장음표시 사용
81쪽
d ens Summi Fonti cis Innocent LX
qua possibilia fiant ergo Autore Augustino justis
volentibus S conantibus, secundum praesentes quas habent vires non sunt praecepta impossibilia. Justa demonstratio est, si major minorque probentur. Majorem concedit gansmus probat est Augustini hoc codem loco me de illa dubitari potest Minorem negat an senius I. sed ca sic si enditur adde nisi rund Miki Augiistino ' Hi docet: servari posse praecepta petitavi obtenta gratia, Me ea ac- .cepti viribus a Deo sed justi volentes Sc conantes possunt eam gratiam & vires a Deo petere obtine-
putans contra Pelagianos de modo quo mandata fiant possibilia: nam Peligiani nates heri volebant, Si asymabare Augustinum ilia tenet impossibilita elii 'andatorum P uIlla, i a respondet, 4bia cise per solam naturam Sc sine gratia possibilia 'sed esse pes gratiam Deo peti am&obtent'm ad novendam Sc 3u Atida st naturalis. Ita lib. de nat g n. e.
strius qui sic petivit, tantismpetunt, quomodo,o quantam res tanta petenda es S c 3. Non Deus impossibilia jhbet, sed jubendo admonet, ct facere quod possis, ct etere quodnon possi S c. 69. Eo quippe ipso, quo risi sim ereditur Deum usunt bonum Dipsibilianis potulfepraeripere, hinc admoriemur, ct in facilibus quid
82쪽
quid agamus, o in dicitibus quid petamus. Eaiidem doctrinam tradit lib. de Grat L lib. Arbit. c. o. Magnum aliquid Pelagiani se scire putant, quando dicunt: non juberet deus, quo ciret non pojsse ab homine lari. uis hoc nesciat P sed ideo jubet aliqua quae
non possemus, ut noverimus quid ab illo petere debeamus.
Et lib. de perfect just . Coelestio interroganti Sc ingerenti Nam cur praeciperetur, nquit, quod perι
omino non posset Respondet Augustinus inducta apposita similitudine confultissime homini praecipi, ut resispotibus ambulet, ut ch e non posse perspexerit,
medicinam requirat. Et Iib. de spir ωlit. Ideo Lex
jubet, ut admoneat quid faciat Fides, ut cui jubetur snondum potest, sciat quid petat. Eandem perpctuo
doctrinam tradit epist. 89. lib. I. Retract. C. q. in Psalm Io 6. Serm. . de verb. post . . . Serm. 9 i. Et lib. I. ad Simpl. . . Se aliis sexcentis locis, in quibus docet, rationein servandi praecepta sitam esse in Adiutorio Gratiae, eamque peten' dam δε petendo impetrandam impetrata praecepta omnia servare posse Quam doctrinam Rugustini Concilium Tridentinum, cum ab eodem spiritu, quo Augustinus lauserat, accepisset, voluit eam iisdem omnino verbis quibus eam Augustinus conceperat tradere, Min dogma Fidei authoritate sua vertere. Itaque Ses. 6. c. II. Deus, inquit, imposlibilia non
diibet, sed ubendo moneto facere, quod pulis, ct petere etiιod non possiis, afumat ut posias. Non potest ergo negari a Jansenio prispositio illa lauthorem se Augustinum. Praecepta petitae impetratis Gra-
83쪽
Λgens Stimui pontificiis Innocent ij x
tia posseservari, nec tantulari hanc esse Aligustini sententiana sed etiam doctrina in Cathol cam Concilii Ti dentilii itaque jam illa de Fide est Pro
positio. Peigo ad Asiumptionem : is volentes conantes pqsint eam Graiiam a Deo petere di obtinere. Haec est certissima ac tiam Catholica: nam Fideles justi, de quibus sermo est, non noverunt solum Gratiam Mnecessitatem eJus, sed eam quoque acceperunt, morae in Gratia est dicuntur, cum justi
appellantur. Praeterea Etam volentes .conantes 'dicuntur, non nisi per Gratiam volunt, conantur, uti definit Concit Araus can. II. c. s. ω6. Nam inpositu in Semipelagianum est, ut contra ipsos demonstrat ipse Jan senius Itb. 8 de haeresi Pelagiana
c. s. docens ex Hilari, Augustino. Prospero propriam illorum haeresin esse: Non ita extinctamnattiram ut no debeat, dies psit se Velle sanari. Et Proprium Arbitrium ad hoc tanthm es liberum, ut melit, Dei nolit admittere medicinans Ouae duo ibi convincit Jansenius Semipelagianais haeretica esse: ex Augustino confutat. Et quidem late ac luculenta ter c . &7. imo acto pene libro multis ac praeclaris locis ex Augustino Prosyer6que adductis, quae non est opus repetere, cum ipsemet fateatur Semipe.
lagianu errore esse,amrmare primos illos motus conatusque justorum ad Bonum,non es. ex Gratia, quod ostendit de Massiliensibus Vasque I p . I. c. 8.Sesia. Vnde data assumptione manet utraque praemissa deside, atque adeo Veritas quae eli in conclusi
84쪽
one de Fide est non quatenus conclusio, sed uti veritas simplex, ut nunc cit ad credendum ab Innocentio X. proposita. Animadverto autem an senium sibi in eadem propositione contradicere, dum ait: ΡΠ molenti-Jus e conantibus non esse praecepta posibiliaci cum justi
conando di molendo jam ex Gratia velint eonentur, atque aded et olendo es conando per Gratiam, Iteriorem gratiam petere ac impetrare possint.
Id vero quo apponit ex impotentia orta ex maxima infirmitate nostra Sc necessitate majoris Auxilii, certe non quadrat in homines justos, sed in Peccatores obstinatos inter quos justos magna est disserentiaci cum justi sint in Gratia ier Gratiam liberati, Sc minus graventur, c facilius operentur. Quare maxima pars locorum quos adducit c. g. cci . aliisque sequentibus, de Peccatoribus loquuntur, imo de obduratis, obstinatis loquuntur , uti apparet in loco de serm. 97. lib. Re tract. c. is S de lib. arbit r. c. 8. lib. de perfect Just. Psalm ios. Tract. q. in Joannem. Et patet ex eo quia saepe mentio fit de peccatis quae sunt poenae peccati. Quare non recte an senius hominibus justis attribuit, cum conantur Sc volunt ex Gratia, illud pondus dissicultatu in quo peia itus obruantur, nec possim petereis impetrare quo
Ιmo illud observo demiratus modestiam Ocn- serae Pontificiae, quod cum posset, me judicio ulte. tius definiendo tendere, atque adderes: Omnibus Fi-
85쪽
se is Summi Ponti cis Innocentij X
delibus, non tantum ustis, sed etiam Peccatoritas in-jutiis malis, m ct obstinatis non esse imposilbilia
praecepta, noluit nisi de justis tantum mentionem facere. Nam etsi constet Peccatores malos Mobstinatos, Fideles tamen, Gratia ad volendum tetendum non destitui atque adeo per eam majorem gratiam qua implere praecepta possint, inneret: tamen quia vidit aliquos Authores Catholicos sentire Peccatores obstinatos L induratos sussicienti auxilio carere ac ejus sententiae Augustinum authorem facere, Ri videri possunt apud Vas quium. I. p. l.
97. c. o. 6. Suar. I. p. d. q. d Praedest. c.
i. 3. p. de Grat. lib. . c. 8 noluit ulteritis progredi, sed ibi terminos, ubi error erat figere notamque Censoriam Propositioni de Hominibus justis loquenti inurere. Ego vero assirino hominibus fidelibus induratis Mobstinatis universim non deesse Gratiam sussicientem, in ego oppositae sententia Augustinum Authoi cm cst quemadmodum in mea Cortina ostendi,&in Hyperaspiste Augustini monstrabo. Habeo
vero magnum mei judicii patronum D. Thomam'. p. 9. a. a. . ad 3. Homines, inquit, quamdiu vi unt,pos .nt ad idem ct caritatem conmertia it/a in bac ita non suo homines confirmati in bono, mel malo, sicut posit exitum ex hac ita. Quo nihil pro induratis aptitas dici potui : nam quamvis obstinatissimi sint
adhuc in via sunt, nec cum damnatis numerandi sunt. Duo hic maxime observanda. Primum Hanc pro
positionem Jan seni nunc damnatam a Sanctissimo Papa
86쪽
Papa Innocentio X. jam a concilio Tridentino fuisse directe condemnatam multo olim antea a Concilio Arausicano, asserta ejus contradictoria in directe proscriptam Nam ita Arausicanum Can. 23. Hoc secundum Fidem Cathoticam credimus, quod accepta per baptismum Gratia omnes baptietati Chrisoauxij anteis cooperant quae ad salutem pertinent possent ac debeant si deliter laborare ob erint adimplere. Tridentinum sic Scsi' 6. cap. I. Nemo temeraria illa a saniis uiribus sub Anathemate prohibita oce uti debet De praecepta homini usificato ad ob
sermandii e se impossibilia r ambubet, sed Iubendo monet facere quod poseis petere quod non polses:
afu .at ut polys. uJus mandata gravia non stulci us jugum suame est, o omιs te die qui enim sunt Fi-lu Dei Christam diligunt qui autem diligunt eum, ut ipsemetestatur,servant sermones ejus quod utique imDimino auxilio praestare posSint. Quae duo Concilia ex mente Angustini bpina illud Catholicum forniarunt; nam Tridentinum iisdem mer Atigustini verbis usum es , Araus canum constat compendium Augustianae doctri, se ii
ibun sacccntio Papa, Domino nostro servatan , iaconcipienda illius Propositinis Ceias ira, par in esve si auum, pariis Tridentini Concili consta c. Igitur Temerariam dixit Ponti sic ju ta I ridentinum, a quod emeraria dicitur. Deinde Impians vocat cum Basio agro qui serna super aliende tibi, sic ait:
Inpium 1 dicere Dipo sibilia obser et a tu esse stiritus
87쪽
Mens Summi Pontiyicis Innocentij x
praecepta. Postea BD sthema appellatri qua eam nota affecerat August rus serm. I9a de Tempo Execraviar, inqui , eorum blasphemiam, qui dicunt m po Fibile aliquid homini a Deo esse praeceptum. Praeterea cc.asci Anathemate damnatam, uti censuerat Tridentinuinci quod supra citavimus. Ecdiciis conita propositionem Plam Haeretieam es in Mom in adve sam doctri ae Augu fit i. Et quamvra hoc secundum Innocentius non dixerit, satis significavit , cum eam ex Tridem patiens, damnavi quo est ea verbis Augustini damnata, sed quod non expresse de Augustino Innocentius, rerspicue dictum est a Pio v. Gregori xiii cum illam Baii propositionem damnarunt ita conceptam. Desinitima haec sententiaci Deum homini nihil impossibile praecepisse sus tribuitur Augustino cum Pelagiisi:
quam damnando statuerunt, Augustinum ejus sententiae, quae assima Deum ibi homini impossibile
authorem esse. Tandem notandum Pontificem tantia i damna
re hanc Proposivionem circumscriptam Mimitatam ad hominis Iustos quare ex vi illius non damnantur adhuc aliae duae, quae in eadem materia restant. Altera : Homini bus Fidelibus malis induratis obstinatis impossibilia sunt praecepta quae quanquam falsa omnino meo iudicio sit, non est tamen per hanc Centhram condemnata. Alter . Hominibus Ui ibus , qua tales sunt, impossibilia sunt praecepta. Quid autem fuerit quod eas Ponti ex nunc examinare ac censere noluerit, id in incerto est. Mihi
88쪽
circa Propositiones an senij. 7
illud videtur, cum earum definitio ex ea quaest 1-one pendeat Deturne omnibus Auxilium sufficiens An non Qtiae adhuc inter Catholicos ventilatur. .licet pars affirmans Scholasticis commuti iter probetur, negans tamen sit Augustini Fulgenti ac discipuloraim, gravissimorum quorundam Authorum teste asque i. p. c. 96. 97. imo et 'uxta uardum Tapperia. 7. Contr. 3ιther. Doctrana Patrum magis consormis et ac primam magno consensu probent, sequanturque Arminiani, Sorinia ni Remonsrantes secundam Lutheran et Cal iniani, ne alterutra damnata haereticis morem gerere videretur, judicium suum circa eas duas Propositi. Ones voluit Pontifex sustinere.
89쪽
Mens Sunivit Pontificiis binocenti X.
Secunda Propositio adducitur,e u que censura in picitur.
HRe hujusmodi est: Interiori Gratia insalu naaturae lanae nutuitam efflitur. Tradit eamyansenius vitiis in locis. Praecipit Tomo. 3. l. a. c. q.&s .inc i, De illa censet Sanctissimus Dom. Nost Papa Innocentius. X. Haereticam de claramus, uti talem damnamus. Erravit maniteste Uenius Inde autem ortus est error, quod putavit nullum esse Auxilium Gratiae susticiens. omnem priorsus Gratiam esse mcacem. Ex quo sequitur nunquam Gratiae resisti quia Essica semper
habet frictum Ea praesertim quam ipse inducit, cui non modo non resistitur sed ne resisti quidem potest. Unde qui putent DVenium in hac propositione ponere vim irres ibuis, ut aiunt Gratiae, et hoc sena damnari hic a Pontifice minus certὰ vide-biit. Na hic non nego posse revi edactu ressi itaque assi mat actum non negat potentiam praecise ut enim hanc imaecise negaret dicere debueras nunquam po test resisti Dum ergo ait, Nunquam resuitur actu iuducto
90쪽
inducto assirmavit omnem Gratiam csse Uicacem, et negavit si ficientem et ineficacem. Si en in ejus mens esset diceres Criti in riccessitar voltintatem, diceret non potes resisι, et tunc error siet contra libertatem. At a stirmando nunqiιὰw resisti,non contra liberialem praecise cc directe dixit imo dixisse se verum, si dixtilet Graii EJcaci ungi a resi situr nam haec propositio in omini sententia vera est, ain omnes assirinent Gratiam Efficacem semper habere actum et flectuna undecunque tandem Efficaci proveniar. Eo enim distinguitur intcholis Gratia Eificaxa sitfficiente, quod illa nutat m,
haec semper caret cffectu. Quare non damnaretur Propositio.
Verum ideo damnatur, quia omnem prorsiis Graci in Efficacem fecit , dum dixit absolutὶ Interiori Gratiae in flatu naturae lapse nunquam resistitur. Quo exclusit Gratiam susticientem et silicacem. Atque id est contra Concilium Tridentinum Canone eta. Sess. . ubi statuit Gratiam si ieientem et ine cacem et quae careat nectit atque adeo Cui
resistatur. Eius verba sunt Sibus eat a Deo noudeserantur, nis prius eum iis deseruerunt: si omnes in areeptis uuitia perseet/erare possent, ct in Dei auxilio frmissimam spem reponere omnes debeant, habent ergo
gratiam ad hoc sufficientem et cum o Perseve- verent omnes,multique Deum deserant, non efficacem Efficacissimum hinc argumen um contra Jan-
0 Sententiam ducitur. Nam certum est homines justificatos peccare' mortalitor, et a justitia a Gratiaque