Markou Antninou autokratoros Tn eis heauton biblia 12. Marci Antonini imperatoris in semet ipsum libri 12. Recognovit Henricus Schenel

111쪽

οτ ουχὶ καὶ οἱ προγενεστεροι περὶ σοῖ λόγους ευφήμους

θρώπω δύνατον πολαμβάνειν, ἀλλ' εἴ τι ἀνθρώπωδυνατ0ν καὶ οἰκεῖον, oOτο καὶ σεαυτῶ ἐφικτον νύμιζε. 20. Ἐν τοις γυμνασίοις και νυξι κατέδρυφε τις και AT 1 τῆ κεφαλη ἐρραγεις πληγην ἐποίησεν ἀλλ' ἴτε επισημμαινόμεθα ουτ προσκύπτομεν ουτε φορώμεθα στερονος ἐπίβουλον καίτοι φυλαττόμεθα, ου μεντοι δε εχθρον οὐδε μεθ' υποψίας, ἀλλ' εκκλίσεως υμενους. τοιουτόν τι γενεσθω και ἐν το ς λοιποῖς με ρεσι os βίου πολλὰ 15 παρενθυμώμεθα των io προσγυμναζομενων δεξεστι γάρ, Δ ἐφην, εκκλίνειν και μηδε ποπτεύειν μηδε ἀπέχθεσθαι. 21. Ei τίς με ἐλεγξαι και παραστησαί μοι, τι υκ ATDὀρθος πολαμβάνω η πράσσω, δύναται, χαίρων μεταθY θήσομαι. ζητο γαρ την ἀλήθειαν, φ' ἐς ουδεὶς πώποτε βλάβη, βλάπτεται δε λεπιμενων ἐπὶ της εαυτοῖαπάτης και γνοίας. 22. εγ δ το μαυτο καθηκον

ποιο, τα αλλα με ου περισπα ητοι γαρ φυχα et αλογα η πεπλανημεν καὶ την δον ἀγνοοῖντα.

ἡ 23. ποῖ μεν λύγοις ζφοις καὶ καθόλου πράγμασι τ καὶ ὐποκειμένοις Δ λόγον ἔχων λύγον η χουσι χρω6 - ἀνθρώπων ἀδυνάτων G. 9 κατεκρυψέ τις A. 11 προκόπτομεν A. 14 τι A: o T. γινέσθω Or. 16 καὶ μηδε Τ καὶ μηδεν Cor. καὶ μήτε . . . μήτε Seliust U. πε- χεσθαι A. 18 μοι Τ μs D. 22 δ το scripsi et c. 21set 22 coniunxit o i, o T. 23 μὲν A.

112쪽

λύγον χουσι χρω και κοινωνικος. ἐφ απασι δε θεους επικαλου και η διαφέρου προς το πύσω χρόνω ταυταπράξεις ἀρκουσι γαρ και τρεῖς ραι τοιαυται. 24. Ἱλέξανδρο 0 ακεδδεν και ὁ ρεωκύμος αυτου ἀποθανόντες εἰς αὐτο κατεστησαν τοι γαρ ἀν ελη φθησαν εἰς τους αυτους os κόσμου σπερματικους λύγους η διεσκεδάσθησαν μοίως ει τὰς ἀτόμους. 25. ' θυμήθητι, πύσα κατὰ τον αυτον ἀκαριαῖον χρονον εν κάστρ' ημον αμα γίνεται σωματικὰ ὁμου και 10

ψυχικά και υτως ο θαυμάσεις, ει πολυ πλείω, μὰλ- λον ὁ πάντα τα γινόμενα ε τω ν τε και συμπαντι,

δη κοσμον νομάζομεν, ἄμα ἐνυφίσταται. 26. άν τίς σοι προβάλρ πῖς γράφεται τοί ντωνί-

νου ονομα, μήτι κατεντεινύμενος προοίσχὶ καστον ον 5

στοιχείων; τί ουν, εὰν δργίζωνται μητι ἀντοργιὴ μήτιουκ ξαμιθμὶ mi πράως προιδεν καστον τον γραμμάτων βουτως osa και ενθάδε μέμνησο, ora παν καθηκον ἐξ ἀριθμον τινων συμπληρουται τούτους δεῖ τηροοντα και η θορυβουμενον μηδε τοι δυσχεραίνουσιν ἀντι- 20 δυσχεραίνοντα περαίνειν δω το προκείμενον.

27. Πῖς μύν ἐστι μη ἐπιτρέπειν τοις ἀνθρώποις ορμῆν ἐπὶ τὰ φαινύμενα αυτοῖς οἰκεῖα καὶ συμφέροντα

καίτοι τρόπον τινὰ ου συγχωρεῖς αυτοῖς OOr ποιεῖν,οταν ἀγανακτιὶς, τι άμαρτάνουσι. φερονται γα πάν- 252 καὶ in T. 5 ὁ ὀρεωκόμος Τ ὀρεωκόμος corr.).

113쪽

TΩΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛ 23, 2 30 11 69τως ς επὶ οἰκεῖα και συμφεροντα αὐτοῖς ἀλλ' υκ ΑΤεχε ουτως. οὐκοον δίδασκε και δείκνυε μη ἀγανακτον. 28. Θάνατος ἀνάπαυλα αισθητικῆς ἀντιτυπίας καὶ Oρμητικης νευροσπαστίας και διανοητικῆς διεξόδου καὶ της πρ0 την σάρκα λειτουργίας. 29. Αἰσχρόν ἐστιν, εν Ῥίφ τ σωμά σοι μη ἀπαυδα, εν τούτω την ψυχὴν προαπαυδῆν. 30. Πορα, μη ἀποκαισαρωθρς, μη βαφῆς γίνεται γάρ δτήρησον οὐν σεαυτ0ν απλοον αγαθύν, ἀκέραιον, σεμνόν,1 ἄκομψον του δικαίου φίλον, θεοσεβῆ, ευμενῆ, φιλοστοργον ερρωμενον προς τα πρεποντα εργα. ἀγώνισαι, νατοιοOτος συμμείννὶς, id σε θελησε ποιῆσαι φιλοσοφία. - αἰδου θεους, σῶζε ανθρώπους βραχυς ὁ βίος εὶς καρπος ζ επιγείου ζωῆς διάθεσις οσία καὶ πρῶξεις κοι- i5 νωνικαί. πάντα ς Ἀντωνίνου μαθητής το περ των κατὰ λόγον πρασσομένων εἴτονον ἐκείνου καὶ τ ὁμαλες πανταχo και το ὁσιον καὶ το εἴδιον το προσώπου καὶ το μείλιχον και το ἀκενόδοξον καὶ τ περὶ την κατάληψιν των πραγμάτων φιλύτιμον καὶ ς κεῖνος ου ἄν 20 τι λως παρῆκεν, μη πρότερον ευ μάλα κατιδδεν και σα- φῖς νοήσας και ς φερεν κεῖνος τους ἀδίκως αὐτω μεμφομένους μη ἀντιμεμφόμενος και δε ε οὐδενἔσπευδεν κα δε διαβολὰς υκ δεχετο 'καιῶς ἀκριβὴς ὴν ἐξεταστῆς θον καὶ πράξεων καὶ ου δνειδιστής, υ25 η οφοδεής, οὐχ υπόπτης, ου σοφιστής ' καὶ ς λίγοις ἀρκούμενος, ιον οἰκήσει, στρωμνθ, ἐσθῆτι, τροφθ, υπηρεσία ' ' καὶ δε φιλόπονος καὶ μακρόθυμος in καὶ iος

114쪽

70 ΜΑΙ'ΚΟΥ ΑΝΤΩΝINΟΥ Α μεν ειν εν ω αυτῶ γ μέχρι σπέρας διὰ την λιτην δίαιταν μηδε το ἀποκρίνειν τὰ περιττώματα παρὰ την συνηθη ραν χρήζειν δ καὶ το βέβαιον καὶ μοιον εν

ταῖς φιλίαις αυτου ' - καὶ το ἀνέχεσθαι αντιβαινόντων παρρησιαστικος ταῖς γνώμαις αυτο και χαίρειν, i τις δεικνυοι κρεῖττον Τεκαὶ ως θεοσεβης χωρὶς δεισιδαιμονίας λβῖν ουτως υσυνειδήτω σοι επιστη η τελευταία

πάλιν και εννοησας, τι νειροί σοι νώχλουν, πάλιν 10 ε γρηγορῶ βλέπε ταοτα, ο εκεῖνα ἔβλεπες. AT 32 ' σωματίου εἰμι και ψυχῆς. τω με οὐ σωμα- τω πάντα διάφορα ' οὐδε γαρ δύναται διαφέρεσθαι. τῖ δε διανοία διάφορα, σα μη ἐστιν αυτης νεργήματα Ἀσα δέ γε αυτης ἐστιν νεργήματα, ταῖτα πάντα i5επ' αυτ θ Ἀστιν. καὶ τούτων μέντοι περὶ μόνον τοπαρον πραγματεύεται τὰ γαρ μέλλοντα καὶ παρωχηκύταενεργήματα αυτῆς και αυτὰ δη διάφορα.AT 33. υκ εστιν ὁ πόνος τη χειρί ουθε τω ποδι παρὰ

φύσιν, μέχρις αν ποιη ὁ που τὰ το ποδος καὶ ὐχειρ 20 τὰ τῆς χειρός. osτω οὐν οὐδε ἀνθρώπω δε ἀνθρώπρ'παρὰ φύσιν ἐστιν ὁ πόνος, μέχρις αν ποι τὰ το αν-

θρώπου. δε δε παρὰ φύσιν αὐτω υκ ἔστιν, οὐδε κακόν

εστιν αὐτω.

115쪽

ΤΩΝ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΙΒΛ 30,12 38,2 7135. Ουνορῆς, πο οἱ βάναυσοι τεχνῖται ἁρμόζονται ATB μὲν μεχρι τινος προς τους διώτας, ουδεν ῆσσον μεντοι ἀντεχονται του λύγου της τέχνης καὶ τούτου ἀποστῆναιουνυπομένουσιν; οὐ δεινόν, εἰ ο αρχιτέκτων καὶ ὁ α 5 τρος μαλλον αἰδέσονται τον της ἰδίας τέχνης λόγον λανθρωπος τον αυτου, ς αυτῶ κοινός ἐστι προς τους

36. Παυσία, χυρώπη γωνίαι του κόσμου πὰν πέ- Τλαγος σταγδεν του κόσμου Aθως βωλάριον του κύσμου' 10 παν το ἐνεστδες του χρόνου στιγμὴ του αἰονος πάντα μικρά, ευτρεπτα, ἐναφανιζόμενα. πάντα ἐκεῖθεν ρχεται, απ κείνου το κοινοῖ γεμονικο ορμήσαντα κα ἐπακολούθησιν. καὶ τ χάσμα ουν το0 λέοντος καὶ το δηλητήριον καὶ πῆσα κακουργία, δε ακανθα, ως βύρ- 15 βορος, κείνων ἐπιγεννήματα των σεμνον και καλον. εμ ουν αυτ αλλότρια τούτου, ου σέβεις, φαντάζου, ἀλλα την πάντων πηγην ἐπιλογίζου. 37. D τὰ νυν ὁδεν πάντα εώρακεν, ὁσα τε ε ἀιδίου ἐγένετο και ὁσα εἰς ἄπειρον σται πάντα γαρ ὁμο- 20 γεν και ὁμοειδη.38. Πολλάκις ἐνθυμο την ἐπισύνδεσιν πάντων τῖνε τω κύσμω και σχέσιν προς βλληλα. τρόπον γάρ τινα πάντα ἀλλήλοις ἐπιπέπλεκται και πάντα κατὰ τουτο φίλα

ἀλλήλοις στω καὶ γὰρ ἄλλω ἄλλο ἐξης ἐστι ταυτα δια

116쪽

72 ΜΑΡΚΟΥ ANTRNINOTAT 39. i συγκεκλήρωσαι πράγμασι, τούτοις συνάρμοζε σεαυτόν καὶ ἐς συνειληχας ἀνθρώποις, τουτους φίλει, ὰλλ' ἀληθινος.

40. Οργανον εργαλεῖον, σκεOO πῆν εἰ προς κατεσκευασται, ποιεῖ, ευ χει καίτοι κεῖ ὁ κατασκευάσας

εκποδών. επὶ δε των π φυσεως συνεχομένων ενδον ἐστὶ καὶ παραμένει κατασκευάσασα δυναμις καθ παιμὰλλον αἰδεῖσθαι αὐτην δε καὶ νομίζειν, εὰν κατὰ τοβουλημα ταυτην αυτος εχsi καὶ διεξάγsς, Ἀχειν πιοι πάντα κατὰ νοον 'εχε δε υτως καὶ τω παντὶ κατὰ ονουν τὰ εαυτOs. AT 41. O τι αν των ἀπροαιρέτων ποστησ1 σαυτῶ ἀγα- θον η κακόν, νάγκη κατὰ την περίπτωσιν του τοιούτου κακοφοῖ την ἀπότευξιν του τοιούτου ἀγαθου μέμψασθαί σε θεοῖς και ἀνθρώπους δε μισησαι τους αἰτίους 15οντας η υποπτευομένους σεσθαι της ἀποτεύξεως η της

περιπτώσεως καὶ ἀδικοομεν δε πολλὰ διὰ τὴν πρ0ς ταοτα διαφοράν. ἐὰν ὁ μόνα τὰ φ' μῖν ἀγαθὰ καὶ

κακὰ κρίνωμεν ουδεμία αἰτία καταλείπεται υτε θερ' ἐγκαλεσαι υτ προ ανθρωπον στηνα στάσιν πολεμίου. 2042. Πάντες εἰς εν ἀποτελεσμα συνεργουμεν, οἱ μεν εἰδότως και παρακολουθητικος, οἱ δε ἀνεπιστάτως, σπερ καὶ τους καθεύδοντας, ἐμαι, δυράκλειτος ἐργάτας εἰναι λέγει καὶ συνεργους των ἐν τῶ κόσμω γινομένων. ὀλλος

117쪽

ΤΩΝ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΙΗΛ. 4 39- 44 4 3δε κα ἄλλο συνεργεῖ, ε περιουσίας ὁ καὶ ὁ μεμφύ ATμενος καὶ ὁ ἀντιβαίνειν πειρώμενος και ἀναιρεῖν τα γινόμενα και γαρ os τοιούτου χρρζεν ὁ κόσμος. λοιπονουν συνες ει τίνας αυτον κατατάσσεις εκεῖνος μεν

γαρ πάντως σοι καλος ργησεται ὁ τα λα διοικον καὶ παραδέξεται σε εἰς μέρος τι των συνεργον καὶ συνεργη τικον μ' ἀλλὰ συ μη τοιουτον μέρος γένη, io λευτελὴς και γελοῖος στίχος εν ω δράματι, ου μυσιππος μέμνηται. 43. ητι ὁ λιος τα του ετου ἀξιοῖ ποιεῖν μή τι MATBio σκληπι0 τα της Καρποφόρου τί δε των αστρων κα στον , ουχὶ διάφορα μέν, συνεργὰ δε πρ0ς ταυτόν; 44. Εἰ μεν ουν ἐβουλευσαντο περὶ ἐμου καὶ των ἐμοὶ συμβηναι ὀφειλόντων οι θεοί, καλος ἐβουλευσαντο αβουλον γαρ θεον οὐδε ἐπινοησαι ράδιον κακοποιῆσαι is δέ με δια τίνα αἰτίαν μελλον ὁρμῆm, τί γαρ αυτοῖς

τω κοινῶ, ου μάλιστα προνοουνται, ε τούτου περιεγένετο δει δε μὴ βουλεύσανro κατ ιδίαν περ ἐμου, περί γε των κοινον πάντως ἐβουλεύσαντο, ἐς κατ' ἐπακολούθησιν και ταῖτα συμβαίνοντα ἀσπάζεσθαι καὶ στέρ

ad γειν φείλω. εἰ δ' αρα περ μηδενος βουλεύονται πιστεύειν μεν υχ σιον ' μηδε θύωμεν μηδε ευχώμεθα μηδε ὀμνύωμεν μηδε τα ἄλλα πράσσωμεν, περ καστα

δε πρ0ς παρύντας και συμβιουντας τους θεους πράσσομεν), εἰ ὁ ἄρα περὶ μηδενb των καθ' ημῆς βουλεύονται, ε ἐμοὶ μεν ἐξεστι περ ἐμαυτου βουλεύεσθαι ἐμοι δέ ἐστι

118쪽

λογικὴ καὶ πολιτική.AT 'Πόλις και πατρί δες μὲν Πντωνίνω μοι Pώμη δες

δε ἀνθρώπω ὁ κόσμος τα ταῖς πόλεσιν Ῥυν ταυταις ωφελιμα μόνα στί μοι ἀγαθά. 45. Oσα κύστω συμβαίνει, ταυτα τω λω συμφερει ηρκει τοBτο. ἀλλ' τι κεῖνο δε ἐπίπαν ψει παραφυλαξας, ὁσα ἀνθρώπω και τέροις ἀνθρώποις. κοινύτερον δε νυν το συμφέρον ἐπὶ των μέσων λαμβανε σθω. 1046. Ω σπερ προσίσταταί σοι τα εν τω ἀμφιθεάτρ' και τοῖς τοιουτοις χωριοις δε ἀεὶ τα αυτὰ ὁρώμενα καὶ το μοειδες προσκορῆ την θέαν ποιεῖ, τοῖτο και επὶ ὁλουτο βίου πάσχειν πάντα γαρ ανω κάτω τα αυτὰ καὶ κτων αυτον. μεχρι τίνος sm, 1547. ' νύει συνεχος παντοίους ἀνθρώπους, και παντοίων με επιτηδευμάτων, παντοδαπον δε ἐθνων τε θνεῖτας δεστε κατιέναι τοOτο μεχρι tλιστίωνος και

Φοίβου και υριγανίωνος δμέτιθι νον ἐπὶ τὰ λλα φολα. ἐκεῖ δὴ μεταβαλεῖν μῆς δεῖ, ὁπου τοσουτοι μεν 20 δεινοι ρήτορες, τοσοBτοι δε σεμνοὶ φιλόσοφοι, μά- κλειτος, Πυθαγορας, Σωκράτης, τοσουτοι δεβρωες προτερον, τοσο0τοι δε στερον στρατηγοί, τύραννοι. επὶ τούτοις δε Esδοξος, Ἱππαρχος, 'Αρχιμήδης, αλλαι φύσεις οξεῖαι, μεγαλόφρονες φιλύπονοι, πανOΡργοι, αὐθάδεις 25 αὐτης της ἐπικήρου καὶ φημερο των ἀνθρώπων ζωῆς χλευασταί, io Μενιππος και ὁσοι τοιοOτοι περὶ πάν-

119쪽

ΤΩΝ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΙΒΛ. V 44, 5-52, 1 75των τούτων ἐννύει τι πάλαι κεῖνται ουν OOτο AT δειν ιν αυτοῖς τί δα τοῖς μηδ' ὀνομαζομενοις λως μενῶδε πολλον αξιον, το μετ ἀληθείας και δικαιοσυνης ευμενῆ τοῖς ψευσταις καὶ ἀδίκοις διαβιουν. 48. Oτα ευφρῆναι σεαυτον θελης, ενθυμο τὰ προτερήματα των συμβιουντων Oiον του μεν το δραστήριον, του δε το αἰδῆμον, του δε τυ ευμ ετάδοτον, αλλου δεαλλο τι. Oυδεν γαρ υτως ευφραίνει- ως τὰ ομοιώματα των αρετων, ἐμφαινόμενα τοῖς θεσι των συζώντων καὶ 10 ἀθρόα δε οἷόν τε συμπίπτοντα. δι καὶ πρόχειρα αυτὰ

49. μήτι δυσχεραίνεις, τι τοσονδέ τινων λιτρων εἶ καὶ ου τριακοσίων ουτω δὴ και τι μεχρι τοσονδε τον βιωτεον σοι και υ μεχρι πλείονος δεσπερ γαρ τῆς Ουσίας 15 σον ἀφώρισταί σοι στέργεις, ουτως και επὶ του χρόνου 50. Πειρ με πείθειν αυτους πραττε δε καὶ κύντων, ταν τῆς δικαιοσύνης ὁ λόγος Ουτως γρ. ἐὰν μεντοι βία τις προσχρώμενος νίστηται, μετάβαινε ἐπιτ ευάρεστον και λυπον και συγχρ ει αλλην ἀρετὴν 20 τη κωλυσε και μέμνησο, τι μεθ' υπεξαιρέσεως ρμας, οτι κα των αδυνάτων Ου Δρέγου. τίνος Ουm, τῆς τοι ασδε τινος ὁρμῆς τούτου δε τυγχάνεις ἐφ' i προήχθημεν, ταυτα γίνεται.

51. υ με φιλόδοξος ἀλλοτρίαν νέργειαν διον ἀγα- 25 θιν υπολαμβάνει, ὁ δὲ φιλήδονος ἰδίαν πεῖσιν ὁ δὲ νοον χων ἰδίαν πρῆξιν. 52. Ἐξεστι περὶ τούτου μηδεν πολαμβάνειν και μὴ

120쪽

φυσιν ποιητικην των μετέρων κρισεων.

53. Ἐθισον σεαυτον πρb τω φ ἐτερου λεγομένω γίνεσθαι ἀπαρενθυμήτως καὶ ς ἐύν τε ν τῆ ψυχχὶ του λέγοντος γίνου. 554. 0 τω σμήνει μη συμφέρον ουδε τη μελίσση συμφέρει. 55. Ei κυβερνοντα οἱ ναυται η ἰατρευοντα ι κάμνοντες κακος ἔλεγον, αλλω τινι αν προσεῖχον, 'Oς αὐτος ἐνεργοίη το τοῖς ἐμπλέουσι σωτήριον το ol 10 θεραπευομένοις γιεινον; 56. Πόσοι μεθ' ων εισῆλθον εἰς τον κοσμον, δη ἀπεληλυθασιν. 57. 'Lκτεριοσι το μέλι πικριν φαίνεται καὶ λυσσο- δηκτοι το δωρ φοβερύν καὶ παιδίοις σφαιρίον κα 15λύν τλουν ργίζομαι η δοκεῖ σοι ἔλασσον ἰσχυειν τοδιεψευσμένον η το χύλιον τω κτεριοντι καὶ ὁ ὁ τω λυσσοδήκτω; 58. Κατὰ τον λόγον της σης φυσεως βιουν σε ουδεὶς

κωλυσει παρὰ τον λύγον της κοινης φυσεως ουδέν σοι οσυμβήσεται. 59. io εἰσιν, i θέλουσιν ἀρέσκειν, καὶ δι iά τινα περιγινόμενα καὶ δι οῖων νεργειον ἶδες ταχέως

ὁ αἰδεν πάντα καλύψει καὶ σα ἐκάλυψεν δη.