장음표시 사용
71쪽
ἀτυφως φυλασσε την κρίσιν μόνον πως ἀσφαλος την ATDi μὴ τιμήσης ποτε δε συμφέρον σεαυτos, O ἀναγκά ATσει σέ ποτε την πίστιν παραβῆναι, si αἰδ εγκαταλι- πεῖν, μισῆσαί τινα, ποπτευσαι, καταράσασθω, ποκρίνασθαι, πιθυμησαί τινος τοίχων κα παραπετασμάτων
δεομενου. ὁ γαρ τον αυτο νοον καὶ δαίμονα καὶ ταύργια της τούτου ἀρετης προελόμενος τραγωδίαν υποιει, ου στενάζει, υκ ρημίας, ου πολυπληθείας δεήσε 10 ται το μεγιστον ζησε μητε διώκων μητε φευγων δ πύ- τερον δε επι πλέον διάστημα χρόνου τω σώματι περιεχομενη τη ψυχη π ελασσον χρησεται Ουδ' ὁπωστιουναυτω μέλει καν γαρ δη ἀπαλλάσσεσθαι δενὶ, ουτως ευλυτως πεισι δε αλλο τι των αἰδημόνως και κοσμίως 15 νεργεισθαι δυναμένων ἐνεργησείων, τουτο μόνον παρ' ὁλον τον βίον ευλαβουμενος το την διάνοια εν τινι ἀνοικείω νοερο πολιτικο ζωου τροπsi γενέσθαι. 8 ουδεν α εν τῆ διανοία os κεκολασμένου καὶ ἐκκεκαθαρμένου πυῖδες Ουδε μην μεμολυσμένον ουδε eo πουλον ευροις δουδε ἀσυντελῆ τον βίον αυτου η πεπρωμένη καταλαμβάνει, δε αν τις εἴποι τον τραγωδbν πρ του τελέσαι και διαδραματίσαι ἀπαλλάσσεσθαι δετιδε υδεν doOλον υ δε κομψον Ουδε προσδεδεμένον ουδε ἀπεσχισμένον ουδε πευθυνον ουδε ἐμφωλευον.2 9. IV υποληπτικην δυναμιν σέβε ἐν ταυτd o πὰν,ῖνα πύληφι τω γεμονικω σου μηκέτι ἐγγένηται να-
72쪽
28 ΑΡΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥΛ κόλουθος θ φυσει καὶ τη του λογικου φου κατασκεt i. y αυτ δε ἐπαγγέλλεται ἀπροπτωσίαν και την πρις αν- θρώπους οἰκείωσιν και την τοῖς θεοῖς ἀκολουθίαν. 10. Πάντα οὐν ρίψας ταυτα μόνα τα ὀλιγα συνεχεAT καὶ τι συμ μνημύνευε, τι μόνον ζη καστος το παριν Ἀτοῖτο τυ ἀκαριαῖον τὰ δ' ἄλλα η βεβίωται η εν δη- λω. μικριν μεν υν δ η καστος, μικρον δε et της γης Α γωνίδιον ὁπου ζχὶ μικρον δε και η Vκίστη στερο φημία και αυτη δε κατὰ διαδοχὴν ανθρωπαρίων τάχιστα
τεθνηξομένων καὶ ου εἰδύτων Ουδ μυτους, υτιγε 10 τι πρόπαλαι τεθνηκότα.11. οῖς δε εἰρημενοι παραστήμασιν ἔν τι προσέστω, το δρον η υπογραφην αεὶ ποιεισθαι του ποπίπτοντος φανταστου, στε αυτό, ὁποῖόν ἐστι κατ υσίαν, γυ-
5νομα αυτου καὶ τὰ νύματα αυτον κείνων. ἐξ ἰνσυνεκρίθη και ει α ἀναλυθήσεται, λεγειν παλ εαυτω. ουδὲν γὰρ ουτως μεγαλοφροσύνης ποιητικόν, Δ το ἐλέγχειν ὁδω καὶ ἀληθεία ἔκαστον τω- εν τω βίω ποπιπτόντων δυνασθαι και το ει υτως εἰς et τὰ ὁραν, στε 20 συνεπιβάλλε ν, ὁποίω τινὶ τω κόσμω ποίαν τινὰ τουτοχρείαν παρεχόμενον τίνα μεν ἔχει ἀξίαν δε προ τοίλον, τίνα δε δε προ τον ἄνθρωπον πολίτην ὁντα πόλεως της ανωτάτης, ης αἱ λοιπαὶ πόλεις δεσπερ οἰκίαι εἰσίν τίεστι και εκ τίνων συγκρίνεται και πέσον χρύνον πεφυκε 25 παραμένειν τουτ το Vν φαντασίαν μοι νυν ποιοsν καὶ ἀπροσπτωσίαν in. 4 μόνον T. 5 μνημόνευε C.
73쪽
τίνος ἀρετης προ αυτ χρεία, iον μερότητος, ἀνδρείας, τἀληθείας, πίστεως, φελείας, αυταρκείας, των λοιπων. εδὰ δεῖ ἐφ κάστου λέγειν τουτ με παρὰ θ εο ηκει, τουτ δε κατ αυτην την συλληξιν καὶ την συμμηρυομέ- νην συγκλωσιν καὶ την τοιαύτην σύντευξίν τε και τυ- χην, τοOτο δε παρὰ το συμφύλου καὶ συγγενους καικοινωνου, ἀγνοουντος μέντοι, στι αυτω κατὰ φυσιν ἐστίν. 'ἀλλ' γδε υκ ἀγνοῖ δια τουτο χρῖμα αυτω κατὰ τυντης κοινωνίας φυσικον νόμον ευνως καὶ δικαίως ' is α1 μέντοι του κατ Ἀξια εν τοῖς μέσοις συστοχάζομαι.
ἐσπουδασμένως, ἐρρωμένως, ευμενος καὶ μηδὲν παρεμπορευύμενος, αλλὰ τοὐλυτου δαίμονα καθαρbν στῖ-τα τηρης, ως ει καὶ δη ἀποδοονα δέοι' εὰν τοῖτο συν- i5 πτης μηδεν περιμένων μηδε φευγων, αλλὰ τῆ παρου- ση κατὰ φύσιν νεργεία και τῆ o λέγεις και φθέγγti, ' ρωὶ κι ἀληθεία ἀρκούμενος, ευζωήσεις. ἔστι δε υ-δεὶς ὁ Οοτο κωλοσα δυνάμενος. L3 Π σπερ ι ἰατροὶ ἀεὶ τὰ ὁργανα και σιδήρια πρύ- TU
20 χειρα ἔχουσι προς Εαιφνίδια των θεραπευμάτων, οὐτω τὰ δόγματα συ τοιμα ἔχε προς το τὰ θεῖα και ἀνθρώπινα εἰδέναι και se καὶ τ μικρότατον ἴτω ποιεῖν,
ως της αμφοτέρων ποος ἄλληλα συνδέσεως μεμνημένον. οἴτε γὰρ ἀνθρώπινόν τι νευ της ἐπὶ τὰ θεῖα συνανα 25 φορῆς ε πράξεις Ουτ' ἔμπαλιν.
74쪽
30 MAPΚΟΥ ANTRNINΟΥ Α'l 14. μηκέτι πλανῖ' ἴτε γὰρ τα πομνημάτιά σου μελλεις ἀναγινώσκειν υτε τὰς των αρχαίων Ῥωμαίων και Ἐλλήνων πράξεις και τὰς εκ των συγγραμμάτωνεκλογάς, ας ει το γῆρας αυτ ἀπετίθεσο σπευδε υνεις σθένος καὶ τὰς κενὰς ελπίδας ἀφεὶς σαυτῶ βοήθει, εi τί σοι μέλει σεαυτου, ως ξεστιν. AT 15. Oυ ἴσασι, πόσα σημαίνει et κλέπτειν, το σπείρορειν, το νεῖσθαι, το et συχάζειν, το ραν τα πρακτέα, ο υκ φθαλμοῖς γίνεται, ἀλλ' ετέρα τινὶ ο ει.
AT μαι νου δόγματα. τ με τυπουσθαι φανταστικος καιτων βοσκημάτων το δε νευροσπαστεισθαι Oρμητικος και των θηρίων κα των ανδρογύνων και Φαλάριδος και Νέρωνος τ δε νοον γεμόνα ἔχειν ἐπὶ τα φαινόμενα καθήκοντα και των θεους ' νομιζόντων κα των την πατρίδα ἐγκαταλειπύντων και των ποιουντων, ἐπειδὰν κλείσωσι τὰς θυρας. εἰ ουν τὰ λοιπὰ κοινάεστι προς τὰ εἰρημένα, λοιπbν ora διόν ἐστι του αγαθου φιλεῖν μεν και ἀσπάζεσθαι τὰ συμβαίνοντα και σχ)γκλει- θύμενα αυτω τον ὁ ἔνδον εν ω στήθει δ9υμένον δαί- ομονα μη φυρειν μηδε θορυβεῖν χλω φαντασιον, αλλὰ Πεων διατηρεῖν, κοσμίως ἐπόμενον θεω μήτε φθεγγύ- μενόν τι παρὰ τὰ ἀληθῆ μήτε νεργουντα παρὰ τὰ δίκαια. εἰ δε πιστουσιν αυτ πάντες Ἀνθρωποι, ὁτι
75쪽
ΤΩΝ ΕΙΣ ΑΥ N BIBΛ. Γ 14 1 - 16 4. Q 1 1-3,2 31ἱπλος καὶ id μόνως καὶ υθυμως βιοi, υτε χαλεπαί ATνει τινὶ τούτων ουτ πι ρατρεπεται της δου της ἀγου- σης ἐπὶ τ τελος του βίου, ἐφ δ δε ελθεῖν καθαρόν, ησυχιον, υλυτον, ἀβιάστως θ εαυτου μοίρα συνηρμοσ- μένον.
16 1. O ἔνδον κυριευον, ταν κατὰ φυσιν χύ, Uτως ἔστηκε προ τα συμβαίνοντα, στε ἀεὶ πρ0 τ δυνατιν διδύμενον μετατίθεσθαι αδίως. υλην γαρ ἀποτεταγμένην ουδεμίαν φιλεῖ, αλλὰ ρμὰ μεν προς τὶ προ η-γουμενα μεθ' υπεξαιρέσεως, τ δε ἀντεισαγόμενον λην, ἐαυτω ποιεῖ, σπερ το πορ, ταν πικρατ των πεμ- πιπτόντων, φ ον αν μικρός τις λύχνος ἐσβέσθη τυ δε λαμπρον πυρ τάχιστα ἐξωκείωσεν αυτ τὰ πιφορούμενα και κατηνάλωσεν καὶ ἐξ αυτον κείνων επὶ μεῖζονηρθη. ἡ 2. μηδεν νέργημα εἰκῆ μηδε ἄλλως η κατὰ θεώρη ATDμα συμπληρωτικον της τέχνης ἐνεργείσθω.
76쪽
χωρεῖ et εἰς την ἐαυτos ψυχήν, μάλισθ' στις ἔχει ἔνδον
την δε υμάρειαν ουδε αλλο λέγω δευκοσμίαν. συνεχος ουν δίδου σεαυτω ταύτην την ἀναχώρησιν καὶ ἀνα- νέου σεαυτόν βραχέα δε ἔστω και στοιχειώδη, α ευθυς ἀπαντήσαντα ἀρκέσει ει το πασαν αυλην ἀποκλεῖσαι
και ἀποπέμψαι σε μη δυσχεραίνοντα ἐκείνοις, ἐφ' ἁ 16 ATD ἐπανέρχ i. τίνι γὰρ δυσχεραίνεις τὴ των ανθρώπων ATDM κακία . ἀναλογισάμενος το κρίμα. 5τι ' τα λογικὰ ζῶα ATD αλλήλων νεκεν γέγονεν ' καὶ τι το ἀνέχεσθαι μέρος της δικαιοσυνης καὶ rari ἴκοντες ἱμαρτάνουσι καὶ πόσοιῆδη διεχθρευσαντες, ποπτευσαντες, μισήσαντες, δια 15 δορατισθέντες ἐκτέτανται, τετέφρωνται, παυου ποτέ.' ἀλλὰ καὶ τοῖς κ των λων ἀπονεμομένοις δυσχεραίνεις; ἀνανεωσάμενος τυ διεζευγμένον το ῆτοι πρύνοια φατο- μοι καὶ ἐξήσων απεδείχθη, τι ὁ κύσμος ωσανε πύλις. 'ἀλλὰ τὰ σωματικά σου ἄφεται ἔτι; εννοήσας, ὁτι υκ 0ἐπιμίγνυται λείως η τραχέως κινουμένω πνευματι η δι - νοια, ἐπειδὰν παξ αυτην ἀπολάβ και γνωρίσ την
Schol ad Dionis Chrys. r. XX, 8 οὐδαμ ob γὰρ υτε σν-
77쪽
ΤΩΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛ Δ 3 2-4, 1 33 ἰδίαν ἐξουσίαν, καὶ λοιπον σα περὶ πόνου καὶ δονης ATD ἀκήκοας και συγκατέθου 'ἀλλὰ τ δοξάριόν σε περι- ATDUσπάσει ἀπιδδεν εἰς το τάχος της πάντων λήθης καὶ τοχάος του ἐφ' κάτερα ἀπείρου αἰονος καὶ το ενι της ἀπηχήσεως καὶ το ευμετάβολον καὶ ἄκριτον των ευφημεῖν δοκουντων καὶ τ στενὴν του τύπου, ἐν ω περιγράφεται. ὁλη τε γαρ η γη στιγμὰ και ταύτης πύστον γωνίδιον η κατοίκησις αυτη και ἐνταυθα πύσοι και οἱοίτινες ι ἐπαινεσόμενοι 'λοιπὼν ουν μέμνησο της πο-i χωρήσεως της εἰς τουτο τ αγρίδιον αυτο και προπαντος μη σπῖ μηδε κατεντείνου, ἀλλα ελευθερος σοκα ορα τα πράγματα ς ἀνήρ, δε ἄνθρωπος, δε πολίτης, δε θνητb ζωον λ' ἐν δε τοῖς προχειροτάτοις, εἰς αἐγκύψεις, ταBτα ἔστω τα δυο. εν μεν, τι τα πράγματα i5 Ου απτεται της ψυχῆς, ἀλλ' εξω στηκεν ἀτρεμουντα,αι δε χλησεις ἐκ μόνης της ἔνδον πολήψεως. φετερονδε δτι πάντα ταοτα, σα ρῆς, σον ουδεπω μεταβάλλεικα ου ἔτι ἔσται καὶ ὁσων δη μεταβολαῖς αυτος παρατετυχηκας, συνεχος διανοου. ὁ κόσμος ἀλλοίωσις ὁ βίος εο ὐπύληψις. 4. E το νοερδν μῖν κοινόν, και ὁ λόγος, καθ' ον λογικοί ἐσμεν, κοινύς εἰ τουτο, και ὁ προστακτικb των ποιητέων his λύγος κοινός εἰ τουτο, και ὁ νύμος κοιμ
78쪽
34 ΑΡΚΟΥ ΑNΤΩΝΙΝΟΥ ATDC et ς' εἰ τοῖτο, πολῖταί σμεν ' εἰ τοOτο, πολιτευματός τινος μετέχομεν - τ0υτο, ὁ κόσμος σανε πύλις εστ δτίνος γὰρ αλλου φήσει τι το των ανθρώπων παν γε- νος κοινου πολιτεύματος μετέχειν; κεῖθεν θε, ἐκτης κοι- νης ταύτης πόλεως, και αυτ το νοερον και λογικον και 5ΑΤDC νομικον μῖν η πόθεν - ωσπερ γὰρ et γεῖδες μοι ποτινος γης ἀπομεμερισται και τ υγρον ἀφ' ἐτερου στο χείου καὶ τ πνευματικιν ἀπο πνοης τινος και το θερμιν
παρὰ το ἐξη τω νοερω φω ουδε παρὰ τον λόγον τη 15
παρασκευῆς. 6. αυτα υτως π τῖν τοιούτων πέφυκε γίνεσθαι
1 ανάγκης ὁ δε o0το μὴ θέλων θέλει την συκην ὀπbν AT μη εχειν δολως ' κείνου μέμνησο, τι ἐντbς ὀλιγίστου χρόνου καὶ συ και οὐτος τεθνήξεσθε, μετὰ βραχυ δε ο
79쪽
1 εiναι, καθ' o νενόηται ἰδίως ὁ ἀγαθύς. τοῖτο ἐπὶ πάσης ενεργείας σωζε.11. Μη τοιαοτα πολάμβανε, i λυβρίζων κρίνει oti σε κρίνειν βουλεται αλλὰ δε αυτά, ποῖα κατ ὰλη-
θειάν ἐστι. 15 12. Ah: ταυτας τοιμύτλὶτας εχειν ἀεὶ δεῖ την μεν
πρ0 το πρῆξαι μόνον, περ αν ὁ της βασιλικqς και νομοθετικῆς λόγος ποβάλλx εα ωφελεία ἀνθρώπων, τηνδε προ et μεταθέσθαι, εὰν αρα τις παρη διορθῖν καιμετάγων απύ τινος οἰήσεως. τὴν μέντοι μεταγωγην ἀειε ἀπύ τινος πιθανότητος δε δικαιου η κοινωφελοος γίνεσθαι και τα ' παραπαίονα τοιαῖτα μόνον εἶναι δεῖ, υχοτι id η νδοξον ἐφάνη.13. Λόγον ἔχεις , ἔχω τί oυν ου χρα , τούτου γὰρ Oεαυτο ποιοῖντο τί ἴλλο θέλεις; ἡ 14. Ἐνυπέστης δε μέρος. ἐναφανισθήση τω γενrή ATQσαὶ τι μῆλλον ὁ ἀναληφθησx εἰς τον λόγον αυτοντ0ν σπερματικον κατὰ μεταβολήν.
80쪽
ἀγαθόν. μὴ μέλαν θος περιβλέπεσθαι, ἀλλ' Ἐπὶ της γραμμης τρέχειν ορθύν, μη διερριμμένον. ATD 19. υ περὶ την στεροφημίαν ἐπτοημένος ου φαντάζεται, τι καστος των μεμνημένων αυτο τάχιστα καιαυτος ἀποθανεῖται, ἐτα πάλιν ὁ κεῖνον διαδεξάμενος, 15 μέχρι και πῆσα4 μνήμη ἀποσβνδι ὰπτομένων και σβεννυμένων προιοῖσα. 'υπύθου ὁ τι καὶ ἀθάνατοι μενοί μεμνησύμενοι, ἀθάνατος δ' Ἀνήμη τί ουν τοOro προς σέ; κα ου λέγω, τι Ουδε προ τον τεθνηκότα ἀλλὰ πρ0 τον ζοντα τί επαινος ' πλὴν ἄρα δι οἰκο- ονομίαν τινὰ ' πάρες γὰρ νυν ἀκαίρως την φυσικὴν δύσιν ἁλλου τινb ἐχομένην λύγου λοιπόν. ATD 20 Πὰν τ0 και πωσουν καλb εξ αυτου καλόν ἐστι