장음표시 사용
251쪽
U. VI. De Voluntate Angelarum.
Deum . ut Auctorem , 8c finem natura. Iem sui in seipso, ut in speculo con intinuo contemplatur tui supra diximus oritur iudicium practicum , quo judicat in exercitio, Deum esse coni nubdiligendum .
re naturali plus diligit Deum , seispum , ut docet D. Thomas, hae q.
ε . a. e. Nam pars magis amat bonum
universale, & totius, quam proprium kbonum autem universale e st Deus s eringo si Angelus diligit seipsum amor ne tessiario quoad exercitium, multo magis hoc eodem amore diligit Deis
Contraria opinion e Fundamen a
L actu secundo arguit infinit istem in potentiar sed voluntas Angeli est finita ; ergo non potest esse semisper, & necessarid in actuali dilectionesu; a XU. Respondeo prim5 a ne g. absoluiste maiorem. Nam non est contra, imo de ratione naturae , etsi finitae , esse se in per in actu seeundo per Operati nemsbi propriam . ut patet in Sole , qui siem per est in actu secundo illumina n. di ; ω maxime si sit vitalis., ut patet in motu cordis, a quo vivens dum vi. vit, numquam cessat, quia est prima, di propria vlventis operatio. Cum erisgo An ius sit natura vitalis, Ec eius propria operatio sit intelligere, ut d
sertim te ipsum a sequitur, eum possenii quam ab actu intelligendi cessare,& consequenter nee ab actu diligenda, maxim h semetipsum. XUI. Claritatis tamen gratia responis deo laeundo et dist. mai. esse semper in actu per actum sibi indentificatum . &ex summa actualitate, arguit infinita istem , LO n. mala esse semper in actu peractum a se realiter distinctum , & abo soluth separabilem , & solum ex ciris eum stantia obiecti, nego maj. Hoe a uintem modo Angelus semper est in actu secundo cognitionis, & dilectionis sui. Unde sicut nulla arguitur infinitas in Beato, per hoe quod ab exere itio viis sonis Dei cessare non possit ἔ ita nec argui debet in Angelo . per hoe , qud dab exercitio cognitionis , & dilectionis sui cessare non possit.
semper actis valit et sed fot m quando Gin aliqua dispositione determinata . Mo 4ιuntas auιem Dei, qua est actus puνων, semper en in actia vatendi i ergo sola vois
luntas divina semper est in actu volen .
XVIII. Respondeo et dist. eonsequ. so.
Ia voluntas Dei ex sua natura , Conca consequis en aliqua aecidentali dispos . tione , nego consequentiam . Si enim voluntas etiam creata M in EI, tia deis eeminaιa dispositiona . puta , si et rc ob rectum versetur , qud diei ut deteris minate amandum . etiam quoad exerisellium, proponatur. ut accidit voluntati Beati ei rea Deum clare visum & nos dicimus aeeidere voluntati Anis
geli erga seipsum ι non poterit ex eodem D. Thom. voluntas . etsi ex m. tentia exiens ad actum . ab actueeffaret ubi divina voluntas non ex aliqua ya isticulari dispositione . sed ex se hoc habet. Addo, quod S./Thomas ineo citato ditit; φωod in natae te , quin
ctu isost , Hur ealidum linit sed intelligere . &λdiligere seipsum est An elo naturale , quasi conseqi ensformam suam , quae est ei prinei pium recognoscendi, di amandi se ipsum ἰ eringo intelligere, & dil gere seipsum se moer ea actu inest, scut olidum igni. XIX. Tertio arguunt. In exereitio continuo , & ne eessario potest appareis re aliqua ratio mali , vel impeditivam a1oris boni i ergo &c. Pro prima Parm
252쪽
te prob. Nam potest apprehendi, ut
imped tua exercitia libertatis circa s spensionem talis actus, vel circa exerocilla aliorum actuum . Pro secunda au
tem Prob. Nam dilectio necessaria sui impedire potest Angelo, ne majori co n1 tu feratur in Deum .
fario dilectionis sui , clato, quod posilit apparere alι qua ratio mali negat in vi, non tamen privata vi , vel positivi. Ad id autem, in quo non potest appa xere aliqua ratio mali privativi , vel positivi , esto negati vi , potest quoad
exert tium nece litari voluntas; dum.
modo ad hoc adsit specialis ratio, ut Contingit in vilione beatifica..& in diis Iectione naturali, qua Angelus diligit seipsum . Quod autem tali exercitio impediatur
exercitium l.bertatis circa suspensionem actus , non arguit, quod in exercitio actus aliqua ratio mali privati , a prehendi possit. Nam quando actus Ueris satur circa obiectum dignum amore neo cassario , & tognitum , ut tale , ita
fertur in illud deieci bit aer; ut nulla Tatio boni ei possit apparere in sit spe fione a tali actur & hac ratione Beati,
quamvis expertes lιbertatis ad suspenis dendum actum dilectionis Dei, nullam in tali privatione molestiam experiun. tur; S nedum 'in ea ullum bonum non apprehendunt, sed malorum maximum judicarena uisione beata posse privari. Sin quia Angelus cognoscit se dignum t
more necessario . etiam quoad exersiis stium , ita delect/biliter in eo versatur ἔut tanquam tibi malum conciperet ab eo cessat et eo vel maximh, quod exercitium amoris sui non impedit , imo maxim E iuvat amorem carierorum ι siis cuti nee cognitio sui ampedit cogniti
Hinc ad secundam partem nego, quod actus , quo Angelus diliκit seipsum , 5
su iit rei ped, mento . ne toto conatu dimigas Deum . imo assero: quod . sicut cognitio sui dueit Angelum ad cognoscendum in seipso Deum; itae diletii
sui eum ducit ad diligendum in se naist aliter Deum. Vel enim eodem a
tiam Deum a vel actus dilectionis sui est ne tegari 6 eonnexus eum dilection mi , quem sua auctorem cognoscit, si isne quo nec se, nec alia diligere potaset.
XXI. Quarth arguunt eontra seeu dam partem. Solus Deus clare visus potest nece uitare quoad exercitium ad sui amorem et sed finge Ius per sua nais turalia Deum non videt elard, sed in Ium abstracti vh; ergo &c. XX lI. Confirm. Dilectio naturalis Dei non est eo gi possibi lis cum eius O dio: sed 4ngeli mali aeternis suppliciis addicti Deum odio habent , & exeinerantur . Unde Illud Psalmi 3. v. 13.
XXIII. Roboratur hoe . Saltem Anis gelus malus non diligit Deum dilecti ne naturali. Nam Angelus malus est aversus a Deo Auctore snpernaturali is autem diligeret Deum dilectione nais
turali , est et conversus ad Deum Auis ctorem naturalem s de proinde esset ais versus a Deo, de conversus ad Deum , quod repugnata XXIV. Respondeo; dist. ma. Necessitate proven/nte ex subiecto, negoma. hoc autem modo necessitatur Anis gelus ad exercitium amandi Deum. Easto enim Deum elarε, de intuiti vh non videat, secundum sua naturalia consi
deratum , sed abstracti vh soliun s habet
tamen aliud aequivalens, quo necessa istetur , nempe rudicium determinatum ,& invariabile , quo iudicat, Deum eia se sumum bonum ordinis naturalis, alquod omnia in tali ordine , de ipse etiam , ordinantur; qua cognitione fit natu taliter beatus. S pro in ah necessiistatus ad illum amandum in exercitio ἔquia summum bonum in aliquo ordine hetificans, & actu possessitis , rapit . ad suum amorem voluntatem . . Adest quoque a Iιa ratio, nempe persectionarii turae psius Angeli. quae ab initio petit habere persectam cognitionem, de dilectionem sui, &Dei Auctoris natuistae, cum haec sit prima inter omnen ejus operationes; sicut motus eordis ori
253쪽
et 38 Quaest. m. De perf. Angel. in esse Gratia , o Glariae.
mnium motuum in animalibu , vel mo. tus primi mobilis motuum inseri rum , Quare hi iii modi cognitio , S di lemo fluit ab ipso per modum proprietatis , sicut motus cordis ab animais iis XXV. Ad confirm. respoudeo. An. gelos malos odio h. bere Deum, ut ii uti m iudicem. quatenus ab eo feliciotate supernaturali privantur. &abeoodem , ut Agente supernaturali , poenis torquentur. Cum hoc tamen fiat, eos Deum amare amore naturali , ut Monum um versale totius naturae; & sui esse Conservatorem. Ita S. Tho hae q. 6 o. a. s. ad s. de Daemonibus di.
dieitur odio habere Deum; eum lamen instiantum ess bonum eommtine omnium,
unumquodque natavaliter di eat plus Deum, quam Ie jum.
XXVI. Αο id , quod in robur adduiscitur; dicor non repugnare, quod Angelus sit conversus in Deum. ut finemnat Dralem phy lich, & fimul aversus ab eo, ut fine in pernaturali moraliter: si tui etiam homo in peeeato morta It e. xistens respicere potest Deum , ut ut . timum finem naturalem , quasi physich, non tamen moraliter. Sed de hoc forte erit sermo inferius. Interim notet Candidatus meus tum dico . in Angeislo averso a Deo Aiuctore supernaturali , adhue manere dilectionem Dei, & conis versiorem ad . Deum Auctorem naturaialem ; me non loqui de dilectione esti- caci super omnia . S appretiativa a dishut in ordine natura Ia; haec enim deinbet secum asterre, ut obediatur. De omnibus modis, in quibus leκ naturalis dictat esse obediendum . S conseauenter saltem indire die, qυod obe. sendum sit Deo Ructori supernaturali tsed loqui de dilectione naturali Dei, quae si veluti proprietas Angeli , &naturaliter ab eius si h nantia et fluat , scut notus cordis a natura animalis. Nane duo dari in Damonibus . etsi ais verss a Deo Aussiore supernaturali &posse dari etiam in homine existenis
te in peerato mortali . sed hae e saa
Η Α'ς hi de esse natu tali Angeis
lorum locuti sumus t existentiam eoru a. productionem natu ram . & ea quae ad eorum intellectum& voluntatem in ordine n turae perti innent, examina mes. Nunc ad altior contemplationem erigimiis; ad ea scilicet, quae e S conveniunt ut elevatis a Deo ad ordinem gratiae de gloriae, seque notes D. Thom: t. P. q. 61 a
An Angeli fuerint in sua Crea. tione Beati r
optimiam ante i iii, Ie , quod est Deus , eontemplari potest in bae Dira , d eis , esse Bltimam hominis felicitarom. Sed supra sane 'laeitatem est at a fine tae , quam in Ditim exrectamul . qua vide. bimia 3 Deum sietiti est , uvM quidem est supνa eωjustibet kn em estis creati natu ram . Ηιs S. Doctor beati riidinem diis stinxit in naturalem , & supernatura Iem . Unde via aperitur: an Angeli
creati fuerint in beatitudine naturali; an vero etiam in supernaturali . II.
254쪽
II. Dico primo. Angeli ereati fuerunt in beatitudine naturali. Probat D. Thomas. Angelus debuit ab initio habuitIe omnem persectionem suae natu Te convenientem : non enim hanc acqu1s in successi, e per discursum et sed inter persectiones naturae intellectuali convenientes summa est beatitudo, seu felicitas naturalis, continens in altissima contemplatione Dei Auctoris natum rae; ergo hanc habuit ab initio. III. Confirmatur. Omnes Angeli statim ac conditi , perfectam cognitio nem , S dilectionem Dei Alictoris na turae habuerunt: si enim , Adamo ab ion illo suae conditionis utraque creditur fuisse concessa , antequam caderet, mul to praeli armus omnibus Angelas , ante, quam eorum aliqui ruerent in lapsum concessa fuisse credenda esti sed in utraque consiliit selieitas, & beatitudo naturalis s ergp Sc. IV. Hinc S. Angustinus, Iab. 1 . de Civit. Dei e. 23. expresse dicit, credendum esse , quod Angeli peccatores
ejus beati erant, ante etiam caderenν s
upia vero eum tristitia, & miseria beatitudo uare non potest, suissent autem tristes, ac miseri, qui cecide runt, si suum casum praestivissent ρ ideo
V. bed dices. De ratione beatitudinis eii , quod sit inamissibilis , sed aliis qui Angelorum beatitudinem natura .lcm amiseri,nis ergo prius beatitudinem non habebant . Dimissa soluticine aliquorum , volentium , Angelos malos , etsi summe mi seros in ordine supernaturali, adhuc tamen beatitudine se eundum quid , dest raturali, gaudere, quam parum Probabilem censeos Respondeor dιει
maj. quod sit inamissibilis directe eone.
mai. in directe, nego mai. Beatitudo directe quidem , & per se est i pam Itasibilis; de si beatitudo etiam naturalis esset in subjecto non elevato ad ordionem supernaturalem . nullo modo am triti posset. Posita tamen in subiecto ad ordinem supernaturalem elevat O , qua inlis est Angelus, indirecte, 6c per acine dens amitti potest . amittendo beatiotudinem supernaturalem per peccatum contra Iegem supernaturalem ἔ cuin neo queat componi beatitudo naturalis cum iactura beatitudini, supernaturalis. Hoc autem contingit in Angelis ; horum eis nam aliqui, peccando amittentes Maatitudinem supernaturalem , in directe
amiserunt etiam beatitudinem natura. Iem a
Dionysio de sumtum et Naturalia in ma
mon bus remanserti ut integra . Nam est
eAponendum de naturalibus ad esse puis 1 e physicum pertinentibus, qualia sunt substantia, species intelligibiles, per
in cacata 1 eoam ν irinis. ω si milia ἱ haec enim in Daemonibus remanserunt me. gra. Non tamen de naturalibus prout connectuntur cum . ordine morali, qua inlia sunt cognitio practica, & rectitu. do voluntatis erga ultimum finem ; hac enim in Daemonibus vitiata fuerunt per
II runt creati in beatitiae in
supernaturali. Ita D. Thom. relatus, his verbis r Sed ulta mam beatIιudinem . qua fasti ratem uaι tira ex eais , angeIi non natim in prancipis I a creationi habMerunι . Et probat sic. Beatitudo supernaturalis non est aliquid naturae, sed naturae finis ι ergo congruum non fuit L ut eam natim a principio haberent, sed pruis, ut ad eam obtinen dam tenderent, eam scilicet pro meis rendo. Unde ibi ad x. ait S. Doci. quod sicut creatura eorporalis non ua
tim In principio habuit persectionem ,
255쪽
ad quam per tuam operationem per ducitur et Unde Deianaum Augustis Nm l lib. s. de Genes. ad Iti . c. 4. δέ c. 13r ω lib. 8. e. 3 ὸ germinatis planta. rum ex terea non staιim fuit να pr mio veribue , in εὐibus vinus Iola geν--
.ativa plantariam data ea teννa et ita μιliter ereatura aue aea . . priueapio sua creationis habuit perfeci ranem sed natura, Non autem perfectionem , a aquam per suam veraινε em pervenire debebat .
VIII. Praeterea, quisquis fruitur
visione Dei, in qua supernatiiralis bea. stitudo confistit, felici quadam neces . sitate ita rapitur ad amandum Deum sui nullo modo possit a Deo recedere s& peccare a Cum ergo Angelorum Plu ximi peccarint, evidens est, eos CR Tuisse visione essentiae Dei: nec fuisso ab initio saltem in statu beatitudinis. IX. In hoe conspirant SS. PP. Α gustinns tib. d. Corrept. gratia eo Ioae s. piae d. et ato de Diabolo,&An.
r a. de Civit Dei cap. t 3. ai l Hanet beatitudinem in Dei visione consisten rem habeνe angelos Iueis pia sed eν
Idem dolent S. Gregorius Naχia xenus orat. 41. Idem S. Gregorius tibis s. Mora . e. 2I. t nune 31. de tib r. M a . nu. 3s. S Damascenus. ιib. 2. u. Fid. s. dum docent, Angelos non
fuisse ereatos immobiIes . sed ἡ bono in malum mutabiles; cum vero Beati se non fine mutabiles, fit, ut senilisant, eos non fuisse in sua ereation
Et fandir eum suisse a primo suae canceptionis instanti immobiliter Maia eam , fuerit summum ex privilegiis Α-οimae christi concesium; eo quod esset Christus Filius Dei naturalis . ha
bens gratiam unionis hypoliaticae . cui titulo eonnaturalitatis gratia habitu a. lis, di ipsa gloria debebatur, nec ut olus e X praefatis titulis concurrat in Angelis, par est credere . eos tanto pri uilegio non fuisse ab instanti s E ere tionis donatos, ut et a rh Deum vide rent, saltem permanenter. X. An vero saltem transeunter ad I vlfionem rapti. aut elevati fuerint ut probabiliter superius cum D. Augustino. ex D. Thoma sensimusde Moνα se, & D. Paulo dubitant aliqui: tu. tius tamen parti neganti adhaerere eis xistimo . Nam de Moyse , & Paulo Io- ea Scripturae attulimus , super quae congruentiam ad hoc asserendum aediis ficavimus. At hoe Angelis. etsi su peis rior thus , fuisse eoncessum , nulli Seriispturarum testimonio , nee probabiliter niti potest. Cumque de eo, quod non
nisi ex speciali privilegio factum sit,
asserere non possimus . nisi a divina revelatione alιquid nobis innotuerit piavio visone Dei adhue transeunte Anis
elos in sui ereatione fuisse donatos a Rrmare non possumus. XI. Diees tamen prim6 . Hoc pri. vilegium Angelo saltem supremo fuisse
concessum colligi ex EZeth. g. v. 13.
ubi de Diabolo stib figura Regis Tyri
dieitur. In deIiei a Paradist Dei Dadi. Respondetur tament nomine Parmdi' Dei non intelligi visionem beatam, sed eae tum Empyreum . quod Diabolo' ante mecatum lotus habitationis fuit; Se delieiarum nomine omnia dona graistiae . quibus eest gemmis ornatus su rat, ει quibus Luciser, eaeterique cum eo peceantes spoliati fuerunt. XII. Meundh. Asseres testimonia s. Augustini, lib. gr. de Civit. in e. . ubi loquens de Angelis bonis et Tantδ l l nisquit en fel e ιν itis portia , aeuo δου quam fuit pererpinata d Deo et Et lib. 12. eodem , & eapite alti auges ὰ prim-cipia fueνunt participes ιωrar, ω Har istatis atreua et & l. 4. de Genes. ad lit. cap. M. asserit, omnes Angelos tametreatoΝ eum cognitione matutina a hae eautem eii beatifica . Insuper ibidem eos
futile beatos asserit ea beatitudineo , quam
256쪽
quam nos speramus. Tandem, trib. de Ee clesiast te is dogmatibu3, e. p. docet , An. gelos Sanctos in ea , in qua creati sutri , beatitudine persever e .
XIII Respondendum ad singula. Ad
primum , Lodovitiis Vives in suis Coinis ient. ad praelatum textum censet, S. Augustinum revera sensisse ngelo s Sanctos suisse creatos in beata visione , dc in ea perseverasse . Uerum in hoc singularis est ; potest enim iste texintus vari E exponi . Primo. Observando , S. Doet. dicere portionem illam felicem Angelorum nunquam perestri natam suisse a Domino ; ab eo scili-eet recedendo per peccatum , cum tamen ad Deum peregrinata suerit per fidem . Aliud enim est peregrinari a Domino , ab eo recedendo per peccatum ; aliud peregrinari ad Dominum, ambulando ad ipsum per fidem . Secundo . Dici potest, SS. Angelos diei
nunquam peregrinatos a Deo , quia nunquam esecii fuerunt ab Empyreo, in quo creati sint ἔ quemadmodum
Angeli mali ejecti suere , & Adam eiectus suit e Paradiso. Vel quia eorum peregrinatio per fidem adeo brevis suit, ut quasi n. fuisset, reputetur. Prior tamen responsio videtur magis germa
Quare ad aliud testimonium ex e dem capite dico: fuisse parti ei pes lucis, & cIaritatis aeternae a principio τ' uia gratiam parti ei parunt a Deo, qui
in seipso est lux, & a quo inquit
si avertitur Aneeltis , sit immundur, &in ea perseverarunt.
i Ad tertium vero testimonium dico et 'S. August. ibi non Ioqni de cognitione matutina propriE tali, qualis est cognitio rerum in verbo elare viso; sed de eadem improprie, qua cognovit Verbum peν ejus similitaedinem in se
natura retaeentem , ut docet D. Th. haeΩ. 62. a. I. ad 3. Caeterum si de coinynitione matutina propriE tali loquatur , nempE prout est clara viso verisbi, & rerum in Uerbo; quantum ad Angelos. qui sunt in statu beatitudinis , & quantum ad ea, quae in illo statue gnoscunt, cognitionem matutinam esse vespertina priorem , lubens concedo: Trim. RAt si de e i solem ab initio suae creatio is nis sermo sit, sentio cum D. Thoma
Q. 8. de Veritate art. r6. ad 8. ne mispe , quod Angelus in principio sua ere tionis non fui ι beatus , nee per essentiam Deum vidit; unde nee eunitiovem ma tutinam habtiit , sed haburi vesperi nem, ω eκ υ pertina prefecit in ma tutinam . Unaee in gnanter primus aerea mone non dieitin habuisse , sed primo vespere , quod Pest re transivit in mane quia lux illa Di νιι ualis , qua primo die facta dieitur , scilicet Iuluantra ange. Itea, satim facta, seipsam cognoviι , quod fuit eunitionis vespeνtina; ne cognitionem retulit ad Iaudem Morbi , in quo facta ea ei coenatis matutina apropter hoe dicitur, Gen. r. factum ea πα pirere, mane ori Si vero ibi , vel alibi asserit, Angelos esse beatos eata beatitudine , quam nos speramuS, in.
telligendus est de statu beatitudinis praeis sentis, in quo sunt Angeli Sancti s non vero de statu, in quo ab initio fue
XIV. Ad id, quod additur, ex I RG Mese stitis dogmaritibus , dico: liis brum illum non esse S. Augustini sinistum legitimum , sed vel Gennadia Maiasiliensis a vel certE hominis non Ca.
tholici: multis enim scatet erroribus. Addo: quod capite s. ab Arguente citato ea verba non reperiuntur. L .
quitur quidem de Angelis, c. II.&Illo quos corporeos esse dicit, & solum Deum incorporeum; sed de eorum beatitudine, nec verbum facit; quamvis si faceret, inhil nos moveret. Asterri quoque solent pro contraria opinione Basilius, in PDIm. 44. dicens , quod Angeli , in quo ab initio crea isti sunt statu, in hoc perpetuo rema in
Gregoriiis etiam, Homil. I. in F inebre I. scribens, quod cadentibus alias ,
sancti Angeli in sua beatitudine perstia
Sed Baslius loquitur de immutabilitate Angelorum quoad substantiam; non enim crescunt, aut decrescunt sieu t homines , cum quibus ibi comparat An. gelos . S. autem Gregorius sumit beatitudiis
257쪽
a et suaest. VII. Depres anges. in esse Gratiae, re Glariae.
netri pro statu seliei, in quo , aliis in
miserias delapsis, Ange Ii sancti perinstiterunt; imo in melius mutarunt adum a beatitudine mere naturali, &inchoata per gratiam, ad superna tuis ratem, & consummatam per gloria translati sunt.
An Angelis necessaria fuerit Gratia & Quando , ae Quomodo illam acceperint E
ctorem supernaturalem. Ita D. Thois mas, hae R. 61. a. a. & probat. Tum uia: alioquin sequeretur, eum non In-iguisse gratia ad conseqendam bea. eitudinem , quod est contra Apostolum,
ad Roman. 6. v. 13. Gratia autem Dei , vita aterna . Tum quia: nulla voluntas.
ferri potest in id , quod eil supra naturam , nisi adjuta aliquo superiori principio , & supernaturali, quod di .
cimus auxilium gratiae. Unde eaedem rationes . quibus superius, in Tractat bias de Seientia mi , Θ Pνadestinatione, probavimus necessitatem gratiae ad bona opera meritoriae, & ad vitam aris ternam in nobis, quantum ad hoc, militant quoque de Angelis .
observat D. Thomas, a. 1. ei/aro ad La
nos ex duplici capite auxilio gratiae indigemus; nempe,& quia conversio ad Deum Auctorem supernaturalem est suprae naturam g & rursus, quia in natura nostra per peccatum vitiata adest impedimentum , & resistentia Verum in Angelo, estΛ non fuerit necessitas gratiae ex hoc secundo capite, qui nihil suit in eo. quod conversioni re pugnaret; fuit tamen necessitas gratiae ad conversionem ex primo tapite; obexeessiam scilicet, & elevationem obiecti, & finis supernaturalιs, ad quem eonverti debebat. Unde eoneludit Angelicus Praeceptor sic : Converti autem ad beatitudinem ultimam homini quidem en dimiti , ω quia est supra naturam, ω quia habet impedimentum
ctrina S. Thomae timo & S. Augustini, ut superius ostendimus , in Tra 1 de Scientia De , Quast. vltima, Diab. 8. s. Ian senium , alio e S. Augustini .& Thomae Discipuli inani nomine gloriantes et qui gratiae actualis, & essica eis ac actum , necessitatem ad solum titulum sanandi vulneris in homine per peccatum sauciato exigentes, dicunt , in Angelis sicut & in homine Innocen te i ad actualem eonvelsionem , & actu perseverandum in ea, non fuisse necessariam aliam gratiam , Praeter eam. quam in sui creatione acceperunt ι ideoque non plus auxilii eollatum fuisse Angelis perseverantibus, quam iis,qu, ceciderunt. Cuius oppini tum superius ei lato toto ostendimus, statuentes. veram , eamque SS. Augustino , & Thomae conformem esse sententiam , Angelos sive ad operandum , sive ad actu per severandum indiguisse supra illam gratiam, quam omnes in ereatione acceperunt . ulteriori auxilio dante illis actu operari, & perseverare ; quod cum aliquibus defuerit, actu non perseverarunt. od sane dicendum est: alias Angeli perseverantes possent in seipsis non in Domino gloriari ι Inflar, possent, & superbire contra no
perseverantes, quasi seipsos ab iis discernentes, & quasi esset in eis aliis quid, quod a Deo non accipissent, nempe actu perseverare& proinde de sua perseverantia Deo gratias age
re non tenerentur , contra mentem A.
postoli, Io eis a nobis superius citatiS Quae recolenda sunt .. . II.
258쪽
Quando Ang Ii Gratiam habuerint.
nes Angelos habuisse gratiam justificantem, priusquam pervenirent ad terminum beatitudinis , vel supplicii: vero similius autem eam in inflanti crea tionis omnes habuisse. Ita D. Tlio. ei.
Prima pars probatur. De bonis quidem certum est , quia beatitudinem merue uni et nullus autem mereri potest beatitudinem sine gratia justifieante. De malis vero prohatur. Quoniam de Diabolo dicit Christus, Io. S. V. 44. quod In veritate non flet. ι et stare autem in veritate, est permanere in jiistitia, & reelitudines non stare autem in veritate , sipponit prius in verita te fuisse et unde Chrysost. Iramit. 13. In Ioann. In Derirata linquit non it eis iι , hoe ea in vita rectitudine 2 eui conissent ri s. Leo, Serm. ro. G ΩkadνM .ma. Idem ex Iuda Apostolo eolligitor, in sita υἰ r. v. 6. ubi scribit: Angrios apostatas non servasse situm prinistinatum , sed dereliquisse situm eo. mi ei lium . Quae D. Hieron. in c. 3. Ο- eae se exponit: Damones Iapsi de proinpνia dignitate , O nihil antiqua graιia possidentes, arada sunt. Sed de hoc inis fra redibit sermo.
Scholasti et non pauci olim tenuerunt ἰadeo, ut D. Thomas in a. Dist. 4. a. 3 dicat , sito tempore fuisse communiciis rem modo tamen ut probabilior ab omnibus se rh post D. Thomam acceptata , probatur. Primo et quia , ut asiser it ipse S. Thomas, videt Wr magis consona menti Sanctorum Patrum . Eisam enim insinuant S. Basilius, in Psalm. 31. Edit. novissimae dieens: Non e m m infantes creari sunt Angeli, deinde paulatim eκercitio perfecti , sis facti sunt digni qui spiritum reeiperent et sed in ρνima cond1tione una eum 'bstantia sua quasi mixtuνa infusam habuere sanis
ιib. ar. de civit. Dei cap. II. his verin
non tamen ita tantum erea , , Mν quoquo modo essent , ω quoquo modo viverent ilsed etiam ιI minati , ut sapienter , bea- ὸque viverem . Tum tib. ra. e. s. In
Angelis inquit in bonam voluntatem Quir fecit , nisi ille , qui eos cum bona
dit , omnes Angelos initio accepisse illud, per quod stare possent, e tu non omnes illud, per quod starent. VII. In hoc consentiunt S. Prospers seu verius Iulianus Pomerius natione Maurus, professione Rhaetoricus , qui claruit circa ann. 498. ut Eruditi Recentiores sentiunt a lib. I. de Vita eonis templaιiva, e. 3. Damascenus Lb. 2. de Dde, c. 3. ubi ait o Per Feroum amnes Angeli creati sunt , ω Sansso Spiritu
sanctificante consummationem aeceperunt s
ur pro Da quisque dignitate, Er ordine splendoris , gratiaque partic pel es fen . Et e. 4. de Diabolo tinquit λ
VIII. Favent etiam scripturae , ut illud Isaia 14. D. rx ubi de Diabolosiib figura Regis Babylonis diei turrino modo eeradiIH de eati Lueifer , qui
de eodem sub figura Regis Tyri dieiis tur : In deliciis Paradis Dea Dini: oa
mnis lapis pretiofra operimentum tuum oec. Et v. et s. Perfectus in viis tuis is die eon itionis tua , donee inventa est iri
niquitar in te . iniae de donis gratiae intelligunt Patres.
congruitas. Primam insinuat D. Τhomas, in x. Din. 4. a. s. citato. Sicula habet materia ad formam, ita natis tura ad gratiam i sed Deus non e reaiavit prius materiam in lar me in , ae de in.
259쪽
a- suas. VII. De pers. Angel. in esse Gratiae, oe Gloriae.
de eam forma ornavit, sed simul cum materia formam ; ergo si m it i ter Deus
Non prius naturam angelicam condi indit , & deinde eam gratia donavit, sed smul fuit concedens naturam , & larugiens gratiam , ut supra cum S. Αuis guli. dieebamus. Quare concludit D. Thomas citatus, opinio contraria sundatur in altera, uua ponit omnia simuι
X. Secundam, tradit hae Q. 62. a. 3.se: Gratia est quoddam Dei semen , ut L. Ioann. 3. dicitur: sed ereaturae corpora Ies in sua creatione habuerunt rationes seminales omnitim effectuum naturalium, & unde poIsent ad si os fines pervenire; ergo & creaturae spirituales, scilicet Angeli , habuerunt in sua creatione gratiam , quae est semen operum sirpe maturalium , quibus tende re possent ad beatitudinem , ad quam grant conditi. Accedit etiam: quia primus homo conditus fuit in gratia, ut uLys. a. r. docet D. Thomas; ergo sim liter Αngelus. Si enim decens fuit, ut homo haberet in sui eonditione gratiam, qua esset dispositus ad beatitudinem libi praefixam , eur non εἰ Angeli XI. Dices tamen primo. Iob. 4. I 8a
ubi legimus nos: Θ is Angelis fuis
verat pravitatem , Hae braei legunt: Et an angelis suis non posuit laudem , veι Iucem, hoc est gratiam. Deinde, Ioann. 7. v. 44. de Diabolo dicitur: IIIe homicida eνat ab initio. Et I. Ioann. 3. v. g. Ab inrtιo Diabolus
Responde inr tamen: sensum textus
eκ Iob esse , quod in Angelis , in quibus reperit pravitatem , Deus non p.. fuit, id est non eoUrmavit , aut flab ι- tivis perseverantiae dono lucem , ι uestgrariarn , sictit in aliis. Ad alios vero textus e X Ioanne reis sponset S. Augiis . lib. rr. de Civit. Dei cap. I 4 . Illud quod ab initio Diabolus peceat, non ab initio, ex quo creatus ea peee e putandus es : Ied ab ε-niιια peceati , qtisu ab Uyur superbi e verri esse peccatism. Qua in re Iponsi nem amplectitia D. T. g. P. q. 63. a. I. ad x. addens et Sed ab initio putati s scilicet, quia nunquam a pecearo reces
fit a XII. Dices se eundo . August. I. de
Corrept. ε' grat. e. ro. dicit , sic Deum ρrdinasse Angelorum , & hominum vi. am , ut in ea privis ostenderet, quid posset eorum liberum arbitrium ἰ dein inde quid posIet suae gratiae beneficium . Rei pondeo et D. Augustanum non suis mere ibi liberum arbitrium omni deostitutum gratia etiam habituali , & lii Lficiente, quam vocat a utorum sine quo; sed destitutum g rma adluall, &dante aelum preseverantiae , quam vocat adiutoνium quo et propterea se dispositit, ut quibusdam haec non daretur, ut ostenderet , quid posset liberum arbitrium sine illar etsi gratiam sustic intem haberet. Aliter etiam respondet S. Thomas, 1. P. q. O s. a. t. ad 3. Ωυῖd ex illa auctoritate Augωstini non habetur , quod angelus , vel homo pr/as fuerit creatus in naturata libertate arbitrii, quam basiuisset gratiam V sei stiὸd ostendit, quid in eis posset libertim arbitrium an te eonfirmationem , sir quid postmodum
XIII. Dices tertid. Gratia medium Iocum habet inter naturam , & gloriam; ergo sicut ordine temporis gratia fuit in Angelis ante gloriam , Ita natura fuit ante gratiam a Respondet in Tho. hac Q. t. a. Saad 3. Ωκοή qua-Dia gratia sit mediti minter uaturam, Θ gloriam ordine natura Iramen ordine temporis in natura ereata
non debuit μυι esse gloria eum natu ra , quia est finis operat Onia ipsiua nais
cura per gratiam adsuta. Gratia autem
Iratim eum natura gratiam dare eon νε niens furtis
XI U. Dices quarth. Saltem in An gelis, qui peceaverunt non fuit ab initio gratia; alias eum non suillat in eis aliquod retrahens, impetum gra. eiae secuti suissent dirigentis in Deum ,& sic non cecidissent. Rest. D. Tho. loco mox citato ad
260쪽
secundum, neg. tequelam. Nam omnia forma inclinat Iuum subjectum feeun
maria raι is intellectuatis natura est , ut Iibere ferat tir in ea , qua vult. Et ideo inelinatio gratia non impcnit neeesta
tem , sed habens gratiam poten ea non Mιι cis peccare . Nec obest , quod non adsit aliquid retrahens : nam ait idem Sanctus Doct. in x. Dist. 4. a 3. ad s. Non sotest conelude , quod habens gratiam a bono d verti non φ est , etiamsi nihιι habeat retrahens , msi sit p.rfecta gratia , qua sint coniungat, qualis est in Beatis ; eura habens gratiam non agit ex necessitate gratia : sicut nee necesta.
te narura. qua in bonum etiam ordina
ta ea , Ied ex libertate voluntatis. De hoe alia inferius, cum statuetur , Angelum in priatio instanti non peccas se, & hominem in gratia conditum suisse. . III.
Quomodo Angeli Gratiam aeceperint.
SEnsus qua siti est: an Angelus graistia in primo acceperit, ad eam propriis actibus se disponendo, eo modo, quo homines adulti eam recipiunt; an vero per insulionem a Deo, nihil eo .
Perando , ut eam recipiunt infantes.
ti in ab initio acceperunt gratiam saninctificantem per propriam dispofiti
ne in et statim enim ac creati, omnes semetipsos per earitatem retulerunt in Deum . qua dispositione a Deo gratiam antiis cantem eonsecuti sunt. Hoc colligo ex D. Thoma. Tum hae s . ε . a. 6. ubi statuit , qudd Angeli, qui ha buerunt meliora naturalia habuerunt plus de gratia , Se gloria et Quia fortia ks, ct efficae ut ad Dedim fianι renuerissi. Tum A. a. q. a 4. ad 3. ub I Dilen dit , Angelos superiores maiorem, & intensiorem gratiam accepisse , quia in illis fuit maior conatus acl bonnm. Nota tamen, illum majorem conatum non fuisse ex naturae viribus P sed viis ribus gratiae moventis: unde D. Th. iis bi ad a. Sad hane etiam di potionem
t inquit vel eonatum Ira venit Spiritu movens mentem leminis vel Angeli plua , vel minus .XvI. Colligo etiam ex eodem S. D
ctore, I. P. f. ys. a. I. ad s. docente e
primum hominem in primo istanti suae creationis gratiae consensisse , ae subi de per motum liberi arbitrii grati movente adjutum, ad eam se praeparasse. Cur ergo idem diei non debebit de Angelis Rursus: si hominibus adultis, quia capaces sunt Iibertatis,& pius illius, prae insantibus, gratia justificationis non eonfertur, nisi me dia propria dispofitione, di idem e
dem ratione contigit Adamo: potiori certh ratione id Angelis contigisse cre. dendum est; qui usum expeditiorem suae libertatis ab initio habuerunt. XVII. Credendum igitur est o An elos in primo instanti suae creationis abutile duos actus conversionis in Deinum ἔ unum quidem naturalem in ipsum , ut Auelorem, de finem ordinis naturae. qui fuit necessarius quoad specificationem , Sc exercitium, ut Guas. pracedente, Dub. 2. f. a. ostensum ei et alterum autem supernaturalem in Deum, ut
Auciorem , & finem ordinis gratiae a qui fuit nece ilarius quidem quoad specificationem , liber tamen quoad eXercitium et S hic fuit actus serventissimae caritatis , quo dispositive lancit λcati sunt, & ita sua dispositione graistiam susceperunt. Εκ his duobus actibus, unus, nempe conversio ad Deum Auctorem & finem naturalem , fuit prior altero, & finem gratiae , non quidem prioritate eurationis , sed naturae geum natura sit prior gratia ., & fundamentum ipsius
XVIII. Neque est impossibile duos
actus realiter distinctos ab Angelo tria eodem instanti elici; si tamen sint misvicem subordinati , & circa idem objectum, quales sunt praelatae duae converissiones In Deum . Nam esto instantia angelica ex angelicis operat lonibus mulintiplicentur, unaqEaqlle enim Angeli Operatio constituit unum inflans ; hoe tamen intelligatir de operationibus in invicem non subordinatis, nee se habenistibus per modum unius, . qualiter seis