De veteribus sacris Christianorum ritibus siue apud Occidentales, siue Orientales catholica in ecclesia probatis. Ioannis Baptistæ Casalii Romani explanatio. In qua haud pauca, ... de sacris ritibus, ac de illorum mystico sensu, ... modo adnotata, mo

발행: 1647년

분량: 496페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

331쪽

non sit. Non solum,inquam, ex hoc reijciuntur in propos to particulares homi- Anum sensus; sed etiam ex quo ad hanc expositionem minime apti sunt homines Impij. & Haeretici , ut refert Dionys. Areopag. de Ecelesiast. Hierarch. par. I. cap. a. ibi: Diuina non capit, qui Dei mandata non struat: dc quia, ut aduertit B silius de Vita solitaria. au admodum in cera quisseribere non potest,nisi characte

res antea impressi delauerit se Diuina dogmata deguitare nemo valet, nisicorruptos ex anima mores extraxerit. Accidit enim his Quod de Philosophis tradit ori gen . qui cum suam, quam sectabantur Philosopli iam introducere in Ecclesia ita conati essent, polluerunt ipsam non habentem maculam neque rugam, ut merito dixeritTertuli. aduer Hermog. Philosophos extitise Patriarchas Haereticorum vnde etiam Grogor. Naeti anz.lib. I. suae Theologiae. Non cuiussis Hi de Deo disputa re: non adeo hac res es vilis, ct eorum, qui etiamnum serpentes humi terrenis diseoccupantur: quoniam eorum tantiam Hi, qui inter multos habito delectu . ad tantum munus videantur idonei, qui contemplandi acumine cateris antecellant ;ct iam ante

corpus. ct animam ab assectuumsordibus purga teri't: siquidem, ut ad rem ponde-. rat Augusi lib.a. cap. o. de Doctrina Christi: Accedens at tractationem librorum sacrorum. debet omnem intellectum referre ad Pharitatem de cordepura, ct conscien tia bona, Osiri nausi L. Proinae inquit Iustinus marm. At tu votis, O preciabus tibi ante omnia lucis portas aperiri opta ; neque enim ab aliquibus perspiciuntur atque intelligιntur, praeterquamsi cui Deus di Christus eius conceserit intelligentiam. Vari ii Et plerique tradunt Diuinae scripturae momentum non in legendo positum is di ex scriptura male intellecta ortas esse omnes haereses; praesertim quod eadem scriptura habet sensum litteralem , quem verba praeseserunt; dc spiritalem, qui alio resertur preter id qi Id verba significant. de quibus Apost.a. Corinth. 3. Littera eutri occidit .spiritus autem Uiu cat. Et hos sensus indicatos tradit Hieronym. per scriptum librum Intui ct foris in Apocali p.cap s. di Ezechiel .cap. a. praeter alios sensus. qui omnes tamen mystici appellantur.

Sunt tamen ijdem sensus intellectu adeo dissiciles, ut prouectae scientiae homines t epe caligent; ite ut de sacra Scriptura dixit August. in Praefat. epistol. ad Volus. Omnibus accessibilem esse,paucissimis penetrabilem : nec omnium Oculos ferre Ctantam lucem; cum illa sit oracu ιm Spiritus sincti . Quippὸ quia, ut optime Gregor ponderat in Ezechielem homil. 17. Multa in sacra scriptura ita aperta sunt,

ut pascant paruulos: quadam vero obscurioribus sententi s , ut exerceant fortenquatenus cum labore intellecta plus gratasint. Nonnulla autem in ea ita clausa sunt, ut dum ea non intelligimus, agnosentes infirma n irae caecitatis; ad humilitatem magis, quam ad intelligetis perficiamus. V nde Aug.epist. i. ad Volusian. Tanta es Christianarum Prosin iras litterarum, ut in eis quotidie proficerem ,si eassolus ab ineunte aetate usque ad de epitam senectutem maximo octo. summo AIudio, meliore ingenio conarer addiscere. &Chrysostomus dicit: Mecollabam, uec apistilum esse in sacris litteris, in cuius profundo nonsit grauis quispiam thesaurus. Et propterea ad confundendam Haereticorum arrogantiam, qui etiam sacrarum Scripturarum expositionem Giganteo plane ausu iactabundi sibi arrogant; Vt vel aegre vel nunquam contra suum iudicium ad Ecesesiae sententiam iusta, Schumili deuotione accedant: est valde verendum , ne scripturarum Lector ignarus, ut inquit Ambrosin cap. 3. Lucae, Magis vulnus ex imprudentia, quam salu- Diem ex linione sentiat: sed maxime in hoc elucet Valentiniani Imp. modestiata,

ut ab Episcopis Hellesponti Bithiniae rogatus, ut synodo pro emendationet, Ogmatis celebrandae in teresset; insigni prorsus exeplo respondit: Mihi quidem eu unus de populo .fa, non Hi talia perscrutari; sed vobis sacerdotibus hac cura commissa est Talis enim humilitas necessaria est in his, quibus mysteriorum suorum arcana deponat Deus, & emittat gratiae suae sontes ; ut in Prouerb.cap. I I.

Vbi humilitas,ibi apientia. &humiles isti sunt paruuli illi, quibus reuelauit Deus abscondita sapientibus : hisque datnm nosse mysterium Regni Dei, ut videntes non videant, & audientea non intelligast. Et adeo praedictorum Haereticorum vesania contemnit iudicium Ecclesiae,

332쪽

A vere uant ipsi eos facios libros annumerare . qui clarius eorum somnijs ad- - - δε- uersantur: ex quibus quoniam omnia sibi per Christum sola fide remitti pecco qta vociferant, rei jciunt epistolam S. Iacobi. quae docet: Fidem sine operibus mortuam esse ,& in utilem ad salutem . Similiter mortuis insensi oppugnant libros Machabaeorum, in quibus scriptura non modo factum laudat Iudae Machabaei, qui misit Hierusalem Iaota drachmas argeti in sacrificia pro mortuis impendendas; sed expresse addit: Sancta ergo alubris est cogitatio pro Desin tis exorare, ut a peccatis soluantur. At de receptione Epistolae Iacobi non solum probatur ex Hieronymo epist. io 3. ad Paulinum,& aauersus Pelagianos lib.a. Item ex NaZianzeno, innocentio Papa, Augustino, Cassi odoro, Isidoro&alijs. qui eam in Canonicorum scriptorum Catalogo inseruerunt; item ex actis Gelasij Papae in primo Concilio Romano. Ac etiam librum Ecclesiastes ab Ecclesia receptum esse constat ex eiusdem Gelasij Primi decreto, de libris sacris, ut in secundo tomo Concilioria,&alijs. Caeterv in & ipsos Machabarorum libros Ecclesiam amplexatam ess , B eadem Gelasij a trire Concili j Carthaginen .can. 7.decernunt: Quod &Sanct. August. de Civit. Dei lib. I 8. cap. 36. confirmat dum inquit: Libros Machabae rum non Iudaea,sed Ecclesiano Canonicis habet: Tantique habet, ut eos inter Matutinas preces rite ac publice legendos 'proponat Octobri mense toto. Nec dubitandum depraedictis sacris libris, sic suadente, & praecipiente ipsa sancta Ecclesia Spiritus sancti lumine illustrata; astruente firmiter Saluatorta:

Ego rogatu pro te Petre, ut non deficiat es tua. Vnde August. cui & Patres, &Theologi omnes assentiuntur,inquit: In re dubia ad fidem, ac certitisdinem valet auctoritas Ecclesia Catholicae , & contrarium assirmantes non alia urgeri ratione , quam quae affertur a Tertulliano de Iudaeorum pervicacia librum Enoch reprobantium, ni Airum: Omnis scriptura ad cationi habilis diuinitus inspirata; a Iudaeis

propterea reprobatur, quia ChriHumsonat. Nec praetereundum referre in proposito erroneum , & vulgatum illud Hae- - sis.

reticorum Axioma: Nullam se credendi regulam, nec alium controuersiarum Iudi- ἔ- m

' rem, nsisacram Scripturam. Rehcientes ijdem ex hoc traditiones Patrum, sacra Concilia, dc Sanctorum auctoritates; ut adimpleatur in hoc quoque Apostoli

cum de Haereticis oraculum a.Timoth. 3. In Duria eorum mant Vesta erit omnibus. Hinc apte D. August. cap.r6. Omnes insipientissimi H reticisChryliani vocari volunt, audacias figmentorum suorum, quas maximὸ exhorret 'sui humanus, hac occasione Euangelica sententia colorare conantur.

Quatum vero in hoc desipiant sectari j omnes, vel hac una probatur ratione quod si sola scriptura esset credendi, & iudicandi regula, per eam excluderen tur Diuinae reuelationes,omnino ad eam regulam pertinetes:& si cuique liceret sacram Scripturam explicare, scita explicatam proserre prout illam intelligit

nullus daretur verae intelligentiae Iudex, nullus esset contentionum terminus:

proinde ac lites in Civilibus nunquam absolueren ur, si nulla esset decidendi regula, nisi Codex Iustinianu nec quisquam esset, qui textus hinc inde productos explicaret: vi breui religio in mille discinderetur se stas. Quapropter re ipsa Lutherani, Caluinistae, & Anabaptistae eam regulam sequentes in grauissimis fi-D dei articulis inter se acerbissimὸ dissentiunt, & se inuicem schismatis damnant Non solum sectae inter se, sed etiam intra seipsas diuiduntur; ex Lutheranis enim

numerantur septem, ab eodem auctore, ac Magistro nominibus, ac dogmatibus idiscrepantes : ex Caluinistis duae,Protestantium scilicet, & Puritanorum: & ex Anabaptistis quatuordecim distinctae itidem nominibus ac dogmatibus : &dum quisque pro suo captu, & iudicio scripturam intelligens; non scripturam regulam credendi, sed propriam habet commentationem; tot oriuntur naereses,quot haeretici & inde lapientissime constitutum ut imbecillioribus manibus ille m

cro non concedatur de tali explanatione.

Et quoniam tantopere sacram Scripturam malitiosρ profitentur haeretici etiam nomine Euangelici ; iusto Dei iudicio fit, ut eidem Scripturae parere re P p a nuant,

333쪽

nuant, quae in dubijs sidet ad Ecclesiam illos remittit; ut perspicue intueri qui1 . potest ex Deuteron. capa 8. ita praescribente Deo. Sidusale ambiguom is Ru iudicium esse prspexerit inter sanguinem O sanguinem; ca sam ct causem: bapram ct lepram; ct iudicum intra portas tuas videris verba variari Ibrge O afore. de ad locum , quem elegerit Dominus Deus tuus; veniesque ad Sacerdotes Leviticis, aeteris, O ad Iudicem, qui fuerit illo tempore, q resque ab eis, qMi iudicabunt tibi tu dicit veritatem, O facies quodcunque dixerint, quipraesunt loco , quem elegeris Druminus , O docuerint te iuxta legem eius squerisiquesententiam illorum, nec illisa bis ad rixteram neque ad Anissam. dc apud Malachiam cap. a.habetur. Libi, Sis cerdotis cestidienthientiam, O legem requirent ex ore ri ἔν quia Angricis Diniri

exercituum ea.

Neque enim fas est dieere Deum minus assistere hodie Ecclesiae suae. Pota olim assisteret synagogae; Imo cum in lege Gratiae simus, longZ maximum illi tu

men &auxilium impertiri credendum est: quonia Deus, ut habetur in psal. 10. Nonficit taliter omni nationi, ct iudicia sua nou mamfectavit eis; ut in praesentia Populo Christiano. econuerso de peruersis Haereticis Pr dixit olims post, Blus a Thessalon. cap. 2. Eo quodcharitatem veritati non receperant, visasiis rent ; ideo mittet illis Deus operationem erroris, me credant mendacio.

Praesertim quia non solum renuunt in dubi js Ecclesi in consulere, sed omissi, locis perspicuis, ubi scripturae & Patres aperte , ac de iodustria rem explicant, mentemque suam aperiunt; captant obscura: nec aliud quaerunt quam ut veritis possit in speciem oppugnari, di a fidelium cordibus auelli. quod Haereticorum proprium esse ponderat Tertuli. de Praescrip. dicens , Hanc magis gloriam emptant,sistantibus ruinam, non tacentibus eleuationem operentur.

,,4 Quod adhuc intolerabilius; deprauant textus ipsos impudentissime, ijsque

- - - sic deprauatis se uti posse contendunt ad decisionem causarum . Vistrius ad ex--- ' planationes, quas faciunt Patres circa sacram Scripturam; Respondent Patressuisse homines errori obnoxios; se autem niti verbo Dei, quod errare non potest : ac demum reserunt iudicium ad spiritum priuatum, di ex eorum sententia

scriptura evidens est habenti spiritum . Sic ambulantes in circuitu, ea fallaciter Cresoluunt, quae maxime obscura sunt, & nemini alii ita constare possunt. Tantoque minus sola scriptura priuato intellectu censeri debet credendi aut iudicandi regula; quia causa Religionis a priuatis iudicari non debet, quin uialam in Ecclesia obtinent dignitatem; sed ab uniuersali Ecelesiae capite. vppote Romano Pontifice, a quo saepius eam in rem Concilia indicta di adhibita fuere. Quare a Siluestro Romxno Pontifice damnatam Arianorum haeresim in Nicaena synodo: a Damaso Macedonianam in Constantinopolitana prima: a Gel stino Nestorianam in Ephesina: a Leone Primo Eutychianam in Calcedonensi: ab Adriano Primo in Nicaeni secunda Iconomachorum: ac deinceps, ut alias omittam, a Leone Nono in Synodo Romana & Vercellensi damnatam esse B rengarianam de Sanctissima Eucharistia, praeter alia multa. Ex qu tenus aduersarii praetedunt eorum priuatum intellectum esse Regulam iudicandi circa sacram Seripturam ; eo quod fuerit alijs temporibus permissum d bitare de libris Esther. Baruch, Tobiae. Iudith , Sapientiae. Ecclesiastici, SeMWhabaeorum; Respondetur erroneum esse assumptum: quoniam si hoc esset. Diiceret etiam controuertere. An essent circumcidendi Pagani ad Christi fidem. uers 3 an dies Sabbati, Neomeniae, & alij Hebraeorrem ritus essent a nobis lebrandi liceret etiam dubitare de capiti I 6. D. Marci, & capit. aa Lucae h mpe de sudore sanguinis, di Angelica apparitione; ut ex Apocryphis a Manis is insertis dubitatum fuit temporibus D Hieronymi, ut ex lib. a. eiusdem, contra Pelaa. Ne Christi infirmitarem, O animi dolorem tribuere videremur . Concludamus ergo: Plurima, de quibus alias poterat licite controuerti, ante-qv m ab Ecclesia suissent recepta; sicuti de Baptismo Haereticorum tempor 5. Cypriani; de Gratia & Libero arbitrio tempore Pelagianorum; de Anima-hu sep Rratis, an illae facie Deum viderent,ut ante decisonem Benedicti Vnde cimi,

334쪽

A cimi &Concili j Florentini: at post determinationem, & decisionem Ecese

maxime in Concili; Iuod si fuiss et error. deuenithaeresii: tarin et

De Apostolicis Traditionibus. p. LXXV

in raptis non fuerint redacti) ad nos deuenerint; ideo de hac Aposto ra

. veri. 9. Pater Mys notam faciet veritatem tuam. & Ecclesiast.8 vers II Non te praetereaι narratio seniorum, ipsi enim didicerunt a patribus sitiis auoniam ab ipsis

disies 'te ectum, O in tempore nee ratis disra res inuri 'Pult plenitudinem vero temporum, ut Deus loquii tus est nobis in pilio ' auC idem Christus . Ss per Cathedram Mosi emisi scribis, o Pharioisil mm2 ρο

ribus, quI Doctores deinceps manerent, intimauerat: cuius domina etiam Dominus in Evangelys meminit, dicens: Super Cathedram, oee. Domina ergo horum inpias

pm Rim-duerterunt Epiphan. dcci sostomus. Praeceptum tradituris a. ad

nis i in sincti Patres,videamus.S. Di

ς Θ Hierarch cap. r. loquens de Apostolis, inquit: Sum

Et Sanctus Irenaeus lib.j. Con tra haereses capit. . de utilitate & necessitate

radi donum inquit. Euid autem nerue a Iusiquidemsiripturrireliquisseη 'o'

335쪽

bis ' nonne oportebat ordinem sequi traditionis, quam tradiderunt dis, quibus con mittebant Ecclesias cui ordinationi assentiunt multa gentes Barbarorum , eorum qui in christum credunt, sine charta, O atramento scriptam habentes per Spiritum sua num in cordibus suis salutem, c, veterum traditionem diligenter coorientes. S1mbolo Fidei ab Apostolis absque scriptura tradito, non omnino creden dum, suppon' at haeretici. 3ί ne prosequar singula, quae in Symbolo a veritatisho stibus deprauantur, nempe de Procellione Spiritus sancti, de communionti, Sanctorum , de Mortuorum resurrectione, Cluisti Incarnatione, & caeteris, di, quibus plurima in progressu nostri operis reseruntur . Symbolum Fidei, quod fuit ab Apostolis traditum, iuxta Hieronymi consilium nos scribamus, Nomeharta, neque atramento; sedis tabulis cordis carnalibus: quippe quia, ut aduertit Augustinus deTempor. serm. I I s. Coluta in unum totius Catholicae levifides semboli colligitur breuitate . di ait S. o epist. I 3. ad Pulcheriam Augustam. Istis

Cis holicissmboli breuis, ct perfecta confessio, quae duodecim Apsolorum totidem Ηι

Anata sententiis, tam inserum Hi in munitione cael ii, ut omnes haereticorum vi

mones hoc solo possint,adis detruncari. o 3

Nec dubium ingerit, quod in diuersis locis aliqua inueniantur addita eidem symbolo; ut videre est in Symbolo Athanasij, Nicaeno, in Antiocheno, in Conuantinopolitano, Ac alijs. Quia quicquid actum sit in caeteris locis propter nonnullos haereticos, ad excludendos nouellae doctrinae sensus: Romana Ecclesia custos tenacissima, ae fidelissima antiquitatis, quod didicerat ab Apostolis, nullo penitus additainen to, seu elucida tione, hoc saepe retinuit; ex R ustino de exposit. Symboli in Praefat. quia Nulla haeresis hinc semisit exordium, O moi sifer

uatur antiquus . I

Symbolum ergo Graece, Inditium, seu Collatio dici potest; id est, quod plures

in unum consenserunt, nempe Apostoli: In ditium vel signum ideo dicitur, quod illo tempore ut habetur in Actis capsit Multi se simulabant esse Apostolos Christi, sed non integris Traditionum lineis nunciantes . idcirco istud inditi uinta posuere, per quod cognosceretur, qui Christunt vere secundunt Apostolicas regulas praedicaret. Quod etiam in bellis obseruatiir: quoniam armorum habi- Cius, di sonus vocis idem, di mos unus est; sed ut ne belli subreptio fiat symbola discreta uniis uisque Dux suis militibus tradit,quae Latine Signa & Inditia nuncupantur; ut si sorte quis occurrerit, 3e quo dubitetur,interrogatus sImbolurn rodat, si sit hostis, vel socius. Idcirco autem Patres hoc mon scribi membranis,ed retinericordibus tradiderunt; ut certum esset neminem hoc ex lectioneis, quae interdum peruenire etiam ad Infideles solet; sed ex Apostolorum traditiore didicisse. Discessuri ergo Apostoli ad praedicandum, istud unanimitatis, s dei suae in ditium composueruit . Isidorus de ecclesiast. of Sc. lib. Σ. cap. 2 a. R banus Maurus de institvt.Cleric. lib. a. cap. si . Origes homil. s. super Numer. late ostendit praxim plurimorum rituum , quit' Ecclesia consueuerant, absque Dei praecepto, nec testimonio sacrae Scriptur' i utpote quomodo administranda, & reci pthnda sancti ssima Eucharistia, de, si remoniis iam consuetis in baptismo: sie uti etiam refert iam tunc futile in viis pr/xionem flexis genibus. dc versa ad Orientem sacie; ac etiam alios multos laud biles ritos non scriptos. sed traditos: & subdit haec verba : Omnia haec oper , Wi Velata portamus silvis hum os no Iros, cum ita implemus ea, ct exequi ' -- 'Do Pontifice, at vj riti, filiis laudi is, commendata suscepimus. N iden Origen trast. I9. in Matthaeum. inquit. Nos illis credere non debemus, nec exire iap ima, ct Ecclesiasica Tradusin . nec aliter credere, nis quemadmo limp Dcce Anem Etes a Dei tradidertini nobis. λ- --- Isterdicebat etiam Ecelesia ex Apostolica traditione Episcopis, Pre te' i , dc Diaconibus nuptias post ipsorum promotionem, ut ex Concilio Neocaesiliensi can. I. relato in decreto can .de his exiis 3 i. quaest I. Euseb. demonst 'E'

Vang. lib. I. cap. 9. - . . :

Pariter Matrimonium post votum, Vii nitatis, ex Apostolica traditios ν

336쪽

1 peccatum trabebatur. Epiphan .contra Apost.haeres6 I. Ac etiam Religiosos,&Relisiosas post solemne Castitatis votum , non solum adulteros, verum & incce- . stuosos habebat. Ambros ad vir n. laps Hieron. contra Iovi n. lib. I. Ae eitim dicta Ecclesia ad hucharistiae sacrificium miscebat aquam in vinum e ex Apollolica traditione. Concilium Carthagin. 3. cap. a . Cyprianus ad Caeci- D Us lianum epist. 63. Sicut ex Apostolica traditione seruabatur ceremonia lotionis manuum it altiri ante mysteriorum consecrationem. Cyrili. Hierosolym. Catech must. s. &alia multa. Praeterea inter differentias opinionum circa Religionem recurrendum en, ad traditiones. Origenan prooem.lib. I. de principiis, inquit. Seruetur EcclesiaHμca praedicatio per successionis ordinem ab Apasiosis tradita usque ad praesens in Eccl Aspermanens: uti sola credenda eH veritas, qua in nullo ab Ecclesia lica discordatet, traditione.

Et quod Traditio confirmet auctoritates scriptas. Euseb. Caesarien. contrλ. Marcell. inquit. Ecclesia Vnibus terra que ad fines extenditur,ct ex diuinissoria pluris testimonia ex non scripta Traditione confirmat. Sanctus Athanasius in epist. ad Epictotum, inquit. Hoesolummodo respondere ad eas scit, quod a nousint Catholica Ecclesiae, neque ilia patres nostrisinserunt. Cyrillus Hierosolym.Cathech. s .inquit. Hidete itaque fratres, ut feruetis trad7 . tiones, quas nunc accepi iis, ct in latitudine cordis era describite , ut cum pietate eas custodiatis. Sanctus Ioann. Chrysostom. in secunda ad Thessalonic. in illa verba; State, O tenete raditiones, oration . inquit. Hinc est perspicuum. quod non omnia per epistolam tradiderunt, sed multa etiam Hescriptis, ct ea quoquesiunt e digna '. quamobrem Ecclesiae quoque Traditionem censeamus es de dignam: es Traditio, nihil quaeras amplius.

Cyrillus Alexandrin. homil. 8 . inquit. Traditionem Ecclesiae tanquam thesaurum C quendam in penetrali cordis recondens, amplectere: occupationes Deo gratas, ut non

solum fide lorias; sed pietate luceas.

Tertullian. δε corona militi cap. a. a. & . cum multa dixerit ad ostendendam utilitatem, &necessitatem traditionum.&post quaesitam originem ceremoniarum baptismi, oblationum pro mortuis, ac signi sanctissimae Crucis,inquit cap. a.

Harum, O aliarum eiusmodi dissiplinarum si legem expostules; scripturam nullam inuenies: Traditio tibipraetendetur auctrix, consuetudo confirmatrix, ct fides obse

uatrix.

Sanctus Ambrosius contra illos, qui omisso ieiunio Quadragesimae , suscipiebant ieiunium Quin qnagesimae post Pascha, serm. 3I. Dominicae primae Quadragesin quit. Nonnulli Christianorum fratres existimantes se diuinitatispraecepta re ligiosius obseruare, praetermis deuotione auadragesimae, auinquagesimam se fac re mentiuntur; cum id neque diuinis litteris tu a r , neque iraditum sit auctoritate

maiorum.

D. Hieron. aduers Luciferian. cap. quod consensus Ecclesiae eandem vim ,

D habeat, quam praecepta scripta inquit. Etiamsi scripturae auctoritas nonsubesset, totius orbis in hanc partem consensius insur praecepti obtineret: nam ct multa asia, quae per Traditionem in Ecclesiis obseruamur, auctoritatem sibi friptae legis obseruarunt: usurparunt velut lavacro ter caput mergitare; deinde egressos lactis, O mellis praegu lare concordiam adisjuntiasignificationem. Die Dominico Oper omnem Pentecosyen, nec degeniculis adorare, ieiuniusnerrimultas alia,quae scripta nonsum, rationali si obseruatis vindicauit. Haec Hieron. Et Sanctus Augustinus de bapti . contra Donatistas lib. cap. 2 . inquit: Guod iures tenet Ecclesia, nec Conciliis institutum , semper retentum est: non1i uctoritate ADIIolica traditum recti mὸ creditur. Et idem Augustin.ad inquisition. Ianuar. lib. I .cap. 2. Illa, quae non scripta, sed tradita cestodimus, quae quidem toto terrarum Orbe obseruantur, datur intelligi, vel ab iras Apostilis, vel a plenariis

337쪽

concilis Dorum est in E csessaluberrima auctoritas commendata, atque Liamra, re Demum in hoc themate Traditionum, quanti illae sint momen N; sic inquit Vincentius Lirinentis aduersus haereses c. a. In ipsa Catholica Ecclesia magnope

re curandum est, ut id teneamus, quod ab omnibus creditum est. Hoc est en in proprie, vereque Catholicum, quod ipsa vis nominis, ratioque declarat, quod omnia vere uniuersaliter comprehendit: sed hoc ita demum fit, si sequamur uni uersitatem, antiquitatem, & consensionem. Sequemur autem uniuersitatem hoe modo, si hanc unam fidem veram esse sateamur,quam tota per terrarum orbenta confitetur Ecclesia. Antiquitatem vero, si ab his nullatenus sensibus recedamus, quos Sanctos. Maiores, & Patres nostros celebrasse manifestum est. Consensio.

nem quoque itidem, si in ipsa vetustate omnium Sacerdotum pariter, & Maj-sito tum definitiones, sententiasque sectemur. J Haec Lirinensis . Et hoc ius non scriptum, seu Traditiones, omnes etiam Respublicae comprobarunt, ex Vlpiano I. C. in l. 6. D. de iust.& iur. ut etiam voluit Plato lib. 6. de legibus. Ac etiam aliquas suisse Nationes Christianas,quae absque scriptura & s la traditione vixerint, refert de suo tempore irenaeus supra adductus. Nec urget ex praedictis suisse,ac esse huiusmodi Ecclesiae Traditiones ab H Dreticis impugnatas: supponentes hi omnia ad salutem necessaria in sacra Scruptura reperiri. Etenim verum est etiam,suisse a Sadducaeis reprobatas Mosaycas traditiones, ut inquit Ioseph. lib. I 3. antiquit. cap. I 8. Nunc enim iudicandum es, quod multas constitutionum a maioribus per manus accepras, Pharisaei tradiderint pspulo , quae non sunt scriptae inter leges Mosescas: ct ideo Sadducaei his auctoritatem

abrogant, dicentes eas oportere tantum seruari, quaescripto continentur.

Quibus respondemus , nec in quolibet ex sacris libris contineri omnia Christianae Relisionis: etenim Ioannes nil loquitur de Incarnatione, Nati ubtate, Adoratione, Fuga in Aegyptum, nec de alijs multis . Pariter in toto volumine Bibliae sacrae deficiunt etiam plurima necessaria ad salutem, cum plures ex authenticis libris fuerint deperditi, ut inquit Ioann. Chrysostom. homil. 7. in cap. a epist. I. ad Corinth. his verbis. Magna librorum copia periis, o pauca ex Cpriori captiuitate volumina extiterunt; quod ex reliquis captiuit ibus planὸ con-Hatdc infra. Liber enim Deuteronomidi vix maiorum n irorum temporibus inuentius in luto obrutus , ct . Praeterea, quale extat praeceptum in sacro Textu, quo Deus imposuerit Euan gelistis, ut scriberent 3 quinimo potius coacti scripserunt illi. seu casu id conti-pitie, refert Euseb. hist. Ecclesiast.lib. 3 cap. 18. ibi. Solus Matthaeus,ct Ioannes uo isqv jam monumenta litteris proditis ps se reliquerant. auos etiam fama ei t ve- cessitate qNadam adductos se adscribendum contulisse. & idem paulo post de Luca . D ipso sui Euan Hii pristipis causam, cur illud contexere sit aggressus, proponit: nimirum , quod plerique alii eorum sermonum declarationem imprudentius, ct minus .co Heratὸ innitui uti quo=um inritate ipse satis explorate cognitam habebat. &in-ir : Matthaeus cum iam antra Hebraeis verbu Dei praedicuset, ut ac in ammo b δ' ς alia gentes proscisci. Euangelium suum patrio sermone concripsit, oec. V ite xiv ν magna est copia rerum. quae in scriptis non sunt redactae; & omnia tamen credimus sine hae litatione; utpote ubinam scriptum reperitur in sacro textu, L 'R04 Apostoli antequam transirent ad praedicandum Gentibus , compotuerint symbolum fidei 3 ut reserunt Clemens, Irenaeus, Augustinus, Ambrosius, α aliJ.

Vbi reperitur scriptum, quod Spiritus sanctus a Patre, Filioque procedat, via δ, ynico principio 3 Vbi extat scriptum, quod dies Dominicus sit celebrandus p Sδbbato 3 Quis probabit, quod Forma, qua nos utimur in Baptismo. In nomme Patris, Filii, o Spiritus sancti, si melior, & unica λ cum toties in acus Apostolorum fiat mentio de Baptismo, In nomine Iess. Praeterea ubi scripta praeci ereperitur Forma verborum transubstantiationis sicut in Canone Missae )de qua ipsi etiam Euangelistae mutuo inter se suppleuisse leguntur, quae ab eorum uixi o

338쪽

& ab ipsis eorum acceperint successores; ut refert Innoc. Tertius relatus ii cap. cum Marthae, extr. de Celebrat.Nissarum. Et cum ipsi sediarij plurima ex huiusmodi praeceptis adhuc ipsi recipiant, ac retineant: unde ipsi hoc habent nisi a Traditione 3 & propterea insertur, vel omnes Traditiones ab A postolis& Ecclesia recipiendas, vel omnes rei jciendas. Et ne plura cumulemus argumenta in causa victrici: addimus tantum plurima secisse IESUM, quae in Evangelijs non sunt redacta. loan. ai. Sunt autem o

alia multa, quae fecit IESUS; qua cribanturpe ingula; nec ipsum arbitor munaeum cupere pol eos, qui Hibendi sunt, libros.& propterea ex illis alijs multis, quae non sunt in Evangelijs scripta. credendum est Apostolos, qui Cibroto convixerunt, plurima tradidisse fidelibus: certe Paulus verbi Domini meminit. quod in Evangeliis neutiquam habemus, ut in Actis cap. ao. Oportet susc pere Infirmos, acri insse verbi Domini IESU; quoniam ipse dixit: Beatius Hi magis dare quam accipere. &supponendum Apostolos obseruasse, ac tradidisse Christianis praesatum Domini verbum. B De his igitur, & alijs multis indubitanter dicemus; non aliam posse adduci rationem , quam quod sint Traditiones Apostolicae; & ideo seruandae, iuxta praeceptum Apostoli ad Thessalon. Tenete Traditiones, quas didici lii . Nec nouum in noua Christi Religione, ut Traditiones aequentur Scripturae sacrae; siquidem cum ante Moysen pon defuerit aliqua Eccletia Dei in mundo; unde deducit Augustinus Ciuitatem Dei ab initio mundi; & in Genesi nominantur Adam, Abel , Seth, Noe, Abraham, & alij, homines iusti, qui Deum Fid ,

Spe, Charitate, atque externis etiam viribus coluerunt; nec ullus per id tempus quadringentorum supra bis mille annorum,& amplius suerit Scriptor sacer: Priumus enim, ut omnes consentiunt, suit Moyses; interim Traditiones non soluntasuerunt iuri scripto exaequatae, sed ius omne in eis suit constitutum . Quod vero a Moyse usque ad Christum per annos i scio. extantibus script iis Traditiones non desuerint; constat ex Deuter. cap.3a. Interroga Patrem tuu O annuntiabit tibi. & Iob cap. a. Interroga generationem pristinam, diligenter c inuesua Patrum memoriam: di praeter alia loca supra adducta ; aduertit & testatur Origen. Iudaeos habui illa Traditiones extra Scripturam, ut etiam nos diximus supra. Neque his obstat. ut sectarii tot apertissimorum sacrae antiquitatis testim'-niorum, quibus obruuntur, vim sibi intentatam quoquomodo effugiant; nituntur adducere ex Deuteron. Non addetis ad verbum, quod loquor vobis, nec auferetis ex eo. Non enim ita intelligendum est, quasi non liceret addere noua praecepta; alioquin nec minus licuisset addere noua praecepta Euangelica d

Fide Trinitatis, de Baptismo, de Eucharistia 3cc. sed quod praecepta Mos arca insui obseruatione non sint corrumpenda, vel additione vel subtractione , sed integre custodienda. quod ipsum alibi etiam dicitur: Non declinabis ab eis, vel ad Axῖeram. vel ad libam: nempe, ut mandata sint persecte seruanda, nequGuilo modo deprauanda fallaci interpretatione. Ergo tot scripturis. Patribus, Summis Pontis ac Rationibus, veras Traditi nes rectissime sacris Scripturis exaequari humiliter profitemur :& demum ex o Card. Baron. ad annum 388. Illud ste tritum, Ecclesiae frustre depositum, Tradiationibus inhaerer Nouantiumque omnes voces tanquam serpentu bilos, O terri cos Luporum ululatus horrescere. Atque adeo ex eodem Baron. ad ann. 28. Neglectum San Ioram Parrum, atque contemptum antiquarum Ecclesiae Traditionum fontem seprimarium, unde omnes haeresis manare flent.

339쪽

De Concilijs, eorumque auctoritate.

Cap. LXXVI

MEmoranda contentio cum esset mota inter Christianos ex Iudaismo, de Gentilitate in Ecclesia Antiochiae circa Circuncisionem, di usum Cere moniarum, ut refert Sanctus Lucas in are Apost cap. i ς. Conuene ut Apostili. o. Seniores videre de verbo hoc. Cum autem magna conquisitio fleret; surgens Petrus, Zixit ad eos: H fratres , inscitis, quoniam ab antiquis diebus Deus in nobis eluit per os me m audire gentes verbum Euangelii , ct credere, O . ubi subditur. Tacuit

autem omnis multitudo.

Ex cuius narratione deducunt Patres quatuor conesusiones. mod Sanctus Petrus esset caput Apostolorum. Quos sit proprium eiusdem capitis conuocare Concilia. Quod quisquam non postit legitime prodicare, nisi lit migiis. Demum , quod Concilia errare non possint: at in praesentia de hoc postremo tantum , quam breuissime videbimus. Non est ambigendum quin sacra Concilia oracula sint Spiritus sancti in de cisionibus diis cultatum fidei ut inquit D. Petrus in actis Apost. dicto capiti i s. Placuit Spirituisancto ct nobis; ac etiam Patres Ephesini in Nestorium Dominus m-ser Iesii Chri tui. dc infra, per hanc niabam uno lum cernit: sicuti in omnibus

mora 's' von ratio. Duam tota antio uitas retulit erpa ouatuor priora peneralia

nota est venerario, quam tota antiquitas retulit erga quatuor priora

Concilia: nempe Nicaenum sub Siluestro Papa, & MVno Constanti

Constantino Imp. an. Domini 3as. cos uocatum per 3i8. Patres, in quo Arianae perfidiae damnata est blasphemia; cum assereret ille inaequalitatem Sanctissimae Iris

Deum Filium Patri consubstantialem. vi in cap. Canones g. harum distinc. I ς.& cap. quidam vers. Ariani 14. quaest. 3. Cres tanti opolitanum sub Damasio Pa pa , di Iheodosio seniore Imp. contra haeresim Macedoni, anno 38i per Iso. Patres congregatum, cum ille negaret Spiritum sanctum Deum, dicto cap . C pones C secunda. Ephesinum sub Coelestino papa. dc Theodosio iuniore Imp. contra Nestorium azo. Episcoporum celebratum anno Q . cui tuas perionas ille in Christo alserret: iusto anathemate condemnauit, ostendes manere in duabus naturis unam Iesu Christi personam. dicto cap. Canones t. tertia.G C Lcedonense sub Papa Leone Primo & Marciano imp. 62o. Patrum , in quo Eu-Wchem Constantinopolitanum Abbatem. cum sequacibus, Verbi Dei, C r-vi nam naturam renunciantibus , damnauit: praedicans eadem Synodus L nrisium Dominum de Virgine sie natum , ut in eo substantiam diuinae ochumanae confiteamur naturae. dicto cap. Canones F, q ri:

Hinc sanctus Gre orius Magnus lib. i. epist. 2 - fili. Sicut ancti Em es ρο mor libros; Acci quamor Concilias cipere, O venerari mefateor . Vce imperator iustinianus Authenticarum collat. q. de Ecclesiast titulis inquit. cim i Vicem legum obtiner sanctas Ecclesia ira Regulas, qua ZUmmi piatuor G- ta sunt, aut A muta: praedicturum quatuor nodorum dogmata, ficu is imi scripturalis mimul O Regula cui leges obser G ...Hii praemissis, impium. &haereticum est cogitare de praedictorum oxum errore unde Athanas ad Epictetum Corinth. Episcopum mitio tom pri m. Ego arbitrabar omnium quot uot inquam fuerunt haereticorum inanem g Ni no Concilio feritum di paulo post. sua igitur audaciast, ut pos β' ut o cibi auctoritat m disputationes, aut disceptationes institua': 'Cyrillus dialog. i. cum Hermian . Si qui dem illam a sancta magna S nodo opti' , O Diuino tu ris nitam, O expositam dicere voluerit basim animarum n rum ,fundamentumque inconcuriam, O munitum; is utique probatissime tor γm , O ab ipso Chrso laudem habitu 1 s: fidelis quoque verus adorator res 'cebit

340쪽

Hieronymus epistola i. ad Theophilum. Simul obsecro,visi quasnodalis habes , ad me dirigas, quo possim tanti Pontisicis auctoritatefirmatus, libentius, ct com entius pro Christi ora reserare. Rufinus lib. I. sistor. capitulo s. D fertur ad Constantinum sacerdotalis Concilii sententia; ille tanquam a Deo prolutam veneratur: cui Aquis tentaset obniti; intus contrasatura Divina venientem , in exilium se protentatur acturum. D. Augustinus epist. Ii q. cap. I. inquiti Isia autem, quae nonscripta, seae tradita custodimus, qua quidem toto terrarum orbe obseruantur, datur intelligi, vel ab ipsis Oftilis, vel plenari' Conciliis, quorum es in Ecclesia saluberrima auctoritas, commendata, atque Liatura, retineris cuti, quod Domini Passio, ct Resbrrectio, ct censio in Caelum, OAduentus de Caelo Spiritus sancti anniuersaria celebrentur, M. Non esset finis huiusmodi sanctorum Patrum auctoritates reseredi, quas Card. Belarm.&alij diffuse ad rem nostram adduxere. Nec mirere. posse Ecclesiam per sacrosanista Concilia uniuersalia haec ad fi- - Διί.dem reuocare, quae dubia antea erant: quippe ius suum semper illa tenuit, sem-- -- per agnouit constituendi, quae probanda , quaeque improbanda fidelibus; nom. μ' quidem, ut fingunt Sectarij immutando aut abolendo, quae antea receperit nam hoc esset vel ius sibi in Deum vindicare, vel se ipsam erroris arguere sed audie-do lesum Christum, & Spiritum sanetlam , ex voce illorum decernere de sensu

scripturarum, ut diximus supra ex act. Apost. cap. I s. Nec nouum, posse Ecclesiam ad fidem reuocare, quae dubia antea erant. Ete

nim in ipso Christianoruin ortu de si de non erat, eos, qui ex Gentilibus ad Christum accesserat, Circumcisioni subij ci non debere; facitum porro est de fidepol, quam Concilio Hierosolymitano statuerunt cum Spiritu sancto Apostoli, nec

Circi imcisionem, nec coeteras Iudaicae legis partes necessarias este fidelibus; quod antea suerat res perplexa, ut ex dicto cap. I s. aft. Apost. his verbis. Conu nerunt Apostili ct seniores indere de verbo hoc: cum autem magna conquisitio μ' ret, surgens Petrus, cte. Nisi antea incerta res suisset, non conuenissent videre de verbo hoc; sed conuenissent damnare, nec magna conquisitio extitisset.

Est etiam exemplum Sancti Cypriani Episcopi Carthaginen. & cum illos Episcopi censuerunt Baptisma Haereticorum irritum esse, & a Catholicis iteradum ; nec Haereticos tamen dixeris. At si quis post Nicaenum Concilium, post primum Carthaginense , post consensum, iudiciumq. Ecclesiae, hanc Cypriani sententiam laudet: sit ille prorsus Haereticus. Chiliastae priscis temporibus tolerabantur nam & in his Sancti aliquot viri commenti Christi Regnum post supremi Iudicij diem mille annorum in terris: at post Ecclesiae de eo contento iudiciu; quod opinio olim fuit, nunc haeresim dicas.

Tres in Deo Hypostases dicere abnuebat Hieronymus, donec vocis nouitatem probauisset Ecclesia: orat igitur Damasum Papam, ut de tanta re sententia serat: etenim de iure illius erat ostendere virum sint. an non sint illae hypostases;

& idem etiam competebat Concilijs. Nec mirum ex his, si Episcopi, si Apost lorum successores sequantur exempla eorundem Apostolorum : si de dubi js quaerant: si quod Spiritu sancto Duce credendum inueherint, suo gregi Pr

ponant.

Nec minus repugnat in hoc, quod in scholis plurimae sint lites, plurima argumentorum pugna: ut Scotistae & Thomistae, ut ij ab illis dissentiunt 3 quae iudi

ciorum iactantia cum Ecelesiae pace conuenire non videtur. Etenim responde

inus: quae in scholis eo modo Theologi versant, res sint dubiae; quibus creden dis nulla necessitas, rei j ciendis nulla haeresis: unusquisque in suo sensu abundat: nec ex imperio fidei, sed ingenij arbitrio, quae in eiusmodi c5trouersias cadunt, reij cimus vel laudamus. Nec inde inconsutilis Ecclesiae tunica ob huiusmodi licitas lites diuiditur nec laceratur; sicuti&ipse Lucterus, qui initio. Missae p. tronus, mox hostis illius: nunc Purgatorij assertor, mox in illud hostis violentus; cuius denique scripta inter se penitus contraria. Concludamus igitur : ut Concilia vim habeant decernendi Articulum fidei,

SEARCH

MENU NAVIGATION