장음표시 사용
121쪽
30h. eis. 1 et A. 0is dictae expres Si 0nis usum et ignis cali 0nsem in Iav0rem Sehat 0l0gi eae d0ctrinae quam Christo ad Seribunt, quaeque Sententiae n0Sirae n0nni Si peraegre e039- latur, inv00ent altera, pri0ri e diametr0 pp0 Sila huc Spellat, ut ex ejusdem expreSsi0nt authentia, Si admittenda reperiatur, linierpretati0nem S0leri0l0gi eam textus n0stri firmemus. Suseeptum hic circa primi livum et usualem expressi 0 nis illius h0 minis sensum pr0blema, pluribus disti ultatibus ex parte rei et magis adhuc e parte vulgatarum S 0luti0num circumdatum apparet Exclusis quippe ut in Suilicientibus aut err0neis antiquitatis et medii- aevi interpretati0nibus 2 , quibus, ut
2 Veterum opiniones exposita reperies apud F. ΚROP, a PeriSee de Iesus urae rohau me de Dieu 'apres le et aristite synsytique aves nclypendice Suria question ut si silmile honi me , p. 11 Sq. Paris. 1897. Reeentiorum auctorum sententiae hoc brevi compendio contrahi possunt. I. Titulo Hilius hominis Jesum humanam naturam Sive Simpliciter, sive modo qualisi eato, id est naturam dealem sibi vindicar se, veterum rationalistarum ut PALLUs, Philolostis h-krilis her Commentur liber clasN. P. 1800 et Megeliselles Hanubuch ber die rei et Sten Evangelieri, p. 465 Sq. l842), BAUR et I AGAR DE est placitum, quod denuo recoxit WΕLLHAUSEX, in priori pere Israelitische una udische es hi file, p. 152 1894). Juxta citatos auet 0res itaque messiani latis notio cum die lotitulo nullo vinculo colligaretur. II. um dem litulum dignitatem me S- Sianicam- gloriosam exprimere, juxta Daniel. VII, et a JeSu, ut e Pra destinatum ad Iunctionem Messiae gloriosi candidatum SSereret,aSSUmptum eSSe propugnant C0LAM, IesuS-Chri3 et te croyance me Si iniqueS, p. 169 Sq. Cfr. F. ΚRDI' O. c. p. 120ὶ J0H. EIS S, Die redisti Jesu Pom et he Golles 1892. 900- ΛΡΡEL. Die Selltatberei renui
JeSu ter Solin des Mens hen 1896 etc. III. Dietum titulum SSe Simpliciter messianicum, at ut talem obscurum et mysteriosum et ideo a Chri Sto qui ex motivo prudentiae, ante vitae Sua linem mesSiani talem suam palam et alle proclamare haud voluit, electum. SuStinent . R0SE, uetudes fur es Panstiles p.ra57 sq. PariS, 1902 IιΑLDI XSPERGER, Das Selbflbemvssise in IeSu, p. 76 Sq. StrasSburg, 892 A. SCΗWEITZE R.
Das Messianit iis- unu Leidenso 'heimnis, p. 69 sq. Titi, ingen undae ipZig. 190l. Cujus opinionis erili ea undamenta suppeditari: DALMΑΝ. Die
orte IeSu, l898. IV. Tandem non do Sunt auctores qui opinentur Jesum eXPreSSionem de qua Sermo, de Se nee adnibuis S . nec adhibere p0tuisse, propterea quod ad designandum hominem doterminatum inset Nire nequeat ita cum aliis ELI HAUSEX. in posteriori opere Lia n
122쪽
plurimum den0minali 0 ni h υἱος τυ αυθρωθου 0li 0nem Sive mere grammaticalem hanc nimirum quae X 0nstitutivis ejus dem v0cabulis υἱος et αυθρωπος consequitur, Sive d0gmaticam puta seeundi Adam, h0 minis amantissimi, 0 minis-Dei 0nnectebant, omnia erili eae his l0rieae adminicula, id est phil0l0gia, Veleris Testamen i litteraturae temp0re ne0-testamentari0e0ns eriptae et 0vi Testamen usu necn0n retro Versi0ni me-th0dus40lvend0 pr0blemati in medium adducta reperiuntur dat autem ei examinis critice instituti 0 ne lusi0nem Joh. eisspi 0 pugnat dictam expreSSi0nem esse litulum eschal0l0gie0meSSianicum, quern nimirum Christus, quum per ministerium suum se n0ndum Messiam c0gn0sceret sed in Messiam per par0u- Siam e0nstituendum speraret aut pra0Sciret, de se nec adhibuit, nec adhibere p0tuit nisi quando ad vitae sine ut 0ram p0nlisi demessiani eam dignitatem sibi vindicavit seu 90 sit0 quum inn0str textu Mare. X, 45 eadem expressi ad ipsum desum in dubie reseratur, genuini 0gii retrae lali 0nem aut logi 0n pr0rSus spurium hi praejacere eo ne ludere Superest. Argumentationi antecedens, praeter l0ca quae regnum et essentialiter esehat0l0gi eum consistere a stirmantur. pSa expressionis n0strae hist0ria critica firmare asseritur. Quam pr0 ut a Joh. eis res: illi tam breviter hic contrahimus 1 Judae0stem p 0re ne0-lestamentari Messiae e0nceptum sibi juxta Daniel. VII. 13 estinxisse eertum est in ipso quidem sonte pr0phetie et simili lud h0 minis cum nubibus e0eli 0nv0lans ipsum regnum meSSianiculi Seu 0elestem Mal ulli indigitat; paulatim Ver0, ut ex libro en0eli colligitur, haec ad ipsam,
Messiam seu silium hominis et judicem gl0ri0sum habuit. 0uapr0pter ' quum moriali inter mortales ut humilis praedica l0r ei Saretur, n0n habenS, ut ipSe teStatur, ubi caput reclinaret, se cum Messia denti sicare haud p0luit Firma quidem fiducia messiani eam dignitatem Sibi praedestinatam tenuit, ade0que se in silium h0minis per par0usiam transmutandum
123쪽
e X Spectavit, at terrestri su ministeri durante se a fili 040 minis sed ut distinxit. Qu0d quidem illi, qui usum hujusce expreS-si0nis eriti ea meth0d investigat, uani desiderabili claritate eluceScit. Imprimis quidem, quantum ad 0 ea in quibus praedicti0nes circa par0usiam ecurrunt, res dubium n0n alitur Jesus enim de gl0ria, qua circumdatus Messias eum nubibu Sc0eli apparebit. bjective tantum l0quitur hanc Sibi e0mpetere
Stas. Jesus e0mpetentem sibi dignitalem alle quidem pr0clamat, at ex Sych0l0gica necessitate id Si ex intima convicti 0 ne qua Sciebat se meSsianica p0tentia hic et nunc n0ndum p0liri, statim adjicit et videbilis silium h0 minis sedentem a dextris virtutis Dei et venientem eum nubibus c0eli Mare. XIV, 62 . Praedi e li0num, quae passionem respiciunt et in quibus 4 filius h0- minis pas Surus S Seritur, ad 00que de te Su, ei ira pas0usiae gl0rilidali 0nem dicta den0minali usurpata legitur Series, dissicultatem adere nata videtur. D qua lamen quod p0steri0rem re irae lali 0nem reflectat et expressi0nem si lilius h0minis scindebit m0d intrusam exhibeat, suspici 0 Statim e magis b0ritur,. qu0d talem intrusionem quand0que c0nligisse ex Matth. XVI, 13 in dubie constet. tium enim primitivus quaesii 0nis Domini len0r, leSle Mare VIII, 27, si sonaverit α με Πο- , οἱ
τὸ υ o et ob χυθρωπου. Si cui lamen adducta S0luli 0, qua0mnia l0ea parad0xum illud qu0d filius hominis passurus dicatur red0 lentia retra lata pr0clamantur radicatior Videatur, 0bservandum Superest ria circa passionem alie inia, apud Marcum buia Vlli. l. IX. l. X, 33 esse uniti ejusdemque, traditi0nis duplicata, ex eventu retrae lata, qu0rumque Secundum IX l len0re magis primitivo Servatum pr0Stal. lam autem
124쪽
di recla sui eum e0d0m identificati0ne saeia, l0quitur. Hucu Sque quidem J0h. eiss, cui Sequentia py0nimu S. ' Frequenter 1 in . T. usitata expressi si filius h0 minis in s0lis D0mini rati0nibus obviam deurrit 2 tamquam titulus itaque ab ips0m et Iesu usurpatus ab statur p0riel P0rro, ex tribus pr0p08ilis hyp0thesibus, quibus ut sontem ex quo Jesus
eumdem hauserit respective Vetus TeStamentum, Si V Ser-m0nem p0pularem aut pr0pheli eum temp0re no0-leStamen lario occurrentem, Sive proprium D0mini V0fabularium statuerunt.
prima inde a Selii styermacher plurium exegelarum sav0res sibi aequisivit se inter recenti0res c0mmunis est 3 . At quum in pS0Veteri Testament dictus titulus aequiv000 adhibeatur rapud Ελeehielem n0naginta ei rei ter vicibus ipsam pr0phetae per-S0nam aut ex aetius humanam ejusdem conditi0nem per p90sitionem ad munus et harisma superaddita in psalmis LXXX, 17, Ill 2040minem in genere, apud Danielem VII 0elestem Mathul h. 0nn0lata, ut probabilius ensemus, ipSa MeSsiae per-S0na indigitat et per temp0ris decursum speciali 0rem Sen- Sum assumere p0 tuerit, d00 umentum X qu Sal Vator eumdem hausit, Sedulius inquirendum manet. Jam autem Si prae oeulis habeatur in pluribus evangoli 0rum l0 eis Serm0nem m0Vstri desili hominis eum nubibus c0eli venturo ap0calypti eam Danielis deseripli 0nem, quae Sola inter . . 0ca talem figuram exhibet ad 0dum flantis D0m in inserviisse, 0rali certitudine c0nstare dicendum erit. A saequi I ad Christum eadem
5 Secundam hypothesim ingusticientibus rationibuS, quantum Opinamur innixus tuetur N L, in Mil3ehris fit missensehal liche Theo- logie XLII, p. 587 Sq.
125쪽
c0n Sue Verat i).2 Ilaque, qu0d etiam Dalman tuetur, titulus de qu0 Serm0, erat quidem mes Si anteus, ita tamen ut quum ad Serm0nem Vulgarem n0n pertineret, me Ssiani eam dignitatem n0nnisi per-0bscure signifiearet. Quem de d0sus nisi a quo m0ment audi-l0res Su0s me S Sianitatem suam d0Per aul saltem circa eamdem allent0s reddere voluit, de se adhibi' re p0tuit. 0 mentum autem illud sive cum ejusdem ministerii initi0, Sive eum pr0 clam ali 0 ne messiani latis Cesaraeae Philippi saeta coincidere dicendum est pri0rem hyp0thesim prae altera commendare videtur, qu0 de tribus locorum cal0goriis, de Hili h0 minis η agentibus quarum prima ap0St0 latum, Seeunda paSSi0nem, tertia gl0riam
par0usiae desu Spectat , 0nnulla e prima proclamati0num Caesareae praecedere Videantur ': alteri quam plure tuentur,
ἀυθρω που in aramaicum, ad Sualem ejuSdem in ovo est amento sensum investigandum haud mullum confert Cir . praeter opera itala
GOlte3, p. 20l Si I. JOΗ. EIS considerationes eruditione consertas adjecit circa loca seri pluris lica quae ei tra conceptum mes Si antelam l0cutionse in si lilius hominis , adhibent. I xaminis ab ipso instituli conclusione huc redeunt. 1. In resp0nsione ad cribam directa Matth. VIII. 20 Luc. X. 58, ilia a J0sus e Statur si vulpes quidem foveas habere lilium hominis autem non habere ubi caput reclinet , addit et Umlitulum ut Synonymum ego A nullatenus adhiberi. Scriba enim Sibi p0Stulans ei luelam Jesu, hune ut Messiam habet vel Sallem regnum Dei mo adventurum esse sperat. Quem Dominus ed0eens fore ui spes ipsum allat immensam distantiam qua praesens sua ambulanti praedica loris c0nditi0, a gl0ria lilii hominis a Daniele praedicti separatur, indigitat Horrestris Iesu conditio itaque eum par0usiae gloria incom-p0ssibilis apparei p. 17 sq.). Vel dici etiam p0sse eum ellhausenlocutionem nostram hominem aliquem nulla messianitatis n0u0ne --jecta prae Signare hoc sensu animalia quidem requi0i 0eum habent; en autem homo qui domu in n0ni fides . - Ad haec rep0nimus talem interpretali 0nem esse apri0risti eam, nec contextae rati0ni 0ngruere. Nimis manifestum quippe est per ἡ lilium h0minis x ipsum aesum, quem scriba e0mitari desiderat, dosignari. Et idem dictum s0nei ire lo rion
126쪽
generalis evangelii avet ten0 ex quo elueere videtur inde praecise ab agnita per ap0sl0l0rum ducem dignitate D0mini
Matth. XI. 19 - Luc. VII, 54 relatum, de quo Joh. eis post ellii augenet . Meyer Supponit quod juxta primitivum ejusdem tenorem filiush0 minis non ipsam pers0nam Jesu, - quod agiographi en Suerunt sed hominem in determinatum, barnaseli, indicaverit. Ηagiographorum quippe error non est Supponendus Sed demonstrandus et non nisi perpetitionem principii supponitur noxactam tenoris aramale versionem in iis locis prostare in quibus titulo ratius hominis molio meSsianica- eschatologica non competit. 2. In duobus locis, pergit Joh. eiss felicem applicationem sortitur sententia Baiar propugnantis burnus fila hominem in genere indicare huic sunt Mare. II. 1 et 28. Posteriorem locum assignatum quod altinet, res est evidens ex versuri liquet hanc fuisse Iesu mentem ut assereret non quidem formaliter et positive sabbatum esse propter hominem sed Sabbalum in hominis detrimentum urgeri non OSSe. Porro V. 28 - qui Voce to et introducitur murn X posita Sententia nullo nexu colligaretur, si lius hominis Messiam designare dicatur :de Messia enim in contextu immodiale praecedente Sermo non OVebatur. Vangeliς tam quidem aliam connexionem dearum, Ut Sequentem et posit sabbatum esSe propter hominem, Messiao Utpote generis humani redemptori competit potestas, illius vim obligatoriam revocandi intendisse, possibile est Verum tam artificiosa connexio primitiva esse nequit. Unc autem prolata consideratio authentiae V 27 ut suo undamento innitu porro eamdem authentiam tum Matthaei et Luca silentium tum ipsius textus areiani traditio manu scriptialis versus T in Dit desideratur ad minus dubiam reddunt. Neglecto itaque V 27, neglecta etiam in V. 28 Voce στε apud Matth. et Luc. pariter deficiente, expositus sententiarum nexu nihilominus verus remanet. Quum enim adversarii Domini hune ut Messiam non agnoscant hujus responSi argumentum a minori ad mujus, ab auctoritale nimirum David ad auctoritatem ipsius Messiae eonStituere nequit Argumentationis vis huc potius Speciat ut ex iis quae in David contigerunt neceS-sitatem legem nescire, hominique altiorem quam abbato valorem com potere conficiatur. Ergo v. 28, c. I Marci filium hominis stare pro humanitate dicendum St. - Majori interpretationis diffficultate premitur Marc. II, 0. Quem circa locum sedulo observandum obvonit mos Sianitatem Iegu controversiae ipsum inter et scribas habitae objectum constitui SS hinc v. 1 nequit Significare ut sciati quia Messias habet poteStalem et c. . . . e Vel magis quod apud ad Siantes Domini ad Vel Sario remi Ssivam peccatorum potestatem Messiae competere iue Onses So SSet. Ulterius animadvertendum obvenit Iesu crimini datum
127쪽
liunc revelandis sibi suoque muneri ineubuisse Celerum quum c0ntenti inter discipul0s X0ria, media in qua S0teri0l0gicum
esse quod Ole Statem De propriam Surpaverit. Quam accusationem diluit Dominus monstrando etiam majus quam est Iacultas peccata remittendi charisma, id est curativam paralysis potestatem homini competere non quidem eo en Sum quivi homo tali potestate instrueretur, Sed quatenus hic et nunc adveniente regno Dei talia bona Deus Sanctis elargiatur. Quam interpretationem plurali apud Matth lX, 8 τοιήδε θρυο-
mini responsioni inhaerens sic deberet exhiberici qui aegrotum curat, et remissionem peccatorum dispertiri potens est: si itaque paralyticum Sano, eo ipso conficitur homines quandoque absque blasphemia peccata p0sse dimittere. Ceterum qui expositae exege Si u Scribere renuerPt, huic nihil minus loco determinati barnaselia inde terminatum arnaselitamquam primitriam lectionem admittere, nece SSila in eum beret. Nam prolata verba hominibus in genere poteStatem remiSsivam peccatorum indicare etiam Si negetur, certum est generali ordinationi juxta quam peccata Deo dimittenda reservantur. Jesum exceptionem hic apponere. Hinc scribis sponte oboriri debebat cogitati Jesum aut specialem sibi conditionem tribues aut Specialis tempori adventum proclamare. In directam messianitati suae proclamationem quam Domini responSio juxta haec conlineret, Marcus directam reddidis Sot vertendo barnaseli expreSSione ὁ υἱις os αυθρυ,που, addendoque Verba et: et M 'et quibuS 1errestrem magistri Sui conditionem paro usiae et exaltationis gloriae opponeret. Hucu Sque quidem arburgen Si pro se SS0r, cujus placita iijudicanda Supersunt. - Circa Mare II, 10, 28 per hos ultimos annos plurimum disputatum est Ooli. eis S, quoad Substantiam expositae sententiae consentiunt ELI ΗΑΓ SEX, Mi en tina orat bellen, VI 205; FIEBIG, De Mens frenSofrn, p. 59 Sq. R. Α ΗOFFuΑΝΝ, Damasuro Serun- selium naue ine uellen, p. 104 Sq. ΚOnigSberg. 90έ nostrae expreS-sionis Sensum messianicum tuentur ΑΙ ΜΑΝ, O in P. 205 M. ΕΙΗΝ. esus Me3si et iis de Dieria 'apres le e Pangite Syri DytiqueS, P. 84 Sq., PariS 190I II. IMMERMΑΝΝ. Der riStorlache mers aer Goten miser
minis a ut synonSmum MeSSine abhiberi ni X inde quum me S Sit nitatis desii revelatio proclamationi Petri posterior ab evangelista asseri videatur - evangelium Marci tendentiose et arusciose eompositum esse, concludit Examinis, quo rei veritatem aSSequi a legimus Onctu Siones,
sic se habent 10 Amrmatio IV. Wrede in omni ea su et mnea dicenda est l0gia enim de quibus sermo, perlinent ad evangelii Marci Sectionem II l
128쪽
III, 6 in qua saeta narrata potius logie quam chronologie inter se cohaerent: describunt quippe in die crescentem Pharisaeorum et Seribarum contra Jesum oppositionem, et relatione chrono logica nulla aut nonnisi vaga ad invicem copulantur hinc, ad quamnam praeci Se Vitae D0mini periodum pertineant si alui jam nequit. In Super quum litulo filius hominis sensus messianicus nonni Si vagus competat, et inde a Caesaraea Philippi clara et directa messianitatis proclamatio exordium sumere dicenda Sit logia Marc. II 10, 28 etiam ad initium ministerii Domini relata, contradictionem in ex gelio manifestare nequeunt. 20 Utrum autem ratius hominis 5 ut titulus messianicus et deSu proprius adhibeatur, perdimelli e Si quaeStio, quae categ0rice in unum alterumve Sensum vi Sol Vi potest. Probabilius tamen asserendum videtur ipsos h agiographos hic et alibi amosam locutionem tamquam titulum Domino
parte, modii loquendi Matthaei XVI, 15, hunc n0strae locutioni messiani latis notionem non tribuisse, indicare videtur, nisi lamen dicatur eumdem aut eamdem notionem Obvel alam et FSterio Sam cognovi SSe, aut 0nse Ssionem Petri, ut quae esu divinitatem potius ac messianitatem SpectaVerit, censuisse. Ir. V. 0 Se studes Sur a fieologie deSain Paul, exue biblique t. XII 1905J, p. 555. InSuper in ore ipsius Jesu, idem nomen IutSSe proprium et messiani cum sententia est s0lida probabilitate non carens. Iuxta II, 5 sq. Jesus paralytie peccata dimittit, et de blasphemia accusatus, id quod cerni no qui per illud quod manifestum est confirmans, paralyticum sanat ipsemet Iesus itaque accu- Satur SemetipSum patrato miraculo defendit: hinc ratium hominis cui potestatem peccata solvendi vindicat ipsam Domini personam de- Signare, bxia illatione concludi posset. Nec cogit instantia oli. eissasserentis ipsam Iesu dignitatem messianicam in quaestione Versatam e Sse, et ab altera parte Iudaeos peccata remittendi sacullatem Messiae ad Serip Si SSe. Nam praeterquam quod, ut Scite animadVertit Dalman, O in P. 205, inVOcal Judaeorum circa Me Ssiae potestatem conceptuidem On Strando argumenta desidiant, de messianica dignitate Dimini is directe non movebatur scandaligatis de praeteris blasphemia Scribis, Jesu patrat miraculo demonstrat se sibi nullam potestatem indebite ad ScripsisSe Inepte etiam SSeritur ex Matth. IX, 8 loquendi m0do TQ γαυθρωπος ὀξουσια τοιαυτηυ)in dubie consequi Jesum de h0minibus generatim Oculum esse. Primus evangelista enim loquitur de Sensibus p 09Illi, qui quum Jesum ut merum hominem, at specialibus doniSadornatum putaret, Deum tam egregiam pote Statem hominibu conde S-
129쪽
3 Rep0nit quidem J0h. eis deSum quum per conversi0nis Israel incumberet se semper a Messiae pers0na sedul0 distinxisse, eumque et filii 0 minis η instantes passi0nes et pr0ximum adventum glori0Sum bjecti V tantum exp0suisse, ad 00que logi 0n Marci , 5 in qu et filius h0minis , ipsum Jesum indubie indicat, retrae lali 0nem p0Steri0rem Subii SSe. 0uam asserti0nem c0nvelli repulamu Sequentibu e0nsiderati0nibus a Ut ipse J0h. eis lateri e0gitur, D0minus humiliati0nes ipsum Hier080lymis ex Spectante praedicen. Marc. IX, 3l , de passi0ne et filii 0 minis 0culus traditur quo posit0, munus judicis gl0ri0si nequit esse caraeteri Stica unica conceptus quem de Messiae pers0na Salvator sibi ess0rmavit, Sed ad eumdem gestu pr0prie human0 perlinuisse dicendum est. u0dquidem integrum manet, etiamsi Iesum de filii 0 minis passi0nibus objective tantum l0etitum SSe, 0nliciatur. Veruml, asserti haec, qua abuli 0lent, deSum de MeSSiae pers0na0bjective tantum Serm0nem secisse, aequivoca apparet aliud
SiSSe gaViSUS eSt. Haec autem aSSerli integram relinquit Marci descriptionem II, 10, quae contextui meliu congruere Videtur, si de ipso Jesu intelligatur Fatemur tamen etiam alteram interpretationem doli. eisscontextae orationi non male aptari objicitur Domino quod parari licum a peccatis solvendo, blasphemaverit ideo quod jura Dei propria usurpaverit adjectam rationem inanem reddere poterat aut se Deum declarand0, aut astirmando invocat principio quandoque, id est adveniente tempore meSSianico, Xceptione Statui posS porro Si Secundo modo responderit, idearum connexi et silium hominis p ut nomen generi tum sumi haud impedit. Verum quia homo qui ob regni Dei adventu in inaudito charismale ornatur tandem aliquando ipS Jesus est, generalior sensus nostrae locutionis indubie SSet restringendus, et quin eamdem ut nomen messianicum obscurum haberet vix quis estu geret inu ei Verba ' et' Οὐ egregium in modum conlirmant. Similes consider liones inter qua eminet XI rQSSi ε dominu Sabbatia sensum me si anteum v. 28 probabiliorem reddunt. Celerum etiamsi concedatur oeiaramaicae amiciScli a duplicem Sensum competere, e Marcum II. 00 28 inexactam ejusdem versionem curaSSe, nihil inde contieere urcontra argumentum quod ex iis lociS, in quibus pasςi0nes illi 0minis describuntur, uiuali SUmUS.
130쪽
est enim D0minum sibi applicuisse litulum bscurum quidem et mysteri0Sum qu meSSianitatem, quam alte pr0clamare nec Volebat, nec prudenter p0terat, sibi tamen hic et nunc vindicaverit aliud qu0 adversarii ut J0h. eiss et A. L0isypr0pugnant ipsum Se lanium et praedeStinatum muneris meS-sianici candidatum agn0visse. Iam autem bula textuum lecti0, si prim aspectu huic alteri explieali 0ni favere videatur, haec impressi inde b0ritur qu0d Iesus ob assumptum litulum si lius h0 minis η de Se in tertia pers0na 00utus reperiatur. Quam SSerti0nem duae lexitium ea tegoriae quae scilicet Sive ap0stolatum sive passi0ne et filii hominis η Spectant vivorum authentia et integritas n0nnisi per petiti0nem principii in dubium x0eari p0ssent cineluctabili videntia e0nficiunt. Filiush0minis quippe, non habens ubi eaput reclinet, id est stabilem Sedem n0n 0ssidens et itinerantis praedicat0ris instar urbes et pag0s perlustrans Matth. VIII, 20ὶ manibus nocentium radendus Luc. IX. 44 XVII, 32 Marc. IX, 1 X, 33 XIV,
41 ele. eum pS Jesu Nagareno, et quidem citra quamlibet par0usiae glorificali 0nem identi sicari debet. Tandem e satis Iundatum n0n apparet discrimen qu0 marburgensis exegela inter m0dum l0quendi Marci IX, 1 et X, 45 rep0situm vult in pri0ri 0e 0bjectivam tantum passi0nitIn descripti0nem, in p0Sleri 0ri, applicati0nem ad vitam Jesu exhiberi autumat. Quantum Videmus, utrobique simili 0d in directa Iesu cum sili 0 hominis identificati intenditur. IX. 31 υἱος ο αυθρωπου , 5 ὁ υἱὸς του, θρω ου
Stet itaque e0nclusi in illa vitae suae period0, ad quam pertinet actum cujuSiccasi0ne Sententia s0teri0logica Marc. X, 454r0 lata traditur, D0minus titulum a filius h0 minis sibi indubie applicuit. Qua pr0pter ejusdem tituli in dicta sententia
prae Sentiam, tamquam quae p0steri0rem retracta li0nem pr0- Iaret, inopte inV0cant.