장음표시 사용
51쪽
Et manisestam rationem J deberemus dicere: Dei corpus animatum esie: atque ita non est geremus etiam aliam compositionem, quae este materia, & forma , anima scilicet , &cor pore: dZ sie Deus comptatus esset ex materia,& sorma quia diximus supra r pugnare comceptui essentiali Dei . I iVinualiter autem Deum esse quantum, Mexplicari a nobis per dimensiones ; Et script ris docemur v& nostro intelligendi inodo est
Quare ad omnia argumenta, quae exscrip turis, traditionibus, Conciliorum 'decretis, Summorum Pontificum Constitutionibus , Patribus desiimuntur ad probandum, vel Deuesse compositum ex materia, & forma , vel essse corpus, de quantum ; Respondendum est ; Quae dicuntur de Deo, & videntur secum serre quantitatem, vel corpus , intelligenda sunt de quantitate virtutis non molis : nec proprie, sed metaphorice ,& per similitudinem accipienda sunt; nam quae sunt remota a sensibus, qualia sunt diuina attributa, quae sent rem tissima ; revelantur, & explicantur nobis per ea, quae nobis magis obuia, ac familiaria sint, ob sensibiles eortam qualitates; qualia sunt compora. Ex quo sit, ut dicatur excellus, b magnus, ς latus, 4 profundus:ς Leo, i Lapis, g A gnus, PetrM
52쪽
fPetra: Ut aut qinuatitatem, aut corpus secum serre videntur.
Sed haec, & similia de Deo dicuntur . vel quia virtute sit talis, ut exempli cauti, magnus virtute, scientia profundus: atque ita non proprie ; sed metaphorice, uti docent δ S. Dion sun Sanctus Ambrosius, s Sanimis Hieronymus Sanctus Augustinus,' Eucherius Episcopus Lugdunensis, s & Sanctius Thomas. Vel etiam responderi potest, quaedam dici
de Deo ratione humanitatis assumptae. Et cum inter caetera seripturae loca, quae adducuntur ad probandum , Deum esse corpu' vel corporea habere membra; sit ille Genesis; a Faciamus Hominem ad imaginem, simulitudinem nostram. Quomodo hic locus intelligendus sit, colligere potes ex iis, quae docet Sanctus Augustinus .,μ Imago Dei intus est, non est in corpore, non estin auribus illis, quas vidctis, &oculis, & naribus, & palato , & manibus, Apedibus ; sed est frusta tamen , ubi est intellectus, ubi est mens, ubi ratio investiganda: veritatis :Tubi est fides, ubi est spes vestra, ubi charitas vestra , ibi habet Deus imaginem
Et Sanctus Gregorius Nisienus in eundem locum; Nihil profectb, inquit, in sorma corporis est, quod Dei imagini congruat. His
a cis. de diu. nomb lib. 1. de spiritu sancto cap. lo.
sim q.α. d ep. iii e in tracide formulsi spiritualis intelligentiae.
53쪽
His addem Faciamus homnem Iinquit, ad imaginem nostram; hoc est, Homini impertiamur,ac praerogemus affluenWm ra-G0'is copiam. Et Sanctum Thomam p. p. l. 3. Ex his facile reucitur Anaximinis Philostaphi error, qui ex Sancto δ Augustino, corpus Deo tribuebat. Et Anthropomorphylarum haeresis: qui Hominis formam Deo tribuentes,antesignano Vadio, siue Audaeo, utemporibus Damasi, α Siricij Papae, & Valentiniani Senioris Imperatoris, Ecclesiam vexarunt. ι DEst enim, uti visuim est, contra rationem
primi principij per essentiam existentis, esse
V corpus ; & contradicit scripturae, Ioannis r. Spiritus est Deus. Spiritum autem ab omni corporea mole seiunctum esse,colligitur ex illo Lucae α . Spiritus carnem, & ossa non habet , sicut mo videtis habere : qui,scilicet, non sum Deus tantum, sed Deus, & homo. Repi gnat ergo Deo, quatenus Deus est , wrpus esse, formam, seu humatia habere membra, quae sine corpore proprie essu non
54쪽
PO ITIO EX GENERE, ET DIFFERENTIA
non esse compositionem ullam ex genere, & disserentia ἀProbatur: nam, quod est compositum ex genere, &differentia, debet habere aliquid, in quo Vnbuoce conueniat cum alijs. speciebus eiusdem generis; & aliquid, quo disserat: verbi gratia, Homo, qui genere, & disserentia constat,coim uenit univoce cum caeteris speciebus animantium; quia esst Animal : de halbet esse rationale, per quod dissert. Sed in Deo nihil est,quo univoce conueniat cum alijs rebus;vt patet disciarrenti per ea pret. dicata, quae Deo, & creaturis conueniunt. Ergo in Deo non est compositio ex genere, ω disterentiaia tNam primo ens,quod est primum,ac communisiimum praedicatum, non potest univo
ce conuenire Deo, & creaturis ia
55쪽
Aduenendum est, ens analogita dici de Deo,&creaturis , analogia mixta.scilicet attributionis, & proporitionis p S.Iliero. in ep. ad Damacquonia v tulto ,&in cap. t. ad Ephesis Berna. lib. .de eonsid.ad Engen. Augu.lib. .cons
Quod enim uni conuenit primo, de per se simpliciter, & absiluae, &per essentiam ue dc alijs secundario, dependenter, & per participationem; non potest illis uniuoia conuenire,
sed analogice. At esse ens , P conuenit Deo primo, & per se; cum sit ens per essentiam eMens: caeteris autem rebus , esse ens, conuenit perparticipationem, & dependenter a Deo. Ergo non via ce conuenit Deo, & Crea
Conuenire autem esse creaturis dependenter a Deo ; confirmat id, quod dicit Sanctus Augustinus . in Inspexi caetera insta te, & vidi,nec omnino esse, nec omnino non esse: esse quidem, quoniam abs te iunt; non esse autem,
quoniam, id quod est, non sint: id enim vere est, quod incommutabiliter manet. Ex quo loco euidenter deducitur , quaecumque sinat insta Deum, ideo esse , quia fiant de
pendenter a Ceo qui vere est ; cum incomui
biliter sit , ex eo, quod sit per esentiam extistens, iuxta illud;
Ergo ens non est genus univocum, cum per prius , & posteri L s dicatur. Eode modo licet diic rere per alia praedicata, quae comunia stat Deo, α creaturismam
56쪽
neque substantia, quae est secundum praedica tium commune o,& creatis substanissis, comvenit utrisque univoce: Deo enim conuenit esse substantiam per essentiam: at rebus creatis perparticipationem, & dependenter, Deo. i Ergo neque etiam substantia, quatenus dicitur de Deo, ω creaturis, potest esse praedica tum vniuocum; cum non ex assuo viri e co- ueniat ; sed uni conueniat per essentiam, primo, & per se, alteri vero per participationem, secundario, & dependenter lIdque confirmatur ex eo , quod docet Sanctus Dionysius, ' Deum esse stupra substan- ae. rvissimam.
Substaritia ergo , quatenus dicitur de Deo ἰ '& creatis substantijs, in sententia huius Sancti
Doctoris, excellentiori quodam, &eminenti ri modo Deo conuenit, quam creaturis , cum Deo conueniat esse sibilantiam; non quia a cidentibus sitiast ; sed quia in alio non existes, per essentiam suam dicitur esse sitbstantia, de- , pQndenter a qua, & per participationem, stib- stantiae creatae dicuntur esse, & subsistere: es ' sentialiter enim creata omnia a primo ente, qui est Deus,dependent, secundum quamlibet
Ex his sequitur,fneque esse in Deo proprie disterentiam: nam disterentia, proprie loquen
57쪽
ni siticet dicantur differre , magis propri tamen dicuntur esse primo diuersa , α se totis disserre; quia non haiant aliquum gradum, ia
Pos ITIO EX Es SENTIA, ET ESSE.
non esse compositionem ex essentia, de eue,seu existen
Conclusio colligitur ex Lateranensi Concilio sub Innocentio III. si compositio ex essentia, Messe est: .vere, ac propriὸ compositio j ibi enim asseritur Deus esse omnino simplex. Probatur; nam, quoties unque aliqua ita se habent, ut sint idem re, & conceptu , non poς sint in compositionem venire ad unum tertium
58쪽
tium cinituendum, cum sint unum, ocidem: arx Sed, ut probatum est capite primo, exeo 'loco Moysis, O EGO SVM QVI SUM; eL φ-H.3., sentia, α esse, seu Histentia in Deo neque re, ineque ratione, seu conceptu distinguuntur. Ergo essentia, & esse in Deo non possunt ut extrema inter se distincta uniri ad componendum unum Deum , qui cum sit peresantiam 'existens, est actus purus, excludens omnem compositionem, quae omnimodae simplicitati repugnat; qualis est illa, quae Deo, per essemitam existenti, tribuenda est.
lum esse, aut esse posse acci-' dens ; dc per consequens nutilam accidentalem compositionem.
Probatur. Nam, quod est per essentiam quicquid est; non potestesie per aliquod accudens
59쪽
At Deus quicquid in , est per R essentiam rivi expresse colligitur ex epistola decretali Samisti Leonis ad Turribium Episcopum, as rem. iis, liquicquid in Deo est, aion qualitatem, sedi essentiam esse: eadem autem est ratio negandes de Deo qualitatem, quae est negandi caetera accidentia. Ergo nullum est accidens, per quod Deus aliquo modo sit. I Maior est certi Sima: esse enim per esien tiam, est esto primo, & per se, non per accidens, aut ratione alterius': Opponuntur enim haec duo, esse per se, & esse per accidens, siue ratione alterius; ut cum Aristotele,omnes Phi-
φρhi. A l l Minor, licet satis constet ex dictis, adhuctamcli explicatur,t x probatur. Nam , quod est per essentiam, est primum ens, nulla alia re ς indigens, a quolibet alio indepedens, sens,& origo omnis perfectionis, Ergo nihil potest esse in eo, quod sit accudeos : nam, quod habet in se accidens, habet aliquam indigentiam, & passivam potentiam recipiendi aliquam perfectionem ; quod estae tra rationem primi entis, primi principi, primae causae; quae non aliunde, quam a se ala ι debet habere omnem persectionem . Ac seraeonsequens debet esse actus purus, excludens omnem ' indigentiam, & receptiuam pOzen,
60쪽
uani, quam passivam vocant. 'Cum erso Deus sit per essentiam existens; quicquid est in eo, erit etiam per essentiam. Hi Quod ex Magno I eone probatur: de Deo enim dicitur , quod sit V veritas, sapie xi , ω iustitia: quae demo abstxacte .non pridi aren arur , si accidentia. Dei essent , de non essentia sicutic nemo Hominum est veritas . sapientia,
α iustitia, quamuis particeps sit sapientiae, ve, ritatis, de iustitia , quae sunt Hominum quali
AN RATIONE TANCVMi l sit Ino rea ESPONDETVR auria buta Dei abinum, puenientii:& communia tribus Persenis, non distingui abessentia diuina re , sialconeceptu, & ratione tantum . Da Probatur prima pars: nam, si attributa diis uina re ab essentia distinguerentur, vel essent substantia, vel accidem . . ..