Johannis BuxtorfI fil. ... Exercitationes ad historiam, 1. Arcæ foederis. 2. Ignis sacri et coelestis. 3. Urim et Thummim. 4. Mannæ. 5. Petræ in deserto. 6. Serpentis ænei. Quibus sacra hæc Vet. Testamenti mysteria ... Cum indicibus, capitum & quæsti

발행: 1659년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

321쪽

Herat Aharon judicia filiorum Israel super pectus sauin ; ostendens videlicet in illa Demonstratione ct Veritate, quid de istu judicar rit Dominus. Quanquam possit intelligi, Demonstrationem O Verita rem literis impositam super λήνιον. His postremis verbis videtur innuere Verba quaedam scripta seu sculpta νω λοί, imposita, ' . qualia sunt Nomina Divina quae dicunt Hebraei. Unde colligo, fieri posse ut de hac sententia aliquid ipsi innotuerit. 'D. Chrysostomus Orat. 4 contra Iudaeos : Πάλιν οἱ τοῦ

Φα μωμὼ δρομιώνι fi Rursin e lapidibus qui erant in pectoresummi Sacerdo. iis,quod vocabant Declarationem,relucebat fulgor quidam futura signia scans.Ille videtur sensisserapides ipsos pectoralis esse Declara tionem seu Δημον, quam LXX.Vocant. Et in eadem oratione, ubi de Aharone agit vestibus Sacris a Mose induto ; E-θηκιτὶ

λι ιν ' h. e. Imposuit ei humerale, pracinxit illam ac subia strinxit cingulo humeralis imposuit Rationale, imposuit Decla. rationem ct Heritatem. Hic omninbputarim illum Declarationemo Veritatem vocare ipsos Lapides pectoralis ab effecto, cujus

antea mentionem iacit. .

Recentiorum Interpretum non pauci secundam sententiam amplectuntur, qvbae nihil aliud intelligatur per V rim dc Thummim, quam Lapides XII. pectoralis. Quam sententiam cleganter,& iisdem fere rationibus,quibus Rabbi Aserias, tuetur Joh. Brentius Comment. in Exodum, cujus verba adducit Paulus rigius, Comment. in Paraphrasin Chaldaicam Exod. 28. authore quidem non expresso, sed hoc elogio notato ; Est praeterea alius quidam hac nostra tempestate author non malus, qui in hunc locum ita scribit &c. Franc. Vatabitis item in suis Notis. Alii tanquam rem incertam,& in Scriptura non diseria explicatam,in medio relinquunt: vel in hoc acquiescunt,quod

fuerit aliquid, quod Moses immediate a Deo, ut Tabulas Legis, acceperit, & pectorali inc iderit. Et certe dissicile est definire quod Scriptura,procul dubio non sine certo consilio, retra . . cuit. Suffciat scire, fuisse quaedam Symbola extraordinaria,

322쪽

per quae Deus Sacerdoti summo, singulari&praesentissima Spiritus S. revelatione, Voluntatem suam de rebus rite quae.

tis patefaciebat.

CAPUT III. Quo modo Interrogatio per Urim Thummi ae fuerit Z

Irca modum & rationem ea consulendi, quatuor veniunt consideranda; I. Qualitas Consulentis, 2. Qualitas Interrois gari. 3. Qualitas Interrogationis, q. Modus interrogandi.

I. Qualitas Confidentis. De hoc tradunt, requiri ut sit vel Rex, vel Pater domu adicii, h. e. Praeses consistorii vel ordianis Senatorii, aut Persona alia publica in eminenti dignitate constituta, dc Populo necessaria, ne authoritas Divini oraculi evilesceret, de in abusum traheretur. In Talnaud Joma cap. I. in Mischna: Tro RIX I INMt'Ao I rix an 'PH l'I nT 2A J Non consulebantur Urim o Thumiamini, nise pro Rege, vel Patre domus judicii, vel alio quo Ecclesta opus habet. Rabbi Aniu in Gemara sol. 73. col. 2. illud elicuit ex Num. 27. 2I. ubi legitur; qui Josua) coram Elea ure Sacerdote sabit, or interrogabιt eum de judicio Urim coram Domino, ad verbum ejus egredientur, O ad verbum ejus ingredientur, 'aa di oriam ueta Ipse, ct omnes filii Israel cum eo, ct totus coetus ; t rivse, inquit, Illo V it hic est Rexe, Et totus prael cum eo; hic est Unctus ad Bellum, quem totus Israel in bellum sequuntur; Et totus coetus ; r' MI Hoc est totum Synodrium. II. uualitvi Interrogati. Non quivis homo idoneus erat ad interrogandum, non etiam quivis Sacerdos poterat vesti mentum hoc induere, & interrogare, sed solus Iria trian Sace dos siummus, vis N' et' pn nr super quo Spiritus Sanctus h bitabat, seu, Spiritus Sancti extraordinario dono instructus,l

gitimeque ad suum ossicium vocatua dc inauguratur. Etenim, hoc

323쪽

hoc in easu scribunt, Sacerdotem,srustra considentem Urim &Τhummim, ceu indignum & illegitimum, fuisse ab ossicio

rem Ozum.

totum hoc inserviebat ad excitandam Prophetiam ; idcirco non consile bantur Urim O nummim, nisi per Sacerdotem ,Aper quo Spiritus Ahabitat. In Talmud Joma in fine cap. . 'QU UM ira Fan rκ vis pri Per nullam Sacerdotem co Diunt ea, qui non loquitur per Spiritum Sanctum, O Aper quoprasen

ria DινIIIa non baiul.rt. Nam ecce deri adob legimus quod interrogare

rit, ct resonsim acceperit, de Abuathare,quod non acceperit; sicut dieitur; Et ascendit Abijathar, donec finiret universus populus transire de civitate &c. a. Sam. Is 24. Ad hunc locum legitur in Seder olam cap. iq. Cum fugeret David afacie Abolomi filiis sui, Abdathar fungebatur Sacerdotio, vis dum ascenderet in montem ole ' Tam,ct interrogassuper Urim se nummim, ym ara in 'in p rida O remotus fuit Abbarbar de Sacerdotio Ammo, ectins est in locum

ejus bado i, quia scit. literae non fulgebant,& conjungebantur, vide R. Salom. in Talmud, dc ad hunc locum Commentatores HebraeOS. bd Sacerdotis summi tantum hoc munus fuerit,patet ex supra adductis locis Scripturae, ubi ejus tantum fit mentio 3 tum etiam ex praxi observata; tum insuper ex hac ratione, qudd solus Sacerdos summus Sanctum Sactorum ingredi,&coram Arca ministrare, & cultum Sacrum perager potuerit. Abarbenet in Deuteron. sect.. ta I sol. 6I . col. I. pro

bat id quoque ex eo quod ibi cap. . v. 8..Moses dicit ad Levi: Taen quibus verbis vult comprehendi V tum ad Deum pro tribu Levi, in hunc sensum; π nam 'πI 'on τὰ un si ut quos nummim ct Urim tuaperpetua rita Sancto tuos & subindicari, Dignitatem hanc -- Urim & Thummim non suisse ex donis & immunitatibus Sacerdotii, Vel eX natura Sacerdotum, sed eam datam fuisse tribui Levi matum

324쪽

ipsorum, & primus, quem hoc privilegio ornatum Deus v luit: itaque ad neminem illam pertinere, nisi ad eos qui in os-ficio & sanctitate ipsi succedant: longe enim aliam fuisse horum rationem , quam Sacrificiorum & Oblati6num; quia Urim &Thummim fuit species Prophetiae eximia, ideoque aliquid singulare, non cuivis Sacerdoti permissum S datum.

Neque Urim &Thummim fuisse ex numero octo vestimentorum Summi Sacerdotis, inter quae &Π: seu Pectorale erat; atque inde etiam E Sod. 32. interea non connumerari, neque

de eorum factione quicquam legi, sed aliquid quod superaddendum fuerit a solo Mose, & a nemine alio ; ad indicandum, . non Choschen seu Pectorale virtutem habere futura praediacendi sed Urim &Thummim. Sic est constans Hebraeorum sententia. Itaque non pos sum hic assensum praebere eruditissimo Cuneo lib. I.de Repub.

Hebr. cap. Iq. ubi Vult arguere, ex I. Sam. 32. r. I. Daridem Regem Amiculum surum Ephod sibi applica bse,cteo indutum,consuluisse Deum , an auspicato copias in hostes educturus esset S idque tanta conis fidentia , ut Interpretes, secus hunc locum explicantes, eum perverti escribat, qui hic dormitasse, aut aliud egisse videantur i, ac Ddices appellat,qui vel leviter has literas attigerunt. At ignoscant mihi optimi,& dum viveret amicissimi viri, manes, si hic ab eo dissentire cogar. Hunc sensum . quem ipse spectat, I. verba ipsa non neces lario inserunt, Pan non est, uplica mihi, sed, Antica pro vel propter me,in meigratiam: 2. res ipsa non patitur.

Ossicium hoc erat proprium Summi Sacerdotis, in quod absit ut dicamus, Regem Davi dem turbulenta & praecipiti hujusmodi actione involasse, vel Sacerdotem summum id ei injuusisse. Frustra ille fingit, per Majestatis Resiae eminentiam &plenipotentiam illum facere hoc potuisse: repugnat locus

Num. 27. 2I. unde Hebraei arguunt, ipsum Regem per Sacerdotem summum consulentem Urim o nummim, coram eo stare debuisse, M jemon. in cap. 2. 3. Reclamant Interpretes

Hebraei in universum omnes, & Christiani quoque plerique, qui, quod ibi narratur, a Davide modo consueto& ordinario, per Sacerdotem summum, factum esse volunt. III. -

325쪽

III. Questras Interrotationis. De hac scribit Abarbenel- Exod. 28. & Deuter.33. - ma xy -Π nno T erat: mn in o A tura III by ΘΝ n muri Requiritur, ut interrogatiost consilium, oectet negorium publicum totius populi, non de re particulari O privata alicujus, utι exponitur in Agendis diei septiami Expiationum. Idem sibi voluerunt Talmudici verbis modo allegatis.Nimirum non licuit Sacrum hoc Oraculum consulere de negotio privato, vel levi aliqua de causa, sed de rebus publicis, spectantibus ad totius Reipublicae Sc populi salutem, ut bello ingruente, vel alia calamitate, ut fame, pelle &c: urgente, uti exempla in Sacris literis consignata docent. Hinc Tribuum nomina Pectorali erant inserta, ut scirent, harum duntaxat causa hoc beneficium ipsis indultum esse. R. Levi ben Gerion: uda K Σ Ο me rint: is ba I N A mn ΠΝ rivi di, a vnini ta dii is Quia cogitatio Sacerdotis jummi non occupabatur, nise circa Israelitus in genere, ideo non consulebanturba quoquam H in rebin communibus Opublicis. Addunt etiam, non querendum fuisse de duabus rebus u sed tantum de una: aut, si idoctum fuisset, ad unam tantum questionem resonsum factum esse; nisi tamen extraordinaria causa urgeret. De hoc scribunt in Talmud Babylonico, Joma cap. 7. f. s. t'κδ Π AN 'trinrκ - M v - αν nκata muta ' n nis, nam 'na: n zκ va i M κ,N 'trinvbκ κ' ut aem ira 3 an mκ 'di m myxn 'xm a'tari a I ' II Non interrogant duas res conjunctim, aut si quarunt, non resondetur visi ad uvam, ct quidem primam : Si tu

men necessitas duo requirat, resondetur ad utrams,scut cum Duxid interrogavιt,dιcendo, I. snpersequar turmam samc a. An assequaream 8 Restonit ei Dominus, I. Persequere. 2. A quendo tis queris, O liberando liberabu, I. Sam. O. 8.

326쪽

nes simul: quod si vero id factum fuit, en qui dicat, restonsumfuisse

tantum ad priorem, non ad posteriorem, alius dicit, responsum fuisse ad secundam, non ad primam: alius iterum dicit, negi ad priorem, ne i ad nseriorem resonsum fuisse. Qui dicit, responsum fuisse ad priorem , non ad posteriorem; coirigit id ex eo quod de Davide legitur 1. Sam. 23. IO. II. DiXitque David, Domine Deus Israel &e. An tradent me viri Nehil ali in manum ejus An descendet Saul, quemadmodum audivit servus tuus , Dominoe Deus Israeli indica quaeso servo tuo. Respondit Dominu S. Descendet: David hic non interrogavit ita ut oportebat, h. e. non eo ordine quo debebat) debuisset dicere, An descendet Saul, & si descendat, an tradent me viri Kehilali in manum ejus ideo hoc ordine ei responsum datum fuit, ad id quod natura prius est. Qui dicit, Responsum datum suisse ad quaestionem secundam,

non ad primam; probat id ex eo quod v. I 2. habetur Dixit prae terea David, An tradent viri Kehila me& viros meos in manum Saulist Respondit Deus, Tradent. Qui dicit,nes adpri mam nega adsecundam res onsum fuisse, ex eo quod legitur l. Sam. 3o. 8. Et interrogavit David Dominum, dicendo, Num persequar exercitum istum ' Num apprehendam eum ' Hic David duo interrogavit, O resonsum datum fuit ei triplex: Persequerer comprehendendo comprehendes: & eruendo erues. IV. Modus interrogandi. Hunc ita describit Majemon. in xmpn aesi cap. ult. his verbis: inan 'ta y r iv mcra fςω - Ο mκ, ras voci ,κ tDκn has, vas

327쪽

dotis obrersa, rogat I consulens Ascendam ne aut non ascendani e Non citrarit voce alta, ness, cogitando duntaxat Π vcvre , sed vocesubmisia, adinstar 0us, qui solus orat. Extant etiana in Talmud Joma, , alibi.

mma bo nn m ruri mdX: D a EA ' uili, bo Ha v nn κ, by nra κτ Nequaquam: dicitur, Et interrogabit eum: Quomodo Z Standos. O loquendo labiisseu, O Sacerdos resondebit esadpetitiones ejus. Itas interrogandiu est Voce, scut dicitur , Et inter rogabit eum ; f. non meditando in cord uo,sicut dicitur , Coram Domino ; sed eo modo quo olim Hanna loquuta e t in Precatione sua, de qua dicitur; Et Hanna loquebatur in corde suo, I.Sam. I. . II. Loeterum cum Mosi denuntiatio Mortis a Deo facta esset, Numer. 23. V. I . I 4. Moses de populi salute sollicitus, petiit a Deo Successsorem, qui illum ducat 5c regat, V. I s. I s. II. Deus nominat illi Psuam filium Nun, &c. v. i8.19. 2o. & porrb inter alia de ejus Inauguratione V. 2I. dicit, Et coram Eleaαare Sacem dote subit, ct interrogabit eum de judicio Urim coram DOMINO: ad verbum lus egredientur, Irae , ct omnes Diu Is et cum eo, O tota ia

congregatio.

Hic movet Abarbenet hanc Quaestionem Quomodo Deus hἱc dicat, sesuam debere coram Eliasare stare,cteum interrogare per Urim ct nummim; cism tamen in tota ejus Historia nussiam legamus, vel illum, vel IsraelitM, Urimo Nummim consuluisse; nis primum post ipsus mortum, Dicum cap. I. t

328쪽

Inconveniens videtur, Deum aliquid in specie, &tam solenni in actione praecipere, quod postea nunquam in actum

educatur.

tim coram Eleasare Sacerdotestare debuit, ct eum interrogare. Sic co

Frmatur , obligabantur poste juxta os yos prophetia ejus exire Orntroιre, Eleacar ipse, ct totus Israel; eὸ quὸd obventura ei essent Di vinitus prophetia,ut non opus haberet interrogare Urim ct nummim.

Et Iudic. cap. i. ubi dicuntur Israelitae post mortem Psua interrogasse Deum, sci per Urim ct Thummim; scribit, id ideo factum, qu)d cum Josua cessaverit quos donum Propheticum, quoi Huctus iste fuerit; acpropterea Israel ira necesse habuerint interrogare per Urim nummim post ipsius mortemia R. Aharon Aben Chajim, Fesanus Arabs in lib. LV Aharon, ad Judic. I. v. l. aliter: Vult ille, omninhJo suam consuluisse Dominum per Urim &Thummim in omnibus suis bellis,ui praecepti ipsi dati: sed non modo consueto& ordinario; scilicet illum privatim de solum hoc fecisse ac interrogasse, quod alias solebant consulentes proponere. Apponam ipsius mei verba: Quamvis, inquit, fateamur, Josuam bella sua omnia juxta prasii cum Urim gessisse, qua interrogavit. uti apparet ex Num ae .li. Et coram Elealare Sacerdote stabit, a, bol & interrogabit eum de Judicio Urim ἱ attamen magna esi disserentia inter

329쪽

modum interrogandi, quo ipse usus est, ct quo Israelita post ipsius morum , de quo Ddic. c. i. ν. I. Nam νιrente Phua Israelita nunquam conseviuerti ut l/rim ; sed Psua ipse stabat coram Eleacare oz e. In MI Exv, ct interrogabat rem quam volebat pro stipso, ut halicet ipse fret, quid ciendum esset: Q nn ἰ mn rra,

si quos soli factum fuit resonsum I ct secundum restonsum illud a

ceptum ipse ducebatOgubernabat populum , ita ut omnes ipsorum proseis ctiones O castrametationesfuerint juxta prascriptum solius Psua. Ista nempesbi vult Scriptura, dum ait e, Et coram Elea restabit,& inis

terrogabit eum dejudicioU rim; atim subjungens Juxta prς- scriptum ejus egredientur, & juxta praescriptum ejus ingredientur, ipse, & omnes filii Israel, quibus innuit , quod ipse debeat ν ' ἡ

esse Interrogans τὸ - Ρω ἱ ct postea rem oraculo acceptam re ferre ad Israelem, O ipsis indicare quid facere debeant. Unde vides, quod modus 6M Interrogandi HXO CDI pri )sa ππn Hnon fuerit secundum ordinarium modum interrogandi. Hinc dicunt Rabbini nost=i in Siphre ad Num. 27.2i. SM: Et interrogabit

an fortassis solus& seorsim interrogabit, quia dicitur SM: Et interrogabit ibi e vel quomodo i Loquendo labiis , suis ; & Sacerdos summus respondebit ipsi ad interrogata ejus. Horum verborum hac en explicario, Viderunt, pronomen relatiram non posse referri ad Eleasarum duas ob causas; primo, quias Eleasar intelligeretur, dicendumDisseri, Jam Et quaeret ex eo; secundo,quia verba Fas, Et stabit coram Elealare Sacerdote ; forentsupersuaόβFecisset enim si dixissem, Et Eleasarem Sacerdotem inter ga- . bit&c. Hanc ob causam statuerunt, pronomen hoc relativum non re- . . ferrι ad Interrogatum,sed ad Psuam Interrogantem. Negi etiam pus mus dicere, quod hic idem valeat, quod H7 propter utilit tem suam, in suum usum; interrogatio enim non flebat nis propter utilitatem totius Israelu. Itas concluserunt, cum hic non int iligatur

Interrogans ct Interrogatus, mentem horum Toberum sita, Interrogorionem debere eo modo fieri, ut ipsi Joseae interroganti seti nota sit, non alii &c. Et quibusdam interjectis: Expotio locι Numer. 27.2 l. sesI; Et coram Eleasar Sacerdote stabit; solus sci ad accipiendam restonsionem I non tamen necesse babebit quaerere ex ipso sed ri NUquarta pro se se,sea apud semetipsum ; hac tamen cum coni

330쪽

t iove, ut id fiat unctπ Tn Q distincta motitatione tibiorum, Ose mone in consulendu Urim usitato: ct juxta osseu praescriptum 6M deinde ipsi exibant O introibant, non ex praescripto Ur sic. immediate; quia ipsi ea non consulebant, sed Josua, & Jo sua deinde ipsis edixit, quid faciendum ellet.) Hinc dicitur hoc Ioco D- dic. i. i. Et fuit post mortem Josuae, significans, aliquid novi esse

factum post mortem Τομε, quod n=n fuerit1 actum ante mortem ejus; hoc nempe, quod Israelitae ipsi interrogarim O consuluerint Domi- Num, quod ante mortem ejus nonfece it. Irirente enim Josua is non interrogarunt, sed Josuasolus. R. Levi ben Gerson aliter,sic ad Ios. i. scribens; nam 'a Π n'a 'da ita Ma risba rn serta nra rvnn Νο n M ' Pua' a y: m Q a ti immia 'i,nna r- 'n HXV, a mn y η' ma Sciendum e Rhorum verborum sensum non esse , quasi nunquam interroga Dat periaram ct Thumniim vivente Τιμά: testatur enim Scriptura, quod ejus rempore etiam interrogarim de Ddicto Urim Num. 27.) sed indico tur hic tantum, quὸd post mortem ejus ipsis interrogandum fuerit, Quis ascendere debeat in principio,primum agmen ducere, Dux illam esses &c.

Sic pientissimus Rex David saepius, & cum fructu, hoc Oraculum consuluisse legitur; veluti cum Kehilaris esset se

Currendum, I. Sana. 23. 2. 6.9. quum eidem Hebronem esset concedendum, 2. Sam. 2. l. quum bellum cum Philisteis esset serendum, a. Chron. s. I9. quum causa famis diuturnae inquirenda, 2. Sam. 2I. I. Sic cum David a Saulo fugitat ad Regem Moab in Mitet pa, Achimelech filius Achiliu sacerdos consuluit pro eo Dominum, I. Sam. 22. IO. quod postmodum etiam graviter ei a Saule exprobratum fuit, V. I 3. &c. Non praetereundum hoc loco, quod Hebrari scribunt de Usu huius Oraculi in Sorte ; quod videlicet in uno eodemque negotio , una cum Sortitione, majoris certitudinis causa, Urim&Thummim etiam consultasserint: Ex. Gr. N u M E R O R. a. s. ubi de dividenda inter XII. tribus terra Canaan agitur, dicitur v. n. s&- - Ν

ntamen sorte vividetur tirra, per nomina tribuum patrum suo

Juxta

SEARCH

MENU NAVIGATION