Exercitationes historicae, criticae, polemicae, de Christo, eiusque Virgine Matre. Quibus Iudaeorum errores, de promisso sibi liberatore, ... Habitae in Academia Patavina, a F. Iacobo Hyacintho Serry ..

발행: 1719년

분량: 510페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

241쪽

scripsitque, tam curiose, quam eleganter , inhil de prodigiali illo sonte vel leviter innuit , quem certo testis oculatus novisset , si ad Bedae usque tempora perennasset. Sed nec Beda ipse, qui huiusce portenti testis etsi

parum idoneus vulgo producitur, fontem e petra miraculo natum dicit dised rem simpliciter narrat , ut nihil in ea Prima scaturigine prodigiale

ex ejus narratione colligere liceat et Petra, influit, iuxta murum cavata primum Domin et Corporis lavacrum de muro aetissam suscipiens hactenus fervat et quae , si qua fort3 occasone, vel ladustria merit exhausta, nihilominus continuo eum re est, sentant a fuerat re ma , redundat. Non itaque Beda iudice prima fontis scaturigo , sed illius , si forte exuuisset, restitutio prodigialis habenda est . VII. Nunc in illud majori cura , maiorique studio inquirendum est nascentis Christi prodigium, quod uti in eius gloriam maxime cedere vissum est, ita maiori constantia a pleris'ue auctatur, defenditur , vindicatur: a Nicephoro lib. r. His . Cap. IT. , a Sinda in Historia V. Augustis , , Cedreno in Compendio, a Barcinio in Apparatu ad Anna Ies Ecclesia thicos . Prodigium illud intelligo, quo Christus naetus priscis Gentilium oraculis, ac maximo Apollini Delphico silenti tun dicitur indixister ut plano Christo nascente derepente conticuerit, nec ultra quaerentibus usitata responsa dederit. Cuius rei tam insolitae causam , cum ab ipsemet Apolline quaesiisset Augustus , illud demum de Tripode responsum acceperit , non satine quidem, sed graece .

Me puer Asebraeut Divos Deus ipse gubernans Cedere laco ubet , tristemque redere sub Orcum. his ergo de ne taciti discedite notris.

Fateor , me tanto prodigio fidem dedisse aliquando , summorum virorum, a quibus traditum es , auctoritate delusum t at re Postmoduin P nitius inspecta , ac maturius examinata , deprehendi , ei te falsissimum Sive enim factam primum in priscis Oraculis, ac praesertim Apolline immutationem, obscurationem, remissionem spectes, unde paulatim a prs--1 apud Gentiles existi inatione deciderant di sive illorum integram defectionem , cessationem , intermissionem attenderis, cum, scilicet, penitiis conticuere; non a Christi Nitali, sed aliunde petenda origo est. O scuratio siquidem , atque remissi, diu ante Christiim annis amplius sexaginta originem habuit et integra autem desectio , ac cessatio longe post Christiun , imo post annos a Christo nato circiter quadringentos . Qua

duo ubi semel in aperto fuerint, ruet undecumque jactata fabella de silentio falsis Gentilium oraculis indicto nascente Christo. VIII. Ac primum quidem quod attinet, perspectaim est, jam ab ipsa

Ciceronis aetate annis ante Christum natum circiter sexaginta, ac diis ante minori in praetio esse coep: isse Delphicum Oraculum, quod minorem in eius responsis veritatem experirentur ipsimet Ethnici. Constat id ex Quinto Ciceronis fratre , apud Ciceronem lib. I. de Divinatione ita linquenter Niam iam illud oraculam Delphis tam celebre , o tam eletriam finset, nisi omnis aetar Onameorum illorum veritatem esset experta. Jam diu idem non fuit. migitur nune minore gloria est , quia miniis oraculorum veritat excellit ; se tune di nil

reuma veritate , in tanta gloria xon fulset . Cur Porro minore veritate iam

242쪽

TRIGESIMAS ECUNDA . et as

Hinc starent oracula illa rationem inquirens , non aliam esse , ait, nisi quod vetustate loci evanui siet salsus ille terrae anhelitus , quo solebat antea Pythiae mens incalescere. Hanc ipsam diidum factam in Delphicis oraculis immutationem agnoscit Cicero ipse lib. a. de Divinatione . quamquam allatam a Quinto rationem minime probet e fieri non posse, inquiens, ut Divina vis, qualis profecto fatidica erat , Ioci vetustate evanuerit . Sed & insuper alteram inductam in Oraculis mutationem, & obhirationem agnoscit; quod non ultra Carmine redderentur ut antea, sed prosa, solutaque oratione, quae res Appollinem in contemptum adduxisset ob id maxime , quod adstrictus numeris ferino Deorum proprius esset. Hrrhi temporibus , inquit Cicero , am Apollo versu facere desierat Cur clo modo am Oracula Delphis non eduntur , non modo nostra aetate , sed iamdiu , ut nihil pssi es contemptiust Si qua ergo Oraculi Delphici obscuratio , & immutatio fuit, haec non a Chrasti natali , alliusve occasione, sed diu ante originem habuit. Quae prima asserti nostri pars est. IX. Sed nec penitus silvisse post Christurn prophana Gentilium Oracula, s quae pars asserti nostri altera est ac in illis maximh Delphicum

illud toto orbe celeberrimum , sexcenta momenta evincunt, ac ipsius etiam Plutarchi suffragiuin , quo nonnulli perperam abutuntur . Quam quam enim peculiarem Tractatum de Oraculiarum desecta adornarit sub Traiano Imperatore , suo solo Inspecto titulo , plerique deluduntur , ut ea omnino, ac penitus defecisse tibi persuadeant; si quis tamen Tractatum diligenter evolverat, expenderatque, nullo negotio deprehendet , Oracula ex parte tantum defecisIe tunc, ac substitiste ex iis aliqua; atque in illis maximh Apollinem Delphicum , qui sua etiam tunc responsa Consubtoribus redderet, etsi minore 2uam antea celebritate , atque frequentias quod ad praesens institutuin nostrum abunde iussicit. Plutarchi disertissimae

verba sunt et Odeamus oracula , qua in his finit locis , obsolebis; at te adeo duo has, aut tribuc exceptis, omnia defeeisse . In iis porro exceptis Delphicum Apollinem fuisse, c quod hic maximo quaeritur qui etiam tunc Consultoribus responderet, manifestissimum est; subiungit enim paucis interiectis e

Pe quam Dei voluntati Graecia urbibus crevit , di Deus Apollinis frequentari hominiam evia coepit, duabus usi sunt Vatibus, qua piam vires as cortinam federent , erat qui etiam tertia de nata, tamquam asdem iis . Nunc anica est Antistita: neque in-ecamus di cum elut opera C fultoribus fusciat. Nan igitur incusandat est Apollo ;dioinatio enim , qua reliqua est, omnibus sincit, ct anumquemque, aftotum quod

voluit , dimittit. Et Tractam sequenti , qui peculiariter agit de Inscriptione templi Delphici foribus adscripta, ita habet et Apollo nHer , eum

di e tates vita incidentes sublevet, atque dissolvat, edendis Oraculorum responsis geas tamen, qua eirca doctrinam funt , relinquit , O proponit excutiendas ei animi

facultati , qua studio sapientiam sectatur . Extabat ergo etiam Plutarchi aetate, ac sub Traiano Imperatore Delphicum Oraculum, suaque Co sultoribus responsa dabat , quanta sublevandis vitae dissicultatibus abunde iussicerent. Non itaque nascente Christo Domino penitus conticii erat.

. Quare duin legimus apud Juvenalem, Satyra c. De bis Oracula e mis, & apud

243쪽

ar EXERCITATIO

ti apud Lucanum lib. S. Lelphica sedes pluit , ad sensum Plutarchi, qui geLucano, & Juvenali superstes vixit , intelligendi veniunt et siluisse nimirum , atque cessasse Oracula standi ea celebritate , Consultorumque frequentia, qua antea fundebantur 1 dum vix tres Antistites implendo muta fieri satis ellente non omnino tamen siluisse , atque cellasse , quandoquidem una saltem Antistita, teste Plutarcho , ad corianam sedebat , quae propositas dissicultates ditatuebat. Aut certe celsa se Oracula Delphiae, dixere Lucanus, & Iuvenalis ad certum tempus , dum Nero Imperator , teste Dione, & Pausania, Delphicum Templum statuis, ac redditibus spoliavit, multorum hominum caede Polluit, violavitque 3 ita tamen ut subinde in statum prastinum redierint timuersia . Quamquam tamen si Iuvenalis, & Lucanus conciliars cum Plutarcho non sient, nemo non videt, in ea opinionum dissensione Plutarcho rem totam ex Instituto , ac pro

Philosophi, S: Historici munere pertractanti potatis standum esse , quam Poetis, rem obiter, ac solita genti huic licentia insinuantibus. Maximo cum & hac ipsa aetate , qua florebant , ac secutis Inde temporibus data Delphica oracula bene inulta Scriptores alii contestentur . Quae res statuitan a nobis assertionem, non cessasse prorsus Oraculum Delphicum nascente Christo magis , magisque confirmat : estque idcirco diligentius demonstranda .X. Suetonius in Nerone Cap. M. conceptissimis verbis habet et Eum .eonsulto Delph:s Apolline , eradmisset Sotuagesimum , ac tertium annum cavendum simhi esse , quod ita intellexit Nero , quasi eo demum vitae suae anno obiturus esset. Cum contra de aetate Galbae dixisset Apollo ; a quo nimirum septuagesimum tertium annum agente Imperium Neroni ereptum est. Philostratus in vita Apollonii Tyannaei, qui Domitiano Imperante vixit et Apollonius , inquit , invisit omnia Gmecia Oracula , maxim/ vero Delphicum n Dodonaeum , ct Amphiaraeum Tum multis interiectis et Apollinem Delphicum adeas in media Graecia oraculi ut rem e paucis verbis, ut ipse probabis, Consultoribas respondet , nullis prodigiis editis; quamquam O Parnassum concutere , Castalios fontes in vina vertere , facillimum ei fuerit. Verum GD cmpliciter narrat, nee tristili is potentiam ostentat.

Dio Chrysostomus , Adrianum Imperatorem Oraculum Delphicum

consuluisse. scribit, responsumque tulisse obscuria in admodum, & intrimeatum. Quodnam vero fuerit illud, nullam legere contigit. Spartianus rem narrat lepade festivam , scilicet, cum extincta utro que Antonio de Imperio contenderent Severus Septimus . Descennius NMger, Clodius Albinus s a Delphico Apolline quaesitum eo et quis horti in

melior Reipublicae futuriis videretur 3 Ad quod alle simplici carmine res. Pondite optrixus est Niger, O bonus Aser, pessimus Albus. N:gri nomine Pescennium Nigrum intellige ris; nomine Afri Severum Septimum ex Africa Orsundum s Albi nomine Clodium Albinum. Interrogatus subinde , quis horum futuriis esset Imperator 3 Respondit: Aser mi, Nigri farguis funde tur , di Albi et atque ita res accidit; Severus ensin patria Aser imperium obtinuit, Pescennius Niger , & Clodius Albinus terro perierunt.

244쪽

'TRIGESIMA SECUNDA . 22s

tisse oraculum Delphicum, siaque , tametsi fals, , responsa dedisse , profitetur. Notat enim: Apollinem lub id temporis, hoc est, sub initiis Coia stantini Imperatoris, Apollinem, inquam, ex antro quodam , di tenebricoso

recesscs mn ex Sacerdotis ore orae um clud dedisse e pustos , qui in terri vers Hamtur , impedimento ipsi fuisse , quominus vera loqueretur e re propte, ea falsa bracula

ex tripode edita de . Oracula ergo reddebat etiam tum, laineis falsissima :quod instituto meo probando, coi firmandoque perinde est. Absit enim, ut vera semper oracula ab ipso reddita putem , etiam dum floreret maxime . Satis mihi est, si qualiacumque illa fuerint, ea toemen ad Constantinum usque reddita milIe convineam . Post haec , Delphicum Apollinis Templum expilari iussit Constantinus , uti laudatus narrat Eusebius lib. g. de ejus vita Cap. ar. Non id tamen obfuit, citioin mus pos Constanti-mun ipsum Iulianus Apostata, cuin bellum meditaretur in Persas, eum dem cum reaiquis oraculis consuluerit, grataque, taliaetsi falsa, responi exceperit. Testis mihi sit Theodoretus lib. 3. Historiae Eccles Cap. Id.

tequam ama fismeret, inquit ille , misit nuncios at Debbos , ad Delum , et D donem , ad alia denique oraeulorum lora semeitatan Vates e utrum helium ei fiereum dum sit i Ilii autem bellum fuscipere .ubent, miliem, ut vimriam , falso caemen sconfossis enim Julianus in praelio, paulo post male periit. Nuin alia secutis temporibus responsa dederit Apollo Delphicus, haud satis scio, id tamen non dubitaverim affirmare, nulla posterioris aevi, &a sacris , & a prophanis Scriptoribus memoriae commentari . Ut plano ultima verba, ae liummum vale Juliano Apostatae dedisse videatur, anno post Christuin natum circiter quadringentesimo. Ex dictis hactenus cernitis, opinor, quantum illi I vero aberrent, qui

silentium Apollini indictum dictitant nascente Christo, ultimaque rem sponsa Augusto Imperatori reddita fabulantur 3 quae nonnisi post ann quadringentos Iuliano Apostatae reddita sunt. Quamquam & alio ex capite in sumum abrat tota illa consulti ab Augusto Amalinis fabula. Quod

nempe nobis Imperatorem Augustum exhibeat , qui praesens Delphis Apollinem consulat, puero hebraeo , seu Christo iam nato , quaeratque ex eo tanti silentii caulam. Puer enim hebraeus , seu Christus anno Imperii Augusti r. natus est et Augustus vero post annum Imperii sui a I. , quo pridem in Graeciam perrexerat, non ultra illuc iter intendit. Quo itaque

pacto Delphis praesens Apollinem consuluit post annum Imperii sui Concilient ista, qui possunt. XI. Ast erit forte, qui pio, ac religiose nobis obiiciat et numquid nori ad maiorem Christi nati gloriam cederet , si derepenth silentium falsis

Numinibus indietiim esset, ne ultra malus genius falsis oraculis homines luderet Quid maegis congruum, quam ut, nata inter homines veritates

silentium patri mendacii im natur Belisi id quidem , ac religiose satis.

Velim tamen ego vicissim, a piis illis , ac religiosis quaesitoribus Percunctari, nostrum ne sit, humana ratione investigarer quid magis, quidue minus in Dei gloriam cedat 3 Quis novit sensum Domini , aut quis consiliarura eius fuit, ut haec , alit illa miracula edat, quae nobis in eius gloriam magis cedere videbuntur Certe si rem humana ratione metiri velimus s

245쪽

uic EXERTITATIO TRIGESImSECUNDA.

in majorem etiam Christi nati gae iam cedere videretur, si, nascente ibio, omnia derepente totoOrbe fallarum Nummum sisnulaera cornuisenti si promana gentium omnium fana momento collapta essent si omnium Nationum barbararum Reges, ac Principes adoraturi convenissent: si i ta derepent, Synagoga ad fidem conversa in ejus clientelam se contullisset. Ergone rem ita gestam dicemus , facti veritate Diam , aperteque repugnante e Absit plano. Quid honor ejus, quid gloria Postillet , novit ille quid rei fuerit, nostrum est investigare, veritatemque ad certos his storiae calculos exigere, Procul ablegatis religiosis illis Commentis, piisque vigilantium hominum somniis , quae nullum in schola Theologica i cum habent. Neque tamen indicti tandem aliquando silentii gloriam alteri quam Christo fidei nostrae consummatori , tribuimus, qua eam squanta quanta est, Evangelicae praedicationi adiudicamus. Ea quippe essectum est, ut homines veritatem Paulatim edocti, patrem mendacii Da monem consu lere auscultare desierint , prophanam gentilitatem exuerint et Convres ab his vanis ad Deum vivum, qui fecit Coeum, in terram , di m re , di omnia qua in eis sunt. Ast Id. v. Id.

246쪽

EXERCITATIO XXXIII

De Christo Circumcis3

I. Uam suis, ac reduntanti sermone de Christi Nativitate dixe- iat Lucas , tam brevi , atque conciso de eiusdem Cirtametsi

te dixit , Cap. a. Postquam consummati furit Lex octo , ut circumeid retur puer, vocatum est nomen eius usui, quod vocatum est ab Ararela , paei quam minera conciperetur. Ea res nos quoque in eam mentem adduxit , ut qtii de

Christo nascente fus3, lateque duputavimus , de eo iam eircumciso breviter, ac parch dicamus. Neque enim pluribus opus est iis expediendis . silvendisqtie difficultatibus , qtiae huiusce Mysterii occasiondi moveri poseiunt, haud ita graves, & scopillosae. Sitne re ipsa Christus Dominus ci cumcisias P Qua ratione , quave de causa Ubinam , & a quo Quid demum de re illa praeputio sentiendum P Quae omnia paucis, si Deus ded

II. Monstro fortasse simillimum videatur , iliud qitoque in quaestionem venire potuisse, fueritne re ipsa Christus Dominus circumcisiis P Fuit thmen , qui dubium moverit et non modo quia utilla in Christo Domino

Circumcisionis necesskas videbatur , verum etiam quia Peraetam Ct enmeisionem inficiari videtur Euangelium, si attentilis perpendatur. Dum enim inquit Lucas et Post m commmmati sunt dies octo , ut eireumcidere, puer smoratum ess nomen eius usus * Christum Profecto non asserit cireumesium ised solum desii nomen fuisse illi impositum , dum Circumet ais tempus

elapsum ess , a designato enim Circumcisionis tempore ad nominis impositionem transiriim facit, tacitae Circumcisionis aministratione . Imbrium Iesu nomen illi impositum est, ita Circumcisionis tempus elapsum erat, ut iam debito adrninistrari non posset. Haec enim octavo ipso die eonferebatur et nomen autem Jest Cnristo impossium fuit , postquam eo fis Mati sint dies octor seu postquam transini sunt dies illi. Perperam ergo tunc creditur circumcisus Uerum purae, pinaeque cavillationes illae sunt , ex mera periodi Eua gelicae amnvocatione obortae . Hebraismus si*ndem illic est. Hebraeorum enim verm inum sirpe sigmfitant inchoatum, non perfectum: sic Dicae

a. Postquam impleti sunt dies purgationie eius ..... talariant illam in per alam r

hoe est , dum implati fuerer & Marci Cap. R. Oportet Stum hominis possares dies resurgere; ita est, die tertio. Quare , postquam ponsumari sint cier octo sis circumcideretur puer . idem ilIic sonat , ae postquam caepti sunt confundi mari, quod utique fit , dum septem diebus transactig , octava demum Circumcisioni destinata inchoatur . Ac tune quidem circumcisis est Christus . Neque refert, quod illum circumcisum expresse non asserat Euam telium e satis quippe est , quod dies octo consummatos dieat, ut Circum

247쪽

di18 EXERCITATIO

xime cum Jesu nomen ei tunc inditum dicat, quod nonnisi in Circumcisione solebat imponi: ut ex Joannis Circumcisione compertum est, Luce Cap. I. v. so. Idcirco autem cucumcisum puerum distincto , aperteque non dixit Lucas , uti profecto Jesu nomen illi impositum conceptissimis verbis asseruit, quia consuetum erat s ac lege praecepti im , ut infantes octavo die circumciderentur, idcirco id tamquam indubriatum , manis minaque supponere maluit, suam distincte narrare: at quia Asu nominis impositio propria , ac peculiaris illi fuit, ideo de illa peculiariter diuitis Subiungit ad solutionis cumulum Cardinalis Caietanus , deesse in vii gata Versiondi coniunctionem , re, quae extat in Graeco Textu et Et vocartim es non m eius usus , quae manifeste supponit , fuisse puerum circume sinn, & praeterea eidem Jesu nomen impositum: adeoque Uulgatum Te tum casu aliquo fuisse concisum , sicque omnino restituendum esse e Pos'

quam consumati fant dies octo , ut circumcideretur puer , circumcisus est , di vocatum

est nomen eius usus die. - At totum id pro arbitrio fictum est. Quamquam enim coniunctio-in hodierno Graeco Textu legatur , nullum tamen ita . eo concisae, ac vitiatae proposimonis vestignun istat, longeque certius est , conjunctionis huius additamentum liodiem uin Grecorum Codicum vitium esse et cum Uersiones Syriaca, & Arabica , quae ad Graeci Textus fiden, im a primis taxulis expressae sunt, veteresque Patres, cum Grami, tinnaetini locum illum Lucae absque ulla conjunctione retulerint . Frustra itaque ad propositae dissicultatim solutioilem se sigium istud Caietani quaesierimus, quae satis abunde aliundet sollita est. III Etsi porro nulla Christo Circumcasionis necessitas fuerit, tum quossi nullum in eo delendum esset originale peccatum , tum quod Legislatonlegi non esset obstrictus , congruentes tamen rationes aderant longe multae a I, Augustino Serm. v. de Natim, a S. Leone Magno Serm. E. M a D. Thoma b. Par. quaest. 3T. art. I. delibatae , quarum ista potissima, sunt x. Ut se verit in secundum carnem Abrahae filium demonstraret r. Ne Judari eum ut incircumcisum aversarentnr, illitasque praedicationem repellerent , incircumcas enim nec docere in Templo poterant, nec Sacrorum participes fieri . 3. Ut qui in similitia lanem carnis peccati factus est, remedium, quo caro peccati mundari consueverat, non respueret q. Ut legis onus in se sustinens , alios a legis onere liberaret: iuxta illud ad Catia, A sit mur filium suum farem sub lege , ut eos b, qui suo lege erant, redimeret . s. Ut istius interim Divinitas occultaretur Diabolo d. Ut iam a puer, passionem suam inchoahet , illi enim prae coeteris pueris dolorem intulit Circumcisio, qnia jam tuuc rationis usum habebat. Ultima, ne Iudaea , qui Divinam eius generationem , & impeccantiam ignorabant , scanda tum ex neglecta Circumcisione patereutur, eumdemque legis violatorem

haberent. . '

IV. Cavendus hie tamen venit popularis error, quo Christus in Tem- .plo , ne etiam a Summo Sacerdote circumcisus communiter creditur , Puctoribus pro more suo salsam, absonamque opinationem foventibus .

Circumcisio quippe ritu Judaico , nec in Templo, nec in Synagogis fieri solita erat, sed in privatoriun domibus, asioqim quocumque libero. Ioco

248쪽

loco , in quem cognati s N amici convenirent. Id a prima illius init, tutione videas. Abraham domi circumcisus est e idemque filium , ve nasque omnes domi circumcidit, Gen. Cap. II. v. 23. 2q. a . 26. Se phora filium suum in Diversorio , dum iter ageret , circumcidit , Ex di Cap. a. v. as. Josue totum traiecto deserto populum circumcidit in valle praeputioriim, Iosue Cap. s. v. g. Utque ad ipsa Christi Domini tempora veniamus, Joannes Baptista doma citra dubium circumcisus est; cum praesens Circumcisioni mater ejus adesset , quae cognatis Zachariae nomen puero imponentibus dixit: Nequaquam , sed vocabitur Joames qLucae Cap. I. v. Sy. Haec enim insto dumtaxat dierum puerpera cum esset, domo exire non poterat , ut in Templum , aut etiam in Synago, gam sese conferret, sed ex prascripto legis in sanguine purificationis itiae per dies trigintatres manere tenebatur. Levit. Cap. I a. v. o. Falluntur' qile , qui putant, Joannem , aut In Templo , aut in Synagoga fuisse circumcisem , non domi, propterea quod scripturn sit et Factum est in die Octavo, venerunt circumcidere puerum s nemoque in domum suam ad Circumcisionem venire dicatur. Non enim Joannis parentes Zacharias , & Eli, Eabeth domum ad Circiimcisionem pueri venisse dicuntur , sed cognati sta amici , illi , scilicet, qui vocabant eum nomine patris fui Zachariam , Ut expresse notatum est, quique a Joannis parentibus reprehensi sunt, Ioamnem vocari jubentibus. In spelunca itaque Bethleemitica circumcisus est Christus. Ita S. Epiphantiis Heresi sto. Natus est in Bethleem , circimetras in spelunca , si tus in rufalmi, in ulnas acceptus a Simeone. Ita & Nicephoriis Callixtus lib. I. Hist. Eccles. Cap. Ia. In die octavo , Dominico sileret , circumcidituae in Bet irem in domo Josephi , ubi nimirum hospitabatur : propriam enim domum

Bethleemi in Judaea non habebat , sed Nararet hi in Galil ea. Nec leve huius momentum extat in Evangelio, ubi distincto notatur , Christiparentes Bethleemi mansisse usque ad diem quadragesimum , quo primum

tempore eroIolymam perrexerer Posequam impleti sint dies metationis eius . fecundum legem Mopsis , tulerunt ilium imperusalem , ut Merenae eum Domino in

Ut quid ergo octavo die in Jerosolymae Templo fingitur circumcisus e , t quidem a bummo bacerdote , quae altera fabulae pars est longe putidior Circi meiso enam Ministerauna Sacerdotale non erat, ac ne Leviticum quidem , sed mero Laicum. Patres-familias ministerium istud obibant , ut constat ex Genesi Cap. IT. r. 28. a 23. 26. , & Cap. a I. v. g et ex Achim iis Apostolicis Cap. p. v. 8. Imo id Ministerii plerumque matres obibant et ut Sephora Exodi a. v. 23. , ac mulieres ouae religiosae ab impio . Nege Antiocho de muro dejectar , Iata a. Machab. Cap. 6. v. Ita, & lib. X. Cap. I. v. 63. Ab alterutro ergo parente fuisse Christuin Dominum circumcisum , certo liquet et a Quo tamen , dis itatur . A Maria cir- .eii meisum scribunt Auctor libri de vera Circumcisione inter apocrypharileronymi Tom. o. Christus omma die cireumciditur a Maria I de Auctor Libelli de lamentatione virginis inter apocrypha D. Bernardi et Chri sum gemit, lactavit di octava die circumcidit. At ex spuriis opusculis omni Prorsiis

249쪽

diso ' EXERCITATIO

Urorsus. auctoritate vacuis nihIl certi elicias. A Iosepho itaque Chri-itum Dominum circumcItan fuisse .. longh probabilius exastunaverim .. Primum quidem , quia id disertissime docet S. Ephrein: Syrus in Orati ne de Transfiguratione , ubi, cum Christum veram carnem ait limpsisse probandum aggressis estet, argumentum quoque ex illius. Circumcisione e

tit inquiens : Si non erat vera cetra , quem ergo siseph circumcidit Secundo ,

quia in veteri lege eo ministerio viri Capita familiarum pro. more defungebantur et mulieres nonnisi extra. Ordinem, absentibiis viris, atque urgente necessitate ; adeoque nec Uirgo , tametsi robore mentis infracto ad omnes Dei voluntates exequendas , recedere ab eo usii voluisse , censem da est Q Hocque mimsterium Josepho, ut moris. erat, ultro. commisit . . U.. Gemina nunt quaestio relinquitur, haud ita soliuae facilis: Num eo tet etiamnum im terris ad publicam fidelium: venerationem, Christi prinputium e Ac ubinam 3 Priorem quaestionem perantiquam aliqui putandquod nonnihil ea de re legerint in Commentaviis Titi Bostrorum Episcopi , qui sub Juliano Apostata floruit , obiitque sub Valentdi Imperator:

anno 36s.. Uerum scire illos oportet, Commentarios illos. Titi Bostrem sis. esse non. posse , in quibus passim citantur Chrysostomus , Cyrillus. Alexandrsnus , Udorus Pelusiota , qui adhuc pueris eranc, cum. Titus extremum diem objerat. Non a Patribus ergo, sed a Theologis de Sch la controversia mota est , dissicultatem praebente Dominici, corporis i tegritate , quam post eiusdem resurrectionem retinendturi esse, nemo dubitat .. Christum enimi integro corpore surrexisse , ac nunc in Coelis r gnare s. m. confesso est apua omnes si ergo ad eius integritatem: s. Praeputium pertinet, illud cered resurgendo. resumpsit di si porro, resumptat s. quo pacto , quoque modo servatur in terris. P vix credas , quot hic nugas Theologi nonnulli Ioquantur, ut istae concilientia Sunt, qui Christiunt resurgentem ex aliae quapiam materiae preputium efformaste sibique aptasse dicant et atque adeo,, & extare praeputium etiamnum in terris, &suo quoque preputio infiminini esse Chrastet corpus in Coelis. Dia The phylus Raynaudus: lita a.. de Christo. Cap. d. At si sie eit, nonimo, sed Lieno, praeputio auctiun est Christi corpus , aedeoque nec integrum lest e perinde , ac si cui nasu; abscissis est , alium sibi Suacumque arte nasum aptaret. Ecquid etiam absurdum magis , quam Christum sibi tingere, diliud sibi praeputium aptantem , uc ProprIum in terra relinqueretinuod ad proprii corporis integritatem Pertineret r) . - .ae . Ouapropter illud e contrario staritendum existiino: idcirco Curis tr -- putium etiamnum ita terris ad Publicam venerataouem, asservari, Suod huiusmodi exigua pars ad corporis. res gentis integritatem minime per tineat , Praesertam in Abrahae Filio se viroque Judaeo , flualis proiecto, Crastus erat ,. quiae ita illius. conditio Postulabat. Certe Chruttiuii r sumntem vestigia vulnerum retinuisse , Thomae Increduli Historia latis evincir , Ioannis Cap.ro. Haec enim spectanda , atque tangenda, AP fiolo dubitanti palam exhibuit . Ea autem, vestagia vulnerum retinuIt iis signum reportari triumphi.. Quidni ergo vestigitim perinde suscepteolum Cimuncinonis retinuisset s. levissimam, scilicet , cicatricem ex abiciu

250쪽

preputio relictam in sigillim susceptae olim carnis et Abrahamo 'Sed est, inquiet dii is , Pus ista quamlnnvis exigua ad humani cor Doris integretatem omnino pertinens. Sit ita sane, si corpus humanum nude specternus i3 minimh tamen , si corpus , Ut viri Judaei est, atten damus. Sic enim particula illa velut excrementitia reputatur , quae ad corporis munditiam resecanda est. Quare rem totam moraliter spectan- do , Christi corpus , ea licet exigua parte minutum, integrum est. In eum fermδ modum Doctor Angelicus quaestionem solvit de sublata Adaismo coita , ex qua formata est Heva , solitam agitaeri: Nuin , scilicet sad humani corporis integritatem attineret , nec ne p Numne , ea subIamia , mutilus manserit Protoparens p Pertinebat, inquit ille, ad hum

ni corporis integritatem , antequam auferretur 3 non ut erat Adamus peculiaris . ac privatus homo, sed ut erat humani generis caput, ex quo secundum Divinam destinationein Hevae formanda erat: atque ita ea costa minutus Adamus, mutilas idcirco non fuit. I. Pari quaest. sa. Art.3. ad a. VI. aestionem alteram , ubinam in terris preputium extet, nemo certo definiet in tam diversis, tarnque repugnantibus Historicoriim narram

Tionibus, quas secum conciliare impossibile sit. Romani eo thesauro gloriantur , quem primo ad Caro um Magnum ab Angelo delatum , & ab eo Aqin rani in Templo Divae Mariae depositoin dicunt e dein Carosium

translatum ac demum in Basilica Lateranensi Romae, in loco , quem Sancta Sanctorum appellant , reconditum arbitrantur. Attamen Diva Bri-

illa Iib. 6. Revelationum Cap. III. sibi a Virgine Demara revelatum cribit , ritille illud idem furto sublatum, atque calcatum a milite Un ua . In direptione Urbis Roinae: ac tum demum in pagum nescio quem Agri Romani tertio translatum in Templum Sanctorum Cornelii, recypriani, Nuod idem memoriae prodidit Cardinalis ToIetus Annotatio-iIe 3 in Put a. Lucae. Antuemienses eodem Perinde thesauro glori ei sunt , quem ante annos amplius sexcentos ad populares si os transi

cum autumant ab Henrico Noesio Regii Sacelli Prefecto, regnante erosolymis Godefrido Bullonio. Ita B landus Tom. i. de Actis Sanctorii m. dnde tamen sublatum alii volunt sub annum IIIS. , quo imm ei Calvinianorum afurore Belgii Templa , atque Sacraria aerepta sunt. Ita Franciscus ulterus Medit. q. Servari Parisiis , ac etiam Briugis sscribit Joannes Gersonius iermone in festo Paschatis habito di qua D re nihil unquana audivi , dum Parisiis degerem. Bellerofontius lib. I. C imographiae Iurea vis quondam olim servatum monet in celebri Abbatia Carofolia r sed calvinistarum insano furore sublatum decimo sexto ve vente tacit Iob. Odo Gineus lib. I. Historiae Aniciensis Cp. I . , aliique bene plures Anicii ad hanc usque diem servatum contestantur.

Ecquis porro pugnantes narrationes tam multas conciliare Potis erit pnideo enim vinde anum in Stipplemento Gabrielis in dist. M. quaest. I Uui , ut latem tot inter contendentes obortam amice dirimat , minutum

., See Ilii Particulas diversis de tanto thesauro gloriantibus Urbibus amariatus est , ut Salomonis Iudicium miraretur: nee mihi

SEARCH

MENU NAVIGATION