장음표시 사용
131쪽
omnibus rebus; & est 1ilaxinis intelligibilis iquia cum existat per essentiani, est actus puri
Ergo non indiget aliqua specie, ut repraesentetur intellectui,uel ab intellectu cognosca
Imo, si1 daretur huiusinodi species, esset siti perflua, & reddens obiectum suum min in telligibile, quam sit in se ipse rNam quo magis aliquid recedit a materia best magis intelligibile. Sed nihil excogitari potest, quod magis rei
cedat a materia, quam actus purus per euentia
existens, qui est Deus 'l Ergo nihil est magis intelligibile, quam a tus purus, per essentiam existens, qui est Deus. Ergo si daretur species, per quam intelligeretur Deus, esset minus intelligibilis per illam speciem, quam per siti essentiam, quarest actus purus, initio sermali conceptu includens exietientiam : & per consequens illa species essit superflua . . y Non igitur debet poni: non enim alia est necessitas ponendi impressam speciem: & si alia excogitetur causa; non tanta facilitate ac truetur , quin minori dissicultate negetur. Quod si dicas . Datur species expressa in intellectu beato, per quam cognoscit diuinam essentiam . . .
132쪽
Ergo des et etiam dari species impressia, perquam constituitur inaau primo aptus cognoscere diuinam essentiam. Respondeo; Per speciem expressam fit intellectus actu, & formaliter intelligens , cognoscens: non potest autem intelligere, seu cognoscere intellectus, nisi per cognitionem, vel terminum eognitionis, quae in ipso starnam cognitio est actus vitalis, qui essentialiter dependet a vita in genere cauis escientis, & materialis ; atque ita ab intellectu ess & in intellectu recipi debet cognitio inteli
istiua ; Q ideo deiat esse illius Arma cognitio, per quam intelligit: si non sit illius subatantia ; quod solum diuinae conuenit cognitioni , quae sicut Deus ipse, per essentia existit. ' . At vero species impressa se tenet ex parte obiecti, quod si se ipso si maxime intelligibi
te, & maximὰ praesens potentiae ; non requiritur aliqua similitudo ad hoc, ut obiectum seniatur potentiae: nec per speciem constituitur potens intelligere intellectus; sed a seipso habet vim intelligendi; si obiectum sit illi
proportionatum, & praeiens. Sod si obiectum,ut clar &intuitiue cognoscatur, excedit vim potentiae cognoscentis, ut contingit in visione Dei ; eleuatur in tellectus, potens intelligere clare, de inr
133쪽
iuitiue diuinam essentiam*er lumen gloriae; ut infra patebit.
VTRVM INTELLECTUS CREATUS INDIGEAT LUMINE GLORIAE AD VIDENDUM DEI ES
a Capad nostrum Clem. de haeret.
de fide, animam indiger lumine gloriae ipsam eleuante,ad Deum videndum. Ita desinitur in Concilio Viennensi sub Clemente Quinto . Quod etiam probatur. Nam. si intellectus creatus non indigeret lumine gloriae ad vide-dunt Deum clar & intuitiue; Angeli omnes in primo instanti suae creationis, cum suerint initatu perfecto naturae creati habuissent claram, de intuitium visionem Dei: quam s s mel habuissent, nuquam potuissent per peccatum amittere: Nam qui clare, & intuitiue videt summum bonum, non potest illud non amare . Non enim est aliqua vel apparens ratio mali in summo bono clat viso, ob qui
134쪽
voluntas possit desistere ab eius amore, vel ei non. in omnibus obsequi, ac parere. Quam enim rationem mali apprehendere poteth intellectus clare videns infinitam Dei bonit tem aliquid praecipientem ; ut possit ei non , obedire Θ Nullam certe, si clare, &intuitita illam videt, quia estde ratione exist entis peressentiam, ut sit etiam peressentiam bonum. Et ideo qui clare, & intuitiue videt summum bonum, non potest illud non amare, in ei non parere. Nulla enim ratio est alicuius ves etiam apparentis boni, propter quam umluntas des stere possit ab amore eius, qui est per essentiam bonus, vel a mandatis eius recedere
Confirmatur. Nam ad cognoscendum, Deum etiam obscure per speculum, Q in mnigmate, indigemus fide, quae est habitus supernaturalis, & ' donum Dei, quo eleuatur Eplus tia. intellectus ad credendum ea, quae a Deo re :.d uelantur.
Ergo multo magis indiget intellectus supernaturali habitu, vel qualitate, qua eleu tur ad videndum Dei essentiam clare,do im
Haec autem supernaturalis qualitas, vel habitus dicistur lumen gloriae: quia est principia visionis beatae, qua unimur Deo, qui est gloria nostra.
135쪽
Quod etiam congruit scripturis; ex quμbus deducitur, nos indigere aliquo supernaturali auxilio ad hoc, ut Ueuemur: achvide dum diuinam essentiam: quae cum sit gloritanostra; congrue hoc auxilium lumen gloriae est appellatum. Extat enim apud Propheta ';: In luminu tuo videbimus lumen. Humanum vero intelleiram in genere saltem indigere ali quo sepernaturali Dei dono, ves auxilio, quo eleuetur ad videndum clase, deintuitiue diuinam essentiam, ad quam n turae viribus accedere non possumus i do tAppilolus b, dum ait, Deum inhabitare luce inaccessibilem. Ex quo necessitatem lumi gloriae deducit Cardinalis Bellarminus in λplicatione huius loci ς. In lumine tuo vae
In quem sensum etiam potest intelligiIlius locus Apostoli g, ubi dicitur; Gratia Dei,
De quo dubitare post definitionem Viennensis Concilij, nefas est. Quicquiti dixerint Begardi, & Beguinae in eodem Cocilio da nati. Contra quos faciant eaomnia, quae bicsuperius dicta sunt
136쪽
VTRvM VIDENT Es DIU IN AM ES SENTIAM, VIDEANTHEA -- a NIA, QUAE SUNT IN DEO
FORMALITER. Mi is PONDETUR. Qui . svidet diuinam essentia , . videt ea omnia, quae sunt
notatur. Quia qui es re, & inruuiue videt aliquirem, videt quicquid est illa res Sed omnia attributa ,quae sunt in Deo seo 'milithr,sunt idem cum diuina essentia. ii iErgo qui videtdiuinam essentiam, videt ωcix. 'tiam eius attributa.
Maior incertissimae Minor etiam ex dictis patet. Ex eo enim:. iduod Deus sit actus purus per essentiam exti siens nilalest in Deo sernialiter, quod non sit
Sed contra. Nam, si verum esset dicere; . qui videt clare, de intuitiue diuinam essentia, .videt ea omnia, quq sunt idem cum diuina eL sentia, qui videt diuinam essentiam, videret d i etiam
137쪽
etiam necessario tres Persenas, relationes , quibus constituuntur Persenae: quae cum non sint diuinae essentiae relative oppositae; vi sio loco dicetur, sinit idem cum essentia diuina. . Ergo, qui videt diuinam esseratiam, videret etiam necessario diuinas Persisnas, relationes, quae stat idem cum diuinaesemiad. Respondetur, concedendo totum. od si quaeras; quare non possit videri di uina essentia, non visis Persenis ; & per conses Dionyt ea. . de quens non possit videri una persena, non visas Athat hi restri. persena sit realiter distincta ab
Unita humanitas, qvie non erat unita duabus alijs Persenis, Patri, vel Spiritui Sancto a Quare, inquam, non possit etiam una Per sena terminare visionem,& videri lare,de intuitiue, non visa alia Persona, cum nulla possit assignari di sparitas: - . . pondetui, non posse videri unam di . sinam, non visa alia, clare,&intuitiae visa dia uina essentia: quia essentia diuina , quae est idε cum tribus Persisnis, est terminus formalis vi-
At veroeternainus se malis unioliis hyposti-ticae non est essentia diuina secibalor, indi
138쪽
sed est Persena silij secundum propriami Mationem, ac hypostasim, qua distinguitur
a Patre, & Spiritu Sancto. Et ideo uisa diui na essentia,non possunt non videri diuinae Personae. Una vero Persena terminante unionem hypostaticam, &assimente ad se naturam hunmanam , non est necessarium ab aliis Persisnis terminari unionem hypostaticam, & assiiminaturam humanam ad se. Sicut fide docemur, de ficto Persenam Filij assumpsisse naturam humanam,& ' Verbum carnem fustum, quod non dicitur de Patre meque de Spiritu Sancto. Non potestautem videri una periisna , non visa alia: quia cum tres Persenae sint unus, d idem Deus per essentiam existens;qucumus intelligibilesion babent relativam oppositiciae: atque ita, cum intelligitur diuina essentia, ob id necessaria videntur diuinae Persenae, quae sunt idem cum diuina esiantia . Quod, si dicas. Diuinae Persenae ab eo, qui clare,& intuitiue videt diuinam essenitam, vi. dentur distinet e ab inuicem . Eretiam , Ut distinctae polsunt cognosci intellectiva cognitione. Quod si, ut d istinctae , possunt cognosci, una sine alia poterit cognosci. Respondetur . Ab eo, qui clare,& intuit ue videt diuinam esientiam, videntur clare, demta itiue diuinae Persenae, etiam vidistinctae: ob id tamen non sequitur Ergo una Persena Potest
139쪽
Nam , qui videt intellectiva cognitione 'clarὸ,& intuitiuξ,verbi gratia, spatium,quod est accliue; videt, illud idem simul esse decliue distinctum, prout varie connotat eosdem terminos e non tamen potest videre acclivo, non viso declivi, & vice versa. Ita, qui videt clarE, & intuitiue diuinantia essentiam ; videt etiam tres Personas ab inuicem distinctas, quae sunt idem cum diuina I essentia ι quae in formali conceptu Personae includitur: ut fusius in tractatu de Trinitate
e est Nie-γοῦ explicabitur. Non tamen potest videre unam Ni prim Personam, non visa alia. Sicut nec esse po- Innoc. iii . test una Persona sine alia,vel ab alia diuisa,&ε ν άim: ζ I separata: cum unius essentiae, α substantiae sint diuinae Personae; quamuis relationibus oppostis inter se distinctae .
140쪽
X diissis constat, eum Deus sit eos, per essentiam ex stes, eum esse infinitis modis participabilem a cie turis ; per consequens finitas in infinitum creat; ras, non solum numero distinctus; sed nat ra, & essentia persectiores , ac perfectiores in infinitum producere posse. Nam product*Homine, verbi gratia, potest a gelum Homine persectiorem producere. Et sic qualiabet data creatura, semper potest aliam pers ctiorem escere. ηQuaeritur hic ergo ; Utrum videntes dici nam essentiam, videant, quicquid potest de diuino esse participare, vel quicquid potest diuina potentia operari, aut producere. Cui
Respondeo, dicendum:Videntes diuinam essentiam, non vident ea oeshia, quae sunt in