장음표시 사용
101쪽
promitti: Alterutra , definitum tempus , intra quod venturus promisi is est, Jesu Nahareni in ite elapsuin elle. Hinc necessaria consecutione colligemus , frustra Judaeos suum etiamnum hodie Liberatorem praestolari, qui Mundo dudum illuxit . II. De primo capite nullum apud Rabbinos veteres dubium fuit; Mecsiam eo Gabrielis oraculo portendi fassi sunt, Rabbi Barachia, in Berechia Rabba , R. Moysis Ben-Nachman in Danielem is R. Samuel in Epistola ad R. Isaac , aliique non pauci a Raymondo Martini in Pugione fidei
memorati . Atque id evincit aperte oraculi contextus integer , modo attentius perpendatur. Is etenim venturus promittitur , qui praevaricati nem consumeret, finem peccato imponeret, deleret iniquitatem, justitiam sempiternam adduceret. Ecquis porro, nisi Messias his Characteribus Sacris in litteris designatus est 3 Iterum is ille promittitur, qui visiones , & prophetias impleret. Quis vero ille, nisi is ad quem ut ad finem Prophetiae omnes diriguntur. Ille demum promittituri qui Pactuin Dei cum hominibus confirmaret: qua nota Messiam saepius indigitavit Isaias , maximo vero capitibus da. & o. - Dinc primo veluti conspectu cernitis, opinor, quam ceca nonnullorum recentium Rabbinorum pertinacia fuerit ; qui, vel Cyrum Persarum Regem , vel Zorobabelem , vel Jesum Josedechum eo oraculo designari laetitarunt , cum ii a sacris istis titulis ab Angelo notatis tam longe absint, quam ortus ab occidente. Quamquam , duplici aliunde capite revinci eorum Rabbinorum cespitatio potest. Pramo , quod nullus horum sit occisus , nec Cyrus , nec Zorobabel, nec Auis Josedech, cuintamen Christus iste, cuius adventum promittit Gabriel, occidendus esset e Post hebdomades sex nta duas occiderer c hristis. Secundo , quod ii tres in vivis essent, quo tempore Danieli visio ista ficta es et cum contra is , cujus naventum portendit Angelus, nonnisi post certas hebdomadum periodos mittendus a Deo esset. III. Jam vero tempus , intra quod venturus promissis est Christus ille, Iesu Naχareni aetate elaphum esse, quod alterutra , potissimumque probationis caput est j bifariam evinco . Primo , ex adiunctis salutaris adventus circumstantiis et secundo, distincta praescriptarum hebdomadum
computatione. Adiunctae certe circumstantiae rem in propatulo ponunt. Is etenim praenunciatus est, cujus adventu cessabunt Uisiones, de Pr
phetiae e at Prophetas cessasse in Synagoga ab ipso Nararent nos ri sae- eulo Judaei ipsi vel inviti profitentur. Quosnam enim Synagogae suae Prophetas ab eo tempore nobis obtrudent Is rursus praenunciatus est, quo occiso, Civitas Jerusalem, & Sanctitaritim dissipandum erat. At utrumque dissipatuin esse sub Vespasiano, & Tito Iudaei plus satis experiuntur , ac dolent. Is venturus praenunciatus est:in cujus adventu deficiet hostia, & Sacrificium: At utrumque defecisse Judaei norimb, qui nullas jam hostias , nulla Sacrificia osterunt et imo eversii Salomonis Templo , dirutoqite Tabernaculo, nullum Sacrificium offerre jam possinit , ut alias me arbatror demonstrasti. Is demum praenunciatus est, quo tandem morte sublato, futura erat in Templo abominatio desolationis ad consulib
102쪽
inationem, & finem iamiae duratura et At & id Iudaei oculis usirpant, ac manibus palpant et Desolatum Templum experiuntur , fatalisque desolationis reliquias circumquaque uti spirantia cadavera etiamnnm Restant: abjecti , despecti, miseri, extorres, sine patria, sine Princiee , sule Sacerdote, sine Sacrificio, sine Templo: Ut plane in iis impletum videamus , quod Christo ad mortem damnato , sacrilego quidem , sed tamen Prophetico ore protulerunt: Sanguis euu super nos set super filios nostras.
Quid ergo in aliud tempus suspiria trahunt illoc idem praefinitum tempus elapsiun esse, aeque evincit septuaginta hebdomadum computatio, intra quas Christus erat oriturus , eoque omnia eventura erant, quae Gabriel Angelus Danieli praenunciavit. Quod ut facilius innotescat, observare necesse est , Septuaginta hebd mades annorum , non dierum hoc loco intelisgie quarum ungulae annos
septein referant omnes vero simul annos quadringentos nonaginta conficiant . In sacris quippe litteris duplex tantum invenitur hebdomadum acceptio, sterum, scilicet, & annorum et Dierum, inquam, ut Levitici. a 3. v. I - Ubi heptem dierum hebdomades a Paschate ad Pentecostem
numerantur: Annorum vero, ut Levitici . a s. v. 8. , ubi septem annorum
hebdomades , ad Jubilaeum definiendum , numerari praecipiuntur: A
merabit , inquit Deus , septem hebdotiadas atrorem, id est, septies septem, P
filia faciunt minor quadraginta novem . . . Sam ctificabi ne annum inqua smum
Porro d erum hebdomadas in Danielis vaticinio nequaquam intelligas ipsi quoque Judaei sponte consentiunt di quandoquidem dierum hebdomades septuagintae , dies dumtaxat quadrangentos nonaginta conficerent, hoc est, menses admodium sexdeclin , quo tamen brevi temporis inte vallo nihil contigit eorum , quae intra septuaginta hebdomades oritura praedixerat Gabriel Angelus. Restat ergo, ut de annorum hebdomadibus Sacrum Oraculum intelligatur. amquam autem in iis Danielis hebdomadibus variae circumserantur Eruditorum opiniones, quandonam exordium duxerint: Aliis earum initium petentibus ab anno primo Darii Medi Persarum Regis , quo creditur pronunciatum Oraculum , solutaque captivitas est anno ante
Christum nostrum quingentestino trigesimo sexto e aliis initium hebd madarum petentibus ab anno septimo Artaxersis Longi mani , quo ab eo Principe diploma regium datum est ad Rempublicam Judaicam reformandam anno ante Christum nostrum quadringentesimo sexagesimo septimo et aliis demum hebdomadum initium repetentibus ab anno vim gesimo eiusdem Artaxersis tangimani , quo reflaiirandae Jerosolymarvenia Nehemiae facta est anno ante Christum nostrum quadringentesimo quinqiragesimo quarto. Undecumque tamen initium septuaginta he domadum petas , eas Jesu nostri saeculo elapsas esse , necesse est et cium nonnisi annos quadringentos nonaginta conficiant e quos ut maximo in excidio prosolymitano evoIutos invenies. Sed etsi ea foret Jiulae orum cavillatorum pervicacia , ut eas hebdomades necdum Jesu Nararent
saeculo evolutas effutirente adeone vecordes erunt, ut dicant, eas nec novstro quidem saeculo effluxisse , quo annos bis mille ducentos sexaginta L a vetam Diuitiam by Cooste
103쪽
quinque ab eo Danielis vatscinio numeramus iid ergo suum etiamnum nodie Liberatorem praestolantur PIU. Non me fugit , fuisse Iudaeorum aliquos, qui, ut laqueum istum effugerent, tempusque venturi Messiae in longum arvum protraherent , septuaginta Danielis hebdomades , non annorum simpliciter , sed decen-niorum esse , dixerint , adeo ut unaquaeque hebdomada septem annorum decades, hoc est , annos septuaginta conficeret et atque aneo septuaginta hebdomades annos quater mille nongentos complecterentur. Scio sui se & alios, qui hebdomades Jubilae una intellexerint: sic ut hebdomadas una septem Jubilaeos, hoc est trecentos quinquaginta anno; involveret et est enim Judaicus Iubilaeus annorum quinquaginta periodus et sic ni septuaginta Jubilaeorum hebdomades annos referant quadrivgentose quinquaginta, silpra vicies centena millia. Scio demum fudisse & alios , qui saecli lorum hebdomades effiitierint, quarum , scilicet, quaelibet septem recula referret et sic ut septuaginta hebdomades saeculoriim annos nongentos , fitpra quadragies centena millia complectiuitur. Quae certe , si vera forent, Messiae adventus ultra Glendas graecas, ut a,int, protraheretur. At dicant fabrelatores nugivendi , qui putida ista commenta vacuo cerebello fabricati simi, dicant, inquam, quonam Scripturarum, aursui etiam Thalinudis exemplo , suas illas decenniorum , Jubilaeorum, aut saeculoriim hebdomades comprobabunt 3 Nullas enim, ut dixi, nisi dierum, Ac annorum hebdomades Scriptura memorat. Sed nec ulla poenes garrulos illos argutatores commenti sui stabat usura et comprehendentur in amitia sua. Enim vero Civitatem, & Templum eversum iri post illas hebdomades septuaginta vaticinatur sacrum. illud Danielix oraculum: Sacrificia pariter in medio postremae hebdomadis abolitum iri praenuntiat et cum tamen peracta sint illa omnia , antequam vel prima saeculonim hebdomada, vel secundae Iubilaeorum , vel decima dec maiorum impleta esset Non ergo Deeenniorum , Iubilaeorum , aut taculorum hebdomadibus intelligendum est Danielis oraeulum. Audiendus longe minin Porphirius Ilidaeus, secta Saducaeus, qui eo Danielis vaticinio implicitus, nec talis commodam, qua elaberettir , viam inveniens, id demum repotat , Danieleni non esse Prophetis adnumeranduin et huiusque vaticinii, qualecumque sit , intelligentiam ad
finem umite saeculi absconditam esse et iuxta quod Danieli , Deo dictum
fertur, Cap. I a. v. p. Vade Daniel, quia elaus fuit A sexatique feramnes Usue ad prasinitI- tempum Porphirium negat Synagoga ipse, quae Danielis librum, non modo ut canonicum, verum etiam ni Propheticlam habet, postremis Capitulis domtaxat receptis i virique Sanctissimi spiritui propheti- eo testimonium perhibet Erechiel Cap. 28. v. v. , tibi ue Rege Tyri per ironiam dicitur: Ecce Iamentior es tu Daniete , creme ferreram non est a coxis:-tim a te. Locns vero Danielis in oppositum productus, centum iugis boum colligatis, nunquam ad praesentem , quam expedimus prophetiam trahererur , ut eius intelligentia ad extremum usque Mundi diem dica-rur abictat ita. Nee enim de septuaginta hebdomadibus illic sermo est, i ed de salvandis in fine Mundi Iudaeorum reliquus, aliisque in vitai R
104쪽
aeternam , alias in opprobrium surrectitris. Imo de septuaginta hebdomadiim revelatione expresso ab Angelo Gabriele dictum es h v. ra. Capitis p. Egressas funi, ut docerem te , ct intelligeres Animadυerte ferm
nem , er intestige visionem. Quid itaque ad finem usque Mundi abscondita diciture Restat recentium moriundam Iudaeorum cavillatio, paulo quidem toIlerabilior, sed quae tamen facile diluatur. Opponunt, scilicet illi, ventura tempora hoc Danielis oraculo promitti , quibus futurum est , ut
consummetur praedaricatio , ct finem accipiat peccatum , ct deleatuae iniquitas , eradducatur iustitia sempiterea: Cum tamen peccata perinde grassari videamus , homicidia , inimicitias , adulteria. rapinas, aliaque id genus vitiorum monstra. Non itaque nostra ista Messiae tempora eo Oraculo praesignata sunt. Uerum non advertunt caeci homines, non eo sensu peccati finem adventante Messia promitti, quasi orto illo, nihil ultra homine; peccaturi sint: sed quod hominum peccata, quae lex vetus hircorum , &taurorum sanguine abstergere minime poterat, haec Christi sanguis elueret , si tamen eo elui , ac emundari homines vellent. Nec mi in boni Medici partes sunt, ut nemo pereat, etiam qui voluerit et sed ut eorum nullus intereat , qui salutaria illius consilia amplecti , & observare voluerit. Non hoc sensu iustitia sempiterna per Messiam adducenda fingi debet , quasi omnes sub Messiae imperio iustitiain sectaturi sint; nullus sib eius imperio siturus inivinis sed quod uberiora , quam olim , iustitiae amplectendae consilia, retinendae subsidia , reparandae remediae humanae infirmitati contulerit. Mosaicae quippe Legis justitia, non plena, suisque numeris absoluta erat i quippe quas multa carnali populo ad cordis duritiam indulgebat s uti vicem talionis, libellum repudii , usuram cum exteris , aliaque non pauca , quae Claristi Lege sublata sunt. Non hoe sensu delenda iniquitas , adventante Mesia , quasi nullus ea aetate futurus esset iniqnus: sed quod chyrogra pluim decreti, quo Mundum universum suis legibus , ac debitis obstrichtim Diaboliri detinebat,
morte sua pro nobis oppetita deleverit et Juxta quod ait Apostolus: Et vo , eum mortui essetis in delictis , er in praeputio emis vestrae , eonvivificamit eum tDIO , donans vobis omnia dae: Sta , delens , quia a retus nor erat , Chroe apbmn deer ri , quod erat contrarium xobo , ct ipsum tulit de medio , a gens illud Cruci. Ad Collossenses 2. v. I S.
U. Succedit nunc demum adierum , quod ipso statim initio spopondimus , Danielis oraculum de Christo , florente adhue Romanorum Imperio mortalibus orituro , unde invictum perinde ero Iesa nostr
argumentum eliciamus. Extat illud Cap. r. , ubi celebre NabuchodoEoris somnium interpretarer Propheta Sanctissimus. Praemittit statim futurum esse, ut attreo NatachodoEoris Regno aliud Regnum argenteum subinde succederet 1 huie tertium aereum , isti demum quartirin ferreum dPost te , inquit v. 3- , cons urget Regnum aliud minus te argenteum X em Remgnum tereram aliis arem, quod imperabit amme a terrae , UT Regnum quartum erit velut ferreum di quomodo ferrum eomminuit, o domat omnia , fle eomminuet,
euaereret omnia haec. Quaenain eo loci Regna notentur di nemo non videt , Primum
105쪽
Primum aureum sine controversia Babyloniorum est, quibus tunc NabuchodonoEor imperabat: secundum proxime succedens velut argenteum Persarum , ac Medorum fuit , a quibus Babylonii sunt devicti stib Cyro e tertium aereunt, quod late dominaturum erat, Graecorum fuit, qui omnia poetae terrarum spatia , Persasque ipsos , ac Medos subegere vibAlexandro et quartum ferreum robore longe praestans Romanorum est; qui Graecos ipsos sub Caesaribus debellarunt. His ita praesarissis , subiungit sacer Vates , & somniorum Interpres , v. D. In Lebus autem Regnorum
illorum fus itabit Dominus C aeti Regnum , quod in aeternum non dissipabitur: ct Regnum istud alteri popula xon tradetur: coemminuet autem, O cems et untisma Regna haec sct ipsum stabit in aureum. Quibus verbis Messiae Regnum designari , veteres etiam Hebraei sponte professi sunt: R. Aben- Era , R. Salomocli , R. Saadia , R. Levi Ben-Herson s ac ipsi quoque Thalnaudis Auctores in
libro Saxhedris Cap. ta Quibus, si forte recentiores refragari vellent, sacris Oraculi; convancerentiit , queis Messiae Regnum caetera consumptum rum , perpetuoque duraturum declaratur , Psal. I- & Iop. Isajae s. deII. Michaeae g. maxnno vero Danielis T- v- IJ. Aspiciebam ego in visione noctis et er ecce cum nubitat c Mi quas filius hominis viniebat , ct usque ad antiquum dierum pervenit et di in conspectu eius obtulerunt eum. Et dedit eis potestatem , di honorem, O Regnum . Potestas e tis potesas a terna, ct Regnum eius, quod non com
Id ergo certissi,ne concIudendum , Messiae Regnum iuxta Danielis Oraculum , florente adhuc quarto Regno , nempe Romanorum Imperio , a Deo fuisse suscitandum ; ut illust ipsum tancem aliquando consumeret. Quae certe in Iesu nostri tempora cadunt, Ipseque tandem Probavit eventus , quo pacto secutis inde temporibus spirituale ejusdem Imperium tempora ici Romanorum Regnum comminuerit , atque contriverit . At
interim ditant amabo, qui suum adlauc venturum Messiam hianti ore praestolantur , qua sorte Reri tandem poterit , ut florente Romanorum Imperio sui illius nondum exorti Messae Regnum suscitetur; clan tot retro saeculis exciderit ferreum illud Romanorum Imperium a Danieletam diserte , tam dilucide praenunciatum FVI. Scio non defuturos etiam ex Christianorum ordine , qui dicant, nomine quarti Regni ferrei a Daniele notati, non Romanorum , sed I agidarum , & Seleucidarum. Regnum intelligi. Sed sit ita, ut lubet aliquibus eruditis qliaestionein Peregrinam ingredi nIlim in qua , qu eumque Iudaei se vertant, causi perinde cadunt. Non minias enim Lagitaruin , & Seleucidarum , quam Romanorum Imperium dudum excidit. Atque ita fieri omnino nequit, ut stante , ac florente Lagida ruin s& Seleucidarum Imperio, illius, quem etiamnum expectant, Messae Regnum suscitetur. Dicam tamen obiter , mimis recte su isse allud a nonnullis excogitatum, nomine, scilicet, quarti Regni ferrei , Lagida, rum , & Seleucidarum Regnum designari. Primo, quia Regnum illud ferreum , de quo Daniel , unictim suit , duo vero Lagidae, re S leucidae Regna tenuerunt . Secundo , quia Regna Lagida ruin , & Seleucidarum Regnum ipsum Alexandri , seu Graecorum ex parte conssam
106쪽
runt: lideoque ad tertium aereum Regnum pertinent , non ad quartum ferreum . Tertio maximo, quia quamvis duo illa Regna sese oppugn&rim , & oppetierint bellis, minime tamen sese mutuo comminuerunt; nec Regnum Macedoniae s quod Alexandri , & Graecorum Imperii caput erat) debellarunt. Cum tamen diserte significet Daniel, futurum esse, ut quartum illud ferreum Regnum priora illa comminueret, atque contereret . Sed id obiter , iam ad mi iturum propius acced 3. UII. Reum me , si intactiim hic praetermiserim Propheta Michaeae de natali Messiae solo vaticinium , quo tam belle, tam egregie evincitur , uod hic maxime quaeritur , praefinita Christi adventus tempora iamduum elapsa esse. Est autem hujusmodi , Cap. s. v. a. Et tu Bethleem
Ephrata partitilus es in mil ibus Juda et ex te mihi egredietur , qui fit dis nator in
Israel , di egre sus eius ab initio , a diebus aeternitatis. Qa I loco Bethleein Ephrata Trabus Iudae viculum ab Urbe Jeros,lyina levio milliario distantem illi natale Messiae solum praenunciari, vetus Hebraeoru in opinio fuit. Unde re Herodi sciscitanti, ubi Christus nasciturus esset, continuo responderunt Scribae , legisque Doetores. In Bethleem u .e , scenem feriptum ess p r Peapbuam cte. , ut apud Matthaeuin legere est Cap. a. v. s. Et alii apud Ioannein Cap. s. v. da. Nonne Scriptura dicit , quia ex femine DaDid , di de Bethleem casello , ubi erat IIoid , venit Christus 3 Quam ctiam Maiorum suorum doctrina in tenuerunt sequiioris aevi Magistri
Thalnaudistae in libro Sanhedris , capite ultimo , & in libro dr Paschate Cap. Ita Paraphrastae Chaldaei, R. Salomoch - & R. David Κinachi, aliique non pauci ab erudito Praesule Daniele Huetio memorati. Quia& Prophetae contextus clamat ipse per sese. Quis enim nomine Dominatoris Israelis , ei, us Cressus ab initio est , di a diebus aeternitatis , veniat intelligendus, nisi Christus, de quo David Psal. Ios. v. 3. Ex utero , inquit, ante Luciferam genui te et Ac Psa l. II. v. s. Permanebit cum Sole , ante L nam in generatione , di generationem: dc paulo infra, ante Solem permanet nomen eius. Hinc autem ita colligo adversus hujus aetatis Hebraeos: Si in Bethleem Iudae viculo Messias nascitii rus erat , stante itaque Bethleemonatus est: itaque ita stulte nunc, de futiliter expectatur, quo ex tempore
nullum iam Bethleemum sub Sole reperire licet; hed ita solo aequatum est , ut locus etiam , ubi fuerit, frustra quaeratur. Sentiunt hujus argumenti pondus Iudaei aliqui recentiores: utque vim eius elidant. reponunt , non Messiae , sed alterius cuiuspiam Dominatoris natale solum a Michaea designari . Sod Sc ii a prosessione Maiorum suorum , qui Oraculum illud ad Christum promissim retulere , procul abscedunt; novisque se laqueis implicant. Quem etenim alterum ex Dominatoribus Israelis dare poterunt, cujus emessus a diebus aeternitatis fuerit, de quo tamen hic Michaeas sermonem instituit 3 Sed inter Dominatores Israelis tres tantum Bethleemi natos observo si cris in litteris; Abelanum Iudicem Israelis , Judicum Ia. Elimelcchiam Maritum Noenis , Ruth Cap. I. Ac demuli, Davidein . i. Regum II. At sunt illi omnes Michaeae aetate longe superiores , ad quos idcirco vaticinium illud referri non potest. Ingentis etiam ignorantiae, ac supinitatis specimen produnt,
107쪽
qui EEechiam Regem indigitari hoc loco volunt: quippe qui Ierosolymis , non Bethleemi ortum habuit; jamque rerum potiebatur, quo tempore oraculum istud Michaeas effudit , ut ex primo Prophetiae versiculo compertum est . Non minoris tarditatis Plenum est, quod alii dictitant, Zorobabelem hoc oraculo praenunciari: tum contra , certo certius sit , eum non Bethleemi, sed in Babylone natum esse , ex quo subinde populum reduxit et idque ipso eius nomine declaratur e Zorobabel esuin idem plane sonat , ac femen, seu filius Balatonis. Quocumque ergo se ver- taut nostroruin temporum Judaei , laqueum non esigiunt.
108쪽
De Chri se , ablato Iudae sceptro , Iudaeis , ac tantibus
oritur s. I. et Plendidissimum Patriarchae Iacob morientis vaticinium tandem attingamus , quo nullum muniendae Christianorum causae luci lantius , nullum revincendae Justaeorum perfidiae effractus sacris in litteris expressim est. Uaticinium illud intelligo , quo vocatis ad se filiis,
Paternam benedustionein largiturus, iisdemque ventura nunciaturiis , ita Iudae fausta ominatus est: Non auferetur feeptrum de Juda , di Dux de foemore vim , donec veniat , qui mittendus est , di ipse erit expectatio Gentium et Genesis P. . v. Io. Hanc quippe quotquot meridiana in luce non omnino cae
cutiunt , Messiam adventasse jampridem , hominibusque meliciter illi inxisse , certissimh colligunt i atque id quidem argumento isto , non longius accersito, non Dialecticae spinis. & tribulis obsito, sed sponte fluentes & omnibus obvio. Non erat auferendum sceptrum de Iuda, & Dux de foemore ejus, donec veniret . qui a Deo mittendus erat: at sceptrum de Iuda iampridem ablatum est , Duces , ac Principes de memore ejuS diu olim deflere e venit igitur ille , qui a Deo mittendus erat. Ueruin est illa Iudaeorum pervicacia , obstinatio, ut quo nitidius , quo splendidius Oraculum est , eo petulantius , audacuisque cavillis , ac tricis nebulas illi offundant , ne ullum indo Catholicat Fidei praesidium re-Petamus. Quare pervicaces , audacesqtie cavillatores duas in classes, ac veluti ordines distribuemus , ut singulos exagitare, atque refellerci commmoditas liceat. Ut enim duo eo vaticinio continentur , is , scilicet, quia Deo mittendus promittitur et Donec veniat, qui mittendue est et & nota temporis , quo is Mundo illucescere debuit, nempe dum sceptrum de Iuda ablatum fuerit , Ducesque de memore ejus imperitare desierint et duas cavillatorum classes invenio. Alii Messiam eo vaticinio promitti dissilentur , sed virum quempiam alterum ; puta Moysem , aut Saulem , aut Davidem, aut Jeroboamum, aut tandem Nabuchodonorarcin sic enim quique pro arbitrao ariolantur, & fingunt. Alii h regione positi , Messiam hoc loco praenunciari cum videant , alia diverticula meditantur sui notatum salutaris adventus temetis diutissime protrahant et necdum sscilicet , de domo Iuda sceptrum ablatum audacissime ponunt. De sinsulis dicemus ex ordine et ac illos in praesenti eventilabimus , qui alium a Messia praenunciari , atque promitti fabulantur et Caeteros de ablato Judae sceptro contendentes ferulae nostrae manum subiicere , exercitare
II. Messiam indigitari hoc Ioco , compertum est , si vulgatam Scripturae Sacrae versionem considamus . Non auferetur Seutrum D Juda , cirmae de foemore e M , donec Demis, qui mittendus est, ct iose erit expectatio pennum,
109쪽
Hunc quippe duae illae notae designant et qui mittendas est et ipse erit expectatis
gentium. Enimvero cum universae propemodiun veteris Testamenti pros missiones eo tendant , ut Messiam a Deo matteudum , eumdemque venisturum fidelibus spondeant e quoticis mittendus antonomas ICos aut ventur
excellentia quadam divinis in litteris legitor, toties Messit; sin d contrinversia designatur. Hinc Moyses Deo lupplicinas, ut Messiam quivit btius mitteret , Exodi Cap. q. v. Tet. Obstero Domine , inquIt s mitte quem missumis es ; nulla adiuncta nomenclatura . Sic Habacuc a. v. 3. vi venturus est veniet , , non tardabit: nec tamen Quis ille sit , Peculiari nomine
designatur. Non absimiliter delegati ad Christum nostram Judaei nomnulsi , ut elimdem interrogarent num forte Messias esset, nec ne , Matth. Cap. II. v. 3. Tu es , Inquierunt , qui venturus es , an alium expectamus p Scilicet , id perspectit in habebant , venturi nomine excellentia quadam , At antonomastice Messiam significari . Sic ergo cum venturum smittendumque promittat eo loci Sanctissimus Patriarcha , illum ipsim , cui hoc nomen antonomasia quadam, S excellentiae inhaesit, compertum est , non alium nisi Messiam sacro illo Oraculo designari Confirmat hoc ipsim nota altera , qua eumdem illiam insignivit Patriarcha Sanctissimus et Et ipse erit expictatio gentium. Eo quippe titulo Mesesiam insigniri , passim sacris in litteris explorata res est. Psael. ar. v. 28.
Adorabunt in conspectu eius immersa familiaegentι- - Hal. 8S. v. q. Omnes gentes di serem e fecisti , venient. Isaiae Cap. a. v. a. Fluent ad eum amnes gentes. Idem CaP. II. v. Io. Ipsum gentes deprecabuntur. Rursus Cap. do. v. s. Ecce dedi tym lucem gentium , ut sis salus mea usque ad extremum terra- Amari Cap. a. v. g. Asorbo gentes , di veniet desideratis cunctis gentibus. Et alibi saepitis . Ut plane Judaeos, non modo caecos, sed & vecordes esse oporteat, qui Messam eo titulo designari, pertinaciter negant in
Nil mimis Messiam hoc loco dest nari , compertum erit, si textum ipsum hebraicum , cui Iudaei tenacius herent considamus , eiusdemque
priscos c Judaeis Interpretes, aliosque, quorum in Sanagoga celebre nomen est , audiamus. Textus hebraicus ita plane ad Iitteram redditur: Non recedet sceptrim a uda , ct Legislator de inter Pedes eius , usque 3 veniat Silae r oe er i et obedientia populorum . Qiae sane , sin minus verba vulgatae nostrae referiint, attamen sensum. Nomen quippe seri statoris , quod habet hebraicus textus, Dueis vocabulo reddit vulgatus Interpres et quia prima Ducis , ac princi pis potestas in ferendis legibus sita est , quibus populum ducit , regit , moderatur. Quod ait hebraicus textus, de interordes eius, hoc ipsum est, quod habet vulgatus Interpres, de Semore ems. Ea quippe hebrascae linguae sanct itas est, castimonia, puritas, ut partes generationi servientes , non ex nomine, sed potius ex situ designet. Quare clam dieendum illi esset, de foemoribus , seu de genitalibus eiur , dicere maluit de intero es eius. Quod subdit, donec Dentat Silah, idem plane sonat, ac qui mittendus est; misi enim idem quod misit. Hinc Natatoria Siloe , interpretatur misis , Dan. Cap. s. v. T. Qllod tandem ultimo Ponitur. Et erit ei obedientia populorum , in id redit , quod habet interpretatio vulgata , in erit expectatio gentium: quia
110쪽
Se illi ipsi populi obedientiam venienti Christo praestabunt , qui ejus alventum expinant. -
. SeptuagInta Interpretes , quorum suffragio Judaei stare , si quis illas pudor est, compelluntur: cum & isti Judaei suerint seni ex qualibet Tri-- selecti, ut textum hebraicum graece verterent sub Ptolom eo Philadebpho annis ante Christiun nostrum ferine trecentis . Septuaginta , In quam , Interpretes eumdem omnino sensum reddidere , qui uni Messarcongruere Povit et Non deficiet Princeps ex uda , di Dux de s moribus eius , d nec veniant , qua promissa sunt ei et di ipse es expectatio gentium . Ecquid enim sibi vult is ud , donee veniant , quae promissa sunt ei 3 nisi donee impleantur pronussiones Abrahae . Isaaco, & Jacobo factae , Genesis Cap. I a. 26. 28. , ut Messias ex illorum semine oriretur Haec enim , ut omnium maxima sunt, cita antonomastich promissa dicuntur , ad quae caetera omnia tamquam ad finem referuntur . . Textus Samaritanus , & ipse pariter a Iudaeis elaboratus , nil minus evidenter Messiain hoc loco designatum confirmat: Aon auferetur Sceptrum de Zuda , , Dux de vexillis eius , hoc est de cohortibus eius militaribus , donec demmat Pacificus et di ad ipsum metiriabuntur populi. Quis ille porro pacificus , ad
rem gentium omnium populi congregandi erant, nisi is, de quo ab Istia
icthun est Cap. s. v. f. Vocabitur nomen eius admirabilis , consiliarius , Deus s
fortis, pater futuri faciat , Princeps pacis et multiplicabitur eius Imperium , di pacis non erit finis i De quo longe ante Praecinuit Regius Vates , PEI. I. v. T. Orietur in diebus eius iustitia , di abundantia paeis, donee auferatur Luna. Et Post Davidcin , Zacharias Cap. p. v. Io. Dissipabitvir arcus belli , o Ioquetur pacem gentibus. Textus Chaldaicus a Iudaeis etiam paraphrasticos adornatus rem extra omnem dubitataonis aleam ponit. Sic quippe habete Non auferetur hambens principatum in rimo Judae 3 neque Seriba a filiis filiorum eius , donee veniat Mesesias , cuius est Regnum et di ei obedient populi . En utique Messiam ex ipso nobmine designatum e cum tamen Paraphrastae illi , & genere , & religione Iudaei fuerint, Ionathan nimirum, & Onhelos. Textus Syriacus haud multo aliter oraculum redditi Non deficiet semptrum de Aida , di expositor de interpedes eius, donee veniat is , euius istud est e di ipsum expectabunt gentes . Quis vero ille intelligendus , cujus proprie est Iudae sceptru in , nisi ille , qui illud aeternum obtinebit De quo Danielis
p. I. v. Ig. Potestas eius potestas aeterna , di Regnum eius, quod non corrumpetur.
Quid plura Ipsum quoque Thalmud Babulonicum, Tractatu Sanhedrin p. o. Messiam nomine Silia ri quod in hedrasco textu legitur , eo Jacobi vaticinio designari disertissimo profitetur. Quaestionem quippe minuens , quodnam sit Messiae nomen p ita respondet: Qui de domo Rabbi Schita
sunt, dixerunt, Silah nomen eius esse: quia dicitur donec venerit Silia. Ad locum sicilicet, quem expendimus , alludit ape i tissime. Ac re ipsa quidem Ra hini veteres poene omnes, Abraham Aben EEra, Davici Κimchi, Sal mon nocti, R. Ioseph in I harin, Abraham Lachistus In libro Jucha- sin , aliique bene plures a Galalmo , & Raynuindo Martini recensiti,. M a MesDipitia es by COOste