Rei Publicae libri decem

111쪽

κρατες, ἀπολογησει, ἐάν τίς σε λὶ μη πάνυ τι ευδαίμονας ποιεῖν τουτους του ανδρας, καὶ ταυτα δι' εαυτους, νωτι μεν η πόλις τῆ ἀληθεία, οἱ δε μηδεν ἀπολαυουσιν ἀγαθον της πόλεως, οἱον ἄλλοι ἀγρούς τε κεκτημένοι, και οἰκίας οἰκοδομουμενοι καλὰς καὶ μεγάλας και ταυταις πρέπουσαν κατασκευην κτωιιενοι καὶ θυσίας θεοῖς ἰδίας θυοντες και ξενοδοκουντες, καὶ δὴ καὶ α νυν δηχυ ἐλεγες, χρυσόν τε και αργυρον κεκτημενοι και πάντα σα νομίζεται τοι μέλλουσι μακαρίοις ἐναι; αλλ' ἀτεχνῶς φαίη αν, ωσπερ επίκουροι μισθωτο εν τοὶ πόλει φαίνονται κα- 42ρθησθα ουδεν ἄλλο η φρουρουντες μέ ν δ εγώ, καιταsτά γε πισίτιοι και Ουδε μισθον προς τοῖς σιτίοις λαμβάνοντες σπερ οἱ ἄλλοι, ῶστε Ουδ αν ἀποδημῆσαι βούλωνται ἰδία, ξέσται αὐτοῖς, ουδ λαίραις διδόναι Ουδ' ἀναλίσκειν ἄν ποι βούλωνται ἄλλοσε, οἷα δὴ ο ευδαίμονες δοκουντες εἶναι ἀναλίσκουσι. ταsτα και ἄλλα τοιαsτα συχνὰ της κατηγορίας απολείπεις υλλ' ὐδ' ὁς Ἀστω καὶ

ταsτα κατηγορημένα. Tris δὴ ἀπολογησόμεθα, φὴς BΝαί. ον αυτὰν οἶμον, ν δ εγώ, πορευόμενοι εὐρησομεν, ώς θωμαι, α λεκτέα ἐμοίμεν γαρ, τι θαυμαστον μεν ἀν οὐδεν in εἰ καὶ ουτοι ἴτως εὐδαιμονέστατοί εἰσιν, ου μην προς οὐτο βλέποντες τὴν πόλιν οἰκίζομεν,οπως εν τι ἡμῖν εθνος εσται διαφερόντως εὐδαιμον, αλλ' οπως ὁ τι μάλιστα λη η πόλις. ηθημεν γαρ εν τύ τοιαύτη μάλιστα ἀν εὐρεῖν δικαιοσύνην καὶ α εν κάκιστα οἰκουμένxi ἀδικίαν, κατιδόντες δε κρῖναι ἄν, ο πάλαι ζητοθεν νίν μὲν οὐν ώς οἰόμεθα, τὴν εὐδαίμονα πλάτ-

112쪽

104 ΠΑΛΤΩΛΟΣ

τομεν ου ἀπολαβόντες, ὀλίγους εν αυτὴ τοιουτους τινὰς τιβέντες, αλλ ολην ' αυτίκα δὲ την ἐναντίαν σκεψόμεθα. ῶσπερ υν αν, εἰχμῆς ἀνδριάντας γράφοντας προσελ-λθών τις εψεγε λεγων οτι υ τοι καλλίστοις του ζώου τακάλλιστα φάρμακα προστίθεμεν ' ο γαρ φθαλμοὶ κάλλιστον ον υ οστρεω ναληλιμμενοι εἶεν ἀλλα μελανι μετρίως αν ἐδοκουμεν προς αυτον ἀπολογεῖσθαι λέγοντες ω θαυμάσιε, μη οἷου δειν μῆς ουτω καλοὐ οφθαλμοὐς γράφειν ωστε μηδὲ ὀφθαλμ0υς φαίνεσθαι, μηδ' αυ ταλλα μέρη, αλλ' αθρει εἰ τα προσήκοντα κάστοις αποδιδόντες το λον καλον ποιουεν καὶ δ καὶ νυν μη ανάγκαζε ημὰς τοιαυτην ευδαιμονίαν τοῖς φυλαξι προσάπτειν, εκείνους πῆν μὰλλον ἀπεργάσεται η φύλακας ἐπιστάμεθα γαρ και τους γεωργοὐς ξυστίδας ἀμφιέσαντες και χρυσου περιθέντες προς ηδονην εργάζεσθαι κελευειν την γῆν, καὶ τοὐς κεραμέας κατακλίναντες επιδέξια προς το πυρ διαπίνοντάς τε κανευωχουμένους. τὀν τροχὰν παραθεμένους,οσον αν ἐπιθυμῶσι κεραμευειν, καὶ τοὐς ἄλλους πάντας

τοιούτω τρόπω μακαρίους ποιεῖν, ῖνα δη ολη ἡ πόλις εὐδαιμονη αλλ' ημῆς μη ἴτω νουθετει ώς, ἄν σοι πει-ε2 θώμεθα, οὐτε ὁ γεωργος γεωργος ἐσται οἴτε ὁ κεραμευς κεραμεὼς οὐτε ἄλλος ουδεὶς ουδεν εχων σχημα, ε ων πόλις γίγνεται. ἀλλὰ των μὲν ἄλλων ἐλάττων λόγος νευμορράφοι γαρ αὐλοι γενόμενοι καὶ διαφθαρέντες καὶ προσποιησάμενοι εἶναι μη οντες πόλει οὐδεν δεινόν ' φυλακες δὲ νόμων τε καὶ πόλεως η ὁντες ἀλλα δοκοsντες ορβς δη τι πῆσαν ἄρδην πόλιν ἀπολλύασι, και αὐτουευ οἰκεῖν καὶ ευδαιμονεῖν μόνοι τον καιρὰν ἔχουσιν. εἰ μὲν ουν ημεῖς μεν φύλακας ώς ἀληθῶς ποιουμεν, κιστα κακουργους της πόλεως, ὁ δ' ἐκεῖνο λέγων γεωργούς τινας καὶ σπερ εν πανηγυρει ἀλλ' οὐκ εν πόλει ἐστιάτορας ευδαιμονας, ἄλλο ἄν τι θ πόλιν λέγοι, σκεπτέον ουν, πό-

113쪽

τερον πρὀς τουτο βλέποντες τους φυλακας καθιστῶμεν, ἄπως ο τι πλείστη αυτοῖς ευδαιμονία ἐγγενησεται, η τουτομὲν εἰς την πόλιν ολην βλέποντας θεατεον εἰ ἐκείνri ἐγγίγνεται, τους δ επικούρους τούτους και τους φύλακας εκεῖνο ἀναγκαστέον ποιεῖν καὶ πειστεον, πως ο τι αριστοι δημιουργοὶ το εαυτῶ εργο εσονται, και τους

αλλους απαντας ώσαύτως, καὶ οἴτω ξυμπάσης της πόλεως αυξανομένης και καλῶς οἰκιζομένης ἐατέον οπως ἐκάστοις τοῖς ἔθνεσιν η φύσις ἀποδίδωσι του μεταλαμβάνειν ευ-

δαιμονίας.

II 'Aλλ δ ος, καλῶς μοι δοκεῖς λέγειν 'A9 οῶν, ην δ' ἐγώ, καια τούτου ἀδελφον δόξω σοι μετρίως λέγειν Π μάλιστα Tους αλλους αὐδημιουργοῶς σκόπει εἰ τάδε διαφθείρει, στε και κακοί γίγνεσθαι. α ποῖα δη ταsτα Πλοsτος, ν δ εγώ, και πενία Πῶς δη; ὀδε πλουτησας χυτρεῶς δοκε σοι τι θελήσειν ἐπιμελεῖσθαιτης τέχνης Ουδαμῶς, ἔφη. ργος δε καὶ μελης γενήσεται ἀλλον αὐτος αυτοῶ Πολύ γε οὐκos κακίων χυτρεῶς γίγνεται Καὶ τοsτο, φη, πολύ. καὶ μην καὶ ὁργανα γε μη ἔχων παρέχεσθαι,πὸ πενίας η τι αλλο τῶνεις την τέχνην, τά τε ἔργα πονηρότερα ἐργάσεται καὶ τοῖς κυἱεῖς η αλλους Ους αν διδάσκy χείρους δημιουργοί διδάξεται Πῶς δ' ου τ αμφοτέρων δη, πενίας τε καὶ πλούτου, χείρω μὲν τὰ τῶν τεχνῶν ἔργα, χείρους δε αὐτοί.

Φαίνεται. Ἐτερα δη, ως ἔοικε, τοι φύλαξιν είρηκαμεν, απαντὶ τρόπω φυλακτέον ὁπως μηποτε αὐτοὐς λησε εις την πόλιν παραδόντα Ποῖα ταῶτα mosτός τε, ην δ' ἐγώ, και πενία, ώς τολμεν τρυφην και ἀργίαν καὶ νεωτε - αρισμον ποιοsντος του δὲ ἀνελευθερίαν και κακοεργίαν προς τω νεωτερισμφ. Πάνυ μεν οέν, ἔφη. τόδε μέντοι, Σώκρατες, σκόπει, πῶς ημῖν η πόλις οῖα ἔσται πολεμεῖν, ἐπειδὰν χρηματα μη κεκτημένη Γ, ἄλλως τε καν προς

114쪽

μεγάλην τε καὶ πλουσίαν ἀναγκασθὶ πολεμεῖν. Aηλοὶ ην δ' ἐγώ, οτι προς μεν μίαν χαλεπώτε9ον, προ δε δυο τοιαυτα ραον Πῶς εἶπες δ' ς Πρῶτον μεν που, εἶπον, εὰν δέη μάχεσθαι, ἀρα ου πλουσίοις ἀνδράσι μαχουνται αυτοὶ οντες πολεμου θληταί - τοsτο γε, εφη Πουν, ηὐδ εγώ, es δείμαντε εἱ πυκτης ώς οιόν

τε κάλλιστα επὶ τουτο παρεσκευασμενος δυοῖν η πυκταιν, πλουσίοιν δε καὶ πιόνοιν, ουπιαν δοκεῖ σοι αδίως μάχεσθαι Ουκ αν ἴσως, φη, αμα γε Ουδ' εἰ εξειη, νδ εγώ, υποφευγοντι τον πρότερον ἀεὶ προσφερόμενον c ἀναστρέφοντα κρούειν, και τουτο ποιοῖ πολλάκις εν ηλίω τε και πνίγει αρά γε ου και πλέους χειρώσαιτ' ἀν τοιούτους ὁ τοιοsτος υμελει, φη, οὐδεν αν γενοιτο θαυμαστόν υλλ' ουκii ει πυκτικῆς πλέον μετέχειν του πλου

σίους επιστῆμντε καὶ εμπειρία η πολεμικῆς Ἐγωγ ἔφη. Ῥαδίως αραχμῖν οι ἀθληταὶ επιτων εἰκότων διπλασίοt τε καὶ τριπλασίοις αυτῶν μαχοsνται Συγχωρησομαί σοι, ἔφη δοκεῖς γαρ μοι ορθῶς λέγειν. δ ἀν πρεσβείαν πέμψαντες εἰς την ἐτέραν πόλιν τἀληθῆ εἴπωσιν, τιημεῖς μεν οὐδεν χρυσίω οὐδ ἀργυρίω χρώμεθα ουδ ημῖν θέμις, ἡμῖν δέ ξυμπολεμησαντες ουν μεθ' ημῶν εχετε τὰ

τῶν τέρωπι οἴει τινὰς ἀκούσαντας ταsτα αἱρήσεσθαι κυσὶ πολεμειν στερεοῖς τε και ἰσχνοῖς ἀλλον η μετὰ κυνῶν προβάτοις πίοσί τε και απαλοῖς Ου μοι δοκεῖ. αλλεὰν εἰς μίαν, φη, πόλιν ξυναθροισθρ τὰ τῶν ἄλλων χρή- ματα, ορα μη κίνδυνον - τ μη πλουτούσρ αδαίμων εἶ, ην δ' ἐγώ, ὁτι οἴει ἄξιον ἐναι ἄλλην τινὰ προς- ειπεῖν πόλινή την τοιαύτην οιαν μεῖς κατεσκευάζομεν. Ἀλλὰ τί μην ἐφη Μειζόνως ήν δ'εγώ, χρ ποοσαγορεύειν τὰς ἄλλας κάστη γὰρ αὐτῶν πόλεις εἰσὶ πάμπολ-

λαι, ἀλλ' ο πόλις, το τῶν παιζόντων δυο μεν, κανοτιοsν I, πολεμία ἀλλήλαις, ἡ μεν πενήτων, is πλου-

115쪽

σίων τούτων δ' ενἈκατερα πάνυ πολλαι, αἷς εὰν μὲν ώς 423 μια προσφέρy, παντὰς αὐάμάρτοις, ὰν δε ς πολλαῖς, διδους τήτων ἔτερων τοῖς τέροις χρηματα τε καὶ δυνάμεις η και αυτους ξυμμάχοις μεν ἀεὶ πολλοῖς χρήσει, πολεμίοις δ ολίγοις και εως αν η πόλις σοι οἰκη σωφρόνως ώς αρτι τάχθη, μεγίστη σται, ου' εὐδοκιμεῖν λέγω, αλλ' ώς ἀληθῶς μεγίστη, καὶ ἐὰν μόνον si χιλίων των προπολεμουντων ' ἴτω γαρ μεγάλην πόλιν μίαν ου ραδίως οὐτε ἐν Ελλησιν ουτ εν βαρβάροις ευρησεις, δοκουσας δε πολλὰς καὶ πολλαπλασίας της τηλικαυτης. η αλλως οἴει;

IIL Ουκουν, ν δ εγώ, ουτος αν εἴη καὶ κάλλιστος ορος τοῖς μετέροις αρχουσιν, οσην δεῖ το μέγεθος την πο- λιν ποιεῖσθαι και ηλίκη οἴσνοσην χώραν ἀφορισαμένους

την αλλην χαίρειν εῆν. - ἔφη, ορος οἶμαι μέν, ην δ' ἐγώ, τόνδε ' μέχρι Ου αν ἐθέλχναυξομένη εἶναι μία, μέχρι τούτου αυξειν, πέρα δε μη Και καλῶς γ ἔφη Οὐκοs c καὶ τοsτο αὐαλλο πρόσταγμα τοῖς φύλαξι προστάξομεν, φυλάττειν παντὶ τρόπω ὁπως μητε σμικρὰ ἡ πόλις ἔσται μητε μεγάλη δοκοsσα αλλά τινικανὴ και μία καὶ φαυλόν γ ἔφη, ἴσως αὐτοῖς προστάξομεν. αὐτούτου γε, νδ' ἐγώ, ἔτι φαυλότερον τόδε, ου και ἐν τω πρόσθεν ἐπε- μνησθημεν λέγοντες, ς δέοι, άν τε των φυλάκων τις φαsλος ἔκγονος γένηται, εἰς τους ἄλλους αυτὸν ἀποπέμπεσθαι, ἐάν τ εκ των ἄλλων σπουδαῖος, εἰς τους φύλακας.

τοὐτο δ' ἐβούλετο δηλοsν, ὁτι και τους ἄλλους πολίτας,

προς τις πέφυκε, προς τοsτο ενα προς ἐν εκαστον ἔργον δε κομίζειν, ὁπως αὐῖν το αυτοs ἐπιτηδεύων εκαστος μηπολλοί, ἀλλα εις γίγνηται, καὶ οὐτω δη ξύμπασα η πόλις μία φύηται, ἀλλα μη πολλαί. Ἐστι γάρ, ἔφη, τοsτο ἐκείνου σμικρότερον Οἴτοι, ν δ εγώ, ω γαθε δειμαντε,ίς δόξειεν ἄν τις, ταsτα πολλὰ καὶ μεγάλα αὐτοῖς προς-

116쪽

108 AATU ZΝΟΣ τάττομεν, ἀλλα πάντα φαsλα, ἐὰν το λεγόμενον ἔν μέγα φυλάττωσι, μὰλλον δ' αντὶ μεγάλου ἱκανόν. τουτο; ἔφη. ον παιδείαν, ν δ εγώ, καὶ τροφην. εὰν γαρ υπαιδευόμενοι μετριο ανδρες γίγνωνται, πάντα ταυταραδίως διόψονται καὶ ἄλλα γε, σα νυν ημεῖς παραλείπωμεν, την τε των γυναικῶν κτησιν καὶ γάμων καὶ παιδο- tu ποιίας, οτι δεῖ ταὐτα κατὰ την παροιμίαν πάντα ο τι μάλιστα κοινὰ τὰ φίλων ποιεῖσθαι 'Oρθότατα γάρ, φη, γίγνοιτ' αν καὶ μην, εἰπον, πολιτεία, άνπερ ἀπαξ ὁρμήσχνευ ερχεται σπερ κυκλος αυξανομένη τροφη γαρ καὶ παίδευσις χρηστη σωζομένη φυσεις ἀγαθὰς ἐμποιεῖ, καὶ α φύσεις χρησταὶ τοιαύτης παιδείας ἀντιλαμβανόμεναι ἔτι βελτίους των προτέρων φύονται εις τε τἄλλα

καὶ εἰς το γεννὰν, ῶσπερ καὶ ε τοι ἄλλοις ζώοις Εἰκός γ ἐφη. se τοίνυν δια βραχέων εἰπεῖν, τούτου ἀνθεκτέor τοῖς ἐπιμεληταῖς της πόλεως ὀπως αν αυτους μη λάθρδιαφθαρέν, ἀλλὰ παρὰ πάντα αυτ φυλάττωσι, το μηνεωτερίζειν περὶ γυμναστικήν τε καὶ μουσικην παρὰ την τάξιν, αλλ ως οἷόν τε μάλιστα φυλάττειν φοβου- μενους, ἄταν τις λέγη, ως την ἀοιδην μὰλλον ἐπιφρονέουσιν ἄνθρωποι, ητις ἀειδόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται μη πολλάκις τον ποι τοὶ is τις iηται λέγειν ου ἄσματα νέα, ἀλλὰ τρόπον δης νέον, καὶ τολο ἐπαινῆ δει δ' υτ ἐπαινειν το τοιοsτον οἴτε πολαμβάνειν. εἶδος γὰρ καινὸν μουσικῆς μεταβάλλειν εὐλαβητέον ς ε ὁλω κινδυνεύοντα οὐδαμos γὰρ κινοίνται μουσικῆς τρόποι ἄνευ πολιτικῶν νόμων τῶν μεγίστων ως φησί τε σάμων και iis πείθομαι. Καὶ ἐμε τοίνυν, ἐφ ό δείμαντος θες

τῶν πεπεισμένων.

IV. που φυλακτήριον, ην δ' ἐγώ, ς ἔοικεν εν- ταῶθά που οἰκοδομητέον τοι φύλαξιν, ἐν μουσικst. I

117쪽

ΠοΛI TEIArr. 109γουν παρανομία ἐφη, αδίως αυτη λανθάνει παραδυομένη Ναί, φην, ώς εν παιδιῆς γε μέρει καὶἰς κακον ουδεν ἐργαζομένη οὐδε γαρ εργάζεται, ἔφη, αλλο γε η κατὰ σμικρὰν εἰσοικισαμένη ήρεμα πορρεῖ προς τα η' τε καὶ τα ἐπιτηδεύματα ἐκ δε τούτων εἰς τα προ αλλήλους ξυμβόλαια μείζων εκβαίνει, εὐδὲ δη των ξυμβολαίων ἔρχεται ἐπὶ τους νόμους και πολιτεία σὐν πολλη, ω Σώκρατες, ἀσελγεία, εως αν τελευτῶσα πάντα ἰδία καὶ δημοσία ἀνατρέψη Elaν,ὴν δ εγώ ουτω τομ' ἔχει Θοκεῖ μοι, ἔφη Οὐκοsν ο ἐξ ἀρχης ελέγομεν τοις ἡμετέροις παι- ὶν εννομωτέρου εὐθὐ παιδιὰς μεθεκτέον, ἁ παρανόμου γιγνομένης αυτῆς καὶ παίδων τοιούτων ἐννόμους τε καὶ σπουδαίους ξ αυτῶν ανδρας αὐξάνεσθαι αδύνατον Φ25ὁν Πῶς δ' ουχί ἔφη πιταν δ αρα καλῶς ἀρξάμενοι

παῖδες παίζειν εὐνομίαν δια της μουσικῆς εἰσδέξωνται, πάλιν τουναντίον 'κείνοις εἰς πάντα ξυνέπεταί τε καιαύξει, ἐπανορ sσα εἴ τι καὶ πρότερον της πόλεως εκειτο.Aληθῆ μέντοι, ἔφη Και τα σμικρὰ ἄρα, εἶπον, δοκοsντα εἶναι νόμιμα ἐξευρίσκουσιν ουτοι, α οἱ πρότερον ἀπώλλυσαν πάντα Ποῖα Tὰ τοιάδε σιγάς τε των νεωτέρων παρὰ πρεσβυτέροις, ας πρέπει, καὶ κατακλίσεις και -- ναστάσεις και γονέων θεραπείας, καὶ κουράς γε και ἀμπεχόνας καὶ ὐποδέσεις καὶ ο λον τον οὐ σώματος σχηματισμον και ταλλα ὁσα τοιαsτα. -υκ οἴει Ἐγωγε Νομοθετεῖν δ' υτὰ οἶμαι ευηθες οὐτε γάρ που γίγνεται οὐτ αν μείνειεν, λόγω τε και γράμμασι νομοθετηθέντα.

Πῶς γάρ Κινδυνεύει γοsν, ν δ εγώ, ω δείμαντε, ἐκτης παιδείας, πο αν τις ορμήσy, τοιαsτα καὶ τὰ επόμενα εἶναι φου ἀεὶ το ομοιον ον ομοιον παρακαλεῖ Πμήν; Καὶ τελευτῶν δή, οἶμαι, φαῖμεν αν εἰς εν τι τέλεον κάὶ νεανικὸν ἀποβαίνειν αὐτο φαγαθὸν ῆ καὶ τουναντίον.Πγὰρ οὐκ ἡ δ' ὁς Ἐγὼ μὲν τοίνυν, εἶπον, διὰ ταsτα

118쪽

ουπιαν ἔτι τα τοιαυτα ἐπιχειρχὶσαιμι νομοθετεῖν Εἰκότως

λαίων τε περι κατ' ἀγορὰν εκαστοι, προ αλληλους ξυμ- βάλλουσιν, εἰ δε βούλει, και χειροτεχνικῶν περὶ ξυμβολαίων καὶ λοιδοριῶν και αἰκίας και δικῶν ληξεις και δικαστῶν καταστάσεις, και εἴ που τελῶν τινὲς η πράξεις ἐθεσεις αναγκαῖοί εἰσιν η κατ αγορας η λιμενας η και τοπαράπαν αγορανομικὰ αττα η αστυνομικὰ τελλιμενικὰ φοσα αλλα τοιαsτα, τούτων τολμησομεν τι νομοθετεῖν; υλλ' υκ ἄξιον, φη, ἀνδράσι καλοῖς κἀγαθοῖς πιτάττειν τὰ πολλὰ γὰρ αυτῶν, σα δεῖ νομοθετησασθαι. ραδίως που ευρήσουσιν. Ναι. φίλε, εἶπον, άν γε θεὸς αὐτοῖς διδῶ σωτηρίαν των νόμων ων ἔμπροσθεν διήλθομεν Εἰ δὲ μ γε, is os, πολλὰ τοιαίτα τιβέμενοι ἀεὶ

κά ἐπανορθούμενοι τον βίον διατελέσουσιν, οἰόμενοι ἐπιληψεσθαι του βελτίστου Λέγεις, φην εγώ, βιώσεσθαι τους τοιούτους σπερ του κάμνοντάς τε και υκ

ἐθέλοντας ἡπο ἀκολασίας ἐκβῆναι πονηρὰς διαίτης Πάνυ

426 μενουν Καὶ μηνουτοί γε χαριέντως διατελοίσιν ἰατρευόμενοι γὰρ οὐδεν περαίνουσι, πλην γε ποικιλώτερα καὶ μείζω ποιοfσι τὰ νοσήματα, και ἀει ἐλπίζοντες, ἐάν τις φάρμακον ξυμβουλεύσy, πο τούτου σεσθαι γιεις. Πάνυ γάρ, εφη, τῶν οὐτω καμνόντων τὰ τοιαῶτα πάθη. T δε ην δ εγώ- τόδε αὐτῶν οὐ χαρίεν το πάντων ἔχθιστον γεῖσθαι τον τἀληθῆ λέγοντα, τι πρὶν αν μεθύων καὶ ἐμπιπλάμενος καὶ ἀφροδισιάζων καναργῶν παύσηται, οὐτε φάρμακα οἴτε καύσεις ἴτε τομαὶ οὐδ α ἐπωδαὶ αυτὸν οὐδὲ περίαπτα οὐδε ἄλλο τῶν τοιούτων ούδεν Ἐονήσει, os πάνυ χαρίεν, ἔφη ' α γὰρ τω υ λέγοντι χαλεπαίνειν οὐκ ἔχει χάριν Οὐκ επαινετης ει, ἔφην ἐγώ,ώς εοικας, τῶν τοιούτων ανδρῶν Οὐ μέντοι μὰ σία.

V. Οὐδ' - πόλις ἄρα ὀπερ ἄρτι ἐλέγομεν ἄλη

119쪽

τοιοsτον ποιν, ου ἐπαινήσει του φαίνονται σοι ταυτον εργαζεσθαι τούτοις των πόλεων οσαι κακῶς πολιτευόμεναι προαγορευουσι τοι πολίταις την μεν κατάστασιν της

πόλεως ολην μη κινεῖν, ς ἀποθανουμένους, ο αν τοὐτοδρα- ος δ' αν σφῆς ουτω πολιτευομενους διστα θεραπεύη και χαρίζηται ποτρέχων και προγιγνώσκων τὰς

σφετερα βουλησεις καὶ ταύτας δεινὰς si ἀποπληρο ,οίτο αρα αγαθός τε εσται ἀνηρ και σοφὸς τα μεγάλα καὶ τιμησεται υπωσφῶν; αὐτὸν μεν οέν, φη, μοιγε δοκοsσι δραν, κα οὐδ οπωστιοsν επαινῶ Π δ' αὐτους θέλοντας θεραπεύειν τὰς τοιαύτας πόλεις και προθυμουμένους ου ἄγασαι της ανδρείας τε και εὐχεοείας Ἐγωγ ἔφη, πλην γ' ὁσοι ἐξηπάτηνται,π αυτῶν και οἷονται τῆαληθεία πολιτικοὶ εἰναι, τι παινοίνται πωτῶν πολλῶν. Πῶς λεγεις; ου συγγιγνώσκεις, ην δ εγώ τοι αν- δράσιm, mi εὐοιόν τ' εἶναι ἀνδρὶ μη επισταμένω μετρεῖν, ετερων τοιούτων πολλῶν λεγόντων ὁτι τετράπηχύς ἐστιν,αυτὸν ταsτα μη γεῖσθαι περὶ αυτοs; Ουκis, εφη, τοsτό gγε Μη τοίνυν χαλεπαινε καὶ γάρ πού εἰσι πάντων χαριέστατοι οι τοιοίτοι νομοθετosντές τε οἱ ἄρτι διηλθομεν καὶ πανορθοῶντες ἀεὶ οἰόμενοί τι περας εὐρησειν περὶ τα εν τοις ξυμβολαίοις κακουργηματα καὶ περι α set δηεγὼ ἔλεγον, ἀγνοοsντες ὁτι τω οντι σπερ ἴδραν τέμνουσιν. αι μην, φη, ου ἄλλο τί γε ποιοsσιν ' λμεν 423 τοίνυν, ν δ εγω, το τοιοίτον εiδος νόμων περι καὶ πολιτείας ουτ εν κακῶς οὐτ' εν εὐπολιτευομέν si πόλει μηναν δεῖν τὸν ἀληθινὸν νομοθέτην πραγματεύεσθαι, ν τύμεν ὁτι ανωφελη και πλέον ουδέν, εν δε τη, ὁτι ταμεν αυ- τῶν καν ὁστισοs εἴροι, τα δε ὁτι αὐτόματα επεισιν ἐκ τῶν ἔμπροσθεν επιτηδευμάτων. ρουν, ἔφη, ἔτι αν ημῖν λοιπὸν της νομοθεσίας εἴη και εγὼ εἶπον ὁτι Ῥμῖν μενουδέν, τω μέντοι 'Aπόλλωνι τω εν Λελφοῖς τά τε μέγιστα

120쪽

καὶ καλλιέντα κάὶ πρῶτα των νομοθετημάτων. α ποῖα ;η δ ος γερῶν τε ἱδρυσεις καὶ θυσίαι καὶ ἄλλαι θεῶν τε καὶ δαιμόνων καὶ ηρώων θεραπεῖαι τελευτησάντων τε αεθῆκαι καὶ ο- τοις ἐκεῖ δε υπηρετουντας ῖλεως αὐτους εχειν τα γαρ δη τοιαυτα ἴτ' ἐπιστάμεθα ημεῖς οἰκίζον- τίς τε πόλιν ουδενὶ αλλω πεισόμεθα, ἐὰν νουν ἔχωμεν,

ουδὲ χρησόμεθα ἐξηγητχ αλλ' η τω πατρί- οὐτος γαρδη του ο θεὰς περὶ τα τοιαυτα πῆσιν ἀνθρώποις πάτριος εξηγητης εν μέσω της γης ἐπὶ του ομφαλοσκαθήμενος ἐξηγεῖται Kαι καλῶς γ ἔφη, λέγεις και ποιητέον

VI. Ωικισμένη μεν τοίνυν, ν δ εγώ, δη αν σοι εἴη, ω παῖ Ἀρίστωνος, η πόλις το δὲ δη μετὰ τοsτο σκόπει ἐναυτχὶ φῶς ποθὲν πορισάμενος ἱκανον αυτός τε κά τον ἀδελφον παρακάλει καὶ Πολεμαρχον καὶ τους αλλους, ἐάν πως ἴδωμεν, os ποτ' αν εἴη η δικαιοσυνη καὶ ποληαδικία, καὶ τί ἀλλήλοιν διαφέρετον, και πότερον δεῖ κε- κτησθαι τον μέλλοντα ευδαίμονα εἶναι, ἐάν τε λανθάνηὶ ἐάν τε μη πάντας θεούς τε καὶ ἀνθρώπους Ουδὲν λέγεις, ἔφη ὁ Γλαύκων Ῥυ γαρ υπέσχου ζητήσειν, γουνοσιόν σοι μ οπι βοηθεῖν δικαιοσυνὶ εἰς δυναμιν παντὶ τρόπω Ἀληθη, ἔφην ἐγώ, πομιμνήσκεις, καὶ ποιητέον μέν γε ουτω χρὴ δε και μῆς ξυλλαμβάνειν 'Aλλ ἔφη ποιήσομεν ουτω Ἐλπίζω τοίνυν, ην δ' ἐγώ, ευρήσειν αυτὸ ωδε οἶμαι ημῖν την πόλιν, εἴπερ ορθῶς γε ωκισται,

τελέως ἀγαθὴν εἶναι. νάγκη, ἔφη. ηλον δηίτι σοφή

ἐστὶ καὶ ανδρεία και σώφρων καὶ δικαία Βῆλον Ουκ-os O τι, αυτῶν ευρωμεν ἐν αυτῆ, το πόλοιπον ἔσται

ire o οὐχ ευρημένον TZμήν; TZσπερ τοίνυν ἄλλων τινῶν τεττάρων, εἰ ν τι ἐζητοὐμεν αυτῶν ἐν ὁτωosν, πότε πρῶτον ἐκεῖνο γνωμεν, ἱκανῶς αν εἶχεν ἡμῖν, εἰ δὲ τὰ τρία πρότερον ἐγνωρίσαμεν αυτ αν τουτωἐγνώριστο το