장음표시 사용
331쪽
ismpiis id ei beneficii a liuorum Discipulorum aliquo praestandum reiecerit 3 Nihil si ideiri vetat , eamdem sententiam bis a Christo fuisse prolatam et serapto quidem dum Ariam salutem diceret . voce autem dum incredulum Discipuum increparet. Nec minias beneficiorum suorum arbiter erat , ac Dommus , ut ea , dum vellet, hominibus largiretur. ut sileam , Christum ad oves , qtiae perierant domus Israel a Deo (-ci laec missum Judaeain deserere non debuisse, ut praesens Abgaro in SPria mederetur nec salutem Edessenas adferendam fuisse, antequam reldito Coelis Christo , baptimioque Cornelio , Euangelium gentilibus
Quid demum insulses absurdeque locutum Ariariim voIunt i dum Thadato ad salutem impartiendam tandem misso, deque ejus in Christum
fide interrogandi respondisse fertur et Usque adeo eradidi ut di udaeor, qui rem crucifixerum , Nelim trucidare , si ulla mihi adesset tenta exercitus evia , ers noes Romavi Regivi auctoritas impratir te Ea enim virum principem Divinaeonsilia nescientem cogitatio facile subit, ut illatam benefactori suo injuriam ii lc1scatur. Quemadmodum de Petrus ad Christi tutelam gladium exemit, imprudenter quidem, exemit tamen . Jacobus quosve & Joa
nes ignem cie Coelo devocare tentarunt, ut Samaritanos Cnrishim recrum pete detrectam es consilineret , cum interim cuius essent Spiritas , ignor
. Certe nihil horlun male congruere, repugnare nihil, nec esse re ipsa, quae finguntur , a irda , sim moriun viroriam , quos ante laudavimus, evincit auctoritas et qui , quo erant ingenii acumine, criterio, Tectoque iudicio , eas dubio procul insulsitates , ac repugnantias detexissent i net Christum inter , di Abgarum, munio datas Epistolas, totamque illis sumi structam Hesoriam incircumspecte , imprudenterque recepissent. VII. His rea. semotis ambagibus, depulfitiue nebulis , queis rem istam totam obvolisuu Pleraque Critici recentiores , nullis incommodis est o currendum , quae eX hac nostra sententia nascuntur , ac plus mPo ab
i Si ChristL, inquiunt illis ad Abganim data Epistola genuina est,
Scripturae Canonicae pars , cave potissima reputanda erit. , ipsis Sara rim Euangeliorum libris longe digniore at tantum abest , ut eum honoris gradum in Ecclesiis habuerat aliquando I ut contra potaes , inter Seripturas Apocryphas a Concilio Romano sub Gelasio primo Romano Pontifice rejecta ut . Consecutionein hanc, viroriim eruditoriim bona PM ce, reiicio. Non illico enim in Sacrarum Scripturarum Canonem scripti aliqua referenda venit , ubi , vel a Christo , vel ab Apostolis prodiisse perni tur, nisi Sacrae Traditionis ope ad nos usque derivaris. Cenii itaque humana dumtaxat sorte ex publico Edessae Tabulario , non ex Sacro Apostolicae Traditionis aerario Epistola Jesu ad Abgarum ad nostra usque tempora propagata sit , in Sacrum Divinarum Scripturarum Canonem referri iure non Potuit. Hanc etenim referendarum in Sacrarum Can nem Scripturarum legem ponit S. Augustinus lib. dig. contra Faustiim Manicharum Cap. q. Ut ab Apostolic per succedentra sbimet Episcopos usque MR r praejentia
332쪽
praesentia tempora dilatentur . . . . Adeo ut , si aliquae Christi lutera proferetne e
visederandum est , . quibas proferrentur. Qiod etiam exemplo libri Enoch. eonfirmat Sanctissimus Doctor lib. II. de Civitate Dei Cap. 23. , quem licet in dubium revocari non posse putet ob S. Judae Apostoli testim nium; non ideo tamen ab Hebraeis in Sacrorum veteri Testamendi libro tum Codicem relatum existimat, quod ad Synagogam Divina, cons a ti , atque imperturbatae Maiorum traditione minimE pervenerit . Idem
de Epistola Iesii ad Abgarum quidni dicamus p Et quidem , numquid
non eam a Sacro Creone procul abesse noverant tot illi a nobis tapula appellati Ecclesiastici Tractatores , qui eam nihilosecius ut certam , indubitatamque receperunt Fieri itaque potuisse censuerunt , ut & scriptio siliqua Iesu Christi esse constaret , nee tamen haberetur in C none e si nimirum veritas eius , & autentia humana dumtaxat auctoritate niteretur. Atque hoc tantum sensu apocrypham illam Gelasius r. iii Concilio Romano pronunciavit: hoc est , non agiographam , & Sacri nonis partem et ut erudith notavit Cardinalis Baronitis ad annum
Christi gi, e fiasam tamen, spuriam, Christoque suppositam minimh dixit , quam veteriim Patrum , Scriptorumque Ecclesiasticorum auctoritas certam facit , ac minime dubiam . :VIII. Reponunt momsi Censores , D. Augustinum lib. I. de consensu Evangelistarum Cae T. , & Doctorem Angelicum I. Par. quaest. 2. Erra
. certo statuere, Christum nihil seripsisse. Qi in etiam subiungunt: si
Hieronymum in Cathalogum Scriptorum Ecesesiasticorum dubio procul Abs rem fuisse relaturum , si eius ad Christum datam Epistolam agnovissee. Uerum quis non videat s Augustinum , ac deinceps Doctorem Angelicum de Scriptionibus Christi paulo fusioribus esse locutos , quibus sim ipsitis gesta, Doctrinamque complexus esset e cuiusmodi nullas ab ipso exaratas fuisse , ultro cirroque concedimus. Quid id vero commune habet cum quatuor linearum Epistola , ciua missurum se Discipulum dumtaxat monet, qui sanitatem Absaro laboranti restituat 3 Illudi linum Augustini institutum este profecto ratebitur , qui laudatum locum. attente perlegerit. Eos enim exagitat Sanctissimus Doctor , qui Euangeliorum Scriptoribus fidem adjungere detrectabant , Christo tamen si lubentissime credituros , inquiebant , si de se ipso scripsisset. Quae seno
perbrevem quatuor lvaearum Epistolam, nihil de miraculis eius, nihil de Doctrina narrantem, milla ratione contingunt. Jam vero, quis Hieronymmum ita in admittendis Scriptoribus Ecclesiasticis facilem putet, ut proescripta duodecim circiter lineariim Epistola Abgarum in eum mimerem, ordinemque reserret Quidni potius , si titulorum illorum , ac landum: adeo largus erat , Tiberium . Adrianum , Marcum Aurelium , Gali num inter Scriptores Eccleuasticos amitori iure reposuisset , quorum
Epistolas , & fusiores , & Ecclesiae Catholicae longh utiliores , aut emeripsit ex integro, aut indicavit Eusebius lib. c. Histi Ecclesiasticae Cap. - & IJ. , de lib. s. Cap. s. pEccur ergo, stibiungiint aliqui, si haec Abgari ad Christum Epistola v ritate nitebatur , non eam Ecclesiae Patres Arianis objecere, qua nihila a Chri-Diuitiam brum C
333쪽
ad Christi Divinitatem adstruentain post Sacras Litteras effcacius esse poterat p Cur non obiecerint, divitiare nostra non interest: igfiniet quappe primis Ecesesiae faeculis , vel facta , vel mussa esse constat , quorum rati nes rimari dissicile foret. Id tamen omnino certum , non ideo a pros renda adversus Arianos Amari Regis Epistola Patres veteres abstinuisse , quod eam supposititiam arbitrarentur e cum ad eam Arianis objiciendam
satis , superque filisset, 'iod ab Eusebio viro medullitus Ariano , numerosissimaeque factionis Antesignano agnosceretur. Sic enim ex ea m mentum , quod ad hominem Schola vocitat, petere potuissent.
IX. De reliquo , dum binas Christi , & Abgari litteras , totamque
restitutae per Ina iam Regulo sanitatis narrationem ab Eusebio ex Edessenae Civitatis Tamiario petitas defendimus , propugnamus 3 non perinde reliquas Narrationis hujus appendices tueri nobis est animus 3 quas aliqui forth posterioris arvi Scriptores de suo addiderunt , nimiaque squam par erat s credulitate commenti sunt: ut Edessam urbem Cnristi promitio inexpugnabilem esse factam et Christiumque expressam linteormaginem sitam ad Almarum illius Cipidissimum transmisisse. Quorum primum Alitissimum esse probavit eventus scum & olim sub Traiano Edesta capta, igneque succensa sit, ac modo sub Turcarum tyrannide gemat i alterum nulla Veterum aiustoritate nititur ; sed a Graecis fabularum avidissimis media aetate confictum est 3 ab Evagrio , scilicet , lib. d. Histor. Cap. am , & Joanne Damasceno lib. d. de ride Cap. I ., quibuS sfecinis inde temporibus, adstipii latus est Nicephoriis Callixtiis , qui Ni abellam novis pigmentis obduxit lib. a. His . Cap. T. Postquam Avarus sinquit ille , scripto fiso persuadere Christo non potuit , quod viavisset , t ut nimirum Edessam veniret desperato lisu propter responsum aereptum adventa , quid
raperet eansilii incertus , eo tamen , quo in Christum tenebatur , desiderio pereulfus Pictorem eximiam ad eum misit eique s ut diligenter , in accurare faciem eius m pictura effingeret, imaginemque pro desiderio illi sis afferret, imperabit. Et ille quisdem venit , atque in loco sublimiore stant pingere Christi viatum , ut derebat s eorumbatur . Quum vero captum opus non succederet e t Divinas Dippe friendrum , in graria in vultu eius eoruscans impedimento rem re ea eognita , Salvator textum ii reum petit, in eoque mim lato faciem fuam exprimit, et ad Aharum mittit. Quibus naeniis , ac fabellis Eusebii Caesariensis, & S. Ephrem Edessenae Ecclesiae Diaconi silentium opponimus. Qui, cum totam illam Abgari Chrsilo scribentis , & supplicantis historiam ex Edessenae Urbis Tabulario accurath descripserint, nihil de misso Pictore , nihil de siscepta prodigiali
illa Servatoris imagine memoriae tradiderunt e rem utique tanti momenti
silentio minime praetermissitri , si aliquam illius notitiam ex publicis Edessae tabulis habuissent.. Haud me fugit, transmissae huius a Christo Domino ad Abgarum prindigialis imaginis mentionem fieri actione quinta septimae Synodi oEcumenicae. Sed nec illud ignotum , falsa, reapocrypha documenta non pauca septimae Synodi Actis fuisse inserta pro tuenda sacrarum Imaginum causa , quae sponsia Eruditorum omnium iudicio egeant.
334쪽
De humana oris , eorporisque forma Christi Domini, ejus que retinis Matris
L e uinin id uiuinae intenti fuerint Sacrorum Euangeliorum Scripten a res , ut ingentem Christi animi , virtutumqtie imaginem si istis Exprimereue s. eamdemque mentibu nostris altius insererent di nihil planbete oris ipsius , corporsique sorma posteris. reliquerunt . Hi ue orta multis , postreina aetate fingeni licentia , qui tanquam Clinis iam attento , ac de proximo flvis oculis. intuiti fuissent , lingula oris linea, menta. , ine mcumque compositionem Integrami calamo reddaderunt, Liberior in his , audacronque Nicephorus talis xtus , qui uti s,culo qua eodecimo. Histodiam scripsit , ita nullam ea de re certam notataam, habere potuit , ut hanc nobis Christi effigiem adumbraret, libia I, Cap. m.
Egregio is , umidoque vultu fuit .. c o sm statura ae palmox prursus septem Casa Hem habuit fiastatim , in non admodum densam , leviter quodammodo ad crispos declinantem .. Suphcilia nigra , non perinde instexa. Ex Malis subjamesentibus mi rifica prom vetat gratia et acres: ii erant, ct nas et longiae .. Harbae rapillas flavus stire admodum dein ista Capitis porro eispillor tiait prolixiores et: nre ala enim in caput eiur non credit 3. neque manus ali a hominis, , praeterquam Matris , in t nenia dumtaxat aetate eius .. Cinum fuit sensim decime , ita ut non arduo , O ex tento nimirum corporis statv esset. Porro tritici referens colorem di m it mimiam di auxaeutam habuit faciem , sed qualis Matrii aetus erat , paulum deorsum versus vere sentem , ac modic/ rubieundam: gravitatem, atque Pudentiam cum lanitate conjundiam , placabilitatemque iraeuiata expertem pra re ferentem . Persimilla denique
per omnia fuit Divina , di immutilatae sua Mati t. Itta Callixtus de Christi Domini forma. Id ille quidem a Veteribus acceptum initio monet et nullos tamen eXnomiue appellat, nec appellare vere potest: cum nulli unctuam tam accurati , tamque diligentes Christi delineatores totae retro antiquitate inventi sint. Quae enim a LeZiandro lib. Ia. Hist. Umbersa is recitatu sLentuli ne in culilvis ad Senatum Romanum Epistola ,qua Christi forma Perinde accuram describiti r , non modo spuria est, di apocryptia , sed& omnium eruditorum sibilis , & cachinnis excipit r.. Ut sileain , haudata priori adsimilem esse , quae a pseud Lentulo desinentur Christi ima go , ut conferenti patebit. Sic etenim habet visulsus Epistolae consarcinator e Apparuit temporibus istis , O adiso est homo magua virtutis , nominatus veras Christus ; qui diei/ur a gentibks Propheta, virtutis 3. quem eius discipuli vos caru Filitam Dei et fusitans morenos , in fanans in es langorer. Homo quidem staturae procerae , di mediocris spectabilix , vultum habena umerabitis, quem intuentes possvnt diligere , O formidare et capillos habe is coloris nucis amellanae praematura die ' plavos Irad ustiae ad aures ; ab adiribus Tres cincinnos di victos , adiquantulum,
335쪽
ere tores , ct fulgentiores , ab hume, is ventilantes. Discrimen habens in medio ea pilis 3 uxta morem meareorum et frontem planam , di serent mam , eum faeie sie-as er maeula aliqua , rubor moderatis venustat. Nas , O aris uiata est reprehensio . Rarbam habens copiosis , di impuberem , eapillis concolorem , non Detam, sed in medio bis eatam . Aspectum habens simplicem , c maturum s oeulis glaucis svariis , in elaris exfstentibus. An admonitione blansit , di amabilir, hilaris fero ra gravitate , qui memquam visus est ridere , flere autem rapis . In flatura eo Mri propagatus , rectus, manus habent, di brachia GD delectabilia. Di tali vis tr vis , rarus , coe modestus , Deei us inter filios hominum.
II. In hune sane modum postremae aetatis scriptores , quam finxerunt mimo effgiem Christi Domini , hanc scriptis quoque reliquerunt. Sed quid quaeso Ecclesiae Patres priorum seculorum, qui cum propiores Chri uo vixerint , quae vera oras illius , quae corporis forma fuerit , ex Prima Traditione rescire facila potuerunt 3 Longe illi aliter statuunt. Ac de distincta quidem , & individua , ut ita loquar , Christi Domini se ma, ea D. Augustino sententia stetit lib. 8. de Trin. Cap. q. ., & y., hanc suti & Dei parat Uirginis, ac D. Pauli , incertam, ignotamque omnin esse, quam mente quidem concipimus, dum illorum, vel gesti, vel dicta recolimus , num tamen conceptus respondeat Archetypo , Ignoramus in unde fassam iam, fictamque pro arbitrio comperimus , quae a Pseud intulo, ac Nicephoro adumbrata est Servatoris imago. Ipsius Dominis eae Camis faeies , inquit Sanctissimus Doctor , innumerabilium eogitationum di
versitate varietur , ct fingitur et qua tamen meta erat , quaecumque erat. Neque enim
in fide nostra , quam de Domino esu Christo habemas, illud falutare est , quod sibi mismus fingit, tange scire e alιter , quam se res habeate sed illud, quod fecundum speciem
de homine cogitamus ..... Neque novistis faelem Virginis Maria , ex qua ille mirabiliter natus est Neinco utrum illa facies Mariae fuerit , qua occurrit animos ram ias loquimur, aut recordamur , omnino non novimus . . . . An ea quo que faeie Dexul. Paulus , quae nobis occurrit de illo cogitautibus , di hoc penititu
III. Sed etsi quae distinete Christo Domino facies, quae forma fuerit signoretur 3 generali tamen notitia Id ex Veterum Traditione comperatum est, fuisse illum specie non excellentδr liberali, vultisque non mitagnatet venusto , egregio , & eleganti , qualem & vulgus existimat , &de more Pictores e Engunt et ut vel hoc pacto fallacem . ta vanam esset corporis pulchritudinem demonstraret s quemadmodum & iuves esse in Iust , ut divitiarum contemptum sim nos doceret exemplo. Qtiae etetnim excellentem supra mortales omnes Christi Domino formam , pulchridi indinem , elegantiam commendant Scripturarum oracula . ac illud ina xime Psalmi M. Speciosus forma prae filiis iam suam, diffici est gratia in labiis inar ... a Specie tua, Cr pulchritudive tua intende, proforia procede , ct regna Iad Divinitatem verius , quam ad humanitatem retulerunt Ecclesiae Patres et Ut Cerae non corporis , sed animae pulchritudinem intelligi volu runt 3 eo maiorem , angustioremque, quod nihil illi adesset externi adiminenti ad venustatem. . S. Basilius tu hunc ipsum Psalmum M. Speciosum foram Dominum appellat s- . AE ubi
336쪽
tibi is dat Divinitatem animum intendit. Et in CaP. II. Isajae . Non in rem nientia , di apta figura s neque in bonitate colaris , qui in corpore cum quadam iurandieate em nescis g sed in Divina natura , qua proprie dicta est pulchritudo , mente sida , almae cumprimis se dira , uno turdi ut Psalmas habet, Sperae ma, die.
S. Cyrillus Alexancirinus in hoc idem Isaiae Caput fg. Quod ad Divinam
fur,namque exultentiam , di friendida mum decorem natura , quae supra omnia est , dictua est Deciosus forma pra Hiis hominum . . . . . Nemo autem dubitare parest , quin intelligi debeat ea pulchritudo, qua in Forsa naturaque est, em suprema Divin ratis. Neque enim quisquam corporix gloriano 1 Christo tribuerit , neque in eius pi
Theodoretus in Hal. M. Psalmus iste Christi pudebitae finem meat , mae eorporis , sed virtutis , o totius iustitia 1 qua mari inmisit labem precati , sed fist
S. Irenaeus lita g. adversus haereses Cay- -- me significant eam , quae est in Regno speciem eius , di decorem , es exultationem supercoruscantem , di superem Mentem omnibux, qui regenerantur ab ipso, ne qui aucunt conca Icerris ibi immira , Magentia farientes Deo S. Isidonis. Pelusiota lib. s. Episti ra, petissim prae filiis hominum dixit sob Divinam quamdam virtutem hisnaxe natura suscepta s atque .r ca a , di peccato
D. Aunistiniis in Psal. que sitas nati habebat speciem neque decurem Is , de quo etiam duitur , Decimus forma prae filiis hominum. Ut homo non habebat speciem, neque decorem , sed spretosus forma est, H quod ei pra filiis hamimis . In Psalmi imgogis Ecce pulcher ille , O Aperissis forma prae filiis hominum , quia i ii ui essprae filiis hominum. In Psalmum ir8 rarissas Eeclesia sponsus est, nora came di fravirtute ramosus. Trach. v. in Epistolam I. Damns e se modo invenimus pube um Jesum t Speciosius forma prae filiis homin m s quia in P acipio erat Verctum, di Verbum erat apud De- , in Detiae erat Verbum - uia Dere cetram fluctvus quas Militatem tuam suscepit, ta ess, moria rearem tuam ut apturet se sibi, cor em Meret tibi , ct exestaret te ad amandam intur pulchritudinem. Unde ergo i enimus , quia fortas , in deformiae peras , sicut is enimus , eua pulcher, O speciosis formapra filiis hominum e malam reterris a r Et vidimus eiam , di non habebat speciem, neque decorem . Illae Me duae tibiae , quasi eiveria sonantes , sed unus Der tui ambas lassar. Quibus paria omnino habet Sermone I 3. de Tempore , & Sermisso. de verbis Domitia . . scissiodorus propitis ad rem nostram accedens , in Psalmitin sic, nanet fibi quaestioncm solvendain proponit et Cum in Isaia legatur , Vidimet emm diernon habebat Declcm , neque decorem , sed species itatus dux sena honore , prae' nmbus hominibus et quaeri potest , cur hie saper tenui homnum mecher describarast st
i e vestigio respondet, Christum speeiosaeuiatim esse distina , Non quia
forma eiur decore lactei coloris elarit , ais stabo crine lamym:t , aut insigni rumatura praemuunt: sed veraeiter humano genere pulchrior fuit, quia precata non hacimth A--- enim rem Decio rem dieitur , quod 'aeria Numad ma pis itatis ornar-- D. Thomas in Psalmum M. Pulchritudinem Christi habuit, secundum quod competebat ad statum , di reverentiram sua cunditianis. Non est ergo intellitendum , quoachristus hahaerit capillas flabos , ves merit rubrui ; quia hoc nan deca:t eum. Et et
337쪽
put M. Isaiae , Christo non erat, pectui magni Mi , fecundum quod dicitur, q- Deriet Priami digna est imperio.
Ita veteres , ita Patres , de eleganti Christi Domini specie , ac pub
titudine i Daevide magnovero celebrata. Nec pro arbitrio iusta illorum interpretatio est , sed au certam Regii Vatis mentem , atque se tentiam exacta. Cum enim speciosiae Christi Domini formae merito factum dicat, ut aeternis a Deo Patre benedictionibus cumularetur in Co Iis 3 eumdemque precetur supplex , ut eleganti illa specie , ac puIchriatudine sua , arcum intendax , procedat prosperd , gloriosd regnetr D eiosus frema prae Plia hominum , diis a es gratia in labiis ruis r propterea benedixit
te Deis in aeternum . . . . . Specie tua, ct pulchritudine tua , intende , pro res
procede, , regna: quis itae desipiat, ut de externa oris, dc corporis forma, Regium vatem Iocutum putet, quasi ob egregiam oris,& corporis pulchritudinem . fuerit Christus benedictus a Parre et idemque humanae s lutis hostes subegerit, aeternumque Regmm sibi, nobisque obtinuerit sexternae illius speciei, & corporalis pulchritudinis merito p Addo, Chrsuum non modo insigniter venustiim , & elegantem fore , fi de externa vultus specie Davidis dichim exciperetur , sed Helena quoque , Atalanta , Ariadne , Hyla , Narcillo , Paride , aliove quocumque mort ii ex facie pulchriorem et cum speciosus forma in a filiis hominum , affersetur. Quod certe illius ni inisterio, officioqne congruisse, nemo dixerit Pr
IV. Neque Iaudatis paula antea Patribus repugnare censendi sunt D. Hieronymus , & D. Chrysostomus et ille quidem Epist. Ido. ad Princis, piam virginem , inquiens et Nisi habuisset in via, quinam oratisque sedereum gnumquam eum statimsecuti fuissent Apostoli, nee qui ad comprehendendum eum venerant seorruissent. Et in Cap. s. Matthaei et Fust, isse , di maiestas Divinitatis Meadia s
ae etiam in humana faeie relatebat , ex primo ad se utientes trahere poterat aspem m. Et in Caput 2 r. I netim quiddam atque Ddereum radiabat ex oculis rivir is Divinitatis maiestas relucebat ex faeie. Iste vero HomiL a . in Matthaeum e Non enim mirae a dumtaxat faciem admirabilis erat a sed etiam eum simplieiter
piceremae s ingenti abundalat gratia. Fulgor enim ille , maiestas illa . di gratia Divinitatis occultae, quae in Christi facie reluxisse dicuntur, dum Matthaeum, caeterosque Apostolos sola ad se voce pertraxit , militesque eum fit stibus , & armis contra se missos, verbo uno in terram praecipites dedit , nihil cum nativa oris pulchritudine, vustusque elegantia , de
qua nobis hic quaestio est , commune habent. Alias Apostoli Christi
corporis elegantia , vultusque venustate , ad eius clientelam, & fidenrpertracti dicendi essent: quod absit a nobis , ut effutiamus. Sed Divinae quaedam illecebrae sunt, prodigialibus, in humana etiam facie, signis r Iucentes et quandoquidem fulgor , O Maiestas est Divinitatis ore tae quam les profecto illae fuerunt, quibus Petrum , conjectis in illum oculis straxit ad poenitentiam , quo tempore nemo est , qui Christi faciem t
eumque corpus vulneribus , iniuriis . vibicibus deformatum non spo te fateatur. Neque enim externae pulchritudinis , ac venustatis esse P
tuit , quod Apostolos in sui disciplinam traduxerit; Petrum conjectis m. illum
338쪽
illum oculis ad poenitentiam flexerit , armatam cohortem straverit huet mi , Mercatores sedibus suis, ac tabernis expulerit: sed potestatis, auci ritatisque fuit, patratis antea miraculis, bene partae, optunaeque vanio nis , quam de illius moribus, atque doctrina haberent universi. Quibus, vires addebant motus , incessis , corporis moderatio digna Deo I quaei gravitatem. teneret identidem atQue ex intervallo , & Maiestatem cum vellet, ac numen expromeret. Mentem ipse suam aperit Hieronymus sieta, laudata Epis . I o. Pulchritudinem virtutum appetitans, in Dero , di ven randa corpore rituin in Commentariis in Cap. St. Isaiae, Christum inti tuiso Decorum aspecta ductitans , quando ad Pacionem ejus terra contremuit, fara tei', rupta funt. , di fugiente Sole, aeternam noctetm Armenta timuerunt. Otio certo tempore , nulliis Dominico corpori iniuriis , ac vulneribus deformato ex ternus decor erat , nulla venustaS , virtus tamen eximia, summaque potestas Divinitatis occultat , quae naturam ipsain totam Pene subverteret , in Iudaici sceleris execrationem. . Si quis tamen ingentem illam Dominici vultus gratiam , eum simplis iter aspiceretur, emicantem a Chrysostomo celebratam loco laudato, oris elegantiam , vultusque venustatem , & pulchratudinem accipere velit dic quod tamen nusquam adducar , ut credam non nisivam , congenitam, naturalem appellabos sed adventitiam, fugacem, & transiitoriam, qualis Steplami Proto-Martyri fuit, dum intuentes in eum omnes, qui sede, tis Concilio , viderunt faciem eius , tanquam faciem Aureli. Achor. 6. v. IS. sAlias si eadem semper Dominico vultui gratia illa fuit , ut simpliciter aspicientes raperet, devinciret; si constans illas perpetuaque fuit animo riim conciliatrix venustas, & elegentias quo tandem pacto , ct capi a militibues h & morte affici a tortoribus potuit p Quare nihil reliquis Patribus adversum de Christi Domini pulchritud ne Chrysostomus , & Haero
v, Absit tamen , ut qui Christiim specie non excellenter liberali, vultis sque non insigniter venusto, egregio,& eleganti fuisse dictinus , turpis atque deformi fuisse , propterea contendamus. Quin potius Theologos. sinullos in illud extremum abeuntes aegro ferimus , Isajae oraculo derili di 'perperam intellecto. Quod enim ille de Christo habet Cap. II. v. a.
rim est species. ei, neque i ecor: di vidimus eum, di non erat aspectas , di desed ravimus eum et despectum, et novissimis virorum s virum dolorum ., ct scientem iv mmitatem et di quasi absconditus vultus eius , di despectus et unde nec reputavimur eum. Seu ut habent septuaginta Interpretes et non est species ei, Aeque gloria 'ecm vidimus eum , di non habebat speciem , neque decorem sed species eius inhonorata, et deficiens. pra filiis hominum. Homo in Mara, ct sciens infirmitatem; quia a versa est species eius , despecta , di non reputata. id, inquam, non universe de naritim oris specie , constantique corporis habitudine ab Isaia dictu in ests, de extremae illius passionis tempore commodius intelligitur; dum mille Judaeorum iniuriis .de ormatum Christi Domini corpus , vix hominis speciem referebat et quia plerique Patrum sapientissime monent . S. Juli nus Mactvr Apolog. a. ad Antonium Imper. ,& in Dialogo cum Tryphone Judaeo , S. Cyprianus lib. a. Testini, contra Judaeos , S. Cyrilia
339쪽
Alexandrinus in Cap. y3. Isaia , S. Hieronymus ibidem , & Epist. Ido, xd Principiam Uirginem, S. Joannes Chrysost. Homil. 28. In Matthaeum, . S. Au itinus Trach. o. in Epist. I. Joannis , Serm. a . de Verbis AP . li Cap. 6. - & Homil. F. inter quinquaginta , Theodoretus in Psal. d. Vigilius Tapsensis lib. a. contra Eutycnetem, D. Bemardus Sermo
Nonnulli etiam Prophetam , non sua , sed impiorum lingua locutum
interpretantur: quorum videlicet probra, convicia in Christum de Crumce Pendulum ima prophetich pramunciavit. Ut S. Thomas ibidem, O Pseud Hieronymus in Psal. M. Alii de humanitate di m existimant snon se ipsa ipectrix , sed ad Divinitatem , a qua fuit assi impla , colla ea: cuius certo comparatione deformis , & turpis habenda est , tantv- me honore prorsus indigna. Ut S. Cyrillus Alexandrinus in Cain 13. Isaiae, Procopius ad eumdem locum , S. Augustinus Trach. p. in Epitu X- Daunis , S. Bernardus Sermone 18. in Cantica. Alii demum de humanitate interpretantur , non pro communi conditione naturae s quam
eamdem nobiscinn ii uit , sed pro nascendi s vivenda , moriendique ramtione , vam prae caeteris hominibus humillimam , abiectissimain , acerbissimam tenuite ut laudatus saepius Hieronymus in Caput Italae Imb&Chrysostomiis Homil. 18. in Matth. & in Psalnuma M. t. In ferme modis, paribusque interpretationibus emolliendae veniunt nonnullae Patrum loquendi formulara qui septuaginta Interpretum versi ne usi , Christi Domini formam deficientem , inhonoratam pra Iulii homis
auem , despectam , ignobilem , deformem , ingloriam , eontemptam , inhonestam sDecie omnis ac pulchritudine Daetiam dixere a Quo numero censendi sunt, Te titulamis lib. de Carne Christi Cap. v. Caniis terrema non mira conditio fuit. Ora
erat , quae caetera eius miramia faciebat , eum dicerent et unde tale Doctrina , ETrina ista t Miam despicientium formam eius hae erat vox. Adeδ-e me humana homnestatis fuit corpus , nedum Coelestiae elaritatis. Tacentibus apud nos quoque Prophe tis de ignobili aspecta rivis, isto passioner , ipsaque contumelia loqu&ntar et pinones quidem humanae caemem di contumeliae Deia inhonestam probavere. S. Clemens Alexandrinus lib. 2. Stromatum e seuomodo autem , qua est is Ecclesias apud nox incomnomia accepisset siem absque eorpore: etim etiam ipse, qui est Caput Ecclesias in ea ne quidem deformis , di specie emens transit , docens nos ref erae ad id , quod est Divina ea a in peetabile, em iracorporeum. Et Iib. 6. iam vero Dominus non frumma Diauit mi vidi , , MMili forma eo oris et ne quis speciem laudans, in admiramia pulchritudinem, absistat ab iis , quae dicuntur eri attendens iis, qua relinquuntur , ab iis abducatur , quae peremit intelligentia. Et Iib. 3. Paedagogiae Cap. I. Ipsam rem Dominum fuisse aspectu deformem , testatur Spiritis et per Isaiam e F immeum set non habebat speciem , nee piachritudinem sed species vilit , deficiens pra hominibus . Origenes Iab. f. contra Celsiim et Fatemvir feriptum de Zesa eo ore de Dirabili 3 quamvis non habeatur aperth feriptum, parvum fuisse, ae vile . Est autem
docvi apud Isaiam praeclararem , venturum eum nun supra modum decora specie , me
Messenti pulchritudine et Noe est speetes ei, neque decor , sed species eias stia bonore sin defietem supra filios hominum. S. Athanasius lib. de humana natura, non longe a fine et Viderat eum nici catus in Divina , di superexcellenti fonma I .a Ss sede
340쪽
sedentem is faelo edito 3 er sublimis eaem Seraphini eum glorifieabant diereret e Saeva fias , Sav s, Sanctus Doemi r Sabaoth. Postea vidit eum forma fervi Misturam, di in Smlitudinem hominis effigiatum. Ideo dieit , non habebat speciem v - -- chritudinem , quippe riseus Aperiei contemptibilis esset, di subsidens insta amaees h mines. Verum cum uno Isaiae nitantur oraculo , ut Christi formam dem cientem , ingloriam , contemptam, inhonestam, deformem ostendant anihil quoque, nisi quod Isaias para loquendi formula sibi voluit, ipsi etiam
Quare, rejecta Theologorum Illoriam de turpi, atque deformi Christa Domini specie extrema sententia ita illum insigniter venustum , serrimosum , & elegantem inficiamur, ut tamen pulchritudinis mediocrita tem statui sito congruentem adscriptam illi velimus et quae nihil in par tem alteram haberet insignes ut spectantium oculos sola vel raperet, vel
VII. Compendio consecta res esset, motaeque de forma Christi Iitra brevi silescerent, si, quae illius dicuntur imagines , olim aut diae filis,
aut coloribus pictae etialianum extarent , certoque constaret , easdem
ad vivum fuiste expressas. Refert equidem Eusebius Caesariensis lib. . Hist. Ecclas. Cap. 28. aeream statuam , in Christi honorem a muliere Hemo roissa Peneade fuisse erectam , ut beneficii a Servatore collati memo riam ad posteros propagaret. Addit, visas a se ejusdem pictas imagines sad tempus iisque situm religiose servatas. Vervin erecta Peneade statua s
autem ad Euledio Pictae Imagines h - - - -
vuin expressie fiterint, ignoratur. Imo hac ipse s Ed quam uIque servatae fuerant , Eusebii inare periisse videri possimis si, quae iIIius fertur nomine , ia Constantiam Licinii uxorem Epistola genuinas germanaque est. PostuIanti enun Augustae foeminae, ut ad se Christi Servatoris imaginem mitteret, ea se importuna petitione liberat Eusebius i non polle, inquiem, fieri, quod petebat: sema tam dupisi natura constet Christat Dominnis, Divina , scilicet , di humana , neutriar imago exprimi potest: nm Divina squam verus intelligentia ce equimae s ne ae exprimit pen illo et non humana , --.morragicas arioria Divinitatis absorpta est. Itane quaeso speciosa exculatione repulisset Augustam, si, quae ab ipso visa fuerat ServatorI: imagos etiam tunc extitisset Aut enim petenti in isisset, si penes se habuisset , auterete, a quo alio haberi posset, indicasset. . 3 Haud melior priscorum fortuna numismatiim , quae Cnristi Mommimaginem referebant . Horum uniciim servari nunc Romae dicitur in Altempsium cimelio , unde conjectura capi posset, severiore Chrathina vultu fuisse, quia blandiore. At nec prunae antiquitatis, quae hdem in regram faciat , dicitur esse , sed interiectis Inter Constatutini in , di Theodosiuin temporibus msuin existimatur: nec liquet omnino, illud unasii parte Chrisum exprimere. VIII. Iam vero quae Vargini Matri oris , corporisque forma fuerit ,
longe minua statuero ausim , nullia suffragantibus, aut Patrum dictis ,