장음표시 사용
291쪽
quere, ut iuxta bertatis propriae arbitrivitaeperςnam albect st an illositioni fra peraturos auriris quae,ntinini negantur/- ,. nimo interrumenam Deus virtutes, re aratracula . quibus it noni creditu ros nautior: viavuli iustos, vel credentes Napodestentiain a es siluare: Et vult, non cre , sentes nullairim re excusationem in ricca N. ob quolitan ius e punit: ut concisit in muraculis, ac virtutibus iaetis per Moyleta in gypto , quando in manu potenti, brachio mento volitit educere Hebraeos ex AEgIptiaca latuitutem terram promisitonis .loci: Neque cuiquam mirum debet esset , produni simplicissimo, atque indivisibilit volunta tis actis eam multa, & tontraria obiecta correa spondeant. Nam , cum sit voluntas diuina idem, quod eius sebstantia per essentia exi ilans, . infinitis volendi , ac nolendi creatae V luntatis actibus aequivaleti. l. Q si dicas . laterdum non vult Deus, quod praecipit ut patet ex eo', quod iussit A. Minae, ut Filium suur' imimolia et , FcIn ψεanen nolabat immolari. vi ,
.u Responcitur .i Tunc etiam ita
292쪽
habitidDeus H,luntatem, Ni Abraham ob diret, cui dedit praeceptum, non manisestanado totum id , quod ipse saburus erat; vibraham obedientiae haberet meritum, &pro missionis fura certam, ac firmissimam spem; relinquens exeriplum , in Dei praeceptis, qui regula , de lex viue i omnibus, nonsesse curiose inquirendas rationes. 1 Vides emo, quomodo praeceptis, consilis' prohibitionibus , quae sunt signa voluntatis diuinae, semper correspondeat aliqua voluntas beneplaciti, vel absoluta, vel condition ra; vel secundum unam rationem, vel aliam. Quia cum voluntas diuina sit peressentiam
existens, est aequivalens infinitis actibus v luntatis creatae ; teper illam uni vult praemiu, ct vitam aeternam, alteri vult ob eius peccata pcenam,&damnationem . Quinimo unum,&eundem, quatenus habet in se naturae bonum, aruat; quatenus autem per pescatu
recessit a diuina lege, & peccauit, odio habet: & dans auxilia gratiae sufficientia, vulta eidem & bonum gratiae iustificantis, gloririae, quae illum bearet; si diuinae gratiae auxi-l. lijsc0operaretur, neque illa rei jceret.
- Nam cum nihil oderit Deus eorum, quae fecit; secerit autem in peccatore naturam ,&nou.peccatum ;ideo naturam amri, pecca- ,rum prosequitur odio. u. Ouin
293쪽
corrigunt, ει castigant; in quibus tamen non diligunt culpam, quam 'mni studio auferre coiiantur ab κs, quos diligunt . isi Non est ergo impossibile, ut unus, & idem ratione boni, quod in se habet, sit terminus amoris: Et ratione culpae ixodij materia ,
. Ex dictis ulterius colligimus; Iustitiam, &Misericordiam, quae in voluntate nostra sunt virtutes, S in nobis secum asserunt interdum sensitum quandamu affectionem, seu passi nem; in Deo, remota passione, esse simplicis simum actum,ublutatis diuinae per essentiam existentis, quo vult aliquem a miseria subleuare; aut per iustitiam vult uni reddere pra mium coronam iustitiae , ad quam suetata misericordia clectilla; & alteri poenam ob pec ta debitam. Quod si interdum Deus dicatur 'irasellita autem semper si cum aliqua passione; in moest actus voluntatis diuinae volentis aliquem punire, Vel, Vt a malo res piscanuel si sua lapa ex ordine misericordiae recesserit, ut in M.
dinem iustitiae, cuius est punire delicta, redi gatur: Idq; totum est absque ulla Dei meta.
. Ita enim de Deo metaphortia, di pers militudinem dicitur et Nam Deus punien , il-
294쪽
tud idem ςsscit, quod solent irati. pssa ros.&33 .
Sicut d poenitentia etiam non uomia de Iib.a.ad simplicis Deo dicitur. Nam ideo dixit Deus Poenia lib.
Hominum voluit delere, deleuit Homines a facie terrae ; paucis quibusdam exceptis, qui cum Noe in Arca saluati sunt ab aquis diluuij. I 3 Quod si dicaturractus dolore cordis intrinsecus; γId totum est , ut exprimatur peccatorum, grauitas, quae tanta est, ut, si Deus inui cui sit per essentiam existens, est omnino immutabilis poenitentiae, ac mutationis esset capax, hoc unum esset motivum, ob quod eum poenitere posset ne se Hominem; cum quo ita se vult gerere, & de facto se gerit Deus puniendo, ac si ipsum facti poeniteret. Ex his, quae dicta sunt de voluntate Dei, ficile potest quis discurredo intelligere, quid si dicendum4n alijs casibus. Qui plura de voluntate Dei scire vult, videat Sanctum Thomam cum eius Interpretiabus P.Rq.is.
295쪽
capitibus visiim est quo modo Deus, qui est per essentiam existens, infinita sua cosgnitione, non solum se ipsumi, sed etiam
quascunque res in seipso intueatur, & videat: siue illae tantum possibiles sint: siue sint existentes in aliqua differentia temporis, aut dependenter a Deo tantum, aut a Deo, & civisis secundis: siue illae necessario, S ad unum , vel natura, vel in stinctu naturae antecedenter praedeterminatae sint: siue liberE,&,voluntarie operantes. Cum qua Dei cognitione necessario conlutucta est voluntas, qua S se ipsum vult,& amat, di caetera omnia propter se ipsum. Nunc videndum est, quomodo Deus omnium, quae voluntatis suae arbitrio esse decreuit, prouidentiam habeat. q
296쪽
l persectissima rauone senti. sectae, de ordine disposievi atii perinfallibL-lia media in sui' ita dirigunturis ac ducum tur finem, ut nihil praeposteriami, i nihilinodi liuatum in operibus appareat Ergo necesse est, in mente Dei, qui est rerrum omnium prima causa per essentiam exti sens, dans rebus omnibus esse, quae a nullo alio dirigi potest, praee utere o nem, sciem. tiam , ct artem rerum annium ,.quae ab ipso sim m. ordine, sitientia S arte fiunt quem ordinem, scientiam, Scartem in disimae mente praeexistentem; ' prouidentiam dicimus. DMur erg0 Prouidentia in Dem. qua s quitur deinde, ut omnia in suum finem dubgendo sube λ Ἀπ. Ubil itigii l IIt L Uniuersalissimae enim causaenidinem nihil uis . t Κh egua
297쪽
effigere potest a qu necesse est, omnia in ratione entis dependerer quod cum se extendat ad omnia ranera, peries, & iri hiaeturum, di sit in omnes rerum disseientias dissusum uenihil est per participationem existens, quod secundum omnem siti rationem non debeat esse dependens ab eo , quod per essentiam existit. Quod cum pers iamo modo agar recesse est, ut praxogno it ordinem , dispositionem, ac media, quibus ordinet, di nat, & praeparet media, quibus regat, & bibemet omnia , ea in propriis fines dirigendo. Qui ordo, ac dispositio, cum in rebus ipsi. appareaz, qua a Deo sinnarec estiumccidinem , cum haedis Dultione, α modiotam praepararitae pra
extuisse in memediiii l l Res autem omnes, quae iDeo sint, ese imter sepersectissimo mota ordinatas, med Lipositas ,reriim uniuersitatem intuenti man, apparata via enim summo inter se o dine i a sunt di sua, de conseruantiar, t v vim Domini ad eius volantatem, ac praecepta exequendum audiret videantur; etiam si sensit,4 intellectu careant
Me Iob s. dicitian praecipit seli, demon ortar, dia stillasclauda quasi iub un
ta in Psalinis Dauid '. 'creeptum potuit
298쪽
' Ignis, grando. nix . glacies , spisum P meellariam, quae faciunt verbum eius i idestini voluntatem, vel quod vult Deus, vel, ad
Ita enim omnia librata sunt, viduis ponde ribus stare videantur et deram perscisto ordine inter se disposita sent caelum, &terra , di quae cunque caeli, acterrae ambitu continentur , ut elementa qualitatibus inter se oppositis dissidentia, in perpetuam pacem jac Vnionem imter se, non otioso tamen ordine; coniuncta ad mundi perpetuitatem dixeris vac si ortus, a que interitus expertia essent: sicut canellia, Maeterna corpora ab omni qualitatiam contrari tate seiuncta: Et tam perfecta arte, ac sapie tia qui haec omnia viderit constare , si artificis supremi artem, sapientiamq. negaueriri, is tamquam ignorans distinguere manifesti ab immanifestis, cum rerum euidentia conuinci nopositi, non ulterius redarguendus est . Qui adhuc ad contemplandam diuina Prouidentiam excitare mentem Voluerit, plura ex Cicerone Ethnico Homine de atratura Deorum lib. 1. intelligere poterit;& ex Patri bus, atque Scripturis tam multa in hoc argu mentum colligere poterit, Vt superfluum videatur in hunc locum ad id lisadendum plura adducere: tot enim sunt linguae iam nant quot res a Deo productae' conspuiantur; quae
299쪽
ad Mnesi diurvD , de Metus laudes cele. dasati ibusPueris in Idymno', & a Pr spheta in Psalmis cuticantiar: Neque obstat primo, quod dicatur ; Deo
non esse cistam debilus es tuti Nam non est ea cura de bobus , qvie est ii turae cre tae intellectualis , . quaenon selum inclinatione naturali, desestinctu naturae in situ. agitur, seu dirigitiir finem , sicuti res intellectus expertes aguntur dirigunturi sed etiam r legem, no solumnaturalem, verum etiam lupernatu alam , de auxilia gratiae distiirista. a lege, & beneficio creationis. in fine ultimum,
di optimum, qui Deus est, dirigitur, H ducis
.od si aliqui hunc finem, in quem a deo
per legςm, & gratiam suntduesti, non consequantur ; Dei tamen prouidentiam neque hi etiam essugere possunt; qui permittit eos iuxta consilij proprij rationem operari: ipsi autem auxilijs gratiae sisscientibus datis non coope-ἀante cum per culpam recedant ab ordine mi-dericordiae, in ordinem iustitiae redacti, pro priae culpae poenas debitas sustinere debent. D Ncivilescit etiam intellectus diuinus, si muantissimoru Animaliu,ut ex Euangelio habe-cumhabeat Deu4, qui etia capillos capitis numerat: quia non arebus ipsis cognitione aia
300쪽
uersectionis, quod aiau, aut potentia sim rebus, quod non sit in suo conceptu, & esse de pendens a prima causa per essentiam existente:
ita nihil cognoscitu rus, nisi in se ipse ; ut si
iiNon infertietiam Prouidentia Dei necessutatςm rebus perintellectiam , & voluntate agentibus; uti docet Sanctus Thomas ; Quia nouit Deus infinita sapientia sua ordinare cam liberas in fine sirum ; non eas praedeterminando ante edenti hecessitate ad operandum, sed auxilia gratiae efficacia dando i)s, qui saluantur, ita , ut libero operentur, quippe qui infinita sua potentia,& sapientia nouit, ac pOtuit attingere a fine usque. ad finem fortiter , & disponere omnia suauiter. Non obitat etiam secundo, quod appareant in rerum Vniuersitate interdum quaedam prae postero ordine iacta, nec apta consequi finem, ad quem natura sunt ordinata , ut sunt Mon stra, dc desectus omnes, qui naturae vitia, de peccata dicunturi uti videre est apud Philos, phum: qui ex eo, quod res naturales a proprio interdum fine defici t, probat naturam age. re propter finem. Nam ad primam, de uniuersalisiimam re riam caus , operastem cum omnibus,& siangulis causis creatis , quae deficere possunt, spe