장음표시 사용
101쪽
ys Tractatus III. uptismum regenerari in Christo, qui pecca. tum originale per naturalem generationem
contrahunt: nam siclis in Adam omnes mortisuntnr, ita in Christo omnes vivificabuntur , ut
dicitur i. Corinth. Is. Atqui omnes contrahunt peccatum originale ex Adamo : Ergo possunt quoque omnes regenerari in Christo,
per Sacramentum baptismi. Imo licet aliquis speciali privilegio esset sanctificatus in ut cromatris, nihilominus esset capax baptismi, &baptizari deberet, quia deberet ingredi in Ecclesiam visibilem per baptismum, de fieri capax reliquorum Sacramentorum . Unde S. Thomas in η. dist. 6. qu. a. art. I. quaestiunc. ait, quod sanctificatus in utero debet bapti'a-Ψi propter tres rationes '. Primo , propter ae quisendum characterem , quo anntimeretur in
populo Dei , θ' quasi deputettir ad percipiam da Hvina Sacramenta . Secundo , ni per baptismi pereeptionem Fa oni chrisii etiam eor. poralitεr conformetur . Tertia , propter bonum Obedientiae , quia praeceptum de baptismo . mnἰbus datum es , ct ab omnibus impleri de bot , nisi articulus necessiratis Sacramentam ex
Dices, formam baptismi non posse de tali subjecto veri ficati a illa enim significat abluis
tionem non tantum materialem , sed etiam spiritualem, a peccato originali: Sed ille, qui esset sanctificatus in utero matris , non posset spiritualiter mundari per baptismum a peccato originali, cum per sanctificationem in utero ab illo jam esset mundatus: Ergo non posset forma baptismi de eo verificari. Respondeo primo, hoc argumentum nimis probare, probat enim non posse conferri baptismum adulto, qui per actum charitatis, vel contritionis η peccatis mundatus esset,
102쪽
Dὸ Baptismo, o Confirmatione. N9 - auia de illo non posset forma baptismi verifi.
Respondeo secundo , negando antecedens , & ad ejus probationem dico, quod sicut
iit haec verba, Ego abs ο te a peccatis tu; , quae sunt sorma Sacramenti penitentiae, non ealiud significant, nisi ego impertior tibi gratiam remissivam peccatorum, seu quae de se potens eth ad solvenda peccatorum vincula, iis subjectum illis inveniatur ligatum: ita pa- Titer haec verba, Ego te baptius, quae sunt for ma Sacramenti baptismi, nihil aliud essentiariter significant, quam infusionem gratiae Ianctificantis, quae de se valet ad peccatum originale, Sc actuale delendum, si ea in subjecto inveniat. Unde sicut in Sacramento Po .
nitentiae praedicta verba, Ego absolvo rea peceatis tuis , VeIificantur , quam ψis poenitens
soIum peccata jam confessa, & remissa, quihus proinde non ligatur, confiteatur : ita pariter in Sacramento baptismi, haec verba, Ego e baptivo, vera sunt, quamvis ille, qui ha-migatur, in utero matris fuerit sanctificatus,& a peccato otiginali mundatus. Ex his constar, pueros esse capaces baptismi, antequam pei Veniant ad usum rationis acum enim stacim ac ex utero matris infans exeluditur, si capax salutis , 'habere debet aliquod ni edium ad illam consequendam, quod in nova lege nullum aliud datur , quam baptiuinus, ut constabit ex dicendis capite sequenti, ubi de nece state baptismi. Confirmatur et in lege naturae stat Im ac infans ex utero matris excludebatur, erat capax Sacramenti ab originali emundantis ; & in lege Mosaica quan-ὰo ob periculum mortis non poterat expectari octavus dies, ut circlimcideretur infans, applicabatur illi Sacramentum legis naturae; E α Ez-
103쪽
Ergo multo magis in lega nova, in qua, propter passionem Christi exhibitam gratia est uberior, & universalior, potest applicari baptisma parvulo, statim ac ex utero matris excluditur. Unde in Concilio Millevitano se
cundo can. 2. Placuit, ut quicunque parvulos ricentes ab uteris matrum ὀπιietandos negat,
anathema sit. Et Tridentinum sess. s. Can. 4. Mathema imprecatur iis, qui contendunt ninminem vile baptigandum, nisi ea aetate, qua baptizatus est Christus. Hinc colligitur, nullam in parvulis requiri dispositionem ad valorem baptismi: Sicut mnim illi possunt absque propria voluntate Iabem originalem contrahexe, ita poterunt absque propria voluntate , & dispositione labis ejusdem emundationem accipere. Unde quando Christus Matth, Sc Marci ultimo, iis baptismum consei ri praecipit, qui crediderint, di suam fuerint legem edocti , hoc de bapti sumo adultorum intelligendum est, ut explicant
si autem quaeras , quae in adulto disposi.tiones requirantur, ad hoc ut valide, & licite , seu cum fructu recipiat Sacramentum
baptismi r Respondeo in primis requiri ad ejus valorem voluntarium consensum, quo velit baptisinum suscipere: cum enim baptismus sit quaedam fidei professio, propter quod dicitur Sacramentum fidei, sicut nemo recipit fidem, nisi volens, & consentiens, ita nec Sacramentum baptismi. Addo, quod in susceptione ba-. lptismi contrahitur obligatio Christi legem, ejusque religionem amplectendi, adeo ut baisptizatus possit cogi ab Ecclesia ad suam fidem lservandam , & ad obediendum ejuS praece piis . Sed adultus talem obliga tionem contra- - here
104쪽
De Baptis ira, ct Consimatἱone. Iorhere taequit, nisi velit re consentiat : Erogo nec valide baptismum suscipere . Nec placet aliquorum sententia existimantium ad valorem baptismi in adulto sufficere , quod ad illum mere negative , seu indisserenter se habeat , illi non consentiendo, nec disi sentiendo. Haec enim indifferentia, seu ne gativa permissio non lassicit ad fidem is, scipiendam , & ad contrahendam obligati nem legem Christi, ejusque religionem amplectendi . Unde Augustinus relatus can.
cum a multιs de consecrat. dist. q. ait , nominem renasci ex aqua , O Diritu Sancto k nisi volentem: qui autem ad baptismum me
re negative, & indisserenter se habet, non est Volens, ut patet: Ergo ex aqua. Si Spiritu Sancto non renascitur, subindeque validum sacramentum non suscipit . Unde D. Τhomas hic quaest. 68. artic. 7. dicit , quod sadulto deesset intentιο recipiendi sacramen-rum , esseι rebapti'andus . Requiritur ergo
ad valorem baptismi positivus consensus, seu malis, vel saltem virtualis, aut interpretatὶ-vus: Unde si quis in vigilia existens habuit intentionem suscipiendi baptismum, & pomea, non mutata tali intentione, dormiens baptizetur, vere baptizatus erit, ut determinavit Innocentius III. in cap. Maiores de baptismo. Si quis etiam, metu cadente in constantem virum, permittat se baptizari, verum suscipit Sacramentum, ut ibidem definivit idem Pontifex, 8c expresse docet D. Thomas in . . dist. 6. quaest. I. art. v. quaestiunc. 3-
his verbis: SI sit eoactio ἰnducens, sicut minis , νει flagellis, ita quod baptietatus potius eligaς baptismum suscipere , quam talia pari , runσsusciρir Sacramentum, sed non rem Sacramen
u. Ratio etiam suffragatur, ea enim , quM
105쪽
Joa Tractatus IV. fiunt ex metu, licet sint in voluntaria secundum quid, sunt tamen simpliciter voluntaria, sicut qui metu tempestatis projicit me ces in mare , vult absolute eas projicere , quamvis secundum quid, & sub conditione vellet eas retinere: Ergo consensuS ex grais vi metu elicitus sufficit ad baptismum , licet non sufficiat ad matrimonium: matrimonium enim cum non solum habeat rationem Sacramenti , sed insuper sit contra-
eius civilis , subjicitur iuri civili, quod
determinavit, matrimonium factum ex metu cadente in constantem virum irritum esse .
Secundo, ut adulti licite, & cum fructu haptigentur, requiritur necessari actus fidei, ut docet D. Thomas hic quaest. 68. art. 8. &constat ex verbis illis Christi Matth.Σῖ.G: quis erediderit , o bapti'atus fueris , salvus erit. Et ex verbis illis Philippi ad Eunuchum Aist.
Si credis in toto corde , licet . Tridentinum quoque sess. 6. c. 6. recensendo dispositiones
ad justificationem sive per baptismum , sive aliter consequendam, actum fidei primo loco enumerat. De quo in materia de justiGeatione'.
Tertio in illis adultis, qui peccaverunt mor taliter ante baptismum , ut cum fructu tale Sacramentum suscipiant, necessarius est ali. quis dolor de peccatis commissis. Paulus enim ad Rom. 6. docet omnino qui baptigatur mo. riendum esse peccator & Petrus magnae illi multitudini, quae ab illo postulaverat, quid faciendum esset ad digne, , fructuose recipiendum baptisma , respondit Act. 2. Poeniarentiam agite , o baptiqerur unusqu que vestrum ; Et cap. 3. Paenitemini , σ eonverti. tiani , ut deleantur Eeccata vestra . Unde
106쪽
ve Saptismo ConfirmatIone. I IAugustinus lib. de vera, dc falsa poenitent: cap. 8. Baptismus inquit sine paeniten-ria nunquam profuit eis , qui peccarunt spon-
Si vero quaeras , quinam debeat edi ille
dolor Z respondeo, ad baptismum cum D etu recipiendum lassicereiolam attritionem, nec requiri perfectam contritionem. Ut enim ostendemus in Tractatu de poenitentia, lassicit attritio in Sacramento poenitemtiae : Ergo & in baptisino , qui aeque agit
ex Opere operato, neque minus est efficax ad delenda peccata, quam poenitentia . Unde D. Thomas in 4. dist. s. quaest. I. art. g. ad s. .ad hoc ut homo e praeparet ad gratiam in Baptismo percipiendam, praeexigitur sides , sed non charitas quia sufficit atιritio praeoedens seisi non sit contritis ὶ Ratio etiam id suadet, nam si ad baptismum semper requireretur in adultis vera contritio , illud nunquam eis conferret primam gratiam , subindeque
non esset Sacramentum mortuorum , sed vivorum , & nunquam esset in adultis r generatio, ; supponeret enim semper vitam gratiae, & regenerationem factam per actum contritionis , quae per se , & citra usum Sacramenti habet vim justificandi , ut docet Τridentinum sess. 14. cap. 4. Sed de hoc fusius in tractatu de poenitentia cap. 4.
Quaeres, an liceat infidelium infantes, i, vitis parentibus, baptizare Respondeo non licere baptizare filios inmdelium, qui politice tantum, & civiliter subsunt Ecclesiae , seu principibus Christianis vel Ecclesiasticis, invitis eorum parentibus, bene tamen filios infidelium , qui sunt Verira eorum mancipia, quales sunt filii Turc E rum.
107쪽
Tum, di Maurorum, qui i usto bello servi fiunt
Christianorum. Prima pars hujus resolutionis, quae est con tra Scotum , docetur expresse a D. Thomahic quaest. 68. artici Io. & 2. 2. quaest. Io. articul. Iv. ubi hanc rationem insinuat : Si
pueri infidelium, qui politice tantum , At civiliter subsunt Ecclesiae, vel principibus Chri
Dianis, invitis eorum parentibus baptietarentur, vel seret injuria Sacramento, vel ipsis parentibus: Aut enim tales infantes bapti. aati relinquerentur sub cura parentum, atque hoc modo esset stae moralis certitudo , quod cum ad adultam aetatem pervenirent, propter affectum erg/ parentes, aut ignoran- etiam mysteriorum fidei, cum magna religi Misi& Sacramenti injuria a suscepta fide apostatarent: Aut statim subtraherentur a p aestate parentum: hoc autem est contra naturale jus, quod parentes habent erga suos filios : Sunt enim filii ratione naturalis ge- Nerationis pars parentum , unde naturali
iure eos habent sub propria potestate. Quod ius paternum noIuit Christus per legem ba. suismi violari, ut a posteriori constat ex eo, quod nunquam Ecclesia curavit baptillari pa vulos, invitis parentibus infidelibus, qui rant sub potestate principum Christianorum, Constantini Magni, Theodosii, & aliorum,
qui libentissime hoc fecissent , si judicassene id licite fieri posse, imo & ad hoc obligari , ut existimat Scotus . Et nunc Summi Pontifices non curant infantes Judaeorum, quorum parentes multi subsunt potestati civili Ecclesiae, baptuari, sed permittunt eos ci cumcidi .
Ex hoc discursu colligitur, quod si puer infidelium praevidetur statim absque ulla spe ub tae
108쪽
De bapissimo, onfirmatἰone. I tae moriturus, baptizari potest, nam in eo crisu neque fit injuria Sacramento , quia talis infans periculo apostasiae non exponitur gneque parentibus , quandoquidem ille non eripitur eis per baptismum, sed per mor
Quod vero liceat baptigare, invitis parentibus , filios eorum infidelium, qui sunt vere servi, seu mancipia, sive emptitia, sive jure belli, constat, tum ex continua praxi; filii
enim Turcarum , & Maurorum , qui justo' bello servr fiunt Christianorum, contra parentum voluntatem baptigantur a dominis rtum etiam , quia tales servi subsunt dominio reali una cum filiis, ita ut possit dominus pro suo libito eos vel apud se retinere, vel aliis vendere , vel etiam a se, invia,cem separaret facta autem illa separatione, cessat periculum apostasiae respectu parvulorum, & injuria reipectu parentum, cum illi priventur dominio, & jure paterno , quosthabent in filios, vatione servitutis, iusta pena jure gentium introductae , ad redimendam
vitam , qua privari debebant, iusto bello
Neque huic resolutioni, & doctrinae coniatrariatur D. ΤhQmas hic arti c. ro. ad 2.&2.2. quaest. Io. articul. I a. ad ut nobis objiciequidam Resentior in sua Τheologia mentis, di cordis pagina 37 . Nam his locis S. Doctor loquitur de filiis infidelium, qui subsunt Priniscipibus Christianis, subjectione, & servitute duntaxat civili, & politica s non vero de
his, qui sunt vera eorum mancipia , ut i Denti .patebit. Nec verum est, quod praedictus Author ibidem asserit , nempe Iudaeog .sse vera Principum Christianorum mancipia , quod in mortem Dumini nequiter C.D*-
109쪽
ros Tractatus III. rarint; cum illi non possint eos pro libito occidere , aut vendere , & in quoscuinque issus voluerint applicare, sicut Dominus potest facere de mancipio ; nec hanc authoritatem, & potestatem ullus Christianus princeps sibi unquam arrogaverit. Unde quando S. Τhomas hic quaest 68. arti c. Io. ad a. ait, Judaeos esse servos Principum, loquitur tantum de servitute civili, & politica;.addit enim eos esse servos Principum fervitute civili, quae non exelAdit ordinem juris na-ιuralis . Quod repetit a. a. quas L Io. articinra. ad 3. Eodemque modo intelligendus est Innocentius III. in cap. Etsi ynda ος extra , da Iudaeis, ct Sarae. nis. Unde neuter contradicit nostrae sententiae, sed potius eam astruit, cum in prima parte nostrae resolutioianis dixerimus, non licere , invitis parenti bus, baptigare filios eorum infidelium, qui politice tantum, & civiliter subsunt principibus Christiani S.
. Necessitas Sapri I. CAjetanus hic quaest. 68. articul. 1. docet, deficiente opportunitate baptigandi par. vulos, votum baptismi a parentibux, vel ab aliis conceptum eis lassicere ad salutem , praecipue cum aliquo signo exteriori. Quod ibidem sic explicatsi, Debet in ta It casu parens,, signo crucis infantem cum invocatione Tri4M nitatis munire,sicq; Deo osserre morientem is in nomine Patris δc Filii,& Spiritus Sancti.
Et super articuL II- ejusdem quaestionis Iuste
110쪽
s bendum, A consequenter dicendum sub -
correctione tamen) parvulos in maternisse uteris periclitantes posse salvari per Sa - cramentum baptismi 1 non in re, sed in vo- , , to susceptum, cum aliqua benedictione pro-- lis, sed oblatione ipsius ad Deum , cum se invocatione Trinitatis. In eandem senetentiam inclinat Ioannes Gerson, Cancellarius Parisiensis, in serm. de nativitate B. Viris . .ginis , habito in Concilio Constantiensi ;& Gabriel. in . dist. 4. quaest. 2. artic. 3. d bio a. & nonnullos Recentiores eam existimare probabilem testantur Serra hic articia. & Caram uel in Theologia fundamentali cap. 7. fundam. 6 . Caeteri tamen Theologi illam ut erroneam rejiciunt, quia Ioan. 3. lata fuit haec lex generalis a Christo: si Nisiri quis renatus fuerit ex aqua, & Spiritu San-ἡ cto , non potesti introire in regnum Dei dquando vero constat de lege generali, nisi constet etiam de privilegio derogante , nu Lium censetur hujusmodi privilegium : Sed non constat nobis de privilegio illo Caietani, derogante legi generali baptismi: imo potius
oppositum ex traditione Ecclesiae, ex Conci- Isis, & SS. Patribus colligitur: Ergo nullum, & hctitium tale privilegium censeri debct . Minor probatur quantum ad singulas paristes. Et in primis, quod tale privilegium sit contra traditionem Ecclesiae , ex eo patet , quod illa nunquam inter sua membra numeravit infantes, qui baptismo fluminis, veIsanguinis renati non essent in Christo, eisque mortuis semper negavit sepulturam in loco sacro . Unde Augustinus de origi n. anim-
cap. 9. dicit, , neminem fieri membrum ChrUL: ,, nisi vel baptismate in Christo, vel mortem