장음표시 사용
211쪽
Inm Auditoris amantissimista acere cupiditati, seu Oratori3 etiam longe disertissmi exhaurire sumen: nullius certe eloquentia calamistra possunt vel horum in audiendas Diuae Virginis laudibus lenire desiderium, vel Diuae Virginis laudet renuiter exprimere: G profecto si ego in his orationis snebris ad id aggrediar, non solum videar velle vestra abuti humanitate,sed meae etiam tenuitatis penitus esse oblitus. quid enim 'si in maturae aetatis virtutibus, tanquam oceano, orationis
mea vela explicaro, illa in maiestatis illis sic u- Dor angetur media, siadolescetitia extrema ora iuctionis mea quibusdam quasi remis tentaro, hi miraculorum ponderi cedent. cunaου euoluam puerilia' sunt plena diuinitatis, ut Demosthenas requirant cothurnos. pannot colligam infantia 'sanctitatis si ni delibuti unguentis, ut Ciceronis luris sit deliciis. panni Auditoreτὰ ta cuna huius
tenellae aetatis tam dulcem efflant odorem myrrhae, atque ita imitantur vel Cedri pulchritudinem, vel Libanu'eciem, ut quid in huius aetatis pannis au odore detiniassentienteri aut lyecie afficiar aman- ros, nullin omnium, qui artis nitatursubsidiis, diacendo assequi possit. sed cum nitar ego hodie non arte, sed D Eo, exemplo Bonnosi a rediar ad' Diuae Virginis natalem diem, id est, pruna aetatis cun- ω quiritatvi inumbrandos. . in quo adaer x
212쪽
ORATIO XIII. ιδ decori, quod tenellam ta rudem aetatem, rude hoc meum es horridum penicurum e git. quin futurum sit idem virgini gratum, nihιl dubito.
nam Ma assendens in caelos piorum non contemserit tenuiores lauris, puella iam desien dens in terraου, atque in cunabulis adhuc vagiena non respuet hac sevi vel filioli crepundia rudia, vel clientuli pios conatus. attendite ergo, Vesrabeneuolentia quadam quasiau fauete audenti. Qui res gentium consuetudincit, variarum varii, uterissuta incidunt, acposteratati transini runt, multossicribunt esse populos, eois cs doctrina reconditiori, cs morum urbanitate perpotitos, quiμοrum primam lucem lachrymis ac lamentis, ultimum vero iritum latitia excipiat cs cachinnis. vident sine isti, nescio quo lumine, vident tamen , vitam hanc nostram tot obseeptam periculis, iam graui Mu di cultatibus interclusam, atque adeo miseriis undique esse implicatam, ut qua nos huius corporis compagibuου ita vincutis, seu verim huius vita extremis calamitatibus exoluit mors.
ianta sit felicitatis, ut eam in ipso funere nisi ri-μ, mphonia, alii s istitiatinis praeseserant, ta
naturast putent violasse authoritatem, Usanguia nigrauisma iniuriam irrogasse. qaanquam aliis qui rem potius se uum iudicio, quam rationis momento ponderant videtur hic horum homia η- - iocularis G perui utino tamen quod ad Ecq
213쪽
m ROB. TvRNERI ad Ecclesia consuetudinem proxime accedit, mihis ervisius eris non arreptus ex terra, hausim
ex caelo; non inani hominum conssetudine consimmatus,sed certa naturae praescriptiosse conformatus I non opinione leuiter collectus,sed instinctu dia Minis usinstiliatus. quippe si intueamur in oriunem e hominum, quos Ecclesia in Sanctorum num rum cooptauit lue temporum, qua in classitum varietatem dispescuit; multos inueniemus dies,Mamurum sanguine, tanquam purpura insignitos, ac Confessorum orginumggloriosa morte, taquam
palma onsecratos: at nulliussane reperiemus diam natalem,cuius aut purpura nominetur,aut palma praeferatur, aut triumphuspraedicetur exceperis duas illas puritatis expressivi in es, Dannem G Mariam. mortuorum prostito possunt laurus
tanquam coronae, viola tanquam aureolae, secures
tanquam trophaea a visis praeferri atque esseret, cum iam vita vera gloria empiterna rux omnem sensivum concretionem dissiparit, tenebras penitus dilluserit: at vivorum nonpossunt, cumpro-i ditorsensiusfasM rerumspecies inserens cogitationi,' cogitatio lena occultas insidias tendens v luntati, ta voluntas cacata de vi rationi o n-- dens tenebras, hanc nobis vitam reddant actiono
dubiam sine deuiam Nomni undiqueparte'erriculosam. unde haec nasiitur summa, siquiis ut mortem e cipiendam titillabis dolore visam, nisim ratiora va
214쪽
ORATIO XIII. νυ ratio gratia lumine perfus, ta sensium, nesse cogo
rationi proditor, o cogitationi,nesit lena voluntati; ta voluntatem, ne rationem abripiat transiuersim, in imperis Futurum ducar, ac virtutum inciis prisco erceat spraeclarὸ corineat. quasi gula cum fuerint inMaria. ion ut in plerisque eia,nec ut in Ioanne summa,sed ut in nuria, nae illius diei, qua eam prima mdit,prima ab Ecclesiapraefertur, miraculum effertur, triumphin
praedicatur. nam in Ioannis natali die remottam rari emineant gratia dona, ut cum reliquoru- Diuorum natalibus si conferantur, videanturμ-
ne ista V vere sint quadam insignia ta lumina quasi in pulchro ordine di osita : tamen fi cum
Dina Virginis natali die isthaec comparamin, via
deantur profectὸ illa ta vere t quadam quin si in talis indicem 'fuit id quidem magnum,sid cum
Diuavirgo Archangelum habuerat Fui nuntium, non'it illud Ioannis maximum. Annon fuerat mirabile, quod Elidabetha apopuli communione segregata in templo 'Ioannis natalis aperiebatur' fuit id certe mirabile, sed cum musterjratio, qua in Maria delituit natali, Pina Anna euoluer . tur in monte, non fuis illud Ioa is gulare. An
215쪽
Iam, Franciscos submisit ac Dominicos: at quoaquas homines ' non illos, in mirtutum singularum quaedam adumbrationes ad unam Ecess a partem potiendam eniterent, sied miracula quasi quaedam diuina prouidentia, qua toti corpori E clesiastico, velabstersa labecula, antiquum redde
rent nitorem; vel, asperso colore, nouam induc rent formam. neque dissuto in eam partem, et omnibus Ecclesia partibus curandis diuina proum dentia rationem aliquam elucere non putetis; sed eum illa in singulis eluceat definita,certi s cera rum obtutum cancellis inclusa, ut animaduertatis D E v M in totius Ecclesiaepericuloso morbo ita prouidentiam suam expromere, ut non tanquam in reliquis rebus, deliad timorem, cura remedium,autprudentia adauthoritatem umbrae,
quasi quadam ex diuina prouidentia decerpta particulae, emineant, sed totius prouidentia tota vis consumpta pene videatur. siquidem qua DE v smentis Aa natione prauidat, fore Sacerdotespr
uos,qui Ecclesiin errorum vitiorum lacunis contaminanto , diuinam iram in mundum derivarent; eadem prouidit, ut essent Sacerdotes sancti, singulu Halom singusi, qui in diebus suis inuenirentur iusti, ct in temporibus iracundiae fierent reconciliationes .percommode intexuit Propheta, & in diebus suis i nuentus est iustus. ut intelligamus in viros sanctitatis laude soran-rcilia
216쪽
ii ies ita usti nomen aic notionem cadere, Gadiustiai. tia cumulatam rationem plurimum adferat mo- , menti i a ratio temporis; nec quiuis iusim quo- cunque iracundia temporeposset esse reconcitiati t. sed suis iracundiae temporibus certi homineου certist, D EI naturas donas illustrati ad illorum tempo- t. rum tenebras Hylipandas, penitws dissesiendas si quasane ratisfacit, utcredam nonatium iustumii: hos morci, hanc visam, haec iracundiae tempora la- - . a m iam ad extremam mosi item potuisse aut virum es tum legibus deuincire, aWt religionis septis incia v. de re, quam B. Ignatium. quid ' an haec iracundiae tu remora velut nobis placa=e Ambrosius' velleti, Augustinuι ' rident fortasse, sed nonpossunt ha-ἡ buerunt enim si is tempor ibin Arrios, quos coerceare, run penums extinxerunt. felicem Augustinumi, felicem Ambrositum, qui in diebus vestris plata, euistis D E 6, S i ii tempore iracundiae Deri,i estis reconciliationes. an ilia vobis possis mitia. gare Franciscus' possit Dominicm' possin orta . . sed non debent, habuerunt enim se is diebu, cleriacos natos abdomini, quibuου temperantiae legem fias π N; AEc populo; ganeis D risi pene confectos, i, inutibue praeclare in buerunt Hicem Fran-
sit ciscum,felicem Dominicum, qui in diebin vestrisis placuistis D E O , Sinuentie is iusti neque pu- . is retisquisquam de istorum laudibus imminutum.., Podncc Priunt, siposent: nec si possent, deberent sit . Hi a ι .
217쪽
hac iracundia tempora nobis sedare: eum diuina prouidentia horum temporum ci haereses conueLlendari es labes abstergendaου, Ignatio, tanquam laureaου quasdam, reseruaris. felicem Ignatium, qui in diebus tuisplacuisti DEO, cs in tempore iracundia inuentus ci iustuου. felicem, inquam, felicem, qui tam Merem laudis segetem habuisti his Utimis iracundia temporibus tibi relictam. nam cum hodie Germania praeceps ruat in Lutheranimum, Gallia in Athelmum, in Caluinimum Anglia, Hystania in perpetuum quendam viata negligentius traducenda somnum, totus denique orbis in Satana defectionem apertam, hacpr fecto iracundia tempora longe alium requirunt imsum, quam qua retro fluxerunt. si Arrius aliquis in orientem animi oculii intenderet aciem, Arrij refutanda audacia unus fortasse satu esset Augu- sinus aut Aeronymus; si mollitici morums foede
otiumprauitvi in clericorum tantum aris imrepsisset, huic clericorum prauitati dissiplina confringenda unus forta sussiceret Francisim aut Dominicus; sed cum Satan ipse iugulum Ecclesiae petat,&omnos undiquepancitentet hincharesiillincprauitate; fuitprofesto diuinaprouidentiae in natij alicuiuspectus, ta Augustini diligentiam, et neronymi et erum , cs Franesi summissonem, es Dominici prudentiam simul includere, qui diauinitulissem ι effusio inferorum carceri libera
218쪽
ORATIO XII. Is autora opponeret, ac messem huius temporis laboriosam, sed, mulsi bris,stuctuosam'utile liciter colligeret. at quam qua se colligit Ignatius
messem in terris, qui voluptatem illam in omnes partes interminatam haurit iam assuentius in coe Iis' colligit sine, colligit, rami longe numerosibiamam. non enim quibus dierum terminis rim vita, tanquam curriculum, enε circumsicripta, iisdem
rim laboris sturilus ens definiendus: sed quam diu
illius amuli in piandis horum temporum sceler μου contentionem defigunt, tam diu haec illi laurea nunquam exarset. hactenus oratio meapore Latque adeo debet videri nullo aut illita'co, aut φmulationisintegumeto implicita. um in illius viri laudibusfuerat defixa, quem non tam terra gaudebat habuisse patrem, quam caesum iam rerum that haberestium, sed cum ipsa me reu inuitum iam cogat aliqua de te, R. Pater, assergere, qua re siqua eris dictionis meae pari, vereor e pluriamum,ne videatur si dya ad aures, ta adgratia a ovium artificiose instructa. quanquam nihil ea sine, cur verear, cium quod diciturusum, non tam mea sit oratis,quam mens Anglorum omnium qui missocietatis plurimis laudibus non possunt esserenue ni sint inepte plumben, sic in tuis Reuerem Pater maximis benesiciis nolunt esse elingues, ne, videantur impie ingrati quare Ut me tandem uiatorci aperiam, oratio illa de diuina prouia
219쪽
I3a ROB. TvR NERI dentia ac S. Ignatij laudibus eo inprimis nomne a metam alse fuit reperita, ut in diuinaprouidentia admirarer Ignatij virtutem, in Ignat9 virtutest spicere ocietatis laudem, insocietatis laude praedicarem Anglorumfelicitatem,ac tandem in Anglorum felicitate tuum Reuerende P. avgnosic rem beneficium. nam cum B. Ignatius insevustiis Christo Iesu tam piam nauarit operam, Ut penesam videatur ta Diagorae apud Francos incidisse nervos,o Lutheri apud Germanos e de vir&,s vitiorum in reliqua Europa exhausisse sentinam atque adeo stanta enim virtus perexigua Europa circumsicriptione non poteri definiri Satana apud Indos euertisse dolum: beatum ramen Ignatium nosAnglos non prius ulnis coprehendisse quam casperit Ignatim in tuo habitare pectore, tantum profecto eLF, G dum inspicio rem, obstupescam beneficium. eu Ignatim nostri temporis magnus ille operarius,ta nos Angli huius temporis ageltassumis incultus, Ignatius tamen adhuc in nostro agella
vix ullum siulcum fecerat. Ignatius e F Angelus ille sortis descendens a coelis, quem Ioannes in Apocalypsipingit doctrina coelesti tanquam nube circula sum, cuius caput genuino scripturae sensu, tanquam iridis varietate distinguitur, & facies vitae ac sapientiae, tanquam
solis, splendore nitet, & pedes ad formam olitin narum ignearum porrecti citato cur- suincia
220쪽
ORATIO XII. I si incitantur ad librum septem clausum signaculis aperiendum mundo et nos quoque Angli istius mundi pars summ indocta, huius tamen fibri nullam adhuc literam explicarat nobis nativi. imo, quod magis mirum esE, Onatim amplexu latissimo duorum pedum hinc dextri mare, illinc sinistri terram iam continebat, rugitumq; tanquam leo, undique mari terraeque cedebat, nos tamen istius maris terras regionibus circumsicripti Ignatij adhuc nec tu' terra nostra vid in vestigium,nec in mari audiuimus sibiis m. quid hoc ess Ignatis agellus βι- min incultus, operarij tamen non excolimur manu ; mundi tars Fumm indocta, libriaperti tamen non imbuistir doctrina; terra maristi portio μ- mus aliqua, tamen nec Angeli illicimur siuauitate, 'nec leoni excitamur maiestate. quid hoc HE Ignati' ecce vobis rei docilis claram explicationem. Fuit profecto Ut nos diu nonfuisse receptos in Igna iijclientelam, sic t dem a te erardo esse receptossummeprouidentia. voluit voluit S. Ignatia im nos hactenusμa cura esse clusos, ut amantius o oportunius Romanostri cura susciperet. 'uav- quam non fuimus antea omnino exclusi. nam cucurrimus in Francia ponΙ odorem eius μauitatis cucurrimus in Flandria, sed ita tamen cucurriamus, ut D E v s voluerit nos eum comprehendero βoma, cure te Reu evGP. comprehendere. vid .