장음표시 사용
31쪽
μεθερμηνευομενον, υιος παρακλη σεως, Λευίτης, Κυπριος τω γενει,
37. Υπάρχοντος αὐτω ἀγροῦ πωλήσας νεγκε το χρη μα καὶ θηκε
Iσως ο Βαρνάβας τον ις των βδομήκοντα μαθητων Ἐπειτα ονομάζεται Ἀπό ο- λος. κεφ. ιδ δε ἰναι πιθανον οτι δεδόθη τοιουτον νομα, αιτία της διαθεσεως του, καὶ της επιτηδειότητός του προς προτροπην
μα, 0 ποῖον αυτος πωλησεν, πηρχε κληρονομια, την ποίαν κληρονόμησεν εις
Κύπρον ἴσως, καὶ χι γη τις, την ποίανεξουσίαζεν ως Λευίτης. Tὰ χρήματα, τὰ
ὁποῖα πιθανον τι σαν Ου ολίγα, ετεθησανεις τους πόδα των Ἀποςόλων, λινες λαβον ὁπωσοῖν την φροντίδα να τα μοιράζωσιν εκρίθη μως ταχεως εἴλογον να διορίσωσιν αλλους ει τοῖτο τ ὐπούργημα.
ε πωλησε κτημα. 2. Καὶ νοσφι- σατο ἀπ της τιμης, συνειδυίας της γυναικος αὐτου και νεγκας
Tὸ κεφάλαιον τοὐτ αρχίζει λυπηρως, καὶ παυε την τερπνην καὶ εὐάρε ον Θέαν της Ἐκκλησίας, ὁπου εἴχαμεν ει τὰ προλαβόντα κεφάλαια. υ την ποίαν ἀπελαβον οι πωλήσαντες τὰ κτήματά των πόληψις, πρέπει ὰ ς άθη πολλὰ μεγάλη ως δεν εἰναι Θαυμα ον, τι της τιμης ταύτης τοκενόδοξον κατά τινα παραδείγματα, μελλενα νικηση τον φόβον του διωγμου ει τὰς καρδίας κείνων, ἴτινες δε ησαν νωπιον Θεολει λικρινεῖς Ἀλλ' η αὐξησις των τοιου- των ρι ανων θελε αθην μέγα του ρις ιανισμού δυςύχημα, καὶ μολυσμος της Ἐκκλησιας 'οθεν ηὐδόκησεν ὁ Θεο ν διορ- Θωση το κακον εις την ἄνοιξιν της οικονομίας
της εας Διαθήκης, ως διόρθωσεν ἄλλα εις την ἀνακήρυξι του Νόμου, καὶ την πρωτην aἴσοδος του Ισραηλ εἰς της επαγγελθείσης νης την κυρίευσιν Ιδε Λευῖτ. . 1-11. 1ησους Ναυη, κεφ. r. Ἀνανίας καὶ 1Σαπφείρη ἰδόντες πόσον τιμωντο οἱ μοιράσαντες λα των τὰ ὐπάρχοντα, διὰ νὰ βοηθήσωσι τους πτωχους δελφους των, συμφώ
νησαν να πωλησωσι καὶ οὐτοι την γην ων,
ν κρύ,ψωσι μερος των χρημάτων, και ἁδωσωσιν εις τους 'Aποζόλους τὰ λοιπὰ ως της τιμης το λον. υτ πράττοντες, ηλπιζον ἴσως ν λαμβάνωσί τινα συντήρησιν ἀπο την κοινην κατάθεσιν, φυλάττοντες καὶ μερος της περιουσία των.-Φαίνεται μως οτι τους κυρίευσε ἀλλον της φήμης η φεσις Hθελον ν νομίζωνται- τινὰ των πλεον καρποφόρων δενδρων του ἀμπελωνος του Xριστοῖ, φο τωόντι δεν πηρχεν ει αυ- τους η ρίζα του πράγματος. Ηθελον ὰεγκωμιασθωσι καὶ εὐφημησθωσι, καὶ ἁ λογισθωσιν οἱ πλεον ἄξιοι προβιβασμου ει τηνεκκλησίαν την ποίαν φρόνουν ἴσως, τιεντος λίγου θελε λάμψειν με ξαίρετον πομπην καὶ μεγαλοπρεπειαν. Τόσον ἶ- να εἴκολον οι ποκριταὶ στερηθωσιν ν πρῆγμα με σκοπον τι μελλε νότου χρησιμεύση εις την ἀπόλαυσιν ενος ἄλλου δυ- νανται- παραιτήσωσι, κατ ενα τρόπον,το κοσμικόν των φελος μ ελπίδα νὰ επιτυχωσι μεγαλήτερον εις ἄλλο τι πρῆγμα.
32쪽
Αὐτοὶ επωλησαν την γην των ἴσως τότε με ὐπερβολικον ζηλον δε απεβλεψαν εις ἀλλο, παρὰ ει το ν ἀφιερωσωσιν εις ευσεβειας χρήσεις τα ληφθεντα ἀργυρια ἀλλ' τανελαβον τα χρεματα η καρδία των εφάνη
ποταπη, και uζάτησαν μερος της τιμης' διότι σαν φιλάργυροι, καὶ νόμισαν, τι ἡτο πολυ να δωσωσιν λην την ποσότητα, καὶ να τη εμπιστευθωσιν εις των Ἀποστόλων τὰς χεῖρας καὶ πειδ εφρόνουν, οτιεδυναντο να ὐποπεσωσιν εις χρείαν χρημάτων. οιουτοτρόπως συλλογίσθησαν αλατρεύσωσι Θεον καὶ Μαμμωνῶν τον μεν Θεον, πειδη φερον μερος των χρημάτωνεις των Ἀποστόλων του πόδας τον AMαμμωναν, κρατήσαντες τὰ επίλοιπα.
S. ιπε δε Πετρος Ἀνανία, δατι πληρωσεν ο Σατανας τροκαοδίαν σου, ψεύσασθαί σε το Πνευμα το Ἀγιον, καὶ νοσφίσασθαι ἀπο τηςτιμης του χωρίου 4. υχὶ μενον, τοὶ μενε, καὶ πραθεν εν τη
τ παρδία σου το πραγμα τουτος ὐκ ψεύω ἀνθρωποις, αλλα τω Θεω. 5. Ἀκουων δε Ἀνανίας τους
λόγους τέτους, πεσὼν εξεφυξε ψ
εγενετο φόβος μεγα επι παντας τους κέοντας ταυτα 6. Ἀναςάντες δε οἱ νεωτεροι συνεςείλα αυτον,
καὶ ξενεγκαντες θαψαν. 7. γε- νετο δείς ρων τριων δάςημα, και γυν αυτῶ μ ειδυῖα το γεγονος εισηλθεν. 8. Ἀπεκρίθη δε αὐτ ο
τοσουτου. . O οε Πετρος ειπε προς αυτην Tι τι συνεφωνηθη
ἡμῖν πειράσαι το νευμα Κυρι-ου ιδ οἱ πόδες των Θαψαντων
εξοισουσί σε. O. Επεσε δε παρα-
χρημα παρα τους πόδας αυτοῦ, καὶεξ υξεν εισελθόντες δε οι νεανίσ
κοι ευρον αὐτην νεκραν, και ξενεγ
καντες εθαψαν προς το ανδρα αὐπης.
IIετρος γνωρισεν μεσως την δολειότητα του Ἀνανία, καὶ τον ηλεγξε Γ αυτηναποτόμως με λόγους, ι ποῖοι πεφεροντην καταδίκην καὶ τον Θάνατον δια την ἁμαρτίαν ταύτην. 'Oτα αυτος φερε τοὐγύριον, καὶ ηλπιζε ν επαινεθη ς αλλοι,ὁ Ιετρος τον λεγξε δια τουτο Οὐτος χωρις τινὰ ερωτησιν Ἀξετασιν μαρτυρίας περὶ της ποθεσεως, τον κατηγορεῖ δια τοἁμάρτημα ἀποφασι ικὰ, καὶ Θετε το βάρος ε αυτον δι αὐτο παραςἡσας ις αυτον τοἀνόσιον της πράξεως. ο λεχθεr εις τους
Ἀπο όλους ψευδος, ἡτο τολμηρὰ πεῖρα διὰν ἀπατήσωσι το ἴδιον Πνεῖμα της αληθείας, το ποῖον λάλει καὶ νήργει δι αυτων με
τοιαυτην νάργειαν τοὐτο τ το ψεύσασθαι ει τον Θεον, καὶ Οχ εις ἀνθρωπους.
'A το ἁμάρτημα τοὐτο ἐγίνετο ἐξ αδυναμίας, διὰ της ἀφαρπαγης τινος πειρασμοὐ, Πετρος θελε λάβειν τον Ἀνανίαν κατὰ μόνας, καὶ τον παραγγείλειν ἁ ὐπάγη εις τον οἱκόν του καὶ ἁ φερ των χρημάτων το πίλοιπον καὶ αυτος ἴσως θελε μετανοήσειν διὰ την φανερὰ μωρίαν τον,επιχειρήσας ἁ τους επιθεση τοιουτον δόλον. o Iετρος μως γνώριζεν, τι η καρδία αὐτολητον εντελως διατεθειμεν ει το ἀπράξη et κακον τοῖτο, θεν καὶ δε τοναφησε καιρον νὰ μετανοήση. Ἐκκλησίαἀφηκεν ει τον Ἀνανίαν την ἰδιοκτησίαν του -το κτήματος η πωλησις δε ητο εκ βίας, αλ εκ προαιρεσεως καὶ μάλι α τὰ εκ της πωλήσεως χρήματα ησαν εις την εξουσίαν του. mχ. 4. Ἐξ ου φαίνεται, οτι το ν εχουν τὰ ἁπαντα κοινὰ δεν ἁπητεῖτο ἀποφασι - ςικὰ ἄπο ους πρωτους Xρι ιανους, ἀλλ' ἀτοτης γάπη των λεύθερον αποτελεσμα.
o Ἀνανίας καὶ i, τυν αὐτολεσυμφάνησαν νὰ εἴπωσι τους δίον λόγους καὶ ουσης μερικης της συμφωνίας, και φυλαχθείσης
33쪽
ὀμογνωμονως μυστικης π αυτων, κανεις
δεν δύνατο ν τους πελεγξη δὲ ἐνο- μισαν, τι δύναντο να σταθωσιν ασφαλως ει το ψευδος, καὶ ο τι αυτ εμελλε α πισ- τευ ῆ. ι φοβερὸν πρῆγμα, το α θεωρη-
Θουν οι συγγενεῖς υτοι, ιτινες πρεπε α προτρέπωσιν ὀδεις τον αλλον εις Tu καλον, σκληρύνοντες o εις τον τερον ει το κακόν.
Eἰναι εὐάρε ον το α βλεπη τις ἄνδρα καὶ
γυναῖκα να συμφωνωσιν εις τυ καλόν' ἁλλα να ὁμονοωσιν εις To κακον, ειναι s
eto Ἀδὰμ καὶ της Eυας το μάρτημα,
σταν συμφωνησαν να φάγωσι τον πηγο- νων με φαυλας πινυιας, αυτ ι επιχειρουν
ἀπατωσι τους πηρετας του ριστ οὐ καὶ πολλάκις πιτυγχάνουν τον σκοπόν των. Ἀλλ' εκεῖνος, ο Κριτής των ό ις κρατεῖ τακλειδια του θανάτου καὶ δου, βλεπε ιλην τὴν μυστικὴν πονηρίαντων, και ετοιμαζεTαινα τὴν φανερωση καὶ τιμωρήση Πόσον πρεπε λοιπον να διδαχθωμεν εὐτούτου, νυγρυπνωμεν διαλείπτως, δια να κυριεύωμεν ολα τα πάθημας l-ὁχι μόνον τα βίαια καὶ δύσφημα, αλλὰ καὶ τα ἄλλα ει διεφθαρ- μενον κόσμον ευφημα πάθη την φιλοκέρδειαν δηλαδη, καὶ την επιθυμίαν, τόσον της
ρευμενον καρπον, και ησαν εν κατα την πα- εκκλησιαρικῆς τιμης, σον κα κοσμικης ρακοήντων, καὶ ε εις την τιμωρίαν των.
11 Καὶ γενετο φόβος μέγας ἀπος ων γενετο σημεῖα τερατα. ολ Ἐκκλησέαν, καὶ επὶ hi τω λα πολλα' και ησαν μο-
πάντας τους κέοντας ταυτα Θυμαδον παντες ε τῆ,οα Σολο-M δειχθεῖσα αυτ αὐστηρότης s. δύο μωντος. 13. ων δε λοιπων δεὶς φανερωθεντας ποκριτὰς εστάθη αληθες πρὸς τόλμα κολλῶσθαι αὐτοῖς αλ ἀπείρους ελεος αὐτ διήγειρεν ει ολην την μεγάλυνεν αυτου λαός. 4.
Ἐκκλησίαν φόβον ευλαβη, καὶ ζηλον ἱερόν του παρεκίνησεν ναμφιβόλως εις κριβη
ρισκε ψιν, καὶ ις φρίκην της ποκρισίας, φιλαργυρίας η φιλοδοξίας. Ἐμπόδισε τηναυξησιν των σκανδάλων εις την Ἐκκλησίαν, καὶ πασαν ὐποκριτων εἴσοδον καὶ ουτω συνετεινεν ει το να κατα ἡση το Εὐαγγελιον
H Ἐκκλησία βεβαια ει καμμίαν κατάστασιν δε εφάνη κόμη παντάπασιν ελευθερα απὸ ὐποκριτὰς καὶ ἄλλα κακὰ γεννήματα της νθρωπινης διαφθορῆς, καὶ της πονηρίας του Διαβόλου Ἀλλ' η προσωποληψια πολλων, ἴτινες κάμνουν με εν χρέος, ἁ αλλα απεχουν, αποδεικνύει την δι- ψυχιαν των καὶ φανερόνει, τι αὐτοὶ Θε- λουν ν ενωνωσι τὴν λατρείαν του Θεοὐ μετα κερδη του Μαμμωνῶ, καὶ της ευσεβειας την ποληψιν με τὰ συμφεροντα του κόσμου 'Oταν ἴτω συγχωρηθη εις τον Σατανῆ νὰ πληρωση τὰς καρδία των πλά- Μαλλον δε προσετίθεντο πιςευοντες
γυναικων. 15. πις κατα τας πλατειας εκφέρει τους σθενεῖς, τιθεναι επὶ κλινων κραββάτων, ἱνα ἐρχομενου Πετρου καν η σκιὰ επισκιαση τινὶ αυτων 16 Συνηρ- χετο δε καὶ το πληθος των πέριξ πολεων εἰς Ἱερουσαλημ, φέροντες ασθενεις καὶ οχλουμενου ὐπο πνευμάτων καθάρτων οἱ τινες εραπεύοντο απαντες. 'Eνω δ' επετίθετο, γε Θαυματουργίας, δικαία τιμωρία, δεικνύετο του Θεολη δύναμις διὰ χειρὸς των Ἀπο ολων, εἰς ἄπειραελεους τερατα. 'Oλη νεταιρεία των πι ωνητο τοσουτον κλονήτως προσκολλημεν εις
του Ἀπος όλους, καὶ ηνωμεν προς ἀλλήλους, ως πρότερον Αὐτοὶ συνείρχοντο ἀναπο- φεύκτως, ει διωρισμενους καιροὸς εἰς τὴν οὶ του Σολομωντος, διὰ νὰ συλλατρεύωσι
34쪽
τον Θεον ὁπου εἰναι πιθανον, τι ι πο- ολοι δίδασκον καὶ θαυματούργουν, κατὰ την τυχουσα ευκαιρίαν Κανεῖς μως των, οσοι δε ηθελον ν ἀπορρίψωσιν λα δια τον ι ον δεν τόλμησε α ενωθη με αὐτων' μ ολον ὁτι αυτοὶ τιμωντο μεγάλως φ ολοντο λαον, και πολλοὶ προσετίθεντο δια του βαπτίσματος ι τη εκκλησίαν, καὶ δια της πίρεως ει τον Κυριον. Η δυναμις του Θεοῖ-ωόντι το τοσου-
τον μολογουμενως εμπνευομεν εις τους
Ἀπο ολους, ως ὁ λαος, τόσον της Ἱερουσα- λημ καθως καὶ των περιχώρων, προσέτρεχον χάριν Θαυματουργων ἰάσεων, εκφεροντες τους σθενεῖς των εις τὰς πλατείας, πως καν η σκιὰ του Ιετρο ερχομενου επισκιάσητινα τουτων ε ob περιεμενον την εὐεργεσίαν και κανεῖς ἄπο αυτους δε απετυχε Ἐπει δηδ και Ιετρος ἡτον ὁ πλεον ευγλωττος, και προῖ άμενος ει πασαν πόθεσιν, καιεπειδ αυτος εςάθη ει των πρωτων, οῖτινες ὐπεφερον τον διωγμον, φαίνεται οτι πηρχεν εις τον λαον γνωςότερος των λοιπων Ἀπο- όλων, κατὰ ταυτα τὰ Θαύματα.
παντες ι συν αὐτω, η ἶσα αἱ ρεσις των Σαδδουκαίων, επλησθησαν
ζηλου. 18. Καὶ πεβαλον τὰς χελ
εθεντο αὐτους εν τηρησε δημοσία 19 Aγγελος δε Κυρίου δια της νυκ- τος νοιξε τάς θύρας της φυλακης εξαγαγων τε αὐτὰς εἰπε' O. Πορεύεσθε, καὶ αθεντες λαλεῖτε εντω ἱερω τω λαω πάντα τὰ ρηματα
τως λης ταύτης. 21. Ἀκέσαντες δε εισηλθον πο τον φρον εις το ερον, ψ δίδασκον. Ιαραγενόμενος δε ο ἀρχιερευς καὶ οἱ συναυτω, συνεκάλεσαν το συνεδριον, κ, πασαν την γερουσιαν των υιων
οε πηρεται παραγενομενοι πιευ-
ρον αυτοῦ ε τη φυλακη ἀνας ρίψαντες δε απήγγειλαν, 23 Λε- γοντες τι το μεν δεσμωτηριον
φαλεια, ψ τους φυλακας ξω ςω- τας προ των Θυρων ἀνοίξαντες δε, εσω δενα εἴρομεν. 24. m. δε
χιερεις, ιηπορουν περι αυτων τι αν
γενοιτο τοῦτο. 25. Παραγενόμενος δέ τις πηγγειλεν αὐτοῖς, λεγων Dτι δου ο ανδρες ους θεσθε εν τη
φυλακη, εισιν ν τω ἰερω ςωτες, καὶ διδάσκοντες τον λαον.
Κανε αγαθον εργο δε επράχθη ποτε μελπίδα τινα αγαθης εκβάσεως, παρ ευρίσκει ἀνθί ασιν' σοι χου κλίσιν ν πράττωσιτο κακον, δε συμφωνουν με εκείνων ρῖτινες κάμνουν ἔργον των την ἀγαθοποιίαν. Σατανῆς, ὁ φθορευς της ἀνθρωπότητος, τοπάντοτε, καὶ πάντοτε Θελει εἰσθαι ναντιος εις τους εὐεργετα του ανθρωπίνου γε- νους καὶ θελεν εἶσθαι παραδοξον, αν οι
Ἀπό ολοι προεχωρουν ἴτω, διδάσκοντες καὶ Θεραπεύοντες, χω - νὰ πάθωσι καμμίαν
βλάβην. λεπομεν εδ την κακίαν του δου, καὶ την χάριν του ουρανου μαχομενα περὶ αυτων η μια, δια ν του ἀποσπάση ἄποτο αγαθον οὐτο εργον η δε ἄλλη, δια νὰ τους μψυχωση ις αυτό. οι χοροὶ καὶ διωκτα των εἶναι, ο μεγας ἀρχιερεὴς καὶ οι συν αὐτω, καὶ μαλις οι Σαδδουκαῖοι οἴτινες βλεπον τὰ υπάρχοντα καὶ την αξίαν των την δύναμιν καὶ τυραννίαν των δηλαδ το πἀν των κινδυνεὐο καὶ ἀφεύκτως χαμενον, ἁνίσως η πνευματικη, οὐράνιος διδασκαλία του ρι Ου ςερεοῖτο καὶ περίσχυε μεταε του λαου.-ΙΠόσον αξιοθρήνητοι πρεπε νὰ ναι κεῖνοι, τωνοποίων ἡ λυπη αυξάνει με του υαγγελίου
35쪽
την πρόοδον l-ο δε πό ολοι, Θαυματουρ- τως λευθερωθεντες απὸ τ οεσμωτήριον,
συλλογίζωνται, αμφιβάλλοντες, αν εἰχον τηνελευθερίαν των εὰν ἔπρεπε α κηρύξωσι δημοσίως ει τον ναὸν, ως πρωτον, πειδὴ εἰχον προ αχθην, τα διωκωνται ει μίαν πόλιν,να φεύγωσι ει αλλην Ἀλλ' ὁ αγγελος τύρατους εἰπε ν ὐπάγωσι, καὶ α λαλήσωσιν εις το εοον es δὸς αυτων τον εὐθεῖα καὶ, χωρίς τινα δυσκολίαν, εμβηκα ει et ιεροντην αὐγὴν, εὐθὼς ἀφου νοίχθησαν αἱ θύραι, και ρχισεν ὁ λαὸς να συναθροίζηται κεῖ, ωραίαν πυλην, συνι άμεν αμφότερα ξεικοσιτριων κριτων ' Ως εα συνήχθησανολοι, σαν κε καθήμενοι κατον ξήκοντα κριταί Ουτως πρός αξεν ὁ Θεος, δια ναςαθη κοινοτερα των ἐχθρων ἡ σύγχυσις καινα μαρτυρήσωσι κατ αυτων πλέον δημοσιως
και τον διδασκον, φοβηθεντες διόλου ο,τι
Ἐξαίρετον παράδειγμα, τι ανίσως δυνηθωμεν μονον α πληροφορηθωμεθα τὶ εἰναι τοχρεος μας το ἔργον μυας εἰναι ναο επιμε- λωμεθα και τότε εμπορουμεν αναθετώμενΘαρραλεως ει τον Θεον την ληίδα της ασφαλεια μας. ἀρχιερευς, τόσον, και ι με αυT0υενηργουν τα κινήματα των. Obro φρονοῖν- τες, ὁτι ειχον του Ἀπος όλους ἱκανως βεβαί-cυς, συνεκάλεσαν τυ συνεδριον μεγα καὶεκTακτον συνεδοιον, διότι αὐτοὶ προσκάλεσαν λην την γερουσίαν των ὐιων Ἱσραήλ. Γον τελευταὶ ο καιρὸν ὁ τε αὐτοὶ ειχον εις φυλακὴν του Ἀπος όλους, τους παρέpησαν μονον εμπροσθεν μια επιτροπης, συpαρείσης ε γενους αρχιερατικον, Ἀκεφ δ . G. οι Tινες ησαν βιασμενοι α ξετάσωσι την
μεγαλυνωσι τ πρῆγμα, και προς περισσο τερα βεβαιότητα, συνεκαλεσαν πῶσαν την
γερουσίαν Λεγε ο διδάσκαλος Λαῖφοίτιος, οτι συνηχθησαν καὶ αἱ τρεῖς αὐλαὶ η καθέδραιτων κριτων της Ἱερουσαλήμ χι μόνον τὸ μεγα συνεδριον, το ποῖον συνί ατο απὸ εβδομήκοντα πρεσβυτερους, αλλὰ καὶ τα ἄλλα δύο κριτήρια, τα ὁποῖα συpάθησαν, τ εν εις την εξωτερα πυλην του ἱεροῖ, τοδε ἄλλο εις την σωτεραν, την καλουμενην
ε ημας το αιμα, τ αν τρωπου τουτου. Πόσον μάταιος, και ποσον εν αὐτωπεισματικὸς πάρχει ὁ πόλεμος, τον ποῖον κάμνουν οι ἀνθρωποι κατὰ του Iλα κ των lAὐτοι βλεπουν κατὰ καιρους, τι ὁ λόγος καὶ χεὶρ του Κυρίου εἶναι ναντίον των τρεμου αποτελεσματα, και ὁμως παλινεξακολουθοῖν Καὶ μεθ' ὁλα τα καταπείσεις ων αυτοι συς ελλονται ἄπο τον φόβον των ανθρωπων, μαλλον παρ ἀπο τον φόβονεκείνου, ὁ ις δυναται ἁ ξολοθρευση σωμακαὶ ψυχὴν εις τονίδην l-οὶ, φοSούμενοι τὸν Θεον τῆ αννοι, εἰναι βιασμενοι μως ναφοβωνται τους υπηκόους των. D ρατηγος καὶ οἱ πηρεται του φοβουντο τον λαὸν καὶ δια τοῖτο μόνον μεταχειρίσθησαν ευμενως του Ἀποςόλους. Εἰναι τρεις αἱ του συνεδρίου κατηγορίαι
1. Oτι αὐτοὶ παρεβησαν τὰς προ αγὰς της ξουσίας, καὶ δεν θελησαν ν ὐποταχ- Θωσιν εις τὰς δοθείσας ις αυτους παραγγε λίας καὶ απαγορεύσεις. μεῖς δυνάμει της εξουσίας μας, δε σας παρηγγείλαμεν κα
36쪽
επρο αξαμεν σφοδρως με ποινην της κρας ἡμων δυσαρεσκειας, α μη διδάσκητε εις τούτο τ ονομα ; Σεῖς δε θετήσατε τὰς ἡρο αγάς μας, και εξακολουθεῖτε, κηρυγμα, χι μόνον, ρὶς ἡ ἄδειάν μας, ἄλλα
νων να προpάζωσι χωρὶς λόγον καὶ δίκαιον. 2. O τι αὐτοὶ διέδωκαν ψευδῆ διδασκαλίαν μεταξυ οὐ λαοῖ ἡ τουλάχι ον μίανοιδασκαλίαν παράδοξον, τις δε εσυγχω - ρειτο πο την ουδαζικὴν εκκλησίαν, οὐδ' F συμφωνε αετὰ της παραδοθείσης ἄπο την καθεδραν Ιωὐσεως. Iεπληρωκατε την Ἱερουσαλημ της διδαχης μων V συγχυσατε τὴν κοινην ειρήνην, καὶ ἀπεσπάσατε τονλαον ὰπ το κοινον σί ημα Σεῖ με την ἀνόητον ταύτην σας διδαχὴν ἡ τις εἶναι ανα- ξια κροάσεως, προξενήσατε τοσαυτην
σύγχυσιν, ω ε καὶ αυτ ἡ Ἱερουσαλὴμ ἡ μεγάλη καὶ αγία πόλις, γέμει ἀπο αυτὴν, καὶ αυτ υπάρχει ὁλη ἡ μιλία της χωρ ς. Αὐτοὶ ογίσθησαν, πειδὴ ἄνθρωποι, τους
ὁποιους θεωρουν με καταφρόνησιν, μελλονγα αθωσιν ουτως πίσημοι. 3. Oτι αὐτο ειχον κακον σκοπον κατὰ
της διοικήσεως, καὶ ἀπεβλεπον ει το νὰ διεγείρωσι τον λαον κα αυτῆς, παραςαίνοντες αυτὴν κακὴν καὶ τυραννικήν καὶ ὁτιτὴν κατέ ησα μισητὴ ει Θεον καὶ ανθρωπους Σεῖς ζητεῖτε ν επιφερητε το iματο ἁνθρωπου τούτου-τ εγκλημα οὐ
Γοιουτοτροπως τους κατηγοροῖν, χι μόνονως ἀπειθεῖς καὶ καταφρονηTας οὐ συνεδριου, ἀλλα καὶ ως ἀπο άτας, α φατνια ὰς, ὀργανα συνωμοσίας δια ν παροξύνωσι τυγλαον κα αὐτων. Θεωρησον ενταῖρα, τινι τρόπω εκεῖνοι, λινε με μεγίλην ἁλαζονιαν πράττου τι κακὸν, πειτα δε υποφερουν ἁκούσωσι περ αυτοῖ πλέον 'Oταν αὐτοι ἡσα ει τον ενθουσιασμὸν οὐ διωγμοὐ, δύναντο ν κράζωσι με ἄκραν πανθρωπιαν, αἱμα αυτο ε ημῆς, καὶ επὶ τὰ
δησιν, καὶ φρίττουν, ποπεσονTες ει EAS, PII 0 εγκλημα, τυ ποῖον δεν φοβηθησαν α
29. Ἀποκριθεὶς δε ο Πετρος καὶ οἱ πόςολοι, εἰπον' Ιειθαρχεῖν δεῖ
μάσαντες επὶ ξυλου. l. ουτον Θεος α ρχηγον καὶ σωτηρα ψωσε τη δεξια υτου, δουναι μετάνοιαν τω'Ισραηλ, καὶ φεσιν μαρτιων.
32. Καὶ ημεῖ εσμεν αυτοῦ μάρτυρες των ρημάτων τέτων, καὶ το Πνευμα δε ο Ἀγιον, o δωκεν ο Θεcς
O Iετρος καὶ οἱ λοιποὶ πό ολοι μίλησαν ὁλοι συμφωνως ἄν εξετάσθησα χω - ρι ὰ ἡ ἁπεκρίθησαν μοὐ, αὐτοὶ λάλησανομοὐ, αὐτοὶ λάλησαν κατὰ τους λόγους, οἴτινες τους δόθησαν ἀπο ν καὶ το αὐτοIIνεῖμα, στηριζόμενοι ις τὴν παγγελίαντο Διδασκάλου των, ὁτι όταν αὐτοὶ μελ- λον ὰ φερθωσιν εμπροσθεν κριτηρίων, θελε του δοθῆν, τὴν δίαν κείνην ραν τι ειχον
37쪽
Αὐτοὶ δικαὶ ουνται δια την ἀπείθειά τωνεὶς τὰς προσταγὰς του μεγάλου συνεδρίου. Δεν πρότεινον την Θαυματουργὸν αυτων δύναμιν -αυτ ελάλει ἱκανως ὐπερ αὐ-των'-ἀλλ' πρόβαλο αξίωμα παγκοσμίως υμολογούμενον ει το ποῖον πείθεται καιαυτ ἡ φυσικὴ συνείδησις, και το ποῖονηρμοζεν εις την πόθεσίν των. D sὸς τους πρό αξ να διδάσκωσιν εις τ ονοματου ριστοb' ὁθεν πρεπε α Tu κάμωσιν,αν καὶ ι αρχιερεῖς τους εἰχον πηγορευμερο νους. O διοικηταὶ ουτοι ἡγείροντο προς ἀνθίστασιν εις τον Θεόν'-T χρεος μως των πο όλων το να πληρωσωσι ην Ιερουσαλὴμ της διδαχης του ριστου, ολον τι κηρυττοντες αυτον, κατηγόρησαν Tω0ντι κείνους, οἱ τινες απὸ κακίανεζητησαν την φθοράν των ΓΙρεπε να υποτασσώμεθα ις τον Θεον μαλλον παρὰ εις
ἀνες Θευδας, εγων εἰναι τιναε αυτον, ω προσεκολλο αριθμος
ε πείθοντο ανδρων ρέθη, κοι πάντες σοι αυτω διελύθησαν, καὶ γενοντο εις κ/εν. T. ετὰ τουτον ανες 'Ιουδας
Γαλιλαιος, εν ταῖς μεραις της απογραφης, και ἀπεςησε λαον κα-
και πάντες ό τοι πείθοντοντο αὐτω,
μαχοι εὐρεθητε. O. πεισθησαν δὴ αὐτω καὶ προσκαλεσάμενοι τὰς ἀποζολους, δείραντες παρηγρογειλα μη λαλεῖν επὶ τ ονοματι τοῦ Ιησῆ, καὶ άπέλυσαν αὐτους.
O λόγοι του Ιετρου διεπερασαν τωναρχόντων τὰς καρδίας Αὐτοὶ ησαν πε
πεισμενοι καὶ τετυμμενοι την συνείδησιν TETαραγμένοι και νTρ0μοι, χωρις μως
μεταβολὴν καὶ ταπείνωσιν ετριζαν τους οδόντα των ως α νήργει τις πριόνιον διὸ και ἀπελπισθεντες ἐβουλευθησαν, ἡ απεφά- σισαν, Θανατωσωσι ολη των Ἀποστόλων την ταιρείαν Ἀλλ' ὁ Γαμαλιηλ, τουοποίου γ υπόληψις εἰναι πολλὰ μεγάλη με- ταξυ των ουδαίων ἔως της ἡμερον, καιο ις φαίνεται τι ςάθη μεγάλης κρίσεως καὶ φρονήσεως ἄνθρωπος κατὰ τὰ κοσμικὰ, τους συμβούλευσε νὰ μεταβάλωσι τοιαυτην βιαιον ἀποφασιν Ισως τον καιρὸν τουτοναυτὸς λαβε τινα πληροφόρησιν περὶ της αληθείας του Ευαγγελίου επειδηίμως κ χρημάτισε του Σαοδ διδάσκαλος, ο ις εδείχἴη διωκτης νήμερος δύναται ἁ οχασθη τις, ὁτι δε εσωσε πολύν καιρὸν τοιαῖτα ἁνεξι ησ-κευτικὰ φρονήματα. Ω.ντα ὁμως Φαρισαῖος υπηοχε μεγα εχθρὸς του Σαδδουκαῖκοὼσυς ματος καὶ ε τινων νεω πα α ιγ- μάτων, ἀπέδειξεν οτι του συμβουλίου η παρεμβολη με τοιουτον ἀποφασιστικὸν τρόπον, δε ητον ἴτε αναγκαῖα, ἴτε ασφαλής. Κατα τὴν γνωμην ταύτην, τις πηρχε κρίσις φρονιμ καὶ δικαία, ποστηριζομενηαπο α πλεον συμπερασματικὰ πιχgι- ρήματα, σωθη, καὶ ξηκολούθησεν χοιτης παρούσης μερας ὁ ριστ αν σμός
38쪽
Θρησκεία, τι οἴτ υπερασπίσθη απὸ ἀνθρωπίνην δυναμιν, οὐδε κολάκευε τὰ διεφθαρμενα πάθη τινός εναντίας δ' πολεμεῖτο ἄπο λην την ξουσίαν, τον πλοῖτον, την φιλοσοφίαν, μάθησιν, δεισιδαιμοiίαν, εἰδωλολατρείαν, ψευδοθρησκείαν, λαττωματα, καὶ χυδαῖκὰς προλήψεις ὁλου οὐ κόσμου καὶ προεκηρυξεν λεθριον πόλεμον κας λων των διεφθαρμενων κλίσεων της ανθρωπινης καρδίας, χωρις προσωποληψίαν. υτ ηεκβασις ως και η φθορὰ της Ἱκδαῖκης κ-
κλησίας καὶ θνους, καὶ ψων δ:ωκτικων δυνάμεων, εἶναι ποδείξεις αναντίρρητοι, οτι τοιαύτη Θρησκεία δε ητον εργον, βουλη νθρωπων, ἀλλ' οντως ε ἀποκαλύψεως του Θεοῖ καὶ τι ι πολεμησανTες μυτην, πολεμησαν πραγματικως Aυτον τον ἴδιον, καὶ υπεπεσαν δια τουτο εις την δικαίαν ὀργην Η.-ΓΙόσον εἰναι διάφορος
ρεκτασίς του, απὸ η ἰ ορίαν του Eιδωλολατρισμοῖ καὶ Μωαμεθισμοῖ lAεγεται περὶ του Γαμαλιηλ, τι λος ὁ λαὸς τον ποληπτετο δια την σοφίαν καὶ διαγωγηντου Φαίνεται δε απὸ τοῖτο, τιαυτὸς ητον ἄνθρωπος ευτακτος, και μετρι όφρων, καὶ δεν πεχείρει τὰ πράγματα μεορμητικὰ μετρα οἰ σωφρονες καὶ λεη-
μονες τιμωνται πρεποντως επειδη καὶ χαλι- νόνου του πυρπολητας, λινες ἁλλεως ηθελον κατακαύσειν τον κόσμον. Ἀλλ' ο ἄρχοντες δε ὐπεμεινον χωρις ναεκπληρωσωσι ολίγον τον Θυμόν των, τόσονητον ἄκρας θηριότητος, εναντίον των κρίσεων καὶ συνειδησεων των διότι, αν καὶ συνεβουλευθησαν να του ἁπολύσωσι, πλην πρωτον τους δειραν του εικαςίγωσαν ως κακούργους, καὶ τους μεταχειρίσθησαν με την σκληρότητα εκείνην, τις το συνηθης ει τὰς συναγωγάς. ἴτως συλλογίσθησαν να ους καταισχύνωσι δια νὴ μη διδάσκωσι, ελπίζοντες υτι συναισχυνόμενος ξ λαὸς νὰ, τους ἁκουη Καθως ο Πιλάτος εα α Θωσε τον
Σωτηρα μων διὰ ν τὸν ἀτιμάση ἀφοῖμάλι α φανερωσεν τι δε ευρηκεν εἰς αυτὸν οὐδ ν ἄξιον Θανάτου.-Tους παρηγγειλανακόμη νὰ, λαλωσιν εις τὸ ονομα του ησο ει τὸ εξης ω εί δε ευρεθη ις αυτους κανεν ἄλλο σφάλμα παρὰ τὸ κηρυγμα, τοὐτο φθανε πρὸς τιμωρίαν των ως εναντίον ει τὸν νόμον, καὶ ἴχι μόνον χωρις ἄδειαν, αλλὰ καὶ ναντίον της φανερῶς προςαγη των
41. O με έν πορεύοντο χαίροντες ἀπο προσωπου του συνεδρίου,
O 'Aπό ολο ὐπεμενον τὰς τιμωρία των με μετρον χαράν. 'Oταν Ουτο εκβηκαν απὸ τὸ συνέδριον, ἴσως με τα σημεῖα των μα ίγων εις τὰ σωματα καὶ τους βραχίονας των φαινόμενα, καὶ εμπαιζόμενοι πότους πηρετα καὶ τὸ ἴχλον, ἀντὶ νόεντρα- πωσι διὰ τὸν Xρι ὸν καὶ διὰ την με αυτούοικειότητα των, χαιρον τι λογίσθησαν
ἄξιοι ἁ πομείνωσιν αἰσχυνην διὰ τὸ ἔνομα του 'Hξευρον καλὰ τι τὰ πάθη τωνεμελλον ὰ χρησιμεύσωσιν εις μεγαλητερανδιάδοσιν του νόματος του ὁθεν το θεωρουν Tιμην, τι ξιωθησαν ν ἀτιμασίωσι διὰ τὸν
παράδειγμα του, καὶ μῶς καταςαίνει επιτηδείους ει την ὐπηρεσίαν του Ἐχάρησαν,ενθυμούμενοι τὶ τους εἰπεν ὁ Διδάσκαλος των, Ματθ. . 11. Μακάριοι ς ε όταν ὀνειδίσωσιν μῆς καὶ διωξωσι, καὶ εἴπωσιπῶν πονηρὸν ρημα καθ' ὐμων, ψευδόμενοι,
Aὐτοὶ λοιπὸν ξηκολουθουν τὸ εργοντων με ἀκατάπαυςο επιμελειαν. τιμωρηθησαν διότι κηρυττον, καὶ προςάχθησαν νὰ μηκηρυττωσι εκ ου ναντίου ὁμως αὐτοὶ δgi
39쪽
επαυσαν απὸ το α διδάσκωσι καὶ κηρύττωσι δε πα-τρεχον καμμίαν εὐκαιρίαν, οὐδ ' λαττοῖτο μερος τι του ζήλου της προρυμία των. Παρατήρησον, 1. Ποτε αὐτοὶ κήρυττον Καθ' ημεραν'- χι μόνοντα σάββατα η τὰς Κυριακὰς, ἀλλ' εκά ην
χωρὶς να παύωσι καμμίαν ἡμεραν, ως
επραττε και o Διδάσκαλός των, Λουκ ις. 47. ατθ κ . 55. μη φοβοίαενοι ὁτιεμελλον η να Θανατωθωσιν η α βαρύνωσι τους ἀκροατά των. . Ιοὐ κήρυττο , Παρρησία ει το ιερὸν και κατ' ἰδίαν εις πῆσαν οικίαν εις μεμιγμενα συναθροίσεις, ει τας οποίας συνετρεχον ὁλοι και ει τας
εκλεκτὰς συνάξεις τῶν ρι ανων χάρινι διαιτερων διατάξεων Αὐτοὶ δε ε οχάζοντου τι η μία μεθοδος θελε του δικαιολογεῖν απο την ἄλλην, πειδὴ ο λόγος πρέπει νακηρύττηται se εὐκαίρως, καὶ ἀκαίρως ' '
ὁλον τι ει το ερον σαν πλεονέκτεθειμενοι,
και υπὸ ὀφθαλμὸν των ἔχθρων των Γ περιωρίζοντο ὁμως εις τα ταμεῖά των, ἀλλ' επαρρησιάζοντο θαρραλεως ει τον τόποντο κινδύνου'-καὶ αν εἶχον τὴν λευθερίαν
του ιερου, τόπου καθιερωμενου, δε εδυσκο- λεύοντο πάλιν να κηρύττωσιν εις τους οἴκους, αλ επεσκεπτοντο τὰς ικογενείας κείνων,
οἴτινες ησαν υπὸ την επι ασία των καὶ τὰς εδιδον διαιτερας διδασκαλίας ποίας κάλειν, περί ασίς των. 3. Ιοία τον ἡ ὐπόθεσις του κηρύγματος των . Ἀὐτοὶ κήρυττον τον 1ησοῖν ρι όν τον κήρυττον ενδόξως, καιτον προετεινον εις τους ἁκούοντας αυτους,
ὁτι αυτὸς ἀ ὁ Βασιλευς και Σωτηρ των. Αὐτοὶ δεν κήρυξαν τον εαυτόν των, αλλὰ τοναρι ὸν, ω πι οὶ φίλοι του, Θεωροῖντες υπόθεσίν των τὸ ν προάξωσι την δόξαν του. Tοῖτο το τὸ κήρυγμα, τὸ ποῖον βλαψε μεγάλως τους ἱερεῖς Οὐτο ε εργο ν κηρύξωσιν οι Ἀπό ολοι οποιονδήποτε ἄλλο πρῆγμα, καὶ οὐχὶ τον ρι όν' αὐτοὶ μως δε ηθελον, μεταβάλωσι τὸ προκείμενόν των
ηναι ὁ μετάβλητος σκοπὸς των πουργων του Εὐαγγελιο ν κηρύττωσι τον ριςὸν. καὶ τοῖτο ε αυρωμενον τίπο ἄλλο παρὰ μόγον οὐτο, η τὰ ις οὐτο αποβλέποντα.
Θεωρήσαντες την πάλην της Ἐκκλησίας κατα τω εχθρων της, καὶ συνθριαμβεύσαντες με αυτης ις τὰς νίκας της μεταβαίνομεν τωρ εἰς την παρατήρησιν η κυβερνησεως των οικείων της ποθεσεων καὶ βλεπομεν πρωτον, μίαν δυστυχη συμφωνίαν μεταξ τινων των μελων της εκκλησίας.
Εὐφραίνει τὰς καρδίας μα τὸ ν βλεπω
με του μαθητὰς πληθυνομενους, ἀφοῖ τοιαύτη αἴξησις κατεσπάραττε χωρις ἀμφιβολίαν την καρδίαν των ιερεων καὶ Σαδδουκαίων. , την ποίαν ευρισκεν ἀνθίστασιν του Εὐαγγελιου τὸ κήρυγμα, ἀντὶν εμποδίζη την πρόοδόν του συνεισεφερενεις την αἰσίαν αὐτο εκβασιν καὶ η νηπία αἴτη ρι ιανικὴ εκκλησία, μοι με τηνεν Αἰγύπτω νηπίαν ουδαὶ κ εκκλησίαν,οσον περισσότερον θλίβετο, τοσουτον ἀλ- λον ηυξανεν Ἀλλὰ τὸ ν βλεπωμεν, τιτων μαθητων η πληθὴς κατήντησεν εἰς διχόνοιαν, τοῖτο μας θλίβει μεγάλως Ἀχρι τοὐδε αὐτοὶ σαν λοι σύμφωνοι τοῖτο λεγεται με τιμήν των ηδ δε πληθύνθησαν, καὶ ρκισα ν γογγύζωσιν. Eγινε γογγυο
40쪽
μος, χι φανερὰ ερις, ἄλλα μυστικη καρ- λαλγία. O Ἐλληνισταὶ σαν ουδαῖοι, ἡ προσηλυτοι, ιτινες ὀντες γενικως αλλων τοπων κάτοικοι, λάλουν μόνον την Ἐλληνικὴν λά- λεκTον, και εσυνηθιζον ει τὰς συναγωγάς των την ἀναγνωσιν των Γραφων Ἐλληνιστί εξο διεκρίνοντο ἀπο κείνους, ἴτινες μίλουν
την Ἐβραῖκὴν γλωσσαν. M προσθήκη μεγάλων βριθμων εις τὴν 'Eκκλησίαν, ἴσως ξαιρετως εκ των πτωχων, δύνατο ν καταγ- ση δυσκολωτερον, παρ εις την 'χ ν, το δίδειν εις λους αυτους την κανην βοὴ θειαν καὶ πειδὴ το περισσότερον μέρος της κοινης καταθεσεως πρέπει ν συνεισεσε-
ρετο ἁπο ους βραίους, ἴσως ο διορισθεν- τες παρὰ των Ἀποστόλων εις τὴν πιστασιαν ταύτην κριναν ὀρθὸν ν βοηθωσι τὰς χήρας περισσότερον των Eβραίων,
παρα ων λοιπων πτωχων Δυναμεθα μως ν υποθεσωμεν προς τουτοις, et o Ἐλληνισταὶ σαν ἀλλον πολλὰ ζηλότυποι, καὶ υποπτεύοντο μεγαλητερα φιλοπροσωπιαν παρὰ τὴν οντως γενομενην. Ιαρευρεθεντες πολλοὶ κ τουτων εις τὴν Ἱερουσαλὴμ της εορτῆς τὴν ἡμέραν, νηγκαλίσθησαν τὴν πίστιν του ριστου, καὶ προσετε θησαν εις τὴνεκκλησίαν, μενοντες υτως κεῖ. Ἐβραῖοι καὶ Ελληνι α συμφωνως γιναν ρι ανοι φαινεται ὁμως ὁτι ἡ μονοια ων ει το νασυνεναγκαλισθωσι τὴν πίστιν του ρι οὐ,
δεν ἴσχυσεν ως πρεπε, ἁ βύση τὰς μικρὰ ζηλοτυπίας, τὰς ποίας ειχον συν-αλλήλως προ της ει τον ξιστιανισμον επιστροφῆς των, αλ εφύλαττον μερος τι της παλαιῆς κείνης ζύμης' ἡ εννοουντες, μὴ ενθυμούμενοι, οτι ει το Ἱησοὐν ριστὸν δε Θεωρεῖται 'Eλλην Πουδαῖος, δεν
υπάρχει διαφορὰ μεταξύ Ἐβραίων καὶ
Ελληνιστων, αλλ' ὁλο εινα εξίσου ευπρόσδεκτο εις τον ριστὸν δι ἀγάπην τουοποιου πρεπε καὶ αὐτοὶ ν ἀγαπωνται με- ταξυτων.-Προελθόντος τούτου του γογγυσμοῖ, δύναντο ν συμβωσιν αἱ πλεον
επικίνδυνοι ιλονεικίαι καὶ διχόνοιαι, καὶ οἱ ἴδιοι πόστολοι δύναντο ν ὐποπεσωσιν εις κατηγορίαν, Ἀποψίαν. Αὐτοὶ ὁμως ὁντες ὐπο τὴν ὁδηγίαν του Aγίου Ινείματος, μετεχειρίσθησαν δραστικωτάτην μεθοδον διὰ Pgμποδίσωσι τὰ λεθρια ταυτα
2. Προσκαλεσάμενοι δε οι δωδεκατο πληθος των μαθητων, εἰπον Ουκαρες όν ςιν ημα καταλείψαντας τον λόγον του Θεου, διακονεῖν τραπε -
αις 3. Eo σκέψασθε ουν, δελφοι, ανδοα εξ υμων μαρτυρουμένους
προσκαρτερησομεν. 5. Καὶ ρεσεν ο λόγος νωπιον παντος του πληθους
λαον προσηλυτον δεντιοχέα. 6. υς εςησαν νωπιον των Ἀποςόλων καὶ
προσευξάμενοι πίθηκαν αυτοῖς τας χεῖρας.
οἱ Ἀποζολοι συμβουλεύου του μαθητὰς ἁ κλεξωσιν ἄνδρας πτὰ, αρκετοῖς κατὰ το παρὸν, μαρτυρουμενης χρηστότητος καὶ διαφθορίας, καὶ πλήρεις IIνεύματος Ἀγίου, τους ποίους ἡθελον κατασ-Tησειν επι ης χρεια ταύτης ἀφιερόνοντες εαυτοδ ει του Eυαγγελίου, κήρυγμα, καὶεις τὴν ὐπερ τῆς προόδου του δέησιν. ουτομε το νὰ προξενησε γενικὴν ευχαριστη
τολοι διόρισαν οἶς κλεχθεντας παρρησία εις τὴνοπηρεσίαν, διὰ δεήσεως και επιθεσεως
Oλα τὰ νόματα φαίνονται τι εἰναιε παραγωγῆς Ἐλληνικης καὶ ἴσως οὐτα