장음표시 사용
131쪽
dua perierint, quod unde probabunt tXLIII. Objiciunt quinto . Falsum est. Omnia corpora coelestia specie distin ingui maxime stellas; hae enun solum differunt in claritate , quae accidens estet Sιella enim a Mella dissert in Haritate
a Cor. t s. v. 4 I. Rursus; non ν idemur
differre speeie a coelo, cui affixς sunt.
Praeterea et sicut haec in seriora ornata sunt plantib, et animalibus, M. E .Pyreum orna inna est Angelis: sed in Plantis , et animalibus multa invenlun tur eiusdem speciei s ergo et in Angelis . XLIV. Respondeo , ne p. assumtum a Omnes enim stella cliversae lpecie sunt. Dum autem dicitur. quo u cisterant in claritate, seu Iuce , non assignatur di sinferentia substantialis earum et Itix enim non est sorma substantialis , cum sit
qualitas per se sen fibilis , quod de nulla serina subitantiali diei pote it. Et Praeterea non est eluidem rationis lux in omnibus; quoa patet eκ hoc , quod
diversorum corporum lupe morum radii diversos habent effectus . Ita D.
Ad secundam di eo : qu bd stellae , vel
sunt continuae cum coelo, cui affixae sunt, vel solum contiguae . Si sunt continuae , velut partes densiores illius, sic
non constituunt individuum. nec nu
mero adaequa te a coelo dis incium ; sed sunt diversae partes integrantes caelum δsicut diversae partes humani corporis unum individuum hominis constitu unt. Si vero sint solum contiguς cum caelo, tune sive I eoelo , eui affixae fiant, sive inter se specie disserunt. Ad tertiam dicit D. Thom ad xx.
Ioco relato: Ωιιod ornamenta terra , ω aqua , freta eorruptibriia funι, requirunt
multittidinem in eadem specie; Angeli autem qui sunt ornamentum Empyrei , in eorruptibiles sunt: et ideo, sicut cinis Iesses orbe , in eadem specie multa gudinem non requIruntus. I I I. An saltem Divina ritentia φνὶ possit,
XLV. Λ B hae quaestione I hentius
1 abii initiise in . et quia nullius, vel parvς utilitatis, et quia quid certh statui possit, investigata D. Thoismae mente, non sati, apparet. Ut: tamen de hae quaestione . facta apud ali.
quos celeberrima , Candicatum meum aliquatenus instrucium dimittam ἔ no. verit, antiquos, I homutas, ut Capreo in Ium, Ferrariensem, in 1. Contra .c 93. BanneZ, Zum et , Sylvium , et alios aia firmativam sententia in tueat; Recentio res uero negativae summa animi conistentione adhaerere. Porro, quia diiscendum ex Inimem sequenti asserto de clarabo.
XLVI Dieo . An divina potentia
possint intra eandem speciem at mam Angeli multiplicari , nec ne , problema est in Schola Divi Thomae. Pro uistraque parte disputabile ; nee ideo pinio affirmans est Improbabilis. Probo primam partem. Illud cenis feri se bet problema in Schola D. Thoismς pro utraque parte disputabile, pro quo in utramque partem Doctrina Sanis est Magistra trahi absque violentia potest; leo hoc contingit In materia prae senti; ergo etc. X .VII. Pro parte negativa. min. prob. Angelos enim nulla potentia murutiplicari polia intra eandem speciem v detur evincere ratio principalis Divi Thomae; quia scilicet carent materia quae est unicum numericae multiplicati nis principium ἰ & quia in luper , cum sint formae per se subsistentes, nullum dicentes ordinem ad subiectum , seu ma teriam , non pollant intra eandem speis elem diversimode participari: omnis enim participatio alicuius sormae diis versimode intra eandem speciem, ex eo procedit , quod diversimod E participeis tur . vel saltem Dossit diversimod E pariati ei pari in subiecto. Unde Q. un. deis Sy m . creat. a. 8. Sr atitem l inquit Ana eius es forma plen aba racta a ma retia a
132쪽
restis, imposbite est etiam sivere , quod μοι pluras Angeii ejusdem vectet et quia
ctum, non remanet nisi una in Deeae una. Sa en/m ioιelligatur albedo absque omni Oh ecto Obs sena , non er/t possibile pone re plures albedines cum υι deamur , quod hae albedo non difνι ab atra , nisi per
ba I mpossibile est etiam fingere, quod sint ptures Anteii es Udem specier, quid aliud
Oilendunt , n. si repugnantiam esentia Iem Sicut si dieerem: ini possibile est etiam fingere dari plures Deos; non ne indicarem , et sentialiter repugnare pluralitatem Deorum 'Item x. P. q. I s. a 7. idem probans , ait r No. enim potest inteιIur , qtiod atiis qua forma separ itast,mst Mna Mnιus p eis, s Mur si esset albedo separao a , non passer ese mή una tantum: hae enam aiabed. noo diΤ rt ab illa , nasi per boe, quod est huius , veι νι rux . Ubi obierisuo, S. Dociorem non dicere Non potes esse , sed Non potest intelirimi quoa idem est , ae dicere , non potest salvari coninceptus tormalis substantiae 1 paratae , ni s concipiatur una unius speciei. Et ra. tio etiam suadere videtur . Cui enim essentialiter repugnat principium multiplicationis intra eandem speciem . eL sentialiter quoque repugnat intra eandem speciem multiplieari; sed subita tiae separatae a materia, oc Ordine ad illam , essentialiter repugnat principium multiplicationis intra eandem
speciem ; ergo eve. Huc adduci possunt rationes Thominarunt pro hac opinio ne pugnantium . a quibus abit in eo, cum eas apud praefatos Auctores Studiolus possit inven re, XLVIII. Minor verb pro parte assi rismativa aperte indicari videtur ab eoisdem S. Doctore r., Opust. 26. Ibi enim Avverrois ae s quos S. Thomas impugnat ut tuerentur suum errorem , ne mise, utida unus erat intellectus omnium ominum .eldem principio nitebantur, nempe , quod cum is intelle eius tristia
is paratus ab omni materia, debet esis se unus . ii enim plures intellectusia ellent in pluribus hominibus, quid
is vaduntur ad invicem numero perui. ,, visionem Materiae; sequeretii r eac ne
, , cessitate , quod intellectus esset foris ma materialis, & non esset separa- ,, tuS. Unde inserebant et si ergo est se se paratus, & non est forma materia. lis, nullo modo multiplicatur secum.
meraliter multiplicetuν , es aliud a nais ιura forma sepaνata. XLIX. Quid ergo respondet D. Thomas ' Ac mittit, quod si intellectus e set separatus, esset unus numero . ne possiet multiplicari ἰ & totus en In o.
hendendo, intellectum esse virtutem avinianae , 5 ideo an in. abub multιplicatis .& intelle eius ni ultiplicari. Negat Ia men , quod ii intellectus effet lepara iatuS , S unus ouinin m . non pollet divina potentia multiplicari , per ver ba seqientia bene notanda. GIdὸ auissem ruuiter argumentanιων ad ostendem
dum , quod Deus Derre non posset, quod snt multi inteι lectus es MIdem speeiei.
sursum secundum suam naturam eontradici ionem ιncluderet . Sie ergo intellectias si naturaliter esseι unus omnium . quia non haberet naturaιem causam mulι0liis
133쪽
alia extendatu . sie enim possent reneIu- ere, quod Deus non potest farere . quὸd mortui remetant, ω quod eaei ad via fum reparentuν. Haet D. Thomas.
L. Ex quibus apparet secunda pars asserti , nempe non esse improbabile , sando in do et rina D. Thomae , Dei potenta fieri posse, quod Angeli , etsi subsantiae separatae, & proinde ncin hibentes naturaliter printi pium suae multiplicationis intra eandem speciem , pons ni tamen a Deo superraturali causa
multiplieari; sicut multiplicari posset intellectus separatus: quia Nibit proh/bet , a iud non babeνe in sua natura cauissam alicujur , quod tamen babet ex alia
causa. Quod licet Angelus ex sua nais tura habeat, quod non multiplitetur, tamen Angelum multiplieari non intludat co tradictionem . Quod ei h Angeis tum multiplieari seeundum suam naturam includeret contradictionem , non
amen , eum sortiri multiplicat lonem
ex supernaturali causa. Quod esto in
mortuo non sit prinei pium ad reviviscendum . & in caeco ad visum reparandum ἰ adhue tamen , S mortui superis naturali virtute resurgere potiunt ad vi. tam , & caeci visum recuperare . Tanisdem, quod haec doctrina, nedum ad propositum . de quo ibi D. Thomas agebat, esse restringendam , sed etiam ad alia debere extendi. Haec satis probabiliter ostendunt, mentem D. Thomae es. M , Angelos quidem naturaliter multi plicari intra eandem speciem non posice, supernaturaliter tamen posse .
LI. Qua in re observo r quod Divus Thomas, quotiescumque aliquid iudicavit impossibile fieri , etiam de potentia absoluta ; consuevit pro ratione addu cere, quod si fieret involveretur conis
tradictior ut cum vult, nec de potem eia absoluta materiam posse existere s- me omni forma, dicit, quod materia esset actu , & non esset actu δ' cum vult, non posse feri creaturam infinitam , diis
cit , quod esset sacta , & non esset sa-ctar cum vult. visum corporalem non posse videre Deum in se, dicit, in A. Dist. 49. uti. a. art. 1. quod visus esset sensus visus , S non esset . Cum ergo
dum negat, Angelus posse multiplicari , nunquam ad eontradictionem retur. xat, licet conjicere, eum sensis Se quis dem , Angelos multiplicari non posse
naturaliter , utpote non habenter in se principium suae multiplicationis ἰ non tamen mu Itiplicar ι non posse superna
LII. Diees: S. Thomam suffieienter indicasse contradietionem , si Angeli multiplicarentur , dum Qu. de urrit.
Treat. creato art. 8. ait: Impossibilo estvriam gere, quia snt plures angeli ejusedem Deeiei . Et cum, a. Par. qua T I. arι.
. dicit, quho Non poten antelligi , quod aliqua forma separatam , nos una uniust periei.
Probabiliter quidem , sed non evidenter . Nam potest responderi. Divum Thomam dicere, esse litipo is bile etiam fingere, nec posse concipi plures An in gelos eiusdem speciei. substantiam se. Paratam , quae non sit unius specie , at tento naturali modo mulo plicationis numericae , qui est per materiam , vel ordinem ad illam; quo, cum Angeli careant, & subitantiae separatae , certe
non potest fingi, nee concipi qu6d itan .
te carentia, naturaliter multiplicentur et
non vero dicere, non posse fingi, auteonti pi, quod possit multiplicari a cauis a supernaturali, modo diverso nobis ignoto . Cur enim sicut substantia A gelica individuatur de facto sine mat ria, quae tamen est prinei pium indiviis dilationis in materialibus; ita non pos set Iuda vidualiter multiplicari potentia
Dei sic supra naturam disponente,quam in v fi careat materia, quae est multiplica
tionis printi pium 3 Cur sicut in ea isdem specie diversa datur receptibili ras, non poterit dari etiam in eadem specie diversa individual ιs irreceptabilitas, si de facto datur irreceptibilitas specie diversa s Cur non poterit Deus eadem praedicata specifica Angeli, puta Gabrielis, cum natori, vel minori persectione substantiali intra eandem speciem in pluribus indivi cluis collocare 3 Certe ex D. Thona hac duo conis tradictoria non sunt et Angelus ex tua natura habet . quod non possit multiis plicari ; & Angelus ex potentia cliviana habet, quod possi t inultiplicari ἔ Niis
134쪽
in se a natura eausam alteriue , quod ta- scopo damnatos suisse sequentes arti men habet iIIud eκ atia ea a . Contra- culos, seu concinsiones. Prima est : Ωuὸdductionem quidem includeret, quod Anis Deus non potese multipIicare individuata gelus esset immultiplicabilis secundum in una Deeie fine materia. Secunda et suam naturam, & se eundum suam n a. quod non potest facere plures InteIlige turam esset multiplicabilis . tiar eiusdem specie i, eantra Fratrem LIII. Ηoe roboratur ex eodem Diva Thomam. Tertiar quod Iabnantia sepa- Thoma citato Q. . tin. de Spirit. creat. a. ratae nusquam δεν per substantiam , erino. ad 4. dicente: Sieti ι ergo hae albedo ror. inarta: quὸd Hie ubi tantum sunt non prohibetuν habere sub se pIura india per operaι senem cre4 Clim ergo omnia
vidua eκ huc quὸd est alb do, quod per- haec ex D. Thoma ab eius discipulia sinet ad νώ senem spe iei ; sed ex hoe qu.4 tradantur in scholis , patet, eos trade es in hoo , quod ρινι inat ad ra ionem in4 re doctrinam a Facultate Parisiensi d
dividiat et ita natura huius angeli non m natam .
prohibetur esse in mMIι , ex hae, quod eu LVI. Respondeo primθ . Suppositam
n. lura in aIi ordino rerum . quod pem hanc condemnationem plusquam uno tim3imet ad rationem Decies i fed ex Me , tuto se ip1a ruere . Supponit en Im , eam
π.d non est nata recipi in aliquo subse- prudiasse sub Stephano Episcopo i, Maa, qMod peνtinest ad rastionem malui, anno a 6. at eo anno nullus erat Eisdui. Ergo esse in pluribus individuis piscopus Parisiensis nomine Stephanus. non est contra naturan specificam An- Primus enim , qui hoe nomine Parsen geli: s d Deus sua potentia fatere po- seni Ecesesiam rexit, ex Demochare, lib. test quidquid non est contra prRdica- de Di Dina Musa Saeν seia, e. 38. vixitia specifica, de essenta alia rei ; ergo ante Petrum Lombardum, annia 1 οὐ facere pote ii &e. ερ rure quidem . de funetu in . Stephanu 1 autem hoc nomi-Nam sola natura divina ex sua specie ne se eundus eat hedram Parisiensent abeti esse ni ia li ter una singularis, de imis anno I 138. ad annum ta s. rexit , at multiplicabiliva naturae autem creatae que inter istos duos nullus medius Ste- solum accidentaliter competere potest phanus invenitur. Ruomodo ergo cen- ex sua ipeeie singularitas , & lm mulin sura , quae supponitur prodiisse annotiplicabilitas. 2116. potuit esse edita sub Stephano LI v. Sentcna la D. Thomae hae mo- Dato etiam , vel omisso hoc; quomoderat One temperata exuit asperitatem, do hae censura damnari poterat doctri- qua a muttis in hae materia inuritur. Ha Divi Thomae, anno I 164 cum S. amo prosus liberatur a calumnia , qua Thomas tune vix natus esset, vel solum uidam, Scotillarum plus aequo rigidus esset triennis, alit quadriennis, ut potete sensor , eam asperiit, anno l613. in annu I 174. mortuus aetatis annum quin-
δε pologia, quam pro Scoto . de Scoti. quagesimum agens Nec valet dicere . sis evulgaviis a Berens, D. Thomae len- mendum esse in typis r nam loco an tenseam de immultiplicabilitate Ange- no i 6. debuit poni annus ea 764 qu lorum in eadem specie, etiam atten- anno, de Stephanus Parisiensis erat z-ta Dei potentia , fixisse ab At eade nata piscopus. & S. Thomas iam obierat a Parisiensi proscriptam. Queri a tamen, de proinde docuerat. ut superius dixi, ita possibilem divi- LVII. Nam vanum esse hoe subter
nae potentiae angelicae naturae intra ean- fugium ostendit Sylvius, in . P. q. soadem speciem multiplicationem existi- a 4. & susius in Motigia, quam pro S. πο s ut a sententia eam impossibilem Thoma Seotisticae opposuit,anno sequenas Serente recedere in animo mihi non ti r 614. de quae to m. s. operum i pitu sit et id eis hanc obiectionem expendere, continetur: qui duodecim exemplari di dissipare ex debito adstringor. excusa opponit, in quibus edita cenis LP. Dicit e reo Anonymis Scoti, & sura figiti r anno I 26. imo e X cep D,
Noὸ illarum Apologilia, a Facultate Pa. in quo Ponitur annus 1074 At in tot
135쪽
suaesio II. De natura angelorum.
exemplaribus mendum irrepssse e redi.
hile non est . Uerum , omisso etiam ,
suram prodiisse . duobus annis post Ο-hnum S. Thomae ; adhue in eredibilis apparet praefata censura preeipue si feriat S. Thomae doctrinam . Cum e nim audita S. Doctoris morte Univer-litas Pari fiensis litteras dederit ad Ma-istros , & Provinetales nostri ordinis,ugduni pro Generali Capitulo eoΠgre
F alo , anno eodem r1 4. irae roris super
eius morte, εe existimationis super eius doctrina plenas. quas ex integro
Tefert Sylvius in laudata Apologia ἔquis sibi persuadere po erit . biennio
post , mente ae stylo in contraria mu tatis, processisse ad eondemnandas. &anathemati an das illius Mncti Doctoris Eonclusones . quem pauth ante, eiusque
eo ctrinam adeo venerabundi celebra hane ρLVIN. Respondeo er o serenddet alliod illa censura i s la a suit; fuit Ialla contra Averroistae, eontra C s ut
vidimus S. Thomas serinfit onusculum 26. qui dixerant. non posse dari. nisi vanum intellectum omnium hominum,ed quδd in sua entitate non importa Ter materiam : quasi ad multiplicatio. Nem numeri eam . Ee individualem non uisceret hah udo . cuam intelle lus , di anima. etsi separa a . dicunt ad materiam . Sed cuia successu temporis non defuere . qui die ron ε. huiusinodi censura doctrinum S. Thomae esse conde natam et ideh S ephanus Episcopus Pa- Tisiersis. anno rix . to a Universitate
e nunc ra. 8e adprobante. praefatam censuram reniti e arrullavit. εἰ doctri-
s usque doctring Iaude sufficeret, eam a Romana Eee Iesia i quae, ut ParIfienis
sis Universitas in praefato Diplomate a profitetur: Maloe est omnium sideIium. O magistra fidei , 6' veritatis, νn si missima Peινἐ Chrasi UDMil eonfusioso
fundata , ad quam veIut ad aenivosa Iem retulam eat bol ea veritatis, pertiis mei approbario doctrinarum, declaratio duis biorum, determanatio tenendorum, P eonfutatio erroriam nedum non fuisse unis
quam in aliqua sui parte damnatam s d fuisse semper & esse summis laudibus cum suo Auetore commendatam a Harum multos Benedictus XIII. Petri Sedem modo feliciter tenens, tum Diplomate re Dem Fas preeea 6. Nov. 2724. tum sua Constitutione 22 Pretis 3 7. Xal. Iunii x x . f. 4r. cumulate re censuit, confirmauitque, de S. Prςce pioris doctrinam ab omni erroris nς vo immunem esse pronunciau It .
I. π Neorruptibile est illud , quod eo rumpi, seu corruptioni subjace.
3 re non potest. Corruptio autem dupliciter sumi solet. Primor stritae, ut opponitur generationi, de si e est ae- structio, seu dissolutao compositi su
nantialis eonstantis ex materia ,&ὶrma ; sicut ex opposito generatio est pr diictio fle essectio compositi substantia. iis . secundo: latius pro quacumque destione rei. quae cesset ab esse , seu de existente fiat non existens; quo sensu corrEptio idem est , ac desitio , seu cecsatio ab esse. qnomodocumque continopat . Angelos non esse torruptibiles prino modo, ex dictis conflat; cum eo nim corpora non sint ex meteri , deforma , seu ex eorpere . & spiritu conis
flantia . sed smpliees spiritus, eorum desitio ab esse toni in rere ron potest disis solutione composti. Unde Tertullianus ιi. . de Anama, cal. r . de anima humam
An Angeli ex Natura sua sint Incorruptibiles, & Immortales p
136쪽
na loquens. ex quo non sit eo etinosita. pD bat , eam non esse mortalem . Si eis ni H inquit struelitis. ω dissolubilii: si itot ubi Iis , iam non νmmortalis . Ita
Vinendum ergo eis: an Angeluq incor ruptibilis sit etiam secundo inodo. II. Noto Propterea: tripliciter posisse olei aliquid ex natura sna indefectibiis Ie . Primo ablolute : eo quod sit talis naturae , ut nulla potentia destrui possit , di in nihilum uerti. Secund4r quod iuxta Dei potentiam ordinariam , seu a. gentis secundum exigentiam natura inlium causarum, destriti non possit ; vel quia nulla ex causis naturalibus est, quae rem illam deliruere possit; vel quia nullum: naturale principium est, quod eius destructionem exi Eat, aut in eam conetur . TertiΛ denique et quia ex suis
deficere , sed ubi semel accepit esse , illud in perpetuum Iervare postulat. III. Triplex hic et opinio. Prima inertinorum , qui soli spiritui De im
mortalitatem ad ludicant. Angelos autem, & animas rationales interire, imo nihil eile, sed meram opinionem effutiunt . Horis in anelo re suere Qiianistinus Gallus, professione sartor, extre mo supplicio Tornaci affectus . eiurato tamen errore interiit ; fit Coppinus In silensis in errore extinctiis. Secunda aliquo in m volentium , Angelos intrina sece desectibiles, sola Dei Eratia per se Werare. Tertia. Angelos suapte natu Ta inde sectibiles elle ; ita ut 1 Dei Potentia extraordinaria ab esse cel Sa. Te . & in nihilum redigi possint. IU. Dico ergo primh. Angeli sunt in perpetuum extitur , ae nutriquam ullus eorum interibit. Haec eli com-nmnis Ecelesiae fides aecepta ex. Seriis Pruris, Matth. x s. v. 4 . ubi tynis aeteris nus dicitur Paritur Diahoto, fir angelio esur; qui a Iuda in sua Epist. v. 6. Uin eis Ias aeternis Db ealigine reseruati dicuntur ι & Luca Ao. ν. 36. ubi Christus dicit , qu/is: ctui d eo a b ibebuntur 9-
enim AEugelis sunt . U. Hoc idem testatus suit Sophroniisus Patriarcha Hierosolum anu in sua Epistola Sunodi ea lecta in suo od eis xta, seu Constantinopolitana III. ann.6ην. Aef. tr. probata Act. σ3. & terlaudata ab Hadriano Padia in suo seriis pio pro Sunodo Nicaena II. ad Caro istum Magnum i ubi haee habet: De ur
aio Me pertranseunt . . . sed gratram elata pitur est a eoννυptione ea . cr a mor te coercentem . Sie hominum anima peν maπent ineo rupta. Sie Angeli immo tale e persererant.
VI. Collieitur nunque eν Conci Ilo Lateranenti U. sub Leone X. in quo Sess. η. reiectis iis, cui ausi sent dia
cere . animam rationalem ese mortalem s
na perne tui. Unum afferri A sit iuri . t miri Psa m. 44. se dicentem . Nos e rest
ferente . quod fi Pater non sere ner Feis nerat Filiu in . sed aliquando desiit; erispo e tam generare incae it . se neri r nispi : mυν νε ευμ , si id σωοd do sinit , ne eessari. e sam principium hales ,
137쪽
Quaesio II. De natura Angelorum.
cuncta incorporea, cum esse caperrus , e
cessaraὐ etiam esse desinent. At Me M. Iurdum ea . Fieri igiιων poteri , tit id euod ese in ecipit, uo. desnat , er id quod desiit, non a nevera ι . Tale ergo absurdum reputat Basilius , quod A geli desinant esse s ut, ne hoc admit latur, concludat, nec Filium Dei aliquando cae pisse. Potest in contrarium adduci illud, T.
ad Timoth. 6. v. x6. ubi de Deo dicitur: Qui solus habet ammoνιalitatem . Sed Angelos non habere immortalita tem eo modo , quo eam habet Deus,
sunt Incorruptibiles , & amin mertales absolute , ω respeetu potentiae extraordinariae Dea . Hoc modo , ut aicebatur ex Paulo, solus Deus habet immortalitatem ; quia neque habet causam sui non esse, neque desine is Te potest esse ab ulla causa extra seis . Constat autem haec assertio . Sicut e. nam Angeli natura, utpote creata, nonribet ex se necessitatem essenda , sedeontingenter te habet absolute ad eia se, sicut etiam a Deo habuit, ut es set, lia ex nihilo fieret; ita li Deus vel let, posset iterum ad nihilum reverti. Quare S. Cy rillus, lib. g. Thesauνi,c. 1. hane differentiam statuit inter Angeislos, se Filium Dei, quhu hie necessa. MO. & immutabiliter est; illi verb, o Iente Creatore, possint in nihilum Fed RI. AngeItis i inquit i immortaιis
di vim habει , sed nao Deo ἔ ετ ara Iust immι tali ι ea qti idem , sed non Deo . Sicut ergo igni,elio naturaliter sit cominbustivus. 3e positis omnibus requisitis,
a nullo agente creato ejus actio impeis diri possit, bene tamen a Deo extra. ordinari h operante , ut in Babylonica Brnaee eontingit a Ita quamvis ΛΜ Ius natura sua si incorruptibilis , ut a nullo agente creato delirui possit , a Deo tamen , si vellet a conservando iis psum cessare , in nihilum detrudi posset. IX. Unde colligit S. Augustinus , Epist. 16. nunc. Οου. ad Dioicorum, cap. 3. Non ab aliud res desieινe, veι rose aseere, ni si quod σκ nihilo facta Iunt raet Mod in eis es quod Itins , sy m
Nemr . . . . ad esu 1 bonitatem pertineat,
aliqua , sed eιiam magnum vir Mad Doeere. Huc respeχ erunt non pauci Sanis elorum Patrum . dum t ut natam a ce που s I prominciarunt. Angelos non na
tura , seu gratia immortales esse. Quia, sciit per a Iutram potentiam initium habuerunt ex nihilo: Ita quoque , cripsana, si vellet agere quod posset , existum in nihilum habere pollent. Nam
Tum principia naturalia , Angeli semel treati exigunt semper esse; in eoque ab intrinseco sunt incorruptibiles, seu indestruibiles . Quare , h Deus velit ais
gere secundum eorum exigent Iam naturalem, & non secvnuum tuam potentiam, tenetur illob In perpetuum conseris vare. Ita docet S. IhOm. 1. P. . scio a. s. dc coni muniter Theolog , qua minuis in modo explicandi aliqui a illen Nant. Probat eam S. DOeior primo ex D. Dionysio. e. 4. de Divinis Nom. diiseente -: In te Iect Males subnant ps vrtam
habent in destere rem ab timversa eorν
XI. Prob. primo ratione eiusdem. Illud solum suapte natura, & ab ν trinseco est corruptibile, quod ex ira teria , & forma est constitutun ; quia coIruptio contingit ex dis olutu ne
138쪽
mpositi, h e autem ex separatione fornig a materia , ut experientia cono nati sed Angeli, ut dictum est , non sunt materia & forma constantes, sed puri spiritus & iarmat simplices; ergo ab intrinseco non sunt &c. XII. Eam confirmat S. Doctor sie . Quod ex sua natura est pura di simis
plex sorma, semel productum in esse , non potest ab esse separari, si ejus natura spectetur ι sed Angelus est pura, di simplex serma , nullam habens mixtionem eum materia Atti ergo dcc. Ma
ior probatur. od ex sua natura est pura , de simplex forma, hoc habet , ut existere conveniat illi per se, S non per aliud et sed quod eonvenit alleui per se, de non per aliud , naturaliter taltem ab eo separari non potest; ergo
oce. Minorem explicat exemplo circu Ii. Quia enim et rculo eonvenit per se rotunditas, Rotunditas a eiνetilo sep rari non potest , quia eonvenit ei secun dum se intim e sed aneus eiνeulua potest amittere rotundatas em per Me, quod ei aularis figura sepaνetur ab are . Maior quoque patet: quia Unumquod Me es ensaeru, feeundωm qiaod habet formam, ma teria oeνὸ est eus actu per formam . Compositum uittio eκ materia , ε' form
desiniι esse actu , per Me, quod δεν separatiar is matεν ia. Sed si ipse forma sub Iat in suo e se, non potest amittere esse . Ita D. Thomas .
Ubi notanda sunt illa verba: Si 0sa forma subsictat ἰn Do esse, no. poteri sinmitteνo esse. His enim declarat S. Do ctor mentem suam non esse, quod existere ita per se con Ueniat sormae, ut
forma necessario absolute sit; seas tum , qudd supposio , quAd forma semel existat. non prilest amittere esse rseut supposito , quod existat et rculus, non potest amittere rotunditatem . XIII. Ut tamen predicta ratio, de D. Thomae mens melius penetretur, observa et quod aliquid eonvenire νer se contingit dupliciter . Uno modo absoluis3ὸ , O metaph e/ s Se huiusmodi perinstitas fundatur in habitudine termiis norum, Ae nihil non necessarium supinponit; quo pacto quinario competit e Lia imparem . di circulo esse rotundum ἔ& hate perseitas aded necessaria est,
ut oppositiim implicet ex terminis comtradi ctionem . Alio modo solum ph ιιὸς et haec perseitas non fundatur in habiis tudine terminorum . sed aliquid non ne eessarium supponit. De hac ergo , non de prima loquitur D. Thomas . cum ait, quod esse convenit formae per se; quia esto poni in esse , non con veniat formae per se , et necessario , sed sol sim a te identaliteri tamen semel
supposita productione illius, seu se ipsa
forma sub at in suo esse , hoc , attento eursu naturali, non potest amitte ret et in hoc stat similitudo cum cir
XIV. Observa etiam : qudd ad hoe, ut aliquid conveniat alicui per se perisse ita te etiam physica inseparabiliter, non suffeti, ut non mediet alia forinma, sed requiritur ulterius, ut nec mediet alia actio . Quare lichi forma
immediath eonveniat materiae, et albe do quantitati, non tamen eonveniundinseparabiliter; quia actio productivasormae, et albedinis, diversa est ab actione productiva materiae, et quan titatis. At actio productiva formς subinsistentis est immediate productiva eius. dem in esse , ideboue ei inseparabilite Teonvenit ἐν quia ouae eadem actione proinducuntur , eadem actione simul eonserinvari debent, nee nisi eadem destructi ne destrui possunt. XV. Probo secun ed alia ratione eis iusdem S. Thomae x. Contrag. eap. 32. Angeli, utpoνe inter creaturas perseis Missimi, ereati sunt Deo similes, qua tum patitur ratio creaturς e sed ratio creature patitur, ut naturaliter sit inridestruibilis s ergo seu ε Deus est natura immortalis, et indestruibilis, ita et Angelus, servato tamen discrimineis Creatoris, et ereaturae ἔ nemph. cuda
Deus ita est immortalis . et inees rutis bilis, ut hoe habeat a se ipso. et inode pendenter quacunque causa , qua ponatur in esse, et qua ei eripi possit et in hoe sensu dieitur, quλd solus habet immortalitatem t r. Tim ιλε. v. t ε. Angeliis autem in eorruptiis hi litatem. et immortalitatem quidem habet ex sua natura , sed tamen de penis Q deno
139쪽
ia Quaesis II. De natura angelorum.
denter I Deo , a quo eius natura P nitur in elle , et a quo et eripi potest. Verba o. anonae loco citato sunt:
XVI. Probari potest revocando si in mili udinem , qua S.Cyrillus ι. h. I be Duri. e. 1. supra Iauuatus utebatur, subeoli soria. a. ringelus est immortalis, non minus ae ignis sit combustivus e sed ignis natura sua eii combustivus , ut Deus, s niti sua extraordinaria PO.tent ιa velit Oppositum, ut fecit in ugne Babylonicae foruacis teneatur prae stare concursum suum , ad coinbuit o.
ne in ; ergo sic debet, suppoina Angeli existentia , eam conservare, ut nisi sua extraordinaria potentia velit illum deliruere, non possit non eum inesse manu tenere a
XVII. Neque inseras et quod sicut,
si quis impediret igni colu bullionem , inferret illi violentiam ; sic si Deus imis pediret, ne Angelus permaneret I elis, violentiam ei inferret. Nam hoc verum ellet , si ab alio, quam ab Auctore naturae Procederet. Verum sicut Deus, cum impediv t, ne ignis babylonicus combureret tres pueros, non intulit violentiam igni rata si impediret, ne Angelus conse varetur in elle , nec in serret Angelo violentiam , nec ageret contra , sed suis pra naturam utriusque z et ello ageret . Ne Inclinatio particularis situm essedium haberet, eum tamen haberet inclinatio universalis, qua quς libet creatu
ra nata est obedi re Deo ad sitos fines ultiores. inae enim a causa superiori
in natura inferiori fiunt, violenta non sunt, des coatra naturam . ut docet D. Tho. Q. 4. de Pot. a r. ad x . e maxime, quae a Deo fiunt in sua crea tura , ut docent Theologi , in Traci. de aeribus humatus. . III. Respendetur ad ea, qua tertiam 4Ρνtis.
XVIII. Ui putant, Angelos esse
immortales non natura,' sed gratia, obiiciunt primo prae laudatum textum D. Pauli I. ad Timoth. 6. v. IS. Deus est , Qui solus hahet ammortalitatem ἰ ergo nullus a Deo
natura habet immortat Ira em .
beo hane textum , semel atque iterum dicium est, debere exponi; quod solus Deus habet immortalitatem a se , et ei Ientialiter, quo sensu , Marci Io.
v. I 8. o citur ἔ Nemo bonus, nol tinti Deu s; Rom. I 6 . v. 17. Soli Ia lenti Deo . Haec eλ positio est D. Augustini, lib. de Natura boni, cap. 30. Suut ergo dieitur homo tantis, non tamen sicut Deu 3, de quo diniam G r Ne n. O bonus, nisi unus Deus; γ Deuι dacitur an ama immorta
Iis , novi tamen ficuι Deus, de quo diis ctum est: Qui solus hibet immorti itatem et tir sicut dicitων rimo fatims , non tamen Deuι Deus, de quo aiatim est et Soli sapienti Deo et sic dicitur ignis a
ternus, non tamen ficut Deus. eoust sola ur ιmmortatriar est Uera aternitas .
Videri etiam potest idem S. Doelor , Diti. 1d. nune i 66. ad Hieron. Ubi inislum Deum dicit esse immortalem quia solus ipse tui ut quς transitus non solim ab esse ad non elle , sed etiam ab uno ad alium statum incapax est: unde anima ita immortalis en . ut etiam uici
possit mortalis, dum de bona transit in malam . Quare ait et Sed qubd ει
moritur alienata a vita Dei, uι tam rasin natura sua vivere non omnino duia stat ita mortalis ex aliqua eausa iure nitur , ut etiam ammortal s non fra eis
140쪽
XIX. Obiiciunt secund5 Epistolam Synodicam Sophronii, de qua supra s. r. n. s. Ubi poli laudata verba sub;icat Sophron lus et quod incorporalia , qualia sunt Angeli , ef O non moria tur , Non tamen fiant νmmortalia per u ruram , neque in essentiam ineorruptibiis Iem transeunt; sed gratiam eis s Deus argiιus est , a corruptrone ea , ω a moms eoercentem , Sae hominum anima pe manent incorrupta s se Angeli immc νιμ es perseverant a non natura revera, si cut afle aei , ineo ννοι am , propraeve immor alem habenter essent ram; sed grariam a Deo μνι iti Iunt, qua immori ιitaι em larertur , Er incor νuptionem ei proviaeι Ere. additque , qia Od corrupti omnιbus rebus naturaliter insidet . Clim
ergo prae sata epistola , ut dixit , lecta , S M. I 3. appi Obata fuerit a Synodo
Sexta, si a tutum videtur in pratata Sy. nodo , Angelos solum ella immortales per grat lam, non per naturam XX. Idem obiiciunt ex Patribus. Augullino, . praecedente citat O , n. 9. Cui accedunt Hilarius, in Pim m. 248.
ubi ad illa verba: Praeeptum posuiι, tarnon prateribit , ait: in hoc quod Iunt ,
idest , ut maneant in aternum , non nain
Aitutis naturam aternitatis seerre . S. Asnbrosi iis quoque , lib. 3. de Fide, c. 2. Nee inquit; Angelus immortalis est naturaliter , rusus immortalitas in voluntate est Creatoris. Et b. Damascenus, lib. 2. Fidei orthod. e. 3. Angelus t inquit U Iubstantia intelligens . . . . rmmorta.
ta . Et infra et Immoνιalis es , non quidem natura, sed Dei munere, sis grais stra. uidquad euim ονι iam habuit , finem quoque suapte natura babiturum es. Hoc nec ipsu in Platonem latuit; nam in Timaa Deum summum se alloquentem Deos minores, nempe Angelos, induiscit : auoniam orti estis, immortales ver uidem se, Er tua συι ubiles non poteri
sis. Neutiquam tamen disolvemini &e.
firmare noli ram secundam allertionem snon deliruere tertiam . Probant enim ,
quod sicut non natura habent , quod sint, sed gratia Creatoris ' sic non natura habent, quod immortales sint, sed gratia Dei Conservatoris. Quia . etsi eorum natura non habeat in seis eorruptionis principium , ei tamen cor
ruptio naturaliter insidet ; quia sicut ex nihilo facta est, ita vertibilis est in nihilum e & quamvis semel posita
extra nihilum , naturaliter exigat inesse semper manere; quod tamen Deus velit potius secundum naturae eorum Inclinationem agere , quam secundum suam potentiam, & sic eis potius concursum ad semper esse praestare , quam concursum denegare , gratia esis nuria quidem supernaturalis, scut esset, si rem sua natura ad corruptionem In elinantem sui hominem a perpetuo con servaret; sed gratia naturalis, gratia
scilicet Dei Conditoris , & Conserva toris . Ut enim scribebant Patres Concilii Africani apud S. Augustinum , Ep.
9 s. nunc. 27 . Non imp obanaa rat 1ono diritur gratia Dei, qua creati fumus, ut nonnihil essemus I nee ita essemus a liquid ut eada Der , quod non vivit, austarbor, que non sentit, aut pecus, quos
non int ei tigit; sed homines, qui iis eo femus, Θ viveremur , ω sentiremus .
γ intestigeremus .... quia non prae dentium al/quorum bonorum operum meariι is , sed gratuita Dei rinstate donata est . Ita gratia Dei dicitur, qua Angelι creati sunt, ut nonnihil essent. nec ita essent aliquid, ut corporea , quς corruptioni obnoxia sunt, sed talis naturae, quae principio corruptionis careret. Ut enim ait D. Tho. Q. f. de
a .... a nec tamen per hoc removetur,
quin neeessitas essendi sit eis a Deo, quia Θ unum necessarium alterius causa effopor est , ut dicitur an s. Mesaph. Is sua