Apollonij Pergaei Conicorum lib. 5. 6. 7. paraphraste Abalphato Asphahanensi nunc primùm editi. Additus in calce Archimedis Assumptorum liber, ex codicibus Arabicis M.SS. serenissimi magni ducis Etruriae Abrahamus Ecchellensis maronita in alma vrbe l

발행: 1661년

분량: 457페이지

출처: archive.org

분류: 수학

111쪽

72 Apollonij Pergaei

Patet ex hoc, quod si producantur ex duo-hus punctis contactus in ellipsi perpendiculares E M, A L.& suerit E M minor, exempli gratia , tunc tangens edi tela ab eius extremitate, quae est insectione, minor quoque est, &c. Si enim ex punctis E, A contactuum in ridi s ducantur ad axιm minorem K C perpendiculares E M, O A L secantes eum in M , O L, fueratque E Mminor, quam A L, tunc quidem punctam E magis recedit a vertice B axis maioris , quam ρον tam Aa ct propterea, ex praemissa 7o. Mius I, i, eris tangens E F minor , quam A F. Expurio determinationem ab aliquo incaute ad tam squae est insectione) manifestum enim es duci non posse contim gentem ridi m a perpendicularis termino M in axi minori posito, sed a termin. E in sectionis serapheria constituto.

SECTIO DUODECIMA

Continens XXIX. XXX. XXXI. Propos Appollonij.

Vaelibet linea recta A E D tangens sectionem aliquam A

F B in A extremitate lineae breuissimae AC est perpeudicularis super illam, nepe D AC est angulus rectus. Et si suerit perpendicularis super illam utique tanget secti

Alioquin producatur perpendicu- Iaris C E super A D, erit A C maior, quam E C, ergo maior est, quam FC; sed est minor, cu sit minor, qua C F, quod est absurdum gulus D A C , est rectus

ostendendum.

Si vero suerit D A C rectus, erit AD tangens, alioquin sit tansen G; ergo C A G erit rectus, sed erat C A D rectus , quod est absurdum :ergo A D est tangens, & hoc erat probandum . a

Notae

112쪽

Conicor. Lib. V.

Notar in Pi post. XXIX. XXX.

ALioquin producatur perpendicularis C E , &c. Exsente C A tinea

breuissima, ct A D rangente, si C A non es per nicularis ad Orientem ducatur ex origine C recta C E perpendi Iaris ad tangentem A D, secanseam in Ε, ct semonem in F, erit in triangulo ACE angulus C A E acutus, ct minor angulo recto E , or propterea C A subtendens maiorem angulum rectum, maior erat quam C E , quae acutum iutiendit: cumque panctum E tam genus carit extra sectionem, erit C F minor , quam C E ; ideoque C A musto maior es, quam C F, quapropter C A non eris breuissima , quod es contra

6pothesin 'Si vero fuerit D A C rectus, &c. mia C A supponitur breuissima ,

is angulus D A C rectus, erit A D tantens; nam si hoc verum non es, ducatur ex 'uncto A recta linea AB, contingens sectionem in A ; ρι abit ettique tangens A G ipsam D A, o erit amgulus C A G rectus nimirum contentus a breuissima C A, es lavente A G, ex proxime demon-srata propositione; ergo duo anguis recti

C A D , or C A G aequales sunt inter se, pars, ct totum , quodes absurdum.

113쪽

Producamus perpendicularem DE super axim EA ,& reperiatur Τru tina F. Et primo loco nullus ramus sit breuisecans, iam si DB, non est maior, quam D A , sit aequalis illi, & ducamus duas perpendiculares. A G,

' SECTIO DECIMA TERTIA

Continens Propos LXIV. LXV. LXVI. LXVII.& LXXII. Apollonij.

PROPOSITIO LXIV. LXV.

Si ramorum secantium D C , D B, D A eductorum ex con cursu D ad sectionem C A non fuerint duo breuisecantes, utique minimus eorum est , ramus terminatus D A , qui ambit cum axe A E angulum acutum ; nempe D A E , & reliquorum propinquior illi minor est remotiore , scilicet D B maior , est quam D A , & D C quam D B. Si vero inter illos fuerint duo breuisecantes tunc vicinior vertici sectionis est maximus ramorum , & maiori proximior, est maior , S minori propinquior est minor.

114쪽

Conicor. Lib. V.

A G, A H super E A, & Ia A . Et quia A G tangit sectionem , cadet

A H intra sectionem , & ducamus rectam v I tangentem sectionem in B. Quoniam ex D non educitur ad sectionem A C ullus breuisecans , erit E A non maior dimidio erecti q. so. ex s. aut erit D E maior quam F s . ex D Iis postis utique Iinea breuissima ex B educta abscin- sit cum A ex axi lineam maiorem , quam A Κ q9. o. I i. I a. ex verum linea breuissima continet cum tangente B I angulum rectum s 29. 3 o. ex s. y igitur D B I est acutus, quare si centro D, interuallo D B ci cuius describatur, tunc B I cadit intra circulum , & A H cadit extra id ipsum, quia est perpendicularis ad D A: igitur circulus secat conisecti nem ; secet eam in L , & iungamus L D , ducamusque L G sectione . 3 . 3 . tangentem. Patet ut dictu e si quod D L G sit acutus ; ergo L G cadit mih intra circulum B L A , sed cadit extra , quod est absurdum: ergo B Dnon est aequalis ipsi A D. Neque minor illo esse potest ; quia si secetur D M m Iior, quam D B, & minor, quam D A, & centro D, interuallo D M , circulus M L N describatur , tunc D N, nempe D M maior est , quam D B, &propterea circulus N L M secat conisectionem. Subindosatebit squemadmodii demostrauimus 2 quod D B non sit minor, quam i A; igitur D B maior est, quam D A . Postea dico, quod D C maior est, quam D B; quia demonstrauimus, angulu DBO esse obtusum, de patet, quod D C P est acutus, & procedendo trito iam itinere demonstrabimus , quod Que necesse est, ut cadat intra circulum C Q. B. Et quod si fuerit D C minor, quam D B, aut ἴγqualis, necesse est , ut Q O cadat intra circulum C Q Bi sed cecidit e tra, quod est absurdum ; igitur D C maior est , quam D B, & D B m ior, quam D A, quod erat ostendendum . .

PROPOSITIO LXVI.

IN sectione elliptica ABC ,

cuius axis maior A C eius centrum D,& D B dimidium recti, duci nequeat ex E ad quadrantem A B breui secans, S producatur perpendicularis

E F ; Dico punctum F cadere

inter D A.

Quia si caderet inter C, D duci posset ex E ad sectionem A Baliqua breuisecans 16. ex s. quod est contra suppositionem. Deinde

patet, quemadmodum demonstrauimus in parabola,& hyperbola, quod pr. 6 ss. E A minima sit linearum, de ramorum ad sectionem B A cadentium, dc huius. propinquior illi, minor sit remotiore , dc hoc erat propositum .

Κ 1 PROPOS.

115쪽

6 Apollonij Pergaei

PROPOSITIO LXVII.

Postea repetamus figuras, paraboles , & hyperboles , & a quoquot sunt illius signa , S supponamus quod ipsius D B

portio B Κ, si tantummodo linea breuissima; Dico, quod DAquoque minima est linearum egredientium ex D ad sectionem AC , & illi propinquiores sunt minores remotioribus. bQuia educitur ex D unus tantum breuisecans erit mensura E A maior

dimidio erecti, & D E aequalis FTrutinae r. 32. ex F. unde sequi tur, quod lineae breuissimae eductae

ab extremitatibus reliquorum ramo

rum abscindunt cum A ab axi lineas maiores , quam secant illi rami. Ducamus prius ad sectionem B Aramum D G, inde constat D Gmaiorem esse, quam D A 6 . 6 s. ex o Dico iam, quod D B maior est illa, alioquin edet aequalis , vel minor illa, & producamus D H ad sectionem B G ; ergo D H maior est, quam D G, quia remotior est ab D A 6 . 6 s. ex s. 2 quare maior est, quam D B, & ex illo secetur D I maior , quam D B , & minor, quam D H, & centro D interuallo D I descriptus circulus secabit sectionem B G, secet eam in M, & iungamus D M : ergo D M , nempe D I, qua: cconcessa fuit maior , quam DB est etiam maior, quam D H, propterea

quod est remotior ab D A, quam D H 62 ex s. igitur D I maior est quam D H, quod est absurdum; quare D B maior est, quam D H. Patet etiam , quod D B minor sit, quam D C , alioquin esset vel illi , aequalis, aut maior, & ducamus D N ad sectionem C B: ergo D N minor est, quam D C, eo quod proximior est D A 64. ex s. quare minor est, quam D B, & secetur D O ex D B maior, quam D N , & m nor quam D B, & centro D , interuallo D O circulus descriptus secabit ssectionem exempli gratia, in L& iungamus D in, igitur D inninor est quam D N, sed est aequalis D O, quae supposita fuit maior, qu .im DN, ergo D Q aior est, quam D N; verum est minor illo, quod est absurdum ; igitur D C non est minor D B , neque aequalis; quare maior illa est. Atque sic patet, quod D B minor sit omnibus lineis egredientibus in D ad sectionem B C, & illi proximiores ex illa parte , minores sunt remotioribus. Quapropter manifestum est, quod D A sit minimus omnium ramorum egredientium ex D ad sectionem ABC, & reliqui proximiores illi, minores sunt remotioribus, quod crat ostendendum.

PROPOS.

116쪽

Conicor. Lib. V. TTPROPOSITIO LXXII.

SI eductae fuerint ex D duae

breuisecantes DC, DB, quorum segmenta GC, ΒΚ sint breuissima, S: D B propinquior sit vertici sectionis; Dbco, quod D B maximus est roa morum egredientium ad sectio nem A B C , & minimus eoiiiD C , & ramorum egredientiu

ad sectionem A C , qui D B

Propinquiores maiores sunt remotioribus, & propinquiores

D C ex ramis egredientibus ad sectionem in ea parte min

res sunt remotioribus. Sit F Trutina , & quia iam ducti sunt ex D duo breuisecantes , ideo E A excedit dimidium erecti, & D E minor est, quam F r. a. ex S. his positis , utique lineae breuissimae egredientes ab extremitatibus ramorum qui sunt in 1ectione BC abscindunt ab axi EA minores lineas, quam abscindunt rami si . sa. ex s. & qui ducuntur ab extremitatibus egre' dientium ad reliquas sectiones abscindunt lineas maiores. Educamus it que ramos D H , D I ad sectionem B C , & ducamus B L, L H M,& IM tangentes sectionem in punctis B, H , I i quia B Κ est breuissima erit L B D angulus rectus , & quia breuissima egrediens ex H abscindit cum A ab axi E A lineam minorem, quam secat D H erit L H D obtusus, &iungamus D L i igitur duo quadrata D H , H L minora sunt, quam quadratum D L, quod est aequale duobus quadratis L B , D B; verum L Bminor est, quam H Ll 68. ex s. ergo D B maior est, quam D H. atq; l, sic patet, quod D H maior sit, quam D I, quia D H M est acutus, & DI M obtusus: & D I maior sit, quam D C. Quare B D maximus est ra-c morum egredientium ad B C, & iam demonstratum est , quod sit maximus ramorum egredientium ad B A . 63. ex s.)Ponamus postea N extra sectionem B C , & iungamus D N, itaquO linea breuissima egrediens ex N abscindit ab axi E A maiorem lineam .d quam secat D N a ergo tangens in N continet cum D N angulum ac μ- tum: postea ostendetur, quemadmodum hic dictum est, quod D C minimus sit reliquorum ramorum egredientium ad reliquas sectiones, & sit minimus ramorum egredientium ad A C , quare manifestum est , quod D B sit maximus ramorum , & D C minimus , & quod maioribus propinquiores sunt maiores remotioribus , & minoribus propinquiores, minores sunt remotioribus, quod erat ostendendum.

117쪽

τ 8 Apollonij Pergaei MONITUM.

A equam huius Decimaetertia Sectionis explicationes , atque emendationes aggrediamur , breuiores , clarioresque

reddentatur , by testus Arabici menda facilius corrigi possent , operae pretium duximus amice lector Lemmata sequentia praemittere.

LEMMA IX.

Si ad consectionem , atque ad inum quadrantem ellipsis AB C a concursu D nullus ramus duci pessit , qui sit breusecans; Dico, quod quilibet secans ramus D B cum tangente H B G per eius terminum S ducta e6cit angulum D B H ad partes merticis A acutum , ct D FG, qui deinceps est, obtusum.

Guoniam nultas ramus ex concursu

D aae serionem A C Actus es breui. secans, erit ex conuersa propositionis 69. IO. si. 32. huius ) mensura A Eaut non maior semisse lateris recti, aut perpendicularis D E maior 'tina , qua sit F , ct ideo quilibet ramus se eam D B cadit supra breuissimam expuncto B ad axim ductam , es vero breuissima ex puncto B ad axim ducta perpendicularis ad G B H tangentem sectionem in B; ergo angulus D B H , verticem A respiciens es acutus, ct qui deinceps es 3 B G eris Hinsius.

LEMMA X.

Iisdem positis, s a concursu D mmicus tantum ramus D F breuise eos ad seritionem A B duci potest ; Dico , quod quilibet alius ramus secans D I supra, mel in ra Ireuisecantem D Z positus e cis cum recta L I H tangente sectionem in I angulum D I L , merticem respiciem rem, acutum, s D I H , qui deinceps est, obtusum.

Nam ex conuersa propositione 32. hurusperpendicularis D E aequaues erit utina F , ct ideo quia bet ramus D I passus supra, vel infra heu, cante

118쪽

Conicor. Lib. V. T9

qisi es D R cadis supra breuissimam expuncto I ad axim ducram , quae per 'huiue pendicularis est ad tangentem L I H , o propterea angulus D I L, verticem 19. 3α A respiciens erit acutus , or consequens angulus D I H obtusus. huiu

LEMMA XLIsdem positis , si a concurseu D duo breuisecantes D C , D B ad se Ationem A B duci possunt; Dico , quod quilibet ramus secans D I posi

tus supra breuisecantem D B mertici proximiorem , mel infra infimum ιreuisecantem D C, VFit cum recti L IH tangente sectionem in I an'gulum D I L, respicientem merticem Α, acutum , ost consequentem DI H oίtusum, quilibet ramus D O inter breuisecantes positus e citcum recta G O N sectionem tangente in O angulum D O G et uicem respicientem obtusum, consequentem mero D O 'N acutum.

ut a s ex conuersa propositione 3 t. or sa. Miss) perpendisularis D E minor esse debet Trutina F, or propterea quilibra ramus D I supra breus cantem huius. D B, vel infra breuisereatem D C cadit seu a breuissimam ex puncto I adaxim ductam, cum qua contingens L I angulum rectam consitius; ergo angulus D IL verticem respiciens , es acutus, ct consequens D I H obtuses I Si titer quilibet ramus D O inter breuisecanter positus carit infra breuissimam ex punctoo ad axim dueZam, se eum ilia secIionem continetens G O e eis angusis rectos, Ibidem. igitur angulus D O G verticem respiciens , es alusus , o consequens D O N

Notae in Propos LXIV. - . &LXV.

AMea Z Eonias docuis qui nam rami 'ab origine ad conisectionem ducti essent minimi , or quo ordine reliqui rami se se excederent, modo agit de ramis axim ferantibus a concursu ductis , or quaerit qui minimus , cr quι maximus sit, ct quo orine disponantur. a Producamus perpendicularem D E super axim , &c. Si nullas ramus breuisecans a concursu D ad sectionem A C duci potest; Dico, quod ramus te minatus D A es minimus omnium ramorum secantium D B , D C, ct propim quiores vertici A minores sunt remotioribus i ducatur D E perpendicularis adaxim eum sicans in E , ct reperiatur Trutina F . Et qMdem D A non est minor quolibet alio ramo secante D si infra 'sum posito erit aequalis, aut maiorico inlue prius D A aequalis D B , si eri potest, ct ex puncto A verticis δε- atur A G perpendicularis ad axim A E , qua continget sectionem in A, paria δ' ' δε que ducatur recta A II perpendicularis ad ramum A D inclinarum ad axim; γ P sequia

119쪽

Apollonij Persa i

r quia A es cadis inses A G a partes axis eam D A ad ytiam ilia perpe 'vicularis est , extendasvr vltra axim A E, nec ροβιι inter tangentem A G, Oh Do em conicam A B , aliqua recta linea interes igitur a H cassit inre c-siectionem , ese angatus E A H est Mutus. V . Quoniam ex D non educitur ad sectionem A C ullus breuisecans,&C. OS P quidem ex hac spothesi, Dis mensura E A non sit maior semis cri/ρ

Q u, si or est, sit quoque perpendicularis D E maior Trutina F, ex conuersa me sitione si . sa. huius per deductionem ad inconueniens. Quare si centro D interuallo D B , &c. Circulus enim B I L H A ra cd o D B descriptus transibit per verticem A cum radius D B positus sit aequalis D A , cumque angulus D B Is acutus , ex Lemmate nono , cadet necessario BI Intra circulum R I L. Ig tur circulus secat conisectionein , &c. Gisia R I cadyt extra conisse d ctio em, quam tangit, se intra circulum B L A , ut d ctam est , e contra re cta A H cadit intra eandem con sectionem, se extra ipsum circulum , quem tangit, cum H A perpendis laris sit ad circuli radium D A; igitur circulus. 6I L A fertur extra conisiectionem ad paries L I, ct intra eandem ad part AH; quare ne sario conisectionem secat. Patet, ut dii tum est, quod D L G sit acutus &c. His enim sequitur ex enono Lemmate praemis , respicis e ram angulus D L G venitem A : Gr ideo sacM F , Cr carit necessario r&D L G intra circulum B L A radio D L descriptum ad sanes L A t ese homo circuli L H A carit intra consectionem L A iis. Q/tUr recta L G caci mira comsectionem L A,sed cadit extra eandem semρ' lib. i. H m, cum contingat eam m L, quod es assur. m.

Deinde

120쪽

Conicor. Lib. V.

Deinde patebit, quemadmodum demonstrauimus, &c. Vuia D M 6-cta es maior , quam D B , se minor quam D A , estque circuli radius D Naequalis D M ; ergo punctum M cadit intra consectionem , N vero extra i fam ; ct propterea circulus M L N sectionem conicam secabis abcubi, et i m L, r portio circuli M L intra confectionem A L. incidet: rursus ducatur raditis D L , ct L G conscDonem tangens in L erat , ut pr/us angulus D L G acum et . ras ; ct ideo L G cadit intra circulum L M , ct propterea intra confectionem A L , sed eadem L G cadit extra ipsam, quia eam contingit m L, quod est absurdum ; quare ramus D A non est maior , quam D B ; sed prius neque illi aequalis erat ; C Iur ramus terminarus D A minor est quolibet ramo secant D B infra i um risito , se propterea minimus erit omnium secantium. ιPostea dico , quod D C maior est, qu.am D B , &c. Demen alio secundae panis huius propositionis , quam Apollonius innuit quia constru Done , ac progressu Ismili superiori perfici potest hac ratione restituitur. Demonstram

dum est quemlibet ramum D B vertiti A Woximiorem es e minorem quolibet ramo D C remotiore . Ducantur recta C P contingens fictioncm in C , ct o stangens sectionem in B , ct recta B R perpendicularis ad ramam D B et ρορ δε quidem ramus D C non concedatur maior , quam D B , sit primo et aequalis , se fieri potis, se centro D interuallo D C descri Iur circulus C P R, qut tran- bis per punctum B , ob qualuatem Odorum D C , D B; se quia ex Lemmate nono 2 angulus D C P et erucem respiciens , est acutus , recta C P cadet intra circulum C P R ; sed cadit extra confectionem , cum sit conti ens ἱ igi-rur portio circularis pera em C P ducitur extra confectionem CR B : ru sus , quia angulus D BD est obtusus ex nono Lemmate, cum verticem A non res ciatὰ ergo R B perpendicularis ad D D cadit intra consectione, cum B O posita sit ea

contingens: cadit vero eadem S R extra circulum B R cum sit perpendis lar/s ad circuli radium D B ; igitur circuli portio B R intra conisectionem ca

det i sed prius eiusdem circuli portio C P extra eandem sectionem ducebatur ;uitur idem circulus secat confectionem alicubi , τι in a , ducaturque denuo ramus D , or .e o contingens sectionem in .2: Vnde ex nono Lemmate antulus D ad O erat acutus I , propterea recta .do ιntra circuit portionem lib. i. E constituta intra consectionem cadet , quod es absurdum ; recta enimo extra confectionem V A cadit, quam contingit in .et; non ergo ramus DC aequalis es ipsi D B. Sis secundo D C minor, quam D B si fieri potes δε-

ceturque D T minor quam D B, maior quam D C ; se centro D interuallo D T describatur circulus T a S : is quidem ad partes B catara intra, ad parates vero C extra conisectionem ; Gr ρropterea eam aliculi secabit, ut in ior ducIo ramo D . L, ct .e O centivente sectionem m erat segulus ' o acutus , ct ideo recta a V cadet intra circulum T et, ct fruterea intra consectionem , quod es absurdum ι enim cadιι extra sectionem IVA . quam conti Pt m ; non ergo ramus D C minor est , quam D L, sed neque aqualis prius sensus fuit ; igitur quilifra ramus D B verius A propinquior mmor es quolibet ramo remotiore D C, quod erat ostendodam .

Notae

SEARCH

MENU NAVIGATION