장음표시 사용
191쪽
rues Rox. TVRNERI plaudentibus, ta diuis benefauentibin, summa laterum contentione exclamare,siillud, esse disicipu- tum quem diligebat Dominus It in Ioanne nostro insimum, quid ens in reliquis seummum ' δ superba
Ioannis humilitas. aliud profeEio nomen nonposissum reperire, quo illum exornem,qui cum vult haberi in summis insimus, ta a me hodie, ta a Patriabus antea repertus ea in infimis summus. quanquam non egre inducor ut credam Ioannem, haec' ipsa cumscripserat, eorundem verborum complexu ta notione ut voluisse comprehendere omnec . natura maculaου; ut etiam hoc nomine Ioannis humilitas tanto videatur reliquis depressoriquato αἱ abiectius h/s sibi notas unum vendisare omno
quam guloigloriari singulis. nam illis verbis, disicipulus quem diligebat Dominus, quem sensium loquitur Ioannρου noster apertius, quam θρο η
rura esse vermem ac ne vermem quidem; ta vilia rate abiectionem, ac ne abiectionem quidem; . maleficio opprobrium, ac ne opprobrium quidem;
peccato percus, ac ne percin quidem moedismmis metaphoris, violata arte, Ioannis nostri h mititatem audeo deformaro cum id prasistrat, tantillum illudfeu nihilum potius quod erat, inde pendere in eo esse totum, quod a Christo diligoretur ' o senstissime Ioannes, quem diligebat Chriasiim: ό humillime Christe, quem diligebat Ioanne
φ Christe, o Danuci ta humillimi sancti mi in hac
192쪽
'hae se ra tam arcta ta mutua amoris communiisone quid laudem ' quid mirer ' quid obstupsam primum ' cum illa ipsa ta diligi a Christo,bdilia gere Christum sint in Ioanne nostro humilitatu laudoe plane insima. si hoc insimum,quid ergo priamum' sed patimini quo Audit orci) me quasi
Ao quodam orationis vos prius perducere ad c - rem cum Ioanne, quam amorem Atam primum, ultimum, maximum, diuinu ci Ioannis in Christum, ta Christi in Ioannem ape ero. quanta fuit id, quam in initi amoris, cum reliqui Apostob in virgis, in stuto, in conuitiis, in poenis, in doloribus Christi, quasiminuti animi tyronos,fugam capesserent, latibula quadam quasi salutis aula meticulose quaereret, algi adeo scandalum,si acris literis credimus,passessent; selum Ioannem Mariria fuisse comitem inque ad crucem, atque itaDisse comitem, ut ausim dubitare, an potius.Miaris i sequeretur Ioannem, quam Ioanneου Mariam ' -- re vere Ioanne usii dissipulus qui diligebat Chria sum: qui tanta amoris constantia etsi ad c m ce lus, quanta leuitate fugerunt a c=uce reli- si δ constantiam incredibilem aduersarij ipsi. quodam lachrymarum imise manantpersu Dp .
tras induntur, si offunditur e 'si contrem, it terra,fugiunt Apostoli in Christi iam iam appe
rente mort at Ioannes qui coenantire ubens In ρ .
sius obauis dulcedina orienti in cruce voluis
193쪽
ius Ron. TVRNERI totis sensibus haurire dolores. quid nomino δε- Iores ' admiramini admiramini hic Auditores) Ioannis ta constantiam I siuauitatem, talaetitiam, ta animi magnisu ,ta retiqua omni signa amoris, qua cuiusquari vel oratione vel cogitatione possuntis formar nam Apostolos fugi se ,fuit id mirum, sed imbecillitatis, ut non reprehendatis acritem,petrvi disivi in fuisse tuis id magnum ,sed natura, ut non doleatis; selem fuisse inuolutum tenebris, fuit idgraue, sed misericordi
ut non admiremini; caelum cur seu retardato me
dia quasi lance sulpensumstetisse, fuit id in audiatum, sed doloris, ut non obstupessator,totam denio naturam qua si exectis neruis languisse, ac pertumbata tantaefabricae molitione, in architecti sisi interitu pene concidisse,suit id horribile, sed necessimi
tis , ut animis toti non concidatis. at Ioannem no
strum in fuga Apostolorum sedisse ad pedes Do
mini, fuit constantia, ut laudetis; inpetrarum di rupta compage perstitisse immotum,fuit amoris,ut gaudeatis; in selis caligine retinuisse animi lucem, fuitgenerositatis, ut admiremini; in tanta machinae perturbatione tota, habuissesiuam mentem diu L na voluntati ita implexam, ut quam maxime voLlet, illam libentissime vellet Christisui montem,hoc hoc e Uupra naturam, ut'timeatis obstupef-catis, ta concidatis toti. sed qui omnem naturam Ap rami ad crucem , a cruci o meruit audire,
194쪽
ORATIO XI. quod tota natura obstupescat.quid illud'fuisse Dota se dissipulum, qui testimonium perhibet de his. quid discipulum, qui testimonium perhibet de his, cumseupra peIim Domini in coena recubuit' quid sit a pectus Domini in corna recubuisse, cum fuerit puer eius electus' quid puerum eius electum, cum fuerit impletus spiritu spientia S intesteritus ' quid impletum spiritu spientiae S intellectus, cum fuerit induim stola gloria. an hoc qui quam potuit audire maim ' audiuit, audiui quod cum dicere conorilingua suppressis faucita fluitas palato inhaerescit. nam ad tantum mysteria enunciandum opus ea non Oratoris alicuiub voce,Contentione, latere,sed Cherubinorum a Seraphinorum lingui ardore, samma. atqui ot E latere tantum ' habet hoc quidem, quod sum diciturin, flagiti periem; veruntamen si non renuatu audiare, audeo quidem dicere. non renuitis p meruit δε- annes audire ad crucem; S a Christo meruit audire, Ioannem esse Christum , ut duos iam habeamus Christos, unum L annem. nolite hic irria dere commentum, Christin dicit. nam quid, quas,
sibi bolist illa verba Christi ad Mariam, ecce Fiatius tuus ' quid illa Christi ad Ioannem, ecce mater tua y ni ut Mariam duos adidisse filios, quod Hanathematis nota inustum; aut Ioannem esse alterum quasi Christum. nam etsi in hac una re antum sit miraculum, quantum illa sela hora po
195쪽
ι o ROB. TvnNERI perit, tamen s in rem ipsam mentys nostrae notio nempenitus infixerimm, hocpotuisse edi facitie via demim omneου, si viderimus ad satum filj,plus esse
vinum in voluntate DEI iubentis, quam in semiane honninisgignentis. adde Ecclesia Doce tanquam
oraculo fixum iam esse, quod Maria Christum
aediderat mundo, sine ulla virginitatu violiatione.
sh oc credimin de Maria, quia Angelus dixit pr-ν itin sanctus obumbrabit tibi; cur id de Danna non patimur nobis insiulpi, cum Christud moriens quas testario dixeris, ta matri sitim, ecce filius tu-im : Ustatristater, ecce mater tua. in qua una reos ista sunt praepostero natura ordine miranda, quod strum factuose Domini ter, nepos matempera filius, matertera nepotis mater, mater ν soror: tamen illudeE maiori stupore dignum quod sanctio uit mater Maria, cum Ioanneου restarufuerit illimius, quam cum illa Christo fuerit ascrita mater. Christum namque habuit filium, vim gusta adhuc ex radice Iesse; Ioannem autem fili um babuit arbor iamoeta, qua virtutum patui sdiffusa ramis per orbem, in eleritis suis misit ἀ- s. sed quid ' fuit idfortas e aliquo modo ferendum,Ioannem anteposuisse Apostolis, at Loannem Christo nonsolum conferre, sedetiampraeferre, lhoc quidem coelo Deici solio aduersa signa Προο- taeo Podam seu inferre. quanquam si quae mihi
vo exciderit amoris potius,quam temeritatis ot
196쪽
ORATIO XI. I lna; neu ista quidem missa fuit, ut Christo Dannem anteferrem, sed ut vos intelligeretis amorem Christi in Loannem, V Ioannis in Christum tantumpotuisse, viciem Christus Ioannem absorpserit, atque Dannci Christum exhauserit: ta hic ita
ille huius, voluntatum coniunctione, alter idem merito potuerit atque debuerit appellari.
de cum Ioannes idem adesset Mariae sivesessibus. qui Christi u Maria deerat mortuus Alim; Maria profesto eo videtur maiori sanctitatu laude cumulata, cum Ioanni erit relicta, quao cum Christo fuit cooptata mater: quo e F minoris laudi uisse matrem Christi vagientis in cunis, quam Christi
morientis in cruce. ex quo illa certe emergit Ioannis iam longe marima, eum tanto esse ornatiorem,quod issilim,quam quod i matris sitim,qu
in e 7 honorificentius esse Christum mortuu, quam osse Mariam diluam. bone Isis, hoc unum tantum perse e Lm reliqua omnia miramia velFuo compose contineat, velsero stlendore obscuret. nam quae duae res totum mundum hactenm impleuerun3 admiratione, at s adeo coelum gloriar,idae ambae hoo tempoζe necesse ess aut cedant, aut aequentur, homo D E v s, mater virgo. siquidem cum plus via deviu mortuum vivere &homine eri D svM ,
quam virginem esse matrem, aut DEUM seri hominem: quantum ex duabuι illis primis in Isiu, ac Maria accessit ad mundum caelum admira
197쪽
Ira ROB. TvRNERItionis, tantum ex his duobus postremis ta munda ac coetio 'ad Loannem redundauit laudis. quae cum videantur nobis fortasie obscuriora propter iliam iste lentia nostrae offusam nubem, certa tamen, ac Christi pene ultima voce tanquam testamento consignata, polos tu quidem Ioannes exclamare eum Paulo vere, a orta' quam Paulus verius,muo ego, iam non ego sed vivit in me Christus. at hoc quidem mihi rem penitius iam inspicienti via detur tam admirabile, ac tanta inuolutum caligine, ut reliquasane omnia appareant m ieria naturae, hoc unum miraculum DEI. qua enim ratione angelica capi' qua diuina virtute nectipotes s ' ut Ioannes eius vigeat vita, qui morte iam extinctus,omnis vitae sit experi' inuit Paulus iam
non Paulus sed vivit in eo Christus. magnum quiadem hoc, sed non difficile, cum Paulus, sedatis ais adeo exti hcti ensivum affectionibus bi mortuus,
Christi in coelo iam viventis vegetetur vita. vivit Ioannes, iam non Danndis, sed vivit in eo Christus.
maximum hoc quidem ac dissicillimu cu' Christus, cuius vita dicitur vigere, morte deletus nullam iam ipse vitam habeat. profecto Audarorco quo thomini per loca dumetis ac spinetis undique horrescentia Dcienti iter accidit,ut δε lauosioris dumo explicat, asperori s na implicetur; id
mibi hodie in Ioanne ornando υμ venit: in cuta singulis laudibus ita miracula nestuntur ex mira
198쪽
ORATIO XI. δυculis, vidum hinc miraculumfuso minus inde in miraculum impingam maius. siquidem qui de δε- anne in Christum filium, non Medeae alicuius herbasia Christi ipsius voce, mirabiliter conuerso exprompseram certa, sed obscura; omnem obsim ratatem , tanquam nubem, toti rei dispulsum iri putaram,sIoannem, ut Paulum, explicassem via
uere Ioannem,iam non Ioannem sed viverem eo Christum.verum cum Ioannes visus veget et circsum mortuum, non mortum Christin Ioannem .
visum; eo iam sum dei μου, ut pateat, Christumta adintelligentiam clarius, ta ad rem commodius debuisse exclamare, vivo ego, iam non ego, sed i . uuit in me Ioannes. o hominos, o Angeli, ὀ Ioan
nos, o Christe perfulgete mihi vestro ta lumine tanumine,ut hoc sicrupulo quiperspicacis imi cuius , , aciem pote F obtundere, me expediam quam citissime. en Auditores) hoc totumua natura impi citius una periodo tam enucleate claruQ, ut cuirci integra ta intima non fuerit perspecta, is tanquam instis splendore noctua aperti me coecutiat. vixit Paulus sibi mortuusta hoc in visa Chria stir moritur Ioannes sibi visus, ta hoc in morte Christi: moritur Paulus Christo visus, ta hoc tu morte sensiim; visit Ioannci Christo mortuus, ta hoc in vita verbi quippe mm Ioanneu sit esseritis
199쪽
Christim, eadem fuerat ta sibi I Christo mortuo
vita Ioannis . exclama ergo Ioannes, idi veriusquam Paulus, vivo ego, iam non ego sed vivit in me Christus; exclama Christe, idi perinde vere, ac Ioannes, vivo ego, iam non ego, sed vivit in me
Ioannas; exclama Christe, exclama, ut coelum aπ-diat applaudens, morior ego, iam non ego, moritur in me Ioannes; exclama Dannta,exclama, virerra audiat contremisiens, morior go, iam non
ego, μου moritur in me Christi. vi Ioannis Baptista Auditoreo laude in orationi ua ornatu,tanquam insignia quaedam ac Iumina disponunt, magnum quid seputant nouex terra costetisse,sed deprompsi se ex coelo cum d pingant ut Posthorumselem, sic Baptistam ant .uisse Chrotam, stum in hunc non tanquam diagito Astrologum, sed tanquam vocis buccisa --
gelum mundi totius oculos, mentem, admiratiomem conuertisse. fuit haec quidem laus magna Raptistae,ais hau is an maxima,ni stafortasse via deatur Euangelistae nostri non minor, quo cut librem solem, sic hic sequitur Christum, tanto maiori militate mundi, quanto fuit re maius Uepere dissicilius veritatem veluti siem conseruasse mundo,in Iudaeorum Messiam hostiliter prasequiarium tenebris, quam veritatem tanquam selemin- dicasse mundo, in Iudaeorum A fessam avide expectantium crepusulo sit ergoBaptista laus maxima,
200쪽
suis eum Christo Posphorum, sed Pos horum iu
stu iamsia erantis prima luce ο umorem, --m A commodum; modo non minor laudi ructus impertiatur Euangelistae nostrofuisseisiumChristo Hes'herum,ac H 'herum in selis caput sevum immulo tanquam nube condentis obseuratate tete rima. quid enim' an illam menti nostrae caliginemo fudit vel amorispropesio,vel ectionis prauita ut putemm esse Baptista laudem non minima,quod in luce aliqua lucu no magnum beneficisi attulerit mundo', ac no arbitremur Euangelista nostri' se laudem maximam, quod in lucis extincto lumine mundo praetulerit lucem ta vitae, in titiferis necessariam; ta viae, insinuosiscertam; ta verbi, indubiis veram; ta DEI, in tenebricosis maximam'
Christum ergo selem praeat Baptista tanquam Posphor/Msequatur Gangetista taquam Hesphe Dan minore ortasie erunt nostri Hespherisequentis, quam praeeuntis Posphoripartes' tributis Aprologi illas partes s horo,ut cum selistis,qui aduersa nobis vestigia urgent, capusui; abdit,ille nobis sum,
tanquam honorariusquida arbiter adesse indicet He hero autem has partessiponut,ut cum si Antipodibussivos radios aperit, nobiss vicissim occutit,hic tenebras mundo iam induetas suos lendore collustre tam noctis vario erroresetis functionem
obeat. sunt quidem illa partos Posphori, si vidimus perta honoraria ad diei ornati va biberinec