장음표시 사용
281쪽
ros sitiesio VIII. De Angelarum malitia quoad Culpam.
primum Angeli peccatum non potuit esse nolitio, seu fuga malit omnis enim nolitio . seu iuga mali supponit vol O nem , seu prosecutionem alicujus boni. Ut enim docet D. Thomas, 1.2. q. s. a. amor est prima passionum et Qura enam bonum φω νιιur, ideis restitatur oppintum malum: & ideo actus , qui est circa ho. mim . prior est eo . qui est circa malum.
Hi ne esto SS. PP. aliqui, ut Augusti
Bernare iis, Ser. r. de adventia, Θ Sermo 17. in Cantie. cre. dieant, Angelum inis vidisse homini unionem Hypostaticam. aperte tamen ei tatis locis primum Angeli peccatum suisse superbiam, qua AI.νi Dimi similitωdinem usurpare temtauit, O rapinam arbitratus est esse aqualem Deo, ait Bernardus , Serm. r. de Adventu ci
XXII. Di eo tertio. Primum Angeli
peccatum non fuit ambitio Principatus super alias ereaturas intellectuales, videlicet, quod omnes suae , contra Dei voluntatem , parerent a vel qliod omnia dona , quae Deus caeteris dii tribuit, per ipsum distribuerentur , tanquam quid
suae naturae debitum . Et ratio est. Nan amor seu appetitus potestatis , & excel-.Ientiae super alios oritur ex amore inor.
dinato sui absoluto, & in se; pertinet enim ad ambitionem, seu immoderatam praesumtionem , quae ex amore i Dordinato suae exeellentiae procedit ἔα ideo non potuit esse primum Angeli peecatum , sed potius consecuta ad illud. Quare D. Tho m. hae Q. 63. a. 3. postquam flatuit, primum Angei, peccatum sui se inordinatum appetitum propriae beatitudinas , eo ne ludit G Qui vero quod est per se . ea pνinripium , or
XXIII. 'm Ico quarth. Angelus primoia peccavit, uata appet is ux
dispositionem. Ita iisdem terminis S. Tho. hae λ 6 3. a. 3. Quod assertum duas habet partes. Prima explieatur sie, Angelus propria excellentia illectus .& quasi raptus, in ea ita sibi coni plam euit; ut diverteret se a consideratio ne, de ordine ad finem ultimum superiorem & supernaturalem, in quo ten batur perseverare , quod propriε sui esuperbire t non tamen ut crediderit , suam persectionem , de exeellentiam n turalem esse suum ultimum finem . t fu set enim error nimis crassus sed quiae X modo, quo eam appetivit, convertentio se ad ii Iam absque ordine ad reis gulam superioris, uoluntarie sperne do regulam , Ee mensuram a Deo praeis scriptam , praelice, & in actu exercit
ita se gessit; ae si iudicasset, hona sua
naturalia sibi lassicere . nee superioribus egere , sed a se esse sufficienter beatum ἔquod fuit appetere esse sicut Deum is XXIV. Haec ergo prima pars sic exmplicata fundamentum habet in Scripturura , fit PP. In Scriptis quidem . Nam EZech. 28. v. s. Iegitur ι Elevatum est
disi sapi-ιi- tuam in derare tuo rire Quae verba de primo peccato Diaboli sub persona regis Tyri exponunt ΡP. quasi diceret e quia de deerire tuo naturali superbjissi, in deeore tuo idest ob hune inordinath dilectum , sapie aram tuam perdidisti. In P P. quoque . Nam D. August. I.
rum , εe honorum Angelorum appeti intus describens , dicit, quod math Sua
282쪽
muni omnitim beatι eo Bona ad propria
mare poterat, D sibi sufficere posse judi.
avia. D. Bernardus, de verbis Isaiae et Fidi Dominum sedentem , Ser m. 3. ait peccasse, quia seipso voluit esse conte tus . Et S. Leo, Ep. 93. quia naturali excellentia math usus est. ιDivus Thomas quoque, 3. Contrago
XX Ut Ratio etiam congrua est . Nam aggregatum ex persectionibus natura libus , qu bus abundabat Angelus, erat bonum valde excellens , ac propr1um , S connaturale eius naturae: sed unus. quisque magi, superbit de excellenti hono . quod habet ex sua natura , ta sibi proprium . quam de eo , quod habet ex largitate alterius; ergo Angelus magis superbiit, S sibi complacuit an sua nais rurali excellentia, sistendo in illa, de eam ad ulteriorem finem non ordinan do. Porro clam haberet praeceptum de illa ordinanda ad finem supernaturalem , ad quem suerat elevata. 6e propter quemereata ; ideo sic appetendo suam nauturaim excellentiam, & in ea tanquam
in ultimo fine quiescendo. t ad tua te eam appetiit, &.peccavit. XXVI. Neque opponas et bine sequi,
Angelum primo peccasse mecat misistinis . Peicatum enim pura: omissionis est, quando pure omittuntur actus, non vero quando solum. omittitur eircumellantia a cliti debita. Sicut lichi sit pe
ea tum omissionis non audire Sacrum,
aut recitare officium , quando quis ad illud tenetur; tamen.audire Missam λnc debita reverentia. s recitare Ussicium
sne debita a tentione; celebrare Missam
sne vellibus sacris, pecca inna commitationis est , quamvis adiunctam habens
omissionem . Concurrunt enim ibi duo praecepta et unum positivum de recitaniado Uffcium , de avd iendo , aut eelebranis do Misiam; alterum negativum in eo clausum , de non recitando sine debita attentione a de non audiendo Missam sine reverentia s vel non celebranda fine vestibus sacris. Qui ergo recitando ossicium , aut audiendo vel celebrando Sacrum prolatas circumstantias omitte is Iet , peccatum commissionrs patraret, adiunctuin tamen habens peccatum omisissionis it quia poneret quidem actum praeinceptum , sed debitam actui circumstanisti am omitteret. Sic in Angelo a deinrat praeceptum positivum charitatis dedit ligenda propria excellentia serνata
mensura praefixa; quo posito statim sui taliud praceptum emanans a virtute huis militatis , & obligans pro semper, ne diligatur propria excellentia sine talimentura , quod obligat solum , dum
bligat praeceptum charita a se cum ergo Angelub non pecca verit contra praeceptum politivum charitaris. omittendo actum dileelionis sui cum me usura praefixa , sed contra praeceptum negativum, po nenco actum sine tali mensura; peccavit peccato commissionis direcie . non purae omissionis.
XXVII. Neque di east hine sequi ,
Angelum direcie peccasse contra finem naturalem, per verbe diligendo sitaniabeat midinem naturalem et quod est conistra superius dicia , quibus Angelum ita istuimus impeccabilem dire cie contra sinem naturalem.
Et rursus e Si en dictis etiam An. gelus diligit se, & suam beat iudinem naturatam amore nece isar Io , tam quoad specificatione u , quam quoad exercitium , quomodo in tali dilectione sta. tuitur primum Angeli peccatum XXVlli. Respondetur enim , negam do sequelain. Cum eni in supponamus pro eo instanti fuisse praereptum de diis ligenda propria excellentia cum ordiis
ne ad finem supernaturalem ; Angelus eam diligens sine tali ordine, per se, & directe transgressus est praeceptum L I a super
283쪽
et 68 siti t. VIII De Angelorum malitia quoad Culpam.
1 supernaturale , de aversus a Deo Auctore , & fine supernaturali t ex quo in direct E secuta est averso a Deo Auctore etiam naturali .
XXIX. Ad id, quod additur, dico
cum Ferrariensi, 3. Contrarem es, ea osta
quod esto Angelus necessarib seratur ad suum finem, seu beatitudinem naturalem sum tam absolute , di secundum se; ad eam tamen , ut ordinatam , & laboris dinatam altiori fini, & beatitudini . Nempe supernaturali, liberh fertur: &ideo esto peccare non possit in dilectione illius absolute , & secundum se sumtae , P teli tamen peetare diligendo inordinat E , seu non ordinando illam ad finem supernatura Iem . dum tenetur sicut tenebatur pro eo instanti λ ad illum eam ordi re. Videatur Ferrariensis
XXX. Ex hoe facilE intelliges simi-Illud inem eum Deo , quam Angelus m a Ius appetivit , in hoc sitam suilla r quod scut Deus seipso, di suo naturali bono est Matus, & ipse sibi est finis ultimus; ita & ipse Angelus sex modo tame Ita appetienda j voluit sibi ipsi esse ultimus finis , & suo naturali bono ella beatus , tanquam sua naturalis persectio esset summum bonum , ad nullum aliud pe sectius bonum ordinatum. XXXI. Dico quinto. Satis etiam probabile est , Angelum in primo suo peccato superbjisse , appetendo beatit dinem supernaturalem , ut acquirendam viribus naturae, non auxilio gratiae. Ita S. Thomas supra laudatus, hae Q. 63. a.
3. & Qu. 26. de Malo,a. s. dicens: Drabolus non poetavit appetendo alieti ad mi ιum , sed averendo bonum , Ditieet sinalem beatiιudinem . non fecundism ordinem debitum, iden non conses uendam Deum dum gratiam Dei .
Hoe Assertum priusquam probetur exinplieandum est . Non intendimus, quod pnmum peccatum Angeli fuerit appetitus expressus, & sor malis beatitudiis nis supernaturalis , ut acquirendae viri. bus propriis, seu sine auxilio gratiae etalis enim volitio supponeret errorem saltem practicum in mente Angeli quo iudicaret, beatitudinem supernaturalem posse acquiri fine auAilio gratiae, qui fuit error Pelagii, ut superius, Tom. 4. ostensum est, euius oppositum doeet D. Thom. hac R. 63. a. r. ad 4. Sed quod
Angelus malus ex modo appetend , ino dinate se gesserit, eam appetendo, non cum ordine ad Deum beatitudinis ΑΙ-ctorem . Cum enim sciret, eam acquiari non posse sine gratia Dei, ει tune i ii urgeret praereptum eam hoc modor actum spei sollicitandi; hune actumbere eontemsit, & hune ordinem seris
arer ex quo factum est, ut ex modo tendendi sie eam appetierit, ac ii, non gratiae, sed propriis viribus eam com Parare praesumeret. Ita exponit S. Thomas, T. P. q. 63.
bonum . sed non eum ordine debita me sura , aut regula et ita quod dest ut in dueens peeeatum sis folism ex parte e Matonis, qua non babet debitum orarnem ,
XXXII. Sie explicata Affertio, tota ligitur ex S. Anselmo relato a D. Tho ma, hae in e 3. a. 3. dieente et o Me eo D nat dictia Anselm t lib. de Casu Diaboli, C. 3. & 4. qui ἐισιν, quod appetite illud, ad quod pervenisset, si stetisset et
Mνe, θω es proprium Dei . Quibus verbis indicare vult S. D. quod etsi Angelus peccaverit appetendo heatitudinem suρerna tura lem , eam tamen non appetiit ut formaliter. S inesse objecti supernaturalem a quia eκ modo appetendi eam non appetiit, ut hahenclam ex viribus gratiae, sed per virtutem suae naturae ἔ eo modo , quo haereticus eum assentitur alicui articulta fidei , ei non agentitur, ut formali effsuper-
284쪽
re pernaturalis est i quia ex motivo nat .
rati ei assentitur . Et propterea henhdieit D. Thomas, quod sive dicatur, Angelum peceasse inordinate appetendo suam beatitudinem naturalem , sive supernaturalem, in idem redit; quia semper appetiit beatitudinem naturali modo habendam, seu semper appetiit, per seipsum esse beatum, scut Deus
Sie autem probatur Atlamo. Satis tonsonum est, testimoniis Scripturae . &PP. Angelum peceasse superbiendo eirca obiectum valde excelsum , & ei rea finem prorsus ultimum, ad quem Deus illum elevaverat; quia hoc inodo superbiendo magis appetiit esse similis Deorseo hoc objectum valdh ex rellens , & fi .
nis simpliciter ultimus, cuius consecu
tione magis assimilatur Deo, est beatitudo supernaturalis; ergo εce. . v. Ωtia Via meatum in Angelos ἐν repser XXXIII. a Im in voluntatem irre pere non possit peccatum , nisi aliquis defectus in intellectu praecesserit; ideo ad pleniorem Angein orum peccati intelligentiam quaerero opere pretium duxi, quis desectus in
eorum mente praecedens traduxerit pec
ea tum in voluntatem. atuor sunt deis Rcius, qui in intellectu angeli eo , & humano exeogitara potant. Primus est Ne solentia, seu carentia illius scientiae, quam quis nee debet, nee natus est habere a & haec cum tantum fit negatio, non est culpa, nee poena , & locum habet et a m 1n Ange is, qui non omni sciunt , imo multa nesciunt , qtur Deus Rit. Secundus est Ignoranaia , quae est carentia scientiae, quam quis natus est habere; εt hae e habet rationem poenae, Et potest habere etiam rationem culpae . Tertius e fi Eνror positivus, qui tunc ades , quando quis aliquam veritatem
on solum ignorat, sed de ea habea iudic1um erroneum , dum putat oppofiis inm . Quar tus est Ise Udeνatio , seu carirentia cons de rationis a quae si sit de te , quam quis Don tenetur consderare , est
iam negativa ; si vero ut de re , quaru quis eonsiderare tenetur , est privativa . XXXIV. Non potuisse in Angelo es.st peccatum in voltantate , quin alis uis in ejus intellectu desectus praecessisset, ut certum habeo, quidquid dicat in contrarium Scotus . Primo. Qiriasie eoeeor a D. Thoma , tum Q. x6. de Mati a. a. ad 4. si e dicente: Semper autem inape eeaιa d. fectus intellectus, vel rationi, , O vοιποιatia proportionabiliter D con
comitantur . Tum t. a. q. 77. a. L. C m
rilunia a sit boni , veι apparentis boni ,
nun tiam voluntas in malum movetur ,
nisi id, quod non es bonum , aliqualiterraιion, bonum appaνealo Er propter Me voluntar nunquam in malum tenderet , nisi eum vir Ma ignorentia , μι error in rationis. Unde dieitur, Prov. I 4. Errant,
XXXV. Quibus rationem indieati
quia voluntas cum sequωur in omnibus ductu in rationis, nec velit bonum, ni
si ut sibi propositum ab intellectu, non potest inordinate se gerere et rca b num , nisi inordinate suerit illi propositum ; scut in ea eo sequente diictum videntis , nequit esse inord natus gressus, si ille, qui vadet, fle eum ducit, o Idunate procedat. Et hoc verum est, nedum in voluntate peceantis ex ignoran
tia , sed etiam peceantis ex malitia, Se industria in hoc enim adest quidem Nduium speculativum xectum, eum i dicet id , quod faeit,esse contra divinam
legem ; sed adest etiam iudicium Pr
citcuiu non eurans de divina lege , ei dictans, conveniens esse hie , ει nunc taoperari, quo iudicio magis rapitur voluntas. Cum enim minus honum in comspectu maioris boni ei oppo fita induat Fationem mali, fi propo fit a voluntati observantia legis tanquam maiori bono , bla de nunc, essi eae iter voluntas vellet oppositnm; iam prosequeretur malum sub ratione mali, Se refugere1 honum sub ratione boni, quori est larri
XXXVI. Nee valet oppponere quem dam articulum Parisintem , nempe quod
culus ille loquitur de intellectu existenis te ita aprie rationis in ha hutu, non veis
285쪽
rh in actu; vel de intellectu speculative existente in apice rationis, de quoad principia universalia; non de intelle. elu particularia hic de nunc practice proinponente. Quamquam praefati Pari se n. ses articuli pro ea parte, pro qua Opponuntur doctrinae S. Thomae , revocati pollea suerunt a Stephano F piscopo Parisiensi. anno et 31 s. ut superius ollendi, Presenti Tris. Guas. a. Diab. a. F. 3. n. ss. Se ab Urbano IV. in Extra v. Laiadabilis Detis . Ubi praecipit. doctri. nam D. Thomae recipi ut catholicam,& damnat omnes, qui eam damnant, ut
XXXVII. Suppono autem . primum peccatum in angelico intellectu nullam praecessisse ignorantiam , aut errorem. Non quidem ignorantiam; nam,Fzerbiet. S. v. m. Lucifer dicitur plenus sapientia , & persectita decore a die conditio. nis suae. Et rursus et quia , ut superius diximus , habuit ab initio species Oisnanium rerum naturalium , de revelationem msuper omnium, quae ad recte viis vendum In ordine supernaturali necessa,
ria sunt. χiod si de aliquibus mysteriis Angeli possea illuminati sunt; hoc suit
quoad circumstantias explicitas , nouquoad substantiam , nec per novarum specierum additionem . & de rebus, quas tunc nati non erant habere . unde suit potius nescientia negativa , quam ignorantia a
Neque etiam errorem , Ioquendo ante primum peccatum. Error enim ille, vel sui siet iudieando haeretich salia elle , uae a Deo revelata sunt, eisque assen. um negando ; & hoc esse non potuit et quia talis haeretica negatio supponit per tinaciam in voluntate . quae ante primum peccatum in Angelos p poni nequit. Vel temerari e Iudicando de iis, quae a Deo illi non fuerant revelata, neque ex re
velatis evidenter deducta ; & hoc nequer.Nam tale judicium fieri non poterat abLque peccato temeritati S in voluntate apis
plicante intellectum ad iudicium de o. .haecto super e X cedente . absque sufficie n. ti sundamento . quod ante primum pec. catum esse non p. tuit , quamvis post peccatum in Daemonibus esse possit.
XXXVIII. inii de hoc plenius instrui
cupit, adeat. D. Thomam, Q. S. G M lo a. 6. Ubi postquam docuit, quod cum Angeli circa naturalia obiecta sempersint in actu per species, & Daemones peccando, naturalia non amiserint et Co se uena est, quod nee Diabo tia falsam opinionem babere post l. bεν, qua perin
uidem falsiιas respectu bis xmai potenam eis esse specul Mi De , m Mantum sei in licet in Duum sudicium pro DNnnε τω praei icὶ , sdie asscii De , inqua ιν- falso exastim-ι , Hιquid esse appetendum, vel agendum in ordine ad pradicta reis gnoseibalia. Ita . Thomas . Cum ergo ante primum peccatum nulla suppon tur in Angelis superba , di praesumis tuosa voluntas , nullus supponi pote si error, sive specuativus, sive pr incticus. XXXIX. Dico ergo. Primum peccatum Angeli irrepsit ex inconlideratio ne privativa, nempe divinae regulae, quam tunc tenebatur considerare, &: advertere. Ita D. Thom. hae Q. 63. a. s.. ad 4. Non enim rrepsit ex agnois Tantia, non eX errore, ut probatum ess : aliunde debuit ex aliquo desectuin intellectu irrepere ἰ reuat ergo, ut irrepserit, non quia elegerit malum, ssed quia eligendo aliquid secundum se bonum , nempe a Mando propriam bea-
286쪽
situdinem . eam non amavit eum ordiis ne debitae mensurae , & regulae .
- XL. Notandum tamen eum eodem
S. Doct. Q. r. de Malo a. 3. quod ipsem , quod est nais attendere actu
η la anima non tenetur, mee poten a
Lendera ad Bususmodi regMIm Iemiper in actae . Sed ex Me aeeipat primo rationem σulpa, stira sine actuati eonsideratrono reguιa precedit ad hus modi electionem . Stetit intifex non pereat in eo, quὸd non semper tenet mensuram s sed ex hoe
quod non tenenen ν mensuram proeedit ad incidendiam . Eι similiter eulpa volun- εα ιν non es, φυδου nam actis attendit ad
/selem et sed illum defestim eam arat iantia , veι tenebννs, quia si Hreet d/Ρ-ctus illa es negarao sola. Ita S. Thoisinas. Loquebatur autem iti S. Augu- sanus de causa malae voluntatis Anis elorum. Εκ eo igitur, quod Angeis Ius processi ad amandum se pium , suamque beati tuo inem , li e natura Iem , sive supernaturalem , non attendens , nec eos derans regulam divinae legis prohibentem talem amorem ab Lque ordine ad Deum Auctorem, & fi nem supe . naturalem ; tale iudicium in
Consideratum , posterius quidem electiois ne In genere lausae est eientis , sed in Renere causae formalis prius, eleelionem villa vIt, secitque e laetionem in
I V. Quandonam peccaverit Angelus. s. n
3 imo omnium malorum Principium , error fuit Manetis, a quo Manichaeorum se a ortum duxit. Hune errorem stetitiis suit Priscillianus, haeresis Priscillianistarum auctor, Abitu civitatis Hispaniae Episcopus, Valentiniani Caesaris , & Siricii Pontificis
temporιbus, circa annum 383. Fides C. tholica docet, Angelus illos t quos modo Da ii ones, cie imus Non esse natutura sua , sive ex sua substantia , vel etiam eλ conditione , inclinatione , aut proprietate naturali malos a sed factos
II. Dico igitur. Nullus Da monum natura sua malus on. Veritas de fide est contra praefatos hareticos. Unde in Concit. Carthaginenti I v. anno 398. nter catera , de quibus Episcopus o dinandus inierri gari iubebatur, Eoa serat hoc et Ea DraboIus , non per condisionem , fea peν aνMtνitim factus sit ma-ιna . Et in Contil. Bracarenti I. Can. 7. n. 36 r. a Rathemate percellitur , Sa quis
Et inerato quidem t addit S. Leo, Epist.
287쪽
1 2 VIII. De Angelorum Malitia quoad C tilpam.
Deo . o. h. Diab. L 2. N. S. & S. August. de Hares. r. 46.
es, Diaboli quidem substantiam nor esse malam, sed ipsum Diabolum esse naturaliter malum; hos perstringit S.
Augustinus, Itb. Er. do Genes ad Iti. e. xo. r. 22. ω IV. Catholica autem veritas contria praelatos errores probatur primo. Nam
etiam Daemones facti a Deo sunt; Omma enim per ipsum facta sunt, qui est Creator omnium visibilium, de invisibilium et sed quidquid a Deo factum
est , natura bonum est ι Gen. enim t. l. v. 3r. Viditque Deu cuncta qua fecerat , is erant valdὸ bona ἰ ergo &e. Turria QMdquid ens est, bonum est s & maia Ium non est natura , sed vitium natuis rae : si vitium naturae s ergo naturam, quam vitiat supponit bonam , qnia maialum non vitiat, nec opponitur nisi bo
v. od si dieast naturam quidem Diaboli esse bonam , sed ipsum Diabolum esse naturaliter ad malum prope nissum , & malum proprietate sua ι eo mo do , quo alii Angeli sunt proprietate,& inclinatione boni. Et inter homines quidam sunt naturaliter mali, Sap. 21. v. Io. erat Naturalis maliua ipsoriam; de aliqua insuper animalia irrationalia habent quasdam naturales malitias , si . . ut vulpes naturaliter est subdola, de lupus naturaliter est rapax , quae tame sunt creaturae Dei . Cur ergo non de Diabolus, esto creatura Dei, non poterit esse naturaliter fallax , me udax See. VI Contra tamen est. Nam quamvis in Universo debeant esse boni, & mali , quin hi malitia sua ordinem uni. versitatis sub Deo Provisore de turpent, ut ait S. Augustinus citatus, C. 1 r. qui tamen mali sunt. non ex Conditoreis, aut ex natura , vel proprietate , sed voluntate mali sunt; bonum enim a Deo, sed malum a creatura, quia ex nihilo est. Et hoe in Daemonibus patet, ait S. Augusti ova citatus: non enim Deus
in eis , ex iustitia damna me , quod iueis non ex demerato, sed ex natura P repetisset. Quia cui abet oecurris , ve rum ea, atque manifes iam , susticia pissi esie conιrarium , Ni nullo prae enit meriιo , hoc ipsum en φωρ sam Detie LMmner . Med in eo ipse ereaverit , rem . ue , evadem damnatio Diaboli, ω Amia telorum ejus ex Evangelia reeitatur , bi se dici Meum Dominur pron nuriavi φ .
is , qui a finia is sunt: Ite in ignem
rise credendum es. Non ergo Dees f cit Diabolum malum ἔ sed fecit eum . quamvis praesciret , eum se factitru Iriam allim, praevidens quanta bona eκ hoc malo essent secutura . Prasien3 tyr seqiritur Augistinusὶ eum propria --ιuntate malum fiat urtim, feeit eum tamen . non abnmens bonitatem fuam
prahenda viιa , atque Dinantia futura etiam noxia voluntati , μωι praideos . quanta de uti bona esset sua mirabili bonitate , ae potestate facturMs . VII. Nee etiam verum est , quosdam homines esse naturaliter malos. si aecipiatur natura , qualis condita suit 1 Deo in primo Parente et quamvis si ac cipiatur , ut trahit originem via ordi narιa, ab Adamo peccatore, sit peccato rig-nali vitiata s ει ideo diei possint homines natura, idest nativitate, malit quo sensu dicit Apostolus, ad Ephesia. V. 3. Eramus natiara filia ira , Hur createri, idest ab ipsa nativitate obnoxii irae divinae, quia concepti , de nati in peccato. Addit D. Thom. hae Q, 63.
tellectuatis. Et ita exponit verba GSapientia prolata . Dolositas autem , &rapacitas , ut sunt in homine, sunt qui indem in genere malitiae , quia per eas homo deviat ab ordine reciae rationis s
288쪽
ut vero dolositas est in vulpe, & rapaei
as in lupo , non habent rationem malitiae, sed sunt natura ipsorum, seu naturalis proprietas, qua ad quaerendum tibi victum sagae iter, vel rapae iter inclinantur. Unde S. August. lib. dericis
aναι ur, sed narura . Qui de hae re plura exoptaverit. adeat S. Thomam, seu. 6. de Mais , a. h. eam fuse tractan
VIII. Um ex dictis constet , Di -ι - bolum non esse malum na turaliter , nee ex naturae suae conditione; quaeratur hie ι an semper fuerit voluntate sua malus, seu et an illo e dem instanti. quo e reatus est , voluntate pecca. erit. De hoe superius diximus aliqua, Q. I. Dis b. a. 6. x. ubi omnes Angelos conditos fuisse ingratiar de ν. 3. ubi omnes ad eam suscipiendam se se disposuisse ostendimus a quae Lerte cum actuali peccato in eodem Instanti incompatibilia sunt. Aliqua tamen cum S. Thoma, hae uae. 63. a. I. dice
IX. Dico ergo. Diabolus in primo instanti suae creationis non fuit malus , seu non peccavit pro pr a voluntate . Ita s. Thomas laudatus dicens: Quidam miserunt, quod sat m Damonea inhροι m. instanti malineat is mali fue runt, non quidem per natωram, sed per pereat ism propria viatin ratia r quia ex quo est fistis Diaho ias, junitiam reeusavit. Quae opinio lichi diversa sit ab errore Manichaeorum Ilipra.eonsutato, tes D. August. lib. ra . de Cavit. Dia c. 13.
fuam quamdam prepr am tanquam ex ad verso euodam prines o Diaboliar habeat naturam mali. Quia tamen i subiungie S. Thomas hae opinia auctoritati Seri
ra est: quod repetit, 2. I ff. de Mais a.
X. Probatur ergo ex Serip. Prim O. Genes. I. v. 3. 'ditque Deus eu asta, ua fererat, fir erant vaIM Mna: inister ea autem erant etiam Daemones sergo Daemones aliquando fuerunt bo ni. Ita D. Tho. hae uia. 63. a. s. ἐς Argum. sed eon ι . Secundo . Isaiae r . v. 12. uuomodo reeid si de caelo LMei. μνι qua mane oriebaria st ergo in ortu liuo fuit prius lue idus Diabolus, an equam caderet. Tertio. In des eiis Pareia, si Dormima omnis Iapis prelisis sua operimentia mortium cre. dieitur E Zechiel. ag. v. 23. & F. 1 . Perfectis in vita tuis is die eonditionis tua , domaeae inventa est iniquitar in νe a quae
ub personae Regis Tyri ad Diabolum. dicuntur ergo prius persectus fuit in
viis suis. deinde in eo inventa fuit iniquitas . Quarto. Io. g. v. 44. haohetur a IIιe Ba Dida erat ab imiro , O veritaιe m. neιιι . Ab initio, idest initio generis humani, non initio suae E conditionis, exponit S. August. 1. gr. de Eivit. Dei, eis r 3. citatos ubi ad ver tita Non dixisse Domanum I A veratate alien ua Dir, sed an veritate non stetit, tibi ὰ vertrare Iauam intellaei voluit rin qua titique si fletisset. ejus part 1eva factur , beatias eum sancti, Angelis per maneret. Ex quibus evidens fit, S. Auis sinum recessisse ab ea opinione , quae ponit, Diabolum semper ma Ium fuisse, in quam aliquandoitanquam probabi- Iem propemis fuerat, lib. gria Genesis ad ι ι t. ubi tamen disputando potiis, quam afferendo , locutum suisse, ait D. Th. m. I 6. de Mais a. a. citato. Re vocanda lant hue qua s. praeedente re eitavimus ex Concilio Bracarens, de rS. Leone , de quae supra, R. 7. Dub. .et
289쪽
a VIII. De angelomm Malitia quoad Culpam .
fuisse creatos in gratia, ubi quoque a. liquas Scrip t. auctoritates apparentexeontrarias exposuimus. XI. Solum circa textum I. Ioanu. 3a v. X. Ab initia Drabolus pereas , Obinfervo eum varias habere expositiones. Prima est, quam sit perius ex D. Au gust. ιιι gr. de Civat' Dei e. 13. Leaetulimus; nempe Ab initia sumi , non pro initio conditionis suae , sed ab initio conditionis hominis. Ex quo ζ.nim homo conditus est, semper peccat Diabolus, conando eum decipere. Se cunda est , quam tradit D. Thomas hoe
U . peccare putandus en a sed ab initis peccaιi , νωιa πω suam a peeeato με Nee ι. Tertia tandem est, quam indIcat idem S. Thom. u. 16. de Mala a 4. ad 1. ut ab initio fit idem, quod sati in post initium , vel circa initium creationis inunda peccavit. XII. inania autem mora interces.serit ab Angela conditione ad eius Pr mum peccatum, ostendimus supra, sti . Dub. I. s. R. nec ibi clictat, sunt Inu stiliter repetenda. usod hie negotium facessit, est: ad , sicut in primo suae creationis innama Angelus non peein cavit ita nec peccare potuelli . Pro quo.
an Angelus Peecare potuerit in Primosiis Conditionis Instanti δε. I.
I. a D hoe dubium exeitat nos D.
tramque Seholam fecit hoe dubium, in quo tractando multas paginas mplent liqui; nos sobrietata conteura Canindidatum plura desiderantem ab illas
II. Dico ergo. Angelus in primo
suae conditionis inflanti Peccare nonis potuit, hoc est, prima Operatio , quam Angelus statim ac conditu eli euri , nouPotuit esse inordinata, & defeetuos . Probatur ratione, qua utatur D. In mas hac , sub hac forma . uuamvra rea Milua is prima anaanιi, quo esse mci. p . t Amuι ancipere possit verara , tame ειia operatio, qua βαωι meipis eae minaret . ea et M agente a qua habet esto Iergo si Angelus in primo at stanti h heret operationem. defectuosam, Ila Operatιο inellet ea ab agente , a quo habet esse: sed agens a quo Rngelus habet esse, est Deus; ergo operatio in L piens eum esse Angeli ine dei a Deo, di sie si esset defeetuosa, ille deferius ianesset ei a Deo et cumque a Deo nequeat esse defectus, nullius enim defectus cauissa esse potest , illa prima operatio dein feci uosa esse nequit virini cedens, in quo tota est diffiscnitas, probatur a D. Thoua. Ium Remplo motus gravium , & levium ἰ qui
cum incipiat fimul eum esse allo Ium squoties extra loeum sibi tonnaturalem generantur, dicitur Inesse eis 1 gene rame . Tum exemplo rabiae, quae , si nam scatur curva , & flatim ineipiat claudia care . claudicatio tribuatur debilitati se in in s in generantea de etiam motus cordis in animalibus, idcirco eis age nerante ineu , qu a in capit eum esse acuti allum . Ratio autem est i quia res
cum primo ancipit esse, nullam potest inclinationem, aut dispositionem habe. Te ad operandum , ms eam , quam ab Auctore suae naturae 4nditam accepit e ex quo sequit ut, quod talis operati etiamsi a libero arbitrio libere opera te procedat, debeat esse conformis pr nisciplis ill)s, quae dantur ab Auctore navitume g de hque 3n ipsum. xit speetalem motorem In re operantem referri, nedum quoad entitatem tantum , sed quo ad omnem modum, & tondi lonem squam habet. Illa enim operatio cum esse rei ineipiens, est quasi eo rollarium,& complementum actionis prodii tentis Egin tugsse, &- qua consti tutur potens,
290쪽
& expedita ad alias operationes Rhino quis in primum motum voItitataria v. de laetendas; scut motus eordis inciri ιun as proriaν - -stinati alietitus extepiens eum esse animalis , constituit antis ruri3 moventi3 aque speetali modomat in actu primo potens se movero applicantis. per alios motus. V. Roborantur dicta. Ad liber volen- III. His praeo eupatur responsio Ada dum necessariis requiritur dictamen pra. versariorum eommuniter respodentio Oiee proponens objectum , de praeee. um , prinei pium hoe D. Thomae nonia dens actum voluntatis, eamque regulans evalere in operatione vitali, Ee Iibera . sed Angelus nequit 1 seipso moueri ad qualis fuit prima operatio Angeli, ut, larmandum tale dictamen practi curriapoth meritoria. prRcedens primum actum voluntatis rIV. Nam contra sie. Actio vitalis, ergo debet ad illud formandum specia.& libera etiamsi eliei debeat a prinei. liter moveri a Deo. Minor probatur . tio intrinseco vivente, de libero, deis Nam Angelus non posset a se moueri et tamen si e reata sit λ prooedere a ad formandum illud dictamen practi. prinei pio extrinseco moven re generali. Cum , nisi per actum voluntatis et sed ter; & si est prima, debet esse abeo. ad dioamen praeeedens primum actumdem ut movente specialiter; ergo omis voluntatis, non potest moveri per a. nis operatio AngeIa, etsi vitalis , Ee liis cium Priecedentem voluntatis; alias a. hera , debet procedere a Deo, ut m ou per illud dictamen regulatus, esse ero re generali; de si est prima, ut mois primus voluntatis actus, de non esse ea ore particulari, de spe ei ali. Anteeeis primus , dc procederetur in infinitum dens pro prima parte eontinet doctrio ergo Sc. Unde D. Thomas, hae t. P
nam Thom istarum iam statutam , ne mis q. 8 . a. 4. ad 3. Non opor . t tinquit ape voluntatem treatam etiam ad actus procedere infinitum. Sed flatων in inia suos liberos indigere moveri a Deo . 3 uectu sicut in primo . Omnem enim Pro secunda vero probatur. Nam vo- νοιμηνον,δ motum , nerisse est. νυὼd pra-luntas ad actum primo primum nequit preoensio ἰ sed non omnem appνα seipsam a seipsa movere ,& applieare; --μηem praeidix motus vo tintaria talia x idem secundum idem, fit respeia se/ pris Urum conmiandi , sin re tu ea iactus eiusdem esset movens. 8e motum. i est μιiquod inteue Histim prino piti in
Qua ratione D. Th. r. h. q. t p. a. h. ad vi iu/ w3ellectis nostro, quod in D ων.
r. Homo inquit en Domin xs 'oνtim a EA quibus sic discurro . Non potuisseectiarem . Θ vntendi. ω non votendi proptεν Angeius ιn primo instanti habere actum datiberation m pationis , qua poten pectἐ deicctu sum in voluntate, qu:n in ea ad unam partem, BaI aliam e sed qxod P sessisset pro priori naturae dictamen GII νε . vel ... det beret, etsi h U. oest: uosum proponens illi bomim , ut moda etiam fit domMων. oportet, tiὸd appetetendum absque debita eons dera. Me sit peν do iberationem 1νaeedentem ; One, in hoc enim solum potuit esse ω eam Me non praeedat an insin tum, Angeit peccatum: sed si ad primum di oportet, quὸd finali eν deveniatuν ad Me, ct men formandum fuisset Ange Ius, non Mod liberum arbitrium hominνι movea. a sua Voluntate, sed uniee 1 Deo 'mo νων ab aliquo retor ονε pν ne pio, qωod non potui Tet proponere obiectu tria ea supra mentem haemanam , fAIDet ὰ cum tali desectu . quin talis defectus reis Deo. . . . unde πιθών iam nis etiam fan funderetur in Deum, & consequente eaon ita habet domin iam fui af ων , eriam desectus ex eo in volun rate seeua
alis, ad heae movενἐ ἡ Disse. mi ex tus; cum defectus voluntat s supponat profestis eadem r. a. q. o. a. 4. loqueis destrium inteflectus proponentis practi-ns de primo actu voluntatis, dolet, ce, ut appetibile id, quod vel non eat rod cum voluntas non se moveat, ni ppetibile, vel non eo modo appete mediante eonsilio , 8e ex aliqua vo- cum est; ergo fleta Mitto alias ratio. Iuntate: praelapposta , ne sit procedenis nesa quae, videri poterunt apud Nodum iu infinitum t Neesa es ponareis e strares, & a 4 μ . - -