De Deo uno tractatus primus auctore Augustino Oregio, pontificijs eleemosynis generali praefecto, ...

발행: 1629년

분량: 369페이지

출처: archive.org

분류: 철학

321쪽

- taeterminat volumite ita essentie mi. idem coerthagit , quandos instosi; αmouet ad operandum: permactantem, dic. . vadiuuanteis gratiam. V. Uim' linaret neque .sermaliter, neclud causaliter praedellinatio imponitraecessitatem antecedλ rem operandum praedestinatis.' aQuod ut rationi conserat cum ii &icript risi expressuina, etiam in Prouinciali contama De et Fid. 33- Senonei,si η contra Micleiiun. Et Luthera a

'transfirenda censu, i cum thm id, quod qua rimus, & quaesito respondentes diximus, aperi

nulli pene sit tam aperti catholica:vἀritas, cui has tam amnisestus Saerae Scriptiitaevem non haereticiiqis cauillis,α 1hrsatio nibus eludant: nulla tamen in re inim impudeliter antaq rei Chrilitanae lae a d bacchati sunt , quam in exterminando , prosi,

gand Fe libero arbitrio Nam Nd Christindelibus perniciosius excogitare potuit hostis ille veritatis, quam si vel a Pelagio seducti, omniasne praesidio gratiae sibi tumidius arringent, vel fatisceliti, pusill .animo, cum V Ubcluso , necesiitati, iatisi committant omnia PNiliit profecto reliquum erit, tum diuinis imgibus, tum humanis: nullus consilijs, aut eloci , tacti, nullus precibus, aurobiurgationi carte

322쪽

mq. id genus locust nudia deniFe. iustitia iura est, qua quibusdana poenae, quibidia constituta sint praemia: si pro Vtheranorum sentemia, omnia de iratae sit te

Prodierat Iuc πror Primumapias milles; sed immo omnium: consensu mox; cplusa est: adeo liberum esse arbitrium, velut euidensti quodam experimento cognitum, omniu mentibus sese uitalcat . Cum igitui si reliqum rit Deus tantinem in Hanu cimiuijsui, appo. sieritq. coram eo ignem, dc aquam, bonum , allam: ut ad qia iucunque voluerit, porrigat manum suam et nec ab re ν beatus ille dica.ti qui potirit ei Mugredi,& non estuans ecfus, de facere mala& non seciei quod eis sit appetitus eius, & dominetur illius: ac denique percurrenti Sacram Scripturam passi tria obuium sit, quod liberum utramuis in partem hominis arbitrium asseveret: satisesse visum est iacto Prouinciali Concili. libertatishuivi. modi vires, & metascxponere. l Neque enim liberum arbitrium asserentes diuinam excludimus p terea gratiant f quod illi falso toties, imponere nota vere tur,. atque hoc sumo credulorum ocul peruiu fere. Sed iuxta Sacram Scriptu amied extendimus, ut voluntas humana mis invidiaepraeseruentisauxi suis a Mint eui. 24 .. Nn 2 riori

4 e . arae Gen.

323쪽

eant. 1. Petri .

libri quodam,& occulio sineti oris uri tati alis asstatu contacta, sese conuertat in Deutetu, Ddo appropnqueti & ad veram illam gratiam praepam, qua tandemaccepta sit ad vitam

aeternam . . . I

Neque tamen tanta gratiet nee sitas I ropriiudicat arbitrio: cum illa semper sit in pia ptu, nec momentum quidem prpereat, in quo Deus non stet ad ostium, Q pullet; cui si quis aperuerit ianuam, intrabit ad illum, & cum bit cum illo: Nec denique tale sit huiusinod1 tralienus Dei auxilium, cui resisti non positi. -ies enim Dominus Voluit congregare talios Hierusalem , sicut gallina congregat putilos sim sib alas, de noluerunt Frustra cera Stephanus Iudetos duret ceruicis,& incircum. cisi cordis argueret, qui semper Spiritui Sala isto resisterent. Frustra Paulus Thessalonieci, sta admoneret spiritum ne extinguerent; si di uinis inspirationibus homines ineuitabiliter raperentur. Tralut quidem Deus, sed in eius

odorem currimus. Non vi, non unco rapta- .mur. Pr dxstinat, eligit, vocat, sed eos demum adultos glorificat, qui in fide, & chari

tate radicati per bona opera, certam sitam V icationem electionemq. secerint. Et licet Misi tingat a fine usque ad nnem sortiter, tamen omnia fiam iter . . a

l . . - prorsu

324쪽

Ursus au serentem, non tam damnamus; quippe quae iam olim ab Ecclesia , in sacroasantiis Conciliis damnata sit; quam commv. ni hominum conceptioni,& apertis scriptu . rae testimonijs declaramus esse contrariam . Hucusque Concilium Senonense. Quod si dicas, a Deo non posse dari huiuLimodi supernaturalia auxilia, quibus libere cooperando adiuuetur, vel eleuetur Homo,

vel ad disponendum se iussificationi, seu i stitiae, vel ad hoc, ut iustificatus Dei gratiae

cooperans, & augmentum gratiae, S uitania mereatur aeternam; Debet assignari contradictio. Sic enim negaretur Dei omnipotentia, a quo, cum sitens per essentiam existens, necesse vis posse. fieri, quicquid non implicat cotradictionem. bod si potuit , sciuit etiam. Nam necesse est a Deo cognoueci, quicquid habet rati

nem entis, de veri, eo modo, quo habet ra--tionem entis, ob eandem rationem . .

Videndum igitur est; an voluerit. Voluisse autem,constat ex scripturis,Concilijs, ac rationibus sis pra adductis; & praei rea ex ijs omnibus scripturae locis, in quibus praecipit Deus, ut eius praecepta impleamus; mion implentibus gehennam comminatu'recte operantibus, vitam aeternam promittit.

325쪽

. . .,

terna operari .

- Sed quod necessitate fit, non libere fit. Ergo praedestinati non libere efficiunt opera,per quae aut iustificantur, aut iustificati augmentum gratiae, & Vitam aeternam merentur. Respondeo, distinguendo Necesse ess , praedemnatos saluari per opera , ad quae anteucedenti necessitate sint praedeterminati, ant quam operentur; negatur. Necesse est praedestinatos saluari per opera libere ficta diuinis auxilijs per Christum datis; chnceditur ... At haec auxilia non auferunt libertatem, sed eam perficiunt, adiuuando, ut ea possit, atque operetur homo, quae sine huiusmodi stiperia turalibus auxilijs non potuisset, nec operatus Disset . a Sed contra. Quod necessario fit dependenter ab aliquo antecedente actiam potentiae; illud necessario fit antecedenti necessitate. Sed actus, per quos iustificantur, & gratiae augmentum , vel gloriam merentur praedestinati, fiuntdependenter a praedestinatione, quq

antecedit omnem humanam acti mem: cum

sit actus diuini intellectus, do voluntatis; qui

326쪽

eum sint per essentiam existentes, sunt aeterni. Ergo antecedenti necessitate praedestinati sunt ad operandum praedeterminati . . Respondetur. Quod dependenter sit ab alta quo antecedenti actum voluntatis ; si aut ser- maliter praedeterminet Voluntatem, aut causaliter 8, idest , si sit causa alicuius, quo posito necessitate antecedenti prideterminetur voluntas ad operandum ; illud necessario sit necessitate antecedenti, conceditur. . At vςro, quod fit dependenter a praedestinatione, quae est aeterna; non est ab ea tanquam a serma intrinsece, M sermaliter se ipsa praed terminante humanam mentem, seu voluntartem r cum sit aetiis diuisu intellectus, &' luntatis, qui cum sit immanens , aeternu

& per essentiam existens, sicut Deus, &per cons quens Deus ipse ; non potest esse

serina alterius: atque ita nec etiam ut forma inhaerem praedeterminando imponere necessi

tatem.

Quod vero neque etiam causaliter per beneficia, & auxilia gratiar Christi distincta a beneficio creationis, antecedenti necessitate praedeterminetur Voluntas; patet ex dictis. Nam ita datitur auxilia gratiae, mentis illuminationes , & inspirationes, ut illas possitabijcere ' Homo, si velit ; ut enim dictum eli, potest Deus in mente sua praeordidare ab Ger

a eoue. Trid sin scap. s.

327쪽

no, & in tempore deinde dare ea auxilia, γυ. scooperetur voluntas humana intalibiliter, sed libere, non antecedenti necessitate praedi

eterminata

OBIICIES II, P Raedestinatio quantum ad eius essectus etilet incerta ; nam posset ea lictis quilibet praedestinatus non cooperari omnibus,&singulis beneficijs, siue auxilijs, quibus vel iustificatur, vel vitam aeternam coninuitur. lQuod si contingeret; effectus praedestinationis non essent certi, & non essent infallibilia media, quibus praedestinati invitam diriguntur aeternam . Nec necesse esset praedestinatum 'saluari: nam posset gratiae Dei non consentire, α auxilijs eius non cooperari, & sc culpa sita damnari. Respondetur, noniaturos incertos praede stinationis essectus, si loquamur primo de ijs essectibus, qui a Deo fiant, ut sunt vocatio, &s pernaturalium auxiliorum esticacium donatio : nam hi essectus non dantur dependentera liberae voluntatis arbitrio ; sed ex mera Dei liberalitate: sunt enim opus, non volentis, aut currentis Hominis, sed miserentis Dei. Quia bus auxilijs libere cooperatur praedestinatus, nullanecelsitate anteciaenii pretiaeterminatus;

328쪽

qui cum se etiam insallibiliter, sed libera duuinae gratiae cooperaturus, qu- Deus potest

facere, εα cognouit; non sequitur incertos esse, etiam illos essectus praedestinationis, qui fiunt dependenter ab operatione libera pra destinati, qua consentit diuinae gratiae,& ab eadem gratia adiutus excitatus, ct motus rubeia illi cooperatur. I i ii υEt, si alivando cor fimo ciuinae gratiae, peccet, ac non: obeli Mo diuinis: pra ceptis, a Deo , a quoser po 3xum Ioc et , deseratur ob propriini culpam ad impii smiserentis ta n mi henelicio, efficaci vocatione excitatus,& Y'catus, libere, sedi illi' iliter divinae goti auxilj js cooperaim do, rςς it a pς Richuri libere constertitvi ad Deum, quςmla culpa deseruerat ; idq; to tiς quoties op est, via cessa resipiscat, citandem in statu gr*tin ex hac vita decedat. o xorum Deu dc praecognouit, S pro ordinauit ele is , sed ita, ut semper diiunce gratipe auxilius liber .ςooperetur praedestina tas. Nam omnis adultus diuinae Cratiari a xiiij liber consentiendo, recedit ' p sato,& conuertitur ad Deum, & iustificatur, He -- tonam iustitiae, quR est vita arte im , per Op Ia bona, postqμam iustus est, dii ilus Matiar

329쪽

WMesssisillanis esseidis, licet diuinae gratiae iam'mper libere . cooperetist pntclassi

NEcessu est, praedestinatui saluari.

Ergo necesse et deum duilaas gratis auxilijs cooperant saluar tu sitan beia operaretur ra i Ἀ- γ ῆ

Res detur.

tum saluis per ad necessitate a tecedenti si praedeterminatus: ehatur. Ne cesse in praedestinatum saluari per operata, quae facturus estimeth; sed insallibiliter, dependulitera diu ab glariae esseacibus' a Lliri; conceditur . Ndio enim saluatur ex eriquod diuinae gratiae auxiliis necessitate antea cedenti praedeternii natus . cooperetur Sed quia in opere bono libere,quamuis i tabilitemes vocanti, excit nil NE: Dpebainituralibu gr imae auxistis' diuuanti, operaia d onsentit; necdiuinas abiicit inimiationes; quas 'abijcere Ussit 'illis non ci

Verum hoc non destruitaibertatem; . sed eam ' uuando,, persieit f etini deis voluntati actu operari,id quod sine alat auiiiijs Diantii ba poterat, ni e operaturaitasset Idq;

330쪽

riam reuocetur id, quod dictum est; scilicet, sicut diauina be*eficia praepa ise, vi intrinhosi c/

lata non o ferrent lilhqr Um siduando perficerent

VTRVM HOMINES PRAEDESTINE TUR OB PRAEVISA MERITA.

v lis tum est , quomodo prae stihatio necessi Memnoniimponat praedestinati sc sermdi cliuinis gratiae beneficijs, seu auxilijs, quae I eug ab aeterno praeparauis praedematis, &in tempoIe constat, dum eos vocat , excita adi* uat, ut vel iustific*ntur, mi iam cati, diuinae gratiae auxilijs cooperando, per opera bona,S augmentum gratiae vi vitania

ternam mereantur.

i, Videndum est; a', quemadmodu ex mentis tanqua corona iustitii redditur: ces,quae est vita aeterna;sta eti ex incrino lim

SEARCH

MENU NAVIGATION