Roberti Turneri Deuonij oratoris et philosophi Ingolstadiensis Orationes 14. Quarum indicem praefert pagina post praefationem. Commentationes in loca Scripturae, expressae ad imitationem antiquorum Ecclesiae doctorum. Panegyrici duo, ..

181쪽

υε Ron. TvRN ERIdem donauit, illa Sacerdotev impartiuit. si enim οδο patris tabescas, si incesta Venere te ob in- νου si sanguine Patris sis perlituri aut si quod possis excogitare tetris agitium, Sacerdos te quamprimum ab omni labe integrum reddet.idere,quod dixit Apostolus, sicut misit me Fater, sic mitto vos accipite Spiratum Ianetum, quorum remis ritis peccata, remittenturiis, quorum retInu ritu, rei ηta sunt. quid i Sacerdotes ita Spiritu sancto a ror esse, ve quam Christin a Patre, a. Christo soli acceperint laxandi peccati pol statem. eandem is singulis accepisse Sacerdote, 'quid' Sacerdoteου in terris maximam potestatem, in caelisplus quam angelica accepisse' Ludiaince dolos suossumma veneratione tanquam Deos colendos esse arbitrati sunt, quod lepram corpori impresam absterserint, nos Christi Sacerdotes non weorum nomine dignos iudicabimus, qui tuer-νλα quing peccatorum labG animo inustin, vi. quadam defluente a Spiritu sancto, eluunt 'sed sistitis fortasse hic cogitationem vestram, cogitato adhuc quod vultis maximum, vincam prose Iocogitatiouem vestram. cerdos valet, tanta gratia apud D E v Μ , tanta authoritate apud homineri in D si v s nolit homines sibi vendicare filios, nuhomopini DEVM sibi vendicare Patrem, ni Sacerdotis interiiriatur opera. nam cum fixum

182쪽

ΟRATIO X. ν' Iosassensem, nisque acer fons abluerit, mr sti caro sanguisi refecerint, quid porrai cogιtari Sacerdotibus diuinim, qui ου se is ci scri sontirici corporis Christi conficiendipotestatem D Eus

pertiuit Z δ diuinam authoritatem, quam dum cogito, mente concido; o diuinam potestatem. quam dum effero, lingua hareo. huius axiborat eis splendor si egorium ita perculit, ut pracrso diarto, omnem sibi viam adscerdotium praecident: huius potestatis magnitudo Diuum Fram eisium, virum potius ex angelica quam humana natura aptum a sacerdotiosemper rerardavit. ex his viris , quorum exempla persequi sec omnα volumu nec omnes debemuου, colligi potens hane prouinciam non cuiuis e plebe esse smponendam, sed hominibus angelica puritate imbutis, dia uina plane virtute praeditis. Ito iam Haereticenuos ministros de eiactare, quos ipsi vestraesecta fautores vilissimum V abiectissimumgenus homianum arbitrantur: Age Catholice, ipse in te ascende, ta tuos Sacerdotessummo honore amore complectere, quorum potestatem ἡ authoritatem. . ,sanctissimi quis laudant, Angeli veneran--r, D E U s praedicat. magna Nd est' excitat ad admirationem. rara ens' excitat ad amorem. d uina eas excitat ad stuporem. scerdotium daemonum vires premit, quid maius' hominum

183쪽

rse ROB. TvRNE RIeit, qu d diuinius' reliqua meministis, exquibri cogitur nihil esse in Ecclesiae septis, ac ne in mundi quidem terminis sacerdotio diuinius. quid' sacerdotio nihil ens diuinius ' at ex resurrectionufonte suit sacerdotij riuus: quanta ergo resium titio' non queo Audito. statuere, nec volo dic

re. nam cum hactenus dixerim S resurretitionufontem aride,&sacerdotij riuum inepte;hunctamen ta illum pro ratione loci amice: -reliquam inris,siquelaudem malo venerari tacendo, quam dicendo imminuere. Dixi.

DE LAUDE S. IOANNIS

Euangelistis, Oratio

undecima.

VAM nonsuetudinem illi Mohola politi Oratorci tanquam lege erauauerunt, ut in magnis eausissibia Dii recarentur concedi orationem vel Ciceronis conspersam floribus, ad aures audientis uauitate deliniendaου ue velDemosthenis vinctam neruis,ad animos eorum pondere perstingendos: eandem e o coram vobis hoc ipso ex Ioco hodie persecutin fuissem, s id, quod ago, putassem potius orationis esse ex intimo artificio prompta, quam mentu cuiusdam diuinitus assatu

184쪽

concitata. verum cum eos mihi motus siue in se rit ratio,tanquam ex terra homini, siue insiculpseris D E v s, tanquam ex coelis Christiano, ut pu- rem hanc em, quam conor, non tam orationis esse quam rationis; . vero non tam rationis,quamoiritus cuiusdam, tanquam summae, conApti oraelo, tantum ab F, G velim hodie fluere ex ore meo velisias Ciceronis delicias, vel hos Demosthenis cincinnos, visi quis mihi D E v s ta hos ta tialvi diuinitus hoc ipse punctulo laetiretur, facile praeferem Basiiij cothurnos grandos, sedassectate spe tumidos; aut Chrysostomi puritatem castam sedexiliter nonnunquam depresam. quippe cum

inriderit mihi occasio oblata, non optata, praceps sed diuina Ioannis mei laudω numerandipotius,

quam poliendi cillud enim possunt aggredi pauci, hoe assequi nullu0 illi siue Basilij vehementiores spiritus, ut in Evangelista donis percensendis aptiores Viae Chrysostomi casta dictio,is in Virginis

puritate ornanda decentior, plus videbuntur adferre neruorum ad rem Vsam, sensium meum. v stram delectationem, quamEthnicorum omnium

oratio exquisitisimo quoms artis ingent peralita luminibus. quanquam Auditore0 Basili j etiam cothurnos, ta Chrysio tomipuritatem in hastona re contemnerem non inuitus,si ad horula b

ram Ioanneου me a russiritu Ambrosij, tanquam coelesti quadam aurasi aut inceνderet M -

185쪽

. . . .

ardi motionibus, tanquam diuina flamma radu ardentibus: ut hac ratione vos videretis facile. plus esse momenti ad diuina pertractanda in uno fulgore iratus , quam in omnibus omnium orationis veneriburi vertim haec mihi omnia ta artis es iritu ubsidia deesse in alia fortasse causa etsi . dolerem plurimum, ramen in hac una mihi nois adesse serio triumpho. quippe cum audituri sitis

orationem de Ioannis laudibus non ex arte tanquam argilla fit tam ad voluptatem , ness,ex Ambrosi piritu, tanquam cocto uaustam adstuporem: hoc ad cater in Ioannis laudeου accedet cumuliquod eum audituri sitis, qui in cateris rebus siubrustice

verecundus. in hac tamen dina re solo Ioannu nomine tanquam miraculo subnisu audeat sepositueret, ta sitne Ambrosijspiritu diuinum. Isin eam iis subsidio eloquentem. bone D E v s , in solo δε-

annis nomine, si tantum lateret miraculi, ex relia quis eius a citis quiaemetur diuinitatis 'audite erago audite non Iheronymi Hylarionem, aut Ambrosi, Constantinum, sed Christi Ioanniem, immo Ioannem Christum. num admiramini ' sed a tendite adpunctulum modo temporis, ta e iam ut obstupescatistoti. Qui aliorum respraeclare gestas vel dictionis fio tenui persequuntur, ut historici; vel vj Ormures. quodam stili fulmine intonant grandius , ij Hsimagnum ponunt momentum, o merito quideri

186쪽

et m a

dem ponunt in eorum,quoi laudant gener patria, educatione : tamen patrem Zebedeum, fatrem Lacobum,patriam Iudaeam Duae in aliis essenipem magna in nostro Ioanne tam minuta seunt G t nuta, ut haec in rim laudibin numerare hoc tempore, esset profecto G artu stolare praescriptum, ais adeo Ioannis imminuere laudem. nam haec tenuiora siubiicere miraculo, quodposuiprimum, et or- Iasie pateretur Ioannislam, tamen non ferret artis praescriptio; aut minutiora illa recensere, cum D dum maximarum torrens quidam me sua multitudine transiuersim abripiat, etsi artis fortas e prae- siripti erret, tamen Ioannis iam nullo modopateretur. a quo ergo primum texetur orationis me asilum 'an ab esui exiiij patientia, labore, inopiarat hae sunt peruulgata multorum laudes. an ab Euangelij praeconio, in quo fortas e aequarunt illum nonnulli 'an ab aetatis veneratione, in qua sive runt illum multi' an ab apostolatus honore' quid memoro apostolatum, alias id genvi communia Ioanni cum aliis 'siceim fit aut me attingere, aut vos audire alivi hodie laudes, quam illin, in quibuου Petri, Pauli, Trimae sic cedunt, ut excellat Ioia anno; atquesic excellit, ut solus vincat omneου; a que ita vincit, ut si audeant cum Ioanne nostro

contendere ni profecto signoscitesi veritru a me exprimat vocem paulo difficiliorem arrogantia ora ossergea. ac ne putetis hac non tam a me dici

187쪽

utere ad veritatis inuolutam notionem explieamdam, quam oratorie ad Dannis laudaε exaggerandas, factae omnes intelligitis humilitatis tantam im esse ad vitam tranquille pides traducendam, Ut qui hac υna caruerit, virtutum umbringuasidam, ac ne umbras quidem videatur consecutuους huius autem laude qui soruerit, omnium virtu- . tum complexionem quandam, quasi absolutionem penitus comprehenderit. cuius rei explicatio videtvrsane mihi nulla intersepta dispicultate, si Abd

ctis diligenter rationibus confideremus. tant. is exsac virtute non libari voluptates, sed infuere δε- licias in animos hominum, ut reliquaria virtutum

dulcedinci liquidissima cum huius deliciis infimissi conferantur, videantur profecto illae, cs vere t. non dulcedinre, sed cruciatuc, angorre,non deliciae. quippe cum humilitas vera diuinae voluntatis a risiimis radicibus defixa, nunquam quieta es omni angore soluta consistat,quoad in infimum deturbata locum, in D Eo tanquam portu quodam, tota conquiescatst ut nec amissae gratia, nec fortunae praecipitatae, nec miseria incurrentis vento, ac ne turbine quidem agitetur, nedum dignitatis suae gradu ullo modo dimoueatur. obiicitur bo rum iactura, ta nquamprocella ' humilitin omnem bonuerseritionem metitur patientia. sigitur conuitiosaraculeos conuitiorum occaluit tota. opprimitur inaurai Z maia narro eam iniuriis opprimi posse.

188쪽

in .

ORATIO 133 eum velit concidi. excluditurμo iure ' at hoc qua poten, cum idisem, excludi iure, videatur siui urisproprium ' atque ut prudentia, tanquam δε- mina quadam, ta regina reliquarum virtutum pust 2 iustitia indicere legem, ne cedat μo iure. aut si cedat, accusetur miniusta; ta temperantia prasiribere, ne moueatuso loco, aut si moueatur. postuletur ut incontinens; ta fortitudini imperare, ne excludatur suis finibus, aut si excludatur, insimuletur ut imbellis; es reliquis Oirtutibus prae nisesepta, qua imperio iam vincta tueantur, aut si non tueantur, arcessantur, Ut rebellas: tamen si in humilitatis illa G, tanquam alienos fundos in-Dolet, atqueirruptionem faciat, arrogans profecto sit ta impi perba. nam quid halci prudentia iuris in humilitatem' qua nunquam videtur iustior, quam cum iect iniusta 'ni quam fortior,quam eum i languida' nunquam prudentior, quam cu bisulta ' contendisfortasietam excessentem virtutem sapientia condienda te. vult esse idiota, quid oggannis prudentia' urgesprima virtuti primum tribuendum locum' at infimiti locus -- militati in primm; aut si prudentia pergis esse impudenter molesta, id serum tibi concedet humiliaras, ut appareat Derba, ne videatur humilis. ighsite mihi Ciceronianis humilitatis inquipatam vocem toties orpem, cum humilitas malit Ecclesia infima, quam Ciceronis ter ima voce

189쪽

explicari. nam cum cognosiit siumma voluntatiaveram rationem in insimis positam est, eousisse abiicit, ut ne elegantia quidem dictionis velit v siri. o diuina humilitas, cuius iupectus tanquam serinium atque domicibum quoddam tibiinprimis

seposuisti, hio et mihipe pectu illam ego facile

contenderem eo reliquis omnibus esse diuiniorem, quo fuerat arcitiori communione voluntati diuinae implicitus. quid'fuit ne hic Thomab' minime gentium. at Paula orasse' ne id quidem. an Petrus ergo erat' tantundem. nam ut facile concessero Petrum apostolatu priorem, Paulum ardore aequalem, omam reliquo ni solos Ioanni meo non inferiorem labore, Ioannis tamen humilitas tam

fuit depressa in terram, seupytius tam ere fuit in coelum, o primas praeripuerit omnibus secun--ου vix reliquerit ulli .siquidem cumsit hominis verae humilitatis laude perpoliti, quod insimum Gabiectissmum habet, id in omnibus sivis actionibus, verbis, friptispra se ferre; inueneruntin suis uelatentioribus animi reces bus, siue apertioribuι vita actionibus reliqui Apostoli, cur vere hic ve mem, ille abiectionem; vntu opprobrium, alter stercus appellaret: abii suas maculas aliis nominibus foedioribus, quam ut debeant dici, abiectioribus,quam utpossint credi, e notaret.at hic

noster Lo annos cum vere, ut omnω; altius, quam

ωλι, Euangesia sempiternis monumentis con

190쪽

i ORATIO XI. Issinasset, omnes animi sim latebras attentissima per-

uestigatione eruit, reliquvii vitae a Ilionci acere ma mentis acie pertentat, ut eruendo rideat, 2 pertentando inueniat insimum, quo se abiicere tia

tulum. voluisse vermis nomine notare minutum,

insicontagiosium, te rae vilem,ser oris peccatorem,sed cum ne 'irtim in Evangeliis vellet esse

falsi specie illitus, nec humiliti debeat esse fiamulationis, mendaciis litura asser , quam voluntasseuppressit, veritas tandem expressit illam in- Amasiva humilitatis vocem pene ultimam, disicia pulus quem diligebat Dominus. Utilias aut violata ei cum Petro,aut Ecclesia crueiate cum Pa D, aut infidelitatis sius epta cum Thoma, aut vita turpiter acta cum Magdalena notas Ioannes no-sers Votuisset inurere vere,quam in illis ampli candis, ac humilitatis spiritu, tanquam artificio, colorandis omnes ingenij ta eloquentia sua diuitias oxplicuisset ' sed debebant debebant illa eius eloquentia flumina hauriri in Pathmos ad Apoca-θpsis illa, deseribendas, cum hic infimum reperiatur isiud, discipulus, quem diligebat Dominus. hic his uditores) eg Thomas , Bartholomaeos, Baptistari Lacobos, Petros Paulos appellarem, ac conrasata lite erem tribunal, D EI de humilitatis corona capiti Ioannis imponenda, nisi in hac mea audacia videretur haerere aliquod diuina maiesta- is violanda serim. Sed hoc tamen audeo'vobis