De philosophiae principio; sive, Unde philosophandi initium sumendum sit. Scripsit Th. Iacob

발행: 1847년

분량: 155페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

nam de ipso quidem cogitando ea valeret, de cogitato vel de eo quod cogitatur non valet. Ned utrum ea salsa sit an vera nihil refert, modo quod de cogitando dixi, quippe cogitatione nostra quum ea quae non sunt cogitamus ex illito seri, id per se verum sit. At si quis aliquid quod extra cogitationem non est, cogitatione sibi effinxit, nonne id potest nobiscum communicare, in ut nos idem animo concipiamus fieri igitur etiam potest, ut tale quid quod

non est, aliunde in cogitatione in nostram veniat, ita ut non sit a nobis ex itiit procreatum. Sed

etiam alii multi idem possunt animo concipere vel ab aeterno potuerunt et in aeternum poterunt. Sem per igitur ea quae non esse dicuntur, cogitabilia Sunt . . Semper Sunt in cogitabilitate neque ullo modo ex ea tolli possunt; unde equitur, ut ea quae

Haec igitur repugnantia quomodo tollenda sit, iam videamus. Dixi enim siquid non esse dicimus, nihil dicimus nisi hoc tale esse quod non Sit nisi scilicet in cogitatione nostra. Diis quae modo

expoSui perspicuum factum est, hoc in nostra cogitatione parum accurate dictum esse non enim in nostra tantum nec in cuiusquam singuli Singula quadam cogitatione sunt ea, quae extra cogitationem non Sse dicimus, sed sive cogitainu Sive non O-gitamus vel sive omnino cogitantur illa sive non cogitantur, Semper sunt cogitabilia Sunt igitur quatenus Ogitari possunt, ultra non sunt. Haec disserentia quaenam sit, in iis quae sequuntur investigabitur; nam ex hac disserentia perspicienda pen-

42쪽

modo eadem simul es e uique non esse quam id rem in quaestione, unde ea quae ii in dicimus, in cogitationem usi ram venerint, nillil si quod veram repugnauitam continua vel quod revera rem repugnaui in implices. Sed iam ait causam te qua

Ni quid enim simul et esse s n se ili Cinium. Simulque scimus, item eadem ratione simul

qui iur, ambiguitatem aliquam in verbis irrisse quas allamur Patet en in aut illud esse aliter dici atque

hoc non esse sicut esse quum Solia in pro se dicitur volui est satum, At virtus te. Sive non non

esse aliud est atque id esse cui opponitur fuisse sive fore aut in illo aliquid, quod simul et esse et non esse dicitur, duo inter se diversa a nobis consundi et pro uno haberi, ita ut pro duobus illis

quorum alterum S alterum non est, unum tantuli videre nobis videamur, quod Simul sit atque non it. Ηoruin igitur utrum utrumque an alterum tantum an neutrum verum Sit, inve Stigemus neutrum ut veru in Sit seri non potest, quod serrae OnStat. num igitur utrumque verum est an utrum 'Haec difficillima est quaestio atque eo dissicilior, quia allax in verbis Species inhaeret, quae ut reSad liquidum perduci possit, dissolvenda atque Ollenda est nec tamen de lingua sed de sola re quaesti nobis est instituenda, ita ut re exposita et diiudicata sallax verborum species simul tollatur vel sublata Sit.

43쪽

0uum enim utrum aliquid sit an non sit quaeri inus, hoc ipso aliquid cogitari ideoque esse quodammodo testamur id, quod utrum sit an non it quaerimus. Si vero hoc quaeritur, illud initii iurpropter id ipsum quod sive dicitur sive non dicitur, per se iam constat et intelligitur haec eniim est cogitandi conditio, ut id quod cogitaturi sumus sit cogitabile hoc igitur quaerimus, utrum id quod est quidem quodammodo quum sit cogitabiles etiam

ultra vel ipsum lier Se sit an non sit. Unde Certum eSt, esse quoddam Sse, quod Sta duo quorum alterum alteri opponitur, Sse atque non SSE Omplectatur, ipsum vero quum universum et absolutum

Sit, contrarium non habeat. uod quomodo seri possit, est disceptandum. Non ni in licet dicere in ipso esse iam contineri

contrarium non-eSSe ita ut ea quae non Sunt, Propter id ipsum quia non sunt et quoad non Sunt, etiam Sint non enim contrarium nihil est nisi mo dias quidam negativus contrarii, ita ut alterum in altero contineatur; sed contraria quorum alterum est positivum alterum negativum orti quodam continentur, quod ea inter Se conamuri habent vel quod utrumque simul complectitur sed ita ut alterum alterum XCludat nam liae est vis contrarii ut sit contrarium contrarii, non ut sit modus contrarii. uare si ea quae non sunt Simul quoad non sunt esse diceremus dicendum quoque esset, ea quae non cogitant velut corpora, idcirco cogitare quodammodo quiline salsa illa sententia non cogitare nihil esset nisi modus quidam cogitandi. Itaque quum dicimus non- esse pontineri in cillo

44쪽

esse, quod vaniverse omnia complectitur, non dicinalis λολλ AS in contrario suo, ii uiri qui

usque non esse. in olim qui amim i untineri, quod i omina uiruntque complectitur ideoque aliudi Al atque non u--esse lioque si ne esse, quod universum est ei Sine contrari ii usi, quod summa illi contraria, esse aique non esse, inter se com-nnine habent, aliud quid occedat necesse est, quod ista dii se jungat, in quo negati QS se non potiest; atqui hoc quamvis in loqu nilo hau l cerio

qui da in Verbo enuntietur, ainen revero cogitatur. Nec tamen seri potest, ut singulo verbo id nuntietur, quod Summa illa contraria Psse alitiae non disjungit; nam caret nomine. voces enim reale, Objectivum et . quum parum in soliolarum usu sibi constant, tum ad rem significandam non aptae in ilii videntur. Videamus igitur utrum rei de qua agitur nomen aliquod iure possimus vindicare, ne ne . Perdissicilem esse linc de esse atque non PSSequae Silonem quum per Se manifestum est, tum Sum In Consusione qua liae quaestio philosophiam vel philosoplios implicavit, confirmatur. Cons. OSSO, non CSSe DXSiStere, non exsistere reale ideale: obiectivum, subiectivum etc.

0uid igitur in ipso non esse aliquod ESSe Ontineri, quum nomine enuntiatur tum re de laratur. Nam non modo non- esse compositum S e non

atque e SSe, sed etiam id quod non est est tale quid quod non est; das, was nichi ist, si in nichiselendes, es is also ais in nichiselendes)deinde vero Λ quamvis non sit, tamen est , atque A qu0d non est, diversum est a , quod non SI.

45쪽

velo est tale, quod et c. tu te , quamvis non sit, tamen vel innumera assii mari possunt velut si mundum quentiam imaginaritim significet Itaque A qua in vi non it, amen quale Sit, et quaeri et exponi potest. Tum denique quamvis non it, talia uia cogitari potest, itaque Sio cogitatur, Λ est, certe in cogitatione nostra, at Sio non cogitatur, tamen Λ est cogitabile est igitur in cogitabilitate. Unde sequitur, ut , quam vi non SSedicatur, tamen necessario ita in Sit quodammodo certe quatenus cogitabile St. Quam ob rem si certum est in ipso On-eSSe aliquod esse contineri, primum perSpicuum est, hoc SSe id esse, quod essentque non esse inter Se commune labent; deinde vero perspicuuin St, illud esse, quod alteri cum Alter commune est, non de in esse atque id essueui opponitur non esse. Velut si esto vel si Λ est tale te hoc esse non idem est atque id quod apparet in enuntiatione: Λ est. am si esto et c. non sequitur ut sit, sed seri et in inpotest ut Λ non sit vel si Λ est , si Λ est Po-gitabile, si A est in cogitabilitate etc. ioco aut est aut non est, vel hoc aut tale quid est quod est, aut tale quid est quod non est. Itaque hoc esse in Y est , vel Λ est cogitabile, contraria

illa, SSe atque non- esse, Simul complectitur, ita ut in ipso illo esse quod universale est, eorum diScrimen quasi sublatum Sit vel certe non appareat. At si esse id est quod esse atque non-eSse inter Se coni mune habent, quidnam id si, quod iis non est commune quod in altero ianium St, in alter non

est quo posito id is scitum ut diserimen appareat,

46쪽

quod erit inim .sse utque u in osse, quo Acriuisite

igitur id si quod ea seiungit' minis ipsuun non 8

vi' ipsa negati O minim M. Ain negatio nulla est liquid adsit quod ea neget velut quum di nullule SA aut non tale quale et C. tum Min utroqui Ροnitur, ut qualitas lunestam in alter affirmatur uniter negatur itaque Si Λ non tale esse dicitur,t,ErSlii uuin est quid laec negatio sibi velit vel quid ea neget. Sed ii Minam id est quod in Sol non-Psse hoc non vel linc negatione negatur num ipsunaeSSe minime. nam Omne esse non negari in io CHOn- ESSE, E ii qude exposui ierSpicuum est et manifestuna. nain SSe id est quod esse atque non eSSe inter Se commune habent uuidnam igitur id est, quod iis non est commune quod in altero infirmatur, in altero negatur quam vi in neutro B ppa reat Iam igitur perspicuum est, tum in eo PSSecui opponitur non esse, tum in pS non esSe liquid omissum esse vel certe latere, quod quamvis non verbo enuntietur tamen re Vera Cogitatur, quodque idem id est quod in altero assirmatur, in altero negatur quam ob rem id esse cui opponitur noue Sse, ab eo SSe quo utrumque Simul Pontinetur. in loquendo ita distinguere solemus ut illud esse quod idem est atque non- non QPSSe, Cum BCCentu quodam esseramus, velut est verita S, est Virtus, Si factum, Si malum etc. Sed quid sibi vult ii accentus Ili eo igitur nobis elaborandum est, ut liane superemti dissicultatem i. e. ut X ploretitu quo

illud non, quod in non esse ne St. pertineat, quidnam id sit, quod hac negatione negatur.

47쪽

In philosophia ab esse distingui solei exsistote x lio vocabulum ad sugiondam vel ad obscurandam et celandam potius quain ad explicandam et superandam difficultatem ae Commodat uni videtur. Nam

quid sibi vult id exsistere Sio esto vel si

est cogitabile vel omnino si A est, quatenus hoc esse ab exsistere distinguitur, non sequitur ut exsistat, sed fieri etiam potest ut Λ non exsistat. Itaque illud esse tutius patet quam exsister , Dum

et exsistere et non ex Sistere in OO AS continentur. At si Λ exsistit, sequitur ut A sit; nam ipsum exsistere est aliquod esse, nec tamen Solum PSSU. quid igitur id est, quod accedat necesse est ad Solum esse, ut idem Sit atque exsistere vel Si X-SiStere quamvis esse quoddam sit, tamen diversum PS a mero e SSe, quaenam est propria huius esse vis et quaenam est propria illius exsistere vis quaenam PS eorum communitas quodnam est eorum discrimen Νum id magis perspicuurn St, Si pro eo esse cui Opponitur non esSe, hoc exsistere Substituas minime. Sed vel obscurius e St. nam non modo discrimen nullum, sed ne communitas quidem ulla amplius apparet. Pque omnino quidquam, Si X Si Stere cum SSe conseras, menti Se olfert nisi

indesinita quaedam diversitas. At si exsistere besse distinguas, num perspicuum est, quid id sit, quod in non exsistere negatur sane hoc idem statque id quo discrimen conlinetur quod est intere X Sistere atque esse nec tamen quid hoc sit ullo modo apparet. Deinde vero Si et exsistere et non exsistere in illo esse continetur, quod ab X sistere distinguitur, quidnam tu in signiscat non- esse istam

48쪽

num haec qui lenia quaesti m urgendo is ni - esse ira diversum est a non exsistere ui odiversum est ut, exsistere num si A non est iudent ii sequitur ut Λ non X Si fila ly uset uin quis Omnino quidquam asseri e Sive excogitai potest, quod non in Od non EXSiri sal, an haec uni innumera, Sed tinni innino non it, siquidem et in bis xSistere et non SSe a non exsistere distinguitur Λ id fieri absolute non OSSe Per Se inutilis sestum est; nam siquis tale quid excogitasse illi videretur, quod non modo non X Si Steret. Sed omnino

et absolute non esset, hoc X propter id ipsum quod excogitatum esset vel quia cogitaretur vel quia cogitabile esset, etiam Sset quodammodo certe iucogitabilitate, praeterea vero loco esset hoc , hoc X diversum esset ab omni etc. Itaque in hoc X id esse necessario inest quod ab exsistere distinguitur uuam ob rem tale roneSSe, quod Bbsolutum sit vel quod absoluti esse contrarium sit.

Omnino non St i. e. Omnino non EXSiStit si quidem esse ab exsistere distinguitur. Vel si pro eo esse cui Opponitur non- esse e XSiStere Sub Stituas, tum pro ipS non- esse non XSiStere SubStituendum est,

ita ut esse nihil significet nisi id esse, quo et esse

et non- esse sive et exsistere et non XSistere continentur, quodque idem absolutum et universum est et propter id ipsum contrario caret. Vel, ut perspicuitati satisfaciam, si esse ab exsistere ita distinguas ut nunquam pro altero alterum Sub Sti. tuendum Sit, tum non esse aut plane nihil est vel

omni sensu caret aut nihil aliud sed plane idem est

49쪽

atque non XSiStere. Itaque innitio XSistere pluue idem est atque id esse cui opponitur non ESSE.uuam ob rein haec substitutio non salsa quidem DSt, modo ne non-eSSe a non exsistere diversum ESS OXSi Stime ne tamen ea quidquam valet ad rem de qua agitur explicandam nam id quo discrimen continetur, quod est inter SSe atque XSiStere, quodque idem id est, quod in non-eSS Sive in none XSistere negatur, hac Substitutione non sit ei Spi-Cuu in uua in ob rem ut cognoscamuS, quomodo e Sse cui Opponitur non esse ab eo esse diversum sit, quod utrumque simul tum esse tum non esse complectitur, id nobis appetendum est, ut discrimen Solum pro Se appareat. Utrum vero Singulo qui da in verbo id nuntiari possit, nec ne nihil intere, i, modo ipsa res perspicua stat. Itaque distinctione illa inter esse atque X Sistere miSSA, Semper PodUm verbo utendum esse censeo ubi de eadem notione agitur. Sed iam ad rem investigandam revertar. Id igitur unde haec de esse atque non SSe meditatio exorsa est, hoc erat: Si quid non esse dicimus, id tale esse dicimus quod non sit Iteinque quum utrum quid sit an non sit quaerimus, hoc quaerimuS, utrum

id tale quid sit quod sit ii tale quid sit quod non

sit. Est igitur aliquod esse, quod et ea quae Sunt et ea quae non Sunt vel et ipsu in esse et ipsum non esse complectitur Atque Continet nec tamen illud esse, quod vivet Sale est, idem est atque id PSSe cui opponitur non SSe. Sed ad rituum illud esse aliquid accedat nece Sse St, quo aut affirmando aut negando contrariorum oppositio efficitur hoc

50쪽

Ninnia quae omnino cogitari possinit in duas discedant artos, uni uin altera Omnia complectatur, quae Sunt . . quae non modo uni in cogitatione vel cogita Dilia, sed quae proprie dicunt in altera vero innia, quae non Sunt . . quae Proprie

non esse dicuntur quamvis Sint in cogitatione. Altera igitur Sunt, altera non sunt, Sed utraque cogitari possunt. Itaque cogitatio latius patet vel plura complectitur quam ea quae Sunt. At si eorum quae cogitari possunt utramque partem cum iis conserimus quae proprie dicuntur SSe, apparet ea quae cogitari possunt aut eadem aut non eadem SSeatque ea quae proprie dicuntur esse. Itaque dis- Crini en quo ea quae cogitari possunt in contrarias partes distrahuntur, in eo est positum utrum eadem Sint an non eadem atque ea quae proprie dicuntur esse. Quam ob rem si utraque esSe enuntiantur, altera enuntiatio vera est altera salsa. o vero discrimen quod est inter veram atque salsam enuntiationem, idem est inter ipsa ea quae aut Vere aut falso esse nuntiantur. Omnia igitur quae omnino cogitari possunt cum veritate vel cum iis quae proprie

dicuntur esse aut congruunt ut non congruunt. Itaque quum ea quae Sunt atque ea quae non Sunt quatenu utraque cogitari possunt inter Se consurimu S, en non modo Si utraque Ss enuntiantur, sed

etiam si nihil de iis enuntiatur, vel si ea quae Sunt

eSSe, ea quae non Sunt non esse nuntiantur, ubi

utraque enuntiatio vera est. tamen ipsa per se ita

SEARCH

MENU NAVIGATION