Apollonij Pergaei Conicorum lib. 5. 6. 7. paraphraste Abalphato Asphahanensi nunc primùm editi. Additus in calce Archimedis Assumptorum liber, ex codicibus Arabicis M.SS. serenissimi magni ducis Etruriae Abrahamus Ecchellensis maronita in alma vrbe l

발행: 1661년

분량: 457페이지

출처: archive.org

분류: 수학

121쪽

Apollonij Persari Notod in Propos LXVI.

Via si eaderet inter C, D duci pos-

I set, &c. abute cumr; enim perpm' dictitaris E F cadit se per centra D , et Isec.it sm taxim D C inter D, es C, iacm concarsa E mmcus ramus bretiisecans duci potes ad sίIionem A A, qui nimirum cassit inter verticcm remotiorem A , Cr axim minorem D E : sed ex sepothesi nultas ramus ex concursu E ad quadransem Hlusis AB diui potest, qui sit breuisecans; igitur m pendictitaris E F secat semiaxim A D lac prendio F posito inter A, D. Deinde parci, quemadmodum demon- mauimus in utraque hyperbola , &c. Permuto particulam utra ae J ut mani erroneam , legi enim E. Det m p aίola, O sepe bola. aeuod vero ramus terminatus E A minimus sit omnium ramo is secantium mani e um es ex demonstratione propositionets 6 . 6 . , quae compraehend/t etiam elli, O , quando mensura F A minor es semiaxi A D , ut expropositione 32.patet. Et militer ramo rasicantium ex concursu E atas ctionem A B ductorum propinquis res et retici A minores sum remuloribus ex eadem demonstratione 6 . 63. huius.

Ex demon a iove praemissa propositionum 6q. 6st 6 3.

deduci potest consectarumna , a quo notae litte-quentes breuiores reddantur.

COROLLAR I VM PROPOSIT.

SI in aliquamri eria cuiuslibet consectio.

nis omnes rami secantes', qui a concursu duci possunt, cum tangentibus ab eorum ter minis ductis constituunt angulos , qui verticem res c unt, acutos; νami proximIores verrui se Iionis minores erunt remuloribus. Ex eo enim, quod infropositionibus 6 . oc ., omnes rami D A, D L , D L, D V, DC , reserui omnes , qui ducis uni ex concursu D ad sectionem A R C insciunt cum tangentibus sectione a terminis A, L, A, , Cogulos, vorticem A respicientes , acutos , τι

122쪽

Conici . Ub. V. 83

βον DAV, DLG, DBI, D a , D C p , sensis es ramus D A minor quam D B, ct D B propinquior vertici A, minor ramo D C remot/ore.

Notae in Propos LXVII

a T Ostea repetamus figuram utra-A que hyperboles , &c. Lego; Repetamus Duras paraboles , or hyperboles , ct Iunonamur denuo eaedem

lineae aductae ex concursu D adfecti nem ; se perpendicularis D E , atque utina F , se omnium ramorum se cantium unicus tantummodo D B sit breui sicam.

b Et illi propinquiores sint malo

res remotioribus, &c. Sed mendose ; legi de ιι ει illi propinquiores

sint minores remotioribus.

C Quia educitur ex D unus tantum breuisecans, &c. Legi debet. Guia educitur ex concursiu D unus tantum breuisecans , eris mensura E A maior ἀ- huais. missio erecti , ct D E perpendicularis ad axim aequalis erit Trutina F.d Inde constat D G maiorem esse, quam D 4, &c. ciuia ex concursu D

ad sectionem A C unicus ramus D B breuisecans supponitur igitur omnes rami cadenter inter A , or B prater anfimum D B constituunt cum tangentibu ectionem, ab eorum terminis ductis, angulos respicientes verticem A acutos; evro--i pterea ramus terminatus D A minor es quolibet νama D G infra imum, orsi pra ramum D B posito i atque ramus D G minor est quolibet abo a et cytisc re e. hii motiore ducZo ex D ad peripheriam A B . Dico iam , quod ramus D E maiores quolibra ramo D G , posito infra verticem A , or supra breuisecantem D B; huius. Si enim hoc veram non es , erat D B aequalis , aut minor, quam D G, ct tunc ducto quolibet ramo D H ad sectionem G R infra ramum D G , erat D H r Ibidem. motior a vertice A maior propinquiore D G , ct propterea ramus D B ad c mmor erit ramo D H.

e Ergo D M nempe D I .&c. a uia D M, ut remotior a vertice A , es maior , quam propinquior D H es vero D L , atque D I aequalis D M cum sint Ibidem, rari, eiusdem circuli : ergo D I portio maior o , quam totum D H , quod est absurdum i quare D B maior est olibet ramo D G infra verticem A , 9 pra ramum D B posito ; or propterea D B multo maior erit , quam D A. 1 Ergo D N minor est , quam D C , dcc. Dubitare quis posset, an ramus D N , quia propinquior es vertici Asir minor remosiore ramo D C, ut in V positione D. or 6y. ver ficabatur. or ratio es , quia h theses sunt diuersae, nam ias nullus ramus breuisecans a concursu D ad sectionem A C duci RUE supponebatur, in hae vero propositione 67. ponitur et nicus breuisecans D R , at scrupulus omnis trigetur , si dicatur , non quidem ex prope onibus 6 . o 6 . sed ex demonstratione di aliata , seu ex Corollario m ne notarum avosito, L a propo-

123쪽

84 Apolloni j Pergaei

in secunda parte propesitionum 6 .

cr 6 s. demonstratum es, erit ramus D N et retici propinquιor mmor G- motiore ramo D C.

Et centro D , interuallo D O circulus d cscriptus secabit sectionem exempli gratia in Q 6. ex . & iungamus, dcc. Videtur omnino expungenda citatio in textu Vposita: 36. ex s.' nam circulam O α πα-nj sum est , scare conisectionem adiculi, τι in .sela, cum radius D O positus sit minor D R , se maior D N ; postea. quia D ad propinquior es vertici A , quam D N , ct omnes rami a D ad peri enim ρectionis N mducti, e ci-LςΠΤ' φ' unt cum His tangentibus angulos, verticem respicientes, a Ios; igitur D ad senor , quam D N , quod es absurdum: posita enim fati D O, seu et aequali huiu . D ct D P maior , quam D N.

COROLLARIUM LXVII

AN Aram a ramis secantibus, qui a coiscursu ad confectionem duci possunt,

cum tangentιbus ab eorum traminis ductis co- praeben rum , si unus tantum rectus fuerit, reliqui omnes vertrcem re picuntes acuti; ra-mι proximiores vertιci sectioms, minores etat remoItomber.

Ex eo enim , quod in propositione 67. omnes ramι D A , D I. , D C , o reliqui omnes, qui duci possunt ex concursu D adfecti nem ANC, cum tangentibus sectionem a termisis A, L, C tompraehenderunt angulos et e ricem resipicientes D A V , D L G , D C Pacutos, ct tantummodo unus D B I rectus fuit ostensus es ramus D A minor, nor, qu o D B,

PROPOSIT.

124쪽

Conicor. Lib. V.

Notae in Proposit. LXXII.

ET minimus eorum D C, &c.

Textus videtur mendosus t nam ut inferius ostendetur , ramus breuisecans D C a vertice remotior , nonsemper minimus es ommun ramorum cadentium ex concursu D ad sectionem A B C ; itaque legendum puto D Cese nummus ramorum carinisum ad

peripheriam sectionis B C N ; quod manifese indicatur ex determinatione in sine propositionis apposita δε inquit enim : propinquiores D C ex ramis egredientitus adsectionem in ea pam te 2 minores funt remotioribus , ubi conseitur, Apollonium noluisse pron clare, ramum D C minimum ess omnium, nisi in sectione A, C N duci passum. neque propinquiores D C minores esse quoi et remotiori ad paries verticis A instituto, sed tantummodo eorum , qui in senio 'C B , ct in inferiori C Nducuntur minimum esse D C , ct ei propinquiores minores esse remociora M.

Atque sic patet , quod D II maior sit , quam D I , dcc. Ex et nici

enim Lemmate angulus D H M es acutus , O DI M obtusus, σ eo municia D af erunt duo quadrata D H . H M maiora quadrato D M , quae subtenditantulum acutum; quadratum vero D M maius es duobus quadratis D I, I M, ergo multo magis duo quadrata D H , H M simul sumpta maiora sunt duobus quadratis D I, I M simul sumptis , ct aufuratur ex aggregato maiari quia 'tum minus II M , is ex minori tollatur quadratum maius I M i eam comm gens H M propinquior vertici A minor fit remosi re M IJ rem ues quadriviiD H matiis quadrato D I , ct propterea ram. f.D H maior erit ramo D I, ct simili mori ramus D I maior osendetur ramo DC. Et iam demonstratu est, dcc. siticet: quia omnes rami ebe D ad peri maA B dιeri e ciunt cum serus tangentibus a Mos Graicem κωριcientes acutos ior propterea ramus D B maior erit quolibet alio ramo inter Cr A dacto. . ideoque D B erit maximus cadentium m per heria AB.l Postea ostendetur, quemadmodum hic dictum cst, M. Gaetus es valde corruptus ἱ sic restituendum puto ; fendesur , quem odum supra dierum es, scilicet in seecunda parte prepos. 67. 2 quod D C minimus sit omnium ramorum adfectionem in manic II cadentium, se ut hic ostensum es. sit m nimιs ramorum e edtentium ad sed Itonem B C ; quare patet , quia D fi sit maximus ramorum cadentium adsectioneis A C , Cr D C sit mmimus eadem num ad sectionum B C N , se quod propivisiores maioribus, sunt maiores re motioribus in peripheria semonis A C , or propin nres minorιbus, sunt m nores remotioribus in peripheria sectionis B C N , ct hoc reat osti endum.

Lem. II Coroll. 64. s. huius.

125쪽

8 6 Apollonij Pergaei

Zuod autem insimus ramus breuisecans D C non sis necessario minimus omnium ramorum cadentium ad peripseriam sectionis A B , mias offendetur. I PROB. Addit.

.'. I . huius s. s. I .

huius.

lib. I.

In confectione duos ramos semiferanter , ducere , quorum infimur maior sit ramo secante posito in per heria a mertice , Cy suprema breuisecante compraehensa : oportet autem tu AbU , mi rami secantes aurimum eius quadrantem ducantur ὰ concursM , inter axim minorem, ostmerticem collocato. In consectione A R C, cuius vertex A axis A D, or in sperbola ,

se essias centrum E ducatur qualiabu breuissima F B stea secetur

F G ex axi , ita ut punctum G non cadat supra verticem A, seceturque F H non maior, quam F G, ducanturque recta H C, G G parallela usi F B occurrentes sectioni in C, crG, coniungaturque recta C G secans F B in I: patet, C I maiorem non esse, quam I Gi propterea quod G C, G H a parauelis secantur proporti naliter: Deinde ex C ducatur alia breuissima C x , occurrens B F et Atra axim in L , iungaturque ramus G L r ostendendum est L C maiorem esse , quam I. G. Secutis C G bis riam in M, atque per M ducatu sectionis diameter M N parauela a in parabola, o per centrum ex gens in reliquis sectionisus , occurrens sectioni. in N , ducaturque O Ns

ctionem contingens in N, iunganturque L M, O L N, qua seceι G C in

P. Vuoniam G I aequalis , autior es, M bipartita vel in I, vel interque cases punctumo B c eo ad diameter M N Fleti axi in parabola , aut ex centi

E ediacra in retiquis semonibus Uycis angulum N M L ad partes veris risis A J or ideo ramus L N cadens sina duas breuisecantes L C , Ladpartes verticis es t eam tangem te O N

126쪽

Conicor. Lib. V.

re O ix angulum accitum L N O verimem A respicienum; sque G C --dinatim applicata ad diametrum NM parasseti tangenti verticali O Ni ergo angulus L P G externus rimalis eris aneulo L. N O interno, se opposito, est ad easdem nes constituto; ct ideo angulus G P L acutus quoque erit, at m triangulo P ML angulus internus L M P , ct op Mus minor es externo L P G acuto; igitur angulus LM P acutus pariter erit is LMC obtusussumq i in triangulis L M G , ct L M Cγcirca amsulos inaequales , latera G M , M CAEqualia , ct L M commune; ergo LC maior es , quam L G , quod erat fariendum.

E contra fieri potes , τι . insimul

breuisecans ramus L C aequatis, aut minor sit ramo aliquo supra breuisecantem retiquum B L posito. Nam L C minor es , qtiam R L , O maior e scipstres ramo non vltra sectionis verticem A collocito ex prima parte fuius propositionis, sed rami a concursa L educti cadenses inter puncta A, ct B succes ue augentur νο magis a vertice A recedunt: Ergo ramus L C aequalis, aut minor erit aliquo ramo ab eodem conc/rsu L educto inter puncta A, ct A cadente i igitur manifessum es ramum breuisecantem C L insimum duorum breuisecantium , non esse semper ta

minimum omniam ramorum cadentium ex concursu

L ad peripheriam sectionis ABC, sed tantummodo minorem esse eorum, qui inter duo breviseerantes B L, C L cadunt, Io reliquorum infra ramum C L cadentium , atque aliquorum in pe-

Herias N existemium prope maximum L B I quapropter existimandum est, im

curia ali ius verba Ha non

sine Apolloni, iniuria textui irrepsisse.

127쪽

8 8 Apolloni j Pergaei

SECTIO DECIMA QUARTA

Continens Propos LXXIII. LXXIV. LXXV.

LXXVI. & LXXVII. PROPOSITIO LXXIII.

SI ex concursu E non existente super rectum minorem elli- apsis ABC ducatur ad sectionem A B unicus ramus utrumque axim secans, cuius portio G I inter sectionem , & aximis maiorem A C sit breuistinia , vel duo breuisecantes ; utique ramorum secantium ex illo concursu egredientium maximus erit breuisecans, qui sectionis rectum secat, nempe E G , & illi proximior maior est remotiore ; minimus vero eorum est , qui terminatur a vertice sectionis proximiori concursui , nempe EC , & illi propinquiores minores sunt remotioribus , nempe in ter C G . Si autem egrediantur ex illo tres breuisecantes , &duo illorum secuerint mensuram, & Vnus secuerit rectum, utique qui rectum secat est maximus ramorum secantium : & ramorum inter mediam breuisecantem , & remotiorem verticem sectionis a concursu cadentium, proximior illi , est maior remotiore , Nmaximus duorum reliquorum breuisecantium est ille, qui vertici proximus est, Se ramorum, inter proximiorem verticem sectionis, & intermedium breuisecantemcadcntium, vicinior illi, maior est remotiore.

128쪽

Conicor. Lib. V. 89

b Erigamus itaque super i perpendicularem D B occurrentem E G inis L ; ergo est dimidium redii, & E non est indirectuim, quia non 'egredicitur ex E , nisi unicus brcui secans : insuper lineae breuissimae cgredientes ab exircinitatibus reliquorum ramorum abscindunt ab axi A C cum C, lineam maiorem , quam secant rami illi. si.' a. ex S. His p ,sitis manifestum est, quod ECF est acutus; atque E C minima est linc, rum egredientium ex E ad quadrantem E B . & illi propinquior, minor est remotiore; modo demonstrandum est, quod E Κ maior quoque est, quam E B , producamus itaque B M , M Κ tangentes , ergo M B E est obtusus , & M Κ E acutus 29. ex s. quia brcuissima egrediens cx K abscindit cum A minorcm lineam, quam secat Κ E 37. ex M. eo quod Κ cadit inter duas lineas L B , L G ; δ: iungamus M E ; ergo duo quadrata M B , B E minora sunt, quam quadratum M E , quare minora erunt duobus quadratis Ll Κ , Κ E , &M B maior est, quam M Κ, ergo 1αhii iij. B E minor est , quam Κ E : & sic demonstratur , quod G E maior sit quam K E ; Nam si producamus G N tangentem , tune N G E est re- eius , quia G I est breuissima , de N Κ E obtusus ; crgo G E maior est, 3o. iiiiiii;. quam E K ; itaque G E maximus est ramorum egredientium ex E ad se- etionem G C, & minimus corum E C , atque propinquior E C minor

est remotior .e Educamus ex E ad sectionem A G , E A , E O , ostendetur quod E G maior sit, quam EO, & EO, quam E A . Erigamus itaque ad A C perpendicularem A P ; ergo E A P est

obtusus , & producamus P O in tangentem et ergo P O E est acutus , quia linea breuissima egre- 17. tralatidiens ex o secat cum A lineam maiorem;

ergo E O maior est, quam E A: atq; sic patet, quod E G maior sit, quam E O say. ex s. quia G E est rectus , & O E obtusus, &Gin maior, quam O in, ergo E G maximus est ramorum egredientium ex E ad sectionem A B C , &minimus eorum E C , & propinquiores

minimo, remotioribus minores sunt,

de propinqyiores maximo, tua iores simi remotioribus;

inii est II quod eratiostendendum

PROPOS.

129쪽

PROPOSITO LXXV.

Postea educamus ex E tres breuisecantes E G , E H , E I,& secent E I, E H mensuram, & E G secet rectum in L. Dico , quod E G est maximus ramorum egredientium ex E adsectionem A B C.& ramorum inter A H cadentium propinquiores illi, maiores sunt remotioribus, & E I est maximus ramorum egredientium ad sectionem H C, & illi propinquiores maiores fiant remotioribus.

Apolloni j Pergaei

PROPOSITO LXXIV.

Einde sint E H , E G duo breuisecantes , & E G secet' rectum B D. Dico , quod E G est maximus ramorunia egredientium ex E ad sectioncm A B C, Sc 'E C est minimus.

Producatur perpendicularis E F , quae non cadet super centrum; si enim per centrum duceretur, duci posset ex E , aut unicus breuisecans tantum q. ex s. aut tres . ex DP quod est contra hypothesiui; c Eo E F per centrum non transit, cadat super C D ; & quia ducuntur ex E duo breuisecantes, erit C F maior dimidio erecti, & E F aequalis Trutinae ex s. patet itaque , luti antea demonstrauimus, quod E Gmaximus sit ramoru,& E C minimus; atque propinquior maXim maior est, & propinquior minimo, est minor.

130쪽

Conicor. Lib. V.

b Quoniam I Κ, H M sunt duae breuissimae constat, quod E I maximus sit ramorum eadentium ad illam sectionem r. ex s. & propinquior illi maior est remotiore t nec non; quia H M, G N sunt duae breuissimae . V constat, ut dictum est, quod G E sit maximus ramorum cadentium utrin- Π , que ad sectione A H. Dico etiam, E G maiorem esse, quam E I; nam ς' si producatur I O parallela ipsi AC,& iungatur E Ο, ducanturque perpendiculares I P, O G R, E F S, quia G N, I K sunt breuiissimae erit ii sis uti D P ad Ρ Κ, quae est , ut proportio figurae , ut D R ad R N ; ergo F Pad P Κ minorem proportionem habet, quam F R ad R N, & diuidendo F Κ ad Κ P, nempe F E ad I P, minorem proportionem habet, quam F N ad N R, nempe F E ad G R: ergo F E ad I P minorem proportionem habet, quam ad G R, & propterea G R minor est, quam I P , quae est aequalis U cuius punctum O remotior est a vertice , quam G, & ideo E G maior est , quam E O. c 7 . ex s. Et quia Ο aequalis est T I erit o S maior quam S I ,& S E perpendicularis ad O I est con munisi igitur O E maior est, quam E Ii& ostensa est E G maior, quam O E; Ergo E G maior est, quam E I, quod erat ostendendum.

PROPOSITIO XXVI.

Si ex concursu Eposito ellipsis s

catur breuisecans pratranseat per centrum ximus ramorum secacursu ad sectionem

SEARCH

MENU NAVIGATION