장음표시 사용
301쪽
as a Tract. de Deo τηο. D p. II. de essent .s ex entia Deh
i ci sL: aDices istim, quod licet inde pro ia
r , creaturam non posse esse divinitus ubique. aut immense per ubicationem creatam, potest
tamen per ubi cationem divinam ipsi communicatam. Sed contra est, quia inicatio divina, casu quo communicari ponet creaturae,solum illi posset communicari loco ubicationis creatae possibulis,& supplendo pro illa,& iuxta mensuram illiustiam si repugnat ubicatio creata actu infinita, detquans ubicationem divinam, etiam repugnaret quod divina ei adaequale communicaretur, sed solum illi communicaretur inadaequare iuxta mensuram ubicationis creati possibilis: Sedeci is illam non redderet ubique, & inmense exuctentem: Ergo. . iis a Dices secundo, quod licet omnis ubiacatio creata possibilis sit finita, posset tamen ubitatio sintha per 1ui replicationem infinitam rediadere creaturam ubique existentem.Sed contra est,
quia qui hoc opponit, non aliter censet Deum γbique , nisi per infinitam replicationem sua via-cationis: Ergo adhuc maneret illa ubicatio inia nite replicata inue infinita, ac immens sicut ubi alio divina; hoc autem implicat contradicti nem tu ubiatione creata. Secundo , quia .implicat interminis eandem ubicationem replicari in
alijs locis , licet enim demus quod idem corpusuillocari positit circunscriptive per divortas ubicationes, aut praesentias locales, non tamen ullus
macelait, quod eadem ubicatio possit villocari, uia ubicatio essentialiter est assixa suo ubi & mi ni me indiiserens . ut sit alibi: Ergo repugnat m mphysice, quod ubicatio in uno loco , replicetur in alio. Tertio, quia casu, quod posset replicari, implicat infinita actu replicatio , quia ad minus
conllitueret infinitas numero replicationes actumstentes, Sc implicat contradictionem infinitum
in actu secundum numerum, aut multitudinem,
νt ostendimus in Philosophia: Ergo. 3I Demum dices, quod adhuc admissa
infinita viacationem omnibus spatijs imaginaasis, maior esset ubicatio Dei. Primo, quia illam Deus habet a se. Secundo, quia ita est infinita,
quod si per impossibile essent possibilia infinities
plura spati illis esset praesens, quod tamen non haberet ubicatio infinita creata. Sed contra primum est, quia esse a se, vel non esse 1 se ex te iminis non facit maiorem, vel minorem ubicatiori Nem, immo nec maius, aut minus ens, siquidem ut supra ostendimus, asseitas, vel abalietas non constituit ens nec finitum, nec infinitum,sed co sequitur ad eius essentiam: Solum ergo consH- vult vhicationem maiore, vel minorem illiva marito vel minor amplitudo in propria linea ubicam dii Sed ubicatio actu infinita creata eque ubique, di immensa esset,ac ubicativ DehErso ei aequalis,
ac non minor. Contra secundum etiam est , quia
si essent per impossibile possibilia plura spatia, quam infinita, quae modo possibilia sunt, tunc immensitas posset, & non posset esse in illis, posset quia immensitas, non posset, quia essent pocmilia extra immensitatem; siquidem modo possibilia sunt quotquot possunt imaginati intra mentitatem, unde si ilia possibilia krent, i
rent possibilia extra immensitatem , Ec conseia quenter immensitas non posset in illis existereues hoc idem dici deberet de ubicatione creata Mis, di simpliciter infinita, si daretur .Ergo in hoc nota excederet immensitas Dei vhicationem illam infinitam. Et e dicta sufficiant de immensitarite Dei.
Restabat hie agere de unitate Dei, de qua tuis diximus suprὲ ρι est. s. Item desumma Dei bonitate, sed quia de illa nihil speciale
occurrit disputandum praeter ea,quae dieta sunt de ipsius summa persectione, propterea de Dei cog noscibilitate intuitiva, seu de visibilitateAugiavisibilitate ipsius disputationem '
302쪽
DE INVISIBILITATE, ET VISIBILITATE DEI.
OSTQUAM in praecedentibus egimus de Dei essentia, deque
perfectionibus, dc attributis,quae ad ipsam in linea essendi, seu sub conceptu essentia consequuntur,sequitur nunc agendum de cognoscibilitate, vel incognoscibilitate eius a creaturis; quia vero iam supra praemissimus plura Circa cognoscibilitatem Dei a nobis pro hoc statu per cognitionem nempe abstractivam, solum restat agere de cognoscibilitate eius, aut incognoscibilitate intuitiva, hoci est, de invisibilitate, aut visibilitate ipsius 3 vocatur enim Deus in Sacris Litteris invisibilis, sicut infinitus, immensus, . cc. unde haec Dei invisibilitas, attributum quoddam est,in quo haud parum Dei magnitudo, dc excellentia resplendet; non quidem attributum de linea operativa, aut naturae, nec de linea essentiae , aut ellendi absolute, & in se; sed de linea essendi compa- parative ad naturam creatam intellectiuam ut talem, unde est veluti quoddam medium inter attributa de linea essendi absolute, dc attributa de linea
operandi, vel naturae, ideoque de illo postquam de illis, dc antequam d istis disserit, de nos cum illo, D.Thom. Primo igitur,quo pacto Deus invisibilis, aut visibilis sit de possibili disquiremus. Secundo an, quando, qua Vi,& quomodo videatur. Tertio quid in Deo videatur; hoc est, primo de possibilitate, aut impossibilitate visionis Dei. Segundo de eius existentia, principi μ, dc modo videndi. Tert o de ipsius obiecto. Igitur sit.. R S TIΟ Ι. Ocutis non vidit , nee auris audierit .nsque in eo hominis Ucendit, quae praeparastidit mentibus te. AN DEUS SIT VISIBILIS Et ad Roman. i .DO bilia Dei per e,r,quae facta oculo , aut sensu alius com sunt, G. Et ad Hebraeos tr. Moisi is m, tan-poreo quam videns, substinuit. Et ad Colosensi. Putes imago Dei inυisibilis. Ex quibus, & alijs, quali T TERETICI quidam dicit Antr ex Sac. xtu aiserri possent , constar, Deum dici in pomorphitae, eo quod Deum cor- invitibi leni, & videri non posse ab homine; quini
poreum, A. torma humana corporis constantum ad minus intelligitur de visione corporea, seu perdixerunt. dclinarunt consequenter Deum esse vi- oculos corporis: Est ergo de fide Deum nauir sibilem oculis corporis. Quod item asseruerat liter videri non posse oculis corporeis. Secundo etiam Episcopus ille , de quo scribit Augustin. id probat D.Τhom. in praesent. auia omnis sen- Epist. Iir. ad Fortunatianum. inter Catholicos sus corporeus, aut potentia sensitiva est aetiis or- vero non desiuit RR. qui in dubium revocant, gani corporei, 1eu organo corporeo affixat Sed an oculus, aut tensus corporeus elevari possit ad omnis actus proporito natur ei, cuius in actust videndum Deum. Igitur. Ergo omnis sensus corporeus, aut potentia sensi a Dico primo: rtuna es de Fide, Deum tiva tantum se extendere potest ad corporalia. 8a naturaliter esse invisebilem oeulis corporis. ita non ultra: Sed Deus non est corporcus, sed spiria conlinuniter Theologi. Et constat primo ex illo tus purus ut ex dictis constat: Ergo per nullum I. ad Tmoth. a. Regiraculorum Immortali, ct sensum, aut potentiam sensitivam . & conse- in Dissili. Et cap. 6. Quem nullus hominum via quenter nec per corporeos oculos videri natura
303쪽
a Dico secundo: Nee disiniim potes
oculus eorporeus, aut potentia ulla sensitiva elevari ad uidendum Deum Hanc etiam conclusi
nem censent esse de fide Valentia, di Arrubal; proxime ad fidem accedere, Suarra; VMqueZ, quod oppositum est manifestus error. Alis, quod
oppositum tantum temeritatis notam meretur.
Et probatur praecipue ex testimoni s allegatis, quibus absolute Deus dicitur invisibilis oculis corporei S,ut exponunt PP.Sc Theologi; imo ab Apost. aeque dicitur ista bilistaeimmortalis Sed nulla est ratio limitandi praedicta testimonia ad solam invisibilitarein naturalem , sed potius debent accipi de invisibilitate, quaquumque potentia inspecta, sicut cuin dicitur Deus immortalis, intelli itur adhuc divinitus immortalis: Ergo adishuc divinitus Deus est invisibilis oculis,aut sensibus corporeis.
4 Secundo, id ipsum demonstratur; quia
nulla potentia, adhuc divinitus, potest elevari
extra luam sphaeram, di obiectum adaequatum: Sed obiectum adaequatum potentiae visivae corporalis, seu oculorum,& cuiusvis lentus corporei est aliquid corporeum ,& Deus est omnino extra spliaram rerum corporearum: Ergo nec oculus, nec sensus ullus corporeus elevari potest ait Deu videndum. Minor patet, quia obiectum ad rqu sum potentiae visivae Corporeae, seu oculi corporalis eth coloratum ut iic, obiectum item sensus communis est sensibile ut sic, & obiectum linaginativae, seu phantasiae, est phantasma corporeum ut sic , quae omnia corporea tunt: Constat ergo quod obiectum adaequarum cuiusvis sensus corporei est quid corporeum ἔ Deus autem ut fides docet, incorporeus est: Eli ergo extra sphaeram,&obiectum adaequatum cuiuivis sensus corporei. Maior vero non minus patCt, quia obiectu ada quatum cuiusvis potentiae est a quo talis potentia
sumit suam speciem , & essentiam , ita ut variato obiecto adaequato . & specificativo, seu lyhaera obiectiva cuiusvis potentiae, necessario varianda seret essentia, di species illius potentiae: Sed Deus
non potest variare, aut mutare essentiasn species rerum, aut Potentiarum, quia implicat contraductionem rem esse alterius essentiae, aut speciei, quam est: Ergo nec variare potest obiectum adaequatum,aut sphaeram obiectivam ullius potentiae: Sed si illam elevaret ad obiectum extra suum O tectum adaequatum, & extra suam sphaeram obiectivam, iam variaret eius Obiectum adaequatum,
di sphaeram obiectivam , siquidem illam ampli rei ad plura extra propriam sphaeram: Ergo hoc
Deus facere nequit. Explicatur : Implicat ape tam contradictionem, quod potentia elevata habeat amplius, seu aliud obiectum adaequatum , &specificativum,quam non elevata: Sed oculusιaut sensu corporeus non elevatus lolum habet pro obiecto adaequato specificativo aliquid colora-tnm, seu corporeum:Ergo adhuc elevata non hubet obiectum specifitativum amplius , nec potest ultra extendi, quam ad coloratum, seu corporeu; nam si ad amplius extenderetur,esset iam aliudnamplius eius obiectum specificativum adma tum. Maior patet, quia potentia elevata eadem est in essentia,& iu sua specie,quae erat non elevata; siquidem elevatio non destruit essentiam, aut speciem potentiae elevatae: Sed implicat,quod invariata essentia, & specie potentiae , varietur eius obiectum adaquatum,seu specificativum:Ergo &quod habeat amplius , seu aliud obiectum adae
quatum elevata , quam non elevata.
ctum supematurale M improportionatum, quam sit eius obiectum connaturale , & proportionatum. Contra enim eli, quia cuilibet potentiae secundum suam cssentiam , & speciem debet assidinari certum obiectum adaequatum abstrahendo ab eo quod sit illi connaturale, vel supematurale; estentia enim, & species intrinseca potentiae non mensuratur. nili ex obiecto adaequato essenties, ter inspecto; hoc autem in potentia corporea seu in oculo corpore , esse non potest ratio abstrahens a corporeo, & incorporeo , sed est ratio vusibilis determinate corporei:Sed implicat contra. dictionem,quod potentia extendatur,adhuc divunitus, extra obiectum adaquarum essent se ipsi.
seu essentialiter inspectum ab ipsa: Ergo &quod
sensus corporeus extendatur ad incorporale alia quid attingendum ut obiectum. Itaque non iactis' mus vim in obiecto connaturali, aut summaturab potentiae, sed in obiecto adaequato essentiatates inspecto a potentia sensitiva, a quo essentia eius, & species desumitum, ab hoc autem extrahi nequit, nisi variata eius essentia, di specier Ergo non venit ad rem, quod possit extendi ultra ob. tectum connaturale. Fatemur enim, quod potest extendi ultra obiectum connaturale , & propo tionatum, si ista non sit extra obiectum illius essentiale, & specificativum;n oculus noctuae et vari posset ad videndum solem , & oculus noster ad uidendam claritatem corporis glorificati, quia licet sint obiecta improportionata , & supra naturales vires, continentur tamen intra obiectum
adaequatum essentiale ipsius oculi, quod est ratio communis colorati lucidi, seu illuminati. Atta. men implicat contradictionem, quod extendatur ultra obiectum essentiale, seu essentialiter inspectum, a quo suam essentiam, & speciem sortitur. nempe ah aliquid spirituale, quod nec coloratum, nec lucidum luce corporea esse potest:Ergo. Vrgetur, quia implicat contradictionem, quod oculus extendatur ad percipiendum sonum , se quod auris extendatur ad percipiendum colore, quia alias extenderetur vltra suum obiectum specificativum:Sed magis est extra obiectum speci cativum oculi corporei spiritus purus, & incor
304쪽
siua l. I. An Deus sit visibilis oculo, aut sensi aliquo me. 28s
porcus, quam sonus, ut per se patet: Ergo magis implicat contradictionem, quod oculi corporcus extendatur ad videndum spiritum purum, &incorporeum, nempe Deum : Non ergo ad hoc elevari potest, adhuc divinitus, sicut nec ad a diendum sonum , nec auris ad videndum e
6 Urgetur: Si oculus, aut sensus corporeus elevatus videret essentiam Dei, multo meislius posset elevari ad videndas essentias, & quid-ditates aliarum rerum Isi autem ita posset elevari , pollet ei Ie vere, & proprie intellectus; nec enim intellectus est talis,nili quia internas rerum quidditates penetrat, & percipit, seu videre , &percipere potest: Sed implicat contradictionem,
quod sensus corporeus elevetur ut sit intellectus, aliis extraheretur a sua essentia : Ergo &quod elevetur ut videat essentitari,& quidditatem Dei. Explicatur: Vel videret Deum sub ratione veri, vel sub ratione coloratiὶ Hoc secundum implicat contradictionem, quia Deus non potest esse coloratus: Primum etiam, quia alias esset inteli ditis: Ergo impi cat contradictionem elevari ad
videndum Deum ullo puto. Vide in a. Pldisse.
Sed obiscies primo: Moyses vidit Deum
facie ad faciem,sicut quis videt amicum suu ,iuxta
illud Exod. 3 3. Farie ad faciem, sicut solet loqui
homo ad amicumsuum. Et Niuneta I a. ipse Deus
sic ait: Ore ad os loquor ei, ct palam,Wnon per mirata, ct figuras, seminum Oidet: Sed cum homo lic loquitur ad amicum tuum, ipsan vitae c.
oculo corporco: Ergo Moyses Deum vidit ocula corporeo. Confirmatur ex Iob. cap. I s. ubi ait: In ea e mea videbo Deum. Et cap. 9. --ditu auris audio te, nune autem oculus meus
videt te.Ergo Iob Iperavit videreDeum in carne, di prout speravit, vidit eum oculo corporeo.
Quod urgeri potest ex illo Isaiae s. Vidi Domianumsedente versiolium exresti , cte. Quae visio fuit imaginaria, di consequenter per sensum corporeum : Et tamen vidit Dominum: Ergo. Confirmatur secundo ex August. lib. a a. de Ci- itat. Dei, cap. 2ς. ubi sic ait da Beatis post Resurrectionem di Vtrum videbunt Deum θ' per
mios corporis , cum eos apertos habebunt, inde
quaesis es. Ad quam quaestionem solvendam,
iupponit, quod virtus Oculorum tunc erit maior.
Vis itaque satu praepollentior oeulorum erit illorum.Sed ad quid Non Ut acrius Uideant sinquit sed vi videant incorporalia. Vnde concludit : Quamobrem fleri potest , valdeque credibile
est tala nos esse m ros muLana tunc eorpora coeli Ut, ct terrae novae, ut Deum ubique praesem tem , ω e mersa etiam corriralia gubemantem per eorpora qiuae sabimus, ct quae conspiciemus quaqua versum oeulos duxerimus , H
rissima perspicuitate videamus. Non sicut nuncam bilia Dei per ea quis facta sunt intellectaeonspiciuntur perspeculum in emimate , δε
eis bominus, inser quos visentes,motusque vitainles exercentes. mox in aspicimus , non credimisumere,sed videmus.
8 Respondeo, ad ptimam, concessa maiori , de minoti, negando consequentiam; quia si Moyses vidit Deum quiddilative , seu divinam essentiam , ut aliqui probabiliter existimant, non illum vidit oculis corporis, sed per intellectum internum; nam ut inquit D. August. Epist. I a. videre facie ad faciemis sicut videre per speculum
in egmmarestrumque interioris bominis munus es. Vnde vidit Deum, sicut solet amicus amicu, quantum ad claritatem visionis, sed non qua tum ad instrumentum , & modum videndi per oculum corporis . re modo corporeo. Ad primam confirmationem , dico, quod non est idem videre Deum in carne, ac illum videre per ca nem: Iob igitur speravit quod in carne existens post resurrectionem visurus erat Deum, sed non per carnem, sed per mentem. Similiter cum ait: Oetidus meus Oidet te, intelligitur de oculo mentis, non de oculo corporis, eo sensu , quo Apost. ad Ephes. i. ait: Det vobis spiritumsapientiae in agnitione eius illuminatos octilos eorias in cubi oculos cordis appellat intellectum, seu mentem. Ad textum Isaiae', concessa maiori, distinguatur minor: Vidit Dominum quantum ad eius essentiam in se ipsa, nego minorem : In aliqua forma imaginatione formata repraesentante Deusecundum moduM similitudinis,prout in Script sis divinis diuina per res sensibiles metephorice
describuntur, concedo minorem, & nego consequentiam. Ita D.Tho. in praesent.
s Ad confirmationem ex August. dico cum eodem D.Thom. quod ibi Augustinus proinponit praedictam quaestionem. de primo loquitur hypotetice , & inquisitive. Unde ait: Longe altorius erant potentiae oculi glori ficatis per eos vi
debitur incorporea illa natura; ecce ubi loquitur sub hypotes, quod per illos videatur natura divina. Et idem: Aut ergo per oeulos fle Uidebitur Deus , ut aliquid habeant in tanta excellentia mentis is, quo ρο incorporea natura cem tur Ecce ubi loquitur dabitative, & inquirendo. Postmodum tandem resolvit, quia videbunt Deum ubique praesentem , & omnia guberna
tem , sicut videmus homines viventes inter quos vivimus, & eorum motus vitales, ac mores: Sed quo pacto videmus oculis corporis vitam di m
res hominum Non sane ut visibiles per se sed ut visibile per accideres. Vita enim , inquit. D.Tho. non videtur oculo corporis sicut visibile per se, sed sicut sensibile per accidens. Sed quo pacto videtur, aut cognoscitur sensibile per accidens Respondet D.Tho. quod non cognoscitur a sensu,sed tim cum sensu ab alia virtute cognoscum'
305쪽
eithra, nempe bintellectu , unde sensus resol torius Augustini solum est, quod oculi videntesd vinae claritatis refialgentiam in corporibus inta vatis eo ipso videbunt ipsum Deum in illa refulgentia ut visibile per accidens, quatenus visis illis corporibus ita refulgentibus statim ex summa perspicuitate intellectus videbitur Dei praesentia, sicut viis motu externo hominis statim ex perspicuitate intellectus videtur i ius viri; quod quidem non est videre oculis corporis se aliteri &per se Deum, aut vitam, sed solum Ocasionaliter, di per accidens , quatenuver se videtur aliquid ι quo viso in intellecta statim resultat evidens clara visio Dei, & vitae.1o Et quidem de mente August. dubitare non licet, cum ipse Epist. I a. sic suam mentem expreserit: Ad illa verba Ioann. cap. 3. Similes ei
erimus, quoniam videbimus eum cuti es, lic ait: Inde igitur vitabimus, Unde ues erimus.Quis autem dementissimus dixerit, corpore nos, vel
e se, vel futuros esse fimiles Deo In interiore igitur homine is militudo es: Ergo iuxta A
gustinum dementissimus erit, qui dixerit nos visuros Deum sicuti est per corpus, aut corporis oculum. Et Epist. 6. de luce, quae Deus eii,sic ait:
Hoc autem oculus videre corporis neque nunc
potes, neque tune poterit. Et rationem reddet, quia omne, quod oculis eorporis conspieipotes in
loco aliquos t necesse es, nec obique t totum sed
minore sui parte minorem locum occupet, ct maiore maiorem. Vnde concludit, eos, qui Deum oculis camis videri posse existimant, magis defipere, quam qui carnem asserunt conversam in
subsantiam Dei, 2 Me utinam esse quod Deus
es. Sensit igitur Augustinus Deum oculis carnis penitus inviti bilem esse.
ra Obijcies secundo: Ignis inserat, Ii cetcorporeus , cichatur ad torquendos doemones,
licet spirituales; de aqua baptii malis, licet corporea, elevatur ad producendam gratiam, licet spiritualent: Ergo oculus corporeus poteli clexari ad videndum Deum, de Angclos licet spirituales. Confirmatur primo: Maior distantia eli inter intellectum creatum, di Deum, quam inter lentum corporeum, & Angelum, v.g. Sed non obitante prima distantia, potest intellectas creatus elevari ad videndum Deum: Ergo non obstante secunda distantia poterit senius corporeus elevari ad videndum Angelum spiritualem, & consequenter
Deum. Secundo, quia potentia generativa hominis, licet corporea, producit unionem animae rationalis ad co inus, N attingit animam,quae spiritualis est, ramuniendo corpori: Ergo sensus, licci corporeus poterit attingere obiectuna spirituale. Tertio: oculi beatorum post resurrectionem videbunt claritatem corporum beatorum, quae supernaturalis erit; non per ProPriam virtutem : Ergo per esevationenLErgo elevari pollunt ad videndum, quod propria, & nativa virtute via dere non possunt: Ergo etiam ad videnda spiri malia , quandoquidem magis distat superna
turale a naturali, quam spirituale a corporeo.
1h Respondeo ad primum, concesso antecedenti , negando conse lentiam , quia ignis inserni, & aqua baptismi non attingunt res spirituales vitaliter,aut intentionaliter, vi conlequeniater nec per modum causae principalis sed physice, di per modum causae pure instrumentaliS,quo sa cho non negamus pone quid corporeum clevati ut instrumentum ad attingendum,aut caulandum aliquid έpirituale; attamen oculim videre non p test, nec sensas sentire, nisi vitaliter , N per modum causae principalis quia cum vi vcre sit se in vere non potest vili principio convenire ut infir n en ro pure moto, sed solum potest convenire
principio se moventi, quod est Proprium caulapi incipalis; unde licet quid corporeum possisit vi
instrumentum physice motum attingere modo
pure physico aliquid spirituale ; Non tamen potest vitaliter, aut intentionaliter, videndo,& se tiendo, di se movendo attingere obiectium spirituale; quod erat necessarium ut illud videret, aut sentiret. Ad primam confirmationem, ditiinguo maiorem: Maior distantia est entitativa, di inessendo, concedo: Maior distantia habitudinis, &in esse obiecti, nego maiorem, & concessa minori, consequentiam; quia posse aliquid videre, vel sentire non regulatur penes distantiam entitativam, di in essendo, sed penes distantiam habitudinis, & in esse obiecti; liquidem minus diliat entitative sonus, di odor, a colore, quam claritra corporis coelestis ab oculo corporis , & tamen oculus potest videre claritatem corporis coelestis, di non potest persipere sonum, mi Morem,
quia in esse obiecti magis distant: sic similiter licet Deus magis distet entitative ab intellectu creato, quam Angelus ab oculo corporis , minus tamen distat in esse obieeti, quia continetur intra sphaeram obieetivam intellectus creati. de Angelus, nec ulla res puru spiritualis contineri nequit intra obiectam adaequatum , aut sphaeram Obicetivam oculis, aut sensus corporei, di ideo illum, aut illam videre nequit adhuc per elevationem , quia elevari nequit ad videndum , aut sentiendum ultra, dc contra suam spirerain obiectivam, intellectus vero elevari potest ad videndum Deum, quia non est extra sphaeram obiectivam ipsius, licet entitativa sit magis diliatis. Et quidem si argumentum hoc aliquid probarct probaret oculum elevari poste ad percipiendum di videndum sonum, odorem,saporen , Sc.liquidem entitative minus distant ab ipis,liam Deus ab intellectis creato. is Ad secundam confirmationem, conia cedo, quod potentia generativa corporea attingit , dc producit volonem animae rationalis ad
306쪽
crist. I. An Deus sit visibilis oculo, autfensi aliquo, D
e iis,quia illa veso est material ,sed non attingit directe ipsam animam,quq sola spiritualis est, quia illa creata est,& non genita;vt autem viIus corporeus videret aliquid spirituale, opus esset, quod illud directe inspiceret, di attingeret, ut per se patet.Ad tertia similiter dico,N concedo,quod oculi elevari possunt ad videndu, quod ex sua naturali virtute videre non pollutit, dummodo illud sit intra sphaeram lucidi,& colorati,quod est illius
Obiectuna specificativuin adaequatum , secuS Ver si non sit intra talem spharam;claritas autem cor
Porum glorificatorum, dato, quod stipernaturalis sit quoad substantiam, quod plures negant erit aliquo colore inter mixta,& contenta sub ratione lucidi colorati, unde ad illam videndam elevari poterit oculus; secus ad videndos spiritus puros, ut Angelos, & Deum, quia omnino extra talem sphaeram sunt.1 Sed replicabis:Potest ocul Aut alia potentia vitalis pure inlisumentaliter respicere obiectuin: Sed per nos potest quid corporeu instrumcntaliter,aut per modum instrumenti attingere aliquid 1pirituale: Ergo & visus videre aIiquid sp,
rituale, dummodo operetur per modum instr menti Probatur maior,quia non est contra rati nem actus vitalis exerceri a sua potentia pura velastrumento,iuu instrumentaliter: Ergo licet ocu- Ius,aut alia potentia vitalis respiciat odiectiun v taliter,poterit illud respicere instrumentaliter, leurAMiram purum instrumentum. Probatur antec densi Potentia nutritiva, di generativa viventium est vitalis, di agit vitaliter ad producendam subis stantiam , vel augmentum 1 ubstantiae et Et tamen agit solum instrumentaliter, seu tanquam instruis mentum substantiae generantis,aut nutrientis,quia in nostra sententia tales potentiae sunt entitativὰ accidentia;& accidens non potest, nisi instrume taliter agere ad producendam, seu agendam subis stantiam: Ergo. Confirmatur:Potentia,quantum vis corporea, potest recipere actum spiritualem; Cum videamus materiam primam recipere animam rationalem,& aquam recipere virtutem spiritualem productivam gratiae: Ergo oculus, licee Corporetis,poterit recipere visionem spiritualem, di consequenter visionem beatificam: Sedeo ipso. per illam videret Deum: Ergo. Vrgetur:Phantas Ina materiale, & corporeum, virtute intellectiis
agentis producit speciem spiritualem: Ergo ius corporeus virtute Dei poterie producere in se visionem spiritualem: Ergo & videre spiritualia. is Respondeo,negando maiorem: Ad probationem , nego antecedens. Ad probationem,
concessa maiori.nego minorem; quia, ut bene n lavimus in a.m cor. pMess. o. anum. 2Ο. Vi
tus,seu potentia substantiae non agit ut rigorosum anstrumergum,nec ut causa proprie instrument Iis recipiendo vim activam,velut mota a substan
tia ed intransitive ut virtus propria substantae, δέ
in genere causae principalis, aut virtutis principarilis,de ideo agere potest vitaliter, quia nou agit vepassive mota, sed ut qua substantia se movet ad generandam, aut augendam substantiam Intra sphaeram propriae activitatis: Attamen, si oeulua elevandus Hret ad videndum obiectam spiritua-Ie, opus esset, quod elevaretur ut purum instrumentum, Ze ut purd passive moti, ad aliquid nempe extra suam sphaeram obiectivsti; ex quo
sequeretur, quod re insa per talem elevationem non viveret, nec sentiret, nec videret, sed moda mortuo passive tantum moveretur, sicut si lapis reciperet virtutem visivam, aut visionem. Et quia dem argumentum potius militat contra arguenatem: Etenim, quia potentia generativa hominis, V.g.respicit pro termino adaequato, & specificativo naturam hominis, adhuc divinitus elevari noquit ad generandum aliquid extra talem sphaera, unde nec divinitus potest homo per propriam potentiam generativam generare leonem, aut aequum aut alia animalia: Ergo quia potentia viasiva con orea habet pro obiecto adaequato col ratum ut sic,adhuc divinitus non potest elevari ac videnda spiritualia coloris incapacia
dense Potentia corporea potest recipere actu spiritualem pure passive se habendo erga illum. transeat antecedens: Active,& vitaliter iplum eliciendo,nego antecedens,& consequentiam in e
de sensu.& minore subsumptam; quia dato,quoa , oculus corporeus posset recipere mere passive vi sionem spiritualem , quod etiam est implicat rium, quia actio vitalis quaelibet est essentialitaailixa suo principio vitali, di implicat contradi ctionem extra illum extitere,aut in alio recipi, de quo vide m P0 c. lib. a.quast.2 3.d nam.q. dato inquam illo impossibili, ulus per talem visio nem spiritualem nihil prorsus videret,sed se haberet sicut si talis visio ei et posita in lapide , aut intactu,aut in oliatu, quibus edictum Ermalem videndi non communicaret, quia ab eis non elici tae,nec vitaliter exercita,sed mortuo modo,& p rre physice,ac passive in eis reciperetur. Ad augmentum difficultatis, omisso antecedenti, nego consequentiam , quia phantasma materiale noupmducit speciem intelligibilem in se, aut vitalia ter, & se movendo,sed pure physice instrumentuliter, de vi motum ab intellectu agente, a quo cipit virtutem ad eam in intellectu postibili pro ducendam, sicut aqua recipit virtutem ad prod cendam gratiam in anima : Ex quo, ut iam stat , nulla porest fieri paritas ad actionem videnridi vitaliter, quae elici nequit a principia pure moto, & non se mo
307쪽
via intellectus ereatus, possit naturaliterm essentiam videre a TIUIT ertor Momaeorum, quorum
v Antesignanus Eunomius , intelle istum erratum in hac vita posse naturaliter videre Deum. Quos sequuti sunt Begardi, & Beguinae. Quem tamen er rem , damnavit primo Concae Uienense in Austria, ann. II 66. secundo Colis iense, ann. D fio. & tandem Concilium ae menicum Vienense in Delii tu sub Clement. V. ann. IIII. ubi damnantur dicerues, naturam intellectualem esse naturaliter beatam,
nec indigere lumine gloriae ad Deum videndum.
a Supponendum est, ae posse inussi tamereatum natu aliter, seu ex solis viribus natura Deum videre. Patet primo ex illo Isaiae 6 .Omias non vidit Deus absque te, quae praepar si dia figentibus te. Quod potissime intelligitur de
clito mentis, nam oculus corporis, nec absque
Deo, nec cum Deo id videre potest; dicit a tem ab in te, hoc est,absque lumine divinae grauae, per solas vires suae naturae. Secundo ex illo II. ad Timotius. ubi dicitur de Deo: Qui liarem Labitat inaeresibilem, nempe naturaliter, & solo lamine naturi invisibilem.Et potissime ex illo ad Roman. 5. Grasia Dei vita aeterna: Sed vita aeterna consistit in visione Dei, iuxta illud Ioann.lIT. Hac es vita alema , ut cognoscant te sol mverum Deum, di quem mi Iemn Cissumi Ergo videre Deum olum convenire potest intellectili per gratiam, Ze non per naturam. Et denuque , quia plus est videte Deum ut est in se, quam sum diligere seper omnia, in ipso sperare,di ipsi credere ut oportet ad salutem: Sed de fide est hominem non posse naturaliter , seu solius natum viribus Deum diligere, in eo sperare, aut ipsi credere ut ad salutem oportet; id enim definitum est in omnibus Concilijs, in quibus contra Pelagium actum fuit: Ergo multo magis erit fide C
tholica tenendum,hominem , seu naturam cre
tam intellectualem non posse naturaliter, seu s lias naturae viribus Deum videre, in quo salus, &vita aerema consistit. Ratio autem theologica huius asserti eonstabie ex dicendis sequentibus conclusionibus.
dulam illius penetrandam non inutilis est dispuratio celebris excitata a M. Scholasticis,an stilucet sit polabilis aliqua substantia creata supematuralis . seu quae naturaliter possit videre Deum. In qua quidem Thomistae omnes partem negativam tuentur, exsimmtes eande rationem them cam esse de quacumque natura creabill ,ae donaturis, aut si1bstantijs de secto creatis. Econtra vero Durandus, Molina, Ripalda, Arriaga, quierdo cum alijs , talem substantiam, di natu ram possibilem esse dicunt. Illa tamen potest e cogitari multipliciter. Primo ita ut per propria intellectum stipernaturalem connaturaliter vide' ret Deum absque lumine superaddito. Secundo. haut licet egeret lumine gloriae superaddito, illa tamen esset coniraturaliter debitum lumen clo' riae. Tertio, ita ut natura sua foret imprecabilia ab intrinseco. Quarto, ita ut maneret peccabita. Quinto, ita ut solum exigeret connaturaliter habitus Fidei, de Spei summaturalis,non autem luia men gloriae; his enim vari, modis illam excogiatarunt contrarij, quia dum uno modo prohatur impossibilis, & implicatoria,recurrunt pro libito ad aliam cogitationem et chimeram.Vnde hanc sententiam appellavit P.UMM , ineptam. N Earius temerariam. Bameae in Enem enorm 'tiam. Contra illam ergo.
π sco primo: Implieat emtradicti I ne uisantia creata emitativi' maturalis. Probatum, quia nisi vocibus I d re velit stupematurale est idem c supra omnem naturam creatam, & creabilem, stive supr1 exigentiam illius: Sed implicat contradictionem. immo di in terminis substantia creata supra omnem naturam creatam, & creabilem; quia impliacat in terminis substantia creata, quae sit supra sui naturam creatam: Ergo implicat in terminis stinantia creata entitative superuaturalis. 3 Dices primo, supernaturale non dici tale. quia sit supra omnem naturam creatam, di bilem, sive supra exigentiam illius , quia alias gratia non esset supematuralis, cum ipsa sit quaedam natura creata, di non sit supra sui exigem
6 Sed contra est, quia in primis, gratia non
est simpliciter natura creataued solum secundumis quid, accidentaliter, & participatim est natura divina; supernaturale autem non dicitur tale, nisi quia supra exigentiam totius naturae creatae, Mereabilis, quae simpliciter sit natura creata,& creabilis , qualis solum est natura substantialis, sive substantia: Sed gratia licet sit praedicto modo natura divina, est supra exigentiam totius naturae substantialis creatae, & creabilis; implicat tametain terminis substantia, seu natura substantialis, quae sit supra exigentiam omnis naturae substa tialis proprie talis: Ergo. Secundo: Quia ex te
minis supernaturati idem significat quod suprenaturam. Rogo igitur, supra quam naturam supra omnem naturam An tantum supra aliqua
naturam Hoc secundum dici aequiti quia alias
308쪽
talor in aqua es et supernaturalisumo &quaelibet substantia supernaeturalis estet, quia nulla est 1ubstantia,qui non sit supra natura aliquam alterius substantiq ut iratura Angelica supti naturam humana, natura li mana supra naturam brutorum, natura brassorum supra naturam plantarum,nat
ra plantarum supra naturam lapidum,&c.zviciens autem est quod in hac quaestione non summitur superaraturais hoc sentu,nam fatue dubitareturin hoc sensu an siit possibilis subitantia supereaturalis, in quo nempe nulla sere est substantia,qui s . pernaturalis non siti: Ergo superitaturale in senis quaestionis non est,quod praecise 2perat aliquam
naturam, sed quod superat omnem naturam sub stantialem creatam,seu exigentiam illius.7 Respondet Izquierdo supernaturale the logicum,de quo PP.dc Theologi in controversijs de gratia loquuntur, recte dianiri per excelium1bpra omnem naturam creatam de tacto,& supra
creabiles squales,vel insertorus existentibus de facto; non tamen pol te definiri per excessum supra
omne naturam creatam,& creabilem.Quod probare connatur primo,quia PP. & Concilia, dum
supra naturam extollunt gratiam, & dona sum naturalia, dumtaxat loquuntur respectu naturae
intellectualis de facto existentis, siquidem solum intendunt, quod creaturis intellectualibus de 1 cto existentibus coueniant ex gratuita Dei don, fotae supra exigentiam,debitum, & vires illarum: Ergo aliquid esse supernaturale in sensu DP.&
. solum importat excessum supra omnem n turam, aut subitantiam de facto existentem. Socundo,quia quantumvis PP. nossent aliquod accidens ex his, quae modo sunt indebita, & gratuita creaturiet intellectualibus, fore debitum alteri naturae podibili excollentiori non propterea illud rei garent a numero donorum summaturalium, nec ambigerent de supernaturalitate illius: Ergo solam exigunt ad rationem doni supereatur iis, quod sit supra exigentiam, & debitum omnis naturae de facto creatae. aut existentis. Tertio,
quia si supernaturale definiatur per excessum supra omnem substantiam possibilem , non esset prudenter dubitabile, an sit possibilis substantia supernaturalis creata; siquidem evidens est, non esse possibilem substantiam superantem omnes possibiles. Item , quaestio illa, quae alias est gravissima, nugatoria foret; quid enim magis nugatorium quam inquirere an sit possibilis substantia creata supra omnes possibilest Sed hoe diei nequit, utpote iniuriosum Theologis, qui vel asserunt substantiam supernaturalem creatam esse possibilem , vel saltem prudenter dubitarunt:Er go. Quarto, quia contra rectam disputandi me modum est, talem supponere terminorum noti
nem, aut definitionem, quς per se disputationem solvat: Sed talis est notio supereaturalitatis, si ψefiniatur per excesum supra omnem nauic4M substantialem possibilemr Ergo non debet exp
ni per talem excessiam.Quintis, quia notio termini, de quo est quaestio, non debet exponi eidem dubio de quo est quaestio; siquidem ut disputanates se contradicentes in aequivoco non laborent, debent convenire in una eademque terminorum notione, & definitione , alias per eundem terminum, isti unum, alteri aliud diversum intelligent,& solis vocibus se contradicent, non vero in lensu, nec iudicative : Sed de ente supereaturali s lum est certum, quod superat omnem naturam subsantialem existentem de facto, non vero ominnem possibilem , quia de hoc ipso est praesens
quaestio, & dubium: Ergo ille terminu tipem turalis debet desiniri per excessiim supra omnem existentem non vero supra omnem pol sibilem.
8 Sed contra eli primo, quia adhuc admissa predicta destriptionesuper ruralis, manet impossibilis substatia creata supernaturalis,sic enim arguodmpossibilis est subsantia, quae si existati implicabit necessario contradictionem: Talis est substantia supereaturalis ζErgo impossibilis. Proinbo minoic Substantia supernaturalis. si existat. erit, & non erit supernaturalis: Ergo implicabie
contradictionem.Probo antecedens quoad se indam Parrem , nam quoad primam lupponiture Substantia iuperitaturalis, si existat, non erit laqpra omnem substantiam existentem , quia notuerit supra se ipsam di Sed per te supernaturale est
quod est supra omnem naturam, aut subitanistiam existentem i Ergo non erit sepematuralis, si existati Implicat ergo contradictionem.Secundo, quia si supernaturale theologicum,quod PR.& Concilia noverunt, solum est tale per ex sum supra naturam existentem , 1 equitur gratiam , &caetera dona supernaturalia, totum esse supem turalia per accidens, quia nempe Deus de tacto non produxit alias stibilantias excellentiores,
quas ii produxitat, iam dona, qui modo supernaturalia dicuntur, non essent supcmaturalia, quia tunc non essent supra omnem naturam exitissentem: Sed hoc est falsissimum , cum omnes censeant gratiam sanctificantem, & alia dona, infitia essentialiter . Et entitative supematuralia esse praecisive a qualibet suppositione contingenisti: Ergo. Tertio,quia alias omnis substantia possibilis excellentior omnibus de facto existentibus foret supernaturalis, & consequenter a solo Deo ut Authore supernaturali creabilis, squidem illa est supra omnes existentes , per quod supematu. rate abΙχquierdo definitur: Sed hoc est falsissimu,
nam alias Deus ut Author naturae non potuisset excellentiorem substantia producere, quam eas,
quas de lacto produxit nec Angelum excellenti rem supremo ex existentibus; quod prorsus v luntarium,imo & absurdissimum est dicere IErgo.s Nec valet dicere cum praelato Authore,
309쪽
re summaturalem philosophice,non theologicd. quia substantia supernaturalis theoli gice illa ta tum dici poteli,cui debsta sunt dona summaturalia,quae de facto novisuis; talis non foret quia libet Angelus excellentior existentibus. Contra enim est,primo,quia huiusnodidistinctio sepe naturalis theologice,& philosophice vova est,u
Iuniaria,S contra rationem ipsam supernatur
litatis;implicat enim silernaturale pure philos phice,liquidem omne supereaturale , sicut supra naturam, ita supra meram Philosophiam est, &Ωlum ad Theologiam spectat,atque adeo supernaturale,qua tale,non philosoplscum, sed theol gicum eli. Contra secundo, quia iuxta ipsum la- quierdo supernaturale theologicum,quod nempetide novimus,latum est lupernaturale per excessum supra omnem naturam stibstantialem existeteukSed Angelus excellentior omnibus existenti- , est supra omne naturam substantialem de facto existentem: Ergo est supernaturalis theolosi-ce. sertio.quia si dona superuaturalia,quet de facto novimus, lolum sunt supernaturalia per excessum lupra omnem naturam substan m exili
tem, non supra persectiorem possibilem ut ipse fatetur;vniae insere,quod Angelo persectiori omnibus existentibus non forent debita dona ista 1upematuralis Sane hoc non seret contra eorusuPanaturalitatem, qui iuxta ipsum unice definitur per excessum supra naturas existentesnpossi-hiles squales,non supra possibiles excellentiores: Ergo solutio est pure volutaria.Quarib,quia sub stantia supernaturalis theologice non Qret talis, quia illi deberentur dona supernaturalia, quae desacto novimus,sed potius illi deberetur,quia .ret supernaturalis theologice:Ergo respondere,quod Angelus excellentior existentibus no foret supernaturalis theologice quia illi no deberetur illa dona,in manitalia petitio principij,imo aperta con tradictis,si supernaturale theologicum definitur
per excessum solum supra omne natura existente. Io Contra quarto sic arguo contra prima solutionem: Dona supernaturalia quε per fidem n
vimus,lunt supra exigentia omnis substantie posisibilis: Ergo lupernaturalitas theologica est excessis iupra exigentiam omnis substatiet postibilis &non Iolius existetis.Probo antecedens: Nulli sub-
satiς possibili debita sunt: Ergo sunt supra omnis possibilis exigentiam.Probo antecedens: Si talia dona essent debita alicui substantis possibili mulato magis illa si ibstantia possibilis estet debita, it
exacta ab his donis,& accidentibuS,tanquam conaturale subiectum illorum, extra quod essent praeter naturaliter aut violenter, ut extra propria centru,sicut calor in aqua & candor in serto: Sed hoc est fallissimum,quia alias contra exigentiam plurum rerum existentium,nempe illorum donorum,& accidentium reliqui siet Deus increatas, &improductas subrautias ab illis exina connMMraliter; quod vel ipse P.Lquierdo alias reputae absurdum: Ergo.Explicatur: Dici no potest,quod Deus in de facto,& in praesenti providentia constituit rerum universitatem, ut universum maneac
privative truncum, di desectitosum, & in quo alui quid merito desideretur ad consumatam eius per fectionem, per desectum nempe alicuius creaturae
naturaliter exari ab existentibus: Sed ita λret de facto universum,li esset postibilis fissis alia sum
naturalis,quam ut conaturale subiectum exigeree
dona summaturalia de tacto existentia; siquidem quisque ad integritatem universi merito desideraret in eo horum donorum,& acciduntium con narurale subiect&Ergo. Urgetur:Non minus perinsecte operatur Deus ut Author summamralis,aut gratiq,quam ut Author naturalis, aut natuet: Sed Deus ut Author naturε nullam speciem accidentis produxit in univeris, cui subiectum counMurale non creaverit;nullumque reliquit, cui in univerto
deesset substantia illi pro conaturali subiecto debita: Ergo ut Author gratis,nullum accidens produxit,cui non creasset substantiam, aut subiectuin illi connaturale,&ab eo connaturaliter exactum
si illud,vel illa potabilis est: d eam de facto nota creau Ergo nec postibilis est. Amplius: Deus ut
Author nature non reliquit ordinem naturae trum
cum , ita ut produxerit accidentia connaturalia
alicui substantia: illa substantia improducta: Ergo multo minus dici potest, quod instituit ordinem
gratiae,aut supernaturale truncu, & desectuosum, producendo accidentia illius ordinis tantum, &relinquendo substantiam cui connaturalia sunt,dcquam ut subiectum connaturale exigunt, impr ductam:Non ergo sunt connaturalia vili subitat
iis postibilissed supra debitum,& exigentiam omnis possibilis,nam aliter, truncus erit ordo lupe naturalis de facto. II Dicendum ergo est,ut taciti replics obviemus,quod accidentia supernaturalia nullum aliud Iubiectium connaturaliter exigunt, nisi substantia intellectualem de facto existente,quq sola est con naturale subiectu inhaelionis respectu ipsorum, licet ea non sint connaturalia, nec connaturaliter
debita ipsi subiecto,sed illi sepernaturalia. Licet
enim substantia naturalis,aut eius naturalis pote-tia non exigat connaturaliter, nec illi sint debita accidentia supernaturalia;tame ex hoc ipso,quod supematuralia sunt, ipsa exigunt connaturaliter illam ut subiectum eorum propriu, & unice ipsis
connaturale;nam sicut accidentia entitative nat resia,exigunt connaturaliter subiectum, cui naturalia sint; ita accidentia entitative supernatur lia exigunt connaturaliter subiectum,cui supera turalia sint: Sed non essent supernaturalia sub
santiae supernaturali, sed illi forent naturalissima t & solum possit ni esse supematuralia lab-
stantiae naturali: Ergo connaturalitcr exigunt,
310쪽
ci '. II. An aliqua substantia vel intellectus creatus Ne apri
ratem, nunime vero supematuralem. Non e
go in nostra 1ententia deficit in universo subiectum connaturaliter exactum ab illis accidentibus , tum quia hoc est substantia naturalis , quae modo existit ; tuna quia substantia supernaturalis impossibilis est. & illam exigere non possunt; se cus autem foret,si possibilis illa,& ab his accide
I a Contra quinto,quia accidentia supernaturalia essentialiter sunt elevativa proprii su
lacti ad altiorem ordinem: Sed essentialiter sunt supra exigentiam subiecti per ea elevabilis, quia subiectum per ea elevabile essentialiter est inses ris ordinis: Ergo essentialiter sunt supra exigentiain proprij subiecti: Aliunde etiam supra exigentia extranei,si daretur: Ergo essentialiter fune supra exigentiam,& debitum omnis subiecti, vel sublhantiae possibilis, sive illa ponatur ut liabiectu proprium,sive extraneum. Explicatur: Nulli su
stant it polsibili deberi possunt accidentia e quorum ellentia sit elevare subiectum ad alteriorem ordinem, siquidem nulli substantiae possibili deberi potest elevatio sui ad altiorem ordinem:Sed
acciuentia supernaturalia quae de facto novimus, essentialiter sunt elevativa subiecti ad altioremordiciem, haec enim est earum propria essentia,ut
omnes fatentur: Ergo nulli substantiae possibili deberi possunt, sed 1hnt supra exigentiam Omnis substantiae possibilis. . I 3 Contra sexto: Postibile est ens supernaturale per excessuin supra omnem substantiam creatam,& creabilem: Sed nulla est ratio,cur ens supernaturale quod de facto novimus per fidem, non lit tale imo maxima ut tale lit,quia debemus credere dona supernaturalia,quibus Deus ditavit
homines,& praesertim animam Christi, Ze Matris eius,altissimi ordinis esse inter dona possibilia:E go ea dona supernaturalia sunt per excessum su-Pra omnem substantiain creata,&creabilem.Pro
maiorem primo,quia nulla est repugnantia in eo quod Deus se coinunicet creaturis intellectualibus accidentaliter,dc per gratiam, supra omnem modum possibilem, quo se communicare potest substantialiter,de per naturam ex vi creationis naplus sane potest Deus conferre creviuris intelle ctualibus accidentaliter & per gratia quam possit conferre ex vi creationis substantialiter vel ut d bita per natura: Sed quod potest comunicare accidentaliter,& per gratiam supra omne quod potest efieere ex vi creationis ut debitum per naturam necessarici superat omnem naturam,aut se
stantiam creata & creabilem; quia illud nulli naturae potest esse debitum ex vi creationis per naturam:Ergo est possibile tale donum, aut ens suis pernaturale, quod superet exigentiam omnis 2bstanti ε creati. Si creabilis. Secundo. quia luinen prophaericum, quod de facito datur, nulli naturae create, ae creabili debitum esse potest ex vi cre tionis aut per naturam:Ergo nedum est possibile. sed de tacto datur ens supernaturale supra debita
Omnis nature create,& creabilis. Probatur antecedens,quia signum proprium divinitatis debitueste nequit ulli substantiet createt, aut creabili: Sed
lumen prophaeticum,quod nempe importat praenotionem futurorum, est signum proprium divi nitatis iuxta illud Isait 4 i .cinuntiate noris, Prasventura sunt in futurum, Homui , quia dii
estis van.quod intelligitur,li id anuntiare potainet proprio, di connaturali lumine:Ergo. r Ex quo iam impugnatet manent aliorum asiones,qui dicunt, stipernaturale theologicum, quod de laeto datur, esse tale per excessum supta naturas substantiales, non solum existentes , sed etiam supra possibiles sed non supra omnes po si biles.sed solum supra aliquas, vel aliquarum exi gentiamContra enim est primo, nam si est supra exigentiam aliquarum, sed non omnium: b Ogo, supra quarum exigentiam est & lupra quai u exugentiam non est Quia nisi hoc sciatur, non Pot rit sciri,quid vere supernaturale,quid non tale iit, nec habebimus regulam discemedi supernatur te a no supernaturali.Respondet Ripalda primo, supematurale dici tale per excelsum iuPra Omncs. naturas existentes. & etiam possibiles impotentes suis vitibus videre Deum. Sed cotra instat Iz-
quierdo,quia iuxtini palda est possibilis iubstatia
supernaturalis impotens lint viribus videre Dea, cui nempe solum sint connaturaliter debiti h bitus fidei, & spei; di suprὶ cuius exigentiam non sint habitus fidei,& spei, qui sane supernatura:es sunt: Ergo ipse admittit supernaturale theologi cum,quod non est supra exigentiam omnis lut stantiet possibilis impotentis videreDeum,sed Pomtius ab aliqua tali subilatia exactu:Sibi ergo com tradicit in tali emis supernaturalis destriptione. ιν Propterea ait secundo ens supernaturale
esse,quod est supra omnem naturam exilientem,& possibilem contentam intra vires playsicas, aut intentionales naturi de facto existentis, id est, suri pra omnem naturam producibilem,aut quidditaritive cognoscibilem proprijs viribus a natura lub stantiali de facto exiliente. Tertio ait, esse BPer naturale quod est supra omnem naturam, etiam possibilem cum gratia habituali non connexam. Sed has omne3 entis supernaturalis descriptiones P terquam quod obscuriores sunt ipso ente i
pernaturali definito,nugatoris simi, ut inquit saepissime P.IEquierdo, & manifeste petunt princia pium. Nam si rogemus , quinam subistantia ex possibilibus erit potens, quaena impotens proPrjs
viribus videre Deum Item quaenam erit conccn'ta intra vires physicas aut intentionales tu quid-ditative cognoscibilis a natura de facto exitiente,
quaenam non Aut quaenam erit connexa cum
gratia habituali , quaenam secusῖ Aliud non reia Pondet, nec responderi potest, nisi, quod substat