장음표시 사용
101쪽
Mens Summi Pontificis Innocenti j x
Scotus in I. d. o. q. s. 'uodl. 6. quos suae scholae sequuntur, Mex aliis Cardinat. Contaren apud GM-he m Gibleu Di Doctorem orbon a quo haec sententia traditur Millustratur Tom de liberi Dei MCreat. l. i. c. 6.&aliis Consentit Caesar Vanin. in
Inter has sententias Pontifex constitutus nihil de ratione illa generica libertatis definivit, ut neutri sententiae detraheres quanquam ista secunda ita suumpta in genere libertate, ne ab ipsis quidem defensoribus indisserentiae improbetur, uti fatetur Morain. C. I. d. 3. s. 7. a. n. o. sed ad illam speciem libertatis in eo statu descendit qui omnino potestatem ad opposita requirat, quae ipsa humana
libertas ad merendum& demerendum est. In hoc quippe omnes Catholici consentiunt. Et quoniam prima sententia indisseentis libertatis arrepta,Sociniani, Remonstrantes,in Arminiani Gratiae detraxe runis Accepta vero secunda Lutheran Calminiani libertatem arbitri ad merendum .demerendum
sustulerunt, visum est Spiritu Sancto iapae id
solum statuere,quod cum certissimum esset.neminem Catholicum ostenderet neminem Haereticum confirmaret. Nam si absolute definitum esset Necesitatem repugnare libertati, non expresi quae libertas esset, improbaretur communis Augustini odior vin sententia is daretur ansa Semipelagianis, quos Arminiani Socimani Remonstrantesque sus citarunt, indifferentiam illam suam aeque in utramvis
102쪽
Circa Propositiones Ialasenis.
vis partem potentem quam bilanci appellem cum Pelagio exerendi, sin vero permitteretur illa in tota sua latitudine sententia . Nulla necessitate auferri libertatem, taXaretur alia Clarissuriae Societatis de libertate indifferentiae opinio triumphare t-que Lutiarani Calainiam, qui eam in nobis extinctam contendunt.
Descendit itaque Pontifex ab illo summo satuia genere libertatis ad formamia speciem liberi tis humanae viatorum in statu naturae lapsae statuitq; ad merendum .demerendum requiri Arbitrium liberum non solum is rea bom, sed etiam a necessitate. Mod omnino Catholicum est. Ac ita definibvit Tridentinum. Sess. . can. . Siquis dixerit non .sse in potesate hominis,la sua mala facere. Anathema sit. Et merito a Pio V. SeiGregorio xiii damnatae sunt illae Propostiones Baii sius moluntarie sit , etiamsi necessitate fiat, libere tamen fici quae erat ejus 39. Propositio. Et sola violentia repugnat libertati hominis natural quae erat 56. Et quidem asserente Tridentino. Sess. 6. can. ψ, tiberum hominis arbitrium excitatum a Deo posse dissentires melit. Non est ferenda illa sententia quam Divus homus manifeste damnaverat qu. 6 de malo hisce verbis Hae opinio est haeretica Tollit enim rationem meriti demeriti in humanis Αιbus. Non enim ideture meritorium, me demeritorium quod aliquis si ex necessitate agit, quod mitari non potest, Ac ita de illa censuit Universa Academ a Parisiensis in Col-lagio Sorbona Anno 36o. 7. yuni in Censura
103쪽
-II fens Summi Pontificis Innocent ij X
solenni S quidem nem Authorum pro secunda sententia citatus negat hanc ad merendum homini
Hanc cile Augustini doctrinam circa libertatem haminis operantis in hoc staturuinae, quae a Summo Pontifice in censura ponitur, alias ego antea in mea Cortina, Quaestione de libertate necessitate Pe candi late ac enucleate ostendi Et in articulo delibertate Dei S. Creaturarum, cum libertatis species sormasque numerarem, necessitatem a merito demeritoque exclusici cum tamen certam quandam
in aliis actibus liberis Angelorum hominum Beatorum necessitateni cudi Augustino, colo, aliisque Summis Authoribus admisissem prorsus. Itaque brevius hic agam, locos tantum Augustini perspircuos Se idoneos ad necessitatem ab adhibus merit rii removendam adduco. Primus esto lib. . de lib. arbit r. c. 8 approbatus ab Augustino lib. de Nat.&Grat. c. 67 Quaecunque issa I causa moluntatiss non potisse ei resui fine peccato ei ceditur;s autem
potens, non ei edatur, , non peccabitior, . At fortὸ sibiti incautum P Ergo caveat ne fallatur. An tanta fallacia es, ut ea veri non possit λ Si ita est, nutat ergo peccata sunt Quia enim peccat in eo quod mitari nullo modo potes Peccatur autem Cameri igitur potesi. Hoc loco abutebatur Pelagius excludendo gratiae neces sitatem ad vitandum peccatum. Cui ita respondet Augustinus, ut admittat vitabile omnino ite pec-critana, atque adeo non necessitate committi . sed non solius naturae viribus, sed cum adjutorio Gra
104쪽
circa Propositio res an senij.
tiae. Agnosco, inquit, Verba mea sunt, sed etiam ipse dunetur agnoscere superius cundita quae dicita swnt. De gratia quippe Dei agitur, quae nobis per Mediatorem
medicina opitulatur non impossibilitate justitiae. Potest ergo ei causae, quaecunque illa est res h potet iplane, mox. Potest peccatum cameri, sed opitulante illo. Et posea si et ergo immineat, sive infit, caveri potes . Ex quo manifeste deducitii : 'eccatum
esse non posse . in eo, quod vitari non possit
atque adeo cum necessitate stare demeritum non posse, idque vere lib. de vera Relig. c. q. dixerat. Feccatum nisi moluntariumst, non fore peccatum. Et lib. de duabus Animab. Peccati reum teneri aliquem
quia non fecit, quod facere non potuit,summae iniquitatis
esse infaniae, ac idem saepe in eodem lib. repetit
G. II. II. jam vero illud celeberimum dictum ab Augustino lib. . de libero arbitr. relatum lib. de Nat.& Graia c. 7. rem continet. Non tibi impotatur ad culpam, quod in vitus ignoras, sed quod negligis quaerere quod ignoras. . Et vero id observo Augustinum Manichaeis semper negasse necessitatem peccandi, asserendo Peccatum vitari posse, ac docendo neminem in eo quod vitare non posset, peccare poste Pelagianis autem id solum negasse Peccatum nudis naturae viribus vitari posse, ac ita nunquam de potestate vitandi dubitasse, eam semper asseruisse, tantum rationem vitandi non in natura vitiata si voluisieci id nos late, accurate illa quaest de liberi necessit peccandi ostendimus. Ubi etiam tres rationes vitandi peccati ex Augu-
105쪽
Mens Sumuli Fonti scis Innocentij X
gustino adduximus, civerant a peccando necessit testi removimus. Itaque in demerendo libertas non solum a coactione , iuret etiam a nece ilitate uX Auaustinum statuitur. Dc merendo autem eandem
esse rationem quis dubitet' verum Se id quoque ex Augustino monstramus. Is vero ejusdem rati onis utrunque,sie sensit, cum lib. de Nar Se Gracic. 6 . dixit se toto corde suscipere illam Hieronymr
sententiam. Nos neque ad mirtutem, neque ad mitia
necessitate trahi. Servandae meritum legis, potestati nostrae asssignat Augustinus lib. de actis cum Felice Munichaeo c. s. nam ciam hic dixi siet Miatos servare eis et oluisse vocem hanc eripuit Pater Augustinus Sciressit. Qui enim, inquit, legem se are non euiat iis teIsai quus est, si et elit E inci sal ad illud. Notait 4-ltigere ut bene ageret Non quia noupsistis, ait, sed quia nolunt, Scilib. I. Retract. C. 22.
in nostra potesate, inquit inferi bonitati Dei
me excidi hin se dieritate. Et lib. O. Homi l. o. Cum per Dei A lutorium in potestate tua si utrum com sentias Diabolo, quare nou magis Deo , quam ipsi ob temperare desideras R Et rursitis: Rogo ergo vos ira-ires barissimi quare Satanas sediuit ad peccandum elim me jusseriti homni in poteseate nou. consentire Salamo itaque Augustinus cum dixit toties Consentire dissentire propria molantatis esse, quod semel non dixit, toties noeessitatem exclusit quemadmodum nos citatis e us locis lib. de Spiritu Si ittera in quaestione de liberi et neces it Peccandi ob servavium, in qua certe quaestione quicquid deside-
106쪽
rari potest, ad hanc Augustimanain claristrinam ha tuendam' illustrandam cumulatissime praestitimus Remota a merito ac demerito necessitate Tria manent Definita in Censura Unum repugnare me- .ii coactionem alterum repugnare inertio meo sita. reri, Tertium distingua coactionem a necessitate: δ quidem aptissime nam posset quis cipere si s -- lam necessitate removeret Pontifex, illum de neces.state coactionis locutum' idcirco inter utranque distinxit ambasque a merito demeritoque exclu
Duo tamen observanda, imoa objicienda stipe sunt. Alterum circa mentem August inici alterum circa mentem Pontificis rimum Augustinum admisis. necessitatem peccandi imo eam ex Psalmis aliisque sacrae scripturae locis deduxissse. Ita lib. . de lib. arbitr. c. 18.&d. u. contra Secundin. lib. de Persest. Just. c. . . l. I. Retract. c. I lib. 8. Confestc. s. s. de temp. Gib. . per Imperfcontr. Julian. M lib. demat. Durat. pene totos, Camque ortam ex innata concupiscentia Inolita conasuetudine astirmare Cui facile respondimus in nostra Cortina quaest de libertate ac modo eadem facilitate respondemus.' Augustinum necessitatem quandam moralem induxisse, quae cum Peccato componitu uti nos ibidem plurimis ab aare. 3 collatis testimoniis probavimis. Ibique perspicue distinximus inter necessitatem moralem, 'secundum quid, cum qua a Peccatum, necessitatem simpliciter ω Physicam, quam et omnino
107쪽
fe is Summi Ponti cis Innocent a
omnino excludit. Itaque Authorem Augustinum esse ubi sit necessii is inevitabilis peccatu non esse, ut hoc sit oportere ut vitari aliqua ratione possit Loci duo in Augustino iunt id probantes Primus quo docet, An gelios 'ontinem in statu intcgro non omnino peccaturos, si Adjutorium ad vitandum Peccatum defuissct Ita c. II. lib. de Correpta . Grat.
Si autem hoc Adbutoralim ., Angelo vel homini quam primum facti sitis defuisse , quoniam non talis natura 1 Ela erat , ut sine dimino futorio posse maneres mellet, non utique sua culpis cecidissent. Quod etiam observaxit Marcet, in cujus locum postea incidi Tom.
a . de Grat. l. . C. 8. n. 9. IO. Alter locus est de
Induratione Pharaonis ii Expositio. Epist. ad Roma. n. fa celebris ob inscultatem: in quo 1ugustinus cusare a Peccato Pharaonem Auxili siliscientis, eseoli videtur atque adeo Peccatum Omnino excludere Non ergo hoe illi imputabatur inquit, ito
tunc non obtemperarit, quandoquidem obdurato corde obtemperare non poterat sed quia dignum se pr. ebuit, cilice obduraretur praecedent infidelitate. Et sane ex hoc loco colligunt multi negationem Auxili sus-ficientis: uti notat VasqueZ. I. p. d. 97. c. a.&Suare Z. Tom. a. de Grat. lib. . c. 18.4 Moraliae disp. s. a. qui videtur a sentires sed hoc alias. Nunc ad quaestionem proprie Fareor neminem mihi hactenus ex iis quo legi, interpretando hunc locum satisfecisse ne Suare quidem, qui cum versat copiosissime more suo explicat. Vasque doleo tam levi cum brachio attigisse nec enim dubito, qui si
108쪽
vellet, satisfaceret Itaqtie necesi est dicam quid sentio. Prinatim quod uideli fatentur quem ad modum in aliis locis illius Expositionis Augusti nugquod adhuc tyrocinium in scientia scripturum poneret, non recte sentit, minus hoc loci quoque recte sensisse id ego negarim, cum videam in Retractionibus Raliis cum jam peritior esset editis a se libris, alia correxisse, istud non emendasse . quo apparet
recte sensisse. Sed rursum dubitatio existi ; quod ipse
aliis in loci significat Pharaonem vel induratum peccasse, omnino author est cum correptum iura itum ain, quod monstrat auxilium sum ciens fuisse uti liquet ex quaes. 8 in Exod. serna. 88.
de Temp. lib. 83 quaest 68. Ego triplici modo nodum solvo.Primit m aio Pharaonem Authore Augustino peccasse& Auxilio sussicienti saltem remoto non caruisses atque inde duco argumentum ad probandum Augustinum necessitatem a peccato removis e id hac ratione conscitur.
Aliud est committi, aliud est imputari peccatum Augustinus non negat committi , negat imputari. In committendo est quid occultum , in imputando est quid apertum. Igitur in induratione Pharaonis
erat occulte peccatuni, sed quia erat peccatum indurationis nec apparebat peccatum, quia vidcbatur necesssarium peccatum in causa&erat .apparebat Peccatum. Ait ergo Augustinus. Tam Lige cst a Peccato necessitas, ut ubi non est apparens necessitas non appareat damnatio unde peccatum in quo non deprehenditur clare libertas, non palam damne-
109쪽
d agens Stimmi Pontificis Innocenti X
tur, hoc est, non imputetur it interius damnatum quod interius tantum commissum non prodeat foras damnatio, ubi non apparet libertas. Itaque imputetur peccatum Primo peccato in quo apparet peccatum cauta peccati nam ubi aparct ibet ias, ibi opus est appareat iamnatio. Non ergo hoc illi imputatur, qui tunc non obtemperami, quandoquidem obdurato corde obtemperare non poterat. moliri dixit q. 68. erat tamen ejusinodi nolle ut videretur non posse, non igitur imputetur quod non videtur nosse. Redeat imputatio ad causam sed quia dignum se praebuit c u i cor obduraretur priori infidelitate. Nequis autem dicat hoc acutum esse magis quam solidum: ex sequentibus apparet peccasse Pharaonem: nam ait ex hac doctrina sequi obduratum deferendo relinqui ima operetur Male autem operari est peccare. Docet deinde Peccatum esse paenam peccati, per ipsam pilenam vale perari L constans ejus doctrina est Dari peccata, quae cum aliorum sint paenae, peccatat anaen sint. lib. de Nat wGrat. c. a. ia lib. s. Contra Julian. c. a. a. . in Joannem tract 3. Dato autem quod peccavit, congrue locum explicari existimo. Si haec interpretatio minus si,lida via deatur. Dico secundo stili dius peccatum, non imputari Pharaoni, nisi in causari in quacum tota esset libertas, erat potius Peccatum D prae qua clim esset ni inor libertas in sequentibus, non imputabantur sequentia quae erant ex morali necessatate peccata. Unde etiam deducitur nobilis divinae hu)us doctrinae confirmatio, tam obtundi necessitate peccata, ut
110쪽
eorum malitia extenuetur, atque adeo ubi la libertas eminet ibi ratio peccati dominetur. Maneat illud: no a petitum illa parte Pharaonem gladio Divinae sententiae, ubi necessitas clypeum objecisset. Tertiolvere pronuntio Pliaraonem Induratum, Augustino Authore, non peccasse postquam induruerat, ne contra unquam Augustinum sensisse: atque adeo in sola causa peccasse, unde deducitiinquantiima necesitate Augustinus abhorreat qui amiaraone indurato, quod aliter agere non posset, Peccatum removerit. Et quidem conserens locos invenio istum tam clariam, tamque expressum, ut explicari non possit, alios obscuros qui ex hoc intelligi debrant alios haud obscure indicantes Pharaonis necessitatem, ita cum Peccato non consistit. Percurro breviter singula. Quaestione. 68 Sc si dicat Pharaonem nolui se non ideo assirmat libere noluisse Potuit enim votifex recessitate. Crin. S8. ciinae dicit Eum a ictam a tutu le. Jam non loquitur de imbi to: nam cum paenituit desiit obdurescere. Deinde potitit ea Paenitentia mala esse, uti Judae Paenitentia. Quaestione i8. in Exodum favet nostrae interpretationi cum dicit Pharaonemi xibiliten non flexibiliter resisIere. An vero Pha
rao habuerit Auxili usu ciens talia duae lito est,cui obiter respondeo non defuistis ei quosda impulsus motus,sed a tenuesi remis As, ut pro ejus induratione sufficientes non estant, imo ad quos ille induratus, uinon adverteret, aut certe Pertinacia iroterviae opprimeret: necin hac ratione dicendi quicquapericuli