장음표시 사용
251쪽
sanctimoniales indisciplinatas numquid ideosanctimcnium reprehendendum Ulacte. a Sed nu ui propter Virgines malas damnatara sumas ct sanctas, ct corpore, spiria tu Et quod mos sit malorum damnare totum ordinem ex particulari delicto,
idem August. dicta epist. 137. ibi: Adquid aliud ent isti quidaliud captant insut quisquis Episcopus, vel Clerictis, vel Monachus, vel inctimonialis ceciderit, omnes tales esse credant, iactent, contendant, sed non omnesposse mani Luri Confiteamurigitur, quod si in Ecclesia sint mali οῦ sunt tamen re boni: desiexcrementa reperiuntur, est quoque oleum luminosum, quo Eccletia per totum orbem diffusa illustratur, ut idem August. dicta epistola I 37. his verbis αυπνο-pter. si contristimur de aliquibus purgamentis: consolamur tamen etiam de pluribus ornamentis: nolite ergo propter amurcam, qua oculi vestri ossenduntur , rorcularia detestari, de apotheca Dominicorum olei dimissoris Dupvtur. Vt ex ijssan.ctissimam esse Religionum institutionem liqueat: quod olim AEgypto dicebatClirysostom .liomil. 8.in Matthaeum.Non ita variis oborum choris calum refulgenor Ecclesia innumeris Monachorum, ac Virginum diHinguitur, atque illauratur habitaculis. B
Non solum solemnia Religiosorum vota sunt ad unguem seruanda, ut di Iimus: verum &cuiuscunque personae etiam in particulari, ut in psalm. SI Veri. I a. Roue te, O reddite Domino Deo v ira Omnes,qui in circuitu eius assertis munera : & alibi. Vota mea reddam in conspectu timentium re. Etenim quod ante v
tum erat in libera voluntate; redditur post emissim votum necessarium sub poe na Diuinae indignationis: vi in Ecclesias . habetur: Si quid vovisti Deo, ne moreris reddere; displicet enim ei infidelis, O LUIta promisso: sed quodcunque voveris reriis: multoque melius Hi non vovere, quam post votumpromim non reddere. ac etiam Cin Deuteronom. cap. a 3. vers. Si nolueris polliceri, absque peccato eris: βuod autem semel egressum de labiis tuis, obstri abis, O facies, si uti promisit Ii Domino Deo tuo.
Et Paulus loquitur de Viduis quae cum fregerint eorum vota, acquirent aeternamdmnationem, Ut in I. ad Timoth. cap. s. vers ia.& seq. ibi. Adolescentiores a rem viduas deuita .ctim exim luxuriat uerint in ChriIIo, nubere volunt; habentes
Considerandae potissimum sunt circumstantiae ante emissum votum, nec illud generaliter pronunciare oportet. quoniam uti nouit sanctus Iustinus Martyr . qu est. ad orthodoxos. sq. Permiset Deus suam Iephte in strificio victimam eo uris non quod hiamano desectarem anguine. verum ut homines posteri documentum haberent, ne unquam votas a Deo in tu nuncuparent: multa enim abskrda sunt per huiuscemodi generati votum cauenda. Et de Votis, quae Sanctis si unt,inquit Euseb. de praeparat. Evangel .lib. I 3.c.7. Vota. quae ises facimus tanquam virissanctis, quoru- intercessione ad Deum non parum iuuari profitemar. DS. Ioann. Chrysost. refert, quod reddere votum, sit solutio debiti, ut in psalm. ς ibi Pulchre autem dixit Redde pia promisionem enim e citur debitum.Ita etia na reddidissilium, ut debitum maximum. Et paulo post: Ne tardaveris reddere votum tuum pollicitus es redde, nefarie mors te inuadat, ct id rescindat. Reset Tertullianus , quod votum transit in Legis naturam, ut in Cap. II. d ieiunijs. Tamen O votum, cum Oa Deo acceptatum es, legem inposterum facit per
Sanctus Cyprianus lib. 3. ad Quirinum, cap. 3 o. auod quis Deo voverit, cito
reddendum: apud Salomonem: Prout voveris votum Deo, ne moram ieceris reddere
illud. Apud Hieremiam: Maledictas qui facito ra Dei negligenter. Et
252쪽
Et Concilium quartum Carthaginen. priuat communione viduas, quae votum Cast itatis fregerunt, ut in cap. Ioq. Sicut bonum e t maiori obseruantia, ct praeceptione cuRodienda est; νυ quae Viduae auantumlibet, in minoribus adhuc annis posita, ct matura aetate a viro derelictae, se deuouerunt Domino.
ruerintlof ea vero aiat nuptias saeculam transiermist dum a uolam damnatione habebunt, quoniam Hem caHitatis, quam Domino voverunt, irratam facere ause nit. Tales ergo personae, HeChrisianorum communione maneant. c. Et sanctus Augustinus de quodam amico, a Damione instigato, ut rumperet
votum,epis . ς. inquit: Modo autem tanto squod absit) miseriorin P, Deo fret ris qua nia beatior si perflueris : nec ideo re vovisse paeniteat, mo gaude iam im novsic Ecere, quod cum tuo detrimento sicut et Aggredere itaque intrepidus, ct dicta im. pissa D, ipse enim ad uvabit, qui sua vara expetit'. felix necessitas, qua ad meliora
'II lei, & sensuales homines, ut re trahant se a Castitatis voto, impossibilitatem adducunt quodque melius sit nubere, quam uri. At certe haec impossibilitas non ab alio procedit, quam a mala eorum dispositione, non repellendo internas tentationes,nec occasiones externas evitando: quonia sit in hoc sesicitaret caro, seu Satan: Ieiunia,&orationes maxime proficiunt: si obiecta offerat mundus, haec fugienda. Sed de hoc themate videamus. D. Basilium de vera virginitate Cir Ca mentum, dum inquit. Cum Domino virginitatem professaesint, carnali postmoduvoluptate maia blanda definita, acdeuictas iuriscelus honesto coniugi1 nomine obis ere cupiunt: non ignorant huiusmodi, quamuis ignorantiam simulant, qua sponsaeexteram, faedera praeuaricatasit, eam nec isitur ultra Gespousam, quem nequitia dans manus ereliquit. Et infra. Coniugium quippe illi in peccatum reputabitur; pmmum quidem quispessimum huius coniunctioni undamentum voluptatem iecit, pratiaricationisique malum: deinde quia causa non set Gera; neque emm est mortuus vire tis, ut cui vult nubat, Uiuente mmortali viro; merito censitur adultera, quae mortatim hominem ob earnis sitia Domini thalamis intulitν Oc- . - . Possemus hic videre, An votum consistat in solo proposito faciendi : leu tria promissione, quae procedit ex proposito: Sicuti etiam, An votum debeat ne ricie meliori bono An omne votum obliget ad obseruandum p &c. sed de his, & similibus rethcio lectorem ad Diuum Thomam in sua summa a. a. quaest. 88. N acialios scribentes.
De C delibatu Ecclesiasticorum.
O Vamuis in sancta Matre Ecclesia nulla reperiatur macula, malitiose tamen
Nouatores Haeretici delirant reprehendendo Castitatem in Ecclesiasticis. eiusdem Ecclesiae filijs: non retinentes hi memoria Coelibatum lanctillime suisse saeris annexum ordinibus; ut suadetur, & figuratur nobis ex veteri Telta, mento, ubi Deus praeceperat, quod manducaturi Agnum Paschalem, renes tuos accingerent; hoc est, ut exponit Gregor. EXod. cap. I 2. Voluptatis Carnes edo marent . Idemque comprobatur,ex quo Achimelech Sacerdos noluit dare Dauidi ac socijs eius comendos panes Propositionis, ut in I. Reg. cap. 2I. qua Hi ronymo exponente, Christi Corpus significabant; nisi prius illos mundos a mulieribus esse intellexisset. Si enim homines, cum manducaturi erant Panem Ur positionis, qui corporis Christi figura tantum erat, a mulieribus mundos esse o portuit; multo magis perpetua ab his exigenda est Continentia,quorum in qu tidie non fieturam, sed ipsum verum Christi Corpus consecrare, offerre , dic medere; ut proptere Paulus praecipiat Tito sobrietatem, Iustitiam, Continentiam, dcc. ubi S. Hieronym. inquit verbum, Sobria, in Graeco idiomate Idem
253쪽
sonare, quod Caste.&idem Apost. ad Timoth. epist. a. cap. a. inquit. Memo mimrans Deo implicatse negotii acularibus: Ex quibus potissimum est Matrimonium, dum idem Apost. prima Corinth 7. inquit. Tribulationem carnis habebunt huiusmodi. Cumque sanctus Basilius cap. I. constit. Monaesi. Nullaesiunt curae grauiores , quam ea, qua a coniugio profectae gregatim innumerabiles penὸ aduolunt. Et quod in coelibatu debeant vivere Ecelesiastici, cum competat illis continuo vacare orationi, maxime dum sanctum & sacrum offerunt sacrificium : inquit Epiphan. haeres. ς 9 i Si populo praecipit Apiliolus dicens, ut ad tempus vacent orationi , quanto magis seacerdoti idem praecipit ut indistractus sit, inquamind vacandum secundum Deum sacerdotio, quod in necessitatibusupiritualibus, ac usibus perficitur . Quod maxime expressit Origen. homil. 23. in Num. Certum est, quia imp
ditu acri tum indesinens Vr, qui coniugalibus nece talibus serviunt; unde videtur mihi, quod illius Hysolius ostierre sacriscium indesinens, qui indesinenti, O perpetua
se deuouerit institati. Et idem Origen. homil. lib. 4. in Leuit. Ante omnia enim se cerdos , qui diuinis timiit altaribus, ca litate debet accingi. Ac etiam Eusebius Caesarien. de demonstr. Euangel. lib. I. cap.9. Verumtamen eos, quisacrati t. atque Bin Dei mini Herio, cultuque occupati, continere deinceps seipsos a commercio uxoris
Et sanctus Basilius praecipiens Paregorio presbytero in epistola II. ut desistat a muliercula, quam domi retinebat postqv ain adduxit Concilium Nicenum, nequis mulierculam subintroductam habeat, & alia multa, sic inquit. Erice igitur illum ex aedibus tuis, ct trade in MonaHerium sit illa cum virginibus, o tu inter viros minifra, ne nomen Dei propter vos blasiphemetur. 9c. Si vero sine correctione
tui ipsius ausu fueris sacerdotij retinerefunctionem, anathema eris omni plebi; os
qui te receperint, per omnem Ecclesiam excommunicabuntur. Et idem Basilius epist. prima ad Amphilochium. Diaconuspos Diaconatu ornicatus, is Diaconatu quiadem ei citur, in laicorum autem locum extrusius is communione non arcebitur . S. Ioannes Chrysostomus homil. a. in Iob, refert differre antiquum Ecclesiae statum in sua erectione ab Ecclesia recenti, his verbis. auoniam virgines raro inueniebantur, Paulus Episcopus ordinans Tito dixit: Constitue Episcopos oscut ego dia CIposui, unius uxoris viros; non ea ratione, quod id nunc in Ecclesia obseruetur. OPO ter enim omni prorses castitate sacerdotem ornatum se. Et quod dicta Apostoli verba: Vnius uxoris virum: intelligantur, ut Bigamus non valeat ordinari: non autem , quod ordinatus in sacris ordinibus possit penes se mulierem retinere : hoc explicite prohibetur in canon. 3. Nicenae synodi relato per Gratianum indistinct. 32. canon. Interdixit. Hoc etiam expresse scripsit D. Ambros lib. 3. epist. as. ad Vercellensem Epitcopum, his verbis. Neque iterum ut Ilios in sacerdotio creare Apostolica inuitetur auctoritate; habentem
enim dixi filios, non Iacientem: neque coniugium iterare. Et paulo post. aut it Grauerit coniAgium, culpam quidem non habet coinquinati, sed praerogatiua exuitur sacerdotis. Et idem in serius . Cognsamus, nonsolum hoc Apsolum de Episcopo, O Presb ter latuisse , sed etiam Patres in Concilii Niceni tractatu addidisse, neque Clericum quenquam debere esse, qui secunda coniugia sortitus sit. Docens ergo Apostoliis Episcopos debere esse unius uxoris Viros; ut ibidem an notat Chrysostomus: non seri legem ut Episcopi uxorem habeant; sed solum ut non habeant; vel Diion habuerint, nisi unam, & Virginem. At magis clare, d istincte , ac breuiter refert sensum litteralem , moralem. &mysticum ex dictis verbis Apostoli idem Ambrosiius in trach. de dignitate sacerdotali cap. . his verbis. Si adsuperficiem tantum litterae respiciamus, prohibet bigamum Episcopum ordinari. Si vero ad altior sensim conscendamus, inhibet Episcopum duas habere Ecclesias: Osi adhuc introrsus profundiora per 'uteris, monet M. post Catholicum dogma,sensum inueniatur Episcopus habere haereticumsed ChriLria nam tantum , orthodoxam, O Catholisis bi ascietfidem , ut unius tantummodo uxoris, m Catholica Ecclesiae viri Episcopus vocitetur. Et Diuus Hieronymus supponit Apostolos uxores non habuisse praeter Pe
254쪽
trum , ut aduers Ioui n. lib. I. cap. I . his verbis. Quanquam, excepto ApoHo P
tro, non sit manifeste relatum de aliis Apostolis, quod uxores habuerint O cum de uno scriptumsit, ac de caeteris tacitum; intelligere debemus sine uxoribus e fuisse. de quiabus nihilscripturasiani at . Et idem ubi supra , cap. I 8. inquit. Non dicit Patilus eligatur Episcopus. qui unam ducat uxorem, ,silios faciat sed, aut inam habuerit uxorem, Alios in omni subditos disciplina . Certὸ confiteris non posse se Episi pum, qui in Epipopatusillasfaciat; alioquin si deprehensius erit, non quas vir tenebitur , sed qua dulter damnabitur. Et paulo post. Silaicur quicunque fidelis orare non potes δὲ nisi careat ostio coniugali: Sacerdoti, cuisemper pro populo osserenda sacrificia, semper orandum eH: emper orandum est, ergo per carendum matri.
Et hoc idem etiam Iustinianus Imper. praecipit in Authent. Episcopo,Cod.de Epist. &Cleric. Episcopo nullam mulierem secum habere permittitur sed si habreὸ probetur, ab Disopatu deiiciatur, quo se fecit indignum .
Quod etiam sanctissime decreuit Nicaena synodus, can. 3. ut supra diximus: quamuis instante Paphnutio, obtentu solum fuerit ab orientalibus, quod uxorati non cogerentur relinquere, quam haberent .
Quilibet ergo, postquam sacrum Subdiaconatus ordinem sumpsit, tenetur ad coelibatum promissum in voto solemni ordini annexo : etenim si fides est homini seruanda . eo magis, quod Deo solemniter est promissum,ut resert D. Basilius in lib. de vera virginitate circa medium. Pr dictis quoque ratio accedit, quod si Sacerdotes Coniuges haberent, &filios; non solum de his semper cogitarent; sed etiam ad ossicium praedicationis redderentur inepti: quia, ut inquit Ambrosius, non potest efficaciter ad continentiam ,& castitatem exhortari Viduas, & Virgines, qui liberis perpetuo operam daret. &August. lib. I 4. de Civitat. Dei cap. I 6. Actus coniugii maximὸ hebetat aciem mentis, ac deprimit ad inferiora, ct perturban, atque animum ipsum qu dam modo carnaliterfacit. Quibus non refragantur, quae a Secharsis in contrarium adducuntur rationes:& primo ex Genes cap. r. Crescite di multiplicamini. Quoniam,vi explicant saniacti Doctores, ponderatis praesertiin verbis, Et replete terram, habuit quidem ad
tempus vim praecepti , cum terra erat vacua, non vero cum fuit hominibus re-y obiiciunt seeundo ex Apost. ad Hebr. cap. I 3. ubi vocati Honorabile coniugium in omnibus: & rursus prima Corinth. a. Propter fornicationem autem unusquisquepropriam uxorrhabeat. Quae verba, ut explicat Theophil actus,intelliguntur in omnibus legitime coniunctis. non autem in coniunctis isse timὰ: Ae etiam
de Coniugatis ad fidem conuersis intelligenda sunt verba, Propter farnicationem unusquisque uxorem suam habeat; qui ex Tertulliano & Hieronymo dubitabant. an possent uti uxoribus post conuersionem; non autem intelliguntur isa verba de non coniugatis, & maxime quibus id erat vetitum, ut ex subsequentibus Α-postoli verbis: Dico autem non nuptis, O Hiduis; bonum est ei sic permanserint. Denique non obstat primum Apostolorum Concilium can. 6. quo cauetur ut Episcopus, aut Presbyter uxorem propriam nequaquam obtentu religionis abi j- ciat: Quia, ut exponit Ubertus Cardinalis, non vult Episcopos, aut Presbyteros uti uxore, sed ex eo quod non utuntur, illam non abi jcere; &salua continentia illi necessaria subministrare. Et haec satis.
255쪽
H. DE VETER. SACR. CHRIST RITIB. aQuod Bigami sint irregulares, nec ad
DIximus Bigamos non esse ordinandos. ut antiquitus in Ecclesia etiam ab
Apostolis fuit seruatum, ex epist. I. ad Timoth. cap. 3. Oporter ergo orsi pum irreprehensibilem se, inius uxoris virum. Et idem Apostolus loquitur de Presbyteris, ut in epist. ad Titum cap. I. Huius rei gratia reliqui te Cretae; ut ea,
quae desunt corrigas o consimas presbieror incut O ego disposui tibi: si quis sine crimine vi unius uxoris vir. Ac idem praecipit de Diaconis d. cap. q. ad Timoth. Diaconis ni unius uxoris viri, qui is suis bene praesint, uis domibus . Quinimo ex Pauli Apostoli verbis incurritur Bigamia, si quis sumpserit aliam, dquam quae fuerit unius viri uxor; ut in dicta epist. prima ad Timoth. cape vers o
Vidua eligatur non minussexaginta annorum quouerit unius viri uxor. Ut etiam voluit S. Clem. Romanus constit. Apost. lib. a. c. a. Talem ese oportet Episcopum,qur unam tantum uxorem duxerit, quae unitanti m nupserit. Et hoc idem ut Bigamia proueniat, etiamsi quis viduam sumpserit. voluit Baronius in ann. ς8. ubi Spondanus num. I a. sicuti etiam deuenit quis Bigamus ex coniugio ante Baptismum, ut idem Baronius in ann. OO. ubi Spond. num.
Ex auctoritatibus praedictis, quamuis Bigamia expresse sit prohibita, videtur tamen matrimonium ordinatum Episcopis , Presbyteris, & huiusmodi, maxime ex illo verbo, Oportet: ut in dicto Cap. 3. ad Timotheum. Sed ad hoc ii praecedenti capitulo fuit responsum, expresse contrarium decreuisse Concilium Nicenum can. 3. ut Presbyteri, Diaconi, & Clerici non possint uxorem habere. Sicuti etiam respondet Theophilactus ad idem cap. 3. prioris ad Timotheum, his verbis. Vnius uxoris virum Porro non ut lege iacia hoc dicit . quod omnino oporteat Episcopum uxoratum esse: qui enim istudHattierit; cum alias dicat, Volo vos omnes essesicut me ipsum p verum quia tempus ita tuncpo labat: at si contingat, inquit,
Et Tertullian. exhortati ad Castitatem cap.7. inquit. Apud nos plenius, atque mimus praescribitur unius matrimonii esse oportere quos adlegi liceat in ordinem 1acerdotalem I usique adeo quosdam memini Bigamra loco deiectos . Bigamiae impedimentum cum esset expressum in lege Mosayca apud Leuitic. multo magis seruandum in lege Euangelica, Vt inquit sanctus Leo epistola r. c. a. Confiat ad Sacerdotium peruenisse Hiduarum maritos, quosdam etiam, quibus fuerint numerosa coniugia, ct ad omnem lumi iam vita liberior, contra illam beati homii vocem , quae talibus reclamat dicens: Unius uxoris virum; se contra illud antiquae legis praeceptum , quo dicitur, o cauetur I Sacerdos inruenem uxorem accipiat , non in uam, non repudiatam, OcPationem huius prohibitionis adducit S. Ioan . Chrysost. honi. a. in epist ad Titum his verbis. Nam qui defuncta uxori beneuolentiam nulla erus deprehen- Dditur, quo pacto hic Ecclesiae praeceptor optimus esse poterit ρ Ninis enim profecto omnes: quod etsi per leges fecundae nuptia permittuntur, multis tamen ea res accusationibuspater: nullam ergo accusationem praeberesubiectis Praesidem vult
256쪽
i Hristiani Imperatores Titulum Pontificatus Maximi cum Insignibus susce. a perunt, ut in Lapide Romae in Ponte Coestio iuneto Insulae Tyberi, sed de
Aulonius Gallus in Gratiarum actione pro suo Consulatu Gratianum nominat Pontificem Maximum: Caeterum. tam Constantinum, quam caeteros usque ad Gratianum, eo titulo nominatos esse Imperatores Christianos, & omnes Stolam
Pontificis Maximi induisse. Gratiano excepto; Zosimus lib. . sic ait. Simul enim, atque summum Imperium qui uis accipiebat, amictus eisacerdotalis a Pontificibus B offerebatur, ct continuὸ λκtis cis Aiax. titula υμrpabat. At caeteri quiri Principes. uniuersi lubentissimis animis hunc honorem accepi e: ct hoc usi titulo videntur; ade que Consantinus etiam potitus Imperio licet is a recta sacris in rebus via d flexisset, O fidem Christianorum amplexus esset; itemquepost illum reliqui ordinesequuti.
O Va lentinianus.O Valens. Cum ergo Pontifices ex moreGratiano talem amictum alis
tulissent, auersatus id, quod petebant , ratus non esse s illiusmodi habitu Chrisian rum mi. Cumque Sacerdotibus uola reddit abluet: aiunt eum, qui dignitate Princeps intest eos erat, dixisse: Si Princeps non vult appellari Pontifex, admodum breui Pont. Maximus siet, c. Patet ex ijs, quoa Imperatoriae dignitati Summus Pontificatus adluctus ellet, cum line Maxiino Pontificio Imperator esse non posset, in eumque Senatus, PO-pulusque Romanus iacile conspirassent, quem non viderent patria Religion firmatum. Alia rursus filii caula Christianis Imperatoribus Summum Ponti se tum capessendi , quod amplissima esset, atque etiam supra Consules eius Maj-ς stratus auctoritas: Quippe posset Comitia ne fierenti specie Religionis prohibe- re, factaque reddere irrita; fieretne Bella, ex eius arbitrio penderet; uius quoque iussu Consules se abdicarent. . Quae causa postea fuit. quod cum Senato res maiori ex p arte dein Christiani essent, Gratianus,& Theodosius Sumii Pontificatum, & Stolam sumere desierint. Vnde illud scoma in Gratianum argutum, iactarunt. Si Princeps non vult appellari Pontifex Max. admodum breui Maximus nempe Tyrannus) Pontifex siet. Et cum Gracchus. U. C. Christianus indeij cie-dis Idolis egregiam nauasset operam, quod Gentiles Senatores indigno serentes imo, secreto maximo studere coeperunt. Et de his omnibus, & similibus vide, Eminentissimum Baronium in suis Notis ad Martyrologium. dieaa. Augusti. ut
Philippus Arabus primus Imp. Christianus; ut supponit Orouus lib. 7. hiltor. cap. an. ac etiam Cassiodorus; quamuis in hoc multi non conclardent 7 hic una cum filio.quem Imperi j consortem creaverat, magnificentissim8 anno millesimo
D ab U. C. Ludos seculares celebrauit: cuius pompa, Ac impensa maxima tribus diebus , ac noetibus continuo: de qua Pomponius Laetus in Philippo, his verbis. Huius Imper, anno fecundo, i I. GL Mais, ingenti pompa. magnoque sumptu, O apparatu saeculares Ludi. A V.C. M. celebrati sunt. Bestiae triumpho Persico .ct ijs Ludis 2Gordiam Ueruata nam Iι uenis Matuti Hrbis rei uphare decreueratJ ha Iussu
memoratur sopbanti xxxii.AP mTirgides MLeones visurii lx.Leopardi cicures xxx. Mena x. Hippopotamus unus, Rhinoceros unus,arcolcontes x. camelopari
x. Onagri xx. Equi feri xl. Gladiatorum paria mille. aua omnia in circo Maximo exhibita, ct scenicos Ludos in Pompeii theatro tribus diebus, totidemque norabas mirum dictu peruigil Populus spectavit, ratibus atque i hnis tenebras vincentibus: O cum multitudo solemnibus Ludis intenta si, incenditim. aut ex luminaribur,
257쪽
aut ex ignibus coalitum in cumia divagatum es. Theatrum Pompej arsi. O ei propinquum Hecat is oret, centum Columnarum in Campo Marias o s. rLnsi dati, in quibus certa His eurinus quus usi is est oram m -- .u rarus eri. Et
ni . bait ide' uctor. yy pinum a. iv palliau a a se Christianun limulata; δc in hoc etiam asscribit Io. haptista pii tristi sitsPHippo . his verbis.
Sunt, qui 2 Cbrisiana pietate nou ab-οrmis Phili uin. tradant,quorum testimonio hominis persia Mem abrogat. Sesquando i e Philippus Christ anus fuerit sui communiter creditur non impie dc superstitiose ethnicorum ritibus ille sacrifieauit; Ied sol uni in memoriam Natalis Urbis se &Populit in imita sepiret et
voluit Card. Baron. in anno a 9.& refert P. Orosius tib .cap. at . histor. i ia dis magniscis augusissimus omnium praeteritorum hic Nat.ri s annus a Chrimans p. celebratus est. nec dubium eri . quin Philippus hius tautae deuotioni gratiam, O honorem, ad Ecclesiam reportaris: quando υ te censium ste Capitiolium. immolatasque ex more bastias, nullus aues in osten re Panuinii ς historiarum illustratorte ita tur. Honorio Imperate Ludos seculares postremo fuisse clelebratos; quoniaspatio centum & decem annorum sequenti ii in Christianorum numerus Romae praeualebat. qui non permisissent has detestandae; Ethni eorum superstitioneseelebrari. Et Eosimus, qui vixit Arcadio, & Honorio imperatoribus, dum Alaricus Gothorum Rex Romam deuastaliit: si, ponit iuxta Gentilium sententiam, talia contigit se, cum Constantino de Licinio Coss non nissent tales Ludi celebrati , his verbis. Quando vero Cannantis . Licinis Consulatu, tempus Hatura dissecutaribus celebrand1s centum o decem annorum exactum vi: in quo ex antia quorum conssetudinestra ipsa agere nec se erat. et tis no ams, in eas molentas, in quibus re nisunt. deuenire oportuit siquidem tanta Urbs, tamque praeclara, Barbarorum metucipiumfacta est. 'Haec ille Cum Ethnici Imperatores veteribus institutis. Jc Religionibus essent consecrari, dc rerum sacrarum Praesides. dc Pontifices Maximi. ut diximus: nullam a liam ob causam in Romanos Episcopos incitabantur. nisi quod honores,dctitii
Ios, quos sibi debitos putabant, Romani Episcopi assumerent: vel saltem exustimabant tantum sibi detrahi quantum ab omnibus Christiatiis obleqvij, de obedientiae Summis Pontificibus praestaretur Hinc locus in signis D. Cypriani epistola ad Antonianum sic scribetix. Cum muli patientirer, O toleralit ar atidiret leuari aduersus se aemulum Principem, quam constitui Romae. aemulam Sacerdotem. Quid enim praeclarius reperiri potest; quam Romani Pontificis dignitatem illis emporibus eo deuenisse potentiae, ut Ethnicis Principibus, qui rerum potiebatur,inuisa dc lapsesti esset3Albaspinus de veteribus Eccles ritib. l. 1 . obseris. 23.
De Sacerdotibus Gentilium, qui ad Reh-Lgionem C hristianam transibant.
ANtiquis temporibus cum aliqui Christiani fungerentur aliquando ossicio
Sacerdotum Gentilitatis, vel huiusmodi dignitatibus: Ecclesia id maxime tunc pro potestate vetuit,quod id non esset sine suspicione Idololatriae. Si ricius
Episcopo Tarraconen. Cap.. De iis vero, qui assa paenitentia tanquam canes, ac
Drs ad fomitusprisinos, ct volutabra redeuntes,ct militia cingulum, ludicras vo luptates . Innocent. epist. a cap. 4. Neque de Curialibus aliquem ad Ecclesiasticum ordinem venire porie qui Pori Ba tisimum, ve Coronatifuerint,vel Sacerdotium, quod dicit. sis inuerint. O editiones publicas celebrauerint. Similiter id contestatur ex Canonibus a. 3.&4. Concilij Elibertini. Hoc triplici ex causa proueniebat: Primo, ut huiusmodi honorum graidus, &Flaminum iacilius in editione 4peculatorum , & scenae popa maxima imperitae
258쪽
D E VETER. SACR. CHRIST. RITIB. ar
A multitudinis 1pplausum , & acclamationem promererentur. Secundo, id pro ueniebat, quod qui aetate, & opibus florebant, si detrectassent obite illa munia, in suspicionem veniebant, se esse Christianos. Tertio , quoniam illa sacerdotia erant munera patrimonialia, a quibus Curiales non poterant excusari r qua rea Christiani quocunque locorum, aut Gentium concessissent, si eisent Christiani, aut sortunae amplissimae, substinere illa munera cogebantur.Albaspinus de ritibus veteribus Ecclesiae lib. I. obseru .aa. Declarat autem hanc opinionem idem Albaspinus ibidem Qiiod quamuis Ee etesia vetuerit,quominus Christiani ambirent, aut substinerent sacerdotia Ethnicorum subgcauibus p cenis; mitius tamen procedebat contra eos, quos nec est,tas quaedam impuli illat, vel qui sortunis, opibusque abundarent, cum oblata sacerdotia, quae erant munera patrimonialia. subterfugere non poterant: dummodo tamen Idolis non immolassent. Similiter Eceselia mitius procedebat contrae eos, qui intra priuatos parietes Idola reseruarent, modo ijs non adolerent; neque illa extra domum line vitae periculo asportari licebat.
B Reseram occasione praedictorum,quod annis praeteritis perspexi, cum Peraliquos dies moratus fuissem Londini, quae est Ciuitas Anglorum Regia : vidi, &cognoui ibidem aliquos ex Regni Dynastis,honoribus,' iacultatibus forsan nemini post Reetem secundis: &ii quaenauis corde cum c eteris de sua familia profiterentur Catholicam Romanam Religionem eo forsan , quod permanliisent ij per aliquod tempus hic Romae. & retinerent adhuc memoria, plurimos ex Gentilitiis a Romanis Pontificibus insigniores dignitates Eceseliae iiiii se consequu-tos prae dicti inquam Dynathae proh dolor etiamsi corde clam confiterentur se Catholicos: nihilominus ne priuarenturhon oribus. & iacultatibus aderant Vna cum Rege, di alijs Primatibus Regni. Haereticorum illorum precibus, dc alijssunctionibus quibuscunque: ut mihi fuit relatum. VNiuersalis Eces eii a Christum proprium sponsum repraesentans, quod valeat obligatoria praecepta imponere. ac etiam nouas indicere Ceremonias : no pote lini si a male seriatis hominibus controuer ti. Etenim sicuti Spiritus sanctus in Concit Apostoloruiam praesidebat; ita Jc in praetenti dii ponit de his, quae decernit Echielia, ut ex hoc itha errare non possit; ex D. Augustin. lib. contra epiliolam fundamenti Manichaei cap. s. tom. 6.ibi: Ego vero Euangelio non re derem, nisime Catholicae. Ecclesi. commoueret auctoritas & D. Bernard. epist. II Ego. quae accepi ab Ecclesia securus teneo. O trado Ritus igitur , seu Ceremoniae, quas Ecclesia seruari instituit, altissimarum signa sunt rerum, & maxima quaeque continent coelestium sacramenta arcanorum D ad Dei maiestatem contemplandam. Hos non in Evangelica lege solum principium habuisse, sed & in veteri Testamento ex claro Dei praecepto demostratur. Legimus enim in Genesi 18. versic. I 8. Surgens Iacob mant tulit lapidem, quemHpposuerat capiti suo. erexit in titulum, fundens oleum desuper a spellauitque πο- mem bis the hoc est . Domus Dei. In libro Estlier. Synagoga instituit nouum diem festum. qui singulis annis celebrabatur I. Ic is . mensis Ueadar: hoc est. Februarij. Et in Exod. cap. 18. Ietro ad Moysem inquit: nio tu populo in his, quae ad Deupertinent: ut referas, quae dicuntur ad eum, octenda uepopulo ceremonias, O riarum colossi, Miamque, per quam ingredi debeant ctc.
Ac etiam Moyses ad populum Deut. . inquit. aua Hi alia gens sis inclita, ut
De Cerem onijs, seu de Ritibus
259쪽
aea DE VETER. SACR. CHRIST. RITIB.
habeat ceremonias, iustaque iudicia, ct uniuersam legem, quam ego proponam -- a bis ante oculos vesros. Et Dauidiam moriturus ad Salomonem filium 3. Reg. cap. I. inquit. Confortare, O eso vir fortis,stobserua, ut custodias mandata Domini Dei tui, O tu todiasceremonias eiu1, ct prae epta eius. O iudicia, eis testimonia .
Ac etiam in actis Apostol. c pit. I ς versic. ao.dc seq. praecipiunt Apostoli, ut Gentiles Baptizati de recenti, Abstineantsea contaminationibus Fimulacrorum, e fornicatis e. Os ocatis, ct sanguine: quamuis hoc Iudaeorum solum hi isset praeceptum, quorum lex per mortem iiiij Dei iam suerat abrogata. Acin eodem libro cap. I. elegerut Apostoli sane tum Matthiam: tradendo sortes absque ullo sacrae Scripturae testimonio: & in cap. . p. 3c 6. Bona suerunt cinmunia;& dicto cap. Possessores agrorum, aut domorum, vendentes asserebant pretia eorum, go vendebant. ponebant ante pedes Apostolorum: & in cap.6. Ap stoli elegerunt septem Diaconos. Pnaeterea dies Sabbati, quem solemnem praeceperat Deus, Exod. ao. ibi. Sex diebus operaberis, acies omnia opera tua primo autem die Sabbatam Domini Dei Blui es , non facies omne opus in eo : Et nihilominus hic dies fuit commutatus ii diem Dominicam, sola Ecclesiae auctoritate; ut infra videbimus in cap. 6o: dc
quod non solum Christus in carne, verum di Apostoli scriptis & traditionibus
ceremonias docuerint. Conradus Brunus de Ceremoni j s lib. I .cap. a. latE . Nec in hoc ambigendum, ut possit Ecclesia nouos ritus, de ceremonias com mutare, & de nouo inducere, quamuis ex sacro textu non desumantur siquidein
etiam sectari; nostri temporis suas & ipsi habent recentes ceremonias in psillen do, concionando, &distribuendo sacramenta ; nec nisi malitiosε poterunt ipsi redarguere priscas Catholicae Ecclesiae ceremonias, cum in hoc nihil repugnet Scriptura sacra: praeterea in omnem casum.non particularibus personis com petit huiusmodi censura, sed Ecclesiae uniuersali, quae opportunὰ tradidit ceremoniat sensibiles, sine quibus diuinus cultus non sic bene exerceri posset , cur non anima solum, sed etiam corpore nos ipsi compacti simus, inquit Chrysost homil. 8 s. in Matth. Si tu incorporeus esses,nuri ipsa dona incorporea tradidisset tibi: C. quoniam vera corpori coniuncta HI anima tua, inje Vibilibus intelligenda traduntur: Et propterea obsequium Deo praestandum non solusi internis animi sensibus; versi externis corporis a stibus, nempe ceremon ijs; per quae visibilia Religionis, Npietatis signa ad rerum altissimarum contemplatione excitaretur Hominesivi ex Tridentina Synodo sessaa cap. s. ac etiam inuisibilia Dei per ea, quae sunt visi' bilia, nobis demonstranturio D. Ambros in cap. . Lucae. & tradit Brunus det,
ceremoni js dicto lib. I .cap. r.
ninil inis, At vero circa huiusmodi Ecclesiae Ritus; quid agendum sit in his , in quibus
serram Regionum aut Ecesesiarum consuetudines variant, nec simul consentiunt hi in
hoc respondetur. quod in praeceptis nouae legis, quae scripta non sunt, sed tradi- ta custodimus, quaeque toto terrarum orbe obseruantur; sicut& Domini pallio. Resurrectio. & Ascensio in Coelum, Aduentus Spiritus sancti, quae anniuersaria solemnitate celebrantur, de si quid aliud occurrerit, quod obseruetur ab uniuersis quacunque se diffundit Ecclesia datur intelligi ea omnia ab Apostolis. vel plenarijs Concilijs commendata atque statuta ubique esse omnino retinenda. DAlia vero Ecclesiastica Dogmata, quae per loca terrarum, regionesque varia tur ilicuti est, quod alii ieiunent Sabbato, alij non: alii quotidie communicent corpori, de sanguini Dominico, alii certis diebus accipiant: alibi nullus dies intermittitur quo non offeratur alibi Sabbato tantum & Dominico) alibi tantum Dominico; & si quid aliud huiusmodi animaduerti potest; totum hoc genus reta liberas habet obseruationes; nec est in iis melior disciplina, quam ut eo modo quisque agat, quo agere viderit Ecclesiam ad quacumque sorte deuenerit quod
enim neque contra fidem, neque contra bonos mores iniungitur, indifferenter est habendum, &pro eorum societate,inter quos vi itur seruandum est:& In re
bus huiusmodi, ut & ille in huius, ic hic in illius patria, ab eo, quod caeteri faciut,
260쪽
A non abhorreant: ipsa namque mutatio eonsuetudinis etiam quae aditi uat utilitate) nouitate perturbat, dc inde etiam noxia, ut late D. Augustinus Epist. M8. ad Ianuarium. Quae quidem procedunt, dummodo aliquorum infirmitas non ita impediat, ut amplius detrimentum siti, secus si tale superueniat impedimentrem; quia tunc calumniatorum infirmitas metuenda esset: ut ex D. August. inlequenti Epist .ri 9. ad ianuarium cap. I9. Ex praedictis igitur inseramus, quod cultus eum non fit aliud quam veri Numinis veneratio certis legibus, cerem omjsque deuista: coli esum postulat; quo- O. -- .niam huic fini homo natus: idque duplici cultu, intern f, it externo . ille qui in animo & ex animo Deo vero preces concipit, Ialides. Ac latest ut nos diximus supra : alter vero cultus externus haec eadem per risus ot gestiis expromit. At nos tales etiam externos ritus amplectemur, ad quos ethnicus Tacitus lib. 11.
annal. quoque adhortatur his verbis. Ne ritus scrorum inter aduisse culti , pinprospera obliterantur: Sed de ijs habenda ratio cum modo, ne illud fiat ex eodem Tacito s. histor. Genssi per Illioni obnoxia, religioni adiuersa. Nam ex var-B rone D. Augustinus lib.6.de Civit. Dei. Deos a Religioso vereri,asuperstitiose timeri
Nec nos Iudaeos in hoc imitemur, qui non ingrediuntur praetorium, ne amiceantur a manducatione Paschae, Io. cap. I 8. Contaminari timenta loco, non
timent ne contaminentur ab effusione innocentis sanguinis Christi. Quam nimis multos similes Iudaeis reperies, qui in externarum quarundam ceremoniarum obseruatione, cum religiosissimi sint; intus natant odijs. dolisque malis obruunt innocentes; ut per eorum ruinam viam sibi sternant ad optata . Bene D. August. in praedictum locum tona. a. O impia 9sulta caecitast habitactilo. υμά licet contaminaretur alieno, c, non contaminarentvrscelere proprio: alienigenae Iudicis praetorio contaminari timebant; ct fratres innocenti anguine undere non timebant.
Praeterea non urget, quod obij ciunt sectarii, arguentes de Idololatria Catho- , a viis Iicos,utpotὸ eorundem ritus ab ethnicis processerint: quibus respondere sat erit quod S. Gregorius Magnus scripsit Melito abbati in registri epist. 7 I. lib. 9. &C S. Hieron. contra Vigilantium tom. a. c. 3. his verbis Et quicunque accen ut c reos secundu demsDam habent mercedem, dicente Apulati, Uno uisue in pen D sao abundet. Idololatras appellas huiusinodi homineti non di reor omnes nos, vi in christi credimus, de Idololatriae errore venisse: non enim nasiimur,sed renaseimur ChriHiani; ct quia quando colebamus idola, nunc Deum colere non debemus , nem si eum videamur etim Idolis honore venerari illud flebat Idolis, ct idcirco det sandum Hy. hoesit mari ibus, ct idcirco recipiendum es . Et in eiusdem epist. ς 3.
eodem to m. ad Riparium inquit. Accensiante tumulos martyrum cerei Idololatriae insignissunt Sed nos praeterea auctores non recognoscimus ethnicos catholicorum rituum;cum sit luce clarius,ipsos Gentiles apprehendisse plurimos ipsorum eritus ab Hebraeis satis eorundem antiquioribus: ut plurimi ex sanistis Patribus reserunt cum Baronio in Annalibus. Sed ulterius nos Christiani& Catholici pa ui facere non debemus quae prudentes, & sapientes ethnici secerunt & egerunt; sed quo 1 bonum est permixtum salsae doctrinae teneamus & approbemus, ut d euit D. August. de unico Baptismo contra Petilianum cap. . his verbis. Dei sD Gentilibus coisrum ire cultoribus, multa otique a nobis diuersitate distantibus; nia hil aliud nobis demonstrat Apostolus; nisi ut in ks quoque quod prauit es corrigamuri,
ut quo forte rectum eIl approbemus : nam utique Idololatras redarguebat , ubi ait: Qui cognscentes Deum, nonsicut Deum glorisecaueruntsed evanuerunt in cogitationi Aussuis. & infra: Quid ergo immutauerunt in mendacium suum, culpat. detesatur, euertit Apostolus: quod autem verum in domina , quamuis multis falsitatibus permixta confisagire, servarunt: tenet ct a mat. Simile etiam habemus ex Origene in Exod cap. II. homil. II. ibi: Vndect nos, si aliquando inuenimus aliquid sapienter a Geutilibus dictum, non continu) cum auctoris nominest ruere debemus, ct dicta: n e pro eo quod Legem a Deo datam tenemur, convenit nox tremere superbia,
spernere verba prudentum;sMIPut Apostolias dicit: Omnia probantes, quod bo