Petri Petiti ... De sibylla libri tres

발행: 1686년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

modi dc inusitatis aliquam vim agnoscere natura praestantiorem, quae talia moderetur, neque nati, ratibus causis assignare, quae earum potentiam stiperant Z Quo sane tandem Suessanus phido B-phus redre, filii hic Peripateticorum suorum par res mauulti deserere, quam veritatem. Ita enim sermonem de scilitario diuino terminate Verum inter hos ae 'ripateticos hanc Asserentiam 'larbi

immur. Nam Peripatetici EDd seri possepumn naturae t uniuersalis quamparticularis beneficio ' quod Auisenna dilucide exponere enisu est. Nos moin Joanne Baptista ae alia id genus ex di ina sed Hione fantum se censemus: quam Huinam ordinationem licet Ansotelas ignoni uerit, Pi mn cIa lumineno iuniat tradit re i factum Me alia quando inec j non is .nec negauit, cum Mimmoridi minem libro Politicomam primo qnescet Deum

CAPUT XX. Defe ina ad Ottam filitariam indv-

mentis.

SEd de viris illis sanctissimis, quantum iis naritur', quantum n turM uc r Deus facultatis ad virtut em contulerit, Theologis accur tius discutiendum relinquamus. Vt autem suscep tum de Si uitae solestudine sermonem absoluamus, consequenS viiletur ut de ea quoque solitarii din

192쪽

ferentia, quae minus nobilis & bestiam sapit, aliquid pro instituti modo dicamus. Quosdam igitur nasc1 ingenio tam inhumano , vi societatem serre non possint, quos Graeci et aerΘρω- & ιισανθρωπους, hoc est , ab hominibus alienos sabhorrentes, hominum ores, Vocant, militis rerum &literarum documentis ostendi potest. Primum enim Cyclopes occurrunt apud Homerum, serarum ritu in montium speluncis viventes,nutu la inter se societate aut commercio coniuncti: ita enim de iis tradit,

Πωλιν ' αλοχων ουδ' άλληλα ν άλεγουσα. Jus autem dat unusquisque Liberis atque uxoribus e neque se inuicem cununt.

Nos igitur agrestes natura & strinos fuisse, vitae;nstitutum & constetudo indicat; quam ut plurimum ex natura proficisci Galenus in libro quem de ea seripsit, notat. Sed & Timon ille Atheniensis inco albo, uniuersi generis humani odio insignis & nomen adeptus: nam φ ανΘζω- vulgo dictus fuit. Fortassis di Metabus Pri- ernatium regulus, Camillae pater, talis fuit ; de quo Maro in undecimo AEneidos sic: Non sitam tectis vri, non moenibus urbes Accederer neque i e manuι feritate dedisset. Ita enim Seruius exponit: sit qui etiam eum suscia pere voluissent, ille mmen eorum confortia morum feritu e fugisset. Heroicis autem temporibus

Hippolytus Thesei filius intractabili quadam ni

193쪽

xum duritia & torvitate inflexibili fultis memoratur , ideoque in montibus dr locis ibi is venati, bus se exercens hominum congressus fugiebat :qui usque adeo serus & inhumanus fuisse dicitur, ut nullis se mulierum illecebris inflecti pateretur. Quae res illi magnam perniciem attulit insidiis nouercae, ut tragor iiS vulga' ina . Quin ne morte quidem morcs pristinos & solitudini;

amorem narrant deponere potuisse, se i ad vitam postliminiqxeuocatum arte a culapii vixiste exinde semper abstrusum insiluis . , . At Trivia Hino)ίum secretis alma recondit. Sedibus, re Nympta AEgeria, nemorique relegati Soltu i i Euisitas ignobilis ora

Exigeret.

Atque haec istius generis hominum, qui ingenti feritate solitariam vitam sequuntur, exempla attulisse sufficiat. Sed viros huius naonstri reperiri, qui li ominum societatem fugiant & auersen

tur, non adeo equidem admirer; quam nonnul- las in eodem albo feminas extitisse, quae scilicet solae in antris ferarum more viuero vellent. Multo enim mitiore fiunt ingenio quam mares,in bel

luarum etiam genere, Aristotele auctore lib. Histor. animal. cap. I. tum quanto ilS corpus is sirmius quam vixis contingit, tanto minuS Viue-

renos sunt in silis locis & priuatione omnis auxilii humani. Quod tamen aliquae eiusmodi extiterint, exemplo esse potest Atalanta Iasenis filia apud AElianum lib. q. Var. His . cap. I. Enim

uero

194쪽

uero si quae de eius virginis moribus & habitatio ne narrat, vera sunt ; vriis potius quam puellis annumerandam putem. Quid eniim aliud dicam de ea, quae ab infantia lupae uberibus educata, in laxi rit Z Nec dubitem, inter alia agrestis & si xinae indolis argumenta ponere inusitatam Velocit tem pedum , qua feras quoque ipsas cursu assequebatur fit entes , aut irruentes post se relinquebat & frustrabatur. Habebat & in vultu ferinum quid , certe asperius rigidiusque quam 'ferri posset infernina, nedum virgine; tametsi pulchram fuisse& viris expetitam dilianus dicit: inquo aliqua est pugnantia. Sic autem de oris

ραδνὸν sciat ειχεν. . ου uel, ουδεην τ μητροσοῦ , μ, τιτλος τρεφομεν-. id est ,sset i irili s toruo aspectu : quod illi ex vi - ferino ; siquidem V inucunda enat. Puel re qui-Vn Ghil neque molle habuit: neque enim de thalo mo stria Arat, aut more aliarum sub matre cis in nutricis gremio educam sumnt. Merito igituc dissimilis aliis, cui tam diuersa educatio & vivendi' genus contigisset. At Vates incomparabilis haec

omnia in C milia, fera quoque 3 irgine & similia

ter educata, uno epitheto expressit vel serie co-

Turnus adhaec oculos houenda in Pirgine u Timanthis velamen est hoc epithetum, quo a

195쪽

dito plura se animo offerunt, quam Poeta vilis verbis exprimere potuisset.

Simile quid in corpori, habitu & oris essjecultuque Sibyllae fuisse putandum est, quo dc ipsa viiii horrenda dici posset ; tamcisi verbis exprimere promptum non est, sed animo aestimaret licet, quae ad Venerationem visentes impelleret, hymanam fugeret societatem, in antris habitaret, victu non minus diuerso uteretur. Ex quo etiam verisimile fit, & prope adducor ut credam, halicin ordinem potius S classent referendam eorum solitariorum , quos Aristoteles feris comparat, quam eorum qui studio contemplationis secedunt, atque ut deorum Vitam agentes diuinitati; appellatione ornantur. Quae coniectura si cui, magis arridet, non continuo improbare debet

quae supra de ingenii felicitate δε in entis praestat tia in Sibylla exposuimus ; sed cogitare debet, in tam vetustis de ideo incertis neque a quoquam hactenus tentatis , ita nobis esse versandum ut possumus, ac sii cere, si multa hinc inde conseramus verisimilia, atque in medio ponamus doctis&cordatis viris diiudicanda; ex quibus quis . que quod magis placeat eligat. Sicubi enim alias, sic prosecto suo cuique abundare iudicio licet. Solum quid feriratu vocabulo intelligam, nolim quemquam norare. Non enim quam vi tuti heroicae opponit Aristoteles, quouis vitio de-reriorem , hominum humanitatis omnis exper

uum &sula ligura differentium a bellitis di qualis

196쪽

I si

nritas est anilir ophagorum, & si quae aliae nar tiones sine lege, sine religione, solis sensibus br torum imore vicinit , de quibus Aristoteles in septimo Moralium cap. 6 Shd eorum , qui nat

rati animi rigore & torvitate a societate abhor- .ientes vitam segregem eligunt; cumque montium speluncis abditi, vel in ca lapis desertis vagat res, victri infelici utantur, variis cani iniuriis pa- eant, minus tamen morbis vexantur, sed causis externis fortius quam pro natura humana resta sunt: quibus si aliquando laedantur, ac morbos eontrahant, ab iis sponte nulla medicorum ope a cuiasint. Quod esse belluimirntestatur Auen, rois lib. . . Colliget. cap. p. Vurba adscribamet Mutios inuenies complexiones habentes demta , qui ex fortibus aegritudinibus e dunt sine medico

medicina : scut barbari re Anubes, oui in deserto

197쪽

BER SECUNDI sDepatria m nomine proprio Sibysiae

error notatus.

Actenus quae ad naturam sibyllae &

u magis insignes proprietateS attingeis revisa sunt, satis pro in stituto accu

rate exposuisse videor ; restant e.

quaedam & historica, in hoc libro expla-

ternananda: in quibus constituendis multum nego iii habent eruditi, neque conuenire inter se pOS sunt. In hoc genere prima occurrit patria. Nan

qui plures Sibyllas distinguunt, varia ijs oppidet®iones, Vbi natae sint, assignent necesse est Unde variae illis appellationes tribuuntur: Babylonia siue Chaldaea, Phrygia, Erythraea, Colo phonia, Libyssa, atque alia ejusmodi a locis sunt

198쪽

LIB. Ii. CAP. I.

yta epitheta. Nos autem qui unicam fuisse Sibyllam ciniemus, & probauimus, hanc patria sitis. Erythraeam, atque ita appellandam Ostendemus. Primum auctoritate Aristotelis loco saepius iam indicato e Variae historiae libello, qui

inscriptus est λκυμαmων οἰκουοατων admirandaxum auditionum. Quem locum denuo hic legentibus ob oculos ponere nihil vetat: ην Σίβυλλαε ) πολυχρονιωτάτην γενομενην - νον διαμειναι φαειν, ψύαν μεν Ερυ ογ, ira lινῶν την Ιταλιαν κοιτοικοντων Κυριαι γ &c. mam, cum Hu admodum vixerit, mansisse virginem foxum patria quidem Erythraeam, a quibusdam is iem folia incolis Cumaeam fuisse nuncupata . Clarum hoc Aristotelis testimonium est, & quod una fuerit Sibylla, & quod ortu Erythraea. Cui alterum accedit Hermiae philosephi in secundo

commentariorum ad Phaedrum Platonis a quoi gnificatur , & Sibyllam Platoni memoratam in eo dialogo natione Erythraeam fuisse, & Eriphylen seu Herophilen vocataim ἁ-ηγε η Σιβυλλα η ῆς νυν λε M, Eeμφυλη cαλει - ρZης. Idem & Senatus Romam auctoritate ostendi potcst, quem Fenestella, non malus Romanarum rerum auctor, post Capitolii exustionem, in quo reconditi erant Sibyllae libri, his cum aede incendio absumptis, ac instaurato sedificio, cum de Sibyllinis item reparandis deliberaretur, in eam sententiam venisse tradit, ut legati Euthras mitterentur, homines periti &

199쪽

diligentes, qui carmina sibyllae conquisita Ro niam deportarent. Mandata est autem haec pr uincia P. Gabinio, M. Otacilio, & L. Valerio, qui in eam ciuitatem profecti descriptos ibi a priuatis versus circiter mille Romam reportasse di cuntur. Quo patrum consulto & legatione vehementer id quod de Sibyllae patria dixi, cons matur. Neque enim Romani Erythras potissimum ea causa triumuiros illos misis sent, nisi iii dicassent petenda inde cile Sibyllae carmina, ubi natam fuisse perpetuo gentium consentu fama

obtineret.

Neque vero obstat quod Cornelius Tacitus paulo diuersus abit, dum lib. 6. Annalium cap. 12. ita refert: Simul commonefecit, Tiberius iamulta vana sub nomine celebri vulgabantur , --xisse Augustum, quem intra diem ad praetorem umbanum deferrentur, neque habere priuatim liceret. a uod a minoribus quoque decretum emi ,pos exusta ociali vel potius, ut recte Lipsius emendat, ciuili) besio Capitolium, quaesitis Samo, Ilio, Erythris ,per Africam etiam ac Siciliam re Husico colonias carminibus Sibyllae; una se plures fuere; δε-roque sacerdotibus negotio, quantum humana ope potuissent, venis discernere. Et ante illum Dion sus Halicarnassensis, in eandem ferme sententiam scriptum reliquerat, de hac Capitolii conss gratione & versitum Sibyllae instauratione tra

200쪽

hodie extant cammina sunt e pluribus ocis ista coluiitia. Nonnulla ab Italiae urbibus: quaedam hiis ex Assa deportam a nonnulta autem aliunde. Haec inquam, minime obstant: quia non est

ctum sit,inferius silo loco dicemus. Sed neque audiendi, qui hanc Merimis A, vel rpesso, Troadis oppido volunt ortum habu-

, isse ; dictam autem Erythraeam a rubicundo eius urbis colore, vel etiam soli ; ut est apud Stepha nym : M μηοσος et λις Tρίουικη, ἀφ' ης η

δης. id est indipnu modum rubra es humus tota circa , ZMarpessum s vehementer sicca. Sςd haec Diuola sunt&fide indigna. Cui enim unquam homi ni, Vel rei, nomen a loci colore iudi um fuit, cum eius coloris particeps non es et 8 Nam iiq ipse quidem sinus Arabicus, qui vulgo mar i 'brum dicitur, id nomen hac sola ratione ade' ' Plus , quod Vadum subtus rubrum sit,sed quia sal se creditum Git ab ignaris aquam inde colorari

SEARCH

MENU NAVIGATION