장음표시 사용
331쪽
i. Tractatus IV naturae, ut docet S. Thomas a. a. qu. 8 s. art. ctiactus religionis nobilissimus , nulla est rautio, ob quam Ecclesia careat potius sacrificio vero , de sibi proprio , quo publice Deum Colat, quam Synagoga , vel Ecclesia , qua fuit tempore legis naturae : Sed verum , &proprium legis grati ae sacrificium non potis est esse aliud, quam Missa: Ergo illa habet v xam, & propriam rationem sacrificii. Nec valet responso haereticorum , nempe sacrificium legis gratiae proprium esse fa- cr.fclum crucis , & praeter illud non posse dati aliud in lege nova, quia Christus pes sacrificium crucis plene satisfecit pro pecca.
tis omnium hominum , & consummavit infimitiarnum sanctificatos , ut ait Apostolus ad Hebr. io. Unde Christus, ut significaret se tali sacrificio explevisse omnia , quae ad nostram salutem necessaria erant, antequam spiritum in cruce emitteret , dixit , Consummatum est . Non valet , inquam , haec reqsponsio , sacrificium enim crucis non est: proprium legi gratiae , sed commune omnibus legibus , tanquam finis earum , unde Christus in cruce satisfecit pro peccatis hominum , non solum in nova lege existentium sed etiam pro peccatis eorum, qui fuerunt i lege naturae, dein lege scripta, & tamen in utraque illa lege vera fuere sacrificia . Pariter ergo, licet Christus per sacrificium crucis plene satisfecerit pro peccatis nostris, hoc tamen non o bitat, quin in nova lege sit aliud fa-crificium, quo talis satisfactio nobis applic
tur, quod non potest este aliud. quam illud, quod in Mista offertur, dc quo Christi passo
Tepraesentatur, di rememoratur. Verba a
vem illa , Consummatum est , quae Christus, antequam ibiritum emitteret, protulit, ab illo
332쪽
De Augustissimo Suebar. sacr. 3a malant, tum ob consummationein scripturarum,& figurarum veteris legis , quae omnes in Christi morte fuerunt verificatae, & adiimpletae, tum propter singularem paterno princepto exhibitam de morte subeunda obedientiam; ille enim, ut ait Apostolus , fuit ab diem. que ad mortem v imo, ut dicit Bernadidus, ne peideret obedientiam, perdidit vi
objiciunt in primis haeretici: Christus Dominus Samaritanae interroganti, an deberet Deus coli, Si adorari in templo Ierusalem,vel monte Garietim , respondet Io. . MAlter ,:crede mihi, quia venit hora, quando neque in morere hoc , neque in nrosolymis adorabitis Pa-ινem. Et subdit rationem et quia veri adorator est adorabunt Patrem in spiritu, O veritate. vitus est Deus, ct eos , qui adoxans eum , in sui r/tu, O veritate oportet adorare. Ergo Christus pro lege nova solum constituit sacrificia sp ritualia, &invisibilia, non externa, diu,
Respondeo , Christum in illo colloquio
cum Samaritana solum declarare voluisse , quod neque in monte illo, neque in Ierus Iem in posterum adoraretur, aut coleretur Deus sacrificiis carnalibus Judaeorum , non tamen negaue futuram aliam adorationem,& lacri licium, quod omnino spirituale esset, quoad tuam virtutem, & modum existendrrea oblatae, nempe sacrificium Eucharistiae, in quo Christus invisibili , de sacramentali modo continetur, liset sit visibile ex partei pesterum, quibus continetur, δέ caeremonia Ium, quibus celebratur. Unde qui hoc sacrancio Deum colit , in spiritu, dc veritate
objiciunt secundo: Civistus Psal. ros. ω
333쪽
ad Hebr. 7. dicitur sacerdos in aeternum se. cundum ordinem Melchisedech , subindeque nullos habet sui Sacerdotii in lege gratiae suo
cessores, ut enim ibidem ait Apostolus,pra res facti sunr Sacerdotes , ideiris quod morte proh
oeremur permanere'. Ergo cum sacrificium, de
sacerdotium sibi mutuo correspondeant, nubIum verum, de proprie dictum datur in lege pratiae sacrificium. ' lRespondeo, uod, licet meo, quod Christus sit Sacerdos in aeternum, non habeat suo cessores in Sacerdotio , & consequenter in lege gratiae nulli sint sacerdotes paris cum eo potestatis, non tamen inde fit, quod nullos habeat Sacerdotes vicarios , ministros , de dispensatores a quin potius cum jam non fun. Eatur suo Sacerdotio per se, & immediate Osferendo sacrificia, necesse est, quod habeat plures vicarios, per quos hoc faciat . Neque repugnat unitati Sacerdotii Christi, plures habere in terris ministros, qui vice ipsius viis. hile offerant sacrificium . Sicut licet Chrisstus unus sit Doctor, & Magister, ut dicitur Matthaei a 3. hoc tamen non impedit, quin yIu-xes habeat in terris ministros, qui vice I plius doceant, dc gregem verbo, & doctrina pascant .
Ex dictis intelliges, Eucharistiam habere
simul rationem sacramenti, sacrificii, & testamenti. Est enim sacramentum , quatenus ordinatur in nostram sanctificationem, sacrificium , inquantum offertur Deo in recognitionem supremi dominii, quod habet in vi.
tam, & in mortem, & testamentum, quat nus est instrumentum authenticum divinae voluntatis, & promissionis vitae aeternae . Sicut Exodi 14. sanguis victimarum effusus sin
per populum suit simul sacrificium, & te ita-
334쪽
m Augustissimo Euehar. Sacram. 33 rmentum ς & sicut agnus paschalis in antia qua lege simul rationem sacramenti, M sais crificii habuit. Unde male inferunt Haeretici , Eucharistiam non esse lacrifieium ex eo , quod habeat rationem cestamenti, M.faci amenti .
ι - , u3 dicente ordinem transcendenta i i Iem ad sumptAnem, tanquam ad mi nem, ct terminum extrinsecum .
i T Robatur primo : Essentia sacrificii Miffii 1 non potest consistere in oblatione, quar
i fit post consecrationem, cum per talem oblati tionem nulla fiat immutatio rei oblata , quaei tamen est de ratione sacrificii. Neque infra- ctione hostiae consecratae intres partes, quaei fit a Sacerdote ante sumptionem a quia fractio, ista solum est circa species panis: actio autem, sacrificatio debet complecti utramque spe. eiem, cum sacrificium Μissae sit secundum orῶi dinem Melchisedech, qui panem, vinum . in sacrificium obtulit. Addo, quod talis fra-mo hostiae non est ex institutione Christi, sed, solum csremonia quaedam ab Ecclesia institu, ea. Neque in sumptione, tanquam in parte, intrinseca , dc essentiali, quia sacrificium fit, in persona Christi,qui est principalis offerens, i & Sacerdos: Sumptio autem non est actio fa-
j cta in persona Christi, sed in persona ipsius
, sumentis, & pro suo beneficio. Neque in conis sumptione specierum, actio enim, quae est esi sentialis sacrificio debet fieri in altari, siquia. dem in altari offertur sacrificium: consumptio i. autem specieIum non fit in altari, sed in sto.
335쪽
32α . Tractatus Immacho, vi caloris naturalis . Sed pra ter istas quatuor actiones, nulla alia assignari potest, in qua essentia sacrificii Μissae eonsistat, pro ter conseci ationem: Ergo in illa essentia sa..crificii Missae consistit. . t Probatur secundo: Ad completam, & ad. aequatam rationem sacrificii duo tantum reis quiruntur , oblatio nimirum , & immutatio victimae , ut ex ejus definitione supra relata constas: Sed utrumque in consecrati ne reperitur : oblatio quidem , quia non est necesse, ut Sacerdos in actu signato' significet se hostiam offerre , dicendo , ego sero , vel offerimus majestati tuae , sed sufficit , ut in actu exercito victimam sistat, praelantet Deo ἐν quemadmodum Christus sese in cruce obtulit , non tam verbi S , quam
factis , moriendo scilicet pro Dei gloria ,& pro nostra salute: & sicut in lege veteriovis jugulatio, aut combustio facta ad cubium Dei erat oblatio realis, & exercita susficiens ad rationem sacrificii : Immutatio
vero, quia actio sepaians sanguinem a sub. stantia viventis est immutativa, di destructiva illius ; consecratio autem, per se loquem do, dc ex vi verborum sanguinem separat a corpore Christi ; nam per conse rationem panis , ex vi verborum ponitur solum corpus , &per consecrationem calicis solus sanguis a. ita ut veluti per accidens sit respectu consecratio. nis, quod illa peracta sanguis reperia tuu in eorpore Christi . Unde consecratio, quantum
est de se, est mystica quaedam mactatio Chri-.ni, & mystica qtuedamentisio sanguinas ejus ,
Per gladium verborum , ut Cyrillus loquitur rErgo consecratio habet, quidquid requiritur. . ad completam, & adaequatam rationem L .crificii. i. a
336쪽
De Oerivssis O mehar. Sacram. 3 tQuod autem illa, ut constituit essentiam sacrificii Missae, dicat ordinem transcendenis talem adsumptionem, tanquam ad finem,'&terminum extrio secum, ex eo patet , quod hoc sacrificium habet rationem cibi, & potus, unde sub speciebus panis, & vini offertur: Atqui sumptio est finis, Sc terminus extrinsecus alimenti: Ergo pertinet ad hoc sacris.cium, tanquam finis, &Connotatum extrinis
secum ; & licet non sit pars essentialis illius, est tamen aliquo modo de ejus integritate , i. deoque ejus perfectio, & consummatio dicitur . Unde D. Thomas hic quaest. 83. arti c. 6. ad 3. ait, quod si contingat in calice consecrato venenum esse, non debet sumi, sed in aliquo vase sanguis Christi reponendus est, B: aliud vinum consecrandum, ut sacrificium perficiatur. Ipsa etiam Ecclesia in casu, quo
Contingeret Sacerdotem mori ante sumptio-i nem specierum, stricte praecipit, ut alius Sa-i Cerdos, etiam non jejunus, propter integritatem, & perfectionem sacrificii speci es comsecratas sumat.1 - Objicies primo : Sacrificium est essentia liter actio victimam immutans , & destruens rAt in sacrificio Mistae consecratio non des struit victimam , nimirum corpus Christi . .
t sed potius illud ponit sub speciebus: Ergo: Mi siae sacrificium non consistit in consecra- tione. I Respondeo negando majorem . Ad ratio. nem enim sacrificii non requiritur essentiali. ter actualis immutatio, & destructio victimae, sed sussicit, quod ex modo, quo offertur, sequi debeat mors victimae connaturaliter, quamvis de facio non sequatur. Si enim in veteri lege , post illatum vulnus testate, Deus miraculose
conservasset victimam, adhuc verum ibi suis-s
337쪽
3 4 Tractatus Inset sacrificium; quia ex quo vulnus ilIud laisset lethale, non minus illa actio sgnificasset
dominium Dei in vitam, bc in mortem , quam si de facto secuta fuisset mors. Item ad martyrium, quod se habet ad instar sacruficii , non requiritur essentialiter , quod actu sequatur mors, sed lassicit tale vulnus
infligi, quod de facto per se natum sit infer.
Te mortem, quamvis ex aliquo accidenti illa impediatur. Cum ergo consecratio , quam
tum est de se, & ex vi verborum habeat separare sanguinem a corpore Christi, quamvis de facto non destruat Christum, habet umram rationem sacrificii, quia, quantum est de se, est actio immutativa, & destructiva victimae ; verba enim in definitionibus, ut dicunt Philosophi , non dicunt actum, sed aptitudinem. Addo, quod per consecrationem fit aliqua destructio victimae, non phy. sca, & perfecta , sed imperfecta, & mora. Iis, ut declarabitur in responsione ad obje.ctionem sequentem, objicies secundo: Sacrificatio supponit essentialiter rem sacrificandam; sed consecratio non supponit, sed ponit corpus Christi sub speciebus r Ergo non est sacrificatio, vel sacrificium corporis Christi, quod fit in cela. hratione Μi Respondeo negando majorem, quia non . est universaliter verum,quod sacrificatio praesupponat rem sacrificandam, cum in sacris.cio Tismiamatis Oflerretur iussitus, seu vapor suave olens. ipsa sacrificatione productus . similiter in sacrificio Mis, eadem actio potest esse productio victimae, & immutatio illius , secundum diversas rationes, & formalitateS Unde in consecratione tres lai malitates vi Qinguendae sunt, quarum una praecedat aliam pri
338쪽
prioritate aliqua rationis . In primis enim consecratio habet, quod sit actio producti- va, & praeparativa victimae, quatenus est conversio panis, & vini in corpus, S sanguinem Christi. Secundo, quatenus per eandem actionem victima prεsentatur Deo in actu exerincito, in honorem, & cultum ipsius , habet rationem oblationis . Tertio eadem consecratio habet, quod sit immutativa, & destruinctiva victimae, quatenus, quantum est de se, di ex vi verborum eroducit corpus separatum a sanguine, & ponit illud sub speciebus modo, quodam mortuo,.inepto ad suas functiones naturales, & ordinato ad destructionem , cum ibi ponatur per modum cibi, & potus ordinati ad consumptionem , eoque fine, ueconsumptis, ac corruptis speciebus , ibi esse desinat; quae destructio, licet non sit peris
cta , & physica , sed solum imperfecta , Μ
moralis, sussicit tamen ad rationem sacrificii, ut patet ex libamine, quo vinum olim libari , di sacrificari solebae , non per deinstructionem physicam, sed moralem, id est L per effusionem in terram, qua vinum moram ii iudicio censebatur destructum , quia factum inutile ad humanos usus. Caeterum tres illae ejusdem actionis formalitates hunc habent inter se ordinem, ut secunda supponast primam, & inraque antecedat tertiam. Ex dictis colligitur primo, in Parasceve not fieri proprie sacrificium , sed istum consumptionem hostiae praecedenti die consecratae Κquae dicitur sacrificium improprie ratione caruremoniarum cum ceremoniis sacrificii convenientium . Unde Hugo Victorinus secundo. Codice Miscellaneorum lib. s. Hodie non Deriis
sieamus, dum hostia de manibus tollitur et na fac6Fcanr amici, dum trucidant inimici. - Cotta
339쪽
Colligitur secundo, sacrificium Missae else
Latreuticum,Eucharisticum, propitiatorium , Ec impetratorium: nam reddit Deo cultum,3c honorem infinitum, Oblammam eius excellentiam et reddit illi gratias pro acceptis beneficiis 3 valet etiam ad peccatorum I missionem, & poenarum relaxationem , nec
non ad varia beneficia spiritualia, di temporalia impetranda , subindeque omnes avi
Tentias , & species veterum sacraficiorum persectissime continet. Unde Eccleua ora-tjone secreta post septimam Dominicam Pentecostes , sic ait a Devir , qui iugalium di ferentiam victimamin unius Iacrificii per
Quaeres, an valor hujus Sacrificii sit in anitus . Respondeo illum Esse infinitum quantum
ad lassicientiam, non vero quantum ad essi caciam : est enim idem numero cum sacrinclo crucis ex parte rei oblatae, & principalis offerentis, quamvis in ritu, & modo offerendi ditiferat, ut docet Τridentinum sei1. 22- cay. I. Atqui sacrificium crucis est valoris inliniti quantum ad lassicientiam, quia non potestia nubis tot merita,& satisfactiones causare,quin possit ad plures in infinitum se extendere o Eringo &sacrificium Mime. Nec obstat, quod a Diud offeratur Sacerdotum ministerio, quia illi non sunt principales offerentes, sed Christus. Unde egregie Cht ysostomus homil. a. in ep.2. ad Timoth. Voto quiddam diceνe plane mirab L. Quid vero sud est Sacra ipsa oblatio, εγε
llam Petrus , sive Paulus, sive cui πιι merιis Sace-οι lerat, eadem est, Θam dediι ChrιFusi e D cil ulis , quamqMe Sacerdotes modo coni unt, nihil habet ista , quam alia minus . cur
id e Vuia non hanc sanctificant homines , se
340쪽
Dὸ Augustumno Euebar. Sacram. 13 Quod vero valor hujus sacrificii non sit is finitus quantum ad emcaciam , constat eodem exemplo passionis Christi, quae licet in gen re meriti, &satisfactionis sit valoris infiniti . nullum tame in nobis infinitum effectum actu
operatur, quia se habet per modum causaruniversalis in ordine supernaturali, quae non
agit nisi iuxta mensuram dispositionis subjecti. Idem de sacrificio Missae dicendum
unde S. Thomas hic qu. 79. art. s. dicit, quod
quamvis lisc oblatio ex sui quatitate lassiciae ,, ad satisfaciendum pro omni pena, lamen fit., satisfactoria illis, pro quibus offertur , vel
,, etiam offerentibus, secundum quantitatem si suae devotionis , & non pro tota yeena.
Ex his intelliges, sacrificium oblatum pro pluribus aequeprodesse cuilibet, ac si pro uno tantum oneratur , cum infinitus valor hujus sacrificii nunquam exhauriri possit, ut recte
docet Cajetan . som. s. opust. tract. 3. quaest. 24
Ex hoc tamen inferre non licet, Sacerdotem pro una Missa posse plura stipendia accipere, stipendia enim non dantur celebranti tanquam pretium fructus sacrificii. sed tanquam eleemosyna ad vitam sustentandam, vel ra quam pretium ministerii , quod exhibet, cur tanta compensatio non debetur, sed ea solum, qtiar a lege, vel consuetudine taxata est.
xynde lacra Congregatio cardinalium concilii Tridentini interpretum prohibuit . plura stipendia pro una Missa accipere, tametsi illa incongrua, & exigua snt; quia Sacerdos cessit juri, quod habet petendi stipe dium congruum eo ipso, quod incongruum pro celebranda Missa acceptavit. Illa etiam definivit die a1. Julii anni et 62s. non posse Sacerdotem pinguia stipendia pro Missis recia Pere , & Procurare , ut per alia stipendia m. ML P miao-