장음표시 사용
321쪽
Et in sexta Synodo in Tri illo can. 63. habetur. ii veritatis hostibus fulse A confictae sunt Martyrum hi tiris,ut Dei Martyres ignominia af erent. O qui eas audituri sent ad infidelitat m adducerent; in Eccisa non publicari iubemus, sed eas
igni tradi; qui autem eas admittiant , vesta quam veris his mentem adhibent, anathematizamus . In quem locum Balsamon Patriarcha Antiochenus post laud t in Metaphrastis pietatem in inquirendis Sanctorum actis, refert, quod P triarcha Nicolaus Musalon comburi iusserit quaedam a cta ridicula sanctae Parmrasceves. &iussit Diacono Basilisco, ut de his sincere, de veridice scriberet. Constat ex his, quanta circumspectione proponat nobis Catholica Ecclesia . vitas Sanctorum; de quorum moribus, miraculis. 3c obitu nil exactius inquiri potuit, iuramentis, dc attestationibus simul consentientibus: quibus praeterea indicabantur ieiunia. & publicae orationes, ut Deus assisteret Ecclesiae suae in rotam grandis consequentiae circa verum cultum . & sinceram Religionem in canoni ratione Sanctorum , qua non propria priuatorum hominum iacta, nec Papae personam, sed statum totius Ecclesiae uniuersalem continet: cuiusmodi sunt ea quae ad fidem attinent. unde non est probabile voluisse Dei prouidentianta Bderelinquere in hoc Ecclesiam ; cum ipse promiserit verbo irrevocabili erga quamcunque personam. Vbi duo, vel tres congregati fuerint in nomine meo, ibi sum in me io eorum. Matth. cap. I 8. versa o. ac etiam de Spiritu sancto dixerit per Ioannem I 6. Vers. I 3. docebit omnem veritatem. quod expertus est Sanctus Martinus ex Sulpitio Seuero in apparitione animae cuiusdam Latronis in inserno damnati, cuius corpus, & sepulcrum in terris honorabatur : & legitur
apud huseb. lib. s. cap. II. quo lumine sancti Spiritus damnauerit Ecclesia acta Themisonis nominantis se Consessorem, ac Alexandri, qui Martyr appellabatur,ac etiam elogia Prophetissae; aduersus quas imposturas scripsit Apollonius Ecclesiasticus scriptor. Contra pne fata obij ciui Haeretici praetensam Diui August. sententiam, quamuis in operibus eius non legatur, nempὰ: Multorum corpora honorantur in terris. quorum amma torquentur in geheuus. Et ad hanc posset tamen in omnem castim
responderi, eandem intelligi de Regibus, seu Monarchis Ethnicis , qui cum vel-
lent mortalibus rebus immortales reddi; erexerunt supra eorum cineres, os sta, ct m Maias,superba monumenta. quae a posteris respicerentur: talia suere Pyramides in Aegypto: sicut & Mausoleum, quod Artemisia erexit viro suo: tale sol iulcrum Romae Publi j Sextij, & similia. Posset etiam praedicta sententia inteligi de corporibus suppositis loco venerabilium Reliquiarum. Vel etiam intelligebatur de Maruribus Donatistarum , qui ab Haereticis venerabantur, quamuis eorum animae in prolando abyssi cum alijs omnibus haereticis cruciarentur: vel denique reserebatur dicta sententia ad Heroes, seu Imperatores Ethnicos, quos antiquitas,diaboli versutia, Deificauerat,vinos in praecedenti Capitulo diximus. ἰηις tur ergo ex praedictis , quod canonizare Sanctos non sit, illos ut tales constituere: sed uti tales solum eo, declarare, de in numerum Sanctorum redi-Myς ἰ ira ut publice possit quisquam illosthonorare, ac etiam inuocare. Decervix praeterea Ecclesia canonifationes Sanctorum, ne quispiam possit ad libitum V rumlibet inuocationes sibi supponere; & in hoc superstitionibus ianua clau-0 IVr Tertio possunt Sancti tripliciter uti tales agnoscs, nempe testimonio scrip- Dxux : sacrae, ut Ioseph, Symeon. Zacharias, Elisabeth, Ioannes Baptista , dcc. Vςl tacito populi consensu. vi Doctores Ecclesiae Graecae . & Latinae, sicut Ath/nasius, Nazianzenus, Basilius, Chrysostomus . necnon Hieronymus, Ambrosius, Augustinus, &c. Denique exacta, prudenti, & fida inquisitione ex Probationibus sanctitatis in vita ,& miraculorum post mortem , Ut de Praesenti in canon irationibus seruatur. Et quatenus quis audeat asserere posse Papam in hoc errare, respondebitur illi, ipsum fidem Christo non praestare; qui dixit apud Ioann. 11. Rogaui pro te Petre , ut non desciat fides tua : O tu aliqua o Πασμε confirmas tres tuos: praesertim quoniam Sanctorum Canonietatio est de ijs, quae ad communem Ecclesiae utilitatem, non autem ad priuatam homi
322쪽
nis personam pertinent. Ac etiam quia Sanctorum Canonietatio est quaedam fidei prosessio; ut exemplar si dei, ac sanetae vitae. Et ex his absque haesitatione, quilibet confitebitur, quo Ecclesia, quae in caelo est, idem corpus sit cunia
hac , quae est in terra; propter vicissitudinem, quam habent inter se, ut inquit Augustinus in tractatu centesimo vigesimo quarto in Ioannem his verbis. Duui itaque sitas Abi diuinitus praedicatas, O commendatas nouit Ecclesii . qua- um s una in fide , altera inspecie. ain tempore peroe nationis; altera in aeteris, state mansionis: mra in Iabo ; altera in requier una in via, altera in patria: una iis opere actionis; altera in Marciae contemplationis: una deosinat a malo, ct facit Muum ; altera nullum habet u strua declinei malum , O magnum habet, quos uatur, bonum : una cum hoHepugnam, aberasiue hosti regnat evna ortistat in aduersis a tera nihilsentit ad es: Vna coruales lubidines fraenat; altera piritualibus delectu-ctionibus vi at: -a es vis odi cura solicita; altera victoriae pace secura una intereturionibus a iuvatur alterasiue Usiatevtatione in ipso adiutore utatur: υ sub-Mesii is tu uti; altera ibi ni, ubi nullum inuenis indigentem et una aliena peccata.
Da sibi ignoscantur, uri sit; altera nec patitur quodluscat. necfacit quod i a
si it ignosti una flarallatur malis, ne extollatur in bonis; altera tanta plenitu iue gratia caret omni mao , Usue vitiistatione superbiae cohaereat immo bono: una boua , ct mala discernit; alter quυ ti bona sunt, cernit. Ergo una bona est, seda ut misera. astera melior beata Haec S. Augustinus. Ergo idem erit iudiciti Ecelesiae uniuersalis; sicuti est iudiciu , quod fit in caelo super canonigatione saetorila: . Quoniam h ac vetritati restagari videtur quod Platina. &alij in historijs prodiderunt: ut Formositis Romanus Pont. dum esset Cardinalis & Episcopus Por- tuensis. omni ecclesiastica dignitate priuatus . laicalibus'. indumentis indutus. Ieab urbe discedentem nunquam nec Ronram, nec ad Episcopatum rediturum iu reiurando affirmauerit. Hunc deinde contra iura sacramenti ad Urbem redeuntem, nec nou a Episcopatum restitutu in ,& aliquot post annos ad Ponti C ficiam dignitatem lassumptum; ob iuramentum praestitum verum Papam nos suisse credens Stephanus Papa VII. omnia .eius gesta irrita fuisse declaratnt: Ioannes vero Nonus diuestum Formosum verum tuli se Papa credens. Stephani res gelias improbauit. d. ormosi, acta in Concilio Rauennae restituit. V . Hoc scrupulum ut ab animis hominum euellatur, Ang. Roccha in tractatu de, Canoni ratione cap l. membr I. sic respondet Theologi , & Canon istae omnes
iii ijs, quae sunt ii dei, Papam siue Ecclesiam Catholicam errare nullo modo pos in . iuxta Christi promissum , omnino a Mimant: si autem Ecclesiani siue Papam
erare unquam contingat, errorem illum aut facti, aut personalem, siue opinatiuum vocant, non iudicialem : nam iudicium ad os scium , aut ad Pontificiam sedem pertinet; opinio autem ad personam. Quam iiis alterum Suminosum Pon tificum in causa Formosi errasse dicamus oporteat; ille tamen error non fuit inis
fide, aut iudicialis, sed opinatiuus . seu personalis ac facti. Altercatio enim illi sicut Io. de Turre cremata, dc Caelia inquiunt, non erat de fide. sed de facto, ito quo Ecclesia errare potest , ut ipsi & alij assirmant . Stephanus namque Form sum non verum Papam suis se putabat; Ioannes autem verum Papam eundem opi- D nabatur.
Ρ Ost varios Ecclesiae ritus, & dogmata, quae recensuimus. non praeteribo
etiam aliqua breuiter de Decimis annectere: contra quas licet prisci, dire centiores Haeretici maxime insurgant, Ecclesiasticos de auaritia calumniando: nos ut illae sint debitae Ecclesiae, &eiusdem ministris ex sacra Scriptura ,Sanctis
.Patribus, & rationibus demonstrabimus.
Praecipit Deus in Exod. cap.aa. versa . Decimas tuas , ct primulas tuis none tardabis reddere. & in Leuitic. cap.a7 versao. habetur. Omnes Decima urra Sue
323쪽
ἀ frugibur, Ilae de pomis arborum, Dominibunt, O illi sancti caretur. Hinc Sanctus Clemens lib.a. Constiti Apostol. cap. as . scripsit. Qua ex D cimis, Oprimiti' secunaeum mandatum Dei dantur : Epimpus, vi Dei homo cons
Origen. homil. II. in Numer. inquit. Deo enim ost reri dicitur , quo cerdotibus datur. α insta. Sunt enim aliqua legis mandata, qua etiam noui testimenti dissuli necessaria observatione custodiunt. Sanctus Chrysostomus adducens rationem, quare suerit Ecclesia coacta accipere diuitias: in homilia 3 i. in Matthaeum inquit. Veniat in mentem vobis octo mititia Levitarum Iudaeos es refluos fuiss, ct cum his duar, ct parentibus orbes .&idem homil. r s. in epistol. ad Timoth .cap. s. ostemiit inconueniens, quod prou nit. cum propter temporalia spiritualia negliguntur; ut propterea Diuina voluerit prouidentia primitias . & decimas Ecclesiae deberi, his verbis. Oportet M. Horibus necessarium victum assatim mis irari, ne deficiant, nequestuantur, neque minimis curis occupati magnis seipsis. atque alios priuent; ut Diritualia operenturinia amsecularium habentes rationem: huiusmodi Levitae erant. BCyrillus Alexandrinus de orat . in spiritu, & veritat. lib. I 3. aliam affert rati nem: quoniam administratio rerum spiritu assen mercedem temporalium etiania meretur: & sic inquit. Desinit Decimas Leuiti romercede laboris: mqtie enim cu-ctorum hominum labor mercede caret; imo vero praecipuis honoribus iaciendi, iumstriaque ut eorum amia. Hoc autem Magnum Constantinum impulit, resert Soetomenus, ut non solum praeceperit, quod in aliquo Ecclesia non vexetur : quinimo omnia eidem restituantur, quae iam alienata suissent; ut in epist. ad Prouinciales Palestinae relata , per Euseb. lib. a. eiusdem vitae cap. 39. sicuti etiam in edicto eiusdem Coni tantini ad Proconsulem Anolinum, relato apud Eusebium lib. ao. cap. s. quod inuiol biliter seruatum fuit post obitum Iuliani Apostatae: etenim valentinianus, dc Marcianus Impp. idem coniirmarunt circa annun-ς 3. ut in l. priuilegia,Cod.
de sacrosanctis Eccles. ibi. Et quia humanitatis nos Irae es egenis prospicere, ac dare operam , ut pauperibus alimenta non desint falaria etiam, qua secrosnctis Eccl ii Cis diuersis peciebus de publico hactenui minii irata sint, iubemus nunc quoque income a, o nullo prorsis immutata praeniari. Quibus consorine est Decretum secundae Synodi Nicaenae , cap. ra. Non liceat quicquam ex dis sibi vendicare, vel
Pro ijs cognatis, quae Deisunt elargiri, Oc. Porro Episeopus, vel Monasery Pro Liui, qui hac fecerit; exturbetur quidem uisopus ab Epipopatu: Monserit vero 'inflat a Monasterio . ut qui male dissipem, qui non congregauere. Ad hoc idem Sanctus Augustinus in lib. Haeresum in Quadragesima insurgit contra Apostolicos Haereticos, qui reprehendebant Ecclesiasticos Regulares, dc saeculares: eo quod ipsi possiderent. & idem Augustinus in Psalm. I 46. in ea verb*: qui producit in montibus faenum, inquit. Etenim ea omuia, qua Ecclesia d 'ec statem seruientium Dra disistis a diuitibus, quid aliudsunt nisi Dnum Z &id N homil- 8. ex lib. homil. so. inquit. Maiores nosti ideo copiis omnibus abun- 't , quia Deo Decimis, dabant, O caesari censum reddebant: modo autem, quia
cessi deuotis Dei. aereo indicti sit, mris, Prosper reserens curam, quam in administrandis redditibus Ecclesiae,&iη prppriis despiciendis habuere S Paulinus Episcopus Nolanus, & sanetiis liti ius Episcopus Arelatensis, subdit. Quia iuxta sanctorum Patrum traditionem
'imur rei Ecclesia vota 6s fidelium, pretia peccatorum, O patrimonia pauper m . Quae eadem verba in hoc themate adducit Carolus Magnus lib I. legunti, i ii bene, ut ciuitatenses . Aue Diaec uipresbyteri, vel clerici saluo iure Ecclesia, rem Eccles cur promi ferunt Episcopi, teneant: vendere autem, aut donare periturn prasium me quos si fecerint,vel ceruus facta venitis non valebis: O si luat 4
324쪽
A hasent proprias de facultatibus , inrimnem Eccl sam reddant, ct communione pria uentur. Quod etiam plurima confirmauere Concilia , & summorum Pontificum
Adducuntur etiam in hoc plures rationes &quod praesertim praeeipit Deus per os Malachiae cap. 3. Inferte omnem Decimam in horreum, O At ubtii in domo mea . Quod si de tempore antiqui Testamenti hoc in Sacerdotibus, & Levitis , ut nisi umbra. & figura huius nostri Testamenti Noui erant: quo magis ad eunem finem, ut libere possit vacari obsequio Dei, hoc in lege Euangelica debet seruari Z Praeterea, si solum Naturae limiendocet Principes, Milites, Doctores publico sumptu alendos; cum ij Reipublicae inserviant, quamuis haec nisi temporalia sint,ri habetur ex Apost. I.Corinth9.vers7. βuis militat is in aedijs -- quami aut quis pIantat vineam , ct de fractibus eius non edis quo magis hoc in . his, qui in communi, δέ particulari verum ministrant animarum alimentum, &spirituales gratias conserunt, fine quibus ad aeternam salutem peruehiri non valet 3 ut phopterea adimpleatur, quod dicitur: Vt qui Altari seruit, de Altari δε-B brat vivere. Confiteri igitur omnes habent, quod in antiquo Testamento Decimarum praeceptum partim erat morale, inditum naturali ratione: partim autemiudiciale, ex Diuina institutione robur habens: similiter etiam in Evangelica lege hoc partim est de Iure Diuino primitivo, &partim de Iure Ecclesiae: De lure Naturae, seu Diuino, in substantia praecepti: &de Iure Ecclesastico in sui limitatio
ne . Ita ex S. Thoma a. Σ.quaesi 87.art. I. in corpore. -
Quanquam Decimae, Jc alij Ecclesiae redditus in obsequium Dei, necnon in subuentionem Ecclesiasticorum, & pauperum primitus instituti; ijsdem tamen hoc tempore plurimi ex Ecclesiasticis taliter abutuntur, ut non respiciant pecuniae subseruire, sit Idolis seruire, ex Apostoli censura Ephes s . Auarus, quod es Idolom eruitus. Hinc iam nullus Ecclesiasticorum Beneficiorum finis: titu- rari pecuniarum sitis non solet, non potest; ut grauis sit illorum error, qui putant illam expleri bibendo posse. Sors dura i ubi satigatae cursibus Alpes p ubi C Romana limina ab ultimo pene sole pedibus trita auaritia duce 3 ubi beneficia beneficijs innexa3Vbi Canonicatus Canonicatibus inaedificati pensione,cemeto.& calce Abbatiae, Episcopatus. Archiepiscopatus alijs supremis dignitatibus velut filo assii ti3 & sic ingentia aureorum millia ex uno filo depεdentia, nullo aut perexiguo Ecclesiae bono . Et moriendum tamen, & si stimur ante tribunal nudi: nec ex tantis opibus integendo quidem corpori lacernam inuenies 8 Et tame R. Beatum dixit Populus, & pars orbis maxima, cui haec sunt. Haec satis.
De Exemptionibus, N immunitatibus Ecclesiarum, N Ecclesiasticorum.
D T Vlianus Apostata in eo potissimum insequutus est Ecclesiam, ut Echlesasticos
a priuaret immunitatibus, &priuilegijs illis a Magno Costantino competent, bus, refert Soetomenus lib. s. cap. s. his verbis. Iulianus Apsata Clericis omnem immunitatem, honorem, O frumenti congiaria ipsis is conriantino donata ademit, legesque eorum causa canditas abrogauit, ct eos denuo Curijs addixit. Idem iam ex quutus fuit Vitieta Hispaniarum Rex, cum Iudaeos reuocasset, ijsdemque exemptiones, dc priuilegia Ecclesiarum contulit. Ioan . Uvala schus in Chronicis Hispaniae. Hoc idem per singula tempora Haeretici, &male seriati homines sunt inlaquuti. Contraria tamen praxis ex sacro Textu , Concilijs, sinistis Patribus, &rationibus recepta fuit semper in Ecclesia. Vt qui Altari seruiunt, exemptioni bus, & priuilegijs fruerentur. 1 oo a IIa -
325쪽
1ρε DE VETER. SACR. CHRIST. RITI R
Habetur in Genesi cap r. vers G. Jc seq. quod Ioseph omnes terras Aegy- Aptiemit, praeter illas Sacerdotum: his verbis. Emis igituν Ioseph omnem terram A g ti, vendentibus ulis possessiones fuasprae magnitudinefamis subiecit eum
Pharuaui, era. praeter terram Sarerdotum, qua ii Rege tradit ueratris; amibus. Onatuta cib.ima ex horreis publicis 'abebantur, M. Et in litteris patentibus Regii Artaxeri scriptum est in lib. I. Esdrae cap. r. vers. a . Vobis quoque notum fammus, de uniue sis Sacerdotibus O Levitis, c, Cantoribus, ct Ianitoribus, Nath nais, O minis ris domus Dei huius, in raectigal, ct tributum , . O annonas non habeatis potestatem imponendi sis r eos deari lib. 3.cap. q. vers. 2ς.& 26. transumpti praedictarum ad Eldram: sic loquitur Artaxerses. Vobis autem dieitur, ut omniabus Sacerdotibus, ct Ditis. c acris Cantoribus, ct seruis templi , ct scribis templi huius, nullum tributa vi usque tala alia inictio irrogetur, nec habeat quisquam p te Iatem obi cere es Dic raram . Quod etiam innuit Apost. I. Corinth. s. vers. I a.dc 13. α uideriis mihi de x, qui foris sunt iudicare 3 nonnὸ de ijs, qui intussunt, vos iudicatis nam eos. qui faris sint Deus, iudicabit: ostendens, quod Ecclesiasticu Tribanes a prophano dis finguatur . ounde igitur prunae , di originariae huiusmodi constitutiones circa Sacerdotii, & Clericorum immunitates . seu exemptiones in Ecclesia Catholica processerint Has a prima Ecclesiae stabilitate processisse tempore Magni Constatini citaca trecen te limum annum a Chrilto nato; cum antea fuisset sic clesia . seu incognita Regibus terrae , seu ab ijsdem continuo dilacerata . Scribens autem Constantinus Orientis δc occidentis imperator Proconsuli Aphricae Anolino, ut refertur apud Eusebium lib. Io. c.7 &Nicephorum lib.7. cap. I. inquit. au
re, honoratissime rino sine, eos, qui in Prouincia tua fidei concredit. , in Ecclesia Catholica , cui Catilianuspraes . huic sancta Religioni sedulo inseruiunt quos Clericos nominare flent 2 σb omnibus omnino communibus, ct ciuilibus rerum publicarum minia res immunes, e lusos volo; in nullo modo per errorem, vel perscrilegam, aut prophanam prola ovem, quae in huiusmodi vj ti' accideressent, is cultu Di uina Maienati debito abi trahantur; sed absique ulla modestia propria legi obsequiupraesint: qui quidem cum sacrum Numen summo honore, O veneratione prosequam Ctur; incred bile est, quantum Reipublica adiumentisint allaturi. Haec Niceph. Ex qua Christiana Constantini Imp. eonstitutione apparet, quomodo Reipublicae bonum a bono Religionis pendeat Annis triginta elapiis Imp.Constantius prefatam constitutionem Patris C6stantini eonfirmans, easdein exemptiones personales 3c reales confert; illas etiam ad liberos utriusque sexus die torum clericorum extendens, quatenus illos
habeant) ut legitur lege secunda, Cod de Episcopis, & cleric. in Codice
Iulliniast. Sozomenus lib. 2. cap. q. refert Magni Constantini pietatem erga Ecclesiasti-ςo i conseretis eisdem personales immunitates,& a saeculari eximetis iurisdictione, hi verbis. Quod cleritus Gique per ligem immunitate donari voluit, quodque illis q i eraut vocati in iudicium. dedit pol salem, si moti animum inducerevi, ma oti tu ciuiles reiiciens, ct ad Epimporum iudicium euocandi.& idem au stor l. 6.ςδpi. 3, refert, quod Imperator Iovinianus restituit immunitates, quas Iulianus βρο sti ogaueratribi. Iovinianus Imperator Ecclesiae, ct clericis, ct ν t is, O ne ii ui immunitatem is didit . quid aliud, vel ad commodum, vel ad βο- ν' Religionis uilba a Cainstantino, ac liberis Dis, aut donatum, aut legesancit fuisset r. pestia aut- a Iuliano illis ablatum . . .
la 4 confirmarunt, ut in lege 1 a. Coli de sacrosan h. Eccles ibi. Priuilegia , canueralibui core Iitutionibus inmersis sacrosanctis Ecclesijs Orthodoxae Belgiovis tr. Principes praesiterunt , firma. O illibata in perpetuum decernimus cujtodiri. Leo, Se Anthemius Aun. applicant specialiter praedicta priuilegia etiam X nodochius, ubi aegrotic Peregrini. Orphani, dc nuserabilas detinerentur, uti l. omnes 3 r. Cod. de Episc. δ: Cleric. . DO Iustu
326쪽
A Justinianus Imperator extendit priuilegia Sacerdotum, Diaconorum, & Sub diaconorum ad Monachos: nempe, ut qui sub potestate parentum, aut tutorum reperiatur,illis inuitis possint Religionem ingredi absque dimisso ne iuris succedendi ex testamento, seu ab intestato, ut in s Deo nobis a. ec vi t. Cod. de Episcon dc Cleric. rApacletus Papa. qui vixit anno 9o.post Christum Dominum, refert ad epist. i. quod Apostoli a Christo Domino habuerunt, ut Ecclesiae praecepta inuiolabilia ter seruarentur; his verbis. Priuilegia Ecclesiarum, O Sacerdotum sancti ApοHoli
iussa Saluatoris intemerata ct i uiolata omuibus decreuertim mauere temporibus: D-gri Erclesiae Apost sica firmamus auctoritate, O peregrina iudicias mouemus . Et Sanctus Hieronymus in suis Commentari ad cap. II. Matth. inquirit, qua re non ibi uerit Christus tributum ex peeunia, quam Iudas in loculis habebat λα inquit: auod si quis piscere voluerit, O quom donam Iudas ire loeulis portabat p
ctimam respondebimus res pauperum in usus suos conuertere nefas putauit, uobisique idem tribuit exemplum.
B Ut propterea Gregorius Magnus Theodorico, & Theoberto Regibus Fra
corum, epist. II . lib. I. reprehendat illos, cum huiusmodi priuilegiorum essent obliti: his verbis. Audiuimus autem, quia Ecclesiarum Hatributa utine pra
beant, ct magnasii per hoc admirationesiusspendimur, si ab eis siticita quaerantur a cipi , quibuι etiam licita relaxantur. Et Carolus Magnus lib. 6. legum cap. rost. inquit. βuaecunque a singulis Regibus circa sacrosanctas Ecclesias Aute ui tituta, sub poena sacrumis , lari sili data
aeternitate peruentur. I IImmunitates Ecclesiarum etiam ad Atria se coemeteria extenduntur: quod etiam de Domo Episcopi intelligendusti, quamquam extra circuitum Ecclesiae sita sit . ut tradunt Panormitan . de alij Cano Min ca . penult. de Immuniti Eccles & late inter caeteros resert Brunus de Ceremoni js lib. 3. Cap. 3. Praedictis inhaerendo Concilium Lateranense sub Innocentio Tertio , contra praedictae immunitatis transgressores censuras indicit can. 6. his verbis. Aduer-C sui Consitius, ct Rectores ciuitatum , ct alios, qui Ecclesias, viros Ecclesiarum tali', seu collectis, ct exactioni sali, grauare nituntum, volens immunitati E cle Ilicae Lateranense Concilium prouidere; praesumptionem huissimodisub anath mutis di trictione prohibuis: Transire res, ct fautores eorum excommunicatiani praecipimussubiacere, donec satisfactionem impendant competentem. Quas cens bras, postea confirmarunt Concilium Constantiense in confirmatione constitutionum Friderici Secundi, ac etiam Synodus Basileensis in appendiςe in epistola ad Episcopum Adriensem,ic Maguntinum can. 6.8c Concilium Col6niae par 9.can. Io. his verbis. Immunitas Eccl arum venuissima res, O iure pariter Diuino, humano introducta, quae in duobus potissimumsita Hie primum, ut Clerici, illorumque possunes, ct bona a vectigalibus, ct a tributis, absque muneribus iustis, libera sint, Oc.
Nec hoc mirum: quoniam sicuti Ecclesia gaudet immunitate, ita quoque E clesiasticae personae,ut accessoriae sequantur naturam sui principalis consequens est: Ac etiam quoniam Ecclesiastici, de Religiosi tam arctam habent, seu de, M bent habere unionem ad Deum; cuius obsequio se voverunt, & dicarunt: sicuti propter assiduam samiliaritatem, quam ipsi habent sacrarum rerum Religi Mis, etiam ex hoc venerabiles erga omnes redduntur. Praeterea, sicuti nulla Gens Barbara est in terra, quae cum receperit aliquod lumen, seu instim tum a natura de aliquo praetenso Numine, seu Deo; ad quem dirigendi sint humani actiis , seu ad obtinenda bona, seu ad mala evitanda: ita quoque non reperitur quispiam, qui non credat honorandos illos, qui propinquius adhaerent huic praetenso Numini, seu Deo; ut legimus antiquitus ab omnibus, & ubique ser
Sacerdotes in Aegypto publicis sumptibus alebantur. Romae Pontifices, qui Flamines nominabantur, maximo habebantur in honore, ex Liuio lib. a.dc
327쪽
Plutarcho in Numa: quod etiam habitum cirea Vestales Virgines, quae instar AMonialium, seu Religiosarum nostrarum erant; ut nos diximus de his pluradib. a de ritibus antiquorum Romanorum . Notum est, ciuatoin honore essent Grinnosophistae extra Caucasum: Brac, mani apud Indos: Magi apud Perses: Clialdaei inter Assyrios: Druides. &Bardes apud Gallos: sicuti etiam hodie venerentur Caliphes inter Arabas . Syri enses, & Aenptios: Moplites,&Talisiaranes apud Turcas: necnon Bonzes apud Iaponas, ubi tanquam Semidei reputantur : & denique omnes Gentes, quae aliquod habent lumen de praetensa suprema aliqua potestate, hae omnes v nerantur. & in honoremaximo habent, qui eidem praetense Numini assistunt.&praestant obsequium. Unde si huiusmodi impiae, dc detestadae superstitiones in obsequio pseudodeorum Diaboli arte apprehesae, tantam habent facultatem, ut earundem sacerdotes, seu ministri sic honorentur; quo maior potestas , Nauetoritas conserenda est ergasacerdotes, & ministros veri, & summi Christiano rum Dei, ut fruantur immunitatibus, & exemptionibus, quas ab antiquIs tem- Poribus semper consequuti sunt 3 B- Praeterea dictae Ethnicorum Immunitates & praerogatiuae nullius momenti erant respectu earum, quae Ecelesiasticis re maxime Catholicis Sacerdotibus competunt. Sacerdotalis namque dignitas est summa . quae in Ecclesia reperiatur; proinde ne nobis contingat cauendum, ut ne honor in hac vita delatus,& neglectus,in poenae conserat grauitatem,& dignitatis nostrae amplitudo mes rem causet ruinam. inquit D. Bernardus: Si altiorem, O non meliorem sed i ctat; nonpramium, sidpraecipitium expectamur. Vt assentitur etiam D. Ambros de Dignitat. Sacera. cap. 3. Sicut nihileti Sacerdote excellentius, Ac nihil e II mi ferabilius, si de tanta vita periclitetur . si sacerdos in crimine teneatur: quia ut leuius es iaptino corruere, Agrauius Hi de sublimi cadere dignitate: quia ruina, qua de alto est, graui casu colliditur.
Cognitis plurimis Ritibus ab exordio Ecclesiae: non incomgruum erit forsan aliquid superaddere de primaeuo statu, &potestate Clauium eiusdem Ecclesiae, seu Christianae Reipublicae, in qua summus Pontifex, seu Papa praeest, verus Christi Vicarius, Petri successor, ac eiusdem Ecclesiae visibile
Caput circa omnes occurrentes dissicultates: necnon etiam
de plurimis Ritibus priscorum Fidelium circa praedicta vide
328쪽
Non sic insans proprios agnoscit parentes; sicut rationale animal fidei
lumine ad hoc tenetur erga verum Deum, eui honor, amor, & obs quium tanquam Patri optimo praestare Sebet: quod pariter erga san- , ctam Ecclesiam. Hi Matrem sacere tenetur. At quoniam Similitudo si it semper v Mater erroris , & nouerca veritatis; nostrum est diligenter, breuiter, & dilucidξ perscrutari lumine ipsius, qui est Deus veritatis, Pater luminum, & Sol animarum nostrarum; quae,& qualia sint vera Catholicae Ecclesiae signa 3 quae nostra est Mater. vera autem signa tres debent habere conditiones. Prima est, ut alteri no eonueniat, quam ei quod denotatur. Secunda, ut id sit magis notorium, quam res, ad quam refertur. Vltima, ut sit inseparabilis a re, ad quam refertur. Vera autem Ecclesiae nostrae signa conditiones omnes praedictas continent, &hae sunt, in quibus omnes conuenimus, dum dicimus: Credo in unum sanctam Eces Am CatἶMicam, O Apsolicam: nempe unam, Sanctam, Generalem, & ab Ap stolis procedentem. De primo igitur Ecclesiae signo, quod haec Vnica sit, loquitur Christus apud Um Matth. cap. 13. in similitudinibus Agni, Thesauri absconditi, Margaritae, & Sa- genae millae in mare; & apud Ioan . cap. io. versi 6. dicitur de Ovili; sicut etiam C Apostolus loquitur Ephes a. versat. de Aedificio; &ad Roman. cap. I verss. habetur: Unum corpussimus in Chriaio: de quo corpore idem Christus, eiusdem caput, orans ad Patrem apud Ioann. cap. II. ait: Patersancteserua eos in nomine tuo quos dedit ii mihi, ut sint unum, sicut Onos. Quae oratio tortita est effectum in Ecclesia nascente, ut legitur in Act. Apost. cap. . Multitudo autem credentium erat cor Unum, ct anima una: ut inquit Hieron.in Psalm. 24. Ecclesia ex pluribus personis congregatur, O tamen una dicitur propter unitatem fidei. Haec autem
praefata unitas erat Fidei, Charitatis, & Obedientiae; de quibus Patres pluribus in locis scripsere. Secundum vero Ecclesiae signum est Sanctitas, de qua in Psalm.9a. Domum tuam decet Domine sanctitudo. re in Apoc. cap. ai. Et ego Ioannes vidi sanctum ' 'Ciuitatem Hierusalem, nouam, descendentem de caelo, a Deo paratam sicut sponsam ornatam vir uo; Nempe a Christo sponso sanctificatam. Hoc Ecclesiae signum sex habet partes, ut sibi essentiales, nempe Veritatem doctrinae , Prosessionem -- bonorum operum. Essicaciam doctrinae, Actualem sanctitatem priscorum Sanctorum, qui Ecclesiam tandarunt, Gloriam Miraculorum,& Donum Pr phetiae ; ut de his apud Card. Belaminum, & alios. Tertium signum, quod Ecclesia sit Catholica, nempe Vniuersalis , sicut Deus Pater promisit Christo filio suo, ut in Psa m. a. Postula a me. O tabo tibi gentes, '
εaereditatem tuam , Oposse onem tuam terminos terrae: Quae uniuersalitas versatur in antiquitate, continuatione, di extensione omnium seculorum: resert Uincenti Lirinen . in commonitorio aduers prophan.vocum nouitates, his verbis. βuod
ubi ur . quod ab omnibus. quodsemper: & quod D. August. epist. 16ς. Certiui, O re falubriter ab ipso Perro numeramus. cui totius Ecclesiae figuram gerenti Domi nus est Super hanc petram ad cisbo Ecessam meam, O portae Inferi non praeual i bunt aduersus eam. Petro enim successit Linus. Iino Clemens, clementi Maiarius.
329쪽
fundamentum. & eoutinuatam succellion labuerit ab Apostolis, ut ex Christi verbis ad Petrum; Super hanc petram ae sicabo Ecclesiam meam : de contra Haereticos praesumentes hanc successionem ab Apostolis in turgit Tertuli. deta P scrip t. cap. 3a.Caet .vid quae avia r inter ferere se aetati ouolicae; in ideo vi- deuntur ab Ap iolis tra quia 5b Apo solis fuerunt; po timui dicere, edant ergo origines Ecclesiarum Darum c. euo uant, orae em Episcoporum forum, O . & Sanctus Cyprianus epist. 5. qui emit, lepaeol 6. ad Magnum ait Nouatianus in Ecclesia non es, nec Episcopus computaripotentiqui Euangelica, ct Apostolica tradi-
Ilio ego a Sectari j v Linlieri, Calvini seu aliorum quaererem: praebe hi ipsi circaeor uim praetent m originem seu fidem, quam profitentur ab A post ins . aliquas an liquoruni historias 2 aut si ic raptas traditiones non liabent. dent alias sicuti a te quaero sectarie, cuiusmodi lis sectie, saltem ut probes omni aeuo unum
tantum extitisse, qui idem se, serit quod tu' iubao 3 quibus in fide si recesseris 3 quorum Ecclesiam iam impleas quid iustius est, quam hunc vestrum coetum, quem dicitis verum esse, & perennem a Christo. & Apostolis Ecclesiam; salieni
in quibusdam mortalibus constitiisse ante vestros recentes auctores Z. . i
auatenus autem perstilant sectar ij, defecisse veram Ecclesiam in quarto, seu quinto seculo . Conuincuntur ipsi ex verbis Angeli ad Virginem Luc. i. Et regni eius noueri nis. Jc hoc idem Christus Petro teli itur. Et portae inferi non praet
lebitist a temus eam, nempe Ecclesiam . . L.
Si vero quispiam asserat fuisse absconditam, dcinuisibilem Ecclesiam spatio
undecim staculorum. hoc inquam esset redarguere Christum de mendacio, qui Prieterquam in Psalm. 18. inquit: Posuit in te tabernaculums um: nempe Eccletiam , illamque etiam comparauit ciuitati supra montem positae. Hinc Augustin. lib. a. contri Crescon. Cap. 36. inquit: Extat Ecclesia cunctis clara . cunctis cua: qtwppe Ciuitas , quae abscondi non potes h stiper montem co ilicita, perquam lominaiari r tui a mari et que ad mare. O a flumine usque ad terminos orsis terrae. dc idem contrat iteras Petiliam lib. a. cap.ro xon estis in montibus Sion,Pia mun et iis in ciuitate supra montem coni tituta, quae certum signum hoc heset,
quod ab fore i nonpores nota aesi ergo omnibtis gentibus pars autem Donare ignota estpluribus gentibus; non est ergo ipsi t: volunt .etiam praecipui ex sectariis exerrasse Christi fidem circa quingentesimum Christi annum. En quo argutos homines aeibrantis animi vis, ac sua perperam tuendi, aliena sallaciter criminandi, praeceps abripit cupiditas Z Vide, porroiqvid inde se iratur fecessario usi quam Francis, Anglis, Germanis, aut similibus nationibus sincerant Christi fidem illuxisse, sed ae Paganismo ipsos non, tamad fidei solem , quam ad aliam hoctem, dc haeresim esse prolapsos: quippe B ex Clodo uelis in Fidem Christianam demum receptus est anno Chri iii *99. Falso igitur Christianissimi Reges dicti. qui nunquam vere ac proprie Christi ni, Necesse est Saxones, qui hodie Angliam colunt. nunquam vere suisse. Christianos, quippe qui Fidem circa annum Domini foo. susceperunt. Quid de Germanis, dc maxime Saxonibus, qui circa an mini 8 o. a Carolo Magno domiti, i Christi fidem amplexi int/Ecquatenus si admittis sectarie imbutum vera fide Cladoti eum, si Anglos, si Germanos: concedere prorsus debes, vera ergo Chri si iidem adhuc illis saeculis viguisse , nempe quingentesimo. sexcentesimo septingen Iesimo, & amplius anno: cui consequens erit, ut quaecunque vera illa FG- Vesta publieo coniensis probauit. dc te quoque probare oporteat; nempe Missae sac pilicium, potestatem Pontificis, Purgatorium, implorata Sanctorum suffra
Reseretis forsitan Ecclesiam non suisse amplius puram, quippe admixtis ex traditione hominum vitibus multis , & nondum impuram instar vini in acetum
330쪽
DE VETER. SACR. CHRIST. RITIB. 297
A degenerantis. Sed respondemus; nescit in huiusmodi medio stare Ecclesia; vel
errat in fide, vel non errat: statim ac errat, desinit esse vera & una Ecclesia; Qua- diu vero non errat, sine sacrilegio ab illa non disceditur. Praeterea non minimos iam errores lus, de quibus agimus, saeculis, illapsos Ecclesiae, ut vos supponitis; nempe Missam, Pontificem, Purgatorium, Liberum arbitrium, Monachorum ,
Vota, &c. si cum illis erroribus consistere potest legitima, pura & vera Ecclesia; iuid nostram Ecclesiam ob res easdem tam saeuiter proscripsistis p toties apoiticam inclamastis 3 si non potest consistere. ergo non pudeat confiteri Francos, Anglos, Germanos, qui in hos ritus initiati sunt, nunquam prorsus extitisse in legitima, pura, & vera Ecclesia. Insertur ex ijs, quod si quis propriarum nouitatum sit nimis cupidus, hic ab
omnibus sugiendus sit. Vincent. Lirinen . contra Haeret. novitat. Capit. 33. ait. O Timothee, inquit somius, depositum custodi, devitans prosthanas vocum nouia
rates. Devita, inquit, quasi Viperam, quasiScorpionem, quasi Basiliscum, Oc. Praeterquatuor praefata signa, quae satis demonstrant veram Ecclesiam , sunt D quoque alia duo: primum nempe, quod haec nostra Catholica debellauerit omnes haereses, quoniam vix illis in lucem editis superuenerunt Concilia , .la sancti Patres, qui omnes illas conculcarunt, &in nihilum redegerunt, ut videre est apud Baronium,& Bellarminum, &alios.
Alterum butem verae Ecclesiae signum erit exhibere, ac repraesentare quod eadem Ecclesiae facies, quam modo in Ecclesia videmus circa sacramenta, & sacramentalia, Circa doctrinam . ac ritus ceremoniarum, & similium; eadem enim omnino fuit in principio nascentis Ecclesiae. Sicuti & sancti Patres,&Ecclesiasticae Historiae nos edocent, ut ex Lansraco Cantuariensi,qui in Commentario Eucharistiae contra Berengarium cap de Historijs Ecelesiasticis, emcaciter sic inquit. Ecclesiasticae HMoria, ct sanctorum Patrum vita, tametsi illam excellentissimam antiquitatis arcem non obtinent, qua natae sunt scripturae, quas Prophetias G Apsolicas nuncupamus: hoc tamen pro bareseu ciunt, quo hanc em, quam nunc habemus, omnes Meles, qui nos Praeces C serunt, a priscis temporibus habuerunt. Et nos in toto decursu praesentis operis non aliud potissimum ostendere conamuriquam ex auetoritate sacrae Scripturae, sacrorum Couciliorum, & sanctorum Patrum evacuetur cauillatio illa recenti rum Haereticorum, quod in quarto, seu quinto saeculo fuerint superaddita, & alterata sacrainenta. sacramentalia,& alij priscae Ecclesiae Ritus: quod satis adimpleuisse credimus; si ex dictis auctoritatibus probauerimus eosdem praedictos in substantia esse in hac nostra recenti Ecclesia, qui iam vigebant in eiusde nata exordio: etenim Ecclesia Romana custos tenacillima & fidelissima antiquitatis,
quod didicerat ab Apostolis . hoc semper retinuit: ex Russino de Expositione, Symboli in Praefatione, his verbis. Quia nulla Haer sis hinc sumpsit exordium , Omos ibi seruatur antiquus.
De sacra Scriptura, & eius expositione .
EX una mini antiquorum Patrum opinione, quoniam ad solam spectat Ecclesiam de qua supra diximus Diuinarum scripturarum expositio, ut inquit
August. Contra Crescon. lib. I. cap. 3 3.Sicut Diuina scriptura demonstat Ecclesiam: ita Ecclesia diuinam scripturam interpretatur. Proinde Paulus, qui non ab homine, sed a Deo ut ait ad Galatas cap. I.& a.ὶ accepit Euangelium; tamen Hierosolymam se ascendisse dicit, ut illud consertet cum Apostolis; & ex his quae fecerat, alios docens ait: Etsi Anulus de Cato euangelizet vobis, praeter id quia Gangelizauimus vobis, Anathema sit. Quod docuit etiam Petrus epist. a.cap. I. Hoc primum intelluentes, quod omnis Proseetia scriptura propria interpretatione