Johannis BuxtorfI fil. ... Exercitationes ad historiam, 1. Arcæ foederis. 2. Ignis sacri et coelestis. 3. Urim et Thummim. 4. Mannæ. 5. Petræ in deserto. 6. Serpentis ænei. Quibus sacra hæc Vet. Testamenti mysteria ... Cum indicibus, capitum & quæsti

발행: 1659년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

271쪽

Ignem hunc coelestem, posteaquam prima vice in Miare deci-ρ' di in eo continuo mansisse toto tempore Templi primi, nolumus communi sententim hucusque repugnare. Quod vero Igne materiali quotidie a Sacerdotibus accenso conservatus fuerit, id apud Hebraeos non reperio, & ob rationes supra ait ias nondum mihi persuadere possum. Ut miraculose primo decidit, ita miraculose quoque procul dubio postmodum conservatus fuit,&luas operationes peregit, sine vel Ignis materialis,vel Sacerdotum opera. Neque Loca Scripturae supra adducta aliud evincunt.. Levit. I. T. non jubentur filii Aharonis disponere ligna puer . Ignem Sacrum seu coelestem, sed super Ignem, qui antea ab ipsis, accensus erat, & continub ardere 3 nec unquam extingui d

bebat. Mane scit. Uni perpetuo statim apponebant ligna, ut conservaretur; post illa jubentur alia superimponere,& super haec imponere partes sacrificiorum comburendorum. Hinc ad si itum locum scribunt Talmudici ; Licet in altari esset Ignis coelestiti

jul entur ra ' etiam Uponere Ignem vulgarem, materialem. Neque

videntur holocautomata imposuisse Iim calesti, sed Igni materiali, & tamen, quamprimum admota suerunt,ab Igne coelesti

miraculoso modo in ea erumpente, consumpta esse. Levit. 6. V v. 2. I 2. I s. loquuntur de Igno illo altaris,quem tSacerdotes ex praecepto Divino jubebantur accendere in altario in eo perpetuo severe Sc conservaret, non de eo quod Deus. miraculose facturus erat. Hinc referunt Hebraei ista verba , Et

ignis super altari erit, non exstinguetur; inter cis. praeceptae Israelitis data. R. Bechaj quidem scribit, commendari & praedici hic Miraculum, quod circa Ignem sacrum e coelo delapsum sit, futurum,quod sc.eum neq; Pluviarum, neq; ventorum ultor tivis & vehementia sit extinctura, de quibus insta dicetur,cap. seq. Sed puto illum hoc dixisse HIUzzA TU. y delevi & no-babili argumento, ad probationem illorum miraculorum. Nam si Dei omnipotentia, per quam solam miracula sunt, hici fuit operosa, quid opus fuit Sacerdotibus hoc praeceptum dare, ne eXtinguant ilium Ignem, vel extingui sinant' An illi. potuissent Dei omnipotentiae resisture, 8c miraculum hoc in-:

272쪽

terciperet Neque ullum ex reliquis Interpretibus vidi,qui hue ista verba reserat 'Caeterum existimant quidam praeceptum, de perpetuo Igne isto a Sacerdotibus accendendo Sc conservando,demum incepisse & impletum esse, post primum Sacrificium Aharonis; ita ut tum partes Sacrificii, igni comburendae, nullo materiali igni praesente, a solo Igne Divino absumptae fuerint. Hujus sententiae suit Chashunt, Levit. 2. Praecepta illis data suerunt de illis rebus, quas ipsi facere poterant & debebant. Ignem divinum, praeternaturalem &mere miraculosum, s Vere, vel conservare, nec in ipsorum erat potestate, nec ipsorum videbatur ossicii Ille enim ideb ibi miraculose aderat,& agebat, ut Israelitae per eum ceu signum & Sacramentum . certi essent de favore, gratia dc benevolentia Dei, quod Sacrificia ipsorum ei sint grata, quamdiu hic Ignis adesset & ageret. Quod si opera humana hic intervenisset, non parum huic certitudini decessurum fuisse videtur. Sed haec acriori judicio, Sc sagaciori ingenis praeditis, ulterius. investiganda & dijudicanda relinquimus, nec cuiquam praescriptum aut praejudicatum. Volumus. Porro, quod de Forma seu Specie Leonu O Canis addunt Hebraei, id quoque nullo claro nititur Scripturae testimonio, sed Traditione aliqua, i vel certe parabolicum & aenigmaticum est,ad aliud quid sub his figuris significandum. Conjiciunt quidam, Altare hac de cama a Prophetis Vo-

Unde Paraphrastes Chaldaeus in utroque loco transtulit eam vocem'r-ΠMn Altare Dei. Et R. David Ninachi scribit ad Iocum Ezechielis, Rabbim nostri, Altare vocastum fuisse κ' in , quia unis er e caelo descendens in illa recubarit inso Leonti. Idem scribit R. Salomon ad locum Es ar. Sed utut concedamus, Altare sic dictum esse, nondum tamen sequitur, hanc ob causam id factum. Abarbenet scribit ad locum Esajae 8, Prophet Israelitas vocat ΘΜ Ν , quod est nomen Altaris, uti O ab E achicu vocatur ; m, 'nae 'ANHA y na' Ua3 aspra n et a z m mma quia serus lem,quam

273쪽

Iini, quamdiu in Sanctitate sua perstiti fuit sicut altare Dei, ct in Drtiens, resectu roboris O potentia sua, dum adbast Deo suo. Aben ra scribit, Hierosolymam sic vocari juxta nonnullos, 'myai m n ἰοῦς quὸd Ddus ejus fuerit Leo, seu, quia sub gigna Leonis sitis fuerit. Sed id rejicit. Alii Templum sic vocari putant, quὸd ab anteriori parte Iarius, a posteriori, angustius fuerit, instar Leonis

recubantis.

Recte videntur in Gemara sensisse, dictum illud esse comparative, respectu Templi primi,&secundi. Comparationem autem illam ego sic intelligerem; quod voluerint significare, Holocausta in templo primo strui altaris imposita,vi & virtute Ignis coelestis illapsi,subitis Sc penitus, quasi haedus a Leone vigilanti, sorti & robusto, devorata & absumpta suisse: in Templo autem secundo , eidem strui, a Sacerdotibus ac censae, imposita,lente & sensim,veluti a Cane pigro de somnolento, dilaniata &consumpta; quia Ignis coelestis tum de coelo non descendit; vel saltem, quod in secundi Templi dedicatione non descendisset, atque ita Ignis quoque Sacerdotum . non eam vim, vigorem & Virtutem habueri quam in Templo primoia Paulus Fagius. in Annotata. ad Paraphrasin Chaldaicam Onheli ad Genes 4 v. s. scribit; Referunt quidam ex Hebraeorum traditionibus, in illa Igne, sacrificia absumente, Leonisfaciem con stectam fuisse. Quod si verum est, quis dubitat,ea re adumbrarum fuisse Leonem illam de tribu Dda, qui eu Jesus Christus, Dominus ct Salpator noster, cfus omnia sacrificia Vpus fuerunt, in quosolo omnia sacrificia nostra Deo placent σgrata sunt φ qui et psum, veram ct unaam hostiam pro peccatis nostris, in ara crucis obtulit. D. Hieron. Erech. 43. exponit Ieo vel fortis Dei; &addit; quod nomen proprie refertur ad altare, in quo vel Illuminatio Dei est quia nonnulli exposuerunt Lux Dei, quasi ΜΥ vesIeo ct fortitudo ejus, dicente Jacobo ad Judam; Catule leonis Jehu-dah, ad praedam fili mi ascendisti, requiescens accubuisti ut leo, α quasi leaena, quis suscitabit eum Genes 4 Amandus Polanus: Sic nominatum fuit Altare, quias V in ne pictimarum madebatio holocausta oblata consumebat uni perpimo,

274쪽

HISTORIA

fout immunis leo praedam discerpens sanguine ressergitur, O pracri

CAΡ UT III. III. Utrum hic Ignis etiam fuerit in Templo secundo 2 stem, De Miri. culis quibusdam circa hunc Ignem, ab Hebraeis observatis.

D Atio dubitandi est, quia in dedicatione IIIIus Templῖ, - quam Estas cap. g. describit, nihil de ejus novo descensu Iegitur, sicut antea factum fuit in Tabernaculo Mosaico,&Templo Salomonico. Nihil etiam de eo alibi in libris Can nicis scriptum reperitur.

Hebraei Veteres ambigue hac de re sentire videntur. Quod non fuerit, ei favet celebris illa Traditio, qua inter quinque res,quae desuerunt in Templo secundo, etiam Ignem Sacrum reserunt. Quod item scribunt, Ignem qui in templo Salomonico fuit, a Manasse suisse sublatum, vel saltem ejus tempore; absconditum nimirum, una cum Arca, & aliis multis rebus sacris. Quod etiam in ea fuerit, pro eo facit, quod R. Chan in ah Antistes Sacerdotum, qui eo tempore vixit, testatur, se eum vidisse in Templo secundo in altari jacentem instar canis; tc. Rabbini ibidem non absolute negent, illum prorsus non fuisse in domo secunda, sed ajunt; Si fuit, tamen non multum profuit, vel, non diu mansit de conservatus suit, sicut supra vidimus. Huic sententiae etiam videtur favere alia Traditio Tal-mudica, quae legitur in Massech. Jὁma cap. 4. ab initio his vel bis: r Μν , a n i Vran nynae na: oepara Dan

275쪽

Vp, a. 'xy 'u taon pn, n xy z 'a 'rim an n seri tam im n dyA I ann n'nyo trand' xv moira abia da n fa m yu, D'xy NT; M lueaza h. e. Tradiderunt Rabbini nostri; Quadraginta annis iritibus Sacerdotios unctus est Simeonj pus,sors semper ascendebat in dextera ; inde O ulterius modo in dextera modὸ infiniina; lingua ite1 L, b. e. parricula coccinea semper albicabat, ab eo O ulterius, quandos albicabat, quandoq, non , lucerna occide rati eniter ardebat , ab eo O ulterius, quando, ardebat, quandoq. ex tinguebatur; unis struis in altari) semper eodem in vigore erat, vel necesse habebant Sacerdotes liva .iastruem adferre, exceptu duobus f mentis, qua i is adferenda erant, ut implerentpraeceptam Lignorum

Levit. s. ia.) ιη e ct ulterius quandos in rigore erat, quandossi nori sacerdotes tamen semper tota die apponebant ligna ctc. In hac Train ditionae videtur pties poni, in TempIo secundo Ignem Struis in Altari per4o. annos,vi δί virtute Ignis coelestis, fuisse conservatum in pristino vigore , postea paulatim & sensim desecisse.' Nam SimeonJustus hic suit ultimus ex viris Syn gogae magnae, &vixit circa initia Templi secundi.

Praeter haec adseruntur etiam pro hac sententia, testim

nia ex libris Machabaeorum, & Josepho ben Gorion.

Libro a. Machab. cap. l. v. I 8.&seqq. Celebraturi igitur,die messis Chasleb quinta O vicesima , Puri cationem Templi,significat dum id votisjudicavimus, ut ros quoq. agatis quassolennem diem Sc nopegiae, O ignis, quo Nehemias, templo altaris adiscato,sacrificium obtulit: v. I'. Nam quum Patres nostri ducerentur in Persiam, qui tum pii Sacerdotes erant, acceptam Ignis ab altari partem, in caverna putei locumsiccum habente clam absconderunt, tutog ita reposuerunt, ut i cus ille omnibus ignotus esset: v. 2 o. Et sis autem multis annis, ubi Deo visium est, dimissus a Rege Persa Nehemias, nepotes Sacerdotum illorum, qui ignem Ediderant, misit ad eum requirendum, qui, ut nobis retulerunt, quum nignem,sed aquam crassam invenissent, V. 2I. yussit, ut haurirent eam, O errant: deinde iis, qua ad sacrificia pertinebaη , ara impositis, jussit Nehemias facerdotes aqua, tam ligna qκam γέ risdem erant imposita,perfundera, v. ra. Quod ubi factum est, at', in

276쪽

2 8 HISTORIA

ingens exarsit, adeo ut omites caperet ejus admiratio, v. 23. Interea dum sacrificium consumebatur, tam Sacerdotes quam omnes alit precationem

faciebant &c. v. I 3. Quum, consumpto sacriscio, reliqua superest aqua, Nehemias lapides majores eo perfundi jusit: V. 32. quod ubi factum esset, exarsit flamma, qua lumine ab altarι refulgente consumpta est, P. 33. Ut autem palam facta res est, Regiq, Persarum relata, in loco, quo abductι in exilium Sacerdotes ignem abdidissent, aquam essetn-τentam, qua etiam Nehemias cum uissacrificia consecrasset, P. 34. Rem approbans Rex, Iocum circumseptum scrosanctum reddidit &c. Et cap. 2. V. I. Est autem proditum monumentis literarum, premiam Prubetam jussisse, ut, qui ibant exulatum, Ignem acciperent, ut declaratum e I, scut etiam iisdem in exilium abeuntibus idem Propheta

mandavit.

Geminum his est quod in Josepho Gorionide legitur

Historiar. Judaicar. libro i. cap.ris. Sc l . ex editione Sebast.

Muristeri; nisi quod inventio Ignis illic Nehemiae, hic Esrae

adscribatur, Tunc ascenderunt omne eniores captivιratu cum Esrascriba, c Nehemiastio Hachaliae, ct Mardochaeo, psua O Zerubabel stio Schealtiel, cum his is aliis principibus suis venerant Hierosolymam,

O construxerunt templum Domini in ea mensura, qua eis eruprascria 'tum a Rege. Erexerunt quos altare ordine debito , ct composiverunt ligna in altari, imponentes eu carnes, XXo m Pn irra sed Ignem sacrum non invenerunt. Oraverunt ergo Esra scriba, Nehemia situs Hachada, Mardocheus, O Bbsua, ais reliqui principes captivitatis, ad Dominum, dicentes ', Domine omnium faculorum, tu dedisti in corde Regis Persarum, ut ad caret domum tuam,ct dimitteret pauperesse vos tuos, alfi Sacerdotes tuos, qui sacrificarent sacriscia tua, o osse rent holocausta tua, sicutfecerunt pii Patres nostri coram te: ct ecce nos venientes ad locum, ereximia altare ejus juxta disso itionem ejus,o mactavimus μιν cia, composeu inuss ligna pro holocauso, o non licet nobis adducere ignem alienum coram te, nec habemus Ignem sanctum, quandoquidem illam asscondit Bremtas Prophetaservus tuus, is reliqui praecipui Sacerdotes, qui irerunt in captiritatem tempore Nebucadne-αars. Et nunc quid agendum ὀ Deus caelorum ' Tu da nobis consitumo auxilium, quia regnum ess in manu tua, ut illud erigas ctforti ena jure12 serpos tuos. Factum ess autem,cum hujusmodi orarent verbiunta esset

277쪽

IGNIS SACRI CAP. III. 269

ut adesset Senex quidam ex Sacerdotibus, qui adhuc recordabatur loci illius, ubi Jeremias Propheta absconderat Ignem sacrum. EgressusI- s ex iisse extra castra,secuti sunt eum cuncti senes, ct ecce sub muro erat Puteus quidam, quem tegebat lapis grandis, ct hic erat litura calcis obductus. Tollentes vero lituram, O amorentes lapidem ab ostioputei, via derunt Aquam pinguem ct crassam instar mellis, reversi indicarerunt id Esdrae. Et veniens Estra ad puteum, ait ad Sacerdotes; defendite vos io pugillu excipite aquam, nemo ahenus illuc descendar ,sed soli Sacerdotes, quisunt de semine Abaron Sacerdotis, descendant. Descenderunt ergo Sacerdotes,o rutemur pugistis suis aquam, venientesi ad templum, sparserunt aquam super ligna altaris. Cumi Ufecissent, siubit. exarsit ignis terribilis o magniscus, ct erupit flamma deporamgyros, O, vehementer inrale sens, ut etiam cogerentur indefugere, se non possent sare Iuxta ignem. Nam absumebat Ignis, ct comburebat holocaustumor ligna, ctpraeterea circumdans totam domum,expiabar vasa ct templum. Posteasubtractus e templo, remansit tantum more consuetosuper altare. Ab eo die, O deinceps, apponebantur ei ligna, ct perseveravit Ignis ille ins ad captipitatem secundam. Haec illic.

His testimoniis etiam Judaei nonnulli probant, Ignem aliquatenus, & aliquo saltem tempore, sub Templo secundosuiste. Sic Abarbenel Josephi hujus testimonium adducit Hag.

. cap. i. & ita studet illud conciliare cum eo, quod Talmudici tradunt de ejus desectu: Vr m ra nt ι'N Hoc ino,inquit, non deseruit verba Sapientum nostrarum. riam do rimae nundvnari ta

' Altarι Templi primi, qui absconditus fuerat, debebat etiam in Domos cundo Ignis defendere de caelo vidente toto populo,in altaris dedicatione. Quam ris enim in Templo quod exstruxit Salomofuerit Ignis super altar

278쪽

holocausti quod fecerat Moses , tamen defendit Ignis de caelo in dedicatione altaris istius, fecit Salomo, quia hac estsumma Altaris san-mtiti reisincI catis. Parites itas debuisset defendere Ignis in domo.. secunda in dedicatione Altaris, quod illicfecerunt: cum vero non desenderit istuc ignis de caelo, vera sunt verba Sapientum nostrorum, quando dicunt, Ignem istic defui secunis videlicet defendens e coelo in oculato. tius populi. In ejus ita1 locum sub ituerunt istum ignem absionditum, quem invenerunt,fecundum verba Psepti. Hactenus ille , agnoscens

in dedicatione secundi Templi Ignem sacrum de novo non descendisse, ac proinde perinde noc sutile, ac si nullus fuisset. Quod de Igne prioris templi abscondito,&rursus invento,addit, sola J osephi Hebraici authoritate nititur. Sic R. Asarias in Meor Enhun cap. si . sub finem,utrumque 'hoc testimonium adducit, ad probandum, Ignem sacrum intemplo secundo, saltem aliquo tempore fui sie. Sic in libro Juchasin sol. 24. col. r. scribitur: Titiosi in

Siphra dicatur,quod unis,qui destendit tempore uosts,manserιt in altari aeneo,donec iterum defendisset tempore Salomonis: ct tunc Mosaicum frause ablatum 1, Salomonicum vero desiisse tempore Manassis, IXza l πv xv nbuun rata 'MM DN amet u la Wr 'a um . adhuc tamen de eo aliquid reliquum mansit. Nam Joseph ben Gonos restatur, premiam illum absendisse, cp I iros magoga magna eam inpem lse. Quod ad Authoritatem librotum Machabaicorum, Scyoseph Gorionidu attinet, historiae illae suspectae sunt multis, Sc fabulae Potius, quam veris narratioibus,similes videntur. Nam quanta sit vel Authori libror. Machabaicorum, et Josepho Gorionis filio, fides habenda,jam dudum viri doctis-stini abunde & solide docuerunt, neque illud hieest initituri nostri. De illa, praeter alios, Joh. Rainoldus in eximio de Libris Apocryphis opere; de hoc, Joseph. Scaliger in Elencho Trina resti cap. 4. ubi docet, cum fuisse natione Gallum, recentem ac nuperum, Planum seu impostorem, imperitum dcc. α Drusius de tribus Sectis Judaeorum i ib. i. cap. 8. Constantinus I Empereur in Codice Middoth, in Praefat. Isaacus Causa nus in Exercitat. contra Baronium XIII. Num. a. s. dc X VI. Num. II dc alii. ' - . ' Quod .

279쪽

Quod ad historiae illius recitationem attinet, varia sunt quae fidem illi adimunt, si quis accuratius omnes illius circumstantias expendere voluerit. Neque etiam in illis uterque auia thor consentit. Unde alterutrum alicubi aberrasse est necesse. Piget illa vel recensere,vel refutare, quae sua sponte se produnt. Hoc tantum dico, r. Si verum esset, quod vel Nehemias, vel taras cum suis collegis hunc Ignem invenissent, in Templum retulis lent, & in Altare iterum reposuissent, quare Esdras, qui Templi secundi dedicationem descripsit, nullam prorsus hujus rei mentionem fecisset, vel in suo libro, vel in ii bris Chronicorum, quorum ille Author habetur' a. Quare etiam apud Fl. Josephum, qui alia omnia, adJudaeorum res spectantia,&inprimis ea, quae Estas &Nehemias ad Templi& cultus Divini instaurationem contulerunt, Antiquit. Judaicar. lib. II. accurate persccutus est, alto haec omnia praeterit silentior Argumentum aliud petunt nonnulli, ex eo quod Leviticito. legitur de filiis Maronis,mdab& Abihu, V. I. 2. Acceperunt autem siti Abaronis, Nadab ct Abihu quiss acerramsuam nempe Octavo die impletionum, quo Aharon a Mose ad sacerdotium inauguratus, & Altare holocausti primis ejus oblationibus consecratum seu dedicatum fuit) ct posuerunt in eis ignem, cuiμ- perposserunt seu mentum, obtulerunis coram Domino ': N ae d N ac re, Ignem aljenum, quod ve quem nonpracepit eis: Tunc egressus en unis a facie Domini, O consumpsi eos, mortuis sunt

coram Domino.

Ηἰc, ajunt, filios Aharonis graviter punirit Deus, quod Ignem aljenum, Le. non illam sacrum o caelestem, ad adolendum intulerint O adhibuerint, ad adolendum. Ergo non licιtum fuit alio adolfre, quam isto, Oper consequens necessariusfuit in Templo secundo. Respondetur autem, committi hic petitionem principit. Hoc enim clariorem adhuc probationem requirit, filios Aharonis ideo punitos suisse, qutid non sumpserint Ignem coele stem de altari, & eo adoleverint. Hoc quidem concedi pO

test, illos ideo punitos esse,qubd non sumpserint Ignem de Ab

280쪽

Σs2 HISTORIA

tari holocausti,in quod ante Ignis de caelo miraculose descen derat; an autem vel debuerint vel potuerint de eodem Igne coelesti ipso sumere, hoc adhuc est incertum nisi quis late sumat Ignem Gaelestem pro Igni Altaris holocausti, seu ma pn:κ uni ruis, ad quem de coelo delapsus est Isnis miraculosus, &ita totam struem seu illustravit, seu sanctificavit. Ad Hebraeos quod attinet, illi de peccato hoc filiorum Aharonis varie sentiunt : Unus Aben Esra huc videtur inclinare. Operae pretium itaque erit, praecipuorum ea de re Authorum sententias

videtur respicere ad id quod capi .a dicitur, as u XX Et egressus est unis a Domino: ct hoc intelligitur per Ignem adreum. iuuod autem dicitur, Cn)κ mc N, IUX , ejus sensus quod hoc da laex proprio motu O judicio fecerint, non praecepto Mostis,adolendosu tum,ct quidem etiam igni abeno. R. Levi ben Gerson: Et acceperunt si ii Aharonis, Nadab '& Abihu , quisque thuribulum suum, & posuerunt in eis ignem ; 'ud si pri cuia amn rara , zΝ , n inempe adferenda Ignem ad altare aureum, in quo aromata ad sustum . . faciendum adolenda erant. Non explicat autem,livde hunc Ignem acceperint ό postea tamen exponitur, quod non acceperint eum m ptandi DP n a daed tu, loco couvenienti, unde ecbebant se cundum praeceptum Dei: Ideo hunc Ignem vocat l TX Ignem aljenum, extraneum; quando dicitur ; Et obtulerunt coram Domino Ignem aljenum, quod non praeceperat eis. Videtur, illas

non accepisse Ignem de Altari holocausti sicut moris erat,ac proinde hacis causa dici, π t Aljenum ; vel, non accepisse de Igne ruis altius'. holocausti,destinato ad hoc, ut inde deferretur ad aliare aureum sumtus ) ad adolendum,sed de Igne Struis Magna super qua adolebant jugia seu quotidiana,reliqua 1 oblationes', vel denique, de Igne Struo, qua illic erat ad conservationem unu continui de his vide sup. R. Mose bar Nachman: Posuerunt sustum super Ignem, ficu

scriptura ait , Ponebant sumtum in nares tuas,Deuter. 33. V. IC. 2 .nes nisi ad hoc attenderunt 2 apposuerunt cor suum, unde non fuit unitum

SEARCH

MENU NAVIGATION