장음표시 사용
281쪽
tianus dist. so.cap. in capite, sui nos etiam diXimus supra in praecedenti capitu- Alo) Neque hac die tantum deprauati homines ad bonam frugem vocabantur, verum & fideles, quorum a viiijs omnibus, non plane synceras mentes esse constat: unde Alculnus de divin. ossic cap. I 3. In primis praemonere debent acerdotes cmnes Chrisianos ex sanctisscripturarum tesimonise, quarentis in capite temnis ad veram confessionem , veramque poenitentiam Italinantius accedant. Porro fideles omnes hoc Quadragesimae initio poenitentiam accipere solitos, Concilium Toletans 4. cap. Ita ijs verbis: Tunc enim opus ensetibus, ct ieiunio in ere, corpus cilicis, O cinere induere, animum moeroribus delicere, gaudium in tristitiam vertere, quosque veniat temput Resurrectionis ChriLii: & Quadragesima durante, tanquam in pu blico luctu, interdicebantur sponsalia,&quaelibet etiam natalitia Martyrum celebrare, Concit. Laodicense canon. ς I. & seq. ut in decret. 33. qua si *. Can.
M. Ha ' Sabbatum, quod antecedit Dominicam Palmarum , inquit Alculnus de divin. Ossi c.cap. I . In Sacramentario D. Gregorij hunc titulum praesesere Sabbattim vacat: Dominus Papa eleemos nam dat. Rationem idem adsignat; cum recitetur Beuangelium hac die Mariae, quae accepit libram vn enti .& unxit pedes Iesu. Vnde Apostolicus Vir, inquit Alcvinus, in memoriam deuotissimae mulieris , membris Christi hodiescit. quod i Uecit Capiti; ct ideo Matione publica vacat,non tamenis celebratione Mis. Rescripsit haec omnia Amala r. lib. I. de eccles olfic. cap. 9.& Ruperi. Abb.de diuirosnc.lib. s. cap. 6.m D--ki, Maxime obseruandum discrimen Latinorum . & Graecorum, quo Latini Do- Ω - v si , minicis diebus non tantum, sed etiam reliquis serijs , quibus ieiunatur, sacrii in
Missae sacrificium peragunti Graeci solis Dominicis. & Sabbatis, quibus minime
ieiunant, Liturgiam celebrant; alijs diebus ieiuniorum nunquam consecrant; sed praesamstificatis, seu antea consecratis utuntur, & Prie sanctificatorum Sacrificium vocant. Extat decretum apud Graecos Concilio Laodiceno cap. 9. alias
I .quo Cauetur; Ne panem quis in auadragesima offerat adscrificadum , nsi Sabbato, O Dominica , ut apud Gratianum 33. quaest. . cap. non licet: idem refertur
in Synodo Trullensi can sa. & rem perspicuam faciet Balsamonis intelli relatio, C. ibi: Statutum est, ut ieiuniorum dies luctus, ct comptinctionis dies sint ad pia uniuscuiusue expianda peccata: Deo aut sacrificium osserre. HUtalum celebrare: Fesus autem dies nihil est aliud, qtiam gaudium. auomodo ergo potes quissimul, ct more re, O laetitia dissundis O ideo tuerunt Patres, non feri sacriscium tota quadragesima, praeterquam Sabbato, ct die Dominico, o die Annuntiationis: In his enim L magere, non deflere, non ieiunare, vel genufectere ius timus. Praesan catorum autem minii erium, incruentum Dorificium non dicimus, sed oblationem prius oblati, Operfectisacrificii,sacriquem Ieris. Patres sestum Annunciationis in decimum septimum Decembris reij cienduin statuerat; meminit Micrologus cap. 8. &Ro-culphusTungrensis de ecclesiast. obserit. propos I 6.D-- - Alcvinus lib. de divin.ossc. cap. I s. haec omnia nomina primus colligit. Prima denominatio est: Dominica Palmarum. seu in Palmis: Dominica in Ramis olivarum: Dies Palmarum: Fesum Evangelismi Ramorum: Dominicum gestationis Ramorum, seu Palmarum. Ista etiam Dominica; Pasicha Petentium ,siue Competentium nuncupatur, quia hac die, teste Aleuino, Symbolum Competentibus tradebatur, pro- .pter vicinam Dominicae Paschae solemnitatem . Haec sumpsit Alculnus ex Isi-
doro lib.6. Origin . qui addit haec propterea fieri, ut ipsi Competentes, qui iam vi
ad Dei gratiam percipiendam sellinarent, si dem quam Confiterentur agnose rent. sunt autem Competentes Catechumeni secundi gradus, ut memorat Isidor.
lib. a. de ecclesossi c. c. ar. sic dicti, quod Gratiam Christi peterent; D. Augustin. lib.de iid. Jc oper.in sermone ad Competentes: Qui baptismum peterent, oco ad illud percipiendum sua nomina iam darent: quod non quibusvis catechum nis licebat. Dominica capita lavantium,seu Capiti via, ut habet Isidor. lib.6. Oria n. Festus hic dies vocitatur, quia tunc moris est lauandi capita infantium , qui ungendi sunt Sabbato sancto: Addit Alcvinus, ne obseruatione Quadragesimae
282쪽
sordidati ad unctionem accederent. Dicitur etiam Dominica propter laetam illam acclamationem, quae in Evangelio huius diei memoratur. Dominica ia-dulgentiae nominatur a Ditio Hieron. in Leetionario. &in ordine Romano, &id attributum videtur. quod Reis, & Nocentibus tunc venia daretur, & carcer
liberarentur: sic etiam Diuus Ambrosius epistola 33. ad Marcellina in sororem: SDictis diebus hebdo Nais υθ i. quibus is rebor ibitorum, Lazari vincula, H i-daut catenae I Imul in ali Rearum dimissi anis. Ac liberationis vestigium etiam nucaliquibus in locis superest ut ego vidi Lutetiae Parisioruin o Episcopus una cum Clero, &solemni Processione Reum vnu in carcere soluit; &sor an ex ritu Iudaico, quanquam feliciori significatione , liberationis scilicet spiritualis nostrae a Chri lio; ludet veteri instituto solebant in membriam liberationis suae ex seruitute Aegyptiaca unum ex ijs. qai vincti artiuebantur in carcere , liberare ad diem Pathliae, ut Ilela, & Liranus in c. 27. Matth. ibi, Per diem aut en lemum, c. Haym. ibidem Glosa ordin. in cap. 1 8. Io. Iudaei quanquam in Romano risi potestatem venit lent, nihilominus hac die sibi seruari consuetudinem impetrarunt, ut colligere licet ex Matth. Luc. & Ioan. Greci Hebdam i Iam maguam . quae sit Qua tragesimae postrema, vocant, ex Chrysost. ham. 3 o. in Gen. quae appellatio Latinis est familiaris: quam denomi' lanationem sic exponit Alduinus aediuin .os c. cap. I s. quia in ea maXima est ad .in Cae D -hibenda partimonia; sive, quod maius officium recolitur in ea. Theoph. Alexant. ep. a. est hebio mada Dominicae Passionis; in Concilio Lanaiceno cap. 6. Graeci nominant singulariter Hebdomadam sine aliquo adiuncto , Gratian. det, consecratidiit . cap. 3aptizandos. Feria quinta huius hebda malae , etiam nunc Summus Pontifex, de Episcopi. absoluendi. & reconciliandi populi Christiani ceremoniam obseruant: quae res a prisco poenitentium hoc die reconciliandorum ritu traxit originem: cuius veteris instituti meminit Innocentius Primus Rom. Pontis epist. ad Decennium Episcopii in Eu et ibin Dii cap. 7. ijs verbis. De parvis utibus autem, qui siue ex grauiorib.ι; amni A, si' ex leuioribus paeuitentiam gerunt; incilla interuenit aegritudo,qAit Ueria aut e Pascha eis r mittendum Romanae Ecclosiae consu tu o demou irat. citat sturchari lit, I 8. cap. i 3. B. Eligius Episcopus Boviodunensis bomit . . tria, Coena Domini, dum exponit ceremoniam illam ablutionis pedum, quae fit ipsi quinta seria; in stico, dis aeratiori sensu ad reconciliationem poenitentium . que tunc fieri consueuerat. reponit: dc Albinus cap. 1 .Lruatio pedum faretam, signa cstrem smispeccatorum; dc in Synodo Cabilonensi a. sub Cariolo Magno cap. 7. habetur iis verbis: Cum petuitentes eadem die Coenae Domini ad percipienda corporis , sug ιinis Dam aicis rarienta se reconciliant. Huius autem reconciliationis forma satis diluciae, licet non integre descripta est lib. 7. capitulorum C. I T. Omnes publice paeuitentes quinta feria aute Pascha , quae es Coena Domini, a ciuitatem in cinere,, cilicio in praesentia Epsopi prorirato vultu conueniant, ct ibi ab Episcopo cauavita ordinabiliter, si ut in Sacramentario , ct in Romano ordiu continetur, reconcilientur, atque diiudicentur, consolenturque, pradicentur, quid deinceps agere, quidue vitare debeant; in uantur, atque insuper divinisprecibus permanus impositionem ab Episcoposnentur. Quod autem hac die competenter paenitentes Ecclesiae restituantur: & quare 3 Uide Rupertum Abbatem de divin. offic.lib. s. cap. 19. Feria Quinta in C na Domini, quoniam partim laetarum, partim tristium variatur commemoratione rerum, & secundum utriusque habitus, laetitiae scilicet, & tristitiae distantiam, regularium quoque os sciorum,& Misi aediuersas& pene contrarias continet qualitates. Hoc procedit, cum dicta Feria quinta, qua sumus regenerati, sacramen ta nius eiusdemq. sallitis partim nos deprimunt in tristitiam , partim leuant iris gaudium: ut pro una salute edita valde diuerso cultu vel habitu celebrentur mysteria. Ruper t. Abbas de dii iiii. ost lib. s. cap. i . Solemnis fit Missa eiusdem diei, quia tuc primu officio sui sacerdotij sumitus est Christus. finem imponens Sacerdotio veteri: & post essem Agni typici se ipsum , qui est vetus Agnus, Deo Patri
283쪽
suis offerens manibus: ut inquit Apost. Ηebr. 9. Non per finguinem hircortim, cur vitulorum, se perproprium sanguinem intromissem insancta, aeterea redemptione inuenta. Ideo quisque Pontifex quicquid sui est ossicij debet hac die de integro perficere; itaque poenitentes Ecclesiae restituit, oleum benedicit, Chri ma concit, quo signati testimonium accipientes Spiritus sancti, dicimus Deo.Signatum est super nos tumeu vultus tui Domine. Ruperi. Abb. d.lib. s. cap. I s. Et quare hac ipsa die Chrisma consecretur Z Vide Ruperi. Abb. d. lib. s. cap. 17. Similiter qualiter hodie fiat Lotio pedum, & misi me a Praelatis3 idem Ruper. ddib. s.cap .ao &leq. Nudantur etiam tunc altaria ; quia Christus vestimentis suit eo tempore, spoliatus. Durantes de Ritibus ecclesiib. I .cap. Is . num. 9. Fuit in Aphrica priscus mos, licet antiquatus, celebrandae sacrae Liturgiae post Coenam ipsa seria quinta, ut in Concilio Carthaginensi tertio cap. 29. ibi Visacra nenia altaris nonnisiὼ ieiunis hominibus celebrentur, excepto uno die annia uerserio, quo Caena Domini celebratur. Vt nos etiam diximus supra in cap. 9. de antiq. Missae ritibus. De die Parasceve quaeritur, quare Missarum solemniis vacet, cum Passo Do-ώ μ' - minica, quae hac die celebrata est, sacrificii principium, nostraeq. salutis summa sit 3 Si enim Martyris cuiuslibet annua dies, qua per pallionem mortis ad immortalitatis gloriam transmigrauit, festiuis honoratur gaudijs: quia ut in Psal. iis. Preciosa in conspectu Domini mors sanctorum eius: Cur dies haec solemnium gaudiorum orbata est initrumentis Z qua Redemptor noster paradisum aperuit;
tationem nos fram nimium obnubilent: nempe, quod charitas Sanctissimae Trinitatis Deum, dc hominem morti nihil debentem, morti addixit, ut inquit Apost. Proprio sitio ia nou pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum: ut merito condolere debeamus, quod tanto Domino tormentorum, & mortis causa suimus si-rui dein non gaudere, ingratitudinis: non dolere, crudelitatis est. Ac etiam hacie gaudere Iudaeis relinquimus, de nos contristamur. Ruper.Abb. de divin. olli.
Vtriusque diei Parasceves, & Sabbati ri dum ieiunium sic praescripserunt Apostolicae conisi tutiones lib. s. apud Anastasium Nicenum, & in vulgaribus
conititutionibus lib. ς .cap. i .& 18. his verbis. Reliquis diebus ante sextam fri edite hora uova, aut vespere, aut pro ratioue virium, ut quis potet i; Sabbato autem v I te ad galli cautum ieiunium produci d. Veteres Christiani tantam in his di bu adhibuerunt abstinentiam, ut hoc prolixiori ieiunio, & aliquid specialius agerent, dc dolorem, qui in cordibus discipulorum Citristi fuerat illomie, p e- rarus indicarent. D Augustinus epistola sue ad Casulanum: Equidem licet Graeci ct
mues Orientales Sabbatis uri et qua N ieiunarent Unum tamen Sabbatum maenum Pu-
ratissemper exceperunt. Diuus ignatius ad finem epist. ad Philippenses , dchabetur in Ian. sto. Concili j Trullani, ubi Balsamon inquit: Magni Sabbati ieiuniuisitis cheiulpa ioisis, seu hebdomadae sanctae diu i longe prae latuis es, propter Christi sepulturam; o' propterea religiosi es toto Sabbato usque ad horam sextam noctis iis ecclesiis ad ident, ct illa hora sexta diuisis sacramentis communicantes panem , ct aquam gli aut fortasse autem, O modicum vini. Triu noctiu V igiliae,quae in Hebdomada maiore inusitato ordine decantantur,& in tenebris comminantur : denotant exequias triduanae mortis Domini . Ruper t. Abb. de divin. oissi. lib. s. cap. 1 Candelae ibidem extinguuntur, quonian mortuo Domino tenebrae saetae liuit super uniuersam terram : ac etiam signi fiscant excaecationem Iudaeorum, qui Christum occiderunt. Ruperi. Abb. ubi supra cap. 26. Recte hac' nocte Sabbati celebratur Baptismi sacramentum, quo constanter aduersus victi diaboli potestatem eunt Sacerdotes nostri, tanquam legati victoriosi Regis Christi, titulosq; victoriae proserentes, victi abrenunci tionem, victorisq; ab hominibus exigunt prosellionem; ut per bapti sinum cunia
284쪽
A Christo iniustae morti addicto morientes ultra mori non debeamus; quoniam nos dupla, scilicet animae & corporis, mortem debetes, baptismi subimus remedium. Nunc ergo spiritus praesentem accepimus in baptismo iustificationem, suturae vero immutationis spem nam vita 'ciustificatio spiritus, quo in baptismo reuia uiscimus, causaessiciens erit in Resurrectione ut immutemur, id est, impassibiles simus. Ruperi. Abb. de divin. ossi C. lib. 6.cap. 33.& seq. Paschale sestum apud Graecos dicitur, quodlibet sestum in honorem Saluatoris institutum Pascha etiam vocatur ipsa Quadragesima. Timotheus Patriarcha Alexandrin. interrog. 8. quod haec digna sit ad Paschae festiuitate praeparatio,vt eleganter D. Chrysost.homil. de ieiunio primae Paschae. Paschae diem vocant Apostoli Primum Dominicam; Primum Pasiba, ad discrimen caeterarum festiuitatum, quibus Paschae nomena Graeci attribuebant. Dicitur Pascha Dies Regalis, ex D. Ignatio: Omnium Horum supremum: Magna Dominicae Magnum Pasichatis Dominicum. Ut late Filesiacus de Quadragesima, cap. I 6. - Solemnis Paschae festiuitas, quo die celebranda esset in Occidentis partibus, M ab Ecclesia Romana discebatur, quae in Arelatensi Concilio primo capit. I. De obseruatione Paschae Domini, ut uno die ct tempore per omnem orbem obseruetur, ct iuxta consuetudinem litteras ad omnes νυ dirigas. Forte de tollenda illa celebrandi Paschatis varietate hic agebatur, quae satis pertinaciter apud Orientis, & Occidentis populos retinebatur; unde tempestate contentionis serenitas charitatis obnubilabatur, quae tandem Cone. Niceno primo sublata est. vi etia supra dixi. Die vero Epiphaniorum de nunciabatur sestiuitas Paschae, quae esset proxima; ita Cassianus in Collationibus, di in Gallijs Concilium Aurelianense .cap. I.
sic meminit: Paschaefestiuitas annis singulis ab Episcopo Epiphaniorum He in Eccles a denuntietur; Vt etiam in Concilio Toletan. .cap. . . Sanctum Pascha cum tota hebdomada seriaudum indicit Concilium Lugdunense cap. . vi resertur de Consecrat. distinini. cap. pronunciandum: At vero hebdomadae Paschae dies priores maiori in veneratione habitos, quam sequentes, habetur in Concilio Maguntin. 36. C Ecclesia olim annum incoepit a die Paschae. Cuiacius titulo de seriis adcap. I. dia decret. Scaliger lib. de emendac tempor. cap. de diebus . Etenim duplicem suisse annum; unum. naturalem a Kalendis Ianuari j; alterum, Ecclesiasticum a die solemni Paschae: Non aliter quam apud Hebraeos, quibus annus erat Ecclesiastiacus, idemque Citii lis, qui mense Martii inchoabatur, quo Pascha celebrabatur, EXOd. cap. ra. Alter annus Naturalis, cuius exordium amense Septembris ducititur, EZechiel cap . o.
LAudantur & commendantur a priscis Patribus Ieiunium & Abstinentia, ex quibus inter caetera praeconia illud maxime effert S. Chrysostom. homil .in Genet. Ab inentium ct ieiunatium animas, quas ennas producere, ut in Dblim O
rantur , symma contemplari queant.
Tanta quereligione prisci Christiani ieiunia sectati sunt,ut de illis reserat Tertuli. Nos ieiuniis aridi ct omni continentia expressi, ab omni vitae fuge dilatiun s
co ct cinere volutantes, inuidia Caelum tundimus, Deum tangimus. Et Lucianus hia
Philop. licet impius Apostata, inquit sic solitos filisse seruare ieiunium, Ut decem siler sine cibo transigerent. &S. August. de Morib. Eccles inquit : Romae ieiunia
De Vigilijs, & alijs Ecclesiae ieiuni,
285쪽
prorsus incredibilia multos exercere didici, non quotidie semel sub noctem refici Mocorpus; quod est usquequa . usitatissimum; sed continuum triduum, vel amplius Zcibo, sepotu ducere, neque hoc in viris tantum; sed etia i r minis. Quippe quia nu- quam melius superni Iudicis ira placatur, quam cum ex mandato ipsius carnalia in nobis desideria ieiunio extinguuntur. Nec a cibis tantum, sed etiam a voluptatibus, pii fideles ieiunabant. Et ne plurimos congeram . Petrus Damianus epist. ad Agnetem Augustam scribit: IN iunis m Regina tuum multiplex es; nos enim aliquando ieiunamus a cibis, sed tu tela. nas a purpura, ieiunas a Corona, atque a quotquot magnificis Imperialis gloriae pompis. Mubdit: His enim a s inere nou immerito ieiunium nuncupatur, quibus utique mens, tanquam carnalis delectabiliter pascitur.
Quo vero ad particularia Ecclesiae ieiunia, praeter illud Quadragesimale de quo in cap. praecedenti in ex Apostolica traditione, Hieronym. ad Marcellamis 'his verbis. Nos unam auadragesimam secundum traditionem Apostolicam toto anno tempore nobis congruo ieiunamus. Et S. Leo de eodem ieiunio serm. 9. de Quadrages inquit. Verit a sanctis Apsolis per doctrinam Spiritus sum maiora sunt Ord nata ieiunia ut per commune consenium Crucis Chriali, etiam nos aliquid in eo, quod
Extant etiam Ieiunia. quae respiciunt vigilias dierum sessorum ex quibus secile est agnoscere priscam Ecclesiae praxim. coeptam iam ab Apostolorum temporibus. Et praeter deducta in antecedenti capitulo . constat hoc etiam ex Meno-lo js Graecorum. Martyrologijs Romanis, sicut ex homiliis sanctorum Patrum in vigilijs Sanctorum ; ut pote D. August. habet sermonem in vigilia S IO. Baptime, ac etiam in vigilia SS. Petri, dc Pauli: S. Bernardus habet sermonem in vigilia Natiuitatis Domini, in vigilia SS. Petri. de Pauli, in vigilia S. Andreae dcc. Nucupabiritur Vigiliae , quoniam Fideles pertransibant nostes, quae praecedebant solemnibus seliis, vigilantes in orationibus, hymnis , spirituali lectione, & alijspijs ossiciis una cum ieiunio. Nec non appellabantur Lucernariae preces, tiarum actiones; ut per Basilium Epiphan. Caslianum, & alios relatos a Baron. in an .s I. Vbi Spondanus num .ao. Et huiusmodi sanctae Congregationes fiebant in
Ecclesijs. Uratorijs, & Monumentis sacris, quae illi appella aut Iamina, M
Ia quem modum perseuerauit diutius ille usus, ut non Clerici tantum . sed &populus simul in Ecclesia laudes Deo canerent tamen id mutatum videtur,quod Rici perdifficile se continerent in officio; ut non voce rhythmum,&in statu comporis decorem satis decentem seruarent; prout queritur pluribus, cum P pu lum de ea re obiurgat, Ioannes Chrysost. homil. t in Isai. Ac etiam de antiquissim huiusmodi usu in Ecclesia sacrarum vigiliarum re hunc etiam temporious Ambrosij, dc Augustini auctum non sublatum, ut aliqui dixere, tradit Paron. ii
Quo ad Ieiunium. quod dicitur Quatuor tempora: satis Patet Iudaeos quatuor praecipua habuisse Ieiun ranem; mu arti, Quinti, Septum, & Decimi mensis Zacharias cap iq. Diuis mauari , ctici vitam uuinti, ct reluvium Septimi, O ieiunium Decimi reis domui Iuda tu gaudium, laesiuiam , ct insolemnitates praclaras. Diuuium iniri habebatur in memoriam scaciarum tabularum. Exo s. cap. 3 a. vers 14 Irati pue valde prolocis de manu tabulas. ct confregit eas ad radicem montis. Ieiunium aut uti et quoniam Templum, & Vrbs Hierusalem suerant combusta primum a Chaldaeis, ut in lib. . Reg. cap. 2ς. vers 9.& Io. postea diruta etiam eadem a Romanis. Ac etiam, quoniam eodem tempore an nunciatum fuit Moysi, quod ex his, qui secum Aegypto fuerant egress , terram promissam nemo ingrederetur praeter Iosue , &Caleb. ut legitur in Num. cap. I . vers.23. 8 2Φ. Ieiunium Septimi: quoniam iunc Godolias , &qui cum eo erant Iudaei, &Chaldaei,suerunt occisi in M aspha, ut in Φ. Reg. cap. I s. Vers. 2 ς.& Hierem. C. I. versa. Ditinium Decimi: quoniam Rex Babylonis congregabat tunc v: res suas, Hag
286쪽
A grederetur Hierosolymam: Et de hoc ieiunio loquitur D. Lucas in Act.Apost.
Cap. IT. Vers. 9. Cum iam non set tura nauigatio , eo quod ieiunium iam materisset: nempe, quod hiems iam in Decembri augebat. .
Hinc est . quod praedicto Iudaeorum ordini consorinis quoque sit ritus Catholicae Ecclesiae; dc propterea indicitur ieiunium Quatuor anni temporibus,
videlicet, in Hyeme, Vere, Aestate,& Autumno; ut annus in omnibus luis partibus Deo consecretur, a quo aeternam speramus nos felicitatem consequuturo,
S. Athanasius in Apolog. de fuga sua, meminit ieiunii Pentecostes, quod unum est de praedictis. &S.Leo term de sancto ieiunio septimi mensis sic inquit . Cui medicinae, dilecti micum omne tempus sit congruum, hoc tamen habemus apti Fimum quod O Apostolicis, ct legalibus institutis videmur electum ; Uscut in aliis anni diebus. ita in mense septimo spiritualibus nos purificationibus emundemus.& infra. Ideo enim ipsa continentiae obseruantia, quatuor os assignata temporibus, ut in id ipsum totius anni redeuute decursu cognosceremus nos indesinenter puri attonibus indu re. & idem S. Leo serm. 8 .in Ieiunio mensis decimi: Huius ob eruantiae υtilitas. M le dissimi, in Ecclesia Hicis praecipue est constituta ieiuniis , quae ex domina Spiritus sancti, ita per totius anni circulum distributasunt, υt lex autinentiae omnibus sit σι scripta temporibus. Et de hoc eodem ieiunio Quatuor temporum in Ecclesia an
liquissimo, resert etiam Card. Baron .ad ann.ς γ.ubi Spond. num. 62.
Praeter Ieiunia, abstinentiam quoque seruabant Prisci fideles : de qua Paulus ad Romanos scribens cap . inquit: Bonum s non manducare carnem, er non bibere vinum modo tamen abstinentia reseratur in Deum ; iuxta id quod paulo ante dixerat. βui manducat, Domino manducat, gratias cum agit Deo . De Petro Apostolo Gregor. Naeti ang. orat. de Amos Propheta ait, ipsum tu pinis minuto asse venentibus famem pellere consueuisse. De lacobo fratre Domini, nec carnes unquam in cibum, nec vinum in potum adhibere solitum fuisse. Egesippus apud Euseb. Nissenum lib. a. cap. aa. De Matthaeo etiam haec eadem Clemens Alexandr. in Paedag.lib.a .his verbis. Matthaeus Apostolusseminibus, bac cis, ct oleribus absique carnibus utebatu .
C Quo vero ad abstinentiam in die Veneris cuiuslibet hebdomadae: porro cum haec sit in memoriam passionis Fiiij Dei, nec non immensi beneficij Redemptionis nostrae, non est in hoc multum inquirendum: & habebatur ieiunium hac die Veneris totius anni,praeter illum, qui incurrit in die Natalis Domini. Epiphan. in compend. Restat solii agnoscere antiquum Ecclesiae ritum circa dies Mercii rij, & Sabbati: etenim die Mercurii habitum fuit Concilium de occidendo Christo. qui vitam nobis contulit: & die Sabbati ieiunatur in memoriam sepulturae , descensus ad Inseros, ac propter moerorem, di dolorem factissimae Matris: ut propterea Epiphan. in sua compendiaria doctrina inqui at. auarto ver). pro Sabbato ieiunium statutum est . que ad horam novam: nempe , ut die Mercuris ,&Sabbati usque ad horam nonam protrahatur ieiunium: &Tertuli. de ieiunijs aduers Pir chien scap. I . Cursationibus auartam ct Sextam Sabbati Alcamus, ct i iunii parasimen'
S. Hieron. interrogatus an expediret Sabbato ieiunare . & recipere Euchariastiam quotidie λ respondet in epistola a8. ad Lucinium, respiciendam loci con- D suetudinem . De Sabbato quod quaeris, utrum ieiunandum st: ct de EuchariItia an accipienda quotidie, quod Romanae Ecclesiae, O Hispaniae obseruare prohibetur, Oc. Illud te breuiter admonendum puto , traditiones ecclesiasticas, praesertim, qua fidei non liciant, ita obseruandas, ut is maioribus traditae sint; nec aliorum consuetudinem, aliorum confrario moresubverti; atque utinam omni tempore ieiunarepsemus.
Ac etiam cum in Aphrica, Oriente, ut quoque Romae, consuetum esset Sa bato ieiunare non solum in abstinentiam qualitatis ciborum, verum & in quantitate eorundem :& cum Monica D. Augustini mater Mediolanum peruenisset, ac eadem timeret ibidem infringere ieiunium die Sabbati, quod Romae viderat obseruari: De hoc scribens Diuus Augustinus Ianuario epistol. O8. inquit: CMuRomam venio, ieiuno Sabbato , cum hic sum, non ieiuno.Sic etiam tu, ad quam forte E
287쪽
cisum veneris, eius morem seruas cuiquam non vis se Malo, nec quenquam tibi: hoc cum matri renuncias , libenter amplexa est. Ego vero de hac sententia etiam atque etiam cogitans, ita semper habui tanquam eam caluit oraculosi L perim Et de hoc ieiunio Quartae, Sextae Feriae, & Sabbati refert Baronius ad annum s . ubi Spond. num. ς 9. & 6o. & quoties in Dominicum diem peruigilium incideret: praecepit Innoc. III. Sabbato ieiunandum, ut ex Annalib. Ecclesiast. Raynaldi
Successii temporis cs diminueretur deuotio una cum saeculorum reuolutione; oportunum fuit visum Ecclesiae, indulgendo hominum infirmitati, commutare te iunium in abstinentiam, & quod in quarta seria,nempe die Mercurij seruabatur, immutare in Sabbati obseruantiam. Praeterea permisit Innocentius Quartus, ut Graeci in diebus Sabbati Quadragesimae. praeter Sabbatum sanctum non ieiunent, ut ex Annalibus Ecclesi sticis Raynaldi tom. I 3.anno Ia 8. num .49. Sola autem Domini ea dies a Ieiunio exempta est,idq. religionis causa: quia eum diem sine luctu celebrari conuenit, nimirum Dominicae Resurrectioni consecratum: Quod & Apostoli sanxerunt, B quorum constitutio inter caetera illud quoque habet: Qui a sigit animam seram in Dominica, maledictus in Deo . testis Epiphanius lib. 3. to m. I. contra Haereses. olim etiam ad vitandum scandalum, in Dominica non ieiunabant Catholici, ne. scilicet Manichaeorum haeresina, ct ritum amplesti viderentur, qui suis auditoribus adieiunandum istuna, tanquam legitimum diem constituerunt. Quapropter contra Manicheos in Canonibus Graecarum Synodorum constitutum reperitur can. s . Si quis Presbyter publica poenitentia a Sacerdote accepta, aut aliqua neces tate die Dominica pro quadam religione ieiunaverat. Aut Manichaei, anathema sit. 6cin Decretis Melchiadis Papae . Ieiunium Dominica diei quintae feriae nemoces rare debet. cte. Impugnatur distinctio ciborum per Ilae reticos . cum Deus in lege scripta noli uis respuat alias carnes, quam de quibus in Leuit. cap. I I. vers. a. 3.& Φ. Hae si ut a nimalia,quae comedere debetis de cunctis animantibus terra Omne quod habet ditissam gulam, ruminat in pecoribus, comedetis: quicquid autem ruminat quidem, Crubet ungulamsed non diuidit eum sicut se Camelus, ct caetera, non comedetis Iulia, infra. Omne quod habet pinnulas. quammas tum in mare, quam in sumtu ἰθπs,o Hagnis, comedetis, Oc. Similiter in ad h. Apostol. cap. Io. dictum est Petro per Visum. Occide, ct manduca omnia quadrupedis ,serpentia terrae, o volavisa coxit. alia similia loca ijdem Haeretici adducunt, quae contra Catholicum abstinenti Mritum non loquuntur .
Quoniam non solum Ietu nium, verum &Abstinentia, & Distinctio ioorta insunt maxime Deo strata; nec in iis his est superstitio, cum ab Ecclesia ordinata haec fuerint: nec de potestate illius ambigendum , ut valeat ipsa haec decernere ad praeceptum in conscientia vi nos supra diximus. inc
tra iovinianum lib. i. cap. io qui ciborum distinctionem reprehendebat, &obiiciens permNonem a Deo homini saliam post Diluinum circa comestionen Carniim sic inquit. auod autem nobis objcit, insecunda darum carnium, licentiam datam, quae v prima couces . ciat
repudium iuxta eloquium Saluatoris ab
dis noHri per Moy sem humano generi concessum uir fico sum carnium P que ad Diluuium inratim jufe; pon Diluuium vero, quasi in eremo murmuranta populo
eoturnices: ita dentibus no is neruos O virulentias carnis iuginas, σύ. Psquam autem Chriuus Venit in fine temporum. 9 extremitatem reraxit ad principium, nec reptidium nobis dare permittistir . Η aec D. Hieron. Ac aeterea, quamuis esus carnium fuerit permisistis a Deo; nihilominus coia trauentio diuini praecepti, ac etiam inordinatus appetitus earundein carnium est reprensibilis . Hinc D. August. tract.7 3. in Ioannem . Non en malum carne vem, cum de hac re loquens Apostolus dica t: Omnis creattira Dei bona en; nilal abi crema quod cum gratiarum actione a crapitur: sed quia fletit Mem ipse ait: Malum euhomini, qui per tensionem m iuda cat; cts per hominis ossiensionem, quanto magis
288쪽
DE UETER. SACR. CHRIST. RITIB. ass
A Dei. Et paulo post . Sed ut sciremus non Dei creatinam ctilpabilem ,sed insi temtiam contumacem inardinatam cupiditatem -κ propter porcum in propter po mum, mortem primus homo inuenit: Et Esau primatum suum non propter gallinam, sedpropter lenticulum perdidit. Et Fulgentius R uspensis Episc. De fide ad Petrum cap. 3. in fin. in illa verba primae Timoth. . uia omnis creatura Dei bona Hi, inquit . Ideoque frui Dei in eo, quod a carnibus, ca' vino abstinent non tanquam immundas refugiunt , sed mundioris vitae testitutasectantur. Et idem Fulgen t. cap. a. FirmisHὸ tene, O nullatenus dubites, omnem creaturam Dei bonam esse, ct nihil reiiciendum, quod cum gratiarum aritione percipitum, O Deisertios, qui a carnibus, ct vino aulinent, non tanquam immunda, quaeiacta sint, respuere, sed a fortiori cibo , O potu profla castigatione corporis aulinere.
Ex praedictis infertur, ut non coinquinet animam, quod intrat in os; sed contrauentio praeceptorum Ecclesiae: etenim cum sint quaedam peccata in tantum mala, quia sunt prohibita, nempe operari cum mercede diebus festiuis, &c. sunt D autem dc alia peccata ex sede lui natura semper mala, nempe occidere, adulterari, &c. infringere autem ieiunium , seu abstinentiam ciborum, sunt mala solum
in primo capite: si quidem Ecclesia Dei sponsa, & nostra Mater potuit in hoc
nos sub peccati poena obligare, dcc. Praeter Vigilias, abstinentias, & opera imperata, & necessaria ad salutem, ut D. diximus : sunt etiam opera libera, dc supererogationis Matth. I9. Si vis ad vitam ingredi, svis esse persctui: dicit Christus ut mandat cruentar: ad persectionem consuluit omnia vendere, ipsi equi . ergo sunt opera aliqua Deo grata, ad quae tamen nulla lege , aut Praecepto adigimur: quemadmodum absque his ad vitam ingressus nobis patet: sed cum his Deo gratiores erimus; cperarem eorum
squuntur imi. bidem Christus docet esse quosdam Eunuchbs q iis camave
runt propter reguum caelorum . eadem sententia est l. Corinth. 7. matrimonio
itingit virginemsiuam, benefacit: O qui non iungit , meliusfacito reirpe villic Deo
magis placeat, eidemq. in terra eo modo constituatur amplior merces; quamuis
C talia opera ad persectionem valentia non necessaria ciuilem sint, sed salubri . . hinc Augustin. ad Hilarium epili. 8 .inquit: Magi r boucis maudata legis ab ilia excelsiorepres ritione distinxit ibi enim ae xit. Si vis o nire ad intam serua manda 'data. hic autem si vis perfectus esse vide vende omnia, quae habes. Et qu ba ieiunium
Quadrageii male necessarium latis diiserat a caeteris ieiunijs voluntariis, D. Ambros. ser m. in Quadrages. Dominicae primae inquit Sistit reliquo anno ieiunare praemium est: ita in Quadragesima non ieiunare peccatum Hi illa des arbitrio ventuti Iade lege: ad illa inuitamur, ad Uta compellimur . de August serm. 61. de tempori Aliis diebus ieiunare remedium es , aut praemium; in auadragesima non ieiunarem catum es. Simile occurrit in eleem obnis erga egenos: esto quod in ijs suprema egestare pressis teneamur ex lege illos subleuare: erga caeteros autem non necesse ad salutem , ut sis munificus. a. Corinth. 9. conserat eleemosynas, Visu quisque prout desinauit in corde suo, non ex triL itia, aut ex necessitate.
Atqui haec intelligit sacrosancta Ecclesia per supererogationis opera, in quae saeua &effusa audacia irascuntur sectarij, quibus similia sunt Religiosorum vota
Castitas, Obedientia, & Paupertas, macerandae carnis artes, ieiunia, flagella, cilicium; alendi spiritus ratio; multae eleemost nae; frequens oratio; irequens Communi in abdicatio voluptatum; & quae caetera vel pietas inuenit, vel suggerentur ex tempore. Vt pulchre D. Hieron. ad Eustoch. AMemini me clamantem diem crebro iunxisse cum nocte, nec prius aperi oris cessa e verberibus , donec rediret Domino imperante tranquillitas. O vhi nostrae preces 3 ubi constantia in illis Intueamur veteres eremi cultores, Virginii agmina, MarUrum integros exercitus; & nos vitamque nostrain: aut illi; aut nos fatui: nam si per conuiuia, Fur Puram, Silitias aionores, delicias omnis generis via ad caelum patet; quo Martyrum sanguis, Virginum continentia, Coniessorum labor. &vnum vita tota continuata serie martyrium Z & multos in his reperiemus E Regio sanguine, Prim
289쪽
nobilitate, simaa eruditione, maxinus opibus. Et ut alios taceam .eXcutiamus ma
uidem: videamus illius post delictum pro potu lacrymas, pro pane cinerem . pro lecto puluerem, pro purpura saccum: Sc quem sequuti nos sumus non semel delinquentem , sequamur poenitentem , & delictorum veniam inde speremus. Non ne ad crucem singulos Christus inui latὸ aut alia ad hoc via, quam illa, quam trior ipse calcauit, S per quam praemia spopondit λ E. tiam in humanis, ubi nul lucta, nulla victoria; hanc qiii substulit, etiam praemia substulit. Et illi Aposto
Io telle, ut corona peritura cingantur: nos aeternam cogitantes, non maiora me
ditabimurῖ meminerimus verborum Christi apud Matth M. Regnum c. Aruvim patitur. O violenti rapiunt illud. Aliud qui cogitat sallitur: & supererogationis opera maxime inde exoptand/.
MAgna fuit inter Ethnicos Philosophos, &. Haereticos controuersia, quod humani successus satalitate, vel necessitate penderent, ut oluit Heraclitus . ratiae auxilium damnarunt Manichaei, & omnia ad liberam voluntatem redegerunt Pelagiani Ad siderum influxus o in ta reserebant Priscillia iis o Alij peccatum absolute dependens a Deo: alij in otum a Daemone procedere, cialia eiusmodi deliria dixere . Summa Dei sapientia, &ipsa mei veritas non priuauit hominem libero Arbitrio. Ecclesiasticus cap.r s. vers 14.& 18. Deus ab initio consiliuit hominem, O re' liquit illum in manu comitiisse: Ante hominem υita, O mors; bonum malum, quod placuerit ei, dabitur illi. & idem Ecclesiasticiis cap 3 i. vers 8. Beatus Vrrν qui DNevius est De macula. ct qui ρο ὶ aurum nou abiit. v c Derauit in unia, O
thes ris: Quis est hic, ct laudabimui eum / fodit uim m rabilia in vita sua: aut patuit travsgressi, di non est tris ora fur facere mala, nonfecit, cte. Et in Deu-t rano m. cap. 32.vers. I9. Mortes loquutus est populo, postquam tradidit ei legem - Testes inuoco hodie caelum. O terram. quo proposuerim vobis vitam, mor tem; be edictisn m. mal Nouem. Elige ergo vitam, ut tu vivas. Ose πω tulim di in lib. losue, loquutus est Iosue; cap. a . vers 1 &seq. Nunc ergo timete DomMMUM, Oscruite ei perfecta corde, Oe. Sin autem malum vobis videtur, Ut Domino fer istis, optio vobis datur: eluitὰ hodie, quo placet, cui ruit epotissimum AEcbeati .
Ego ct domin m a seruiemus Domino. . ..
Et Christus Redemptor noster volens inferre liberum Arbitrium homini traditum , dixit Iuveni desideranti saluari: Si vis aI vitam rugredi serua mandata. α idem Christus ploran, supra Hierusalem, Matth a veri 37. suones volui con- hos tuos. ma oodum congregat Gallina Pullos fioisib is, ct no visi te pud Lucam cap. Regnum Dei intra vos est. Quae Cluisti verba in si inc sensum liberi Arbitrii citat Iren .eus lib. . aduers haereses cap. 7 a. & Cyprian. lib. 3. adba ' 'de Ch isti vocatio, si sit in damnationemΘnon vocantis, sed renuentis vitio . ivsortunata vocatio, quae vocati negligentia, facta est in poenam . At cointra, Bea i qui P uocantur in gaudium, quia sociati sunt nuptijs Agni, ad quos etiam illa videntur dicta Apocal. 3 Ecce Lio ad ostium, o pulpo siquis acidi xit is dis meam, ct apertierit mihi ianuam, intrabo ad illum, se coenabo cum illo,ct
sed perpe damus quaeso,quantum deserant prisci sancti Patres Libero Arbi
fari Riis Cl mens reprehendes Simonem Magum, qui negauit liberum arbitrium lib. 3. recognit ex persona sancti Petri sic inquitie die, quomodo ergo Deus iudicat
290쪽
Λ iudica simu um Veritatem unumquemque pro actibus sivis, si agere alis Didiu pote-Ii ue non habuit Hoc si teneatur, conuulsa siunt omnia rustra erit IIudium sectandi meliora : ses c, iudices aeculi fruina legibus praesint. Opunmut eos, qui male agunt:
non enim in siis potestite habuerunt, ut non peccarento vana erunt O iura populoru, quae malis actibus poenas tuunt miseri edihiqiuifruant cum labore iMiltiam: Beati inra illi, qui in delitisi positi cum luxuria, O selere viventes tyrannidem te nent. Haec S. Clemens. Iustinus Martyr quaest. Io 3. Gentilibus respodet. Volutate adpossibilia utimur,
non ad impossibilia. Nam operibus, qua possibilia sunt, ct in pote late no Ira sita ; se
in ant, vel non fiant, aut laus debetur, aut vituperium: eo autem , quod non vel mus ; non eo, quod non posivmus, omnes peccamus homines , c. Clemens Alexandri n. lib. I. stromat. Vec laudes,nec vituperationes, nec honores.
nec supplicia lacla sunt, si anima non habet liberam pote Iutem, O appetendi, O a grediendi . sed sit vitium inuoluntarium .
Origen. ho m. ia. in Numer. Et nunc Israec quid Dominus Deus tuus poscit a te 3B Erubesant illi haec verba, qui negant in homine se liberum arbitrium auomodo po 'ret ab homine Deus, nyhaberet homo in sua potestate, quod possente Deo deberet erre3 & idem Origen .homil. ao in Numer. Si arbitriν anima, in quam voluerit partem, es ei liberum declinare; ct ideo iustum Dei iudicium es, quia Donte sua, flue bonis, epessimis movitoribus paret.
Euseb. Caesarie n. lib.6. de praeparat. Evangel. cap. s. Unicuique rationali animae liberum arbitrium uatura ive ι; bonum ergo id ad eligenda bona creatum . Ideo quando male agit, non est natura culpanda: non enim natura ,seMPraeter naturam malum 'tur. cumsit electionis deprauatae, non naturae opus.
S. Basilius homil. quod Deus non est auctor malorum. Unde anima mali capax es auomodo Iibero facta es arbitrio, quod creaturae rationali maximὸ participi conueniebat; solutam enim hac omni necessitate, O visam in sua potia te constitutam ex Deo accepit. Cyrillus Hierosolymitanus cateches de anima , inquit. Animas iuris,Diar' que arbitrij es, ct diabolus eamselicitare taut reque potes; at cogendi, nisi velit ipse,potesatem non habet suggerit tibi scortationis cogitationem; si velis, admittis ; si nolis. non admittis si enim neces tate Fortaris, quamobrem Deusgehenam paraui ΘGregor. Narianta apologet. I. inquit. βuod etiam ipsum fmmae, ac D reis Dei
bonitatis argumentiam ili, nimirum iacere, ut virtus no a quoque aliqua ex parte sit, nec natura tantum uobis inseratur, sed etiam per voluntatem, liberique arbitrii in utramque partem agitationem excolatur.
Cli Usost homil. 6o. in Matth. Cum autem necessitatem dicat, non quia potes latis libertatem, potes atemque liberi arbitrii tonat; nec quia necessitati r rum humanam subiiciat vitam, hoc dicisse, quod omnino venturum est praenunciat, quod Lucas alidis verbis expressit, Impossibile est, ut non eueniant fandala. Tertuli. lib. a. aduers. Marcionem cap. s. Liberum ui arbitrii, ct suae pol Liatis inuenio hominem a Deo institutum, nultim magis imaginem, O similitudinem Dei in illo animaduertens, quam eiusmodisatusformam. Samstus Hieronymus lib. a. contra Iovinianum capit. 2. in eodem themate , D quod nos non trahamur necessitate ad vitium, seu ad virtutem, inquit. Liberi arbitrii uos condidit Deus, nec ad inrtutes . nec ad intia necessitate trahimur: Alioquin ubi necessitas es nec damnatio, nec corona HL dc idem ad cap. s. Matthaei. Si pracepta Dei custodimissius quis icitur Dei; ergo non natur lius sed arbitrioso. S. Auguli n. lib. I. de libero arbitrio cap. I 6. inquit. βuid quoue avdμm, ample ctendum eligat, in voluntate esse positum constitit, nullaque re de arce domi-πandi , rectoque ordine mentem deponi, nisi voluntate. & idem in lib. de Gratia, &libero arbitrio, cap. Is . Semper est autem in nobis voluntas libera, Mnon semper est bona. &idem in lib. de vera Relig.capit. I . Nune vero peccatum que adeo voluntaurium Hὶ malum , ut nulla modo sit peccatum nonsit voluntarium; ροβος quidem manifeIIum Hi, M.