장음표시 사용
141쪽
Substantiali lantium identitate, quae eul0 in eurrit, n0n0bstante, quaedam Sive formales Sive etiam prim saltem aspectu reales, larmam petrinam inter et paulinam, divergentiae intercedere videntur. Easdem, ex pr0DSs040Stea di Spulandae quum sint, raptim hic recensemus. Prima disserentia relati0nem Eucharistiae instituli 0nis cum e0ena, quacum hi Sl0rie c0haeret, respicit dum enim juxta traditi0nis petrinae d00umeni a. Marc. XIV, 22 Matth. XXVI. 26, Christus exhibeatur c0n- Secrans panem ἐσθιουτω αλω id est e0ena durante, in traditi 0 ne paulinari C0r. l. 25 aue. XXII, 20 consecrati calicis eum paschali 0ena hisce verbis ετα et Θευ Ῥῆσαι - 0ste0Ρnam religatur. Secunda disserentia in ipsa c0nsecrati0nis calidis larinula deprehenditur : Marcus quippe XIV. 24 et Matthaeus XXVI 28 hanc conssterationem verbis τουτο - οα ια λου τῆς ιαθηκτίς peraetam teSlantur; 0rr hujusce lar- mulae l0eo, Paulus I 0r. XI, 25 t Lucas XXII. 20 hane
αψιατα Tertium tandem discrimen majus speelat mandatum instituti0nis qu0d quum in tradi li0ne petrina desideretur, apud Paulum p0St utriusque eonsecrali 0ni Maelum, apud Lucam n0nnisi p0st panis benedictionem expreSsum pr0Stat. Descriptae pr0prietates certe caraeteris licae sunt et in fav0rem tritae distincli0nis quaru indicavimus, alle loquuntur. Quibus Si addatur mira Marcum inter et Matthaeum in externa etiam coenae descripli 0nis specie, quae ad litterariam dependentiam usque pertingit, Simili lud VigenS, ab una parte, et maxima quae inter Paulum et Lucam deprehenditur c0nflarmitas ab altera, prolatam distincli0nem es Se in tulis repo Silam, non aegre Sustinebitur. Quae tamen flantium in duplicem ea leg0riam distribuli 0 0mnibus auctoribus n0n placuit. 0n desunt quippe erili ei. qui admittunt quid stin Marcum et Matthaeum unius traditi0nis eSse praec0nia, Paulum autem et illam ad diversos lantes esse reserend0S de asSeverant, quia Versus 19h-20, c. XXII Lucae interp0lali 0 ni adscribend0siimpugnani quibus Sem0tis, magna revera Paulum inter et tertium evangolisiam disc0rdia apparet. Sunt et alii quibus lunes intra ean0nici coenae eueha-
144쪽
Tislicae Ioni es, a Pauli doctrina sive scripta sive rati pendere videntur hinc quae ex his scriptis circa ueharistiam colliguntur indicationes, unice Paulo theol0go adscribendas esse Statuunt. 0n desunt tandem uet0res, qui agi0graph0rum dec0ena Domini traditi0nem integram, posteri0ri temp0re inter-p0lalam adeoque historiae restituendae vix aptam SSe pr0elamant. Quibus si se habentibus de generalior lex tuum genuini late 2 de Luea XXII, 19h. 20 authentia: ' de mutua lanlium relati0ne, per ordinem dispulabimus.
A. De generaliori textuum authentia.
Η0diernum n0Str0rum I0ntium qui e0enam eucharisticam deScribunt textum, excepto Lucae XXII, 19h, 20 et demptis quibusdam min0ris m0menti lecti0nibus variantibus 1 esse
1 Critica textualis circa narrationem Matthaei XXVI, 26 sq. perpauca dubia, eaque minoris momenti, movet Eadem tamen reconcere, inutile non Videtur. Contra testimonium codicum B, quibus saepius maSSentitur, quaedam Variantes lecti0nes in CDΓΔ, ad posterius tempus pertinentibus, reperiuntur. Sic V 26 Sq. legunt ovi peto cum articUlo, loe ευλor σας OnUnt ευχαριστήσας et ποτήρto denuo tradunt cum articulo V. 28 vocem και O ante διαθήκη intruserunt. Porro taleS modificationes et additiones, ex harmonis licae studio natae apparent. Circa Soliu voci και, et authentiam, etiam antiquiora testimonia inter Se discrepant dum enim BL simpliciter 'et διαθήκης legunt, lectio της καιυγὶ διαθήκης traditur a codicibus CDΓΔ, ab itala vulgata, Syriaca armeniae et ethiopica versionibus Verum quia introductio Voci κα tuo in se spectata, longe probabilior quam ejusdem missio apparet, ideo TischendorI, est oti-Ηori, o Gebhard etc. eamdem ut spuriam merito depulsisse videntur. Quod etiam de authentia ejusdem Tocis in narratione Marci dictum so Ret. - Circa genuinum textum Pauli triplex praecipua movetur disti cultas. Prima Verborum λαί τε, αγετε I Cor. XI, 24), quae in cod. δΚLP tradita reperiuntur, authentiam respicit ob eorumdem ab antiquioribus codicibus absentiam, ut Spuria habenda sunt. Alia Versatur circa adjectivum quod in pluribus manu- Scriptis, consecrationi Super panem perfectae Verba et Uzzερ μωV, consequitur 'C DbeΕ etc. his addunt κλω11ευου, in praeSenti; g et plures Patres adjiciunt quod frangetur, in futuro, D' addit θρυπτο11εvo, Plures Versiones legunt διδουε,ου vulgata ponit quod tradetur. Hic
145쪽
authenticum, inter critic0 constat. Recenter tamen, extra eXe- gelarum h0rum canens, Xel Gersen si receptum synoplicorum tenorem juxta narrali 0nem Pauli I Cor. XI mutilatum et interpolatum esse, dem0nStrare aggreSSus est. Primitivus Synopseo tenor, Si ipsi credamus, ad substantiam rei quod attinet, sic se habuerit Da λαβω ὁ ΙΥ. τους αρτο ευλογοας
Cui inauditae sententiae suae, ut aliquam Scientiae speciem communicaret, Sequentibus rati0nibus se munivit. 1 Gentium ap0St0lus Suam coena eucharisticae descripti0nem his intr0- ducit verbis crω γαρ C0r. XI, 233. quae ad aliam ejusdem 0bjecti narrati0nem, opp0sitionem distunt. Iam autem Si primitivae suae simplicitas et claritas Synopticis restituantur, et exclusis quae cum Pauli descripti0ne c0haerent elementis, solumm0do Matth. XXVI, 26 Nare. XIV, 22 43,25, Luc. XXII, 16 17, 18 retineantur, in his coenae deScripti0nem, quae cum I 0r. XI 0 quadret, adesse reperietur; et haec Si quam ap0st0lus impugnat. Qu0d qu0m0d lex tus compr0bent, Α ΑΠ-dersen sic subtiliter explicat Lucae XXII, 16 et 1 undequaque inter Se Simile apparent: amver versum 18 praecedit invitati ad ap0stolos directa accipiendi et inter se contentum calicis dividendi unde talis invitati etiam versum 1 primitu reS-
etiam eum o Gebhard et c. in textu primitivo adjectivum nullum stetisse, adeoque cum X ABC esse Simpliciter legendum o b'ὲρ μῶυ, censemus. Tertia tandem dissicultas Spectat authentiam ipsorum verborum et Getth b116, cum autem dubia hac de re mota eriticam internam respiciant, ideo hujuSce quaeStioni Solutionem ad infra disputanda remittimUS.
1 Das Abendinali in den ait ei eraten alii hunderien ac ChristuSprius, in MitSchris fur neuteStamenilichemissorsehast, III l 902) lit 2 et 5, p. 115 sq. dein in Orma mon0graphiae sub eodem titulo c0nscriptae Giessen, 1904 vulgatum.
146쪽
pρxerit. Ab altera parte, eadem invitati meliam apud Matth. XXVI 26 in verbis λάσετε, ρ ετ reperitur 0lam quidem pani Siraditi0nem in h0dierit textu 0mitatur a tib aetuum paralle-lismum, eamdem primitus etiam calicem reSpexi SSe, Su Spicari licet. Insuper 2 primitivi syn0pse0s ten0ris etiamnum varia indicia colligi 0ssunt versus quippe c et i apud Lucam servati pr0Stant tradend calicem, Iesu vinum n0n amplius nisi n0vum in regn0 Se aecepturum pr0clamat Iam autem, apud Marcum iidem versu leguntur Separati per versum 24 qui c0ntextum abrumpit et elementum aeque inauditum a inexspectatum, nempe Sanguinem Christi intr0dueit 1 .mune itaque versum tamquam ad Ventilium ex textu ex seindamus op0rtet .s Ad ipsum tertium evangelium Si c0nvertamur, praesentiam . 19-20 XXII denu contextum abrumpere, clarum est in dietis enim versibus nulla pl)0siti eum versu 21, quam tamen exigit et insertV0 πληυ, ad inVeniri p0teSt. Quapropter Versu 19-20 ex textu Lucan depellendi sunt du0d si qui hac de re dubium supersit, ad ordinem et historiam interp0 lati0num, qua circa Lucae
narrati0nem Variantes lecti0neS, nimirum VerSi0nes syriacae sinaitica et euret0niana saetas teStantur, per m0mentum animum e0nvertat Per m0di sileati0nem VerSUS a, caracter paSchalis c0enae
eueharisticae intr0 ductus et panis menti0 Sem0ta est v. 15 . Cui desectu ut mederetur, Syr. Sinaitica p0S V. 16 pani menti0nem ex DC0r X mutuatam, intr0duxit hinc desiderabatur invitati0λαβετε ράγετε, et ejus l000 mandatum in Stituti0ni S ποιεπε. .. εἰς
primitivus radicitus evertebatur hin p0St Verba μ.ετα τὸ δει γυῆσαι et ipSa e Paulo desumpta, n0 tantum primitivus versus Sed et larinula c0nsecrati0nis calicis, quam habet ap0St0lus C0r. XI, 25 intr0dueta sunt. En versi0ni Syriacae Sinaiticae 0riginem, qualem restituita AnderSen, Schematice expreSSam
Observandum est in sententia Andersen, apostolum formulaseuchariSticas ut astramentales nondum intellexisse. Ideo in hodierno Marc. et Matth. textu et interpolatio prOStaret, et haec ipS in SenSu, a Ioniis sui conceptione rem0tissim intelligenda eSSet.
147쪽
Curet0niana ver hanc Versuum SucceSSi0nem 4, 15, 16, i ,19, 18 2 introduxit interp0 lati0nes itaque a Sinaitica ad invenias simul ac l0gi0n eschat0l0gicum indubie authenticum e0nservavit. 0dem serme m0d pr0 cesserunt eo de D, a, i, is , in quibus textus relative genuinus, mutuali 0 ne lamen ex DC0r. XΙ saeta adulteratus legitur. 0nclusi fluit versus 19-20 intextum tertii evangelii 0 steri0ri temp0re juxta narrati0nem paulinam introducti sunt. 3' Tertium tandem eidem sententiae argumentum suppeditat quartum evangelium P quaevis enim Sive ad 00nam paschalem sive ad sacramenti Eucharistiae institutionem allusi 0, apud J0annem penitus desideratur. Cur autem et ipse, ut ehristianae c0mmunitalis dei et praxi 0nsentiat eamque e0nfirmet, retractatus n0n Sit, rati eSt, qu0d mnia quae tradit 0ctrinae elementa et sacta, tam egregie inter Se 0haerent, ut omni retraciali 0 ni aut additi0ni, aditus quivi Sit praeel USUS. Deseriplam Sententiam auth0ntiae lantium impugnandae esse imparem nem est qui n0n videat. T0ta quippe qua innititur argumentati0, huc redit si syn0plici e0nsecrati0nis larinulis
148쪽
gentia n0 tantum non occurrit sed mira inter quatuor agimgraphus similitud deprehenditur. Quapr0pter in quibus residet conlarmi laS, textus praescindantur op0rtet. Verum d0etum AnderSen Statim r0gamus, quanam de ali 0 ne a syn0pliei Paulus dissentire debeat. An quia verbis Ito γαρ, quae ad aliam circa idem objectum tradi li0nem vulgatam, e0ntradictionem dicunt,d0ctrinam suam eueharisti eam ap0st0lus introducit lia quidem
laudatus auet0r. Verum quantum haec SSerti Valeat, ex c0ntexta h0rum verb0rum ratione haud astgre dijudicari p0test. Ap0st0lus enim abusus, qui C0rinthi 00enae celebrati0nem irrep- Serant, resormaturus historicam ueharistiae instituli0nem denuo rec0nstituit, eum animadversi0ne se idem mysterium C0rinthi 0 jam antea d0cuisse, Suamque ejusdem cognitionem ex lante de digii esse mutuatam. xp0siti itaque ap0st0li huc unice tendit, ut dignitatis et excellentiae coena eucharisticae C0rinthii mem0res acti, eam qua par est reverentia in p0Sterum celebrent Verba Ιω γαρ 0tius emphaSim quam 0pp08iti0nem den0lant et si quae pp08iti ipsis inhaereat, hanc cum respectu ad abusus exprimi dicendum est. Insuper ab Andersen 0gari p0teSt, qu0nam temp0re ipse n0Stra evangelia Syn0ptica c0n Scripta Supp0nat, ut queat Paulus in c0nscripta ann 53 vel 58 epist0la, e0ntra ipsa pugnare. Pr cert enim tenendum est, lempore e0nSeriptionis Ι' C0rintli nullum n08-tr0rum evangeli 0rum can0nicorum exstitisse: im redacti0nem d0cumenti quod n0stris syn0plicis ad 0dum laniis inservierit, huic epist0lae esse anteriorem, dem0n Sirari nequit quapr0ptera materiali imp0ssibilitatempinio Andersen excusari Vix p0terit. Mirati0nem etiam m0vere debet praetensas interp0 lati0nes, in re tanti m0menti ei ira pp0sili 0nes et protestati0nes, serip0tuisse et praesertim primitivi extus, nequidem unius ex tribus Syn0pticis, in tota retro antiquitate vestigium qu0dvis litterarium servatum n0 esse. Supponit quidem AnderSemeVangelia obscuri 0rem hist0riam habuisse 1ὶ nec ut ueharistiae
149쪽
lantes suisse adhibit0s. Verum late effugium quantum valeat, lacile dijudicabit lect0r, apud A. Reselicis l0c0rum paralle-l0rum extraean0nicorum ad 0diernum syn0pticorum textum seriem inspiciend0. Ne tamen a n0strae inquisiti0nis biecto divertamur, interp0 lati0num quas Subierit Lucas, hist0riam pressius investigare juvat. Tertium evangelistam, utp0te p0St Marcum c0nscribentem, c0enae eucharisticae descripti0nemimisisse, sicut eamdem simile b 0tivum misit I0annes, et p0slea ipsius evangelium juxta I 0r. XI 0mpletum esse, a pri0ri imp0ssibile n0n est. Verum eumdem Denae narra li0nem de acto curare V0luisse, X ec0n0mia capitis XXII, ubi Christus apparet ita pascha celebrans, ut manducatio paschalis ut typus sequentis c0ena eucharisticae describatur, luculenter patet, et ex critica textu ali ejusdem capitis, cujusqu0iquot 00umenta SupstrSunt e0enam eueharisticam, etsi diversa sub larma tradunt, e0nsirmatur. Et hoc factum omniseriae circa textum Lucanum inquisiti0ni ad 0dum fundamenti inservire debet : qu0d negligens, AnderSen revera extra
Pr0 latae animadversi0ni accedit et haec. riginem ab e0dem auet 0re versi0nibus Syriacis, codici Begae et Variantibus versi0nis latinae praehi er0nymianae lecti0nibu assignatam, SSepr0rsus in aeceptabilem, im sutilem. Et imprimis versi0nem Sinaiticam qu0d Spectat, litterari n0n a Paul sed ab h0diern0 Lustae textu dependet. Iuxta ipsam enim ejuSdem VerSi0nem, ab Andersen curatam, Christus exhibetur aeeipiens panem adhibit participi a0rist καὶ αἶω αρτου, illumque discipuli porrigens καὶ 6ωκε αὐτο ς 0rr utrumque elementum caracterigat h0diernum textum Lucae, apud Paulum Ver desideratur.
150쪽
Et eadem litteraria versi0nis Sinaiticae respectu hodierni lex tus Lucae dependentia etiam in larmula e0nsecrati0nis calicis deprehenditur sinaiticam enim versi0nem versus II et 20 Lucae in c0mpendium retraelaSSe inde elueet qu0 verba
λα'ετε τουτ καὶ διαl ιερωατε ει εαυτους, quae hodierno tertii evang0lii lex tui propria sunt, in eadem Servata reperiantur. Rρp0nit quidem Andersen Verba ποιεῖτε et si Thu FVR αυαμυδε τυυ SSe Specilice paulina adeoque quum in Sinaitica pr0stent,
Paulum huic ad 0dum flantis inserviisse Verum haec assertiosacili neg0ti c0nvellitur et retorquetur. Quae enim ut specifice paulina indigitantur verba, identice eadem etiam a Luca traduntur. Hi ne, quum aliunde litteraria e0gnati inter tertium evangelium et versionem Sinaiti eam demon Stretur, cur Verba quae Paul et Lucae communia Sunt, ex pri0ri tendenti0Se mutuata praedicem US, rati n0n ex Stat InSuper, quum instituti0nis mandatum, quod apost0 lusci Cor. XI, 2 et 25 duplicat, n0nnisi semel tum in h0diern Lucae textu, tum in sinailica versi0ne et quidem utr0bique p0St panis consecrati0nem relatum occurrat e ii ipSi quae contra Sententiam n0Stram pp0nuntur, eamdem p0lius c0nfirmari dicendum est. Radicalibus ergo Andersen asserti0nibus, hanc aliam jure merit 0pp0nimus versi Sinaitica h0diernum Lucae textum c0gn0vit et adhibuit: eum e0dem enim substantialiter eone0rdat quod autem textum ab Andersen restitutum e0gn0 verit ei adhibuerit, nihil innuit estque arbitraria assertio ij. Ad eurelonianam, c0dicem Begae et versi0nem latinam ante- hieronymianam, Si jam c0nVertamur, in eamdem e0nclusi0nem deveniamus 0p0rtet. Dicta quidem d0cumenta dempta cure-l0niana, versus 19h, 20 mittunt paschalis autem celebrati0nem hodierno Lucae textu exclusive pr0priam et quam Andersen p0steri0ri interp0lationi adscribere non Veretur, Ser-Varunt. In Super V. 19' ueharistiae primum actum seu panis
1 Utrum nexus inter . 20 et 1 c. XXII Lucae abrumpatur, et in hypothesi authentiae v. 19-20 0 πλη Susticienter non explicetur, Ut opinatur Andersen infra, ubi ex prolesso de tertii evangelii testimonio loquemur, inquiretur.