장음표시 사용
41쪽
IV. Arna L mutat N in Vav cholematum. e. g. perdidit, perdes Esa. XXVI. a . perdidisti Psalm. IX. cum n Babylonico, quod ex illa dialecto etiam in Futuro manet, peribit. Focm. de intransitive, Psalm. I. Vlt. prolo raus P eae etians Mici . V. 7. prolongabunt Dein. V. i6.κ Rad. venit mutat in Aphel N in ', sicut apud SP ros, e. g. attulit Gen. .' adducens c. VLi adduces Num. VI. io. 13. cui simile est in Targum Hierosol. cibavit Deut. XXXII. i3. quod alias constanter cum j sormatum legitur.
i. In ps A r. litterae Futuri, & o Infinitivi, Zere aut cognatum Chiroh ) habent, Iod quiescente. e. g. mes, edere. Saepe pro Iod est Dagescit, quod interdum in a resoluitur. ut habitare Exod. Il. 2I. x P icire Gen. III. 12. a a cogns mim IX. s. v I cognosies Dan. IV. 23. II. Futurum in Patach aut Zere desinit, pro quo aliquando Chiret. substituitur. e. c. r Υ hereditabit Deut. XXXlli. ra, set desective, dagesch propter neglecto, P Gen. XXI. io . tam bone erit XlI. 13. 2 PN habitabo Psalm. CXXXII. l . sed ii Dan.
III. In Imperativo Peat Iod plane abiicitur, Ebraeorum comsuetudine, e. q. sit o Gen. XX. 7, stitue Iud. XVIII l . vi apud Ebraeos et da Gen. XIV. ai. habita XXXV. i. vel a XXI. is. 32 p habitate XXXIV. io. IV. Apus L & ITTA PHAL mutant Iod in cholem. e. g. collocaui Gen. XLVIl. i. manifestaui Targ. Haerosel. Exod. VI. 3. addens Esa. XXXVIII. s. reliquum faciet Deut. XXVIII. in Histrosolymitano. Vta PN reprehensaesa Gen. XX. iis. I, Paralipom. MV. ia. Esa. LVI. γ' V. An
42쪽
V. Anomala Coniugationis Aphel sentis τῖ' rinxit, circumdedit, Particis cingens, ut connexionis lineam grammatici vocant: circumdederunt me PsalmXXILIT. ad xit, abduxit in Esta, vi cap. V. r . VI. s. VII. Is at in Targum pro eo est. z N Misisseest ' de ' ferre potest, ut benefacere Genesi
XXXII. ia. & Ierem. X. . XXXII. o. Sic sense facies Onhel. Gen. IV. 7. ibidem Ionathan & Hierosol. I. PAEL&ITH AEL sunt regulares, nisi quod Ithpael in mobile , ut apud Graeos, mutat, e. c. Asceptabo I. Samuel. . I. Radix vel νotuit, in praeterito est sermae eius, quae Chireli ante ultimam, vel Zere habet, ut potuerunt Gen. XIII. 6. Futurum termin ione ordinarium, vel retiam vel in dagescit mutat, ut poteris Genes XV. s. praeualebimin Num. XIII. 3i. Sic & Insin. ibidem,ti Num. XXII. 38. p G
I. Quae mediani a quiescens habent, in PRAETER Tis nos passivis conueniunt fere cum Ebraeorum Grammatica. Nam Peal aut Kamet, Aphel in chireutum; Pael in ' dageschatum mutat. e. gr. sim tis Dan. III. 2 perea lauit Aphele 'iuis III. i. z respondit II. i . Pael consirmauit. praeteritum Kal cum Chireli extra ordinem, Dan.V.2o. tum ect. Sic D * mortuiti ess, quod retinet in aliis etiam casibus, ut mortua eis Num. XIX. i. mortuisseminibi m commate 3. II. In tu,sRAri vis & rvrvκ is quoque harum Conii gationum magna cum Graismo conuenientia est. Pael plane eadem:
real& Aphel sola Vocati serinatiuarum i m ab Ebraeis discrepant, quae his Ramea est, Chaldaeis Sche , aut propior N personae Pri
43쪽
suscitabit II. z λ' erige II. dam. XXIV. 18. Nazπὶ rarite Foenia Ruth I. n. A Sunt tamen etiam cum Xamez ex Ebraismo, v. g. r Rr m riar Ruth I. 17. constumet F. Dan. II. ah stabita Il. Sam. VII. 27. Rarius Zere, Ut reribo Iud. VIII. q. quod interdum in breuem&dageschresolui Buxtorfius Gram. p. i 8. testatur, Verum exempla, quae adfert, tam in ipsius, quam Angi. Bibliis aliter scribuntur, a m reuertar Zach. l.iis. . N auolabo Psalm. LV. 7. quae a regula nihil recedun hernoictare in Futuro & Imperatiuo in mutat, uto
Gen. XIX. a. pernocta F. Ruth. II ix. pernodZate Num. XXII. 8. quod aemulatur ausculta Ptam. V. z. quod
verbum in Aphel alias intransitive significat, ut an bis ibidem comm. l.
pn ire, pro cisii, Futuro usitatum, quod, eiecto , per Tamea vel Patach formatur, e. g. ibit Esne V. 1. VII. i3. Id i-I. Parat. XIV. 14. par Gen. XIX. 1. &in Infinitivo, qui est Esr. VII. i3. De ceteris Temporibus dubitat Buxtors i , putatque per ,IN suppleri: Samaritani tamerita Praeteritum quoque habent, Gen. XXII. i3-σ t. Asde Hor. Samar. p. 37.
III. INFINr rivus Peal Κamea pro habet, &scheuasi bosormativo, ut PQς pernodiare Genes. XXIV. 21. P mori Num. XIX. . Pro Scheva interdum Zere in Targum est, carta retra Ierem. III. II. Gen. XXVII. . Raro ex Ebraismo superest, ut VI* titari Psalm. LI. is mapta stare LXIX 3. Cet ri Infinitivi in fiunt regulariter, ut Aphel reducere Iob. IX. it. Pael confirmare pro N ) Dan. VI. 8 quemadmodum tota Coniugatio Pael regularis est. IV. PARTICI GuM Benoni Kal, mediam N sumit in Masci singulari, eamque in em.&Plurali in ' mutat. e. g. mbra Aria iit. V. 3i iudicans Genes. XV. I. . ireucrum; c. VIII. 3. mori vici Esa LVII, I. - Dan
44쪽
4i Dan. IV.ar. habitantes, V. i'. p tremeηD retarum lege per leguntur, qui ' '7, ' ra: i adnotarunt. Contra in Targum nonnunquam Singularis Masc. est cum 'ut zrn parcens Ierem. XXI. ia. exultans Prov.XXIX. c. 'T. Participium Peit Iod& Chirex habet,Vt z positus Dan.III. 1λCU malediditas Gen. IV. ii. A quo Aphel tantum per sermationem V sthe vati differt, ut exaltans Psalm. III, , quod Dan.V. V per Κamea scribitur inusitate. Nam multiplex in vocaliserinatiuarum variatio est, ita tamen ut Scheva maneat punctum or
Typus Coniugationum Peal & Aphel exemplo
45쪽
v. g VI. exemplis perdiscendae. Ithpacit. Vt tota Pael, ita etiam tota Ith- pael, lege seruata mediae litterae, regularis est, siue abusitata forma fiat, ut ex mi psit siue ex ebrai-
ingia. In* Partici 'Est etiam ' in ultima, ut capieru Prov. III. 26. captus XXIX. nisi adlataphalhaec malis reserre.' Formam videntur imitari pauca Verba, quae media N quiescunt, ut a ,NU fit maxime apud Talmudicos: ex INU, reliquus fuit, II. Paralip. VIII. 7. Verbum il* parauit, quamlibet ex se matum est, tamen quasi persectum, a suum regularite
I. Tertia radicalis late apud Chaldaeos patet, & tam illis verbis Ebraeorum respondet, quae ultimam n habuerunt, ut indi Pauli; quam quibus η fuit etiam apud Ebraeos, ut crea
II. PRAETER irvMPeal seruat in radice, hoc est III persona Sing. Masculina: etiam in plurali Fcem. personae eiusdem: in ceteris per nisi ut & in omnibus aliis Praeteritis ceterarum Coniugationum mutatur N in , cui in In Foem. Sing. & III Pluri Mast. interdum N superadditur. v. g. Nyta voluit, viderunt RIos XXIV. a Mi casti Deiat. VI. io. creaui Esa. LIV. alia proiecimuι Dan. III et . Sic in aliis Conlisiationibus,ra posuit,
46쪽
an. III. i'. Tertia autem pluralis Masci duplex en Peat plerumque in i , in ceteris in τ'. finita: deinde in . e. g. rires
cerunt Dan. VI. in. mutarunt III. 8. cerperunt GerLVI. Ladduxerunt XLVII. i7. 'ar N creat sint 1 in Kal haec sorma rarior, ut creverunt Exod. I. 7. idem Iud. XI, 2. scribitur etiam sine N, praesertim in Targum Ionathanis, ut attulerunt Exod. XXXII. 3. P 'am creati seum Gen. II. . sic tu Fcem. Sinqui. Praeteritorum format vi Tna caligauit Iob. XVII. r. repleta eri Gen. VI. l3. Quaedam heic variant. Sunt enim, quae N interdum seruant etiam in aliis, quam prima, Coniugationibus, ut MnrN in i catum ea Genes. XXVII. a. Ierem. XXIII. 1 Et 'Pluralis Foeminina nonnunquam in iN desinit, ut iN v vocaverunt Ruth IV. 17. addit Cl. Buxtors plorarunt c. I. i , sed eiusdem & Anglorum Biblia habent in Arma Participii pluralis.
ii I. Furun Ain Danielis & Estae libris N vel ri ex illorum .dialecto plerumque seruant, ut quaeram Dan. VII. sis. ed abit ibidem V. t . vocabitur c. V. n. In Targum pleri iaque in mutatur. e. g. *pa Psalm. XXXVI. io. uel Num. VI. io. P aedificabitur Zach. I. is. Raro in Targum N manet, ut manifestabitur L Parat. XII. o. Praecipue id usitatum in magnificabitur Gen. XXIV. 23. Lev. XXI. io. Num. XXIV. 7. Esa. LII. s. LIII. a. Est tamen etiam Ese. XI. t. Zach. VI. ia. Anom ala &contracta sunt erit Gen. I. 3. vel cap. XVI. ia. 'erum Li . vivet III. 1a. p vivent Num. XXIV. 23.
IV. IMrapArivi singularis Numeri, Masculini N in ve vini: Foeminei notam suam, resumunt. Plurales Praeteritis suis smiles sunt: aut Fceminei peculiariter in I. desinunt. e. g. τι
47쪽
I.eto. 'te Fcem. II. Sam. I. a , pro quo puriore mautilia resp2 ex quo videtur contractum esse: vocate Fcem. Exod. II. 2 .fi Ludovicus de Dieu Gram. Harm. p. 3t'. miratur a Buxtorso terminationem Foem. Sing. sine exemplo poni. Vnum autem
attulerat veni Gen. XIX. 3χ. de Lothi filia, quod Ionath. ibidem scripsit: ex Pael addo indiea Genes XX V. et . ubi Ionath. doce habet, ea forma, qua est in , Peal ' SI viae de Abigail I. Sam. XXV. 3s. quam ipse de Diea ex norma Syri similium, In per Tamea censet scribendam esse. At vero veni de viris quoque leguntur Num. XXII Ii. XXIII. 7. sicut voca Hoc I. . ex Ebraismo. esto F. Gen. XXIV. co. videtur esse ex & N paragogico. Apocopata sunt Gen. XXIV. i XXXVII. 16. pone XLIV. I. V. IN p i NITI v v s Peat Danieli & Esrat in , Targumisiis in terminatur, Ut adisicare Estr. V. 2. soluere Dan.
V. I6. numerare Gen. I. I . resere vi. i. Ceteri In
R Absque o formativo in Daniele & Esra est cum , Prae fixo, esse: raro in aliis, ut N a ad lare Esr. V. 13. Specialis contractio est in & quae cum , notant, ut sine isti, illa, quasi ad esse eos , eas, Esr. VI io. Dan. V. in dedu- ex , Infinitivo & Pronomine suffxo. Constructus cum suo Verbo in ' finit, ut hauriendo hausit Exod. II. i'. adde cap. m. r. at a vixit, est Ity visendo vives II. Reg. VIII. io. δ p Gue1 do vivet Erech. XVIII. 2I. VI. PAR racipi A quoque ita comparata sunt, ut in Danie x Esta plerumque in '. svel n. .J, in Targum in finianturis. v. g. Benoni Kal NV volens Dan. V. i'. ibidem v. r. v cni in Targum. Peu'cificam Esr. V. H. 2 lectum.
48쪽
Et sie etiam in ceteris participiis duplex terminatio est, ut
Aphel Dan. II. it. κἀ sica Esti V. s. quae in Ta gum plerumque in ' exeundo, Foemininum Singulare facit ut Gen. XVI. 8.t Q in sidos v. i3. Parach loco Κamea, non tam propter gutturalem, quam quod ita in Targum usu venit. Eadem autem so ina probe distinguenda est tam a Masculina emphatica nam empli sin etiam Participia admittunt quam a Peli muliebris Generis. e. g. I. ans virilis Generis est de emphaticum Prov. XVII. χχ. seu uioris, absolutum Psalm. CXIlI. 9. Sic Foem. Peil est Iob. AXVIII. ai. & tetita exponitur, sed eadem sorba potest etiam Ben ni estis. Pluralis Masculinus, quam varius sit, ex parte pag. ro. pridixtimus. Nempe sermatur in P., ir , & P v. g. Iob.
I. 3. Dan. V. 23. Hagg. I. 6. INPU I. Paral. XII. 13. &Gen. XIX. 3. in Targum Hieroselymitano, omnia masculino sonant bibentes. Mic aediscantes Ere. IV. u. pia fratres
Gen. XXXVII. ii. P visi Exὀd. II. i R NI pseudoprophetae, qui vaticinantes Ierem. XXIII. as. PQ Gen. III. r. in Ionathane: P *-ibiadem v. is. in Hierosel. de filiis mulieris: EG misi in eodem Targum Gen. XIX. 3. de angelis. Ex his formis, quae in ir , Danieli&Esrae; quae in P vel e finit, posterioribus Targumistis usit tior est. Eadem ratio est Participii Ped, ut pN seluti Dan. III. is
Participia a N p odisse, N, Syrorum more, non raro retunent augmento accedente, e. g. Foem. R Buxt. in Lex. liabet, at idem in Bibliis, etiam Angli 7 odis habenae r 'v. VIII. i3. sic tui Deut. VII. s. rum Amos IX. a. Etiam in Peii, exosa Gen. IX. 3i. fr9J littera ex Ebraismo relicta.
49쪽
vltima Ap HEL PAELetacauit 'Σ ultiplicauit In ceteris augmentis finalibus conueniunt cum IConiugatione . Nec aliter Ithpeat & Ith- pael, Ut magnia scatin ea.
Typus Infinitivorum & participiorum supra num. V, dc Visatis perspicue propositus filii.
Terminationes ea derivi, quae in Peil Nec aliter in Passicis.
Ceterae terminationes conveniunt cum Peal.
50쪽
LAuso Ha in Targum sere nulla sunt, aut oppido rara, si Substantivum Verbum fuit, exceperis, quod semper per nscribitur: In Daniele autem & Esta sunt huius modi Verba paen multa, quod istorum dialectus tenacius Ebraismo inhaeret, & ubi Targumistae N in fine habent, hi plerumque n substituunt. Nec
tamen aliter tractantur aut inflectuntur, quam Targumistarum La- med Aleph, quae modo exposuimus. Verba LAMED Ion admodum pauca sunt, & tractantur in Praeterito Κal, ut Lamed Aleph in Praeteris Pael & Aphel. Nec MIio Tempore, quam solo Praeterito Κal, a Nn disserunt: in ceteris conueniunt, immo eadem sunt. Multa etiam ex iis utramque fommam tenent, & tam N in fine, quam perferre possunt, sicut& 'Σ sidis, & Σ' ieeis, inuenitur: unde etiam in ceteris personis duplex formatio occurrit, H iecerunt Dan. VI. 36. de
Esa. LXIV. . Talia ergo Verba sunt, siue iidis, titatici ect Gen. XVII. 17. bibit, unde est Foem. bibit Num. XX.M. biberunt, cum N prosthetico, Dan. V. 3. . Sic cali- Iob. XVII. 7. cal onerunt Foem. Gen. XXVII. I. veterauit F. Deut. XXIX. s. des Ita sint Ioel I. ir. &c.
Ad Verba pertinent etiam, quae dupliciter imperiectata ntur, quia omnibus illis quiescit vltima N, ivel Π cognata. - instinguuntur autem secundum anomaliam primae litterae, quae vel a est, xt in My a pergi, unde Aphel fit '' N ad persit Lev. VIII. ii. eieci esectivorum lege; & addita terminatione Qui stentium: Vel etiam N prim H habent, ut N N Oenit, in cuius formatione utramque anomaliam, Verborum N, & NI, simul obseruanti ut venire, veniet, de quo plura diximus pag SA