장음표시 사용
121쪽
8. ac praecipuEC. 7.&d 9 a. c. a. Hic in aliis operibus quibus nunc caseo praecipue lib. I. de Praedest. ad i. p. Tomo de Auxiliis. Tomo. i. de Grat. Prologomeno,ni fallor. 3 Tomo. a. de Grat.
Ego inter hos Authores constitutus, ac neutrius partis, sed Augustini distipulusci ad quem Annis abhinc i . cogitationes meas omnes studiaque converti, judicium meum candide atque syncere proferam quemadmodum ex assidua Augustini lectione illud apud me formavi in ea, qua par est, in Pontificem Summum, ejusque constitutionem reverentia: Mantequam illud feram utar verbis as qui I p. d. 99. e. q. ad finem. Quia nec pauci nec indocili nostri temporis Theologi bifori non bene perspe sis, marte interpretantur hune Massiliensem errorem, contra quem Au
gusinus, roster, , ab Augustini sipuli pugna
runt ut quisqMe quam docet opinionem ab hoc errore tueatur, me mentem Augi sint in Dam sententiam fui-Jire detorqueat, placuit quaedam annotare,ex quibus nonsulum MasHiensum sententia perspicua et, verumetiam
resimonia, men/έmqua Aueuliin ego dicam Pontifici, in pr.esenti controetversa facile intelligamus. Primi in constat Semipelagianos Initium Fidei,& bonae voluntatis in natura posuisses ut quod totum piui ac primi Pelagiani natura ad merendum dabant, ii ad initia tantum salutis restingrerent. Id quod nemo sit quin dicat, opus non est probare. Ponere autem in nobis initium Talutis duobus H a modis
122쪽
modis esse potuit. Primo ut illud initium fieret peractus naturales ad quos natura ipsa ex se sine adjutorio Gratia sussceret Otii cuna omnino client a natura ad Gratiam disponerent, quae ipsorum intuitu daretur. Secundo, ut initiales illi actus cum aliqua Gratia fierent, quae tamen Gratia talis esset, ut ire differenter se habens in potestate voluntatis maneret quae in aequilibrio libertatis naturalis sita, ablata gratia pro arbitrio aeque vel uteretur, vel non uteretur. Quae sane Gratia similis esset ei, quam A. damus innocens, Angeli habuerunt. Augustinus Adjutori uino quo non appellavit. Hic est controversiae cardo. In qua Clarissima Iesultarum schola sequitur primum modum excluso secundo. Nobilissima Thomistarum secundum
probat improbato primo Jesultae quod putent secundo modo admisso haereticos eos non fore, uni Gratiam non excluserint Thomistae quod existiment accepto secundo Haereticos fore cum e Gratia in naturae potestate, Marbitrio subjecta foret nec futura esset Gratia praeveniens, sed praeventa.
Ego sic arbitror : Utrumque modum a Semi pelagianis fuisse inventum. Hac rationes: Quidam fuerunt, puris Pelagianis similes, qui initium Fidei bonae voluntatis in nuda natura, integro ponebant. Alii, qui mori Semipelagiani naturae Gratiam adjungebant, sed eam talem, ut subjecta arbitrio ab eo penderet, jusque nutu obediret, ac omnino pedisequa voluntatis esset. Nonnulli fuerunt intermedii, qui utrumque modum tenuerunt,
123쪽
ambas actuum disterentias admiserunt. Omnes Initium meriti a nobis esse aliquat volebant. Omiles libertati favebant. Omnes emcacem Gratiam
moventemi trahentem antecedenter negabant, eamque tanquam libertatis, quam bifrontem Minaequilibrio sitam putabant, inimicam horrebant. Primum illud Semipelagianorum genus initium Fideis bonae voluntatis in nuda natura ponentium etsi multis argumentis probetur, quia tamen aliqua de secundo genere, cum aliqua Gratia, explicari possunt, iis tantum probare volo, quae non patiantur
Primum ex loco Epist. Prosperi ad August. ostenditur : Semipelagianos quosdam initium meriti in nuda natura sine ullo Adjutorio Gratiae posuisse, quos ideo Pelagianis similes dicit. Quidam vero, inquit, horum in tantum a Semipelagianis semitis non δε- elinaui, ut chis ad confitendam eam Chrsi Gratiam, quae
omnia praemeniat merita humana cogantur, nes meritis redditur, frutira Gratia nominetur. Hic continetur
mens August mi Prosperi volebant nempe, ut ipsi faterentur Gratiana, quae praeveniret merita humana, id est cum qua merita huniana non consisterent. Cum autem duplex siet Adjutorium Gratiae, unumsne quo relictum arbitrio voluntatis: alterum, si movens trahens voluntatem : volebant Augustisus; Prosperit istud faterentur, quia existimabant cum alio Adjutorio stare merita humana uti nos late primo libro de his Adjutoriis probabimus. Agitur coem illi pos en duobus modis erra-H 3 re,
124쪽
ie Cens Summi Pontificis Innoce vij X
re, vel in nuda natura meritum ponendo, vel admittendo genus A butorii De quo, quod non satis erat ex naente Augustini quanquam Gratia es t iahoc modo errando est tantum puri emi . pelagiani tantum accedebant ad Pelagianos, ut primum modum eligerent, ac illo etiam Adjutorio sine quo repudiat solam naturam ad meritum illud
initiale introducerent. Patet ex sequentibiis Adeonditionem hanc melint uniusciuisque hominis pertinere, in qua cum bilprius merentem, quia nec exsenteis
liberi arbitrii, ct rationalis Gratia in Tituat, ut per discretionem boni se mali O ad cognitionem Dei, ct ad
obedientiam mendatorum ejus posse uam dirigere maluntatem, atque ad hanc Gratiam, qua inibi lil renisset-- pervenire per naturalem scilicet facultatem petendo, quaerendo, pulsando ut ideo accipiat, ideo inmeniat, ideo introeat, quia bono naturae bene usus ut adisii Disantem Gratiam initialis Gratiae ope meruerit per et evire Certe ioc loco perspicue naturae
vis inchoans meritum, a Gratia distinguitur is siquis vellet exactivis id tradere, vi quidem posset.
id enim est ad ovditionem ominis pertinere nisi qua homo creatus est quid est nilui prius merentem quia nec mi Tentem tiberi arb/irii quam ipsam intime penetrare, ac in ejus sinu bus innatam vim natu, ratis facultatis quaereres Quid ratio lis Gratia sed ereti boni di mal nisu lumen illud rationis insitum mentibus, quo a brutis separamur, boniimque malum morale natura duce discernimus, significat quod autem illud Gratia dicatur, mi vi non est,
125쪽
cuin i a loqueretur clagius Gratiam Creationis intelligens, quae suo modo Gratia cst, ut damnatio. item subterfugeret Jam vero hae ista Creationi, Gratia a Gratia Claristi distinguitur dum dicitur: per illam ad hunc Gratiam qua in Chrisio renaseimupper diemre. Jam vero illa explica io sententia hacteantis propositae nullum relinquit locum dubitandi
Per naturatimscιlicet facultatem. Nam quo alio vocabulo, nisi suoi proprio diceremus ac ita pro prio, ut ad Gratiam transferri nulla ratione possit nec enim licet Gratiam Clinis imiturali acultatis no mine assicere. Initia autem indita naturae a pro ponuntur, quae minima, quae videntur ile in ejus potestates Perere, pulsare, quaerere, in quibus sit ratio quaedam merendi aditum ad Gratiam sit pernaturalem, sed initialem tantum, Se qua renasse incipi.
mus,ut hac accepta, pCr eam a in supernaturaliter operando ad salvantem detur accessus. Tres hic sent gradus ad salutem primus, naturae secundus, Gratiae t id est natura, Gratia Fidei, Sc Persemerantia.
Tanta est vis hu)us loci, ut ego in eo Achillem invenerim nec opus sit in brevi opusculo alios quaerere. Fidem mihi habeat Lector, plures alios esse, qui Ajaces, ac Diomedes, antilochi vocari possint: quibus abstineo . Ratuni maneat emi pelagianos principium nieriti in nuda natura posuisse. Hoc meum est judicium, qui plura desideret, consulat Vasqueet riuare supra citatos, & Anti-Jansen istas
qui hoc accuratissime egerunt, Id tamen observo. .
esse locos in epistola Prosperi, quinque in Hilarii
126쪽
litteris quibus id me authore, evidenter probatur, in Epist. Hilarii clarissimi nn habentur vero paulo post initium epistola usque ad medium. Cassiani .Faustii Vincentii; aliorum nobiliu Semipe lagianoru in locos, qui certe plures sunt,
apte ab illis quos commemoravi citantur Auth ribus, praetereo nec video qui de hoc dubitari ponsit, qui sciam non paucos nec ignobiles Catholicos doctores in ipsa naturara actibus naturalibus quiddam vel congruitatis, vel dispositionis, vel conditionis ante gratiam, quodammodo initium meriti posuisse. De quibus videri potest, Vasqueet. . . d. 9i multis capitibus, sed praecipue c. IO. Sc Suarez. lib. a. de Praedest. c. 7. Tom. a. de Grat. l.
Tandem id mihi omnino persuas, postquam in
has regiones septentrionales veni comperi enim Socinianos, Memonstrantes, qui hodie Semipelagiani sunt, admittere hujusmodi actus naturales, imo exigere ante Gratia inci initia in iis meriti,&sallitis constitueres idque iisdem Semipelagianorum argumentis antiquortim probare. Ita ocinus praelectione Theologica C. a. s. II. I. Scin
monstrantes in articulis a. i. de Elest. 8 aliis locis quos citat Sc impugnat Amesius in Antisynodalibus dum iis hoc nomine Pelagianismuin impin-Venio ad alterum Semipelagianorum genus, qui puri posteriores Semipelagiani erant, .subtilius errabant. mi actus omnino naturales non inducebant,
127쪽
cebant, dabant tamen in iis quos admittebant supernatura Us 9 initium operandi arbitrio, ut in eo dem actu Arbitrium, non Gratia inciperet, ita ut Gratia esset ducta a voluntate ejusque flexum expectaret, venientem tanquam pedisequa comitaretur. Hic error distinctus erat a priores: nam prior naturam Gratiae tollebat, reddendo eam meritis naturae hic posterior auferebat virtutem, 'minuebat dignitatem Gratiae, eam sitbjiciendo volim tati. Hoc exactius est Maccuratius probandum.
Primum est ex Epistola Prosperi me judicio
essica argumentum. Post eum quem proxime ad duxi locum, in quo de Semipelagianis mixtis loquitur . redit ad puros emi pelagianos, uti constat, nam resumit omnes eorum propositiones, quas initio Epistolae produxerat . quae ad Praedestinatione ex pro posito Dei,&Gratia ex illo Efficace ac discernentem homines alios ab aliis pertinebat. Et ad has redeudo
incipit Propositu utem morantis Gratiae in hoc omnino de iniunt,ac proponit quatuor celeberrima Semipelagianorum principia. et ni mersalis erga omnes sal andos Noluntatis. Oblati omnibus susticientis auxilii.
Libertatis exhilance mu aequa ad Pirtutem mitium
pote)iate. Prascientiae meritorum. Quibus persi' cud omnino inductis ait Nec eos erant se Gratiam Dei, qua comitem non prinvia humanor molunt esse meritora, etia illis moluntatibussubdere,quas ab easecisndumsuaruphani a nom: gant esse praementas. Quo refutat somniuScini pelagianorum dicentium, Parvulos in peccato
originali decedentes, ex malis, quae facturi si vive
128쪽
Men, Si mi Ponti is Innocent a
rent, fuisse tu, conditionat prae vilis, elle danarata dis Sedrpora ad eos tantum pertinet tota sententia : nam illa pars stitam comitem non praeviam ha manorum Dolunt esse meritorum, ad adultos pertinet,
ut paulo post demonstrataiens, Hane sane delum is meritis praescientiam Dei, secundum quam gratia et olentis operetur quod non nisi de adultis intelligi potest. His datis Prospero sic argumentor Hic admittitur a Sςmi pelagianis, Gratia comes, non prinvia qua humana merita fiant quae ex praescientia cooperationis destitiata est a Deo,ut patet ex illi erbis, Hanc sane de humanis meritispraescientiam Dei. Atqui haec Gratia quae admittitur a Semipelagianis est Gratia, quae sanὸ prima est, Fidei Gratia nam adjicit)ecundam quam Gratia vocantis operetur. Ergo ad initium Fidei Semipelagiani Gratiam admittebant. Comitem non praeviam quis ex arbitrio pendentem, voluntati subjectam faciebant. Et in hoc argumento Alterum Achillem invenisse me puto, non illum in Lycomedis Regia fractum, sed in Troico pulvere
invictum. Nequa tamen ille vulneri pateat, ob)ectioni occurram Contra enim videtur stare, quod infra sta tuit ex eorum sententia Prosper. Itaque quantum ad Deum pertinet Omnibus paratam itam aeternam quan-ram autem ad arbitrii libertatem ab his eam apprehendi qui Deo sponte rediderint, o auxilium Gratiae merito credulitatis acceperint. Ecce sponte credibistis significat Omnino propriam voluntatem, uti natura est, non adjuta gratia, quo argumento ceu sagitta Pari-
129쪽
dis manu ab Apolline . directa, Achilles ille noster vulneratus cadit. Nam illa moeanti Graii Fidei applicata evanuit, cum Fides naturae tribuatur id enim est sponte crediderint. Cum praesertim sequatur
Auxilium Gratiae merito credulitatis aeceperinici tibi credulitatis meritum naturale Gratiam antecedit mereturque ea ratione quo antea Semipelagiani mixtati dicebant, per naturale initium meriti Gratiam
At ego respondendo esticiam, ut sit telum imbello Sisine ictu duas hic & Capitales Gratias proponunt:
alteram tracationis ad Fidem alteram Perseverantiae illam vocant meritum redulitatis quo Deo Sponte creditur, hanc Auxilium Gratiae appellant: induxerant enim mitam aeternam paratam, quam dicunt apprehendi ab iis, qui, credunt, Auxilio Grati e perseverant: nam ita aeterna non nisi a credentibus terseverantibus apprehenditur: quo fit ut istud Auxilium Gratia non possit ad primam Gratiam, sed ad secundam terseverantem Pertinere; ea sit illud Auxilium Gratiae quo vita aetern proxime acquiritur. Illud autem Sponte credunt Deo non excludit Gratiae concomitantis adjutorium : nam cum ea quis voluntari credit. Adeo ut ea phrasi utatur Augustinus ciam loquitur de voluntate per Gratiam Tracemisiota contra Pelagium, sic enim lib. . de Peccat mer. remis. c. s. A sutor enim nosse Deus dieitur, nee ad umari potest nis qui aliqui Sponte conatur. Itaque non inde colligitur nuda natura voluntatis κcluta omnino Gratia concomi et tant:
130쪽
tante. Praeterea Semipelagiani volebant, ut in eo concursu voluntas inciperet,is traheret ad se Gratiam, sibique subjiceret, ideo co termino utebantur. Ohiod me rem meam continet: nam i putabunt tam parvas esse ejus Gratiae vires, ut etiamsi adestet,voluntati tamen operatio tribuetur: atq; adeo
sponte seri diceretur, qvsd cum illa tantum Gratia feret. Ita crediιlitatis illud meritum potius quam Fidei vocant, quia, si Fides siet, erat ex libero arbitrio magis qua ex Gratia sicut merita erant Angelorum indami Innocent sede ex libero Arbitrio, quia cum ea tantum Gratia, qua vocat Adjutorium fine quo non, cujusmodi erat Semipelagiana, dominante Arbitrio fiebant. Quare nil est ab hac objectione Achilli nostro timendum . nec ab aliis quae ex eadem
epis Ola peti possint. nam hoc respons seu clypeo
opposito repelluntur, imo kretorquentur. Secundum argumenturn sumitur ex articula Epistolae nitarii, ubi proponitur querela Semipelagianorum de divisione Gratiae sussicientis Esticacis sub nomine adjutoriori fine quo Sc sies tradita ab Augustino lib. de Corrept. Gratia c. IS I a. nam accepta divisione ad Perseverantiam primum, mox ad Initium etiam conversionis accedunt, , de utroque queruntur nempe quod tale Auxilium Augus i
um nolitque ut Adjutorio me quo Adam integri utrunque fili In quo manifesta apparet, hos querulos non excludere omnem Gratiani a Perseverantia, ab initio conversionis sed eam tantum quae -