장음표시 사용
391쪽
is ne currat, ita 8c nos illigati frigore peccato. rum gelavimus. Auster autem calidus venis tus est. Quando flat Auster, liquescit gla-- cies, & implentur torrentes . Gelaveramus li, autem in captivitate, constringebant nosis peccata nostra: flavit Auster Spiritus San. A ctus , dimissa sunt nobis peccata, soluti sua se mus a frigore iniquitatis - Tanquam glacies is in sereno,sic solvuntur peccata nostra. Cur, ramus ad patriam, sicut torrens in Austro. Plura etiam sunt Scripturae testimonia, quar. eandem meritorum mortificatorum reviviscentiam non obscure indicant. Celebre est illud Erechiel. 33. Impietas impii aeon nocebit ei, in quacunque die eonversus 'erit. Noceret autem plurimum, si veterum meritorum fructum impediret . Et istud Joel. 2. Reddam v us annos, quos comedit locusta , bruchus, σπιῶ ο, 9 eruca , id est praeteritarum actio, num mercedem, ut exponit Hieronymus, qui mox addit: Si post paenitentiam Deus tant diis
tibertatem pollicetur , quid respondebit μυα ius, negans poeniteni iam , ct reformari peccatores in prasinum satum ρ Adducit etiam Τrudentinum sess. 6. c. i6. illud Apostoli ad Hebr. 6. Non est injustus Deus, ut obliviscarur operis xestria ct dilectionis, quam ostendisi in nomia me ipsius. Et paulo post addit: Nihil ipsis ju.s eatis amplius deesse eredendum est , quomiis nus plene illis quidem operibus, qua in Deo sura facta, diianae legi pro hujus vitae satu satis suse, re viram aeternam suo etiam tempore , si tamen in gratia decesserint , consequεndam ω promeruisse censantur. Ubi notanda simillia verba : Si tamen in gratia decesserint: Ex quibus satis aperte conviocitur, merita per peccatum inortificata reviviscere per psniten
tigm; meritum enim reviviscere , nihil aliud
392쪽
est, 'quam hominem in tali statu constitui.
ut si in illo moriatur, bonorum operum prae mium illi debitum consequatur. - Dices, merita mala, seu peccata. per poenitentiam remissa non redeunt , ut communiter docent Theologi , dc constat ex Gelasio Papa in cap. Finati de poenit. dist. 4. ubi sic ait r Divina clementia dimissa pecca
. ra in ultionem ulteriur redire non patitur is
Ergo nec merita bona per peccatum mori,ficata reviviscunt . Probatur consequentia , tum ex paritate rationis , tum etiam quia sicut dicitur EZech. 18. de peccat e poeni- ntiam agente , omnium iniquitatum eis
non recordabor, sic dicitur de justo, qui commisit crimen lethale, Omnes iustitiae eius nom
. Respondeo , concesso Antecedente , ix gando consequentiam, & paritatem: ratio autem disparitatis est, quia Deus pronior est ad benefaciendum, & miserendum, quam ad puniendum; dcipse est author meritorum, de . non peccatorum:.unde non mirum, si merita Per peccatum mortificata maneant in divinaes acceptatione, &sublato peccato, quod impedit eorum estectum, reviviscant; peccatae vero remissa non maneant in in Φignatione divina , ut per sequens peccatum mortale red ant quoad culpam, vel poeuam aeternam. Adin
do , quod promissiones debent ample, & favo rabiliter intelligi, e contra vero comminatio 'es, utpote ociosae, debent potius resfringi, ω intelligi cum moderatione favorabili : undoecum sit promisso, quando Deus dicit se nota
recordaturum iniquitatum, comminatio ver quando dicit se non peeordaturum, honorum
operum justi in peccatum lapsi, illud amplissimine, istud vero cum favorabili restrictione dein R. a b
393쪽
3so Tractatus κbet intelligi. Per quod patet ad verba Eze chielis in objectione adducta. Haec sunt certa, & indubitata apud omnes Theologos, sed gravis est difficultas, & Controversia circa modum, & quantitatem, qui merita mortificata per poenitentiam revivi. scunt. Nominales enim, quos sequuntur Sua
mant , merita per peccatum mortificata Dra perfecte per penitentiam reviviscere, ut homo resurgens a peccato per actum Con tritionis , vel charitatis , quantumcuna lueremisium, statim recuperet totam gratiamin esse qualitatis, & habitus, quam habebat ante peccatum . Sed haec sententia aperte repugnat D. Thomae hic quaesti 89. artic. a. ubi assem, quod p nitenS quandoque resur git in majori gratia, quam prius habebat, quandoque autem in aequali, quandoque e iam in minori: Hoc autem esset falsum, si semper recuperaret totam gratiam in esse qualitatis, & habitus , quam habebat ante peccatum, semper enim resurgeret in majori gratia, quam haberet antea, quia ultra
praeteritam, quam totam recuperaret, aliam
haberet correspondentem propriae dispositioni, per quam resurgit. . Contra eandem sententiam urget etiam
haec ratio, quam ibidem insinuat S. Doctor: Quantitas formae intensibilis, & remissibilis mensurari debet secundum quantitatem dis. positionis: Sed gratia est forma intensibilis, di remissibilis, & contritio, per quam penitens ad eam se disponit, & a peccato resurgit, interdum remissa est, & non adaequat in inten. ne gratiam, quam penitens habebat ante peccatumr Ergo per penitentiam non semper
homo recuperat totam gratiam in.esse qualia
394쪽
tatis, & habitus, quam habebat ante peccatum. Confirmatur: Poenitens non est innocente melioris conditionis e Atqui innocenti gratiam habitualem non largitur Deus, nisi juxta actuum , & dispositionum praesentium proportionem: Ergo nec poenitenti eam tribuit , nisi juxta mensuram contritionis se perquam resurgit, & poenitentiae conatum. Alii in extremo positi docent,nullum gratie gradum penitenti conferri praeter eum, quIcorrespondet contritioni, per quam resurgit,
illumque nihil recuperare de iure ad gloriam essentialem, praecedentibus meritis debitam ; sed idem praemium essentiale , quod correspondet gratiae , quae in converinsonς illi confertur , ipsi dari pluribus titulis, nempe & ratione praesentis dispositionis , & intuitu meritorum antecedentium se Ita Bannea, & aliqui ex recentioribus Tho. mistis, nixi potissimum testimoniis D. Τho.
mae, quae infra adducemus, Zc exponemus Verum haec opinio reviviscentiam meritorum penitus evacuat, & in titulum sine re,
vel rem de solo titulo eam resolvit. Quia enim prodest merenti, quod praemium uno, sive pluribus titulis ei detur Certe si quis in vinea alterius per decem dies laborasser, eiaque postea merce aboris unius duntaxat diei
decem titulis diversis conferretur, non cense. Tetur ex condigno compensari. Et si peccatae primum mortale subsequentia solum puniarentur pina primo peccato debita, pluribus titulis inflicta, non censerentur proprie puniri, nec causare incrementum supplicii . Addo. quod Τridentinum sess6. cap. I 6. docet, meriata mortificata reviviscere ad vitam aeternam zSed vita aeterna significat praemium essentiale τErgo censor , illa reviviscere ad praemium es
395쪽
30α Trauatur 'lentiale, & non solum ad gloriam accide talem. Unde 'Alii Thomistis, ut hujus sententiae rigorem aliquatenus temperent, δε nili tominus a doctrina Praeceptoris Angelici non recedant , docent merita per peccatum mortificata r viviscere quidem ad praemium essentiale , di non solum ad accidentale , non tame lacundum omnem gradum meriti, quem ha-huerunt ante peecatum, sed juxta quantit tem praesentis contritionis , five dispositio- Ois, perquam pomitem resurgit: v. g. si quis ante peccatum habuerit merita ut vigintε , dca esurgat per contritionem ut quatuor, dabitur ei gratia in esse gratiae seu jus ad visionem beatificam, ut octo, nempe quatuor Aradus propter praesentem contritionem: de quatuor ob praecedentia merita . Ita Soto Ledesma , Nugno, AlvareZ, Candidus, Valentia, & alii, quibus aperte favet S. Tho-apas in 3. dim 3I. quaest. I. arti c. q. quaestiunc. 3. ad a. ubi ait, quod poenitentia omnia meri.
ra mortificata restituit , sed non oporteo quod aequalia . Et hic quaest. D. arti c. s. ad 3. hae scribit e Dicendum , Pod ille , qui per P aeniren-Mam resurgit in minori binaritate , eo equitur quidem praemium essentiale secundum qisant i rem eharitatis, in qua Invenitur, &c. At hoc
esset fallum, si per actus reminos diraritatis merita mortificata secundum omnem gradum meriti, quem habuerunt ante peccatum, revi-luiscerent; consequeretur enim ille, qui in minori charitate resurgit, praemium esIentiale, .' eius ad illud, non secundum quantitatem Garitatis, in qua inveniretur, sed in mensurarissam excedente, ut manifestum est : Ergo iurita doctrinam D. Thomae, quando merita mo
tiscata per actia remisita charitatis revivia
396쪽
stunt, non reviviscunt secundum omnem gra dum meriti, quem habuerunt ante peccatum,, sed juxta quantitatem prauentis contritionis, per quam poenitens resurgit. Illa eninamon se
habet solum ut remotio impedimenti, sed Ntiam ut dispositio moralis ad reviviscentiam meritorum, sive ad gratiam in esse gratiar, quae meritis illis correspondet a sicut calor non solum movet duritiem, qua impeditur aquae Rigore congelata, ne fuat , sed etiam aquamidisponit, ut in toto resolvatur, Vel in parte et forma autem dependens a dispositionibus subojxcti nunquam in ipsum introducitur, nisi juxtae proportionem , de mensuram illarum. Unde
Tridentinum sess. 6. cap. 7. docer, unumquemque recipere gratiam justificantem, fecundu-
propriam cujusque dispositionem. re Dices primo, cum contritio , perquam ,rtens resurgit, non sit drspositio Dysica, lectuntaxat moralis ad reviviscentiam merit rum, & ista ex ninro Dei beneplacito , ac gratuita ejus voluntate dependeat, nullum est fundamentum asserendi , quod merita Per peccatum mortificata reviviscant solum uxta mensuram contritionis, qua peccator resurgit , Se non secundum Omnes gradus , omnemque amplitudinem , quam habeband
Respondeo varias assignari posse rationes.seu congruyntias, cur Deus voluerit meritoarum reviviscentiam fieri iuxta mensuram contritionis, seu dispositionis, per quam peccat OV resurgit. Prima est, ut in reviviscentia meritorum non sic splendeat divina milaricordia squin etiam detur aliquis locus splendori divi nae justitiar, quae videtur exigere, ut non semqualemcumque poenitentiam , licet' veram,
397쪽
Tractatus Meiae, & gloriae, sed solum per eam, quae ipsi
Proportionatur. Secunda, ne detur junis occasio tepiditatis, & facilitatis ad peccandum , videndo ita facilem esse per poenitentiam Praecedentium meritorum reviviscentiam ,. quΟ- ad totum praemium essentiale : Τertia , uEiustificati per hoc inducantur ad eliciendum. ferventiores a ctus contritionis , & charitatis, quibus opera mortificata magis reviviscant , quousque in integrum quoad. Omne meritum restituantur . Certe Nominalium , de Recentiorum opinio, dum nimia sua benignitate peccatores poenitentes consolatur , multum tepiditatis, & facilitatis ad peccandum injicit justis, utpotς qui non tantum peccatum formidabunt, nexistiment qualicumcumque poenitentia, quantumvis remissa, omnes pristinae gratiae , & gloriae gradus sectatim recuperaturos . Altera vero sententia, quae asserit poenitentem nihil recuperare de gloria essentiali per peccatum deperdita sed duntaxat vanum aliquem, & inanem titulum, seu. gloriam aliquam accidentalem, Deccatores a poenitentia retralist, eosque in desperationem adducit, videndo locustam ,.& bruchum praecedentium peccatorum Om nem proIsus meri torum suorum segetem, ac ubertatem corrosisse , & consumpsisse, solo relicto cortice , seu titulo inani , sine ulla proisus spe eam recuperandi . Nostrae vero sententia media via incedens, & asset ens merita quidem praecedentia restitui per penite tiam, sed duntaxat juxta mensuram contritio. nis, & dispositionis ipsius penitentis, ita peccatores penitentes consolatur, ut eos excitet ad eliciendos actus ferventiores , quibus me rita per peccatum mortificata in integrum re-va viscant.
398쪽
i Dices secundo , juxta hanc sententiam , merita per peccatum mortificata non plene, s perfecte reviviscunt. sed duntaxat ex parte, & secundum quid, Sed hoc videtur reis pugnare testimoniis, Scripturae, & Τridentini supra relatis, quae plenam, & perfectanas meritorum reviviscentiam docere videntur
Respondeo distinguendo majorem I non plene, & perfecte reviviscunt, quantum est ex parte Dei, dc virtutis poenitentiae, nego majorem: Deus enim, quantum est de se, paratus est omnia merita per peccatum movistificata vivificare, de reparare , & penitentia de se habet ad hoc lassicientem virtutem, & emcaciam: Quantum est ex parte hominis non se disponentis per actus intensos charitatis, & poenitentiae ad plenam, Nperfectam revivistentiam omnium merito-Tum , concedo majorem. Solutio est D. Thom. hic arci et . ad i. ubi sic ait: Poeni-xentia , quantum es de se , habet quintiιem reparandi omnes daefectus ad perfectum etiam promisendἰ in ulteriorem statum o Sechoc 'Mandoque impedisur ex parte hominis , qui xemissius moveιών in Deum , o in detesta
Dices tertio, D. Τh. hic art. s. ad 3. sic ait a. Ille , qui peν poenitentiam resurgit In minoriebaritate consequitur quidem praemium essentiale fecundum quaretis emi charitatis , in qua inveniιur , habebis tamen gaudium maius de oleribus in prIma charitare factis , quam daveribo, quae in secunda ebari sole secia, Posperiiset ad praemium areidentale. Et in s. dism
399쪽
Dctus es alter, o non plenarie ad pristi χχν.
gradum restitutus , Meo non plenarie recitio
esse tam priorum meritorum , nisi quamlum aderamitim accidentale. Ergo censet S. Doctor, merita per peccatum mortifica ea non revivia scere totaliter, vel juxta mensuram contritio
Dis, Perquam ponitens resurgit, ad gloriam essentialem, sed duntaxat ad praemium acci
Sec nego consequentiam, nam D. Τhomas in his, & similibus locis non intendit negare quod merita mortificata revivii ant per me nitentiam, quantum ad ius, quod prius habe. bant ad gloriam .essentialem secundum mensuram, & quantitatem contritionis, qua homo convertitur, ut patet ex illis verbis: Ille sui pre paenirentiam re πῶς in minori charitae M , conse Mis- pr mium essentiale seun s instinem chari tis, in qua invenisur e Sed
solum vult, quod quia tale ius ad praemium
mentiale interdum minus est, ac ii lud, quod .suit ante peccatum, ob defectum dispositio innis, & contritionis, per quam penitenS resumgie , quae saepe valde remissa est adeo pro idio. excessu, & pro illis meritis non perfecte pen nitentiam leviviscentibus poenitens solum habet jus ad praemium aliquGd accidental ni mirum gaudium majus de operibus in primacharitate factis, nisi per subsequentes actus contritionis, di esuritatis se iussicienter dis yonat, ut totum ius, quod habebat ad praestmium essentiale ratione praecedentium mCri eorum, ipsi plene resiluatur per psnitentiam vitai Unde haec testimonia D. Thomae non militant contra nostram sententiam, sed solum contra opinionem illorum, qui docent mers ta mortificata ad totam gloriar latitudinem .
motibus multis debitam, ita cadent Ra
400쪽
De Saeramenta paremuti . Drpisistis dispositionis conatu reviviscere . Quaeres, quandonam merita remisia, seu romisse vivificata rec piant augmentum gratiae' in esse physico Respondeo illud non recrupere in hac Uta, sed in alia, nempe in instanti separationis animae a corpore e Gratia enim non recipitur physice im iubjecto, nisi juxta proportionem dispositionum talis subjecti: Sed homo non potest sussicienter dispoia rni in hac vita ad augmentum gratiae in esse physico meritis remissis , seu remisse vivificatis debitum, sed solum in alias quia quando homo prorumpit in hac sya in actum fer. ventiorem contritionis, vel charitatis, talis actus non solum est dispositivus, sed etiam meritorius augmenti gratiae, & accipit gratiam sibi correspondentem : oportet ergo quod ferventior actus, qui requiritur, ut mo rita remissa, seu remisse vivificata assequam tur augmentum gratiae in esse physico, di qui se tantum dispositivus ad ipsum , non Vero meritorius illius, eliciatur in alia vita, in qua cessat omne mei itum, subindeque vel in i q- stanti separationis animae a corpore; vel in primo instanti glorificationis . sieut enim docent communiter Theologi cum D. Thoama quaest. I. de malo art. II. peccata V
nialia justis in eis decedentibus in alia vita re mitti per actum contritionis , vel charita. eis, quem anima in instanti separationis, vel in ingressu purgatorii eliciis quia licet talis actus non possio esse meritorius , nec fatis facto. xius , potest tamen per modum condignae r tractationis, di displicentiae, ac per modum removentis prohibens, ad remissionem venia i lium concurrere, ut ibidem docet S. DoctQra cur etiam simiIiter dici non poterit, antinam