장음표시 사용
121쪽
sed de virga directionis, regiminis, imperii jtista, uno verbo, de sceptro intelligere necesse aes . Quod cum ab annis mille , ac septingentis, & eo
amplius ablatum sit , Ducesque de scomore Judae desierint, Messiain diis
dum adventasse, ceriissime liquet.
Hoc idem inficetorum. Rabbinorum interpretamentum explodunt septuaginta Interpretes, quos hebraici vocabuli Sceveth potestatem ignoracse, sudaei non d:cent. Ii quippe vulgatae versionis nostrae sensiun , non in do reddunt , verum etiam nitidius eXplicant , dum vocabulum Seeseth , non Sceptrum, quod figuratae locutionis nomen est, sed Principem simpliciter vertunt: Non desie et Priticeps de uda ,er Dux de foemoribus eius , do ec veniant squae promissa fmt ei. Quibus per omnia consentiunt Paraphrastae Chaldaei, Judaei & ipsi ita vertentes , Non acerram habens principatum ex nomo Judae, donee veniat Messias et Tirali nudis hae quoque s R. Maimonides, R. Bechai, R. Raschi, R. Chas uni, aliique, quos recensere longum esset. Adeo, scilicet, prisci illi Judaei, & hebraicae linguae periti ab eo virgae tribulationis interpretamento nuperrimh excogitato procul aberant.
Sed nec advertunt imprudentes Magistelli , qui hoc nobis interpretamentum obtrudunt, falsum omnino fore Iacobaeum vaticinium , si de virga tribulationis , num ain Judaeis defutura , deque dominatu tyramnico deberet intelligi. Ecquis enim dixerit, Judaeos post istiid Jacobi in rientis vaticinium si ib initis o dominatu . ac tribulationis ulrba perpetu gemuis 3 Certe a Davide usque ad Sedeciam annorum ferme quingent rum spatio regiam potestatem obtinuit Tribus Judae mittissimis tunc , &aequissimis Regibus paritie Iudaica gens nulli linque toto illo temporis trami exteroriim Principii in dominatum passa est . Rursus post Sedeciam , solutamque Captivitatem BabyIonicam sub Reipublicae forma Magnatibus suis paruit Judaica gens, suisque legibus stetit ad Herodem usque annis sipra sexcentis . Errore itaque laboraret Jacobaeum oraculum , fide virga tribulationis veniret intelligendum ' quasi Judaicae gens a tempore Jacob perpetua ad Messiam usque tribulatione iactanda fuisset. Accedit & imid observatione dignissimum et Iacob proximh moriturum, benedictionemque filiis largientem fausta silio suo Judae ominatum esse. Id ejus ad Filium oratio integra diserte probat. Non faustiim pomro , laetiimque sed malum admodum esset omen, si perpetua tribulati ne iactatum iri Judaicam gentem pranatinctasset , donec Messitis Mundo illucesceret, II. Ea itaque statione dimissa , utpote iniquiori, ac male tuta aIliatio se recipiunt. Ii , scilicet, cum promisit Messiae tempora successisse
eerio videant, Prophetarumque vaticinia commodo satis interpretari non possint , ut latim etiamnum errorem in tuto ponant , eo demum conm-giunt , ut dicant, Messiae adventum ob ingentia Iudaicae gentis scelera huisse procrastinaraim ultra praefinitiain, statutumque remptis . Promissi
nes itaque salutaris adventus hypoteticas mille volunt, si neinph pietatem, iustitiamque Judaei colerente quod cum illi non egerint , in aliam tempestatem dilata illoruin liberatio est. Vah pessimam desperaetae causae advocationem l Nullum etenim prophetarum
122쪽
earum vaticinium est , quod imilli exceptaone eur non posset. Et quidem , si quae sunt hypollieticae Prophetiae, certisque conditionibus alligatae , has ipsas conditiones fronte praeferunt , sin minus , alias saltem Scripturae locis conditiones hujusmodi adnotantur. Jacobariun autem , quod expendimus , vaticinium conditionem nullam praesesert 3 nullusque Scripturae sacrae locus proferri potest , unde Illam colligere liceat . Imo coetera omnia, quae venturi Messiae tempus definiunt Scripturarum Or cula, plana prorsus, absolutaque sitiat 3 nulla pendula , aut certis conditionibus alligata. sic venturum illum portendunt Aggaeus, &Malachias stante adhiic Salomonis Templo a Zorobabele instaurato. Post hebdomadas sexaginta duas occidendum Christum, vaticinatus est Danieli nullis plane conditionibus adjunctis, quibus praefiniti temporis ratio Pendula sit. Ut plane perspiculun fiat, Iudaeos desperatae cause necessitate a sonunt istud etagium quaesisse. Et vero is in aliud tempus, quam quod erat in vaticiniis, Messiae adventus protractus est, indigitent ergo Judaei, quodnam illud tandem sit pIncertum illud esse respondent, ni illiinique re ipsa definiunt, quo demum
elapso, Messias certo sit oriturus. In incerto igitur fluetitare necesse est rcumque Deus tot signis, tot characteribus, tot notis salutaris adventus tempora in Scripturis definierit , ne in Messia recipiendo , auscultand que falleremur 3 neve in rei sumna error obreperet, nullum jam certum calculum haberemus , ad quem veri Messiae agnitionem exisere Iiceat ,
divinis , scilicet , consiliis immutatis, rebusque ob scelera sit orum in
incertum tempus procrastinatis, atque dilaetis. Quod quam absonum sit, nemo non intelligit, nisi qui cerebrum in calcaneo gellat.
Quid etiam tam absonum , quam Messiae adventum ob Iudaici popuIi peccata dilatum estutire Id plane perinde est, ac si quis dilatum Medisci adventum obtenderet ob ingravescentem decumbentis hominis aegritudinein et cima contra potius , hac ipsa de causa maturare adventum oportuerit , crescente hominis vitio, atque peccato, an cujus remedium Mes
siam venturum Prophetae veteres Cecin cunt.
Accedit, quod insit perioribus demonstravimus et Messiam, scilicet, non in Iudaeorum dumtaxat, vertun etiam in Gentilium silutem venturum finise. Quae ergo aequatas patitur, ut Gentilium Servatorem ob Judaeorum delicta: procrastinatum existimemus p Qi ita gentiles peccatorum a Judaeis admissorum poenas essent luitur . Sed & qui ista tam fidenter , tam liberaliter fabulantur, rut vaticiniorum vim elidant, recedunt a gregalium sitorum professione. Uulgata qui Mpe est Rabbinoruin opinio, quam etiam R. Juda multis confirmat in libro San- in , corruptissimos fore Iudaeorum mores , quo tempore Mundo Messias illucescet, Doctorumqtie suorum conventus impudicitia infamem fore. Ut quid ergo propter scelera Judaeorum Messiae acuentus dilatus ese set, quem corruptissimis temporibus venturum Rabbini ipsimet profite tur 3 Certe foederatos mendaces non sui tantum , sed & socioruin opor
. III. Unus omnium forsin erit Scripturae locus , quo abuti Judaei pos, sint, Dis ipsed by GO le
123쪽
sint . ut sui im illud de conditionata Messiae promissione figmentiun obli eam. Psalmi scilicet igI. testimonium, ubi Deus Davidi spopondisse te tur, futurum ut ejus posteri Regnum Perpetuo obtinerent, si tamen divinis mandatis obsequerentur: Si custodierint Hii tui testaementiam meim , in restrimonia mea haec , qua docebo eos , filii raram usque infamiam fedetantsuper sedem tuam. At nec id quidem Iudae lim causam juvare potest. Aliud quippe est, tein-
Imo vero usque adeo certo , absoluteQue Perenne Messiae imperium spiri-ritale promisit, ut etiam disertissim8 denunciarit, se Domum Jacob, ac Regnum spirituale in Messia servaturum , tametsi temporale Judaeae N
gnum ob illius gentis scelera eversurus esset. Eece oeuli Domini, Inquit Amos Cap. s. super Regnum peccans, in eonteram illud a facie terra: Derumtamen conterens non edinterm domum facia . Quid hoc Porro , non eonteram domam eo, , nisi Messis Regnum sartum tectilinque servabo, tametsi temporale
Regnumove ipsius ( in spirituale utique commutatum ) in eius semine Christo Domino perenniter servaturum. Ponaem in faeculum Deuti semen esus sin thronum eius scis dies coeli . Si autem dereliquerint filii eius legem meam , in miadiciis meis non ambulaverint di, se Mitias meas prophanaverint, remandata mea nonc odierint: vistabo in virga iniquitates rarisae, Sin verberibus peccata eorum em sericordiam antem meam non dispergam ab eo , neque nocebo in veritate mea et neque nrophanabo testamenitim meum , in qua Focedunt de labiit meis inm Deiam irrita.
raim, ac iusiurandum addiderit Jeremiae Cap. 33. v. 23. Hae dieit Dominus , si irritum potest fieri pactum meum eum dis , repactum meum tam e , ut non sit dies, mnoxia tempore suo; di pactum meum irritum est poterit cum Drata ferbo m o , ut non si ex eo filias, qui regnet in Throno eius. hae verba non de Salomone , ali
ve carnali Davidis filio temporaliter regnaturo intelligenda esse , sed de Christo Davidis filio s inde maximh liquet , quod haec a Jeremiae pros tantur, qui quadringentis circiter annis post Salomonem prophetavit,& omnibus Iudae Regibus iam Mundo sublatis. Qiars noniis bin Iesii n cstro Narareno exitum habuere , de quo Angelus Marsain Uirginem iam loquens , Erit, inquit, Altis, filius: er dabit ei Deus sedem David Pam urit, o Regni e m non dirit finis . Lucae Cap. r. v. 32. Perperam ergo Messiae R gnum , ac dominatum sub conditione promissum dicunt Iudaeorum ali At quid ultra in absono figmento consutando Iudimus operam tiugulum petit ille ipse Psalmi I 3 i. Iocus , quem appellant . Duo quippe
et se it , Me iam ex Davidis semine mittendum, & Remum rex Porale ad posteros transituriim . Primum non modo absolute , pertune brum Coo le
124쪽
tam sib tacramento promittit et Juravit Dominus Daetid , di novi frustrabia
is eum is de fructu ventris tui ponam super sedem tuam . En Primum et tum e Me stigio uibdit alterum sub conditione pietatis , ac religionis posterorum e Si eustodierint filii tui testamentum meum, di testanonia mea haee s quae docebo eos, ct filii eorum usque in faeculum sedebune suo, sedem tuam . Toto Igitur aberrant
ostio, qui, quod de temporali Judae Regno sub conditione Davidi promisti im est, ad Messiae adventum inique detorquent, quasi is noniam seb. conditione promissus esset. IV. Quandoquidem autem Iudaei peccatorum suorum , intibus ir
Dei concitarunt, mentionem ingerunt, adeo ut hac ipsa cie causa dilatum Messue adventum existiment, dispendum causae fecerim, si, quod inde in illos argumentum erui potest , tacitus praetermiseriin . Quaeratnigitur eis, quodnam illud tam grandes taem immane scelus sit, quo in praesentia tenentur . Certe ii nec idola nunc. colunt , nec prophetane in nomine Baal, nec filios Damioniis immolant, nec Deos sibi propriis manibus fabricantur , uti patres eorum quondam alias attentarunt . Eceamen diuturniori servitute premuntur hodie , quam unquam retroactis Saeculis pressi sint , dum Idololatriae crimine polluerentur. Quodnam er go peccatum illud est, quo tantam Nivninis iram suis cervicibus concita-riuat 3 Illud certe is quod IdoloIatriam multis nominibus superat et illud, inquam , quo Messiam Coelo demissiim tradiderunt, vendiderunt, ac Crum ci tandem sustuceriint. Nullum enim aliud indagitare ipsi possunt , quis annorum mille , ac septingentorum servitutem s ne quid de futuro dicamus o promereri potuerant. Vadem hic , testemque habemus Atti sun Cap. a. v. 6. Hac dicit Dominus , super tribus sceleribus Israel , di super
atuor non convertam eum pro eo, quod vendiderit pro argento iustum , O DA-
perem pro calceamentis . Quodnam enim quartum illud Israelis scelus est , cujus causa essectum. ait Amosus , ut illum Deus minime convertat Non aliud sene, nisi Cluisti ad mortem traditio , atque venditio . J sephi quippe venditio , de qua locutum Amosum Judaei respondent ,
ne victi eo testimonio videantur, nec quartum Israelis scelus uiit, nec interminabili servitute punitum. est, sed paucorum dumtaxat annorum,
a Josephi ipsius morte ad exitum ex AEgypto computandorum . Ita quippe quatuor Israelis scelera , totideinque iisdem inflictae servitutes, ac poenae distinguntur. r. Josephi venditio, cujus causa secuta est Captivitas iam gyptiaca. a. Adoratio vituli aurei, unde seciita Captivitas sub manu Assyriorum tempore Iudscum. 3. Occisio Prophetarum , ut de nata Captivitas Babylonica . q. Traditio Chrasti ad mortem , unde praesens Iudaicae gentis dissipatio , dispersio , misera servitus in arvum
obfirmant nihilominus animum, miseram*ie, qua premuntur ubique gentium, servitutem aliunde ortam contendunt, quam ex illata Christo Domino morte turpissima . Tum quod . nonnisi post annos totos ab
illata Jesu morte triginta sex Judaeoruin dissipatio, atque dispersio cadipta sit, haud ita procrastinandii, ac differenda, si in illatae mortis hujus poenain milacta esset . Tum quod mitior. pro sceleris gravitate PQ - o naDisit iam brum Cooste
125쪽
na foret , si verum Christum Dominum occidissent s qui potitia in
id ipsum deleri ex integro meruissent . Quid id, quaeso, per fidem vestram Numquid non Aleis viae patient e
redditor p Eccles s. v. q. Certo diluvium noumsi post annos centum viginti immissum est , quo ex tempore omnis caro corruperat viam suam Captivitas
Egyptica post annos amplius octoginta a Josephi venditione coepta es Assyriaca post annos circiter centum a conflato , & adorato vitulo aureo. Quid ergo mirum, si ad annum post Christi mortem trigesimum sextum Iudaeorum dispersio is ac dissipatro dilata sit, quamquam in tanti sceleris poenam inflicta censeatur Nihil quoque refert, si levior Deicidio iussicetur poena haec , Perperamque inde colligitur , non fuisse illam ad puniendum inicidiuin Jud eis inflictam et cum vix unquam pares delictis poenas temporales ictigat Deus , qui temperatum misericordia iudicium in sontes exercet . Tametsi haud satis scio; durius ne m perfidam gentem animadversim esset, si momento deleta cisset ex integro , quam quod suis pulsa sedibus , dispersa quaqliaversum , ac ilissipata in nepotabus etiam, ac pronepotibus puniatur . Quibus & illud a.dere pra stat , quod ex Augustino docuimus alibi et Judaeos , ita volente Deo , a Romanis vi storibus non esse deletos ex integro, sed cum lucis hujus usura relictos et non utique ad poetis mitigationem , sed ia Ecclesiae Catho-
Iicae bonum , profectiimque credentium . Enarrat L. in Psael. 38. Sunt ergo dat , non fune ores, necessarii me credentibus gentitat. Quare hoo ut demon hi in nobis Deus in inimicis nostris misericordiam suam . In ramis superbia praeim i ferto misericordiam Dam demonstravit oleastro . Eo sano modo , quo Deus , cujus inscrutabilia iudicia sunt, Setinet in miata patientia vasa ira apta in interitum , ut inextat divitias gloria Da in vasa misericordia , qua praeparavit in f riam. ad Rom. Cap. s. v. 22.
U. Iis considerationibus commotus illorum unus , dum has illi in familiari collatione proponerem , quid putatis repositit mihi Z Rem platio foedam dicta , foedam auditu. Respondit, scilicet, ille gemebundus, suspiriaque ex imo trahens, gentem suam dira quidem, ac diuturnae servitute premi ob Iesum Nararenum; non quod ilium morte damnassent, sed quod is homo cum esset, divinitatis sibi titulos arrogarit, seque uti Mescam nefarie venditarit et quam audaciam Deus Zelotes ita malo animo habitat , ut ob idipsum totam Judaicam gentem , unde ille ortus erat, servi tute, daspersione , ac vilipendio damnarii. Sic ille profecto argumentum, quod in ejus caput contorseram, non eludere modo, sed & in Christianos regerere , sibi videbatur. Proh delirum argutatorem l Eccur ergo, si sacros Divinitatis titulos , Messu ue dignitatem sibi arrogavit immerito Iesus noster, Iudari tanti sceleris poenam luerent s cum illi ob id ipsum an Illum animadverterint , illum damnaverint, Cruci suffixerint 3 Illi enim ipsi sunt , qui Pilato nullam in ipso mortis causam invenienti su
clamarunt et Issos habemus legem , di fecundum ligem debet mori , Pia filium Dei
se fecit. Non esinendi ergo , sed magno premio afficiendi usii essent, qui suas in ilIum partes tam religiose linplevissent, & affectatae divinitatis poenas ab impostore exegissent. In Christianos longe venus Dei fia-
126쪽
ror exarsisset , qui nefarii impostoris partes secilli, divinitatis titulos in eo venerantur. Iis ii servitute, dispersiones vilipendio damnandi ellent, qui in sceleris panem veniunt, Jesumque NaEuenum talem habent, cinlunt, adorant, qualis ipse haberi voluit. :Haud ita blasphemum videri poterit prisci cuiuspiam Iudaei Respon
sum, qui suae licet synagogae honori consultum iret, nullo tamen Iesum nostrum onerabat probro, dum diceret et nihil cum Jesu Nararenonabere commune suam illam , 'na premuntur ubique gentium , miseram servivitutem , nec in sceleris alicujus poenam illis a Deo esse inflictam di sed
in maius divini erga ipsos amoris argumentum , Quos enim amat Deus , fuit , in eastigat, Apocat. Cap.3. v. IA Ac quemadmodum via impiorum pro ieratiar interdum s Jerem. II. v. I., ita nil mirim, si rebus adversis premantur & iusti saepe numero . Eo vel maxime , quod si poenae loco inflicta esset Judaicae genti servitus adeo diuturna , consuetas iustitiae leges
Deus praetergressiis esset, secundum quas visitat peceata patrum in filios , in tertiam dumtaxat , , quartam generationem a Numerorum Ig. v. IS. Judaei enim ad centesimam usque generationem adversis urgentur rebus sexilioque damnantur
Uerum quantum alter Servatori Christo, tantum iste justo Iudici Deo iniursus est. Etsi enim histos, quos alligit Deus , poenis quandoque cor
poralibus afficiat, atque ad cerriun tempus, ureosdem emendet, ac Pr
bet magis et spiritualibus tamen , iisque perennibus numquam a digit is Judaei autem non corporalibus dumtaxat poenis, sed & spiritualibus f nec temporalibus modo , sed dc Perennibiis assiciuntur et, qualis profecto est Templi, Sacrificii, ac Sacerdotii laetiira ad finem iisque saeculi duratura et quae ipsoriun servitutis , atque exilii pars maxima reputatur . Alia quoque Poenarum, quae toti Iudaicae genti, aliae eariim , quae privatis in guntur, ratio est. Cum etiam bonorum temporalium copiam, & ubertatem Iudaicae genti spopondisset Deus , si traditam sibi legem religiosδservaret et divinae plane fidelitati repugnat , aerumnis, atque miseriis temporalibus obrui gentem integram, cquidquid privatis cauu contingat) nissi in generalis cujuspiam sceleris poenam . Neque vero statuetas justitiae leges praetergreditur Deus, dum Christi Crucifixorum sceliis ad cente mam usque fenerationem castigat - castigabitque ad millesimam iam . Quia quanditi peccatum patrum affectu perseverat in filiis, tamdiu justhcastigatur in eis nullo praefinito veniae tempore . Sic autem hac etiam ditate Judaei aflecti sint animo, ut Christum iterato Criici suffigerent, si forte in illorum manus incideret. Quid mirum ergo , si illos paterni etiamnum sceleris poena maneat VI. Postulat pertractatum hactenus tribus Exercitationibus amabmentum adversus Judaeos validissimum de Iudae sceptro nusquam , d nec Christus advenerit, auferendo s ut qiud pudae nomine intelligi debeat inquiramus. Sunt etenim Christianis inter, ae summo Catholicos viros Cui uda vocabulo specialem Tribum Dda notatam existiment et quasi sola haec ad Christum usqne supremam auctoritatem o tinuerit. Aliis lata nomine, totam pronuscue Indaicam gentem intel-
127쪽
rvorum EXEMITATIO DECIMA UINTA
Iigi volunt; penes quam suprema potestas ad Christiim usque constiterae . Quid quid ea in re definire libuerit, perinde causa Judaei cadent: cuin, I si nostro adventante , non modo specialis Judae Tribus, sed & tota promiscue Iudaica gens suprema auctoritate exuta sit. Unde ea intacta controversia, ad alia progredi animus erat. Veruin quoniam non incuriosa quaestio haec est, quaeque non parum lucis asseret vaticinio Deo o, unde invictum adeo contra Judaeos momentum delabavimus r idcirco in earuoque pertractanda industriain nostram, ac diligentiam exercendam , icavimus . Erit itaque sequentis Exercitataouis Argumentum .
128쪽
De Judae sceptro : Privatae ne Tribus fuerit, an totius iudaicae gentis y
I. D Ost Iudaeos ceIeberrimo Jacobi morientis Oraculo repressos diu s1 ac debellatos , cum nonnullis Christiani nominis Professori-hus congrediendum nobis est et qui tametsi , & impletum Oraculum , de ablatum dudum Judae sceptrum probe noverint i quid tamen Iudae n mine significatum voluerit Patriarcha Sanctissimus , non omnino inter sese consentiunt. Sunt etenim , qui totam proiniscue Judaicam gentem designari volunt suprema auctoritate potituram, donec dentissus Coelo Messias Mundo illucesceret et alii peculiarem Judae Tribum notatam exi stimant, tamquam unicam supremae inter Judaeos potestatis haeredem ad tempus usque Christi Domini regnaturam. Quin dc hoc ipso secundo in Ordine non desunt , qui peculiarem Judae Tribum , non homines ipsos a da prognatos intelligant , quos ad Christiim usque regnaturos diverit atriarcha Sanctissimus , sed Judae sortem , seu possessionein , ac regi nem, quae in terrae promissae partitione Judae Tribui obventura erate tit nimirum pronunciati vaticinii sensiis sit et non ablatum iri Sceptrum de Iuda, hoc est, Regni sedem futuram in Tribu Juda , seu in sorte Tribus Judae , Jerosolymis, scilicet, nec inde auferendam ( quicumque tandem ibi principatum obtineant ) donec Christus advenerit. II. Quam procul a vero aberraverant, qui postreinam illam explicandi vaticinii viam aperuere, inultis evincere non est opus. Patet res ipsa per sese. Duo quipph coniungit vaticinium Jacobariun et non auferendum sc pirum de suda , & Ducem de memore Judae non defuturum .. donec Christus advenerit. Si erino Judae nomine peculiarem Iudae Tribum Jacob voluit intelligi, ut illi quidem autumnant , non sceptrum ita Can ejus dumtaxat sorte duraturum Portendit a quibuslibet obtinendum, sed sceptrum pori s a solis ' Iudae posteris , ex eliis , scilicet, memore' orituris ad Christi usque tempora possidendum. Huc illud adde: acceptam eo sensu primam illam Jacobari vaticinii partem falsissimam fore. Nec enim toto Judicum principatu , qui annos obtinuit trecentos se se inta quinqtie ei nec Saulis aetate , qui per annos quadraginta regnavituper Israelem , Regni sedes in sorte Tribus Juda semper fuit, inulto miniis Jerosolymis hubstitit. Sed neque quo ex tempore in sorte Juda sac prosolymis constituta est Regni sedes , ibidem ad Christum usque
Perennavit , quae Per annos septuaginta fuit in Babylone , regnantibiis illic Ioachimo , de Sedecia . Nec omittendum , impletum non iri ea in hypothesi Sacrum oraculum , dum ad Herodem translatum est se pirum e Chin de tunc quoque in sorte Tribus Juda , ae Jerosolymis P
rennaret Regni sedes et tibi fixam Herodes habebat Regiam , non, se sac David , illiusque nePotes,
129쪽
Illud vero, quod ad eam interpretationem cohonestandam obtruditur , indignum est , ut refellatur a nobis r in id , scilicet , Intendisse Davi-dem , dum ait Psal. T. v. m. Repulit Tabemaculum laseres er Tribum Ephraim non elegit , sed elegit Tribum A a montem Sim , quem dilexit. Quasi vero de
Regni sede i natur illic Regius Uates , quam in sola Tribu Iuda estic Jerosolymis fixam voluerit Deus et ac non podius de Areae foederis , quam de Silo Ephraimiticae Josephi Trebus Civitate transferri volnit , ut in Templum seroselymitanum tandem aliquando inserretur, ibidemque custodiretur.juxta quod ibidem v. m. dscitur Repulit Tabernaculum Silo , Tabernaculum Dum , ubi habitavit in hominibus . Qiiamcitiain, etiam fide Regni sede , quam Jerosolymis fixam manere iuvisset Dens , locutus esset Regius Vates , quid inde , ouaeso , colligeretur , id unum Judae selio promisisse Iacobum , non defuturam in ejus sorte Regni sedem a
quibuslibet Tribulibus occupandam 3 III. Ea igitur eliminata sententia, quam primus omnium, si bene con-iscio , Perreritis invexit, multisque subinde pigmentis obduxit Bonfre-rius et eo difficultatem redactam video , num Judae nomine tota Judaica gens, quae ab ipso nomen accepit, an vero. Hevilaris Judae Tribus imtelligeneta veniat in vaticinio Iacobaeo Editia in re, ne diutius in dimine haeream , iis me libenter assentiriteor , qui Jacobi inorientis Oraculum , non de sola Judae Tribus sincipibusque eo genere ortas intelligendum opinantur 3 quasi poenes il-s solos Judaeae sceptriim ad ortnm usque Messiae perpetuo steterit et sed de tota Iudaica gente , quae ad Christum usque supremum in suos imperium ita tenuit , ut ex quibuslibet Tribubus Principes suos indiscriminatim habuerit . Ita sane Ecclesiae Patres eommuni poene calculo de nsunt i ita Judaicae gentis historia prorsus evincit verumenimvero antiqni poenh omnes Ecclesiae Patres , qui Iudaeos argumento ex celebri Iacobi morientis prophetia delicto exagitarunt , nempe S. Iustinus Martyr in dialogo cum Tryphone Iuda o et S. Athn- nasus lib. de Incarnatione Verbi Dei: S. Ioannes. Chrysostomus homiliae . in Genesim: Eusebius lib. 8. Demonstrationis Euangelicae, & Iib. I. Historiae Ecclesiasticae Cap. 6. S. Ambrosius lib. de Benedictionibus Patriarcharum Cap. g. t S. Augustinus lib. I S. de Civitate Dei Cap. s. TCyrillus Alexandrinus lib. v. Glaphirorum in Genesim e Theodoretus Quaestione pariter in Genesim rata Ii, inqnam is omnes Ecelesiae Pstirex sceptrum de uda ad Christi Domini ortuin propterea non dies ecisse asi riint, quod Iudaei usque ad Christi Natale principes ex gente suae , ex genere suo semper habuerint di non quod ad id usque temporis penes unam Judae Tribum steterit siprema potestas in Oraculum igittir lac baeum ad totam Judaicam gentem , nota ad unam Judae Tribum reserendum existimarunt,
Id Judaicae Gentis historia ex sacris Iitteris petita multo IucuIentiuLevincitet quae a pronunciato celebri illo oraculo ad Christum usone muleos Iudaicae genti Principes , ac supremos Dominos praesulae tradix
ex aIlla a Juda Tribubus oriundos . Plane uia huic oraculo veritas millis Pacto Disit sed by Cooste
130쪽
dicto eonstaret, si de sola Tribu Iuda veniret intelligendum. Ora Iunienim iussit Patriusta Sanctissimus in AEgypto degens, atque extremis vim tae metis admotus Porro ab ejus obitu ad Dauietem usque non paucos
Iudaicae genti praefuisse liquet, qui Iudae Tribules nequaquam essent. Ut
enim totum AEgyptiacae servitutis tempus omittamus t quandoquidem
sui tunc juris Hebraei non erant , sed Agyptiis parebant Regibus ubi erimum soluta captivitate AEgyptiaca sui iuris es isti sint, ceperuntqtie a propriis mutis suae Ducibus regi s Moysem primo , tum deinde Iosue Principes habuere , non illos profecto cie Triuii Juda ; cum is de TrisDii Levi , iste de Tribu Ephraim originem duceret. Iis fato sublatis sterraque promissiovis ab Israelitis occupata , sectita est judicum dominatio. Fuerunt illi numero tredecim , qui trecentis , & amplius annis Iudaicum populum cum summa potestate rexerunt. Ex iis autem duo
dumtaxat ex Tribu Iuda prognati fuere , Othoniel , dc Abesan s caeteri ex quibuslibet aliis Tribubus oriundi . Iudicum principatui successit Re- iuin imperium in Iudaicae gentis regimine. Regum vero primus Sauluit de Tribu Beniarn inest huicque demum successit David, qui Regium
sceptrum in domum Tuda , o qua ille ordiis erat, Primum incillit. Non ita e Penes unam Judae Tribum Iudaicae gentis stetit Imperium . Iv. Haud me fugit responsuros aliquos, Iacobaei oraculi sensium esIe , nusquam sceptrum de Domo Juda defiiturum , ex quo primum in illam induinim esset , non ex Sio tempore Gracillum fusum este atque icti co non inquirendum , quinam ante Davidem fidaeis praefuerint; nuinne ii omnes ex Tribu Juda originem duxerint et, sed quinam Davidi successerint , num illi deinceps perpetua successione ad Christum usque se strum in Iudae Tribu servarint. Uerum praeterquam ea exponendi vaticinii ratio,& violenta videtur, & Patribus ex diametro aciversatur, ne dum tamen eorum opinionem in tuto sonit , qui Iudae Tribui perenne sceptrum post Davidis tempora concreditum arbitrantur. Quamquam enim , Davide ad Dachimum, seu Jechoniam, & Sedeciam usque, imperturbata nepotum serie , Judaicum sceptrum suingentorum circiter annorum spatio in Iudae Tribu perennarit: extincto nihilominus Jech nia in Babulonica captivitate , sceptrum ab ea domo recessisse , certissimum est. Id evincit in primis tremendum premiae oraculum in Ach
niam pronunciatum in ejus scelerum execrationem Cap. 22. v. 28. . -- quid vas fictili , atque contritum mir iste echonias p Numquid vas absque omni v Iuptate t Quare abiecti sint, ipse , in semen eius, em proiecti in teream , quam
ignoraverunt. Terra , terra s terra, audi sermonem Domini: saee dieit Dominus smribe virum istum sterilem , virum , qui in diebus suis non prosperabitur et nee enim
erit de femine eius vir, qui sedeat super folium DOid , di potestatem habeat ultra uda. Atque ita quidem probavit eventus et quamquam enim octo filios habuerit Iechonias , qui lib. I. Paralip. Cap. 3. v. II. recensentur di Salathiel , Melchiram is Phadaia, Senne fer, hemia , Sama, di Nadabia 3 nullum tamen illorum Regni successorem obtinuit. Quin & ipse Zorobabel
nepos eius per Salathielem prognatus populi quidem e captivitate redu- 'cis ductor fuit, nullum tamen habuit principatum, sed in Jesum Iosedech Diuitigod D, Cooste