장음표시 사용
61쪽
eo tradunt Iudaei, quod Thi' o T re vatis πο xerit visa quippe tradit Gedalia in Schil cheleth p. ar. B. quod iuuenis prophetas Haggai, Zachariam & Malachiam audiuerit, nec minus discipulus suerit Hillelis senioris, quem cum filiis& nepotibus forulis
' Pa eentum areis ante excisum templum , R. Gana ira
Zemach David p. 33. ex Talmiade probauit, ut ita paraphrasis ei in prophetas, non potuerit Christi praedicationem non antecessule. Onhelosum, qui Legem transtulit, haud multo minorem statuunt . Iudaei adeo, ut in t f di Rai de quo diximi missiris extrema senectute Onhelosum proselytum. Hunc pari modo
Derit in diebus Histet V shammat, videritque Ionathanem, qui ρ phetas transtulit. Hillelem autem paullo ante natam niundi salutem
soruisse omnium consessione certissimum est, ut ita Onhelos pars phrasis infra Apostolorum tempora non debeat reiici. V. Huic Iudaeorum sententiae magno se conatu opponit D. Morinus lib. II. Exercit. VIII, & tum lonathanem, tum Onhelotum Hieronymo posteriorem statuit . quia a diligentissimis viris Origene&Jlieronymo nunquam memoratae, ac proinde nec visae sint, Chaudaicae paraphrases, quod etiam alios dubitabundos reddidit, quibus respondere conati sunt Heluicus S Schichardus, ut ex Bechinat Hap- periisthim p. ai. cognoscimus. Reliqua quae Morinus. etiam Gul. Henr. Vorstius in dimach David p. zSi. contra antiquitatem horum interpretum de Talmudicis illorum sabulis adserunt, leuiora sun , nec certum aetaris inde arguitur, cum, si quae sunt fabul se, ut d
Armizo Messiae hoste Esa. X l. 4. nisi vox illa interpolato is est ne
gari tamen non possit, iam tum Pharisaeorum saeculum huiusmodi nugis abundasse ita, ut Apostolus etiam fabularum studium in con, versis ex Iudaismo Christianis non semel notauerit t. rim. I. . iv. 7. VI. Ceteri vero paraphrastae sunt omnes sequior saetatis, etiam incertae. scha sicli leth p. 23. z imp n is a d ira via r noni vcmi,. .
62쪽
venitur, quis com sieris p aphrasis Hagico phorum: mox quidem
subiicitur ara 'ac tempore magistrorum Tanaim, hoc est an
te Talnaud, siriptam ess : stilus autem & multitudo fabularum probat, non paruo interuallo aboni eloso de Ionathane auctorem eius si modo unus soli, quod dubitant etiam Iudaei, nec plures eius conditores )asii istis. In partibus nonnullis, Talnaudici operis eiusquo diuisionis fit mentio, quod argumento est, post coniectum Tal discorpus paraphrasin eiusmodi compositam esse. In primis illud Taragum Pentateuchi, quod antiquum Ionathanis nomen prori, omnium postremum iudicari debet tam stili ratione, quam fabularum
multitudine, & rerum nominumque non antiquissimorum commem ratione, ut sunt sex remi Ta uri, Exod. X.Lq. Conflantini ciuitis peccatrix, id est Constantinopolis, Num. XXIV. i'. . ibidem vi et . quam Buxtorfius Lom in diam in Lexico interpretatur: ut non iniuria Pst v Do 1 o N A TH A N vocari possit, quamquam vulgari nomiane ab aliis plurimis , & etiam a nobis, passim appelletur io ΝΑ-τ H A N, hoc est, qui se Ionathanem mentitus luit. Non multo antiquius est Targum , quod Hierosolymitaηum appellatur, ut ex Gen. X, 2.3. colligitur, ubi in lapheti posteris numerantur item quos Latinus in opere Anglicano interpres regionum nominibus Thraci-- de Phr iam exponit: Morinus autem lib. u. Exercit. 'IlI. cap. VI illos Turco , hos non antiquissima nominas, legit, ut taceamus de Barbaria Asricae regione ibidem recensita. Mutilum autem hoc Targum est ejusque auctor, quisquiέsuit, selegisse quosdam versus,& saepe non integros, quos explicaret ; nunquam constituissa integram Legem interpretari, videtur. VII. Sic luculenter apparet, ut aetate Chaldaei scriptorescis tu ita nee eandem omnium dialectum esse. syriacam supra seposuim seponimus etiam Talmudicam, de qua in Rabbinisse o. egimus, Heu, 't tres Chaldaeis propriae, simplicior sine Ebraismo aut rismo alia ei refrinitate, quae in Onhelosi & lonathanis
veteris, prophetarum interpretis, paraphrasibus conspicitur : deii de sacra de ebraietans Danielis atque Esrae: impurior denique & p rearinis vocabulis reserta, mutnunquam etiam Uriams, qua scripse' en a sunt
63쪽
lant Isagiographorum interpretationes, etiam Targum Alerosolyta tanum & Pseudolonathanis, & quod nuper repertum est librorutri , Paralipomenωm De primo genere praeceptis do exemplis adhue actum est praecipue, de quibus id notamus, ubi Mosaici libri absolute nominati sunt, Onhelosi versionem intelligi, quae ceteris merito anteferenda est: de secundo de tertio genere distincte nunc M
DIuini hi scriptores a ceteris paraphrastis potissimum E aisi ,
differunt & nonnullis aliis idiotismis. Nan I. N terminale Deminini Generis Nominum, Pronominiania, Status emphatici, de Verborum ex Ebrai sinis imitatione in n saepissi me conuertunt. o. g. ra * inteili tentia, hinc. muri, venit, qu is n midor, respondens, adducere. II. Mutant N formatimam Ithpeat, Ithpael & Aphel in n. quod in Futuro & Participio Aphel manet, litteris & ta petis Scheva praemissis. v. g. inuemum eis Esr. VI. Σ. co bustus ent Dari. III. 17. eduxit V. r. quod falsus Ionathanii terdum imitatur, ut Gen. I. ia Πῖῖ n produxit te, &Exod. XXXII. . qui eduxerunt te r induabit Da V. ra. damnum ad uret urbsIEi. IV. 13. m ti cantra commate io. pzI I*-Vl. io.. M Rarissimum id paraphrastis esse, aut pure mis, praedixi mus& paraphrastarum aliquot exemplis probauimus patininum. io. Exempla puriori straismo immista sunt Ps. VII et
celebrabo eum: XLV. vlt. laudabunt tri III. Flectunt participium psi L. sicut Praeterhum Periectum, ut Arta en Dan. V. 28. appen ta es V. 2 7. δε ta seunt Esrae V. i . aperti sunt Dan. VII. io. a se suis ibid. v. . & euphonice mutata vocali posita eLZ Dan. VI. i7.
IV. Infinitiuum ab fuit seniper descimue sine cinant, ut dictum est pag. l. . Etiam N vel ri Ver
64쪽
tum quiescensum Mina in Futuro & infinitivo ' participIIs plerum
que retinent, quod pariter exemplis illustratum est p. 3. v. Addunt Coniugationem Ho PH A t, Passiuam τῆς ApheI, ex Graismo quidem, sed cum terminati*ne Chaldaica, e. c. conis pituta eIr Dan. Vii. . confirmat- c. IV.33. adducti sint c. III. i3. Uan perditum ei Z VII, H. vastata eLEnotum fecimis ibidem Wr . Durod Zm eΠ Dan.V. ryVI. Mutat Esta interdum I Sufiixorum & ira in quod poste riores paraphrastae, sed itidem raro. imitantur. e. g. 2is, ta Qbir, utrumqHe Esr. V. 3. Per manima eorum ibid. v. . inclis Targum Ionath. Gen. XIX. a. zzz V M: Iob. XLI. s. is. vi I Raro quidem, sed semel tamen&itenim ustirpant terminationem Pluralis Numeri Ebraicam zzz' , .ut reges E LIV. ih homines Dan. IV. t . quod in Targu et non facile Aseruatur, nisi in diuino nomine , quod ex Ebraismo saepe integrum retinetur, praesertim cum tetragrammatiun antecessit proxime. In Targum Hierosolymitano editionis Buxti invenitur etiam ip et ita Gen. Πια - quo loco Angli ediderunt emphatico.
'osteriores Targumistae, quos vocamus omnes praeter Onhelosum 'de verum Veteremque Ionathanem, non tantum sabulis sepe -
65쪽
i. Quasi crasso ore locuti, pro suavioribus vocalibus non raro substituerunt. Scripserunt enim prom 2 a pro peregri , a pro aqua, I S N peri prs stat ri Psalm. LXXVIII. ih z pro proin xvii. i'. 'm vel ' N pro meti iam. Psil. XLVI I. 6. I p ratip. XI. a. & passim alibi. II. Amant Aphaeresin in certis vocibus, ut via , tipro homo: quibus Syri etiam sulun Olatili cultan
Foeminini pluralis, ut in*p Gen. XLV. re in Tars Ionathanis, ex qua voce Constructus Status ibidem v i riseri' lina & Fceminina forma nustus, vacca, inuenitur. IV. Syrtetant praeterea non paucis locis aut serinationi
l. i. 'i pro 'i SuAxo passim scribunt. Nam Syri etiam minoccultam. e. c. pNs stater v. g. TOPHierosol. Gen. Iv. s. Schure. epentheia cum vide p. . sinen Ponitur: in Plurali autem est
α. L no. ustre, quod est Syrum. 0 Chaldaico ponunt. v. g. e. vnοbu Ionath. Genec XVI, . I, Psalm. .is. precationem nostram, ibidem. s His similia videntur Partici ia pluralia, quibus per Cratas musitatissimam Pronomen νυ coalesciti vide portam stram cap. V. num. Exempla Syrochaldaica sunt δε- -
ibidem: 'eramin Psa m. XXXIIl. vlti Syriaca Pronomina moue separata usurpant, iam diro
sunt i a Syrorum Oca, , iis, in. Sinhro quis Prov
66쪽
Primam pluralem praeteriti sermant etiam in Ir, ut i
inimis Luc. IX. u. Sic inuenio in Targu . Hierosolymitano Deut. XXVI. 14. ab Anglis editume quod latine verterunt secimis : vi torsius in Bibliis ser pi L& in Grammat. p. 28s exposuit fecit nos. Malo Anglisacc dere, quod contextus primam personam sicut in Ebrae. est requirit , tertiam respuit. Eodem cap.& commate in Targum Ionathanis reperitur etiam audiuimus quod est ipsim Syrorum uti plene scriptum exsta Psalm. XLIV. I. s. a quoque nonnunquam se attoni III Personae Futuri adsumunt. e. g. veniet Prov. VI.is. i zra innocens eris V. 29.
z, ut Syri, Infinitivo Pael& Aphel praefigunt , ut r- οῦς'
eare Psalm. XL. L congre are Ionath. Deut. XXXII. 23. Aia cere Targ. Hieros. ibidem. Net mo malefacere
. N Participiis Geminatorum imponunt, & radicate Imperativi ab N venit , interdum abiicium. e. c. fodens, siculpeni Iob. XXI asi mad facieny Psalm. LVIII. 9. quanquaa P antiquiores, sed perraro, hac Arma utuntur, ut lud. lIl a in red ens ni prori VII. ita venite IX. s. q; pes syriaca te veni,& Q venite sunto. r. Voces quoque nouas ex syria petunt, e. g. oriri pro VI. i. quae ignota Rabbinist. Christi ianis autem ex Syro Testamento ficillima sunt ad explia, in quo M
ς π α expressum est. Sic quoquii Aduerbia Quadiram in Q finita interdum aemulantur, quem admodum spinanter Prov.XXV. s. est ipsum se m , quod v. g. Exod. . it. legitur .
67쪽
praecipue barticulae atque Chaldaicas , N*N, propter, non antiquis, sed posterioribus paraphr
.a . stis bene tritae& usitatae huc pertinent, quae etiam n ante svia, fixa interdum recipiunt, ut propter te I. Paral XII.ag. propter nos Psalm. CXV. I. Vid, Porta Syri cap. IV. i
V. Rabbintrant aliquando etiam, & Talnaudismos partaphrasibusi miscent , ut de Infinitivo Talmudico diximus p. 3o. num 8. Additimus exempla alia: T confieri . e I. Parat. XVI. I nath. Gen. XXIX. 3 . . e Iob. XXXV. is. iis orare illos , id est, cum precantur, Psalm. XXII. 27. ut Buxti Gram. p. 3ol. allegauit: in Bibliis autem, sicut etiam Angli, , eiecit,&Sche va ού ' substituit. Sed prior scriptura praelarenda, cui analog est Hisi Ony. Lxori Lit. Nam antiquos etiam hac forma non nunquam uti, sed insolenter, non negauimus. M pis proprie autem ad Talmiadisinum accedit apocope, in z prox V septem Iόnatia. Gen. XXIX. 27. 3o. a: in Talmud Nῖ vel stans Ionath. Gen. XXIV. rr. Num. X. 3 . proV. XXIV. IL
O excluso. integre enim est: item in -N ms LParat. XXIX. u. Talmudicum etiam est ''ῖN e a Dione, contra, L Parat. XXVI. 18. Iob. XXIV. is. Sic stibinde alia occurrunt in his paraphrasibus, quae ex Rabbinismo explicari postulant: praesi rum vocabula Rabbinia quam Targumistis, usitatiora. VI. Tandem etiam peregrinitate verborum purioribus diu larunt posteriores Taraumistae, dum Graeca plurima, interdum etiam Latina Chaldaeis admi cent. e. g. π a N ἴχλος, α γα , σημειον, ἰλούτης. VP F zN
68쪽
D DLurima vocabula Chaldaei cum Ebraeis communia habent, quae I V vel nihil mutata sunt, vi lapis, in,
vel leuitertuntummodo inflexa, aut punctis vocalibus*d linguae proprietatem acommodata, ut Ocauit, uir, 'baama, mN patra , NUN mater, populus &c. De horum sinuliabus nihil attinet memorare, quia ex Ebraismo notissima sunt. II. Inte I im littera Ebraeae Vocis permutata est, aut abiectab, aut transposita, aut noua superaddita. Permutatio accidit praeci equas auit, fregit , . hostis Sc. Porrox in p. sed perraro, ut pro Ny N in Ieremiae pericoret c. X. ii. Sic N accissit ioc ta is ridetur ex Ebr. esse. z in z, Vt a ferri Isunt ritim aliae mutati nes, per Aphaeresin ut iure in Hierosolymitam dialecto 'not uimns p. 6a. Dein per Proi sanguis, N vel N ' N Oum; N Miria, per Mathesin, ut N 7 em per Maeopen denique, Plur. AH in
69쪽
V. Cum vero memoriae mandasse praecipua linguae vocarui Dirimum referat; quae propria sunt Chaldaeorum,aut singulari in catione ab Ebraeis dini , ι- ον ανοψi proponimus. Q
morari, exluctare. η aecia, . occurrit.
a pernoctare. xla seid is, transfixit. essauit: Pael impedivit. Iura mali, maliti. in cor, ut G ue Arab. No quoivit, petiit fixa duminim maris N a scrutari.
'Π, φ . Non inueni pli ratem nisi cum Suffxis,quo statu a sing. non dissere,ut ' Pfilia mea Rulli. I. o. H. filiarum e Ion. Gen X. iis, in ager, campu