장음표시 사용
101쪽
TΩ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΙΒΛ Ε 17 25, 2 721. ων ε τω κοσμω το κράτ/στον τίμα ἐστι χε ATTO υτ το πῆσι χρώμενον καὶ πάντα διεπον. ὁμοίως δεκα των ἐν σοὶ το κράτιστον τίμα ἐστι δε τουτο τοεκείνω ὁμογενές καὶ γαρ επὶ σου τοι αλλοις χρῶ- μενον τουτύ ἐστι καὶ ὁ σb βίος π τούτου διοικεῖται. 22. στῆ πόλει Ου ἐστι βλαβερόν, ουδε τον πολίτην βλάπτει. ἐπὶ πάσης της του βεβλάφθαι φαντασίας OB τον επαγε τον κανύνα εἰή πόλις π τουτου V βλάπτεται Ουδ εγὼ βέβλαμμαι. ' εἰ δε πόλις βλάπτεται, υκ 10 οργιστέον τω βλάπτοντι την πόλιw, τί το παρορώμενον 23. Πολλάκις ενθυμου τάχος της παραφορῆς καιυπεξαγωγὴ των ντων τε και γινομένων. η τε γὰρ Oυσία ιον ποται ὁ ἐν διηνεκεῖ ρυσε και αἱ νέργειαι ἐν συνεχέσι μεταβολαῖς και τα αἴτια ἐν μυρίαις τροπαῖς 1 καὶ σχεδον ουδεν ἐστδες ' καὶ το πάρεγγυς τ δε ἄπειρον του τε παρωχηκότος και μέλλοντος ἀχανές, ω πάντα ἐναφανίζεται. πο ουν ου μωρb ὁ ἐν τούτοις φυσώμενος η σπώμενος η σχετλιάζων ς ἔν τινι χρύνω και ἐπὶ μακρον ἐνοχλησαντι; ἱ6 24 Mέμνησο της μεν συμπάσης ουσίας, νολίγιστον
μετέχεις, και το σύμπαντος αἰονος, ο βραχυ καιέκαριαῖόν σοι θιάστημα ἀφώρισται, και η ειμαρμένVς, ης πόστον εἰ μέρος; 25. 'υλλος μαρτάνει τι εἰς ἐμέ Iψεται ἰδίαν ἐχει et διάθεσιν, ἰδίαν ἐνέργειαν. ἐγώ νυν ἔχ63. 5 με θέλει
102쪽
58 ΑΡΚΟΥ ΑNTSENINOTAT νυν ἔχειν ὴ κοινὴ φυσις, καὶ πράσσω, O με νυν πράσσειν θελε η ἐμ φυσις. ΑΤX 26 To γεμονικον καὶ κυριευον της ψυχης σου μέρος ατρεπτον ἔστω υπ0 της ἐν τῆ σαρκὶ λείας η τραχείας κινήσεως και η συγκρινέσθω, αλλὰ περιγραφέτω αυτ,
καὶ περιοριζέτω τὰς πείσεις Ἀκείνας εν τοις φορίοις. 0ταν δε ναδιδονται κατὰ την ' ετέραν συμπάθειαν εἰς την διάνοιαν δε ε σώματι νωμένω τύτε προ μεντην αἷσθησιν φυσικqν ουσαν ου πειρατεον ἀντιβαίνειν, την δε υπύληψιν την δε περὶ ἀγαθου η κακου μη προσ- 0
AT . 27. Ἀζην θεοῖς συζη δε θεοῖς ὁ συνεχος δεικνυς αὐτοῖς την λυτο ψυχην ἀρεσκομένη μεν τοῖς ἀπονε- μένοις, ποιουσαν δε, σα βουλεται ὁ δαίμων, ν ἐκύστροπροστάτην και γεμόνα ὁ Ζευς εδωκεν ἀπέσπασμα αυ- 5του ουτος δέ στιν ὁ κάστου νους και λόγος. ATD 28. ω γράσωνι μήτι ὀργίζη , μήτι τω ζοστύμω οργίζri; τί σοι ποιήσει τοιοOτον στόμα χει, τοιαυτας μάλα ἔχει, νάγκη τοιαυτην ἀποφορὰν π τοιούτων
γίνεσθαι δ ἀλλ' ὁ ανθρωπος λόγον ἔχει φησί, καὶ 20dυναται συννοεῖν ἐφιστάνων, τί πλημμελεῖ'. φευ σοι γένοιτο τοιγαρου και συ λόγον ἔχεις κίνησον λογικηδιαθέσει λογικqν διάθεσιν, δεῖξον, υπόμνησον. ει γὰρ επαίει θεραπεύσεις καὶ ου χρεία ργῆς ΑΗ Οἴτε τραγνδος ουτε πύρνη. 25
103쪽
ΤΩΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛ Ε 26 32, 2 5929. 1ὸς ἐξελθci ζην διανοη, ουτως ἐνταυθα ζην ξ ATε ιν χὰν δε η πιτρέπωσι, τύτε καὶ του ζην ξιθι, ουτως μέντοι, δε μηδεν κακb πάσχων καπνος καὶαπέρχομαι τί αυτ πρῆγμα δοκεῖς μέχρι δέ με τοιοB- τον Ουδεν ξάγει μένω ἐλευθερος καὶ ουδείς με κωλυσει ποιεῖν, α θέλω θέλω ε κατὰ φυσιν του λογικου και
30. -το ὁλου νους κοινωνικός. πεποίηκε os τὰ χείρω των κρειττόνων νεκεν και τὰ κρείττω ἀλληλοις 10 συνήρμοσεν Oρας, πῖς πέταξε, συνδε ξε και κατὰξίαν ἀπένειμεν ἐκάστοις καὶ τὰ κρατιστευοντα εἰς μύ- νοιαν αλλήλων συνήγαγεν. 31. ος προσενήνεξαι μέχρι νυν θεοῖς, γονευσιν, ATD ἀδελφοῖς, γυναικί, τέκνοις, διδασκάλοις, τροφεοσι, φί- 15 λοις, οἰκείοις, οἰκέταις, ει προς πάντας σοι μέχρι νυνεστι δ
μήτε τινὰ ρέξαι ἐξαίσιον, μήτε τι εἰπεῖm,
δ ἀναμιμν, σκου δε και δι iiων διελήλυθας καὶ Oi ηρκεσας πομεῖναι καὶ Oτι πλήρης ηδ σοι ἱστορία τουρ βίου καὶ τελευτα η λειτουργία και πόσα οπται καλὰ καιπύσων μεν δονον καὶ πόνων περεῖδες, πόσα δε ἐνδοξα παρεῖδες, εἰς σου δε γνώμονας εὐγνώμων ἐγένου. 32. Λιὰ τί συγχέουσιν ατεχνοι καὶ ἀμαθεῖς ψυχαὶ AT ἔντεχνον καὶ ἐπιστήμονα. τίς ου ψυχη ἔντεχνος καὶ
104쪽
60 M ΚΟΥ ΑΝΤs ΝΙΝΟΥ AT ἐπιστήμω); η ιdυῖα ἀρχὴν καὶ τέλος και τον ι λης της ουσίας διήκ0ντα λύγον καὶ δια παντος του αἰῖνος κατὰ περιέδους τεταγμένας οἰκονομοοντα το πῆν. ATD 33. Οσον Ουδέπω σποδος η σκελετο καὶ μοι νομα ουδε νομα το δε νομα ψόφος καὶ ἀπήχημα. τὰ δε εν τω βίω πολυτίμητα κενὰ καὶ σαπρὰ καὶ μικρὰ καικυνίδια διαδακνύμενα καὶ παιδία φιλόνεικα, γελοντα, εἷτα ευθὐ κλαίοντα. πίστις θε και αἰδως και δίκη και ἀλήθεια πρ0ς λυμπον ἀπο χθονος ευρυοδείης is 3τί ουν ἔτι το ἐνταOθα κατέχον, εἴγε α μεν αἰσθ' τὰ ευμ ετ βλητα καὶ ου ἐστῖτα, τὰ δε αἰσθητήρια ἀμυδρὰ AT και ευπαρατύπωτα, αυτ δὲ τ ψυχάριον ἀναθυμίασις G αιματος, ο δε εχ δοκιμεῖν παρὰ τοιούroes κενόνm τί οὐν περιμενεῖς ῖλεως την εἴτε σβέσιν εἴτε μετάστασιν 15 ATD 'εως δε κείν ς ὁ καιρb ἐφίσταται, τί ἀρκεῖ τί δ' αλλο η θεους μεν σέβειν καὶ ευφημεῖν, ανθρώπους δὲ υ
ποιεῖν και ἀνέχεσθαι αυτον καὶ ἀπέχεσθαι ' σα δε εν τις δρων του κρεαδίου και του πνευματίου, ταυτα μεμνῆσθαι μήτε σὰ 5ντα μήτε επι σοί. 20 AT 34. Λύνασαι ἀεὶ εὐροεῖν, εἴγε καὶ εὐοδεῖν, εἴγε καιδδω πολαμβάνειν και πράσσειν. δύο ταοτα Oiνὰ si τε του θεο και si του ἀνθρώπου και παντὶ, λογικοο
105쪽
ζosου λογικῖ ψυχλὶ το μη εμποδίζεσθαι ἡ βλλου και ATτ εν τῖ δικαικὶ διαθεσε καὶ πράξει ἔχειν το αγγαθbi και ἐνταυθα την ρεξιν ἀπολήγειν. 35. Ei μγ ε κακία ἐστὶ το0το ἐμὴ μητε νεργεια κατὰ κακίαν ἐμην μήτε το κοινον βλάπτεται, τί περ αυτου διαφέρομαι τις δε βλάβη του κοινου:36. M ὁλοσχερος si φαντασία συναρπάζεσθαι, αλλὰ
βοηθεῖν με κατὰ δυναμιν κα κατ' ἀξιαν, καν εἰς τὰ μεσα ελαττονται, μη μεντο βλάβην αυτ φαντάζεσθαι 16 κακον γὰρ θος in ἀλλ' δε ὁ γερων ἀπελθὼν τον του θρεπτου ρύμβον ἀπrήτε μεμνημενος οτ ρύμβος, ουτως ουν καὶ ωδε δεπεί το γίνsi ' καλον επὶ των εμβύλων. kνθρωπε, ἐπελάθου, τί ταυτα ν; ναί αλλὰ τούτοις περ t σπουδαστα'. it του ουν καὶ συ uωρος γενιὶς is Eγενόμην ποτε ὁπουδήποτε καταλειφθεὶς υμοιρος ἄνθρωπος rura ευμotρος. ἀγαθhν μοῖραν σεαυτω ἀπο-
νείμας ἀγαθαὶ δὲ μοῖρα ἀγαθαὶ τροπαὶ ρυχης ἀγαθαὶ ὁρμαι ἀγαθαὶ πράξεις.
106쪽
2. Ma διαφέρου, πύτερον ριγῖν η θαλπόμενος τοπρέπον ποιεῖς, καὶ πότερον νυστάζων ἱκανῖς πνου εχων, καὶ πότερον κακος ἀκουων et ευφημουμενος, καὶ πότερον ἀποθνi σκων j πράττων τι ἀλλοιον. μία γαρτων βιωτικων πράξεων καὶ αυτη στίν, καθ' ἐν ἀπο- θνὶ σκομεν ἀρκεῖ υν καὶ επὶ ταύτης το παρον ευθέσθαι.
3. Ἐσω βλεπε μηδενὶ, πράγματος μήτε Ἀδια ποto id της μήτε et ἀξία παρατρεχετω σε. 4. Πάντα τα ποκείμενα τάχtστα μεταβαλεῖ καὶ τοιεκθυμιαθήσεται, iπερ νωται ουσία, i σκεδασθήσεται. 5. υ διοικοὶ λόγος οἶδεν πῖς διακείμενος καὶ τί ποιεῖ και επὶ τίνος λης. 156. Ἀριστος τρόπος του ἀμυνεσθαι ἰ μὴ ἐξομοι-
T. - τέρπου καὶ προσαναπαύου, ω πο πράξεως κοινωνικῆς αεταβαι r/ειν ἐπὶ πρῆξιν κοινωνικήν, συνμνήμη θεου. 208. ἐγεμονικόν εστ τυ αυτ ἐγεῖρον και τρέπον
καὶ ποιο se μεν αυτό, io αν καὶ θέλ=ὶ, oio υν δε αυ- τω φαίνεσθαι παν τ συμβαῖνον, οιον αυτ θέλει. 9. Κατὰ την των λων φυσιν ἔκαστα περαίνεται Ουγα κατ αλλην γέ τι i/α φυσιν τοι ζωθεν περιέχουσα 25, ἐμπεριεχομένην ενδον ὴ ἐξ ἀπηρτημενην. l0. mo κυκεδεν και ἀντεμπλοκὴ και σκεδασμος
107쪽
ενδιατρίβειν; τί ὁ μοι και μέλει αλλου τινb η του 0πως ποτε αἶ γίνεσθαι; τί δε και ταράσσομαι; ξει γὰρ επ' ἐμε ὁ σκεδασμύς, τι αν ποιο ' εἰ δὲ θάτερά ἐστιν σέβω καὶ υσταθῖ και θαρρο τω διοικουντι. 11. Ποταν ἀναγκασθνὶς π των περιεστηκότων Oιονεὶ διαταραχθηναι, ταχέως ἐπάνιθι εις ἐαυτόν και μη περτ αναγκαῖα ἐξίστασο του ρυθμου ἔση γὰρ ἐγκρατέστε- 1 ρος της ἀρμονία τω συνεχος εἰς αυτην ἐπανέρχεσθαι. 12. ι μητρυιάν τε ἄμα ἐχε κα μητέρα, κείνην τ'αν ἐθεράπευες και μως η πάνοδος σοι προ τ ν μητέρα συνεχης ἐγίνετο. τουτό σοι νυν ἐστιν -υλὴ καὶη φιλοσοφία ' δε πολλάκις μαν/ιθ καὶ προσαναπαυου
13. Oiον δὴ το φαντασίαν λαμβάνειν ἐπι των ὁψων ArX
οὐτος δε νεκρος ὁρνιθος η χοίρου και πάλιν τι ὁ Φά- εὐλερνος χυλάριόν ἐστι σταφυλίου καὶ η περιπόρφυρος τριχ ια προβατίου, αἱματίω κύγχης δεδευμένα καὶ επὶτων κατὰ την συνουσίαν ἐντερίου παράτρικγις καὶ μετά
108쪽
AT τινος σπασμου μυξαρίου εκκρt Gi ς' οἷ χ duo ταίωσιν αἱ φαντασίαι καθικνουμεναι υτῖν των πραγμάτων καιδιεξιουσαι δι' αυτον, στε ραν, i τινά πο ἐστίν βουτως δεῖ παρ' io τον βίον otεῖν καί. που λίαν ἀξιόπιστα τα πράγματα φαντάζεται, ἀπογυμνουν αυτὰ καὶ την ευτέλειαν αυτον καθορὰν και τὴWi ἱστορίαν, ἐφ' i σεμνύνεται, περιαιρεῖν. δεινος γαρ ὁ Θφος παραλογιστὴς καί, τε δοκεῖς μάλιστα περὶ τα σπουδαῖα κατα- Α γίνεσθαt, τότε μάλιστα καταγο τεύ d. 0ρα γουν, ὁ Κράτης τι περὶ αυτο ros Σενοκράτους λέγει. 1014. α πλεῖστα, ν η πληθυς θαυμάζεt, εἰς γενικώτατα ἀνάγεται τα πο ξεως η φύσεως συνεχύμενα, si θους, ξυλα συκῆς, αμπέλους, ελαίας τα δε πωτων, λίγωμετριωτέρων εἰς τὰ π0 ψυχης, οἷον ποίμνας ἀγέλας. τα δε πο των τι χαριεστέρων εις τὰ π0 λογικης υ 15χης, ου μέντοι καθολικης, αλλὰ καθ τεχνικη 1 ἄλλως
πως ἐντρεχής, ἰ κατὰ ψιλον et πλῆθος ἀνδραπύδων
κεκτησθαι. ὁ δὲ ψυχὴν λογικqν καθολικην και πολιτι κην τιμον Ουδεν ἔτι τον ἄλλων πιστρέφεται, προ απάντων δε τὴν αυτοῖ ψυχὴν λογικος καὶ κοινωauκος ἔχου 20σαν καὶ κινουμένην διασωζει και τω ὁμογενεῖ εἰς τοsτο συνεργεῖ.
109쪽
ΤΩ ΕΙΣ ΕΑΥTON BIBΛ. T 13,2-16, 4 65 15. Ἱεὶ τὰ μεν σπεύδει γίνεσθαι, τα δε σπευδε γε AT γονέναι καὶ του γινομένου δε ηδ τι ἀπεσβq ρυσεις καὶ ἀλλοιώσεις ἀνανεουσι τον κόσμον διηνεκος, ῶσπερτον απειρον αἰονα η του χρύνου ἀδιάλειπτος φορὰ νέον
ἀε παρέχεται. δε δη τούτω τω ποταμω τί αν τις του- των ων παραθεόντων ἐκτιμήσεtεν, ἐφ' ου στῆναι υκεξεστιν δεσπερ i τίς τι των παραπετομένων στρουθα--ΤDρίων φιλεῖν αρχοιτο, το δ' ηδ ἐξ ὀφθαλμον ἀπεληλυθεν τοιο pro δη τι καὶ αυτ η ζωὴ ἐκάστου, οιον id ἀφ' ἡῖματος ἀναθυμίασις και Ἐκ του ἀέρος ἀνάπνευσις.
'Oποῖον γαρ εστι το παε ελκύσαι τον αε α καὶ ἀποδου- ναι, περ παρέκαστον ποιοOμεν, τοιοῖτόν ἐστι και το την πασαν ἀναπνευστικην δυναμιν, ην χθε και πρωην ἀποτεχθει κτησω, ἀποδουναι ἐκει, θεν το προτον is ἔσπασας.
16. Οἴτε το διαπνεισθα δε τὰ φυτὰ τίμιον ουτε το ἀναπνεῖν ς τὰ βοσκήματα καὶ τὰ θηρία ουτε το τυ-
ποοσθαι κατὰ φαντασίαν ουτ τ νευροσπαστεῖσθαι κα θ'
ὁρμὴν ουτε το συναγελάζεσθαι υτε το τρέφεσθαι τουτοὶ γὰρ μοι o τω ἀποκρίνειν τὰ περιττώματα της τροφης. τί υν τίμιον το κροτεῖσθαι Ουχί. δουκουν Ουδε τουπο γλωσσον κροτεῖσθαι αἱ γὰρ παρὰ των πολλον ευ-
φημίαι κρότος γλωσσον. ἀφηκας ουν και το δοξάριον τί καταλείπεται τίμιοwi δοκ μεν τυ κατὰ την ἰδίαν
110쪽
66 ΑΡΚΟΥ ΑNTΩNINO ΥATD κατασκευην κινεῖσθαι καὶ ἴσχεσθαι, εφ' o καὶ αἱ πιμε- λειαι 'Eγουσι καὶ αἱ τέχναι. γ τε γαρ τέχνη πασα τουτου στοχάζεται, να το κατασκευασθεν ἐπιτηδείως χη προς το εργον, προς- κατεσκευασται ο τε φυτουργb ὁ ἐπιμελουμενος της αμπέλου καὶ ὁ πωλοδάμνης καὶ ὁ τos κυνος ἐπιμελουμενος τουτο ζητεῖ 'αt δε παιδαγωγίαι, αἱ δε διδασκαλίαι ἐπὶ τί σπευδουσιν; δε Ουν το τίμιον. y καὶ τουτο μεν υ αν εχss, ουδεν των αλλων περιποιήσεις αυτω. 'ου παυση καὶ αλλα πολλὰ τιμον ουτ ουν ἐλευθερος εσ)ὶ υτ αυτάρκης υτε ἀπαθής. 'ανάγκη 10γα φθονεῖν, ζηλοτυπεῖν, φορῆσθαι τους ἀφελέσθαιεκεῖν δυναμένους, ἐπιβουλευειν τοῖς χουσι τ τιμώμενον πO GOυ' λως πεφυρθαι νάγκη τω εκείνων τινος ἐνδεεῖ προσέτι δε πολλὰ καὶ τοῖς θεοῖς μέμφεσθαι λ' ηδε της ἰδίας διανοίας αἰδως καὶ τιμη σεαυτω τε ἀρεστόν i5 σε ποιήσει καὶ τοῖς κοινωνοῖς ευάρμοστον καὶ τοῖς θεοῖς συμφωνον, τουτέστιν ἐπαινουντα, ὁσαχκεῖνοι διανέμουσικαὶ διατετάχασιν. 17. I νω κάτω κυκλω φοραὶ των στοιχείων. ' δε της αρετῆς κίνησις εν ουδεμια τούτων, ἀλλα θειότερόν οτι καὶ ὁδω δυσεπινοήτω προιουσα ευοδεῖ.18. io ἐστιν, O ποιουσιν τους μεν ἐπὶ του αὐτου