Homer's Iliad, books xix-xxiv

61쪽

IΠηλίου, κορυφης, φόνον εμμενω ρώεσσιν.ιππους δ' Αὐτομέδων τε καὶ Ἀλκιμος ἀμφι-οντες

γαμφηλης βαλον, κατὰ δ' ηνία τεῖναν πίσσω

τομέδων oπιθεν δὲ κορυσσάμενος M 'Aχιλλευς τεύχεσι παμφαίνων ἄντ λέκτωρ 'Υπερίων.

fondis a participi that complete thepicture, ut is no necessar to tho

tomedon as παραψάτη .

62쪽

σμερδαλεον δ' ἴπποισιν κώλετο πατρος εοῖο Mo Eάνθε τε καὶ Βαλιε, τηλεκλυτα τέκνα ΙΠοδάργης,

αλλως δη φράζεσθε σαωσέμεν νιοχηα

63쪽

δήεντα δ' εθηκε θεά, λευκώλενος ' Ηρη -

καὶ λίην' σι νυν γε σαώσομεν, βριμ' 'Aχιλλεῖ

410 αιτιοι, ἀλλα θεός τε μεγα καὶ μοῖρα κραταιη.

ἀλλα θεων ωριστος, δν ὴύκομος τεκε Λητώ,

64쪽

47 μόρσιμον ἐστι θεο τε και νερι ἶφι δαμηναι. '' - ως ἄρα φωνησαντος ἐριμύες σχεθον αυδην. τον δὲ μεγ' ὀχθήσας προσεφη πόδας κυς 'Aχιλλεύς 420 Eάνθε, τί ριοι θάνατον μαντευεαι; -δέ τί σε χρη .m νυ τοι ora και αυτός, ὁ ριοι μορος ἐνθάδ' oλέσθω, νόσφι φίλου πατρος και μητέρος ἀλλα και - 'ς ου ληξω πριν Τρῶας ἄδην ελάσαι πολ*Oιo.' φα και ἐν πρωτοις ἰάχων εχε μώνυχας ἴππους.

417. ea τε καὶ ἀνέρι i. e. Apollo anu Paris X 359ὶ, justas Patroclus Wassiain by Apollo an Hector.

65쪽

ἀμφὶ σε, IIηλεος υἱε, μάχης ἀκόρητον Ἀχαιοί, Τρῶες δ' αυθ' ἐτέρωθεν ἐπιχρωσμω πεδίοιο

Thoorse titie of this book, Θεομαχία, does notadematet describe ita contentas it applies only to the passage 5 74 Which serves as an introduction to thematile of the Gota, Whilo the real Θεομαχία occurs in the nexibook. A the outae Zeus alis acouncit of the goda and invites themto participat in the combat Thesupporter of ac part theredirebet e themselves to the batile-fieli, whore the stir umine atruo alaesh, an eVen prepare t enter ine lista in person In the combat hichfolio , he mos important placeis talion by the duellet en Aeneas and Achilles, hominita the formeria sine by Apollo. The Trojansare then route by Achilles and driven defore his in mini. The activit of Achilles, in hisbook does no come orthy esthe hero, or of the dramatio situ tion, ill justisforo in cloae 455 5033. The poet hoW a inate larlong speeches, and a certain partialit for AeneaB.

rare in Homer, excepi a the poet ostrophizes υμαιε συβωτα δwin

66쪽

Ζευς δε Θεμιστα κελευσε θεοῖς ἀγορήνδε καλέσσαι

φοι σασα κελευσε Διος προς δωμα νεεσθαι. Ουτε τις υν ποταμων ἀπ ν, νόσφ Ωκεανοῖο, ουτ αρα νυμφάων, αἶ, αλσεα καλὰ νέμονται καὶ et γὰς ποταμων καὶ πίσεα ποιηεντα.

ἐλθόντες δ' εὐδωμα Διος νεφεληγερεταο ξεστὴς αἰθουσησιν ἐνίζανον α Διὶ πατρὶ

Ηφαιστος ποίησεν ἰδυ*σι πραπίδεσσιν.

-υρε . . . Κρονίδην . . . μενον . . .

ἀκροτάτη κορυφὴ πολυδειράδος Οὐλύμποιο

ferent from ἔρχεσθαι. 7. οὐν here in the rs of two negatis clames, a in μήτε τι οὐ θη- λεια θα τό γε μήτε τις ἄρσην ΘΠ μήτε τινοιν Τρώων θάνατον φύποι οσσοι νασιν, μήτε τι 'υγίων V 98 f. - Ωκεανοῖο

f. a 201, 246, here hocis calle θεῶν

Mnce V perhaps bo explaine bytho fac that Oceanus elonge to the olde generation o mea, and ad nothinxto do it the courtis Zeus; though in contempt and hostilit feliby the race of the Titana toWardaeus and his ne couri, hic is a vividlyporisve in the Prometheus of Ae chylus, is no Homeric It is no impossibie, too, that the poet rememberetinat Oceanus surround the eari anda perhapa holus it together, and thathis absence rom his place mira imperil the whol Orderis thinga.

67쪽

τίπτ' αυτ αργικέραυνε θεοῖς αγορήνδε κάλεσσας;

η τι περὶ Τρώων και Αχαιῶν μερμηρίζεις;

τω δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζευς 20 'εγνως, ἐννοσίγαιε ἐμην ἐν σποθεσι βουλην,

ων ενεκα ξυνάγειρα φελουσί μοι ὀλλυμενοί περ.αλλ' η τοι με εγὼ μενέω πυχι υλυμποιο

18. αιστα in a locat aenae verynear' , in es e quart ra, referring oth in contending parties, and ther fore forming, in connection,ith δέδηεν, a designationi violent handα hand conflict. Cf the opposite in remiona

are.

It is inconsistent Wit the majesty

68쪽

ερχεσθ', φρ α ἴκησθε μετα Τρῶας και Αχαι-ς,2 Ἀμφοτέροισι δ' ἀρηγεθ', πῖ νοος ἐστὶν ἐκαστου. ει γαρ Ἀχιλλεῖς ῖος ἐπὶ Τρώεσσι μαχεῖται, Ουδε μίνυνθ' ἔξουσι ποδώκεα Ιηλ. να.

και δε τε μιν και πρόσθεν ὁποτρομεεσκον Ορωντες

νῖν δ' με δη καὶ θυμον σαίρου χώεσα αινῶς, 30 δείδω, μὴ και τειχος -- μόρον ξαλαπαρλ. 'gς φατο Κρονίδης, πόλεμον δ' ἀλίαστον πειρεν. βαν δ' ἴμεναι πολεμόνδε θεοι, δίχα θυμον εχοντες Ἐρη μεν μετ' ἀγωνα νεων και Παλλὰς A m

m Marin pari in the batile. Zo apparenti intenda that in atrugglobe kept in equilibrium by the participationis in m in both sicles, ut he Mema in vertoo tho ac that Achillas mill min ather inan lose by

more threatening to e adde to thedroad Achille inspired defore.

69쪽

Φοῖβος ἀκερσεκόμης δ' 'Αρτεμις ἰοχέαιρα Λητώ τε Eάνθος τε φιλομμείδης 'Αφροδίτη

εἴως μεν ρ' ἀπάνευθε θεοὶ θροτων ωαν ἀνδρων, τεῖος Αχαιοὶ μεν με iamύδανον, ουνεκ 'Aχιλλεύς

εξεφάνη, δηρον δὲ μάχης πεπαυτ ἀλεγειρος

70쪽

στασ τε μεν παρα τάφρον ρυκτην τείχεος ἐκτός,

50 ἄλλοτ' - ἀκτάων εριδουπων μακρον ἀυτει αυε δ' 'Αρης σερωθεν ἐρεμνη λαι λαπι ἶσος, os κατ ποτατης πόλιος Τρώεσσι κελεύων,

Μara armipotens animum Virisque Latinis i addidit, et stimulos acria sub pectore vertit Verg. Aen. ix. 717 1. 49. - να havino tu is herata , an henc standino of Area, omine contrary, θέων is used Min correspond- in to the impetuous character of the