De Deo uno tractatus primus auctore Augustino Oregio, pontificijs eleemosynis generali praefecto, ...

발행: 1629년

분량: 369페이지

출처: archive.org

분류: 철학

71쪽

periuntur , mom l ei intelligi non potest. I a. Non ob id tamen dicendus est Deus aut est se corpus, ruit lapis formaliter Ill ψάkii, aliud creatum ; quia non est necessarium , ut causasemper sit eiusdem rationi cum sulci 'i, sed sit est, si virtualuer αςnunci lse continead 2:. luti i Nesii Sol , verbi gratia, halefacit ; non trimen ipse incalidus torn aliter, virtuali ΠEt id o Sol dicitur civisa a uiuoca caloris,non quia aequivoce producatF. gyn; nam Veret,pmprie , e realis ex producit esitarem , sed di citur causa aequivocas quia non continet ines siqsormaliter calorem, nec xii sermaliter xsidiis,

o. ecuin non eodem modo dicatur calidus Sol , quo sunt calida ea, quae ab ipso calafiunt, dicitur causa aequivoca. Ad hoc ergo, ut a m producat, debet esu

quidem actu ; sia sufficit, quod sit in actu Iu

tuali, & eminenter in se contineat effectum. ininimo causa continens in se virtualiter, α eminent effectum , xst persectiori modo mi actu, Fim quae cQntinet tantum serinali, ter: iiii. Qi Sat ergo erit ad hoc , ut Deus sit omnium rerum causa, si uirtualiter, atque eminenter illas in se contineata quod optime intelligitur, si co

72쪽

si cognoscamus,quomodo Deus dacatur en perperesstatiam existens,& cῆtera Omnia perpas,

Est enim tantum se maliter Deus quicqvra ita dicit persectionem, ut nullam dicat imperi monem; ut Ninus, iens, α caetera tua,

iusmodi. AEt est virtualiter , & eminenter ea omnia quae ab ips' sunt.: Genimidoxum causa , nou quidem unium', aequivoca. danspmprijs sime illis esse ; non sermaliter, sed eminenter rerum' a te creatarum continens persectiones. Et res omnes in Deo contineri, probatur ex

Ioanne, Quod factum est in ipti vita erat. Sine ipse autem factum est nihil. Omma per ipsum facta sunt. Et non obscure hoc idem indicant. Apost ii verba; 3 Ex ipse, & in ipso sunt omdia. IQui alibi de Deo loquens ; - mi ipso,inquit,

vivimus, di movemur, Si sumus; significans nihil in nobis .esse, quod a Deo non sit, qui est origo , & sens omnium creatarum rerum ι sine quo illae nec quicquam esset, nec Operari Possunt. IAd quem comparatus Lomo, qui perfictione excedit caetera cuncta corporea creata 3 cum perfectiori modo diuinam exprimat, sentet essentiam , dicitur' a Iob;Folium, quod Vento rapitur , innuente, eum nihilhabere fi G mita-

. l laeta

73쪽

miratis, aut in esse, aut in operationi et, nisi quatenus est a producente , cons ante, diri. gente , ac ducente Deo cuncta in propritimὐ

stantia meatanquam nihilum ante te; cum il

la absque Deo producente nihil sit absque

eodem conseruante, eam in' nihilum redigi necesse sit; & Deo non operante , nec mini naum insequidem motus, aut mutationis

bere possit.

Idque totum clare indicant verba h Isaiax Ecce gentes quasi stilla situlae,&quasi momentum staterae reputatae sunt: omnes gentes, quasi non sint, he sint coram eo, ik quasi nubilum , M inane reputatae sint . lidet si1- per dirum terrae, & habitatores eius sisnt quasi

locustis. Quoi si Homo, qui ut interpretat Sametus s Gregorius nomine omnis creaturae ii telligitur, cum habeat esse commune cum lapidibus, vivere cum arboribus, sentire cum Animalibus, intelligere cum Angelis, tan quam nihilum,& inane coram Deo reputatur; manta in Deo sit persectio, cuius t Caeli enarrant gloriam, cuius opera annuntiat fi mamentum , conijcere ficile poterimus; cum solus Deus simpliciter, & abiblute dicatur es . se, quia per essentiam exulit: caetera vero om-

74쪽

nia, quae perparticipationem sunt, dependenter a Deb, tanquam pilii m reput tuta Quod si verum eiu uti est verisiimum ; hecesse est rerum omnium per MnΗm Deo

tanquam in causa contineri. Hoc idem etiam asserunt Patres: Sanimis Dionysius, Cuncta . inquit, continet Deus. Sanetus Ambrosius dii Hexameron ; In ipse conli mi omnia Sanctus Athan. Deus autemper se existit, inmag: in se continet,d: a nullo continetur. Eadem pluribus in locis habet Sanctias Augustinus. Et Sanctiis Bernardus dicit, conuenire Deo, ut sit rebus omnibus,

esse; cum ex ipse, per ipsuin, & in ipse sint

omnia.

Illud autem, in quo, di ex quo, dc per quod sint omnia; cum ut origo, & fons totius esse: necesse est in se ipse rerum omnium persecti nes contineat; atque ita illud idem perfectistimum sit: qui cum sit Deus ; Deo conueniet rerum omnium in se persectiones continΠα

cap. alib. r. cons. cap. a.

Tract.i. in Io. Se alibi. e lib. s. de cons Lad Eugem

75쪽

sa Τiactatus Primit

VM bonitas nihil ab ud

si quam rei perfectio, ut dicit ementian , vel appetibilitate proportionatam illi rei, cuius est persectio ;

nit esse bonum, sed esse summum bonum . Probatur: quia eo modo aliquid est bonum,

quo modo est ei S. lSed Deus est ens per essentiam -- Ergo,etiam per ic flentiam: conueniet illi esse bonum, S: per consequom summum , M per*ctistinium bonum . . I in h QDd enim primo, per se, & per essentia alicui couenit, ei persectissimo modo couenit. Hinc deducitur, caetera omnia esse λ bona dependenter a diuina bonitate . Nam eo modo res suiu bonae, quo modo sunt: sed omnes res stat per participationem, & dependenter a Deo: Ergo erunt etiam perparticipationem,& dependenter a Deo bonae. . u

76쪽

Qirare omnes res in tantum dicuntur bonae, &appetibiles, quatenusbonitas illis obia municatur a Deo , & habent relati0nem ad illam bonitatem diuinam, a qua n .selum , quatenus producuntur , dependent ii, genere causae efficientis, sed etiam quatenus gratia illius su minae bonitatis senti dependent vi genere causae finalis: nihil enim esse potest bonum , quod non sit a Deo, & in Deum tanquam in finem non referatur :. Et ideo quicquid non refertur in Deum tanquam in finem, rationem boni habere non potest. Nam quod est bonu per paruci pationem,in tantum est bonum,in quantum refertur ad ict, quod est per essentia bonum,& illius gratia est; quia ' primum in unoquoque genere est causa

caeterorum.

inamobrem humanae ac iones,quae contra Dei legem sunt, cum quatenus adiuina regi la, ac lege deficiunt, nec sint a Deo, nec in Deum tanquam in finem referri possinti, malia sunt, & peccata; die ante ratione, ea deficerea ratione boni quet non referuntur in ultimum

finem, qui sesus est simpliciter, & ab lute bonus; iuxta illude Nemo bonus,nisi selus Deus;

stilicet, per essentiam. Nam S alia, quae sunt per participationem, in tantum sunt bona , inquantum sunt a Deo, S: in Deum tanquamia finem, qui est optimus, reseruntur Quae

ad Ephes

77쪽

a Arist timetaph.

Quae igitur contra Des legem sunt; cunia ea ratione non possint in diuinam bonitatem tanquam in finem referri, sunt malar qui non potest aliquid esse bonum per parricipationem, es non referri ad id,quod est bontini per essentiam . At si interdum culpa, aut peccatum dic tur esse aut necessarium, aut felix . Id non dicitur, quia illa actio, quae est pe catum , di contra diuinam legem, sit, fuerit, vel possit esse in se bona, qua ratione est deficiens: sed ratione effectus, &beneficiorum, quae Deus sua misericoidia in Hominem contulit, ad subleuandum eum a miseria, tria quam ob peccatum inciderat . Ex his habes, cum Deus sit per essentianubonus, eum sui maxime diffusiuum, & communicativum esse; dependenter enim ab eo, quod est per essentiam bonum, bona sun quaecunque sunt per pauicipationem bona 3 Ex illo vulgato principio a nobis saepe repetuto; primum in unoquoque genere, est ca

se caeterorum.

Quamobrem cum Deus si summa, ac infinita bonitas, quia est per essentiam bonus es ne ullo suae bonitatis decremento, vel ausemento , infinitis rebus se ipsum potest communicare et a quo quantumuis magna beneficia, vel in genus humanuin, vel in caeteras

crea

MDo m

78쪽

creaturas conseramur ; eius bonitatis, ac diuitiarum thesauri nulla in parte minuuntur, aut deficiunt. Quare qui sunt illi charitate coniuncti, vellen omnes alios eidem coniungi; non timente x caeterorum amore sibi aut gratiam,

aut gloriam minuendam; momni alti imposthabita, ut alios Christo lucri faciant, nituntur : scientes quam gratum sit Deo , se idisum per gratiam in hac vita,& in suturo per

gloriam communicare.

Quod a Deo petendum esse, & alibi saepe

scripturae significant,& b David suo ipsius Gxemplo admonet; ut in bonitate sua Deus ipse doceat nos legem seruare, custodire mandata , iustificationes facere, voluntatem ex qui ; ut prius per gratiam, deinde per gloriam diuinae simus consorteS naturae. Deus enim bonitate sua docet iustificat i nes, non tantum legis, &praeceptorum dominam proponens; sed interius supernatur ii lumine eleuat intellectum ad cognosce dum, quod debet fieri bonum, & inflammat voluntatem piis affectionibus, de inspirati nibus, inclinans eam ad detestandum matu,& amandum bonum; de exequendum, quod lege Dei praecipitur; quae iustificationes diu cuntur ex eo, quod iustos faciant, qui illas adimplent eo modo, quo Oportet.

Quod

79쪽

Quod beneficium praestans Deus viatori Homini, se illi per gratiam communicat, si interiori illuminatione illustratus Homo piis affectionibus, seu internis inspirationibus non resistens, auxilijs gratiae cooperetur; qui si in peccatis fuerit, iustificatur'; si ilistus iuerit, iustificatur adhuc, magisq; fit diuinae naturae consors, ac particeps ue quam cum perfectius & amet, &cognoscat; vellet etiam ab alijs omnibus cognosci, & diligi ; nihil sibi ex aliorum consortio de infinitar diuinat bonitatis participatione minui posse cogno

scens.

Dei autem persectio, acvirtus , cum nullis claudatur terminis ; nihil est, cui non possitis communicare esse, absquc ullo diuitiarum, bonitatis suae detrimento; quod summae, infinitae, ac indeficientis bonitatis est signum. Quod si nomine boni intelligamus rectu, & iustum ; Cum Deus sit rectitudo ipsa, nec possit a se ipso deficere; sicuti per esentiam existit; ita rectus, ac iustus est. Secundum quem sensum etiam diciturii. audin bonus Istaei Deus his, qui lecto sunt

Nam impij quidam non cognoscentes diuinam bonitatem, prauis affectibus, ac peruersis cogitationibus, eo dementiae peruenerunt, ut malorum causam , Q peccatorum dicant

Disiti pol

80쪽

dicant Deum; auctorem illum peccati facientes;&eodem modo malorum, quemadmodum bonorum causam esse dicentes: quod ropugnat diuinae bonitati, veritati, misericordiar, , iustitue ; quae ita Deo conueniunt, Vt non selum Deus dicatur ' verus, bonus, e rectus d misericors, & iustus; sed etiam ita bonus , verus, & iustus, ut dicatur bonitas ; fves ritas , e dc iustitia, &c. Et sicut repugnat, rectitudinem esse obliquam; ita repugnat monitati malum, veritati mendacium, de iustitiae iniquitas. Sed horum Flareticorum dementia, qui facientes Deum malorum auctorem, Deum etiam negant, dum eius essentiam, quς est i stitia , bonitas. veritas, & misericordia, cum iniquitate,malitia,mendacio,impietate sociantes , destruunt; iure damnatur a Patribus Concilij Tridentini. I . Et rationi naturali repugnat, Vipatet ex isS, quae dicta sunt. φ Scripturis quoque repugnat; ac destruit

communem conceptum , quem omnes Homi

nes, tam docti, quam indisi de diuina boni

tate formant. nhx his etiam, quae dicta sunt xehciuntur, Cerdo, ' qui ex Epiphanio & Augustino', duo posuit prima principia; unum bonum, alterum malum. Quem ' stibinde secutus est

SEARCH

MENU NAVIGATION