Rei Publicae libri decem

151쪽

ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ .. 43α0ιστον πόλει νόμφον ἐτίθεμεν Ουτως Ἀποδυτέον δηταις των φυλάκων γυναιξίν, ἐπείπερ ἀρετην ἀντὶ ιματίων ἀμφιέσονται, καὶ κοινωνητέον πολεμου τε καὶ τῆς αλλης φυλακῆς της περὶ την πόλιν, καὶ ου αλλα πρακτεοπι τουτων δ αυτῶν τα λαφρότερα ταῖς γυναιξὶν η τοῖς ἀνδράσι δοτεον διὰ την του γενους ἀσθένειαν V δε γελῶν ἀνὴρ επὶ γυμναῖς γυναιξί, του βελτίστου ενεκα γυμναζομέναις, ατελῆ του γελοίου σοφίας δρέπων καρπόν, sδὲν Oiδεν ως ἔοικεν, ἐφ' ω γελα οὐδ' ο τι πράττει κάλλιστα γαρ δη τοὐτο καὶ λεγεται και λελέξεται, τι το μὲνώφέλιμον καλόν το δε βλαβερον αἰσχρόν Παντάπασι

VII. Tosτο μεν τοίνυν ἐν σπερ sμα φῶμεν διαφεύγειν, του γυναικείου πέρι νόμου λέγοντες, στε μηπαντάπασι κατακλυσθῆναι τιθέντας, ως δε κοινῆ πάντα

ἐπιτηδεύειν του τε φύλακας ἡμῖν καὶ τὰς φυλακίδας, αλλά πη τον λόγον αυτόν αυτω ὁμολογεῖσθαι, ώς δυνατά τε καὶ ωφελιμ λεγει Και μάλα, φη, ου σμικρὰν sμα διαφεύγεις. Φήσεις γε, ην δ' ἐγω, ου μέγα αυτὸ εἶναι, ἄταν τὰ μετὰ τοὐτοάδης Λέγε δη ἰδω, ἔφη νέτω, νδ ἐγω, πεται νόμος και τοι εμπροσθεν τοι αλλοις ώς εγωμαι, ὀδε. Q Tὰς γυναῖκας ταύτας των ανδρῶν τούτων πάντων πάσας εἶναι κοινάς, ἰδία δε μηδεν μηδε Dμίαν συνοικεῖν και τους παῖδας α κοινούς, καὶ μήτε γονέα ἔκγονον εἰδέναι τον αυτολμήτε παῖδα γονέα Πολύ, ἔφη, τοsτο κείνου μεῖζον προς ἀπιστίαν καὶ τορδυνατοs

πέρι και τορωφελίμου. υκ οἶμαι, ὴν δ εγώ, περί γε τοὐώφελίμου ἀμφισβητεῖσθαι,ν, ς ου μέγιστον ἀγαθὰν

κοινὰς μεν τὰς γυναῖκας εἶναι, κοινοῶ δε του παῖδας,

εἴπερ οἱόν τε ' ἀλλ' οἶμαι περὶ τορε δυνατὸν , πλείστην ἀμφισβήτησιν γενέσθαι Περ αμφοτέρων, ἡ δ' ος, κε μάλ' ἄν ἀμφισβητηθείη Λέγεις, ην δ' ἐγώ, λόγων

152쪽

ξυστασιν ' ἐγὼ δ' μην εὐγε του τέρου ἀποδράσεσθαι. εἰ σοι δόξειεν φίλιμον εἶναι, λοιπον δὲ δη μοι ἔσεσθαι περὶ του δυνατου καὶ μη Ἀλλ' υκ ἔλαθες, η δ ος, ἀποδιδράσκων, αλλ αμφοτέρων πέρι δίδου λόγον. εκτέον ην o εγώ, δίκην τοσόνδε μέντοι χάρισαί μοι ἔασόν με 15840ρτάσαι, σπερ οἱ ἀργοὶ την διάνοιαν εἰώθασιν στιῆσθαι φ' εαυτῶν, ταν μόνοι πορευωνται. α γαρ οἱ τοιουτοί που, πρὶν ἐξευρεῖν, τίνα τροπον ἔσται τι ων ἐπιθυμουσι, τοsτο παρέντες is μη κάμνωσι βουλευόμενοι περὶ του δυνατου και η θέντες. υπάρχον εἶναι ο βούλονται, δη τα λοιπὰ διατάττουσι και χαίρουσι διεξιόντες οἱ δράσουσι γενομένου, ἀργον καὶ ἄλλως ψυχην τι αρ- γοτέραν ποιουντες. ηδη ουν και αυτος μαλθακίζομαι κα. εκεῖνα μεν ἐπιθυμῶ ἀναβαλέσθαι και στερον ἐπισκέψασθαι si δυνατά νυν δεῶς δυνατῶν ὁντων θεὶς σκέψομαι, ἄν μοι παριδὶς πῶς διατάξουσιν αυτὰ οἱ ἄρχοντες γιγνόμενα, καὶ τι πάντων ξυμφορώτατ' ἀν εἰ πραχθέντα τηπόλει και τοι φυλαξι ταέτα πειράσομαί σοι πρότερα συνδιασκοπεῖσθαι, στερα δ' κεῖνα, εἴπερ παρίης 'Aλλὰ παρίημι, εφη, και σκόπει. Οἶμαι τοίνυν, ην δ' ἐγώ, εἴπερ ἔσονται οἱ ἄρχοντες ἄξιοι τούτου os νόματος, ο τε τούτοις ἐπίκουροι κατὰ ταυτά, τους μεν ἐθελησειν ποιε τὰ ἐπιταττόμενα, τους δε ἐπιτάξειν τὰ μὲν αυτους πειθομένους τοῖς νόμοις, τὰ δὲ και μιμουμένους οσαέν ἐκείνοις ἐπιτρέψωμεν Εἰκός, ἔφη Σ μεν et οίνυν, ν δ'εγώ, ο νομοθέτης αυτοῖς, σπερ τους ἄνδρας ἐξέλεξας ουτω καὶ τὰς γυναῖκας ἐκλέξας παραδωσεις καθ σοι Oiόν τε ὁμοφυεῖς οι δε ἄτε οἰκίας τε και ξυσσίτια κοινα ἐχοντες, ἰδία δε ουδενὀς ουδὲν τοιοsτο κεκτημένου, μοί δη ἔσονται, ομο δε αναμεμιγμένων κά ἐν γυμνασίοις καὶ ἐν τη ἄλλη τροφ υπ' ἀνάγκης, οἶμαι, της εμφύτου αξονται προς την αλλήλων μῖξιν ου αναγκαιά σοι

153쪽

τικαῖς ἀνάγκαις, α κινδυνευουσιν κείνων δριμυτεμαιεῖναι προς το πείθειν τε κα ελκειν τον πολυν λεών

VIII. Και μαλα, εἰπον ἀλλα μετὰ δη αὐτα, Ἐλαυκων, τάκτως μεν μίγνυσθαι ἀλληλοις η ἄλλο τι γυν ποιεῖν ουτ οσιον εν ευδαιμόνων πόλει Ουτ' ἐάσουσιν εἄρχοντες. υ γὰρ δίκαιον, εφη Βῆλον δηίτι γάμους τομετὰ τοsτο ποιησομεν ιεροῖς ει δυναμιν ο τι μάλιστα εiεν δ α ιεροὶ οι ἀφελιμώτατοι Παντάπασι μεν Osν. Πῶς si δη φελιμώτατοι σονται τόδε μοι λέγε, es 459Γ2.αύκων' ορῶ γάρ σου εν si οικία καὶ κύνας θηρευτι- κοὐ καὶ των γενναίων ὀρνίθων μάλα συχνούς ὰρ Osν. πρὸς Αιός, προσέσχηκάς τι τοι τούτων γάμοις τε και παιδοποιίαις; ο ποῖον, φη Πρῶτον μεν αυτῶν τούτων, καίπερ ἄντων γενναίων, αρ' υκ εἰσί τινες και Gγνονται ἄριστοι Eἰσίν. Πότερον οὐν ε ἁπάντων ομοίως γεννῆς. η προθυμεῖ ὁ τι μάλιστα κ τῶν ἀρίστωm Εκ τῶν Βαρίστων Τί δ' εκ τῶν νεωτάτων η κ τῶν γεραιτάτων τε ακμαζόντων ο τι μάλιστα 'E ἀκμαζόντων. α εὰν μη οὐτω γεννῆται, πολύ σοι ηγεῖ χεῖρον ἔσεσθαι τό τε τῶν ορνίθων και το τῶν κυνῶν γένος Ἐγωγ ἔφη TZ δείπ-

πων οἴει, ν δ εγώ, και τῶν ἄλλων ζώωπι, η ἄλλη πη ἔχειν ωτοπον μέν αν, η 'Gς εἴη Βαβαί. ν δ εγώ, φίλε εταῖρε Α ἄρα σφόδρα μῖν δει ἄκρων εἶναι τῶναρχόντων εἴπερ και περὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος ώσαό-

τως ἐχει. λλὰ μεν δη ἔχει, ἐφη ἀλλὰ τί δη ' υτι ἀνάγκη

αυτοῖς, ν δ εγώ, φαρμάκοις πολλοῖς χρῆσθαι ἰατρόν δεπου μ δεομένοις μεν σώμασι φαρμάκων, ἀλλὰ διαλεγεθελόντων πακούειν, καὶ φαυλότερον ἐξαρκεῖν γοίμεθα εἶναι ἄταν δε δη και φαρμακεύειν δέη, ἴσμεν ὁτιανδρειοτίρου δει του ἰατροs 'Aληθῆ Ἀλλὰ προς τί λε- γεις Προς τόδε, ν δ εγώ συχνῶ τω ψευδε και τῆ

154쪽

ἀπατη κινδυνευε ημῖν δεήσειν χρῆσθαι τους αρχοντας ἐπ φελεία των ἀρχομένων. φαμεν δε που ν φαρμάκου εἴδει πάντα τα τοιαίτα χρήσιμα εἶναι Καὶ ορθῶς γε, ἔφη. ν τοῖς γάμοις τοίνυν καὶ παιδοποιίαις εοικε το 49-θὸν τοsτο γίγνεσθαι υκ ἐλάχιστον Πῶς δη; ε μεν, εἰπον επιτωνάμολογημένων τους αρίστους ταῖς ἀρίσταις συγγίγνεσθαι, πλειστάκις, τους δε φαυλοτάτους ταῖς

φαυλοτάταις τουναντίον, κα των μεν τα ἔκγονα τρεφειν,

των δὲ μη, εἰ μέλλει το ποίμνιον τι ἀκρότατον εἶναι και αὐτα πάντα γιγνόμενα λανθάνειν πλην αυτους τους αρχοντας, εὐαυ φαγέλη των φυλάκων ο τι μάλιστα ἀστασίαστος σται. Ορθότατα, φη Ουκοsν δ εορταί τινες νομοθετητέαι σονται, ν αἶς ξυνάξομεν τάς τε νύμφας και τους νυμφίους, και θυσίαι και μνοι ποιητέοι τοις 460 μετέροις ποιηταῖς πρέποντες τοι γιγνομένοις γάμοις τοδε πλῆθος των γάμων ἐπὶ τοῖς ἄρχουσι ποιήσομεν, D' ς

μάλιστα διασώζωσι τον αυτὰν ἀριθμον των ἀνδρῶν, προς πολέμους τε καὶ νόσους καὶ πάντα τα τοιαίτα ἀποσκο-ποsντες, και μητε μεγάλη μῖν η πόλις κατὰ το δυνατὸν μητε σμικρὰ γίγνηται 'Oρθῶς, φη. λῆροι δη τινες,

οἰόμαι, ποιητέοι κομηνοί, στε τὸν φαsλον κεῖνον αἰτια-

σθαι ἐφ' ἐκάστης συνέρξεως τύχην, ἀλλα μη του ἄρχοντας καὶ μάλα, φη. IX. Καὶ τοίς ἀγαθοῖς γέ που τῶν νέων ἐν πολέμω ἄλλοθί που γέρα δοτέον καιέθλα ἄλλα τε καὶ ἀφθονεστέρα η ἐξουσία της τῶν γυναικῶν ξυγκοιμήσεως, ἴνα καὶ αμα

μετὰ προφάσεως, πλεῖστοι τῶν παίδων κ τῶν τοιου των σπείρωνται. ρθῶς. Ουκοῖν καὶ τα αεὶ γιγνόμενα ἐκγονα παραλαμβάνουσαι αἱ ἐπὶ τούτων ἐφεστηκυῖα ἀρχαὶ εἴτε ανδρῶν iτε γυναικῶν εἴτε ἀμφότερα κοιναὶ με l/c γάρ που καὶ ἀρχαὶ γυναιξί τε και ἀνδράσιν Ναί. α μενδη τῶν ἀγαθῶν δοκῶ, λαβοsσαι εἰς τὸν σηκὸν iσουσι

155쪽

ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ . 147

παρά τινας τροφούς, χωρὶς οἰκουσας ἐν τινι μέρει της πόλεως τα δὲ τῶν χειρόνων, καὶ ἐάν τι των τέρων ἀνάπηρον γίγνηται, ν ἀπορρήτω τε καὶ ἀδηλω κατακρυψουσινώς πρέπει απερ μέλλει, φη, καθαρον το γένος τῶν φυλάκων ἔσεσθαι Ουκοsν και τροφης ουτοι ἐπιμελησονται, τάς τε μητέρας et, τον σηκον ἄγοντες, οταν σπαργῶσι, πῆσαν μηχανην μηχανωμενοι, πως μηδεμία το αυτῆς

αἰσθήσεται, καὶ ἄλλας γάλα ἐχούσας ἐκπορίζοντες, ἐὰν μὴ

αυταὶ ἱκαναὶ ωσι, καὶ αυτῶν τούτων ἐπιμελήσονται, πως μέτριον χρόνον θηλάσονται, αγρυπνίας δὲ καὶ τον ἄλλον πονον τίτθαις τε καὶ τροφοῖς παραδώσουσιν Πολλὴν βαστώνην, ἔφη, λέγεις της παιδοποιίας ταῖς τῶν φυλάκων

γυναιξίν. Πρέπει γάρ, ην δ' ἐγώ. το δ' ἐφεξῆς διέλθωμεν προθυμούμεθα ἔφαμεν γὰρ δη ἐξ ακμαζόντων δεῖν ταἐκγονα γίγνεσθαι 'Aληθῆ. ρ' ουν σοι ξυνδοκεῖ μέτριος χρόνος ακμῆς τα εἴκοσι ετ γυναικί, ἀνδρὶ δε α τριάκοντα; α ποῖα αυτῶm, ἔφη. Γυναικὶ μήν, ν δ' ἐγώ, ἀρξαμέν ,π εἰκοσιέτιδος μέχρι τετταρακονταέτιδος τί κτειν τῆ πόλει ἀνδρὶ δέ, ἐπειδὰν την ὀξυτάτην δρόμου ἀκμὴν παρῆ, τ απὰ τούτου γενναν si πόλει μέχρι πεντεκαιπεντηκονταέτους υμφοτέρων οὐν ἔφη αὐτη ἀκμη sit σώματός τε καὶ φρονήσεως Οὐκοsν ἐάν τε πρεσβύτερος τούτων ἐάν τε νεώτερος τῶν εἰς το κοινὸν γεννήσεων ἄψηται, οὐτε ὁσιον οἴτε δίκαιον φήσομεν τ αμάρτημα,ώς παῖδα φιτύοντο τ πόλει,4ς, αν λάθύ, γεννήσεται

os υπὀ θυσιῶν οὐδ' υπὸ εὐχῶν φώς, ας ἐφ' ἐκάστοις τοῖς γάμοις εἴξονται καὶ ἱέρειαι καὶ ἱερεῖς καὶ ξύμπασα η πόλις ἐξ ἀγαθῶν ἀμείνους καὶ ἐξ φελίμων φελιμωτέρους ἀεὶ τους ἐκγόνους γίγνεσθαι, αλλ' υπὸ σκότου μετὰ δεινῆς κρατείας γεγονώς. υρθῶς, φη. -υτὰς δέ r ἀπον, νόμος, ἐάν τις τῶν ἔτι γεννώντων μὴ ξυνέρξαντος

156쪽

I48 ΠΛΑΤΩΝΟΣ

και ἀνέγγυον και ἀνίερον φήσομεν αυτον παχα τῆ πόλει καθιστάναι ορθότατα εφη Ποταν θεὰθ οἶμαι αῖ τε γυναῖκες καὶ οι ανδρες του γενναν ἐκβῶσι την λικίαν, ἀφήσομέν που ἐλευθερους αυτους συγγίγνεσθαι Ἀν ἐθελωσι, πλην θυγατρὶ καὶ μητρὶ καὶ ταῖς των θυγατέρων

παισὶ και ταῖς νω μητρός. και γυναῖκας α πλην ἱεικα πατρὶ και τοι τούτων εἰς το κάτω και επὶ το ανω, και

ταυτά γ' δη πάντα διακελευσάμενοι προθυμεῖσθαι, μάλιστα μεν μηδ' εις ως ἐκφερειν κύημα μηδέ γ' εν εὰν γενηται, ἐὰν δε τι βιάσηται, υτω τιθέναι, νουκ ουσης τροφῆς τω τοιούτω Καὶ ταὐταμεν γ 4φη, μετρίως λεγε- ται πατερας δε καὶ θυγατέρας και α νυν δη λεγες πῶς διαγνωσοντα αλλήλων Ουδαμῶς, ην δ' ἐγω, ἀλλ' ἀφ' ης αν ημερας τις αυτῶν νυμφίος γένηται με ἐκείνην δεκάτω μηνὶ και βδόμω δη- αν γένηται κγονα, ταsτα πάντα προσερεῖ τα μεν ἄρρενα ιεῖς, τα δὲ θήλεα θυγατ

9ας, και κεῖνα κεῖνον πατέρα, καὶ ουτ δη τα τούτωνεκγονα παίδων παῖδας και ἐκεῖνα αὐἐκείνους πάππους τε και τηθάς, τα δ' εν κείνω τω χρόνω γεγονότα εν ω αἱ

μητέρες καὶ οι πατέρες αυτῶν ἐγέννων ἀδελφάς τε και αδελφούς ωστε, ο νυν δ' ἐλέγομεν. αλλήλων μη ἀπτεσθαι Ἀδελφοὐς δε καὶ ἀδελφὰς δώσει ὁ νόμος συνοικεῖν, ἐὰν κλῆρος ταύτη ξυμπίπτη καὶ ἡ Πυθία προσαναιρῆ.Oρθότατα η δ ος.

X., μεν δη κοινωνία. ω Γλαύκων, αυτη τε και Τοιαύτη γυναικῶν τε και παίδων τοῖς φύλαξί σοι της πόλεως

ώς δε επομένη τε τη ἄλλ πολιτεία καὶ μακρω βελτίστη, δε δη το μετὰ τουτο βεβαιώσασθαι παρὰ του λόγου 462 πῶς ποιῶμεν ουτω νὴ Λία, η δ' ς Αρ' ουν οὐχῆδεαρχὴ τηνομολογίας, ἐρέσθαι μῆς αυτούς, τί ποτε O LγMIτοa ἀγαθον εχομεν εἰπεῖν εἰς πόλεως κατασκευήν ου dat στοχαζόμενον τον νομοθέτην τιθέναι τοὐς νόμους και

157쪽

τί μέγι στον κακόν, εἰτα ἐπισκiψασθαι, ἀρα, νυν δη διήλθομεν εἰς μεν το του ἀγαθου ἴχνος μῖν ἁρμόττει τω δετου κακου ἀναρμοστεῖ Πάντων μάλιστα, ἔφη. Eχομενουν τι μεῖζον κακον πόλει η κεῖνο, ο αν αυτήν διασπάκα ποιοὶ πολλὰς αντὶ μιας η μεῖζον ἀγαθον του ο αν ξυνδῆ τε καὶ ποινὶ μίαν Ουκ εχομεν ουκουν ἡ μεν ηδονῆς τε καὶ λύπης κοινωνία ξυνδεῖ, οταν ο τι μάλιστα πάντες οἱ πολῖτα των αυτῶν γιγνομένων τε και ἀπολλυμμνων παραπλησίως χαίρωσι και λυπῶνται Παντάπασί μεν ο m, εφη. H δεγε των τοιούτων ἰδίωσις διαλυει,οταν οἱ μεν περιαλγεῖς, οι δε περιχαρεῖς γίγνωνται ἐπὶ τοῖς αυ- τοις παθήμασι της πόλεως τε καὶ των ἐν τῆ πόλει Tίδ' os υρ' ουν ἐκ τουδε το τοιόνδε γίγνεται, ταν φαμα φθέγγωνται ν' πόλει τα τοιάδεψήματα το τε ἐμον καὶ το υκ ἐμόν, και περ του ἀλλοτρίου κατὰ ταυτά. μιδρμεν ουν. ν τινι δη πόλει πλεῖστοι ἐπὶ το αυτ κατὰ ταὐτὰ τουτο λέγουσι τὸ ἐμον και το ου εμόν αυτη ἄριστα διοικεῖται Πολύ γε καὶῆτις δ εγγύτατα ενὸς ἀνθρώπου πει, οἱονήταν που μῶν δάκτυλός του πληγὴ

πὰσα κοινωνία ἡ κατὰ τὸ σῶμα προς την ψυχὴν τεταμένη εἰς μίαν σύνταξιν την του ἄρχοντος ἐν αυτὴ ησθετό τε καὶ πῆσα ἄμα ξυνήλγησε μέρους πονήσαντος ὁλη, καιουτω δη λέγομεν ὁτι ὁ ἄνθρωπος τον δάκτυλον ἀλγεῖ και περ ἄλλου οτουουν των του ἀνθρώπου ὁ αυτὸς λόγος, περί τε λύπης πονουντος μέρους και περὶ ηδονῆς ραῖ- ζοντος. -υτὰς γάρ, φη, καὶ τοίτο δ ἐρωτας του τοιούτου ἐγγύτατα ἡ ἄριστα πολιτευομένη πόλις οἰκεῖ Ἐνὰς δη, οἶμαι, πάσχοντος των πολιτῶν ὁτιουν η ἀγαθὸν η κακόν, ἡ τοιαύτη πόλις μάλιστά τε φήσει εαυτῆς εἶναι ὀ πάσχον, κανῆ ξυνησθήσεται ἀπασα η ξυλλυπήσεται. ωνάγκη,

ἔφη την γε ευνομον.

XI. 1δρα αν εχ ην δ εγώ, ἐπανιέναι μῖν ἐπὶ την

158쪽

η μετεραν πόλιν, καὶ τὰ του λόγου ομολογηματα σκοπεω ἐν αυτηὶ εἰ αυτὴ μάλιστ ἔχει εἴτε καὶ αλλη τις μὰλλον. 63 Ουκουν χρή, φη Trosν ἔστι μεν που κά ἐν ταῖς αλ- λαις πόλεσιν αρχοντες τε καὶ δημος, ἔστι δὲ και εν αυτst; Εστιν Πολίτας μὲν δη πάντες υτοι αλληλους προσωρουσιν Πῶς δ' ου Ἀλλα προ τω πολίτας τί εν ταῖς ἄλλαις δῆμος τους ἄρχοντας προσαγορευει Ἐν μὲν ταῖς πολλαῖς δεσπότας, ἐν δε ταῖς δημοκρατουμέναις αυτο του- νομα τουτο, ἄρχοντας. TE ' ὁ ἐν τύ μετέρα δῆμος; προ τω πολίτας τί τους ἄρχοντάς φησιν εἶναι Σωτῆράς τε καὶ ἐπικουρους, εφη. δ' ουτοι τον δῆμον Μισθοδότας τε και τροφέας οἱ δ' ἐν ταῖς ἄλλαις ἄρχοντες τους

δήμους Βουλους, ἔφη. Tris οι ἄρχοντες ἀλλήλους; νάρχοντας, φη Π δ' οἱ μέτεροι Συμφυλακας.

Eχεις ουν εἰπεῖν των αρχόντων ων ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεισιν, εἴ τίς τινα ἔχει προσειπεῖν των ξυναρχοντων τον μὲνώς οἰκεῖον, οὐδ' ως ἀλλότριον Καὶ πολλούς γε Ουκ- οὐν τον μεν οἰκεῖον ώς εαυτου νομίζει τε και λέγει τον δ'

ἀλλότριον. οὐχ εαυτου; ουτως. δε οἱ παρὰ σοὶ φύλακες ἐσθ' οστις αυτῶν ἔχοι αν των ξυμφυλάκων νομίσαι τινὰ η προσειπεῖν ς ἀλλότριον Ουδαμῶς, ἔφη

παντὶ γάρ,- αν ἐντυγχάνη τις, φώς ἀδελφω φώς αδελφηφώς πατρὶ φώς μητρι τυιεῖ θυγατρὶ τούτων ἐκγόνοις

προγόνοις νομιεῖ ἐντυγχάνειν Κάλλιστα ην δ' ἐγώ,

λέγεις Ἀλλ' ἔτι και τόδε εἰπέ πότερον αὐτοῖς τὰ Oνόματα μόνον οἰκεῖα νομοθετήσεις. καὶ τὰς πράξεις πάσας κατὰ τὰ νόματα πράττειν, περί τε του πατέρας, σα νόμος περὶ πατέρας αἰδοs τε πέρι καὶ κηδεμονίας καὶ το ὐπήκοον δεῖν εἶναι των γονέων. μήτε προς θεῶν μήτε προς ανθρώπων αὐτῶ ἄμεινον ἔσεσθαι, ῶς οὐτε ὁσια οἴτε δμκαια πράττοντος ἄν, εἰ ἀλλα πραττο ῆ ταυτα αυταί σοι ἄλλαι φῆμαι εξ απάντων των πολιτῶν ὐμνήσουσιν ευ-

159쪽

θὐ περὶ τα των παίδων τα καὶ περὶ πατέρων, ους αν αὐτοῖς τις ἀποφηνη, καὶ περὶ των αλλων ξυγγενῶν Aυται, ἔφη γελοῖον γαλαν εἴη εἰχνευ ἐργων οἰκεῖα νόματα δια των στομάτων μόνον φθέγγοιντο Πασῶν αραπόλεων μάλιστα εν αυτη ξυμφωνήσουσιν νός τινος η υ κακῶς πράττοντος, ο νυν δη λέγομεν το ρῆμα, το τιτο ἐμὸν ευ πράττει η τι το ἐμον κακῶς Ἀληθέστατα, δ ος Ουκουν μετὰ τουτου του δόγματός τε καὶ ρηζὶκατος 464 ἐφαμεν ξυνακολουθεῖν τάς τε δονὰς και τὰς λυπας κοινρ καὶ ὀρθῶς γε φαμεν. υκουν μάλιστα του αυ- του κοινωνήσουσιν μω οι πολῖται, ὁ δὴ ἐμὰν ὀνομάσουσι τουτου δε κοινωνουντες υτ δη λύπης τε καιηδονῆς καλιωτα κοινωνίαν ξουσιν Πολύ γε Ἀρ ουν τούτων αἰτια προς τη ἄλλη καταστάσει ντων γυναικῶι τε καὶ παίδων κοινωνία τοῖς φυλαξιν Πολυ μὲν ουν μάλιστα, ἔφη.

XII. Ἀλλὰ μην μέγιστόν γε πόλει αυτλώμολογήσαμεν αγαθόν, ἀπεικάζοντες ευ οἰκουμένην πόλιν σώματι προς μέρος αυτου λύπης τε πέρι καὶ δονῆς ς ἔχει καὶ ὀρθῶς γ Ἀφη, μολογήσαμεν. ου μεγίστου ἄρα ἀγαθου τῆ πόλει αἰτία ημῖν πέφανται ἡ κοινωνία τοῖς ἐπικούροις των τε παίδων καὶ των γυναικῶν καὶ μάλ ἔφη Καὶ μεν δὴ καὶ τοῖς πρόσθεν γε ὁμολογουμε φαμεν γάρ που, ουτε οἰκίας τούτοις ἰδίας δειν εἶναι υτε γῆν ουτε τι κτῆμα, αλλὰ παρὰ τῶν ἄλλων τροφὴν λαμβάνοντας cμισθὰν τῆς φυλακῆς κοινῆ πάντας ἀναλίσκειν, εἰ μέλλοιεν οντως φύλακες εἶναι υρθῶς, φη. ρ' ουν υχ οπερλέγω, τά τε πρόσθεν εἰρημένα γαι τὰ νυν λεγόμενα ἔτι μὰλλον απεργάζεται αυτους ἀληθινοῶς φύλακας και ποιεῖ μη διασπῆν την πόλιν, το ἐμὸν νομάζοντας το αυτὀαλλ' ἄλλον ἄλλο, τον μεν εἰς την ἐαυτου οἰκίαν ελκοντα, τ ῶν δυνηται χωρὶς τῶν ἄλλων κτήσασθαι τον δὲ εἰς

160쪽

την ἐαυτου τεραν οὐσαν, και γυναικά τε καὶ παῖδας τε-

Οους, δονάς τε καὶ ἀλγηδόνας εμποιοsντας ἰδίων οντωι ἰδίας, αλλ' ενὶ δογματι του οἰκείου περ ἐπὶ το αὐτο τεμνοντας πάντας εἰς το δυνατον μοπαθεῖς λυπης τε καὶηδονῆς εἶναι Κομιδὶ μὲν οὐν εφη. ί δαί δίκαι τε καὶεγκληματα προ αλληλους ου οἰχήσεται ἐξ αυτῶν, gἐπος εἰπεῖν, διατο μηδεν ἴδιον κτῆσθαι πλην το σῶμα, τα δ' αλλα κοινα; θεν δη πάρχει τούτοις ἀστασιάστοις εἶναι, o σα γε διὰ χρημάτων η παίδων καὶ ξυγγενῶν κτῆσιν ανθρωποι στασιάζουσιν Πολλη ανάγκη, ἔφη, ἀπηλλάχθαι Και μην οὐδε βιαίων γε οὐδ αἰκίας δίκαι δικαίως αν εἶ εν εν cisτοῖς. Dξι μεν γαρ ηλικας ἀμύνεσθαι καλουκα δίκαιον που φήσομεν, νάγκην σωμάτων πιμελεια 465 τιθέντες. ρθῶς, φη. α γαρ τόδε ορθον εχει, ν δ'εγώ, ουτος ὁ νόμος ' εἴ που τίς τω θυμοῖτο, εν τω τοιούτω πληρῶν τον θυμον ὴττον ἐπὶ μείζους αν ἐοι στάσεις Πάνυμεν sν Πρεσβυτερω μην νεωτέρων πάντων αρχειν τε καὶ κολάζειν προστετάξεται Βῆλον Kαι μην οτι γε νεώτερος πρεσβύτερον, αν η ἄρχ0ντες προστάττωσιν, ἴτε αλλο βιάζεσθαι επιχειρησε ποτε Osτε τύπτειν, ὼς το μκός - ἐμαι δ' οὐδε ἄλλως ἀτιμάσει Ἀκανὼ γαρ τω φύλακε κωλύοντε, δέος τε καὶ αἰδώς, αιδῶς με ώς γονέων μηῶπτεσθαι ειργουσα, δέος δε το τω πάσχοντι τους ἄλλους βοηθεῖν, τους μεν ς υἱεῖς, τους δε ς δελφούς, τους δεώς πατέρας Συμβαίνει γαρ ὁτως, ἔφη Πανταχὐδη κτων νόμων εἰρήνην προ αλληλους οι ἄνδρες ἄζουσιν; Πολλήν γε Tούτων μην ἐν ἐαυτοῖς μη στασιαζόντων - δἴν δεινὰω μή ποτε ἡ ἄλλη πόλις προς τούτους η προ αλ- ληλους διχοστατήσy. υ γαρ οὐν Tά γε μην σμικρότατατι ν κακῶν ὁ ' ἀπρέπειαν ὀκνῶ και λέγειν ων ἀπηλλαγμένοι αν εἶεν, κολακείας τε πλουσίων πένητες απορίας τε

καὶ ἀλγηδύνας, ὁσας ιν παιδοτροφία καὶ χρηματιομοῖς δια