Markou Antninou autokratoros Tn eis heauton biblia 12. Marci Antonini imperatoris in semet ipsum libri 12. Recognovit Henricus Schenel

발행: 1913년

분량: 316페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

ΤΩΝ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟ ΒΙΗΛ Δ 16-21, 37 ἐπαινον Ῥυ τοίνυν χεῖρον η κρεῖττον γίνεται το παι ATDUνουμενον τοOτύ φημι καὶ H των κοινότερον καλον λεγομενων, οἷον επὶ των λικον καὶ ἐπὶ των τεχνικον κατασκευασμάτων τό γε δη οντως καλ0ν τίνος χρείαν

ἔχει ου μῆλλον a νόμος, υ μὰλλον η ἀλήθεια ου μῆλ- λον η υνοια, η αἰδώς. τί τούτων δια το ἐπαινεῖσθαι καλόν ἐστιν η ψεγόμενον φθείρεται , σμαράγδιον γαρεαυτο χεῖρον γίνεται, εὰν μη ἐπαινῆται τί δε χρυσος, ἐλεφας, πορφυρα, λυρα μαχαίριον, ἀνθυλλιον δενδρυ-

10 φιον;

21. E διαμένουσιν αι ψυχαί, Iro αυτὰς ε ἀιδίου ATD χωρεῖ ὁ ἀηρ 'πος δε η γη χωρεῖ τα το εκ τοσουτουαιῖνος θαπτομενων σώματα; σπερ γαρ ενθάδε η τούτων παρ' ὀλίγην τινὰ ἐπιδιαμονην μεταβολὴ καὶ διά-

1 i. σις χώραν αλλοις νεκροῖς ποιεῖ, ουτως αἱ εἰς τον ἀέρα μεθιστάμεναι ψυχαὶ ἐπι ποσιν συμμείνασαι μεταβάλλουσι καὶ χέονται και εξάπτονται εἰς τον τον Oλων σπερματικον λόγον ἀναλαμβανόμεναι καὶ τοῖτον τον τρόπον χώραν ταῖς προσσυνοικιζομεναι παρεχουσι τουτωδ ανε τις ἀποκρίναιτο ἐφ' υποθέσει του τὰς ψυχὰς διαμένειν. χρὴ δεχη μόνον ἐνθυμεῖσθαι τ πλῆθος τῖν θαπτο- μενων ουτωσι σωμάτων, ἀλλα καὶ τ τον κάστης μέ-

11 Io. golges Chil. VII 804 καὶ την ψυχην φθείρεσθαι καὶ μὴ μένειν δὲ τοιουτοτρόπως λέγωW Εἰ παραμενουσι ψυχαὶ γουν εἰσὶν ἀφθάρτως, Πῖς ἐξ αιῖνος ὁ η ταύτας χωρεῖν ἰσχυει;

82쪽

38 MAPI O ANTΩNINOT ATD ρας εσθιομενων φων υ ημον τε καὶ των αλλων ζωων. εῖσος γαρ ἀριθμος καταναλισκεται και υτωσί πως θα- πτεται ἐν τοῖς των τρεφομένων σώμασι και δμως δεχε- ται η χώρα αυτ δια τὰς ξαιματώσεις, δια τὰς εἰς Oἀεροδες πυροδες ἀλλοιώσεις. ρπις επὶ τουτου η ἱστορία της ἀληθείας , διαίρεσις ἐς το λικὶ, καὶ εἰς το αἰτιοδες.

καιον ἀποδιδόναι καὶ επὶ πάσης φαντασίας - ζειν τοκαταληπτικόν. 1023. Πῆν μοι συναρμόζει, o σοὶ et αρμοστόν εστιν, κύνε ουδέν μοι πρόωρον ουδὲ Oψιμον et σοι εἴκαιρον. πὰν μοι καρπός, φέρουσιν αἱ σαὶ ραι, δε φύσις εκ σου πάντα, εν - πάντα, εἰς σε πάντα. ἐκεῖνος μέν

μηποτε αμεινον τἀναγκαῖα πράσσειν καὶ ὐσα ὁ του φυσει πολιτικου ζωου λύγος ιρε καὶ ως αἱρεῖ τουτο γαρου μόνην την π το καλος πράσσειν ευθυμίαν φέρει 20 ἀλλα καὶ την πωτου λίγα πράσσειν. τὰ πλεῖστα γάρ, o λέγομεν και πράσσομεν, ου αναγκαῖα ὁντα άν τις περιέλri, ευσχολώτερος καὶ ἀταρακτότερος ἔσται. ὁθενδε καὶ παρ καστα αυτιν υπομιμνησκειν μη τι τουτοο των ναγκαίων. 'δεῖ δε υ μόνον πράξεις τὰς η 5

83쪽

TΩ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟ ΒΙΗΛ Δ 21 1-29, 3 39αναγκαίας περιαιρεῖν, ἀλλὰ καὶ φαντασίας ουτως γαρ AT οὐδε πράξεις παρελκουσαι πακολουθήσουσιν. 25. Πείρασον πῖς σοι χωρε και ὁ ο ἀγαθυ ἀνθρώπου βίος του ἀρεσκομενου μεν τοῖς κ των λων

ἀπονεμομένοις, ἀρκουμενο δε τῆ ἰδία πράξει δικαίακα διαθεσε ευμενεῖ. 26. Ἐώρακας κεῖνα ἴδε και ταυτα. σεαυτον η τάρασσε απλωσον σεαυτύν. ἱμαρτάνει τις , αυτ ὰμαρτάνει. συμβεβηκέ σοί τι καλως εκ των λων ἀπ' ἀρχης 1 σοι συγκαθείμαρτο καὶ συνεκλώθετ παπιτο συμβαῖνον. 'τ δ' ὁλον, βραχυς ὁ βίος κερδαντέον το παρον συν ευ- λογιστία και δ in νῆφε ἀνειμένος. 27. μοι κόσμος διατεταγμένος κυκεδεν συμπεφορημένος μέν, ' ἀλλα κοσμος. εν σοὶ μεν τις κύσμος 15 φίστασθαι δύναται, ν δ τω παντὶ ἀκοσμία, καὶ ταυταουτως πάντων διακεκριμένων και διακεχυμένων καὶ συμπαθον;

e βωμολόχον, καπηλικόν, τυραννικόν.29. ι ξένος κόσμου ὁ μ γνωρίζων τα εν αυτ φύντα, ου ηττον ξένος και ὁ μη γνωρίζων τα γινύμενα. φυγὰς ὁ φευγων τον πολιτικον λόγον τυφλις ὁ καταιιέων τω νοερω μματι πτωχις ὁ ἐνδεὴς τέρου καὶ μη πάντα 25 ἔχων παρ' ἐαυτου τα εἰς δ βων χρήσιμα. ἀποστ μα

84쪽

40 M ΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ Α κόσμου ὁ ἀφιστάμενος καὶ χωρίζων ἐαυτον τολτης κοιναὶ φυσεως λύγου δια του δυσαρεστεῖν τοῖς συμβαίνουσιν ' κείνη γαρ φέρει τουτο, et και σὲ ηνεγκεν ἀπόσχισμα πύλεως ὁ την δίαν ψυχhν της των λογικον ἀποσχίζων,

30. D με χωρὶς χιτονος φιλοσοφεῖ, ὁ δε χωρις βιβλίου ἁλλος ουτος μίγυμνος αρτους υκ ἔχω φησί,

καὶ ι μενω τι λόγω γῶ δε τροφὰς τὰς ε τον μαθημάτων ου ἔχω και εμμένω 31. To τεχνίον is ἔμαθες, φίλει, τούτω προσανα- 10 παύου τ δε πόλοιπον του βίου διέξελθε δες θεοῖς μεν ἐπιτετροφδες τὰ σεαυτο πάντα ἐξ λης της ψυχῆς, αν- θρώπων δε μηδενος μήτε τυραννον μήτε δουλον ἐαυτον καθιστάς.32. Ἀπινόησον λύγου χάριν του ἐπὶ Οὐεσπασιανοο 15

καιρούς, φει τα0τα πάντα γαμοῖντας, παιδοτροφοον- τας, νοσουντας, ἀποθνήσκοντας, πολεμοοντας εορτάζοντας, ἐμπορευομένους, γεωργουντας, κολακεύοντας, αυθαδιζομένους, υποπτεύοντας, ἐπιβουλεύοντας, ἀποθανειν τινα ευχομένους, γογγύζοντας ἐπι τοῖς παροοσιν, ἐρον 20τας, θησαυρίζοντας, πατείας, βασιλείας ἐπιθυμοοντας. οὐκosse ἐκεῖνος μεν ὁ τούτων βίος ου ἔτι οὐδαμοO. πάλιν ἐπι τους καιροὐς Ους ραιανου μετάβηθι πάλιντ αυτὰ πάντα ' τέθνηκε κἀκεῖνος ὁ βίος. δομοίως και τὰς ἄλλας ἐπιγραφὰς χρόνων και λων ἐθνον πιθεώρει 25 καὶ βλέπε, πόσοι κατενταθέντες μετὰ μικριν ἔπεσον καιἀνελύθησαν εις τὰ στοιχεῖα. μάλιστα δε ἀναπολητέον

85쪽

ΤΩ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΙΗΛ Δ 29, 3 33, 3 41εκείνους, Ῥυς αὐτος εγνως κεν σπωμενους, ἀφέντας AT

ποιεῖν τ κατὰ τὴν ἰδίαν κατασκευὴν καὶ τούτου πρὶξ εχεσθαι και τούτω ἀρκεῖσθαι. ἀναγκαῖον δε δε τι μεμνῆσθαι, τι καὶ επιστροφη καθ' ἐκάστην πρῆξιν ἰδίαν ἀξίαν ἔχει καὶ συμμετρίαν Osτως γαρ υκ ἀποδυσπετησεις, ὰν μὴ επὶ πλέον et προσῆκε, περὶ τὰ ἐλάσσω καταγίνis. 33. ἱ πάλαι συνήθεις λέξεις νον γλωσσηματα Osτως ATB

οὐν και τὰ νύματα των πάλαι πολυυμνήτων νον τρύ-

10 πον τινὰ γλωσσήματά ἐστιν, Κάμιλλος, Καίσων Οὐόλεσος, ' Λεοννάτος κατ ολίγον δε καὶ Σκιπίων καὶ Κάτων, εἶτα και Αἴγουστος, iet καὶ Ἱδριανυς α χντωνῖνος ἐξίτηλα γὰρ πάντα και μυθώδη ταχ γίνεται ταχωδε καὶ παντελη λήθη κατέχωσεν καὶ ταOτα λέγω i5 επι των θαυμαστος πως λαμψάντων. οι γὰρ λοιποὶ ἄματω ἐκπνεοσαιχιστοι, ἴπυσrοι. τί δε και ἔστιν λως τοἀείμνηστον ολον κενύν. τί οὐν ἐστι, περὶ ο δει σπουδην εἰσφέρεσθαι επιτοοτο διάνοια δικαία και πράξεις κοινωνικαὶ κα λύγος, ιος μηδέποτε διαψεύσασθαι, καὶ Ψ διάθεσις ἀσπαζομέν η πῆν τ συμβαῖνον, ως ἀναγκαῖον,δες γνώριμον, ως ἀπ έρχχης τοιαύτης και πηγῆς ρέον.

86쪽

νευόμενον.

36. Θεώρει διηνεκος πάντα κατὰ μεταβολην γινόμενα καὶ ἐθίζου ἐννοεῖν, τι υδεν ουτως φιλεῖ Ἀων λων φυσις, δε το τ οντα μεταβάλλειν καὶ ποιεῖν νέα μοια. σπέρμα γαρ τρόπον τινὰ παν το ν του ἐξ αυτο εσομένου. συ δε μένα σπέρματα φαντάζ' τα εἰς γην μήτραν καταβαλλόμενα τουτ δε λίαν διωτικόν. 16A 37. mq τεθνni 1 κα ουπω ἴτ ὰπλους υτε ἀτάραχος ουτ ανέποπτος του βλαβηνα αν εξωθεν υτε λεως προς πάντας υτ τυ φρονεῖν - μύνφ τω δικαιοπραγεῖν

38. α γεμονικὰ αυτον διάβλεπε και τους φρονί 15μους, οἱ μεν φευγουσιν, οια δε διώκουσιν. 39. - ἀλλοτρίω γεμονικῶ κακbν σιν υνυφίσταται

Ουδε μην ἔν τινι τροπη και τεροιώσει του περιέχοντος.*πO Oυν; που το περὶ κακῖν πολαμβάνον Οὐεστιν. τουτο ουν μ' υπολαμβανέτω καὶ πάντα ευ χει. καν οτὶ, εγγυτάτω αυτos, O σωμάτιον, τέμνηται, καίηται, διαπυίσκηται, σηπηται, μως το πολαμβάνον περὶ του- των μύριον συχαζέτω τουτέστι κρινετω μήτε κακόν τι

εiναι μήτε ἀγαθύν, o πίσης δύναται κακω ἀνδρὶ καιἀγαθῶ συμβαίνειν ' γα κα τω παρὰ φύσιν κα τω 25

87쪽

ΤΩ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΙΗΛ Δ 34 46, 43κατα φυσιν βιουντι ἐπίσης συμβαίνει, τουτο υτε κατὰ ATφυσιν ἐστὶν υτ παρὰ φύσιν. 40. TZ ε ζῶον τον κόσμον μίαν ουσίαν και ψυχην μίαν ἐπέχον συνεχος πινοεῖν, καὶ πῖς εἰς αἴσθησιν μίαν την τούτου πάντα ἀναδίδοται, καὶ πῖς ορμθ μια πάντα πράσσει, καὶ πῖς πάντα πάντων των γινομενων γυναίrια, και Ota τις ὴ συννησις και συμμήρυσις.

41. υχάριον εἶ, βαστάζον νεκρόν - δες Ἐπίκτητος

ελεγεν.

10 42. οῖς εν μεταβολr γινομενοι Ουδέν εστι κακόν ως ουδ αγαθον ἐκ μεταβολῆς φισταμενοις. 43. Ποταμός τις ἐκ των γινομένων καὶ ρεομα βίαιον ATD αἰών ἄμα τε γαρ δεφθη καστον και παρενηνεκται καὶ ἄλλο παραφέρεται, τ δε ἐνεχθήσεται. i, 44 Πὰν o συμβαῖνον ουτως συνηθες καὶ γνώριμον, AT Δ το ρύδον ἐν ἔαρι και πώρα ἐν τω θέρει τοιοs- τον γα και νόσος και θάνατος και βλασφημία και ἐπιβουλῆ και ὁσα του μωρους εὐφραίνει η λυπεῖ.

45. π έξης ἀεὶ τοῖς προηγησαμένοις οἰκείως ἐπιγίνε-

20 ται Ου γαρ οἷον καταρίθμησίς τίς ἐστιν ἀπηρτημένως καὶ μύνον το κατηναγκασμένον εχουσα, ἀλλα συνάφεια ευλογος και δεσπεμ συντέτακται συνηρμοσμένως τα ὁντα, ουτως τα γινόμενα ου διαδοχην ψιλήν, ἀλλα θαυμαστήν τινα οικειότητα ἐμφαίνει. ἡ 46. Ῥει os ιρακλειτείου μεμνησθαι, τι γης θάνα A M

88쪽

ATD και ἀερος πυρ καὶ ἐμπαλιν. μεμνῆσθαι δε καὶ του πι-

νεκος ὁμιλοοσι, λύγω τω τα λα διοικουντι, τούτω διαφερονται, H ἶς καθ' ημεραν ἐγκυρουσι, αὐτα αυτοῖς ξενα φαίνεται' καὶ or ου δεῖ σπερ καθεύ/0ντας ποιεῖν και λέγειν και γὰρ και τότε δοκοομεν ποιεῖν και λέγειν ' καὶ τι οὐδ' ως παῖδας τοκείνων τουτ εστι κατὰ τι-

λύν καθότι παρειληφαμεν 47. Zσπερ εἴ τίς σοι θεων εἶπεν, ὁτι αυριον τεθνηξ1 10 η πάντως γε εἰς τρίτην, ου ετ α παρὰ μέγα ἐποι0υτ ει τρίτην μῆλλον αυριον ει γε μη ἐσχάτως ἀγεννὴς ει ποσον γάρ εστι το μεταξύ )- ουτως και το εἰς

πολλοστον ἔτος μαλλον η υριον μηδεν μέγα ἐναινύμιζε. 15AT 48. Ἐννοεῖν συνεχος, πόσοι μεν ιατροὶ ἀποτεθνγὶκασι, πολλάκις τὰς ὀφρος περ των ἀρρώστων συσπάσαντες πόσοι ὁ μαθθματικοί, ἄλλων θανάτους ως τι μέγα προειπόντες πόσοι δε φιλόσοφοι, περὶ θανάτου Ἀθανασίας μυρία διατεινάμενοι πόσοι δε ἀριστεῖς, πολλους eo ἀποκτείναντες πόσοι δε τύραννοι ἐξουσία ψυχον μετὰ δεινου φρυάγματος ως ἀθάνατοι κεχρημένοι πόσαι δεπύλεις λαι, ν ουτως εἴπω, τεθνήκασιν Ἐλίκη καιΠομπήιοι καιωρκλανον και αλλα ἀναρίθμητοι. ἐπιθι

89쪽

δευσας ἐτα ἐξετάθη ὁ δε κεῖνον πάντα δε εν βραχεῖ. AT τ γαρ λον, κατιδεῖν ἀεὶ τὰ ἀνθρώπινα ς φήμερα καὶ υτελη καὶ χθες με μυξάριον, αυριον δε τάριχος

τέφρα. το ἀκαριαῖον υ τουτο του χρόνου κατὰ φυσιν διελθεῖν καὶ λεων καταλυσαι, δε αν εἰ η λαία πέπειρος γενομεν ἔπιπτεν ευφημουσα την ἐνεγκουσαν καὶ χάριν εἰδυῖα τω φυσαντι δενδρω.49. Oμοιον iναι θ ἄκρα, νη διηνεκος τὰ κυματα προσρήσσεται η δε εστηκε καὶ περὶ αὐτὴν κοιμίζεται τὰ io φλεγμήναντα του δατος. Ἱέτυχὴς εγώ, τι cord μοι συνέβη'. -υμενουν ἀλλ' TX ευτυχὴς εγώ, δτι, τούτου μοι συμβεβηκότος ἄλυπος διατελο υτε πο παρόντος θραυόμενος ουτ επὰν φοβούμενος' συμβῆναι μεν γὰρ το τοιοῖτον παντὶ ἐδύνατο

1 ἄλυπος δε υχῆς ἐπὶ τούτω αν διετέλεσεν διὰ τί ουνεκεῖνο μὰλλον τύχημα τουτο εὐτύχημα; ε λέγεις δε ὁ λως τύχημα ἀνθρώπου, ου ἔστιν ἀπότευγμα της φύσεως του ἀνθρώπου ἀποτευγμα δε της φύσεως etho ἀνθρώπου ἐναι δοκεῖ σοι, ο μὴ παρὰ το βούλημα τῆς 20 φύσεως αυτo ἐστι; τί ουν το βούλημα μεμάθηκας μήτι ουν τυ συμβεβηκ0ς τουτο κωλύει σε δίκαιον εἶναι,

μεγαλοψυχον, σώφρονα, ἔμφρονα, ἀπρόπτωτον, ἀδι ψευστον, αἰδήμονα, ἐλεύθερον, τὰλλα, ων συμπαρόντωνὴ φύσις του ἀνθρώπου πέχει τὰ δια ' μέμνησο λοι ATY πb ἐπὶ παντος του ει λύπην σε προαγομένου τούτω

90쪽

θανάτου καταφρόνησιν ἀναπόλησι των γλίσχρως ἐνδιατριψάντων ω ζην. τί υν αυτοῖς πλεον τοῖς ἀώροις; πάντως που ποτε κεῖνται Καδικιανύς, Φάβι0ς, 'Ioυλιανός, Λέπιδος, η εἴ τις τοιουτος, ο πολλους ἐξ AT νεγκαν, ἐτα ἐξηνέχθησαν ολον μικρύν εστι et διάστημα και τουτ δι οσων καὶ μεθ' οῖων ἐξαντλούμενον καὶ ἐνοῖ σωματίω ' μη ουν δε πραγμα. 'βλεπε γαρ πίσω id τλαχανες os αἰονος καὶ το πρόσω αλλο πειρον 'ενδη τουτ' τί διαφερε ὁ τριήμερος του τριγερηνίου; 51. Ἐπὶ την σύντομον ἀεὶ τρέχε συντομος δε η κατὰ φυσιν στε κατὰ τ υγιέστατον πῆν λεγειν κα πράσσειν. η ἀπαλλάσσει γαρ η τοιαυτη πρύθεσις κόπων καὶ 15 στραγγείας καὶ πάσης οικονομίας καὶ κομψείας.

SEARCH

MENU NAVIGATION