic error omnibus prosit, O quod quibusdam negligentibus accidit, nemo non metuat multum enimi utile , O nec sarium Hi, ut peccatorum reatus ante immum diem Sacerdotalis p plicatione fluatur. His autem, qui in tempore cessitatispraesidium poenitentia, ct mox recore illationis implorant, nec usu diu iura, dicenda es, nec reconciliatio δε-
eramus igitur absque haesitatione, quod Poenitentia sit sacramentum, quos cerdos virtute clauium, hoc est potestatis a Deo receptae, dimittit peccata a vobi3 post baptismum commissa: nec obliviscamur sub poena ingratitudinis, re-ς gnoscere, quam immensa sit Redemptoris nostri misericordia, cum tale, ac Promptum,&facile medicamentum infirmitatibus nostris reliquerit Sicut enim ς pecc to non nisi ignominiam peecator haurit; ita ex consessione peccati, & ip nitentia uberi. gloriae fructus colligit: quemadmodum Dauidi, & alijs quam Plurimis obuenisse scimus, suas noxas conii tentibus. Lledim multo honestius, ae facilius est confiteri peccatum secreto sacerdoti Dei vicario; quam manifestare, ac propalare in publico consessu fornicati ne i adulteria, sacrilegia. homicidia, ct alia enormia,quae poenitentem diffamantifc Ecclesiae scandalum irrogabat vi summo iure fuerit sublata illa confestio Constantinopoli per Nectarium, ut refertur . Et de huius quoque publicae Consessioni suppressione circa peccata occulta. D. Chrysost. Populo Antiocheno praedi- bat antequam Episcopus Constantinopolitanus fuisset electus; dum in homil. 3p. ad Populum Antiochenum sic loquitur; is it tibisui Deo confiteri, non au
144쪽
rem con ιο , qai te reprehendat : Etenim ibidem declarat hoe intelligendum de Confessione satisfactoria, &publica, non autem de auriculari , & secreta, ut per illa verba: Iu Theatro coram magna multitudine: & alia multa similia . verba : sicuti quoque paulo post a Magno Leone, qui sedit in Pontificatu anno so.in epist. 8o. ad Episcopos Campaniae, Samnis, & Picoeni, his verbis. Italum etiam contra Ap lolicam Regulam praes Nilonem, quam nuper agnovi a quibusdam illicita usurpatione committi, modii omnibus consituto,submoueri depaeni-Dntia videlicet, quae ita asidelibuspostulatur 2 ne desingulorum peccatorum genere Iibellissiripta prose is recitetur: cum reatui conscientiarumsussciat soli acer Atybus indicari confession secreta. auamuis enim plenitudos dei videatur ese laudabilis, quae propter Dei timorem apudI omines erubescere nou veretur ; tamen quia nouomnium huiusmodisunt peccata, ut ea quae paenitentiam psunt, non timeant pupli care; remoueatur tam improbabissis consiιetudo, ne multi a poenitensiae rem Psa, ceantur dum ut erubefiunt,inui metuunt inimicissilis afacta reserari, quibus possint legum constitution percelli fui est enim illa confessio, quae primum Deo ostrem, .
tunc etiam scerdoti, quipro delictis panitentium precator accedit. hc enim δε- mam plures adpaenitentiam poterunt provocari populi auribus non publicetur conscientia confitentis. Datum pridie nonas Martis Reumero Cos. Et ex his videamus, quantus honos sacerdoti debeatur, ad cuius genua, &pedes diademata,&sceptra, & omnis nobilior purpura, si exolui vinculis velint, accedere debent, seclusa omni publica Confessione. Olim Macedo nodum , quem manibus non poterat , serro soluit: Sacerdos vero nodos omnes, etiam Angelis ipsis inenodabiles, exsoluit verbo nil hic opiis securibus aut ense: verbo Absitio vincula omnia, etiam Paradiso nata dissoluuntur. Et ut olim Fiat verbo steterunt omnia; sic sacerdotali verbo Absoluo euinculantur omnia, licet coelorum compedibus irretita tenerentur.
De satisfactione poenae post remissum
EX sacro textu, variis rationibus, Conciliorum,& Patrum auctoritatibus fit palam; quod etiam remissa culpa peccati, non propterea poena semper inauigetur; ut inde satisfaciendum sit Diuinae Iustitiae: & hoc virtute meritorum , &satisfactionis Christi
Etenim ad hoc primum tenemur ex peccato nostri primi Parentis e quod quamuis Christus ex Apost. ad Colossa. Delens, quodaduersus uos erat Chirogra phtim decreti, quod erat contrarium nobis, ct ipsum tulit de medio, a gens illud Cruci: Nihilominus remansit adhuc plaga tumens,ut iam minatus est Deus ad Euam, Gen. 3. Multiplicabo aerumnas tuas, ct conceptur tuos, in dolore paries silai: Adae vero dixit: IIaledicta terra in opere tuo: in laboribus comedes ex ea cunctis diebus vitae tuae: spinas intribulos germinabit tibi, ct comedes herbam terrae. In Iurire vultus tui et feris ne tuo, donec reuertaris in terram, de qua umptus es. D Praeterea Num i a Ioquutaque si Maria Aaron contra Moy se propter uxorem eius Aethiopissam. Parcit Deus illis, precibus Moysis; at sibi reseruat poenam in die ultionis, eo quod in terram promissam non fuerint ij ingressi Tertio, insurgit Populus contra Moysem, & Aaron: indulget Deus, seruat tamen sibi poenam, quoniam nemo xx his terram promissam ingreditur. Num. I . Loquutusique est Dominus ad Mosem , ct Aaron dicens: VDuqiuo multitudo haec pessima murmurat contra me querelassiliorum I ely Dic ergo eis: Vivo ego, ait Dominus, scuti Aquari e iis audiente me Icfaciam vobis. Insolitudine hac iacebunt
cadauera vesba, o c. Quarto, puer, qui natus est ex adulterio David, mortuus est, quamuis orasset Pater, cui peccatum fuerat remissum; ac in eundem aliae calamitates superii
145쪽
nerunt. secundo Regum Ia. Ecce ego fusi labosper re malum de domo ua, O 1 tollam uxores tuas in oculis tuis , O dabo proximo tuo. Quinto, dixit ad Regem Daniel cap. . Quamobrem Rex consilium meum plu-ceri tibi, ct peccata tua eleemo suis redime , O iniquitat tras misericordio paupe rum . Nec de culpa hoc intelligitur, quae absque contritione non remittitur ijs, qui ad usum rationis peruenerunt. Demum, ut alia multa praetermittam 1 prima Corinth. cap. 9. Casto corpusinum, O inseruitutem redigo, ne forte cum alijs praedicauerim pse reprobus incium. Sancti Patres sit niliter secundum scripturam loquuti sunt de Poenitentia. Ex Graecis Origen. in Exod. homil. 6 Misericors, ct Miserator Dominus: O Ceratu rouae non vult mortem,sed ut convertatur, O vivat, poenitendo lendo, satisfaci endo riteat, quod admisseum es; dicit enim Propheta, quia si conuersus ingemueris, tun aluus eris. Concilium Ancyranum Canon. de iis qui vi sacrificarunt. Visum es uno audire, tribus autem annis Dbvlerni, ac supplices esse, soli autem Orationi duobus annis communicare, tunc ad id, quod Hi permum, accedere . BBasil. Homil. i . quae est contra ebrietates, & luxum, sic ait. Medicina m gna delicta abit: Ieiunium ebrietatem curet , Psalmus turpes cantus: Lac ma ri- : pr altationegenua Profectantur: pro tripudi spectus Deo pulsetur pro vestiumsumptu,'ornatu humilitas: in omnibus vero Eleemo sina peccata dilua redemptio anima viridiuitiae: I ocietatem, communionem; orandi Deum, plures ad Mitte eorum qui tribulatisiunt quo pacto tibi malitia culpae remittatur. Sanctus Chrysost. homil. i. ad Populum Antiochenum. A nobis ultionem δε-
mamus, ita placabimus iudicem. .
De ritu, quo in Ecclesia Romana fiebat poenitentia , Sozomen. Eccles hist. lib. I. Cap. i 6. Privatim deindesponteso, qui que vel ieiuniijs, vel lotionum , cibortumque abstinentia ,vel alijs quibus lassus essemetipsum a pigens, tempus expectat in quantum Episopus constituit: etipso demum praefinito die, poena iam quas debito quopiam exsoluta, a peccatis absoluitur, ct populo in Ecclesta coniungitur. Haec Romani Sacerdotes ab ipso inde exordio, etiam ad nostram vjque memoriam custodiunt. CTheodorus epist. diuers. Decret. cap. de poenitent. Sunt medicabilia, quae ps baptimum fiunt valuera: medicabilia autem non ut olim persola dem data remis illine, sed per multas lucomas, O fetus , ct luctus, ieiunium, O labor facti peccati quantitaticommoderatum . Cyprianus serna. de lapsis, ante finem. ConfiteanturAnguli quaeso delictumsuum, madhuc qui Zeliquit in socio est, dum admitti eius Conis potest, dum tisfactis, ct remissio facta per Suc dotes apti Dominum gratis c. Agite poenitentiam plenam, dolentis, O lac, mantis, lumentantis animi probate marititiam O . Ambrosius lib. i de poenitent. cap. 16. Cognoui quosdam in paenitentiasiustasse vultum lacrymis , exura e continuis fletibus genas, Ibaui se corpus suum calcandum omnibus, iei uno ores per orpallido, mortis speciem Diranti in corForepraetulisse Hieronymus epist aa. ad Eustoch. de Culto d. Virg. O quoties ego ipse in eremo coni litutus, uti vesta litudine, quae exusti Solis ardoribus horridum Monachispraestat habitaculum; putabam me Romanis interesse delitise: sedebam flui, quia amaritudine repletus eram ; horrebant sicco membra deformia; ct uallida cutis Ps . rum thiophicae carnis obduxerat', quotidie laremae , quotidie gemitus; os quando somnus imminent oppria et, nuda humo vix ossa haerentia colligebam ctc. Sanctiis Augustinus homil. vlt. inter Qui niluaginta. Noususscit mores in m lius commutare. ct actis malis recedere; nisi trium de his, quaeiactasint, satisfaciam Deo per Paeuisentiae dolorem , per humilitatis gemitus, per contriti cordis sacrifestim, operantibus Eleemosuis: Beati enim Misericordes, quoniam ipsorum miserebitur Deus; non enim dictum es, ut tantum amineant a peccatis , 5 de praeteritis, inquit , deprecare Domi urem, ut tibi dimittantur . Nec verum est lyctrinam de siatisfactionibus pugnare cum doctrina de suffcientia satisfactionis Christi; aut per eam obscv rari illius meritum nam non ob
146쪽
DE VETER. SACR. CHRIST. RITIB. ii
A scuratur, sed illustratur Christi meritum: dumTitemur illud adeo esse essicax &uniuersale, ut ipse non solum vitam aeternam nobis per illud meruerit , sed vires etiam merendi contulerit. Hoc inserunt sancti Patres, e quibus D. Bernardus serm. i. De Assumptione Domini inquit. Vuod merita sint, D aria Dei es, voleniis mutuentis labores nostros digna mercede compensare, licet benes rigi divinis drabit ut . S. Chrysostomus homil. i. de Adamo & Heua. Tanta est benignitas Dei, vino ira velit esse merita, quot sunt dona. S. Hieron. dialon contr. Pelagium par. I. Quid coronat in nobis Deus, quodipse operatis 3 voluntatem n iram, quae obtulit omne quodpotuit .&S. Augustinus epist. D s. ad Sixtum. Deus coronans merita nudia, nihil aliud coronat, ni simunerasia.
ORdo es signaculum quoddam Ecclesiae, quo spiritualis potestis traditur
ordinato. D. Thom. pari. 3. quaest. 3 . art. a.
Quod autem ordo fuerit habitum unum ex septem Sacramentis nouae legis: hoc Christus testatur apud Ioannem cap ao. his verbis Sicut misit me Pater, O ego mitto vos. Haec cum dixisset, insit lauit, O dixit eis: Accipite Spiritu anctum; quorum remiseritis peccata, remittuntur eis, ct quorum retinueritis retenta sunt: Ac de manuum impositione legitur in Actis Apost. cap. 6. Et elegerunt Stephanum virum plenum fide, ct Spiritu ancto, ct Philippum, O c. Et hos Itituerunt ante conspectum Apostolorum, orantes imposuerunt eis manus. Etenim praedicti ab Ap stolis in Diaconos constituti fuerunt, sicuti etiam ijdem ordinarunt Paulum, &Barnabam, ut in Act. Apost. cap. I 3. Mini irantibus autem illis Domino, eri unantibus, dixit illis Spiritus sanctus: Segregate mihi Paulum, ct Barnabam in opin. ad quod assumpsi eos: tunc ieiunantes, ct oranto, imponentesque eis manus Zimia
Quod autem impositio manuum conserat gratiam. & cum effectu consistat: Apost. epist. a. ad Timoth. c. Noli negligere gratiam, quae in te est, quin datas tibi per prophetiam cum impositione manuum Presbyteri . E t epist. I. ad Timoth. cap. I. Propter quam causam admoneo te, ut resistites gratiam Dei, quae est in te
per impositionem manuum mearum.
De hoc eodem ordinis Sacramento loquutus est S. Ignatius in Epist. ad Sinisnenses. Omnes Episopum siquimini, sicut Christus Deus Patrem, Presisteros sicut
Apostolos, Diaconos autem veneramini scut Dei mandato minis antes & instra.
Omnia benὸ in vobis ordinate, quae mandata sunt in Christi. Laici Diaconis subditi sint, Diaconi Presbyteris, Presbyteri Episcopo, Episcopus Chri , Acot ipse Patri.& in vita S. Anacteti Papae & Martyr. 13. Iuli j legitur: Decreuit ut clerici Dcris ordiisibus publies a proprio Episcopo initiarentur Et de ordine clericali S. Gregor. Naetianta in laudem Athanasii inquit. In ma-
guum hunc Clericorum ordinem cooptatur, atque in eorum, qui appropinquanti Deoia appropinquant, numerum a 'ibitur; acsacrosanctae Ilationis, O ordinis honore citur, cuncti que Ecclesia ricorum graduum muneribus deinceps perfunctus. Vnde ex ijs inquit Isidorus de Eccles Ossic. lib. a. cap. I. Quod omnes, qui in Ecclesiastici ministerij gradibus ordinati sunt , generaliter Clerici nominantur Cieros, vel Clericos hinc appellatos volunt; quia Matthias sorte electus est, quem primum per Apostolos legimus ordinatum:& sic omnes, quos illis temporibus Ecclesiarum principes ordinabant, sorte eligebant: nam sors intem pretatur; unde & Haereditas Graece Cieronomia appellatur: proinde ergo Clericos vocari aiunt; eo quod in sortem haereditatis dentur; vel pro eo quod ipse Dominus sors illorum est: sicuti de eis scriptum est loquente Domino Deut. cap. I 8. EgoHaereditas eorῖ c. Vnde oportet ut qui Deum haereditate possides t.
147쪽
sic vivant, ut congrue illud Psalm. I s. dicere possint: Dominus pari haereditatis A' Tertuli. exhortat ad Castitatem cap.7.inquit. Disserentiam inter ordinem O plebem coestituit Ecclesiae auctoritas ct honor per ordinis consi um sancti altis: a Dubi Ecclesi lici Ordinis non es consessus, ct cleri , ct tingis, ct Sacerris es tibi stas. Et optatus Meleuitanus lib. I. Ministros subi jcit Diaconis lus verbis: Cretamombra Aa habet Ecclesia; Epsopos, Proburos, Diaconos, Minis Vos, ct turbam fritium. Qui turbae & consessui praeerat, communi vocabulo dicebatur Prae
ses. siue Praesidens, &Praepositus. Ets. Leo epist. 87. ad Episcopos Aphricae cap. primo. uidest cito manus imponere λ nstante aetatem maturitatis, ante tempus examinis, ante meristim labo ris, ante experientiam disciplinae, sacerdotalem honorem tribuere non probatis: O
quidni communicare peccatis alienis ' nisitatem inci ordinantem, qualis est ille , qui
Et quod oleum effusum supra caput Saulis, significauerit sacerdotalem unctionem; S. Greg. Ma .ad cap. I lib. I. Regum. Samuel Saul in Principem unxit, Deus autem ei cor aliud immutauit: quia scrorum ordinum sacramenta ab Ereti Doctoribus foris accipimus, sed sacramentorum Virtute ab omnipotente Deo interius roboramur: virtus verosa ramenti gratia Hi Spirituinptiformis. Hinc autem probatur, quod ordo sit Sacramentum, ut ex D. Thom. lib. . aduers Gentiles cap. 74. Manis um est, quta in collatione Spiritualis potestatis quoddam Sacram nium peragitur; quod dicitur ordinis Sacramentum. Ad distinam autem liberalitatem pertinet, ut cui confertur potestas ad Eiquid operandum, conferantur etiam ea, sine quibus huiusmodi operatio exoceri non potes . Admini iratio autem Sacramentorum . quae ordinantur ad piritual potestatem, conuenienter noust, nisi aliquis ad hoc diuina gratia adiuuettir; ct ideo in hoc Sacramento confertur. Haec D. Thomas . quae procedunt, dummodo promotus, ad ordinem obicem non apponat; ut A poli. docuit cum scripsit ad rimoth. i. cap. 16. Nec ad hanc eximiam dignitatem debet se quispiam extolli, sed a Deo tamquam Aaron vocari; ut ex Ambr. de Dignit. Sacerdot. habetur. Homo imponit manus Deus largi- C
De Ordinum Distinctione, & eorundem Functionibus. Cap. XXVII.
SAnctus Paulus in epistola prima ad Corint.ci. a. a vers usque ad i I. loqui- tur de gratiis gratuite datis, de iunctionibus, & administrationibus, qua fiunt in Ecclesia . Vnde S. Thom. in . sententi distinet. a . qu est. a. art. I. ad ainquit: Quidam sumunt susscientiam ordinum per quandam adaptationem acigratias gratis datas, de quibus habetur i. Corinth. I a.Dicunt enim, quo em rapientiae competit spiscopo, quia ipse aliorum ordinator est quod ad Sapientiam pertinet: sermo Scientia Sacerdoti,quia debet habere claues scientiae. Frrit, Diacono qui prae dicat Euangelium: Opera virtutum, Subdiacono, qui se ad op ra persectionis extendit per votum continentiae: Gratia san latum, Exorciliis, qui reddunt sanitatem Energumenis. Interpretatio sermonum, signincat Iumeria, quod committitur Acolythis. Alii Prophetia, qui est Lector . Au genera li 'Parum, qui est Cantor: Disiretio spirituum competit Ostiario, ut discernat fideles ab infidelibus. filios Ecclesiae, & baptietatos, ab excommunicatis, catechumenis, &sim ilibus . . Et de praedictis omnibus loquitur etiam S. Ignatius ad Antiochenos. Saluto fuctum Presbterorum Colligium . si lutosor οι Dia uos, ct aluto II1podiaconos, Lectores, Cantores, Ianitores. Laborantes, Exorci Itis, Conse res. Euseb. hist. Eccles tib 6. cap. 3 s. refert, in Ecclesia quadam Presbyteros esse
148쪽
quadraginta sex. Diaconos septem, Subdiaconos septem. Acolytos quadraginta duos, Exorcistas, Lectores, cum ostiarijs quadraginta duos. iConcilium Laomen. can. a . sic omnibus ordine insignitis prohibet: Non oportet foro ministerio deditos a Pr btero usque ad Diaconos ; O deinceps quemli- bes Eeel si sici ordinis usque ad Mincisos, vel Lectores, vel utores, vel Exorciastis, vel Onitari os, cauponam ingredi. At dili inctio ordinum, & eorundem subordinatio clare demon stratur in Synodo R omana sub Sylvestro cap.7, Pontisci Presbyrer, Presbtero Diaconus, Diacono Sublatanus, Subdiacono Acoly thus, Acolytho Exorcisti, Exortaliae Lector, Leri ri Oniarius is omni loco repraesentet obsequium, siue in publico , siue in gremio Gisiae. A quo tempore autem in usu fuerint Ceremoniae, quae seruantur hodie in cotilatione orninum: Resertur hoc in Concilio Carthan . celebrato anno 39 s. D. M ordinum . ubi cap. a. habetur: Episcopus, cum ordinatur, duo Epsopiponant, o teneant Euanr liorum codicem super caput O cervicem eius; O vno super eum fundente se nedictionem , reliqui omnes Epsopi, qui assunt, manibus suis caput eius tangant. Et S. Anactetus, ut legitur in eius vita : Decreuit ut Episcopus a tribus Episcopis,
neque a paucioribus consa retur. Et in cap. 3. dicti Carthaginensis habetur: Presbiter, cum redinatur, Episcopo eum benedicente, manti raper caput eius tenente; etiam omnes presbyteri , qui pris sentes unt, manus Das iuxta manum Epsopisper caput illius teneant. Et cap. . Diaconas, cum ordinatur,solus Episcopus, qui eum benedicit, manum super caput illius ponat; quia non adsacerdotium,sed O adminiserium consecratur. Et cap s. Subdiaconus, cum ordinatur, quia manus impositionem non accipit; p tenam ab Episopi manu accipiat vacuam, o Calicem vacvtim: De manu vero A chidiaconivrceolum cum aqua, ct mantile, ct ma tergium. Ac idem reler i Isidorus de Eccles. ossicijs, lib. 2. cap. IO. Et idem Concit. c. 6. Acolythas accipiat Ceroferarium cum cereo ab Archidiacono,
ut sciat se ad accendenda Ecclesiae liminaria mancipari: urceolum valuum ad FGgerendum vinum ad Eucharisiam Ianguinis Christi. Idem cap.7 . Exorcisti accipit de manu Epsopi libellum. in quo 'ipsi sunt exor eisini; accipiens pote Ititem imponendi mancisDPer Enremmentam. Et idem cap. 8. Lectori tradit Episcopus Codicem, de quo linurus I . Et idem cap. 9. Ostiario adfunes bonem Archidiaconi tradit Dis pus clartes E cisae de altari dicens: Sic age qua iredditurus Deo rationem pro his rebus, quae his
Et idem cap. Io. Psalmista, id in Cantor, potes ab uescientia Disi isti iussione presisteris incium suscipere cantandi. Et de praedi ctis vide I sidorum de E
clessostic. lib.a. cap.6. S seqq. Quoad continentiam annexam ordini Subdiaconi, praeter supra deducta , i, Concilium Toletanum primum anno *O8. cap .expresse declarauit: Subdiaconus d sauri a uxoresi aliam duxerit, ab iacio in quo ordinatus fuerat, remoueatur,c, habeatur inter Osiarios, velLectores; ita ut Euangelium, tu Iolam non legat. Quinimmo Concib Agath. can. 28. inquit: Presburi, Diaconi, Subdiaconi, vel deinceps, quibus ducendae oris licentia non es; etiam alienarum nuptiarum euisent
Et sanctus Leo Primus, epist84. cap.4. inquit: Nec Subdiaconibus quidem γπ- nubium carnale conceditur, o Quomodo autem praedicti Ordine' originem habuerint in Ecclesia 3 Quam- ω uis D. I homas in supplemento tertiae partis, quaest. 3 . art. a. velit in primitiua Ecclesia non extitisse explicite tot distinctiones Ordinum, propter paucitatem ministrorum; sed omnes inseriores Ordines erant in Diacono; nam Psalmistatus, seu Cantor erat actus ordini adiunctus, quia toti Choro competebat. Nihilominus Isidor Hispalen. de Eccles. ossic. lib. a. cap. s. inquit quod Sacerdotis initiu Aaron fuit, quamquam O Melchisedech prior obtuleris fac citum γ
149쪽
i, o DE VETER. SACR. CHRIST.rRI TIB
ctoritat fecerunt, Oci nEt idem c. 7. inquit,quod 'rabierorum ordo exordium sumpsita F, Aaron, Disacerdotes vocabantur in veteri T Humento; O qui nuncupabantur Principes Sacerdotum , nunc Episcopi nominantur; quibus clericorum ordinatio, . conseratio reseruata eLi.
Distinctos inter se habebat Ecclesia Episcopum, & Presbyterum, Maxime in ordinatione; & hoc de iure diuino,& Apostolica traditione: Hieron ad Euag. epist. 8 s. infin. Beda lib. 3. super Lucam cap. I s. Damasus Epist. de Coepiscopis Anactetus in Epist. de Patriarchis & Primatibus.Isdorus in se . habito in syno do: qui omnes reseruntPresbyteros successores Apostolorum ac etiam tanquam Haereticos damnabant illos qui similiter distinctionem illam non reputabant. Epiphan. haeresi s.& August. deliae resi cap. ς 3.qui dumAerij errores enumerat , hunc inter illos recenset . quod videlicet Presbyteros pares Episcopis secerit : & hanc distin ionem latillime refert Clemens Card. Arzucaeli in Catholicarum Institutionum Compendio , ubi de Sacramentis cap. s6. BDiaconorum ordo a Levi accepit exordium : Praecepit enim Dominus in lib. Num. cap. 3. & 8. Moysi, ut post ordinationem Aaron sacerdotis, & filiorum eius; rursus Levi Tribus in Diuini cultus ministerijs ordinaretur, dc consecraretur Domino pro omnibus primogenitis; & seruirent coram Aaron , & filijs eius in Iabernaculo Domini, excubantes in Templo die ac nocte; ipsique gestarent ,&Tabernaculum, & omnia vasa eius, ct in circuitu Tabernaculi Castra ipsi constituerent &c. In Euangelio autem primordia eorum leguntur in Actis Apoit. cap. 6. ibi. conuocantes autem Apostoli multitudinem discipulorum dixerunt:
Non placet nos relinquere verbtim mi , o minis are mensis. Conuocate ex vobis
inros boni ita manifseptem plenos Spiritu sancto, sapientia, quos cons lituamur in hanc rem: Nos autem erimus orat ovi, is ministerio sermonis inflantes . Et placuit hic sermo coram omni multitudine: ct elegerunt Stephanum plenum e. ΘSpiritu sancto, Philippum. 9 Procorum. O Nicanorem, Timonem, O Parmenam, . O Nicolaum a Zιenam. Hi omnes Ititerunt ante Apulatos; cum orassent imposuerunt i Lis mantes, Oc.
Exhinc per omnes Ecclesias septem Diaconi, qui sublimiore gradu essent caeteris, circa Aram Christi, quasi columnae altaris assisterent, non sine aliquo septenarij numeri mysterio; ut in Apocalyps cap. i.& 8. & vide late Isidonvbi supra cap. 8. Subdiaconorum, qui apud Graecos Hypodiaconi. in Esdra lib. I. cap. 7. inue niuntur; Appellanturque Natinnaei, id est in humilitate Deo seruientes; ex eorum ordine fuit Nathanael. I sit oblationes in Templo Domini sit scipiunt a Po- pulis; isti obediunt ossicijs Levitarum : isti quoque vasa Corporis, di Sanguinis Christi Diaconibus ad altare offerunt. De quibus placuit Patribus, ut quia sacra mysteria contrectant, casti sint, & continentes ab uxoribus, &omni carnali immunditia, iuxta quod illis iubetur, dicente Isaia cap. sa. Mundamin: qui fertis vasa Domini ; ut ex Isidoro ubi supra cap. IO. Lectorum ordo sormam. & initium a Prophetis sumpsit: sunt Leetores , qui Verbum Dei praedicant; quibus dicitur: Clama ne cesses: quasilliba exalta vocem Divam. Unde . & dudum Lestores Praecones, & Proclamatores vocabantur: Isidor. ubi supra cap. Ii
Psalmisarum, siue Cantorum Principes, vel auctotes David, siue Asaph exti terunt : isti enim post Moysem primi Psalmos composuerunt, ct cantauerunt, I Paralip. 6. Mortuo autem Asaph, fili j eius in hunc ordinem subrogati sunt a David: erantq; Psalmistae per successionem generis, sicut & ordo sacerdotalis, ipsiq; soli continuis diebus in Templo canebant candidis stolis, ad vocem unius respondente Choro. Ex hoc veteri more Ecclesia sumpsit exemplum nutriendi
Psalmistas, quorum cantibus ad affectum Dei mentes audi rium eXcitantur.esidor. ubi supra cap. I a.
150쪽
DE VETER. SACR. CHRIST RITIB. irr
orcistis, in primo ordine, & ministerio Ecclesiae esse secundum officia. quae in Templo Salomonis erant disposita, quaeque postea ab Esdra dispertita i
uenimus; eolque , quos Esdras Actores memorat Templi, nunc ei se Exorcistas in Ecclesia Dei. Fuerunt autem sub Esdradicti Actores, qui atrium Templi totius sub cura haberent, aut sacris actionibus deseruirent; sed longe erant ab os scio Altaris Dei: sicuti nec Psalmistis, nec Ostiarijs attingere licebat munera altaris, nisi tantummodo Levitis. Unde&Exorcista totius Regni, Domini secreta memoriae commendat de scripturarii in testimoni js. Isidorus ubi supra cap. I 3. Oniamj sunt, qui in veteri Testamento, Ianitores Templi vocabantur, qui praeerant portis Templi Hierusalem, quique ordinati per vices suas , omnia interiora Templi, vel exteriora custodiebant. Hi denique inter sanctum,& iniquum discernentes; eos tantum , qui in Ecclesia sunt fideles, recipiunt . Isidor. ubi
supra cap. I . Tonsurae quoque Ecclesiasticae usus a Nazareis exortus est, qui prius crine T. ινα seruato, denuo post vitae magnam continentiam, deuotione completa, caput radebant, & capillos in ignem sacrificii ponere iubebantur; ut persectionem deuotionis suae Domino consecraret. Huius ergo exempli usus abApostolis in tr diustus est; ut hi , qui in diuinis cultibus mancipati Domino consecrantur , quasi Nazarei , id est sancti Dei, crine praeciso in nouentur. Hoc quippe ex Ezechiele Propheta cap. s. iubetur dicente Domino: Et tu fili hominis sine tibi gladium acutum radentem pilos , ct a mes eum. O duces super caput tuum super barbam tuam. Hoc, & Nazareos illos Priscillam , dc Aquilam in Act. Apost. cap. I 8.
primos secisse legimus; sicut,& Paulum quoque Apostolum, & quosdam Disci
pulorum Christi. Eth autem Clericalis tonsura lignum quoddam, quod in corpore figuratur, sed in animo agitur; ut hoc signo vitia resecentur, & criminibus exuamur, ut inde expoliantes nos veterem hominem cum actibus suis. Jc induentes nouum . in agnitionem Dei renouemur; ut latiuς etiam Isidor. lib. a. cap. re alibi etiam de hac Tonsura nos in serius dicemus . Addimus praedictis, quod in ordine Episcopatus agnoscebat Ecclesia varias i Mia si sedes iurisdictionales Iuris politivi, nempe Archiepiscopum. Primatem , Patri- archam, & alium supereminentem gradum Iuris Divini; & hic summus Pontifex, seu Papa nominabatur, Hieronym ad Damas epistola s . Augustin. contra duas
epist. Pelagi j lib. i. cap. i. & idem epiae 9 a. ad Innocentium Papam. Resert Rupertus Abb. De Divin. Ossi lib. i. cap. a . Postquam duodecim 'soli per uniuersim mundum disse singulis ciuitatibus praesiderent, iam ipsi, quam siccesso
res eorum, misere per contiguas Dis sedibus Prouincias praedicatores, quos ct Epi- sopor ordinarunt; ut ubi receptissent, omnia ChriI ianitatis Sacramenta, velat
ipse Apsoli peragerent; ut per Urbes commouinciales Episcopos ordinarent. Et a liorum quidem Ap tolorumsuccessores Patriarchiesimi dicti: Petrifccessor pro excellentia Principisso Iolorum, Apostolicus nominatum ui autem ab eis per Protiincias missisant, tam ipsi, quamsuccesseres eorum, Archiepiscopi vocantur: ct qui ab his per Hrbes comprouinciales ordinatisiunt, ct qui illis Dccedunt, que hodie simpliciter Episcopi nominantur . In autem missio, largitio Pasiij es, quod a collo
dependens humilitatem Dominisignificat dicentis D. 28. Misit me Pater, O ego mitto vos . Et inter caeteros Galliarum Archiepi opos B. Remigius Remensis auctoritate praeminet ab is Deo misso: O Ormisda Rom. Pont. a B. Petro s 3. dictam eius missionem approbans, eidem Reme Pontifici vices fas delegavit per totum Francortim Regnum. O- Remensis Ecclesia Primarum adaugens. summa authoritate confirmauit Traiecti S. Huilibrordus a Sergio Papa misi. Sed G Colonia prImat m metropolis obtinuit, quia S. Crescens coloniae quoque Apostoli Gim verbi Dei ustationem primur intulit. Cantuariae verra Anglorum metropoli Augi tintis a B. Gregorio misus est Pontifex primus: qui toti Anglorum genti ut rinium cognosceret frenua praedicationis ad uit,atione subuenit: Ita Rupertus Abb. d. cap. 27. Aduertendum quod absq;Papa seu Rom.Pont. nil poterat decidi de rebus ad
Eccles .vniuersale spectantibus; &in desectu illius personae, vel Legatorii eiusdE illicita