장음표시 사용
71쪽
s 2 Tractatus de Deo uno. Disputatio I. namialis .b
det.que magis factu,quaIN ius concernere solenti
vade stipposita centura Theologi erga propositionem secundum se, potest pendere a iudicibus laeti, & personae centura subiecti. Quibus incumbit examinare per testes .& alias circunstantias pertinaciam aut non pertinatiam illius in ea propolitione. M tertiam nego antecedens; quia si
ille cum set tia . & conscientia, di consequenter Cum perturaciamegaret minimum contentum in
Dei Verbo. eo ipso divideret fidem, & esset haereticus, quia cominceretur praeserte suum iudicium Verbo Dei, in linc enim non datur minimum,aut parva materia, quia quidquid non cre
ditur est magnum ad violandam fidem, & qui deis
seit in uno, sit omnium reus.s Dico tertio: Propositio erranea est qua
gat aliquid evidenter illatum ex Dei Verbo, auto dispisitione expressa Ecclesiae , e quod illatum existimatur ex commiani omnium Carioliscorum consensu. Patet, quia censura propositi nis erronea est minor, quam censura haereticae, &quae proxime accedit ad illam Sed non est alia propositio,quae proximius accedat ad haereticam, quin sit haeretica, nisi descripta, nam quae negat quid evidenter illatum ex propositione de fide, licet expresse non neget fidemn ideo non lit haeretica, tamen negat quod proximum est fidei,
nempe quod evidenter, aut ex communi Cath licorum consensu infertur ex eo, quod fides credit: Ergo illa propositio est erronea in fide. E
plicatum Propositio erronea non est, quae negat aliquid expressen immediate revelatum a Deo.
quia haec est haeretica: Ergo est quae negat aliquid
ex communi Ecclesiae consensu mediare, & vi maliter a Deo revelatum: Sed haec est, quae negat aliquid illatum evidenter,aut ex communi Ecclesia consensu ex eo,quod expresse revelatum est,&formaliter de fide: Ergo 6 Sed dices:Haec propositio: In Cissis noni fuit humana volantas , negat aliquid mediat
revelatum, & definitum ab Ecclesiasiquidem n sat voluntatem humanam in Christo lue evidenter insertur ex natura humana in Christo, quam Eeclesia definivit ut formaliter, & expresse sev latam Dei Verbo: Et tamen non est erronea, sed haeretica. utpote contra desinitionem Ecclesiae contra Monotelitas: Ergo. Respondeo, distinguendo maiorem: Negat aliquid praecisse mediate revelatum, & definitum, aut quod praecisse insertur ex immediate revel to, & definito, nego: Quod etiam est immediat Erevelatum, di definitum , concedo maiorem , &minorem, & nego consequentiam; quia ea propositio negat voluntatem humanam in Christo, quae non solum insertur ex natura humana imme-dlate revelata, di definita, sed etiam ipsa est immediate revelata a Christo verbis illis: Non mea,
sed tua Ooluntas flat, & alijs ipsius in Sacro Te tu, & immediaes definita vi talis in sexta Syn
do generali, contra Monotelitas abunde quia neqgans veritatem illatam. dc ex hoc piscisso capite, tantum est erronea ὲ sed quia. negans veritat mimmediate revelatam , & definitam, ut de fide,
est etiam haeretica. Vide Tractat. de Elis, disput. t. quaesi. 7. l. V in tu i Ex quibus inseres: Propositionem,que negar veritatem singularem exprelse , Ec evidenter contentam sub univetiali revelata , & de fide, nesse pure erroneam, sed haereticam ; quia illa vetitas singularis non est puta virtualiter revelata, aut mediata, sed immediate, Zζ iis aliter. Forusic contenta in universali is aliter revelata. In seres iucundo: Consulionein legitimὰ illatam ex
duplici praemissa de fide, licEt titulo illatae solum
esset erronea, tamen quia formauiter contenta in duplici revelata, est haeretica. Inseres tertio,pr opositionem, quet negat conclusionem non soru liter contentam in formali ter revelatis, sed 1 tum illatam,'virtualiter in illis contentam,non esse iureticamaed solum erroneam,& hoc quamvis illam absoluta damnaverit Ecclesia, de conre
tum definierit, quia si aliquando Ecclesia definit
propositionem puro illatam ex revelatis, N. pure in illis virtualiter contentam, noniest intentio illius eam facere immediate de fide, sed solum t nendam ut conclusionem theologicam in Ecclesia, di quando oppositam damnat, illam damna ut Creonem, Gon ut haereticam. Vide loco citas. isnum. 3 . Insertur quarto , non satis describi propositionem erroneam, dicendo, esse eam, qui licet adversetur alicui veritati Catholicae minoris momenti, pcr eam tamen fides non evertitur,
licet aliqua ei labes inkratur. Ita eam describit Cano lib. t 2 e locis Geolog. eap. II. sed immerito, quia si veritas Catholica sit immediate revolata in Dei Verbo, non potin dici minoris m menti, nec quod per illius negationem fides non evertitur, sed tantum aliqua labes ei inserturriuia quaecumque huminodi veritas est maximi in menti , & quae negari nequit nisi evertendo fidem Catholicam. Si autem non sit immediate revelata. vel in mediate, de virtualiter revelata . & sic quia talis erit conclusio theologica, & quae illam
negaverit erit erronea propositio. Uel nec mediate est revelata, & sic nec erit conclusio theologica, IKc quae illam negaverit, erronea. Inserturdetatque, male etiam exponi propossitionem e roneam , si dicas,esse illam quae negat ci trinam communi Ecclesiae consensu receptam, ita ut nul
lus pius, & doctus de ea dubkare audeat. Pater. qui ut quis de aliqua doctrina dubitare non audeat, non requiritur, quod opposita sit erronea, satis est, quod sit scandalosa, satis est,quod sit temeraria, aut piarum aurium ossensiva: Ergo non recte per hoc definitur propositio erronea in fide.
72쪽
cua'. VIII. si an sint censura Theologica, G. s φ
η Dico quarto : Propositio baere proxima ire incissit eum erranea; errori vero proxim est, quae negat veritatem, licet non eoiuenter illitam ex revelatis, aut definitis deside, iuvitam tamen . eum renitudine morali. Patet primum quia nutula alia est propositio haeretic'ut haeresi proxima,
nili erronea. Secundum etiam, quia propositio 3 errori proxima est, quae proxime accedit ad err
neam : Si ergo erronea est, quae negat veritatem evidenter illatam ex revelatis, aut iuxta comm nem Ecclesiae lenium talem iudicatam errori proxima erit,quae negaverit veritatem paulo minus
certo illatam ex revelatis, id est, cum certitudine morali, ita ut vix audeat quis eam illationem, de
s Sed dices contra hanc, & praecedentem assertionem: Potest quis negare propositionem
evidentcr, aut certo moraliter illatam,integre retenta lide: Sed non est erronea in fide, nec ermari proxima, quae cohaeret cum fide integra eorum quae Deus revelavit, di Ecclesia definivit: Ergo. Probatur maior: inita potest quis, concedendo torum quod Deus revelavit. & Ecclesia definivit.
negare veritatem illatam, nou negando eam exiqua insertur, sed soliun negando illationem, quaellatio non est de fidet Ergo. Respondeo; distinguendo maiorem: Potest quis negare eam vetita tem, intein retenta fide, di ita praesumitur; aut praesumi debet, nego maiorem; Be praesumitur aposteriori non retinere integram fidem; concedo maiorem. Vel aliter distinguo: Integre retenta fide quoad substantiam, transeat: Integra retenta quantiim ad illius evidentes, & certas consequentias, nego maiorem,& distinguo minorem: Nodest erronea in fide propositio quae cohaeret cum integra fide praecisse quoad substantiam ; negor a cohaeret cum intcgra fide etiam quoad con-Lquentias certas,concedo minorem,& nego: c a
sequentiam. Ad probationem maioris illeo quod bene posset quis concedere , & credere quod Deus revelavit, negando illatum , pcrpraecisam negationem illationis, v. g. si crederet Christum' esse hominem , & negaret uisisse risibilemiaut si crederet Lille hominem passibilem, & negaret cibo corporali alitum, Ze nutritum, negando scilicet non antecedens de fide, sed illationem ; vecrumtamen, quia illatio est evidens, aut certa, ita ut de nullo cordato posite praesumi, quod illam non credat, & cognoscat, ideo de illo non prae sumeretur , quod integra fide negaret consequens illatum, quamvis diceret se solum negare illationem ; sed praesumeretur, quod sub praeteram negandi illationem , re ipsa non crederet an
cedens de fide, & ideo esset ire fide graviter suspeetus. Dato tamen , quod re ipsa retineret i
tegram fidem quoad substantiam illius mysteri
revelati, non tamen illam retineret integram quantum ad consequentias evuentesinc cer
illa illatas, quae etiam aliqualiter pertinent ad G dei integritatem, Ac ideo erraret in fide quantum ad illius integritatem saltem acci&ntalem, &praesumeretur errare in substantia illius, nam sLeut qui dat sormam, dat consequentia ad -- rnum, ira qui negaret consequentia ad BGmam , praesumeretur nepare is m.
e gravi fundamento contradicit Patria, ani communi Theologorum , vel Schol Leoru ensii, υe ast quid docet novum in rebus ad dem i Uel mores oectantibus. Patet, quia temeritas Intellectas est quaedam praesumptio, de elatio, qua quis audet contra maiorum iudicium opinari sine gravi fundamento, quod ill rum authoritati praeponderare possit. V. g. si quis assereret Mat. Virginem non His assum tam in Coelum in corpore , & anima; aut, quod minus est eiusfilfieri non adfiiisse Apostolos. Est etiam tetrietaria in minori madu , quae aliquid novum inest absque gravi ullo sundamento, vel auctoritate circa res fidei, aut morum.
v. g. si quis dicat: Diem iudicii fiaturum post centum annos ; Discipulos Ioannis Baptistae dixisse in morte Christi: Crucifige, eruci ge, aut si quis
dicat omnes homines simul tantum in anno ad
Sacramenta accedentes , intra annum peccare
mortaliter , vel aliud huiusmodi. Ponitur indefinitione eirca res fides , arat morum , quia si quis iii rebus nullo modo ad fidem, aut mores pertinentibus contradiceret cini muni alim rum sensui ι aut quid novum absque regula rationis aut authoritatis doceret , temetitatem qui deni incurreret, sed ita non esset censura theologica, v. g. si diceret stellas omnes esse pares , aut si assereret de facto clari alterum mundum ignotum; non lainen propterea liber rem . censura theologica cos , qui in Philosophia negUt vera accidentia, & qualitatet a subiastantia distinctas, hoc enim saltem indirecte ,&per immediatas consequeritias spectat ad res mdei, ut ad explicationem Sacramenti Eucharistiae& ad alia , quae vix substineri, & explicari potant iii ea sententia iuxta unanimen Theol
gomes sensum.1 1 Dico sexto'r Propositio bla phema est.
quae Deo aliquam imitariam, aut improperium irrogat. Id autem tripliciter contingit, nempe
vel negando Deo, quod ei est proprium, ut siquis ipsi neget insericordiam in peccatores, v. g. si diceret, Deum clausiste viscera miserico diae suae adulteris omnibus, vel non audire preces iustorum pro existentibus in peccato : Vel impo nendo Deo quod alienum est ab Ipso, ut meminhra corporalia, dicendo absque metaphora, e rebrum Dei fatigari ex euris erga homines, aureum illius flexibilia esse; vel etiam conditi nem aliquam, vel affectum ei adversum fi v. D
73쪽
dicendo, Deum esse pertinacem esse crudelem,ine inexorabit cmestae luci scro gloriam, di ex invidia cum eaecisse in gehenam. et denique a tribuendo cruaturis,quod est Dei proprium; ut si lquis diceret,supremum Angelum creasse caeteζc di mimum hominem c vile adiimalia. aut de es quo Angelo iustificare homines,dc cis peccata re mittere auctoritate propria. 12 Dico 1 tinio Propositio impia es, quae aliquid fuisserit, Uesnegat contra cultum. 9prea nu- -π- Deo, vel Sanctis . vel Animabus D, et Morij.Vt ii quis dicat,ceremonias ab Ecclesia observvas in cultu divino cite vanas Deo non ense Rectenda genua,led tantum cor; aut si dicat, caput non esse inclinandum Sanctis in gloria existentibus,nec eorum Imaginibus , nec ipsos a n his orando; aut adorandos: Aut si ipsis impro peraret crimina fictilia, aut etia vera iam ab ipsis per prunitentiam expiata,vocandoaliquem ex liniis adulterum, homicidam , aut larem cum remptu aliquo. Vel si dicat nostras orationes, aut pia opera non posse prodeste animabus post momtem indulgentiaes eis nihil opitulari vel alia huius. modi,quae directe corrumpunt pietatem Catholiacam. Sunt etiam impii propositiones contra honorem debitum Parentibus, Magistris ut Pasi ribuq siquid proserentes;ut si quis diceret omnes Ecclesii et Pastores esse hypocritu, nullo honore dignos aut hontemptibiles, aut Parentes illegitimos' non ess filijs prorirentibus agnoscendos, aut cos non cm nlios agnoscere, nec alere, ut tales,vel aliquid huiust nodi contra virtutem pietatis.
est. Quod quidem contingere poteli,etiam si ipse quoad rem affirmatam 1 cnsum aliquem verum obtinere posiat. Huiusmodi enim sunt propositiones detrahentes honori Romam Ecclesiae, Seiadis. Apostolics, aut Catholicis Romanis seb n mine Papistarum, v.g. ii quis seriberet, Papsaresse eeremoniat; eos in eultu Dei, G Sa ictorum,
aut , Papas allaos fuisse superbos , tyranteos, alios Fnroxumos, ori aut si quis mereret: Fiadelitas , iustitia , ct confraterautia periit in Emmana Ecclesa, ct viget inter protesantes. Illae
enim propositioncs suspicionein gravem generant de haereti in proferente,nam vix cruciari possunt,nisi cu corde averso ab Ecclesia c.atholica κex odio illius quod solum haereticis inest. I Dico nono: Propositiosapiens haere fere robicidit eum praecedenti. estque, que, licet
apertam haerelim non proterat, observat tamen
modum & stillum hae calem, di ideo habet ruporem haeretis,ut si quis diceret: Unusquisius mei rationem, aut Reygionis rationem reddet apud Deum. Deu est, qtiaenam vera sit. Aut si proterat: PP. antiqui bomine fuerunt sicut, Onas infalli non potuerunt μὴ o religi m scruti,cur potius istis eredendum Aut si dicat Psimi Veris debemus s dem firmam , quidquid ho--nes dicant. Traditiones bominum reprobat Cissus.UM nota,quod interdum ex tempore,&circunstantijs potest 'apere haeresim propositio.
quae ollan fuit Apotiosic Catholica; Apostolus
enim dixitFide iis eamur apumeum;& tamen post controversoni Ecclesiae cum Luctero , si quis insisteret 8c inculcaret dice me es Camo-heum,hoe Apostolici alloc unum eredo, quo de iusseamur apud Deum.Saperet tamina Lucteri, nili se explicaret iuxta mentem Ecclesiae in Concilio Trid. hoc exponentis.
i s Dico decimo Propositio sedulosa est,que
nata est generare inter Catholicos schismata, d Hono.Qum tame appellatur sthi uica,quanado Ecclesiam universalem,ves a suo capite disiungere vel inter se in iactiones secare conatur. Sediaciosa veto cum est semen iurgiorum, S dissensi num inret fideles, v. g. si quis dicerer', electionem huius Papae valde dubiam fuisse, aut extortam ex Regum potentia, aut si suaderet, huic Pontifici de iure obedientiam non deberi;aut si assimaret, ab ipsius sententia appellandum esse ad alium de novo eligendum; vel si de aliquo decreto doctrinali circa mores,aut fidem, acceptadum non esse. quia subreptilium;huius enim generis propositi nes in Ecclesia sint schilinaticae, sicut illae quae inter Ecclesias divisionem generant, v. g. si quis duceret: Quod Ecclesia Calicam docet de aut ritate Papae, hoc tenendum est, non quod docee Hispana.aut itala.Sola Galicana observat autentice & pure traditioncta Apollolicas aut si diceret: In sola Hispana observatur cultus Deo, Sanctis, di eorum Imaginilnas debitus ; haec enim effata dividunt in rebus fidei,st Religionis Ecclesiam ab Ecclesia.& nata sunt generare sichismata, de scἱ ι-dere vestem inconsutissem Ecclesia. Seditiosae a tem pos Iuni dici,quae nanae sunt discordias seminare inter Epistopos particulares ad invicem , Scin eorum subditis , inter sacrarum Religionum. familias, Ec inter varios status Ecclesiae, licet non In fide aut doctrina morim, tamen in honom, iure, aut aestimatione cuique debita ; quae quidem licet aperte non militent cotra fidem, tamen quia perturbant resimen spirituale Ecclesiae. & sunt in pernitiem animarum, labiiciuntur censurae Episcoporum, di Inquisitorum, quorum est curam de unitate Ecclesiae,& de recto illius regimῖα vitandisque scriptis, aut dictis Eceleste pernitiosis, &animarum saluti.
16 Dico undecimo r Propositio franda est,quae vergit in rumam ostitualem nox mrum. U.g. si quis diceret:-Confessiores obres esse folicitantes, aut si diceret: In hae emitate Confessores non satis observant si illam confes onis, hoc enim vergeret in perniciem anitas V,
74쪽
uidem eas retraheret a Sacram. nto poenitemtiae. vel si dicere: Adniterionem Chrs Mais
tem eorpus 2 eibis. Huiusmodi etiam est ita iam proscripta: Vix talus dives reperietur, qui superfluum babeat, ex quo teneatur Hremonam dare, At aliae huiuImodi. 17 Dico duodecimo: Propositio piarum amrium offensis est. Da aliquid indecens, vel indecenter profert de Christo, Sanctis , aut rebus farris, in Giusfr in aures offendis. t si quis explicaret partum R. virginis recensendo circum santias ex se indecentes; aut si quis de membris
Christi vel alterius Santa scriberet, quae vix sine pudore audiri pollunt; vel si quis ita popderaretabulus in rebus sacris contingentes, quod videtetur loqui contra res lacras, v. g. si diceret, Com-
in Anem frequentem plas inter Meles obesse, Mimprodesse, aut, Orationes meaes plerumque esse in Miles, ct mari itas ; unde inicies, quod omnes propositiones impiae sunt piarum aurium osensivae, licet possit este piarum aurium ostensiis va, quin re ipsa sit impia, si nimirum ex parte rei significatae nihil ex se inafum assirmet, ex stillo
tamen, di modo proterendi pias aures exacerbet. Vbi etiam notandum est,quod ut aliqua propositio sit piarum aurium osensiva,non satis est,quod os ndat aures piorum vulgarium, & imperitorii, seil opus esse quod offfcndat etiam aureS piorum doctorum, & peritorum; unde qui reprehenderet in cultu Imaginum usus novos vestium prophan rum, drsam offenderet mulieres imperitas,quibus mos est Imagines induere luxta novos propha. nos usus earum ; quin tamen re ipsa talis reprea hensio esset piarum aurium ostensiva. 18 Dico tertiodecimo di Propositio maliseonans est,quae licet possit habere santi ensum, forsam a proferente in fano sensu dicta furat;ta
mensensu principalis, θ' obvius quem perse Lmo generat in audiente, es ramus contra sidem, aut bonos mores, aut eontra pietatem, Religio nem. Vbi nota , quod non est idem propositionem aliquam esse male sonantem, ac cius asseratum esse absurdum , licet grammaticaliter idem videatura, lape enim I Fheologis scholasticis aliquid dicitur absurdum, eo quod est conscquentia mala Si inconveniens illatum ex aliqua opinione, quod a recta Intelligentia, aut a veritate ipsa dissonat . quin tamen eo stillo loquendi centuram malisnantis tali asserto astigere censeantur.
eonvitium aliquod, vel quid inlariosum proferta versus aliquam illuinem personam Eceles ' in disitate constitutam, vel a refus aliquem peculiarem statum aut familiam religiosam. Ves i quis de Cardinalibus, aut Lpiscopis convitia ιcribs rei aut vitia praedicaret, aut si diceret, Re- Iigiolos rundicantes esse otiosos in Ecclesia, uabores alienos gratis manducare ς vel aliud Eulus.
modi. o Vltra ei muneratas censuras aliqui assidinant aliam, nempe propositionis damna lis; sed re ipsa haec non est .ecialis centura, sed capacutas vaga alicuius ex lupra cnnumeratis; prascrtim
cum nullibi extet decretum Ecclesiae, quod ali quam propositionem damnaverit lub hac censucra.Quia , vel ut damnabilem. Addunt alii censuarum propositionis improbabilis. Sed nisi haec coincidat cumpropostione temeraria, non censeo este proprie 1pecialem censuram tum, quia a tuis
diei bus fidei damnari non solent propositiones, quia improbabiles, sed quia temerarie. I um,quia saepe inter Theologos scholasticos latet esse comtroversia de opinionibus moralibus, an haec , vel illa sit, vel non sit vere probabilis;quae controve sia non esset, si improbabilitas ellet specialis cena sura quia i pii non sunt ex proptio iure iudices ad centurandas opiuiones. Tum,quia Theologi, qui propugnant licitum usum cuiuivis opinionis vera
probabilis,non siter possunt reprobare usum alia quarum opinionum laxaram, niti negando eas es se vere probabiles,aut dicendo,ut saepe dicunt,eas
esse solum tenuitet probabiles, quod idem est, ac esse improbabiles limpliciter: inod tamen dicera non possent, si censura esset, aut nota. Tum deantque, quia saepe de aliqua opinione dicunt,quoa nullo gravi fundamento fulcitur, quod levibus tantum nititur motivis i quod est idem at diceroeam non cile probabilem vere, sed ad summum apparenter. Verumtamen , quidquid de hoc sie nam video a pluribus iam accipi improbabili rem pro nota,& censura) saltem existimo, quod si quis dicat eum fundamento, & vi rationis, vel aliculus argumenti; aliquam propositionem non esse probabilem cum addito, v. g. Λω es mihi probabilis; quidquidsit respectu ali iam , aut non
est praesita probabilis,lire Pspe lative prob
bilis, non ideo censendum est, eo ipso censurare. aut notare talem opinionem,quia salvo iudicibus
fidei iure notandi, aut censurandi, Scholastici in publicis disputationibus, Ze scriptis non semel sic
loquuntur de opinionibus advertis; ut videre est,
dum di eunt; quod illa opinio , Valet baptismus in nomine genitoris, geniti, pirati, est speculative probabilis, sed praehice improbabilis. Et Mein dicunt aliqui de hae, Licet bomisidium iusuid enonem eum moraramiue in Ipatae tutelae, di sic de aliis. Quod etiam possit quis cita censuram, & notam, dicerer me opinio non smibi probabilis quidquid sis respectu alio mota
tis ostendi 'n Iade Conrient.q. a I. a. m. 2 3. Ex quibus patet, censuras vere theologicas conve nienter, no diminute a nobis emoneratas esse.
xi tres autem eensetis Theologis prohibetur,ne villain opinionem ex controversis inter C tholicos notata audeant, aut censurara ex iudici
75쪽
privato G privata auctoritate.Sic enim Innotant. XI .in decreto,quo G s. propositiones proscripsit, praecipit: Taniam ut ab iniuriosis contenticinibus
Doctores ineu Seholastes, aut alii quietimque mposertim abstineantra ut pacis charitati eo
sudatur,idem Same flamus in virtusefanctae ob dientiae praeripti, ut tam in libris imprimendis, ac in manuscriptiscluam in thesibus, insputationiabus epraeduationibus emearit ab omni censura, O nota nec non a quita is convitiis contra pr possiones,quae adhuc inter Careoticos controoemtiantur. Unec a S. Sede recuritae super eisdem propositionibus iudium pro reatur. v crumtamen
Per hoc non prohibetur stili is ille respondendi de aliqua opinione: mibi obabilis,nego: is
defensoribuό,autparronis, velabsol te, concedo.
Nec ister Uprobabili peculas ve, concedo Fra
diise,n O.Nec alius negans probabilitatem cum aliquo addito,dummodo non neget probabilitatem G1olutam umptam pro immunitate a censura,¬a,seu prout is i idem ac licite, & --
pune defensabilis,& propugnabilis quia stillus ille
nullam,ut dixi,censuram,aut notam importat, &a a Quaeres pro complemento, Primo an una,
te eadem propolitio possit pluribus censuris subi-xi, ut notari Respondeo affirmative, siquidem eadem propositio γε erronea sit, potest ine i merari potest esse impia ediciolan scandalos
di piarum aurium ossensiva, imo plures ex ennumeratis censuris alias secum asserunt, nam impia
semper est piarum aurium ossensiva ediciosa temper est scandalosa, suspecta de haeresi fere semper
est haeresim sapiens, & utramque istam censuram sere semper habet erronea,& errori proxima,blasphema saepe est haeretica ut haeresi proxima. V rumtamen in unaquaque censura serenda sem et observanda est peculiaris talis censurae nota & dc initio,quia ex terminis diiserunto saepe lalvatur una sine alia. a 3 Quaeres secundo: Cum aliquo decreto E elesia damnat plures propositioncs, ut erraneas,
errori nox asscaniuo siessiciosas, ct temerarias respedime , quid est intelligendum per Urespee et Dico,quod sensus est, non quamlibet ex damnatis damnari omnibus illis censuris λmes,sed quamlibet damnari aliqua ex illis cens pis,ia G Iuras illas esse applicandas respective sim
Interdum etiam necessariisimus est ad reprobandum usum alicuius opinionis laxae vel ad propria,
quam quis tenet,ut veram propugnandam.
gulis seu dist ibutive inter singulas, ita ut es uae
sint erroneae aliae scandalosae,aliae tomerariae, nullam tamen esse, cui aliqua cx illis censuris non conveniat. Si vero roges, cuius erit illas censuras
singulis applicare propositionibus Respondeo,id poste praeliare Theologum,ut Doctorem partic larem probabiliter ed authentice, & evidentialiter solum spectare ad iudicem, qui tales censuras decrevit, vel ad cius superior m.
24 Quaeres tertio, quam censuram mereatur
propositio quae fallo censurat aliam Respondent aliqui,mereri eandem,qua falso imponit. Si ne pe fallo dicit aliam cile haereticam, & ipsa haretu ca ecli, si falso dicit aliam esse erroneam, ex ipsa
erit errimea,& sic de alijs.Sed non acquiesco,nam propositio,quae aliam solum erroncam,aut solum errori proximam diceret haereticam, non propte- rei haeretica esio quia non propterea aliquid est reret contra expressum Dei Verbum, aut contra
expressam definitioncm Ecclesiae. Vnde censeo, quod erit haeretica, si aliquam proposition Catholicam censeret ut haereticam, immo quamvis solum,ut erroneam,aut temeraria, vel aliter. quia eo ipso expresse negas veritatem Catholicam. quamvis solum eam infima temeritatis nota es ceret. Econtra vero si propositionem mm Cassi lice certam,sed solum probabile censura imme filo afficiat,aut maiori censura eam, quae solum
minori dignasin poterit quidem esse iniuriosa ita temerari esse icatalos aut etiam seditiosa iuxta definitiones supra expenses,sed non erit haeretica.. eo quod non haereticam asserat haereticam, ce ronta,eo quod non erroneam asserat erroneam;
nec haeresim Epiens,eo quod non talem appellet talem; nec impia, eo quod non impiam appellee impiam; nec scandalosa,eo quod non escandes sam assereret scandalosam, nisi forsan haec asse tia rnexa scandalum generaret. 1 3 Quaeres denique, an Ecclesia, & Summus Pontisex sit infallibilis in censurandis propositi nibus Respondeo affirmative, quia deacia,quibus propositiones sub his censuris damnantur sunt doctrinalia, non circa factum aliquod, sed circa ius, doctrinainque fidei, aut morum: In his autem decretis qui spectant ad doctrinam fidei domorum, clesii & Summus Pontiis aut -
76쪽
DE EXISTENTIA DEI. EIVSQUE ESSENTIA;& Attributi . Morem gerimus D. Thomae, qui postquam de ipsa Theologia prooemialiter, & reflexe dis utavit , primo disiecit de existentia Dei, quem eius obiectum esse iam cute eras Secundo de illius quidditate, &essentia. Tertio de eius attributis. Hoc igitur ordine procedentes, sit.
QUAESTIO L iAN DEUM ESSE SIT PER SE
. x T TSI quaevis scientia supponat,& non L probet sil obieeti exilientiam ex phs intrinsecis, tamen non semel usuvenit, quod ex principiss metaphysice sibi extraneis alia
quae in ea praemittantur assertiones,quibus sui o lecti existentiaM essentia,aut explicetur, aut oste datur,ut monuim supra q. a. u. I . Sic ergo D. Thom.vllo absque ablundo, exorius est summam
Theologiae ab ea quaestione, cui titulum praefigit, an Deus Ist, in qua de Dei existentia, qualiter nota sit,&qualiter cognostenda disserit.Et in primis inquirin an Deum essessi perse notum Jho cuius intelligentia.
positis per se nota. a in mittundum est primo,propositionemr aliam esse immediatam, M per te nota, aliam mediatam de per aliud notam. Propositi immediata, & per se nota est illa,cuius praedicatuest de essentia subiecti;vnde D.Thois praesentesiceam definit:Ex eo inclusi aliqua propinitio est pres nota, quod praedicatum includitur in rationesisiecti. Propositio autem mediata,seu per aliud nota est cuivq praedicatu non includitur in ratione subiecti seu no in de essentia subiecti. Ists distini, tiones clare constare videntur ex textu D.Tho. a Nihilominus contra illas militat hoc argumentum Propositio,in qua prima passio enunci tur de subiecto cli immediata , S per se notae Et tamen in illa pmdicatum non est de essentia su techi quia passio cuiuslibet rei est extra citentiam rei:Ergo male definitur propositio immediata, &per se nota per hoc quod praedicatum debeat esse de essentia istaechi. Probatur maiori Propositio Immediata est inter cuius praedicatum, & subiectu nihil mediazSed inter primam passionem di subiaiestum illius nihil mediat: Ergo propositio,in qua prima passio praedicatur de subiecto,est immedia ta,M consequenter per se nota.
eenset propositionem per se notam & immediata non esse definiendam per hoc quod praedicatu sit rinaliter de visentia, aut includatur in essentia,&ratione flabiecti, scd per hoc quod sit fornaaliter, aut virtualiter proxime de ratione subiecti, quo pacto prima palsio est de ratione Libiccti,quia coin xive, re virtualiter proxime emanat ex illius es.sentia;& ideo censet, prima passione praedicari desubiecto propolitione per se nota, R immediata.
ait esse aliquam propositionem per se notam,quod praedicatin inelia tum in ratione subieriti Sed ii cludi in ratione subiecti no cit esse solum virtu liter de ratione illius, sed elle iis aliter de illius essent Ergo praedicta expositio est contra Divis Tho. Minor patet,quia quod solum virtualiter est de ratione subiecti non includitur proprie in illa. sed ex illa insertur, de emanat licez proxime.
propositio est per se nota, quod praedicatu inci ditur in ratione subiecti,ex eo ut ex causa tussici&ti,conceditiEx eo, ut ex causa necessaria, negat, quia D.Tho.solum voluit at ignare causam iussicientem ut aliqua propositio sit per se nota, non vero causam unicam praecisam di necessariam. Ex
quo solom sequitur, quod praedicatum includi in ratione subiecti sit sussiciens ad propositionem
per se notam non vero quod sit necessarium, v i
de satis erit quod sit prima palsio illius.
filii definire propositionem per se notam: Sed deinfinitio cuiusvis rei non sistita est caula susticiens. sed necessaria ut res sit talis ; unde hominem esse animal rationale ein causa formalis, no solum sussiciens, sed necessaria ut sit homo,& sic tu alijse Ergo D. O.non solum assignavit causam sussicientem, sed necessariam. Probatur maior, nam ut legenti textum D.Thom.constabit,in eo artici primo procedit definiendo propositionem per se notam deinde illam dividendo. Explicatur, nam illa propositio D. Tho. Ex eo aliqua propositio este sensa r.es indefinita in materia neces.laria,& consequenter universalis, unde aequivalet lusic : Ex eo quaelibet propositio est perse nota, . Ergo assignat causam universalem, di nece G
77쪽
e8 Tract. de Deomno. Disp. II. de essent .s ex entia Dei.
Probo antecedens, quia Dahom. ex illa propositione , subiungendo minorem particularem,
nempe, quod in hac propositione Deus es σα- dicatum includitur in ratione iubiecti, insere quod talis propositio est per se nota secudum se: Sed si maior non esset univcrsilis ed solum parti cularis, & in sensu particulari discursus D.T m. estet nullus quia maior esset particularis,& minor similiter, ut supponitur,& ex puris particularibus nihil sequituri Ergo illa maior D. Tho. debet i
telligi in sensu viaverati de omni propositione.
slanis desisterio non es perse nota. 8 in Ecundo, quia sellum est, quod praedi-I catio primae pastionis de subiecto sit
per se nota: Ergo. Probatur antecedens, primo, quia no est cognoscibilis nisi per aliam prius coP. nitam: Ergo non est per se nota. Probo antec
dens No est cognoscibilis,nisi per essentiam prius cognitam:Sed haec cognoscitur per aliam propositionem,seu enunciatione: Ergo enunciatio passionis de subiecto non est cognoscibilis, nisi per
aliam prius cognitam.Secundo:Prima passio non
potest evidenter cognosci de subiecto , nisi vel aposteriori illam inserendo ex alijs passionibus,aut efictibus vel a priori ex estetia prius cognita: Si dvtroque modo cognoscitur ex alio , di per aliud
pi ius cognitum: Ergo prima passio de subiecto noest cognoicibilis evidenter per se , sed solum per aliud:Ergo no est per se nota.Tertio:Si semel esse discursivum est prima passio hominis, hominem
esse discursivum non est per se notum: Ergo nec propositio assimans primam passionem de se tecto est per se nota.Probo antecedens:Solum est notum per aliud prius natura notum: Ergo non est per se notum.Probo antecedens:Solum est notum ex eo quod homo est rationalis: Sed hominem esse rationalem est prius natura notum, qua ipsum esse discursivum , cum essentia sit prias natura nota,quam passi ,seu Proprietas eius: Ergo hominem esse distursivum solum est notum per aliud prius natura notum. ς Nec valet si dicas, hoc verum tenere respectu nosto,qui prius enunciamus de subiecto definitionem eius Si media definitione,cognoscimus, seu enunciamus de subiecto primam passionem, secus vero loquendo secundum se ut respectu i
tellectus cognoscentis quiddilative subiectu primo conceptu;quia respectu huiusmodi intellectus inter subiectu quiddilative cognitum, Ec primam pastionem nihil mediar, & sic enunciatio primae pastionis de subiecto est immediatan per se notar o optra enim est primo luia propositio non dicitur per se nota ex eo quod non admittat me dium inter subiectum, epraedicatum Sed quamvis secundum se,& respectu intellectus cognoscentisqu'dditasve essentiam, non detur medium inter
subiectumn primam passionem, ma passio no Includitur in ratione sublem Ergo enunciatio iu. alus de subiecto non erit perae nota, robo mai rem, primo,quia iuxtaD.Tho.ex eo propositio est. μr se nota, quod pr*dicamin includitur in ratiope labiecti: Ergo non ex eo, quod nou detur m filum inter subiectu,&praedicatum,siquidem quia vis non detur αν medium potest praedic tu non includi in ratione subiecti.Secundo quia haec praedicatio,homo exstit non est per se nota:Et tamen intςr subiectum ,& praedicatum non datur medium sed existentia immediate convenit hominI: Ergo propositio non in per se nota ex eo. quod no dotur tale medium. Tertio, quamvis non admittat medium inter 2biectum & praedicatiun potest admittere medium obiectivum inter cognostenteniplam primam passionem vi cnuntiatam de subiecto Sed eo ipso talis enuntiatio non est per se nota sed in medio, & per medium obiectivum prius cognitum: Ergo. Probo maiorein.quultiet non detur medium inter subiectu quiddilative cogniatum,& praedicatum,potest ipsum subiectu ut quid-ditatiue cognitum esse mediu obiectivit,in quo dc ex quo prius cognito cognoscatur praedica Sed hoc est medium obiectivum inter cognoscantem. N praedicatum ut enunciatum de sit biecto: Ergo. t Ii Contra secundo,quia adhuc respectu intellectus primo coceptu cognoscentis clare,di qui ditasve subiectum enunciatio primς passionis de illo est veritas mediata, ex aliud nota:Ergo ruit solutio.Probo antecedes, primo,quia est nota peressentiam prius natura quiddilative praecognitiuErgo est nota non per se. & immediate, sed per aliud.Secundo. ia adhu respectu illius est veritas per se scibilimSed veritas per se scibilis non est
veritas immediata , dc per se nota, sed nata petaliud,nempe per suam caulam: Ergo.Pmbo maiorem,quia sublectu primo conceptu cognoscens
labiectum clare, & quiddilative , primo, N per se cognoscit egentia,& ex essentia illius praecognita cognoscit quaenam sit prima passio seblata: Ergo cognoscit prinum passione de subiecto per esse
tiarn tanquam per causam Brinalem re immedi
tam illius prius cognitam e Sed scire est rem per causim cognoscere: Ergo vere stir prima passi
nem de subiecto: go adhuc respectu illius prima passio est per se scibilis de subiecto. ra Nec valet dicere cum Blust. Godon quod prima passio potest cognosci de subiecto per i
men principioru tanquam veritas immediat &etiam per scientia proprie tale ab intellectu coganoscente res quiddilative; N ideo est per se nota. quia ad veritatem per se nota non exigitur.quod
non positi cognosci scientilice, & per mediu, sed satis es uod non indigeat medio, & possit c nosci immediate lumine principioru.Contra enime primo quia talsu est, quod possit cognosci l mine principiora: Ergo ruit solutio. Probo anteis cedens quia cognosci lumine principioru est iud, cari ex prinia apprehensioue terminorv. Nprimo
78쪽
'intuitumn vero ex alio prius italaam:Sed prima sense, & exinde inserre praedlavsi;quia hoe pacto
passisno potest cognosti de subieeto,nisi ex alio iam mediat aliquid inter subiectum per se appre prius cognito ut iudicato de subie Ergo non hensum N prae atum,nempe ipsum subiectum, potes esse nota lumine principiorum. IVobo mi' ut iudicarem tale, et talis essenti , & ta se habet norenvPrima passio non potest cognosti desu, enuntiatio primae passionis de subiecto unde noniecto nili prius cognostatin essentia subiecti,& i 3 est immediata, nec per se nota. dicetur quaenam sit quidditas eius, nisi enim quis -rs Sed dice, Propositio immediata, & per se
prius cognoveri iudicaveris,quaenam sit essenia nota dicitur talis ex eo,quod no met medio protia subiecti. stire nequit, quaenam sit prima eius bativo: Sed enun tiario prima pinionis de subi passio, siqudum passio consequitur ad essentiamι cto, sales redictu intellectus cognostentis subie et talis passio ad talem essentiam:Emo prima pas- ctum quklditari , N prout est in se non indivesici non potest cognosti, aut iudican de subiecto, medio probativo: Ergo est immediata, di per tanisi ex essentia prius cognita, & iudieata: Sed vi nota salteέretpectu talis intellectus. Probatur mi sentia est aliud a prima passionei Ergo cognosti no quia intellectus cognostens subiectu prout est nequit aut iudicari de subiecto, nisi ex alio prius m se, primo intuitu cognostit erua qui itatem de giam. & iudicato. i essentiam, ita ut respeetii illius idem sie homo, auis ExplicaturiHomine este distursivu, stippofi animal rationale absque dii in tione penes impli- et quod sit prima eius passio,cognosci ncquisiniis filium,3t e plicitii; Ruissem respectu illius non est si per stlantiam:Ergo cognosti nequit per tamen alius coneepres subiecti, & alius coceptus essentiae principio Probo antecedens: Cognosti nequit rius, sed primo eonceptu concipit clare ipsius nisi per causam: Sed cognitio rei per caulam est quiddita sed ii ter qui iratum Si prima passi ' maliter scientia:Ergo cognosci nequit, nisi per nem nun est excUgitabile medium probativum
scientia. Proho maiore, cognosti nequit, nili quia Primi passioni ea ipsa quidditas per se proba
homo ei ratioualis: Sed causa cur homo est disia & ostendit suam primam passionem immediatercusivus est. ia est rationalis: Ergo c nosti ne- F.ConfirmarimΙntellectus,nequit demonstramitinisi per sita ciniar xplicatur secundo:Qitia re prim passionem de subiecto nisi respectu illius cognosti nequit ex sola apprehesione terminorus sint tres termini distincti, nempe maior & minor Ergo nec per iumen prine toruι N eonsequenter extremi as, qui sint subiectum, & praedicatum iataum perscientiam. antecedis, quia qui Conclusione,& rursus medium obiectice distinctu. BIum apprehendit homine, & eius rationalitateι eum quo tales extremitates ident etatur in praea simiaque rationem distursivi;nisi prius iudicaverila missis:Sed hoe medium dari nequit respectu intela hominem esse rationalem,non potest iudicare Ua lectus cognostentis subiectum inest in se quia i sim esse discursivuminec satis est,quod apprehem Ie medium esse nequit, nisi essentia subiecti ex iacit hominis quidditatem eurationalitatem iam eata distincto conceptu a conceptu obstum subiam hoc solum stqvitur quod possit apprehendere ' iecti hoc aute repugnat in intellectu cornoscenteis ipsis ratknem discursivi, aut potentiam discum sabiectum clare,& ut est in se quia talis intellectus rendi non veto satis est ut illam iudi et: tam ex primo eo acepra cognostit dare emtiam di non Bla apprehensione terminorum t tali,non potest distingvie later subicctum,& eius esisti: EzErgoa
illam iudicareo r6 Respondeo distinguendo maiore: posivi Ex quo iam patet ad obiectione . I. πο- tio dicitur immediata,&per se nota. quia non inastam contra diffinitionem Dahoi negando maa diget medio probaeivo nec Sstm .nee indistinaiore.Ad eius probatione in primis, nego maioreι cto a sabiecto prius iudicato. concedo: EO. quia quia propositio no dicitur per se nota, aut immea praecisse non indiset media pmbativo distincto a liata,quia inter subiectumδε praedicatu nihil me. subiecto prius iudicato, nego maiorem, & distin-diet distinct ut vhlimus m Ioued quia inter ipsa. mo. norem eodem modo. Ad cuius probati di cognoscentem non datur,nec exigitur medium nem,concedo,quod intuli ctus e gnoscens sublata obiectivu prius cognitum,aut Misatumiseu quia ctum, ut est in se, primo intuitu cognoscit eius esus veritas immediate, di primo intuitu apparet quidditatem , & essentiam,nedum apprehensiv/.rognoscenti,& ex allo prius iudicato. Seeundo sed etiam iudkafive, iudicando simplici concepta explico maiorem: Propositio immodiata est inter tu ipsum esse tale. v.g. animal rationale, absque cuius subiectu ut solum apprehcsum, & praedicatu distinctione adhuc penes implicitum , di expilai nihIl mediat cocedo: Inter cuius stabiectum ut i tum inter hominem δε animal ration la,qaia madicatum taleM praedicatum nihil mediat, nego mus e eptus est expiairus,& quissitativus, imoirexiorem Si distincta minori eodem modo, nego N iudicativus;& concedo etiam,quod inter essenia
consequentiam;quia ut propositio sit immediam, tiamn quiddiste hoe modo iudicas non datis& per se nota debet immediare ex sola apprehem medium probativum prim passionis , sed nem ne subiecti, & praedicati constare cognostenti, quod ipsa quidditas, & essentia sic iudicata non
quin opus sit mus iudicare subiectum pia ... vi si ipsim medium probativum prima passionis
79쪽
respectu sic illam cognostentis, nam propterea cognoscit hominem habere talem Primam passionem, seu esse aesturtivum, quia per prius iuducat, di cognoscit ipsum esse palam, nempe ratio natem; di hoc medium obiectivum: trulistinctum a sublecto susticit, ut talis propositio iit per saskita, Se non per se nota respectit adius, quia suia tisit ut sit nota per causam, S per racionem 1 Priori, nempe quia homo est rationalis.1 Ad continuationem, dit Homo mai
remi Intellectus concipiens res inada ate, tramseat maior: Intellectus concipieres res Maequale
di prout lunt in se, nego maiorem; quia ars lyli sistaea fundata in illis tribus terminis iustituta est pro nostro intellectu In hoc statu. in quo conciapit res inadaequate , & iniperiecto cum diiuncti
ine obiectiva extremi tum , di mediis, noli vera
pro intelicem divino , α Anselim, neo pro no stro in alio statu, in quo has. Praecisiones obieattivas non exerce , sed res unico,& adaequato
conceptu simpliciter cognostit; nam intelle huuismodi, aut in hoc statu non distinguit inste
extremitates identificatas medium distinctiim lino nec extremitatev identificatas. ut distinctas exprimit, Hule non utitur artu syllogistica sicut nos, sed ex antecedenti causa, vul ratione insere absque medio tuterposito conclusionem, vel eia fictum , ut ex essentia proprietates , ex causa eL
sectum , di talis est scientia Angelorum, & beato rum. Et quide hoc tenetur latcri,vel ipse Godo'. qui licet asserat, primam passionem cognoscisosse ab ipsis luisine principiorum , simul fatetur cognosci posse ab ipsis etiam lumine scientiae, si
ve per scientiam proprie talem alogo ergo quam do ab ipsis cognostitur per scicntiam proprie laia Iem, quo medio utimtur interposito inter subie-oum & primam passionemὶ Si nullo : Ergo ut prima passio sit proprie scita de subiicio non re quiritur tale medium. Si aliquo , designet illud,
quod non facile praestabit, & tunc etiam nos in veniemus medium inter subicctum quiddilative cognitum, di primam passionem.
. se notae m talem secundum se, quoad
18 mittendum est secundo. mposic tionem per se notam, aliam ese per se notam secundum se tantum ; .aliam per se notam etiam quoad nos. Propositio per se nota secundum se tantum, est illa, cuius praedicatum reipsa est de essentia subiecti, sed quidditas subie-
sti, aut praedicati non est nobis per se not Pr positio per se nota,etiam quoad,nos est illa cuius predicamna est de cissi litia 1ulsccti, & essentia obiecti, ev praedicati est nobis ctiam per se nota.
te huiu Odi sunt prima princieia demonstratio.
nis, quorum turmini,sucit quaedam communia, quae nullus ignorat; vig. quassimis es ei non e , -- totum es maius rua pa-; nam cuilibet per se notum est, quid sit ine, de non esse, quid sit totum pars, ista enim. Et similia non indigent explicari,aut definiri asin terminis, sed per se omnibus Inlrotescunt. Tota haec doctrina, ac divisio est exprella D.Th m. in praelanti. . ry Nihiriminus aliqui Seotistae asserunt diis stinctionem istam subitineri non posse, di csse in plicatoriam aliqui etiam Iesultae lentiunt)n rebus
ipsis posse distingui per se notum secundum se, Nper se notum quoad uos, non tamen in propositionibus. ac proinde D.T m. improprie loqui
tum ruisse distinguendo in propositionibus, per se
notam secundum te, & quoad nos. Unde contio praedictam divisionem. ao Arguitur primo: inia propositio,aut v ritas per se nota dicitur talis ex natura ipsa temunorum, qui per se identificanturi Sed itando in natura ipsa terminorum non est locus distincti ni, aut divisioni , quia tamini ipsi ex natura sua semper ipsi sunt. 3e eodem modo se hincnt: E go. Secundo, quia propositionem esse per se notam, est idem ac esse secundum se, & ratione fui notam: Sed notum secundum se, & ratione sui non potest dividi in notum secundum sen quoad nos quia alias divideretur m se ipsum tanquam in uno membro divisionis, & unum itum membrum adaequaret totum divisum , quod inanisesse repugnat: Ergo. Tcrtio. quia syllogismus per is necessarius non dividitur in necessarium secundum se, di quoad nos. licet nos alIquarulo illumibrin iis pmbabiliter, & quasi contingenter ex
non penetratione terminorum: Ergo pister nec
propositio per se nota potest dividi in per se n tam secundum se, di quoad nos, linit nos alia quando illam cognostamus per medium. Qua eo, quia mus natura notum no uiditur in prius
natura norum secundum P. N prius natura n
tum quoad nos: Ergo nec per se notum similem divisionem admittit. Quinto, quia per se notum non dicitur tale, quia actu sit per se notum , sed quia est per se immediata cognoscibile quantu est ex se, pracssive a facultate intellectus ut illud cognostatiSed in hoc sensu no variatur,nec dividitur
penes nos, & Beatos, nec per nos dc secundum se:
Ergo.Sexto,quia propositio du dicitur per se nota secundum se,& non quoad nos,vel per ly non quoad nos excluditur omnis intellectus, vel solus intellectus humanus: troque modo repugnat: Ergo repugnat propositio per se nota O quoad nos, & consequenter implicar praelata divisio. Probatur minor, quoad primam partem, quia repugnat propositio per se nota, quae nulli intelia
lectui sit per se nota: Ergo non potest excludi omnis intellectus, dum dicitur per se nota,& non quoad nos. Deinde quoad secundam partem,quia
80쪽
s solus mellaeuis humanus excluditur & non Amsclicus, aut divinus, vel Beatorum , in primis debuisset dici, proposito alia es per se nota Anxe- sis , ct beatu , aliam se nota nobis, non verm .ies perse notaseeundum se, alia nobis. Deinde, Rearis, & Angelis omnia sunt per sentita: Sed non omnis propositio cit per se tima fetui dum se i Ergo non potes idem Intelligi per essh per se notum lecundu se, ac Angelisn beatis per se notum i ted etiam debet intelligi per se notum
ar Ruspondetur tamen , divisionem Div. oisi esse Iegitimainae defintlptam ex Arist. I. post e. 3. 4 iam tenent omnes Thomistae, & meri nam propositio dicitiae per sc nota , eo quod per se est cognoscibilis eius veritas sine inclige tia medij prius cogniti, per quod cognoscatur Sed stat Optime, quini aliqua propositio obiecti. va secun tum se suinpta sit per se cognoscibilis
immediate scar quod non cyat medio prius cog hito , in quo, & ex quo cognostatur, & tamen quini respectu nostri, quia essentia terminorum nobis nota non est, egeat medio prius cognito ex quo eius veritas cognoscatur: Ergo stat optim/esse per se notam secundum se, & non quod nos Ergo reela dividitur propositio in per se notam secundum se, & quoad nos. Unde ad obiectiu' a et Responcio. Ad primum, distinguo ma
larem Propositio dicitur per se nota ex natura ipsa teriminorum relative ad nos, vel absolute stanc tali respectu, concedo maiorem: Praecisse abis Plute, fle line respectu ad nos, nepo maiorem , 8e minorem; quia licet propositio dicatur per se nora in nariira terminorum non egentium medio vemum cognoscatur de alio , hoc tamen intelligi potest, vel secundum se, vel quoad nos, ita ut seacundum se, & secundum suam cognoscibilitatem
quam prout sunt in se habent,non egeant medio, illo tamen egeant quoad nos, qui non cognoscimus essentiam re inorum ut sunt in se. Ad se, cundum , nego maiorem , quia non est idem per se nota, & secundum se nota, quia perse nota est idem ae sine medio cognoscibilis, hoc autem po
test intelligi, vel quantum est ex se, & secundum se,uel etiam respective ad nos;vnde lyper se nota recte subdividitur in secundum se, & quoad nos.
Ad tertium , nego antecedens, quia syllogi sinus per se necessarius ex se,& secundum se, potest nobis esse tantum probabilis, ut patet in pluribus, qui respectu unius, vel plurium sunt verae demonia prationes, ab alijs autem habεtur tamen vet solum probabiles discursus, eo quod illi penetrant te minos, secus isti. Ad quartum, nego etiam ant cedens, quia in predicatis identificatis neutrum est prius natura notum secundum se, & ex se,nam si cognoscantur prout sunt in se, nullum est codinoscibile prius alio, & tamen quoad nos solet unum esse prius natura notum, quam aliud,vi P tet in Deo , in quo essentia respectu nostri est prius tutura nota , quam attributa, secundum se tamen, sive prout est in se non est prius cognoscibilis sed limul vel identidem, inique ulla priori rate. Ad quintum, nego etiam maiorem,quoad secundam partem, quia perse notum, non excludit respectinti ad facultatem cognoscitivam hane,
vel illam sed potest intelligi,vel absolute,dc quantum est ex se praecilive a tacuitate'nostri intelleiactus, vel comparative ad illam ς & ideo admittit divitionem praedictam. ia i Ad sextum, dico quod per sy nore quoad nos excluditur stium noster nitellaetus in hoc flaatu.Et cum arguis, Mod divisio deberet fieri, in propositioncm pet se notam Angeliς, & beatis,&In per se notam nobis in primis. fitemur sic post se fieri, quia revera propositio per se nota laeu dum se, est per se nota Beatis. & A gelis inreae
tibus essentiam subieeti; verumtamen mellius explicatur a D. om. per ly fecundum se, oad
nos, quia sic ostenditi propositionem per te no iam, & non quoad nos, non dusinere esse pet a notam respectu nostri ex desectu cognoscibilitatitis obiecti in se. & secundum is sed potius ex ex tessia, quia ut ipse ait, saepe notiora secutidum se, iunt minus nota nobis, Neconesta, ut rix solis est minus visibilis nes irae quain lux crepusculi, & taamen est magis visibilis secundum se. Et rursus, quia prius eii propositionem esse per se notam se cundum se , quam esse per se notan Angelis, aut Beatis, propterea enim est per se nota Angelis. de Beatis, quia secundum se non eget medio praealognito; & quia divisio debet tradi per menthra secundum id quGl primo convcnit membris dividentibus, ideo DιTlio. recte polluit pro mem bro divisionis propositionis per se notae, proposiationeni per se notam secundum se . quam per se notam beatis, quia prius est per se nota secundum se . quam beatis. Cum item arguis , quod Beatis, de Angelis omnia sunt per se nota; dico quod Angelisin: Beatis omnia sunt evidenter notita; nego ruincii , quod illis omnia fuit per se
nota, quia contrari j inceri istinc ruri avocantur unum cum alio confundentes; quoil enim Ang&li cognoscunt per scietatim stricte tali in, ut sunt omnes passiones, & edictus, quos ex essentius, &eausis cognoscunt,evidenter quidem comose
Ec evidenter sunt ipsis nota, sed non p' sed per causas ,& principia prius nota. Vnd tum sunt ipsis per se notae illa propositione qtum predicatum est de essentia sub ecti, quia istum sunt secundum se per se notae.
α Obijcies denique; quia si propositio aliqua semel est per se nota, debet esse per se nota quoad nos : Ergo non datur propositio per se
nota , & non quoad nos. Probatur antecedens,qula si semel aliqua propositio est per se nota, in