장음표시 사용
461쪽
. . De essectibus a Spiritu S. productis a maxime de dom
I. Tovum, illudque magni moliminis opus aggrediar, si de univer-- e 1 sis essectibus a Spiritu S. in Apostolos die sacro Pentecostes essula productis velim in presentia disputare . Longa enim , ac propemo dum infinita concertatio mihi esset instituenda , de gratia sanctificante , de donis Spiritus S., de sinctibus, de gratiis gratis datis s quae, cum ad
alias Theologiae partes intimius spectent, de iis quoque alia occasione cu-nuitatissime disputavi. Ne camen osticio omnino desina , universos effectus compendio pCrcensebo , ut levem saltem illorum inlarmatio iein habeat sindtola Juventus: oec tum de idio speci iter disputabo, qui . cum prae cae- aeris conspicuus esset, & ad id iisque temporis inauditus , Judaeos , atque Gentiles in patrati prodigii admirationem praesertim adduxit.
I. Illapsus itaque Spiritus S. in Discipulos effisi effectus quadruplicis
generis extitere. Priinus fuit gratia sanctificalis, non prima illae quidem, quae spiritualis regenerationis est , sed secunda , quae roboris , perfecti nis , atque constitnmatios is a Patribns dicitur 3 quamque Christus ipse Cirtutis, seu tartitudinis gratiam dixerat ad publicam sui nominis comessionem , Lucae ultimo: EM metiam promissim Patris mei in vor, vos a tem federem Civitate , quoadusque in amisi virtute ex alto. Et Actuum Apostolicorum I. Accipietis Dictutem Spiritus V in vos ct eritis mihi testa ivi Fericarem , in in omni sudaea Samaria, o usque ad ultimum terrae.
Alter effecti is est gratia septi rinis, seu dona septem, quae vulgo Spiritus Sancti ducuntur, ab Isaia Cap. gr. recensitae Donum , scilicet, Sapientiae , donum Intellectus , donum Consilii , donum sertitudinis , d
num scientiae, donum pietatis, donum timoris Domini. Sunt autem dona haec generat IIII accepta habitus furimaturales , quihuc homo iustus disponitur sis prompte , facilitere e sequatur imuictum Spiritis V ex D. Thoma I. a. qiuest. 8. art. r. Donum quidem Sapientiae ad iudicandum de rebus Divinis, quibus d heat adhaetere . Donum Intellectus ad rectam de ultimo fine aestimationem habeamdam . Donum Consilii ad rem deliberandum m disset imis, di praesertim inopina- eis. Donum Fortitudauis ad ce equendum finem operis ardui propter Deum fusi eis, superanda quaecumque mala ex adverso imminentia. Donum Scientiae ad dicte nenda eredenda a non Credendis , remque iudicandum de rebur hiamanis 3 Patrem daemgunt ad Deum . Donum Pietatis od exhibensim cultum Deo debitum. Donum Timoris is Deum reverendum, timendumque, timore utique , non fervili, sed filiali.
Tertius Spiritus S. in Discipulos illabentis eflectus ex donis ipsis proina-mns est fructus duodenarius ab Apostolo notatus Cap. 6. Epist. ad Galatas et
Fructus autem spiritus est Charitas , Gaudiam, Pax , Patientia , Aramnitas , Bonites , mas nItas, Mansuetudo , Fides, Modestia, Cantinentia , Castitas. Sunt autem
462쪽
tute tanquam ex semine prodeuntes cum Persectione fi & inavitate a MThom. I. t. quaest. T. art. I. Qilare alio titulo Fides, exempla gratia, Cha- as , Continentia , Castitas virtutum albo censentur ; alio laictuum . Virtutum enim titulo gaudent, ut sunt habitus Persic sentes m ordine ad obiecta sua et fritilum vero Spiritus S. titulo potiuntur s ut perfecti nem , suavitatemque reserunt ex Spiritu S. tanquam Interno semine Pr deuntem et iuxta illud I. Joan. 3. Omnis, qui natus est ex Deo, peccatum MD- alii fidet in eodem spiritae r alii gratia fanitatum in Mo Duritu e alii operatio virtutum et alii prophetia et alii discretio Diritium i alii genera linguarum et i ireterornatio fermo et . Qito nomine gratiae gratis datae , non eam intelli elint Theologi, quae sinh meritis Ata est e sic enim gratia nulla non est ratis data , sed eam , quae ad suscipientis profectiim minimh datur, gratis o I . , se lutein . & conversionem c Peretur no , ne Magister ipse probh norat, quae sint alis tradenda: Sad te, quidem , ut magi uex 'PA E doeenda noverit 31d oppo
digiis , atque Portenti PD B' ' V- , io titruitum , qua Divinam in , salutein corporibus i Ax' SCAM'eet . prophetia , qua futura
etinim Apostolicorum i et ou es. MIXIT,
eii, Iimuis , prout spiritui S eam e M u '--.hedire necesse est. I. Anoeg de ea dissicultates obortae sint ' MM Romodo id faetiim fit 3 finguli Apostoli lingui 'mni 3 i,. nemph Syrohebetea a varia An m ut propria dumta iente' si iocentes intelligerennirarum nationum Imlis,mnquan illa 'A' ipsi . easdem-An autem, quod e3teras di met Iugulare Apostolorum privileguun ibque revera loquerentur t 3- HVM s i in citos Spiritus S. die is tud sinerit , an caeteroruni quoque Piuellum di vi ilia ero P ntecostes essi sub *sit IV. Prim
463쪽
N. Principio itaque , ut viain asitandis hisce qliaestionibus faciam , Ansularis S. Ioannis Chrysostomi sententia fuit, Oratione do. , totum quidem Coetum Apostolicii in gentium omnium linguas calluisse, noniainen de coetu fingulos , sed alios ahas , prout erant variis in Regionibus Evangeluun nunciaturi et imo hoc ipsim fuisse Divinae voluntatis indicium , ut in eas regiones pergerent singuli , quarum linguae intellige tiam Divino munere fuerant assecuti. Dissicultatem ea in re non mediocriter auget , quod pIerique Apost si , ac inter illos celeberrimi, ut Petrus , Ac Paulus in ministerio Ap stolico obeundo Interpretibus uterentur et quabus certe non fuisset illis opus , , si linguariim omia sum intelligentiam assecuti fuissent . Vulgata enim est sententia Patrum , Irenaei , Melitonis , Hieronymi , Clementis Alexandrini , Marcum fuisse interpretem petri , Titum interpretem Pauli. Quin & addit Clemens Alexandrinus lib. T. Stromatum, Marmco tandem Alexandriae relicto , Glautiam Petro interpretem adsuisse . Paulus etiam r. ad Coranth. Cap. a. scribit et Cum venissem Tmadram Proptergamgelium Christi , di ossium mihi apertum esset in Domino , non habui requiem D, ritur meo b eo quod non inorni sem Titum fratrem meum s fed valefaciens profectus
fum in Macedoniam. Quae verba sic intelligit D. Hieronymus Epist. Iso. ad Dedibiam quaest. II., ut Apostolo ingentis doloris causa huerit, qliod Tiso interprete destitutus, Troade pro concione dicere non potuerit: Quia
praedicationis sua fissalam, oreanumques per quod Christum caneret, non invenerat. Quomcirca observat et Paulum Divinorum se utim moestatem digno non potuisse Graeci
eloquii explicare femione . Notat insuper Sanctissimus Doctor , geminas squas habemus Divi Petri Epistolas et Streo inter se, di Charactere discrepare ,
structuraque Derborum , quod pro rerum nece late con sis interpretibus in conser gradit
Epistolis usus esset. Nihilosecius communis Miletorum Patrum sententia est , Apostolos singillas omnium nationum linguis fuisse locutos S. Augustini traei. σ3. in Joannem, S. Ambrosii in PAL IR , S disti Alexandrini Catechesig*., S. Leonis Serm. r. de Pentecoste , S. Gregorii Magni Homi I. go. in
Evangelia. Hinc Paulus ipse a. ad Corint. Id. Gratias ago Deo meo , quod oemium vestrum tingua loquor et omnium s scilicet tui ex variis orbis Ita
tibus oriundi Corinthi habitabant. Atque id quidem ministerii Apostolisci necessitas postillabat cum unus quandoque Apostolus ad variarum limsuarum populas mitteretur; nec tot addiscendis idiomatibus tempus suae Pereret, nec facultas adesset.. U. Illud ergo explicare necesse est, qua ratione, quo titulo Petrus,&Paulus , & in habendis concionibus , & in conscribendis Epistolis late Bretibus uterentur Illud enim unum dissicultatem patitur aIiquam. In primis itaque dici posset , gratias gratis datas , quale est donum Linguarum , non semper ad instar habitus permanentis obtineris sed plerumque instar transitoriae motionis, & vialis cujusdam afflatus , & im- retus Spiritus S. Compertum id est exemplo prophetiae , vae altera est gratiae gratis data . Propheticum quippe lumen non semper Prophetis ac fulget , ut quacumque in occasione quaecumque sutura praenuncient: sed
464쪽
certis dumtaxat in casibiis, dum peculiari quodam afflatu , ac trans ria veluti corii scatione docentur , & illustralitis a Spiritu S. , quod ii
Nathane Propheta videre mit lib. a. Regum Cap. A , & iii Elis,o lib. q. Cap. 3. Tale in Apostolis filisse donnin Linguarum videri potest, iuxta Lucae dristum in Actibus Cap a. Coperist loqui variis immis, prout Disrittit S. dabat elocrui illis et quas dicat, pro tempore, & Ioeo, qtio ae Spiri tu Sancto peculiariter agebantur : qno tamen afflatu , moratque Dius nocessante, perinde ae coeteri homines interpretibns indagerent, si peregrinae linptrae homines alloqui vellent. Ac sic certe aliquibus Theologis vi sim est. Quia tamen Apostolas donum Linguarum instar habitus permanent igobtinuisse communiter existimatur di idcureo obieetie dissicultati verius respondetiar, ac certius et Apostolos, ac in iis maxime Petrum, & Pantum interpretes habitasse Sententiarum, atque Doctrinae, non itidem idiom Petis; nisi forte ad elegantiam, at e ornatum . Onae enim Apostoli an ei Spiritu S. plerumque alta , & obscura Mysteria ernctabant , illi elano, faciliqne , atque ad captum simplietum accomodato sermone reddebant. Cum enim impetum Spiritus S., quo ducebantur, interdum temserare non possent . altiora , obstria fioraque alsiqnando fundebant oracula, quorum explanat o Interpretibus relinquebatur. Qiae quidem explanatio ad aliam gratiam gratis datam pertinebat , nempe ad Interpremtionem sermonum, quae non semper, omnique momento cum dono Linguarum conjuncta erat: ut Patet ex a. Epist. ad Corint. Cad Ic. Volo autem , vos liqui hetu i , magis autem propherare et nam ma or est, qui prophetat , quam qui loquitur limitis , nic forte interpretetur Qui loquitur lingua , oret, ut interpretetur. Quare ad id peculiares interpretes constituebantur: interpretes, inquam, non idiomatas, sed Doctranae, ac Sententiarum Neque vero is est verborum Apostoli senis a. ad Cor. Cap. g. .
qui prima fronte videt tir esset Pan inna, scilicet, ingenti dolore suisse assectum, qnod Tito interprete destinatus, Troade piro concione dicere non potuerit. Non enim se ab habenda eoncione fuisse retardatum ait: sed id unum innuit r requiem spiritui suo non habuisse, quod Titum Corim thra reversum non invenisset, cuius relatione certior fieret de statu illium Ecclesiae: quod sane a praesenti iussicultate longe abest, imo nihil cum eae
commune habet, quod nostram exerceat diligentiam. Quod autem ait Hieronymus , Pauhm Divinorum sensuum ma estatem dignoron potuisse Graci eloquii explicare se, mox es noli de ignorantia Graeci idiomatis
dictum est , sed de ornatu, & elegantia , quibus orat destinitus et undet
aiebat a. Cor. Cap. pr. v. f. FFI mmeritur stramne, sed non frientia et in omnis bus antem manifestati s mus vobis . Qiam ob causam Patrem obsessant , Epistolam ad Hebraeos, ni te patrio sermone ab Apostolo scripta in , ca teris Graeco idiomate exaratis longe esse ornatiorem , elegantioremque-Nee est, quod quis nobis obtrudat, Dei opus fore imperfectum , si linguarum peritia Dei dono accepta eo ornatu careat, qui naturali facultate , atque industria comparatur . Deus enim prodigialibus his insimo
di drinis ea dumtaxat Apostolis largitus est , quae ad Ecclesiae militumnsint Disitiam by Cooste
465쪽
sint simpliciter necessaria , quaIra profecto non sunt ornatus, dc elega tia sermonis. i . VI. Nunc quod ad alterum institutae disputationis Caput attinet, ea Dicvo Gregorio NaEian Zeno sententia stetit , Oratione q*, in eo prodigium illud sitisse positum , quod propria dumtaxat lingua Ioquentes Apostoli Syrohebraea, a variarum naisonum populis intelligerentur. Qia de causa in Actibus Apostolicis Cap. r. observatum sit, diversarum Nationum Pompulos liaclamasser Euomodo nos audivimus unisquisque linguam nostram, in qua nati fumus p Et infra et Audivisis eos loquentes nostris linguis magnalia Dei et quassid audirent illi tantum , non itein ipsimet Apostoli loquerentur. Eqiudem si nihil aliud in Actibus Apostolicis adnotatum esset, aestuntari utcumque posset, ita plane rem accidisse, quod & postremis hisce tem. gribus in viris nonnullis Apostolicis , Uincentio Ferrerio, Ludovicciertrando , & Francisco Xaverso accidisse fertur , ut patria lingua locuti, a dissonis gentibus intelligerentur . At & hoc alterum in laudatis A-e ibus legiinus et Cat erunt loqui variis tinguis: quod variarum Iinguarum peritiam Apostolis insulam aperte significat. Ad haec etiam , Apostolus et ad Cor. Cap. Io. Omnium 'estram lingua loquor. Et Christus Marci r6. Id suturum spoponderat , ut inguis loquerentur novis; quibus nempe antea mini.,
me Ioquebantur . Quapropter quod a variis populis auditi sint Apostoli illorum linguis loquentes , idcirco fuit , quia re ipse illorum linguis Io-
Et sane, quamquam , Deo volente, utroque perinde modo prodigium' illud patrari potuerit e seli quod sua dumtaxat lingua locuti Apostoli a diversarum nationum populis intelligerentur et seu quod variarum nationum linguis ins meti loquerentur universas ; congruentius tamen fuit, Pomsteriori modo rem fieri, quam priori ; alias non in Apostolis, seu in
Auditoribus miracuIum accidisset: non, inquam , in Apostolorum mei tibus, ac linguis , sed in auribus auditorum. Nee s,tas Euangelicae praedicationis necessitati sitisset provisum . Quomodo enim ApostoIi mutuoqcum exterarum Nationum possulis sermones serere potuissent, illosque sc- cuin laquentes intelligere 3 Pstira etiam fuissent necessaria miracula . Utenam Propriam linguam loquente uno, varii varias sitas linguas inaudiant, ne sie est, vocem, seu somini nativae linguae uniuscuiusque audatorum in aere esserinam , atque ita ad an res uni ii scis inlatae efferri et totque idcirco sunt patranda miracula , quot adsunt ibi auditorec et Deus ait fenr, tametsi possit haec omnia , alasqne necessitate tamen miracula patrare noctfokt: Gratia enim , non secus, ac natura nihiI frustra operatur. VII. Nolim tamen inficiari , eertis in casibus , ubi necessitas postulabat dum, scilicet, ad variarum gentium populos pro concione dicendum erat, id contingere P transieri ut una lingua loqnentes Apostoli ab omnibus intelligerentur . Quamquam enim omnibus linguis instructi essent , multis tamen fimrri I nguis locus nequibant et nisi forte praeter naturam , ingentique prodigio iis in casibus experti essent Apostoli, quod Diodorus Siculus ib. s. Cap. ultimo narrat et homines Insulae cujuspiam lingua sectili instructos estes ac una Utidem linguae parte idiomate uno, astera alte
466쪽
ro illini; loqui, ut lubet, libetve. At in Diodoro Siculo, fidem desiderorsaec id ipsum Apostolis iis in casibus. suffecisset . Ecquis etiam id Apollotis primatias spiritii habentibus negatum pudet, ubi necessitas postulabat, quod postremis hisce tem cibus viris at quibus Apostolicis datum est 3 Hinc venerab: lis Beda ad ea Actinim verba, Audivimur unus uisquelinguam
nostram, m qua nati fumus, addite Aur quia livnx omnibus loquebantur di aut quia fua Ilim a loquentes ab omnibus intelligebantur.
VIII. De caetero, non solos Apostolos, sed es reliquos omnes, in ranacula sedentes . ire qum Spiritus S. effisiis est, eo perinde linguarum dono sitisse cumii latos. aequo liquet. I. se quia de omnibus in Coenaculo positis. communetem seraptum est , Act. 2. Replati sunt omnes Spiritu S., ct e perunt loqui variis tinguis. a. , quia aliis in occantinibus , ubi per manus A- stolariim conferebatur spiritiis S., Fideles etiam privati , & ad ministerium Apostolicuin mirrime destinati, quire & ipsi Gentiles ad Christinnconversi eo linguarum dono cumulabantur , ut Iegitur Actora Cap. ro
Obstupuerunt ex Cireumeisione Fideses, qui venerant cum Perro , quia er in Nationet
Paria Spiritus S. Quo est di audiebant enim illos loquenter linguis, re mavificantet Deum. Quocirca D. Augustinus Serm. I86. de tempore Cass E. Omnes, Dioderant i in Coenaculo unam linguam didicerant in Venit Spiritus S. , implet sunt, coeperunt loqui linguis variis omnium gentium , cum non noDerant , nee didice rant. Sed docebat ille , qui venerat, intravit, impleti sunt , fudit. Et tune lioeerat num, quieumque accipiebat Spiritum ranctum , sibito impletus Spiritu linguis omnium loquebatur, non illi solum centum viginti- Docent nos Littera ipsae, postea credi eruns homines , baptietati sunt , acceperunt Spiritum Sanctum ae linguis omnium gentium locu
Cur itaque, inquis fortasse mihi ae Judaei in tanti prodigii admirationem adducti lucclamarunt et Norae omnes isti ae qui loquuntur GHilai freni P Et Pomodo nos audivimur unusquisque linguam nostram illos loquentes e S'It isitur myostoli variis linguis loquebantur: nam eo Galilaeorum nomine deli Dra tur . Responsio In promptu est i Ita Judaeos admirabundos succlamane t uia quamquam Fideles omnes Coenaculo conclusi, Spiritu S. perfusi inguarum donum accepissent, soli tanaeir Apostoli primo IIIo imperiri ras erumpentes, accepti doni experimentum dederet ut reverbr duces sfiisceptaeque gratiae praecones a Cnrasto Domino constituti. De reliquo tamen alios perinde variis linguis fuisse locutos, quae protulimus: testam via, plus satis evincunt,
467쪽
De Christi virtutum, ac prodiborum Narrationaeis Pilato ad Theriam Caesarem missa ; Aeque
eiusdem Apollas apud Senatum Apu
i; I i manum tentata. I. v Thidum Christiis Coelo redditiiserat, eiusque Diuinus Spiritus in Discipuloseffusius , cum virtutum eius, ac prDdigiorum fama longotatb eduliasaRomam)quoque ipsain occupavit. Pilatus Iudaeae :Praesesaees, quae illic contigissimi magnaemomenti hi ad Caesarem scribere solitus , patra totiun a Christo Prodagiorum s Divinamm .virtutum ., excitationis ipsius a morariis , novieque ab eo conditae Religionis narratronem ad Tiberium amisit.. la, perceptis Actis s reque, quantum licuitis intellecta , retulit fid Senatum, ut & Christus inter Deos, quosqRoma coleret-s reserretur. Renuit Senatus Augustus . Caesar tamen Ilerstitit in sentemsa Christi nosque ob eam, quam de Christo conceperati inionem , iurgulari hen, volentia fovit,
Totum id taemen variis difficultatibus obstractum,est e & a nonnulIic
quidem ex parte, ab altis ex integro vocatur in comtroversiam. Quare sui sua dictis veritas constet, tria nobIs quaerenda sunt e I. , Constet ne prorsus , PIIataim de rebus a Christo praeclare gestis Tiberium Caetarem monuisse et Caesaremque Christi apotheosim tentasse apud Senatum Romanum p a. Quae Catarum MPm renueret , Senatum impulerint I. Quid .de Epistolis, quae vulgo circumseriintur ba Pi Iato ea in occasione ad Q sarem .datas sentiendum metiat P Qitibus ad liquidum perductis , plana s
II. Primum , ilhidque potissimum iisque adeo, meo quidem iudicio,
certum est , ut Qitra uim main audaciam in dubium veteti nequeate ut iste testiuin omni exceptione majornm sus agio communitum. Tertullianus in Mologetico adversuscentes C . I. Apia vors inquies de humano arbitrata Divinum pensetarer .. Nisi h mini Dein plaeverit , Dem nouerit . Homo iam Deo propitius esse debebit. Tiberius erro , evius tempore nomen Chrisianum in familum introivit ammeiatum sibi ex Dria Palestina, quae illis veritatem ipsitit Divinitatis reve amerat, det Iit ad Senatum eum praerogativa suffragii fui . denarin, quia non ipse probaverat, respuit. Caesar in sententia mansit , comminatus Per illam aeraratoribus Christiam,m . Et Cain a I. , praemissa brevi prodigi
Isum Christi gestoram analysi, ita subdit . Ea omnia super Christo Pilatuto ipse iam pro sua conscientia christianar, Caesari tune Tiberio nunciavit : sed di caesares erodiassent supra Christo , s , aut Caesares non essent facula necessarii, ant sedi Ch umi potuisserit esse Caesarra.
468쪽
S. si istinus Martyr in Apologia a. ad Antoninum Imperatorem , Ahaee i psa Acta a Pilato ad Tiberium missa disitum Intendit, dum, nonis nullis Chrasti prodigus enarratis, subjungit: Uae ita gesta Geo cognoscere ex quis, quae sub Pilato fimi Icripta, potestis. Ium aliis interiectis et Et quod cla
S. Lucianus in .Deciana perse itione Nicomediae Martyr Ad eadem ibia Pilati Acta videtur Praudem provocasse si .dum diceret et rinsulite Amnales vestros, ct imbenietis Pilati temporatur, dum pateretur C hi sus, media die fugati, Solem, di interruptum diem. veris uirilc quippe est, palatum inter tam multa , de quibus ad Caesarem scripsit , portenta, atque prodigia mirabilem illam Solis obscurationem , quae claristo patiente contigerat , mini-ine siluisse. Aliail observari Romae ne rivasset, cum portenta ,:Christo moriente, patrata non ultra: Ddmin, uti loco suo docuimus, paulassent. Longe minus, tacente Pilato, scira Romae potuisset, eam obscurationemqu1 Christus hora de Criace pendebat, Ierosolymis etccidisse. t.
Eusebius Caesariensis lib. 2. Histi Eccles Cap. a. Rem totam sad fuse
prosequitur . cum per omnem iam locum de Resurrectione , di mirabitibus memine PD Christi, di de Isseensium eius ad Cortam foetix fama loqueretur in omnium
aures , beati talus rumoris volυeret opinio r quoniam antiqui morimerat apia Romam
nos, ut Provinciarum Ddices, si quid fort) novi in his siquas regebam, Pin neutineidisset , vel Principis Ueι Senatui nunciarenis is ne ex his , qua gerebantursisnorare aliquid viderentur: de Res Tectione a mortuis Domini , di Saltauont M. . ii csu Christi, quae jam in omnem locum fuerat promulgata, Pilatus Tibrato Prim
si refert. Sed di de raseris mirabilibus eiuT; post mortem, rumi resurrexamet sa quamplurimis iam Deus esse crederetur. Tiberim, qua compererat, retulit ad Se natum. Senatus autem sprevisse dicitur, pro eo quod non sibi seruix huim aeri itidietum fuerit delatum , sed Octoritatem fuam pravenit vulgi sentcntia , lex etenim enat an liqvitus de nata , ne quis apud Romanos Seus haberetur , nas Senatus decrem, at Me sententia confirmatus. Porro autem pro vero hoc erat, quod ferebatur, ne Divi xa virtus humanis putaratur assertionibus is gere . t Cumque fecundum ea , qua supra diximus, renuisset Senatus; Tiberius tamen tenuit sententiam suam , ut ne q d ad versus doctrinam Christi contrarium moliretur . . - : C. t .ri .
. S. Joannes Chrysostomus hujus perinde fidem facit Homilia assi in Epistolam a. ad Corsinthios. Romanorum Senatus hanc potestatem habebat , ut Demfreanet, atque conscriberet. seuippe , cum res omes a christo gesta nunciatae sunt, Romam misit is , qui pudaeorum nationi praeerat , frictitans ex inser , -m enm quoque aemu creare placenet. Id vero illi facere recusarisit, quod iniquo, atque infenso . I mo fereent, ante decretum suum, atque sententiam, Crucifixi potentiam assustentem , vietersim Orbem ad fui e tum, et venerationem attraxisse.
Hegesippus, non ille quidem , qui Aniceti, & Eleutherii Romanorum Pontificum temporibus floruit; sed alter junior, qui, cadente taculoquaristo, post Constantini tempora vixit, in Anacephalarosi labrorum suorum
de excidio Urbis Ierosolymorum . Nuamvis Pilatus , Inquit, manas laverit dicens et mundus ego sum a sanguine iusti hmuis vos videritis 3 nequaquam tamen misius extitit reus, qui gloriam Dominica Resurae fremit agnoscens ,praedicare ramitas stubduit ,
469쪽
iluit , sed credere perfidus emtemno , sicut testarer eiu rari Epistola Caesari in hune
modum directae M. Tum Epistolam subiicit , de qua nobis paulo post ser
Paulcis Orosius lib. v. Histor. Cap. q. Postquam passus est Dominus Christas ,
inque a mortun resurrexit , di Dissi lac suos ad praedicandum misit s Pilatuet Praeses NIUM Provincia ad Tiberium Imperat rem, atque ad Senatam retulit de Pasispone , tr Resurrectione Christi, o sequentibus virtutibur , quae , vel per ipsam patam facta fuerant , vel per Discipulas ipsius is nomine eius fiebant; di de eo , qa d certatim, erescente plurimorum fide, Deas haberetur. Senatus indi atione motus , cur non fidi prιus fecundum morem delatum esset, ni de fusipiendo e in prius irae decerneret sconsecrationem Christi reeilatiit , edictoque eo pituit , exterminandis eis urbe Chrissimos ; praeeipia elim di nimius Praefectus Tiberii fascipiendae Religioni contradie ret. Tiberius eam, edicto accusatoribui Christi mornm mortem comminaim est. S. armorius Turonenta sci. r. Histora Cap. 2 inim paucis enarrat et Pilatur Christi gesta ad Tiberium Caesarem mittit , ct ei tam de virtutibus Christi squam de Pasone , in Res directione eius infimaatis Eua gesta hodie apud nes retinentur scripta.. Tiberim autem hoc ad Senatum recensuit et quod Senatus cum ira respuit pro eo., quod nim ad eum primitus advenisset. Rein Posteris pergratam secisset Gregorius , si quae gesta apud se scripta retinere dixit, publacasset e cujus illa coloris sint probaeremus.. Extremum facto, quod hic mich quaerimis , sigillim ponit Niceph trus Calloetus lib. a. Histor. Cap. 8. Consuetaedo iam inde a Maximis a-is obtinuerato ut qui Praefectiaras , ac Pr incias sortiti essent, rei novas , quae sub eis aceia cissent , simulas summum imperium habenti casari significarent, at illum nihil promsus rerum latiret. Dagae de Resurrectione ex mortuis , aliisque prodigiis usu Christi oberio Caesari scribens micrus , cum res eias plerasque rum quod ex mortuis redivismus , sebique ipsi superstes , Deus jam a multis, di quidem Faeci is esse crederetur s
gemmeiamir - rim rem Tiberius ad Senatum rerulit. Senatus autem mn esse deliberandum de ea censuit, sub illo quidem praetexta, qmd ille non prius veteri mare , ipfius Senatus sententia in Deos esset relatus e re autem ipsa , qu=d Divina doctrime dictiplina humano prorsur non indigeret auxilio . Sed enim etiamsi Senatus ad rem modum verbum de Servat cre rejecisset , Casar tamen in sententia fua perstitit , fiammique praedicationi impedimemo rem fuit.
III. Sic seno sunmi viri per omnem aetatem, a secundo Christiani n
minis saeculo, ad decimum tertium sumino consenvi tradiderunt. Iis porro resereari , ac repugnare velle , annon summae temeritriis est, atque a daciae R tignat tamen AE ac refragatur hac ipsa aetate nostra Tanaquillus
Faber in Protestantiis in Schola Professor Salinuriensis Tertullianum ex Actis Pilati apocryphis fabellam hausisse dictitans s quam caeteri dei ceps ex eius fide descripserint imprudenter , transmiserinime ad posteros. Scilicet , non advertit imprudens ipse, Acta Pilati de Cndisti virtutibus ad Taberatim a sta, ad ovae deinceps Tertullianus, S. Jus imis, & S. Lu-- cianus, ambo Martvres, Romanos , caeterosque Ethnicos provocabant fi ab iis longe diversa esse . quae a Maximino Tyranno Christianis infensissimo conficta esse, nurat Eusebius sita in Histor. Eccles Cap. q. plena impie
tatis di atque blasphemiae. Ab iis quoque longh esse dastancia, quibox, ut: 'LII Auctor Disitired by Cooste
470쪽
Auctor est D. Epiphanius Haereti So. , Quartodecimani haeretici insigniter abutebantur et nec ad ea lummos , quos retulimus , viros digitum in- .
tendisse: sed ad illa potius, quae, curante Pilato, a publicis Notariis excepta, Romamque transmissa, In publicis Archivis uimma cura, & intecta fide iervabantur. Unde & ad illorum Annales, ad illorii in Commen . tardos, atque Archiva Tertullianus, Justinus, Lucianus liberh provocabant. Quis autem putet, illos, & famae suae, & Christiani nominis gloriae tam male consuluisse, ut ad spursa instrumenta, quae in Romanorum. manibus essent fi tam fidenter , tam libere provocarent, quorum fallitatem Romani apsi tarn facile retexissent, nec sinE Christiani nominis cieris .sione, atque dudibrio suggillassent pSed nec ab omni vera I pecie abhorret , uti Tanaquillus obtenuit , Iimberium Chrasto, ejusque Religioni minime addrchinii , de illo adeo citrabise ut de ejus Apotheosi retulerit ad Senatum. Quidni enim id eum tentasse verisimillimum sit; Christi quidem, quae didiscerat , operum admirabilitate permotum p Certe nec Christo, nec eius Religioni addictiis erat Adrianus Imperator: & is tamen, ut auctur est inlius Lampridius Ethnicus ipse in ejus vita et Tmpla sia Simularata viserat fieri , Pae illa ad hoc parasse aicebatur . ut Christo iem confera arat, nisi Sacrorum eo Hroines detredivise t : veriti nempe ne , si id egisset Adrianus, ad Christi putes relicto idolorum cultu, universi transirent. Niliabo magis Christo, eiulque Religioni addictus erat Alexander Severus et & hunc tamen Christo templum s eere, eumque inter morum recipere votasse, idem Lampridius memorat; tametis nefariis consiliis circumventus executroni non dederat. Irad ergo, ium-le quidpiam tentasse Tiberium, a veri specie morsus abhorreat Abhorret multo minus a vero, qui aker Tanaquilli cavillus est Senatum Romanum respuisse, quod placuisset Tiberata. Ea quippe Tiberius erat animi moderatione , ut tibi , finique consiliis Senatum repugnare, ubi justa subesset ratio, inoleste non sertet. Quaedam, Inquit Suetonius, a Dersus sententiam mm decemi , ne vitifim quidem est. Imo , cinn vocem mimis idoneam , seu forte barbaram inter ictibendum uuirpasset aliquando, am idcirco honoris gratia iiis imposteriarn recipiendam , ac Rire Latri donantam aliqui dicerent e Marcum Pomponium Marcellum morosuin verborum exactorem aequo animo tulit labere pronii iantem: TU. et Civitatem dare potes hominibus, verbis non potes e ut is ibit Dio Cassilis Lib. N. Et mirabimur , Senatum Romanum optatam a Caesare Christi Oomina
Apotheosim rejecisse, idque tulisse Tiberium t es, en,
IV. Mir imur longe minus, si quae Senatum Romanum filii cessa aret, rationes Impulerint, perpendamus. Quod came est hisceptae uil-- Prima a Patribus paulo ante haudatis stligenter obsera ta , ,sta fuit: quod antea Christo Domino Divini honores delati fictent, qr mi
gra ad Senatum delata res esset .mm decernendorum auctoratatem cum Ierret aege- . PO Tiberio licet optatam decernere noluit. Altera, quod, nisi caetelium Diu sua sede pulsis , Jesus solemni Apotheosi conlacrari non posDisitired by GO Ie